장음표시 사용
332쪽
PER IcULos ΑΜ miles ingressus viam Non tam sollicite ab hostium insidus cavet, Quam veritus ego sum, & anxius operam dedi, Ne quempiam hisce fabulis offenderem. Quod si sectis contingat: haud crimen meum, Sed malevolorum injusta criminatio, Hominumve stulte errantium vanissimae. Suspiciones ἔ, quaelibet species mali. x Anti-Lucretius, L. 6. V. 37o. Detegitur, nec sulpicio est. . Ibidem, V. I. Suspicioque suit sensus & amoris in illa. L. 7. V. I ID. Qui plerumque nihil nisi suspicione tenebant. At Martialis, L. I i. Epigr. M. V. ,- Oblinitur, minimae si qua est suspicio rimae. P. Syrus, V. T. Ad tristem partem strenua est suspicio,
333쪽
Nihi imputetur, hanc omnem conflaverint a. Coeptus quam honesta fuerit hic meus labor Ratione, quantumque habeat innocentiae, Nonere toties, nescio an quidquam mihi
Sit profuturum : sed nihil certe magis Mihi expetendum, quam laus ingenuae & probae Integritatis 3, & nihil magis expeto.
Au au 1LLA dixit Angui: Cur nostrum genus Quotidie homines prendunt, deglubunt, edunt; Dum vos refugiunt, ac timent attingere gRespondit Anguis: Hi sciunt videlicet, Prodesse nos nihil, & nocere plurimum. Improbitas ipsa saepe tuetur improbos.
V. 73Q. Suspicio sibi ipsa rivales parit. Phaedrus , L 3. Prol. V. ψ5. Susi icione si quis errabit sua. thidem, Fab. 3O. V. D. . Vul irata iii tomem deprimit impicio. Denique eunu1em hanc syllabam semper Pioducit Terentius.. Cicero , orat. Pro Cluen. c. q. Faciam , Ni intelligatis , quia motis .a ttilerit, quidi error essnxerit, quia inviaia conflarit. cicero ad Attic. Lib. Vll. Epili. a. Devit Cato integritatiae. iiinitia, Gementi e , fluet mihi tesimonium. Abstemius. Fab. XVII. Fuernus, Fab. XXVII, P. Targa, Fab. 3a. Verdixotii. Pas. 4O.
334쪽
Bκυκ calosactam si missus in sartaginen, Piscis, furente ut se calore liberet, Rosilit; at prunas miser in ipsas decidit: Sic ergo, si ictus 7 ne pereat, astus perit.
Quem pertinacis ira Fortunae premit, Mutat aliquando, nec tamen vitat malum.
Apieu LA ' teneram laeserat Suis cutem: Iratus ille, tantulaeque tam lovem Punire volucris punctiunculam volens,
s Abstemius, Fab. XX. 3 Cicero, ad Attic. L. a. Epist. 3. Balineum eat fieri jubebo. Horatius, L. a. EPist. 2. V. 160. Sub noctem gelidam lignis calefactat alienum. Virgiliu , Reu. L. Ia. v. m. Cui plurimu ignem Subjecit rubor, & calet Acta per ora cucurrit. cellas . L. a. c. I R. Tum res ea rem in 'is alie jurulenta , φω masa; magis asta. quam fricta. Horatius. Ar. Poet. U. 249. N-c. st quia fricti ciceris probat & nucis emptor, Aequis accipiunt animis, donantve corona. Plautus, Bacch. A t. q. Sc. 5. v. 7. Tam Ditium ego illum reddam, quam Dictum est liter: Varro . de re ruit. L. a. c. 4. extr. Triticum frictum irari ortet. 8 Abstemius. Fab. XXXVIII. .ct Noble, Fab. XXVII. 9 Pri cianus, L. 3. pag. 6r . Et a ex. cuiras rei minutivum. yro e. Iongam i ha6tiit npicula. Plautus, Curc. Α'. l. Sc. . q. IO. Egon apicularum opera conuel tim non serum 3 Quo in versu syil Aba. quam memorat Prisci nus , hrevis est.2 Seneca. de vita fiea. C. I5. Aa voluptatum Glorumque Punctiuncu-
335쪽
Aggreditur ipsum disjicere apiarium, Quassatque rostro: totum at examen ruit, Et mille punctum aculeis hostem fugat. Qui vindicare injurias quaerit leves, Ille sibi plerumque graviores suScitat 3.
FABULA IV. Picta Solitudo S Columba.
Ρ1cTAbi in pariete imaginem blandisi imam Taciti Rocessus Α, temere positas arborPS, Has permeantem in nubili lucem aetheris, Interque gramina fugientem rivulum, Vidit Columba; cumque premeretur siti, Huc celeritate, quanta potuit, se intulit: At misera solido offendit; & in ipso impetu Male vulnerata, praeceps ad humum corruit. Haec sabula homines, heul nimis multos mones, Quos vana species ad suum damnum trahit.
las eoueitatur. Et Epist. M. Peaes uolen ἰ articuli punctiunculas fontiunt. a Virgilius, Georg. L. 4. U. ΑΜ. Tibi lias miserabilis Orpheus Haudquaquam ob meritum Paenas, ni Fata resistant, suscitat. s AEsonus Fab. CXX. Locmanus, Fab. XXVII. camerarius. FahcXlX. 4 Cicero. ad Attic. L. II. Epist. 26. Mihi solitudo b recessus νε--vamia es.
336쪽
Ov1UΜ regebat magnum & eximium gregem Pastor beatus: cujus cum prudentiam, Industriamque cognovi siet proximae Rex civitatis; hunc, ut ovibus, sic quoque Aptum regendis hominibus sore judicans, Ad se vocavit, &, reluctantem licet, Regni administrum secit. Ille, qui satis Ingenii haberet, vique judicii bona
Instructus esset, virtutesque ceteras,
Quarum usus indigeret si, facile consequi Studio & labore posset, rem Domini simul Populique recte gessit, & tulit datas Utrinque laudes. Quosdam at Aulae principes Livor malignus impulit, ut mendaciis, Dolisque turpibus in animum Regis graves Suspieionum 7 injurias inducerent. Hunc insusurrant furtis ditari suis, Pecuniamque publicam corradere: Arcam suisse visam in ejus cubiculi 3 Secretiore parte, clausam sedulo,s t a Fontaine. Lib. X. Fab. X. o Virgilius. Ecl. a. U. 7 . Quin tu aliquid saltem potius, quorum indiget usus. et consule notationem ad Prologum hujus libri.s commirius, Fab. de Mure. Fele. & Musi istula: Vacuo sedebat machina in cubiculo Brevis eth hujus ultimae vocis fecunda syllaba: in qui & Fragilerius. exemulo sortasse commirii, cujuA carmina in deliciis habe-hat. deceptus erravit: seri Piit enim, Carm. 4 I. Edit. An. I M. At qui te, viduo manu cubiculo.
337쪽
Multisque lamnis communitam ferreis: Illic recondi scilicet raptaS Opes. His invidorum machinationibus Rex denique victus arcam recludi jubet. Nil perturbatus ille, suaeque conscius Integritatis: Magne Rex, inquit, cave, Ne fiat id, quod postea insectum velis: Crede innocenti: nesciam labis meam Semper fuisse, & esse adhuc testor fidem: Ultra ne inquire. Sed cum proliceret nihil, Arcam recludit ipse; simulque proferens Singula, cucullum scilicet pastorium ', Sagumque rusticum, & panarium ἔ, & pedum, Et fistulam: Thesaurus en, inquit, meuS: Hunc olim amare solitus, hoc uno frui Deinde volo: forsan invidere desinent Malevoli. Rex pudore confusus gemit; Et exsecratus scelera gentis invidae: Ne me, ait, amice, miserum amicum desere. At ille durus fugit, & oves redit ad suas.
Et Carm. 43 Nec mensas modo, sed cubiculorum. Terentius. Adelph. AR. 4. St. 5. V. ω. qui verius Octoriarius est . Et illam sine tua opery in cubiculum iri deductuin domum Phaedrus, L. 3. Fab. IO. V. II. Intravit recta cubiculum uxoris peten . Plaetus, Asin. Act. 4. Sc. I. V. 42. Ita scilicet tacturam: verum in cubiculo. 0 Ovidius. Metam. L. 2. V. MO. Illud erat tempus. quo te pastoria pellis Texit; onusque luit baculum silvestre sinistrae, Alterius dispar septeliis fistula cannis.1 o, de ling. lat. Iώ. 4. Panarium, ubi panem areferNahant Plinius, T. Epist. 6. Proinae ciam venabere, liceoit, αιεβTOratne, ut panarium eae lagunculam , se etiam γ' illarea feras.
338쪽
Invidia nunquam vincitur: hanc virtus semel Experta cedat, si sibi ipsa consulat.
LONGINQUAM ad oram vi procellosi maris Allisa quondam navis Rulti cum & Sophum, Mersis profundo ceteris, ejecerat, Potiis, cibique, & omnium rerum indigos. Omnem suam illi miseriam postquam satis Habuere perspectam, & vident jam se same Este perituros, aliquid opis ni suppetat,
Moerent, silentque: mox tamen Sophus prior: Bono inquit, animo 3 es; me duce, sperari potest Fortuna melior: hinc ad urbem proximam Cito ambulemus Α: uberes scientiae Fontes aperiam: quid malum sit, quid bonum, Quid turpe, quid decorum, gentem barbaram Docebo; mentibus ingeram novitiis Honesti amorem; omnesque sanctis artibus Rite institutos adducam, ut suas opes Quascumque participare nobiscum velint.
La Fontaine. Lib. X. Fab. XVI. 3 Terentius. Phorm. Ast. 5. Sc. 7. U. 72. C. At vereor, ut plAcnri Dostit. D. bono animo es. 4 Terentius, Phorm. Att. 5. Ne. 7. V. G. in jus ambulR. cicerci. nd Attic. L. R. Epistr. 34. Εο mraan autem ambulat Creor. ρο iis Gariis militum celerit' em incitat, ut timeam, ne cititis ad Brunausum , qtiam ob us fit, acceserit.
339쪽
G - - - At Rusticus: Quis, inquit, antequam tuas Tot artes, tamque dissiciles persuaseris, Efficiet, misera De sames nos enecet 8 Alimenta ventri, inani jam nimis dig, Paranda sunt quamprimum; & hac ipsa die Coenare cupio; provisoque protinuS,No desit id quod flagitat necessitas. Dixit; simulque proximum petit nemus; Ramos destingit arborum, mundat, ligat, Desert in urbem, venales pronuntiat, Vendit, cibosque facta 5 emit pecunia. Ars optima, suo quae domino si victum parat.
Tu sex sermonis illius veteris, boni Sane, & faceti, & elegantis, integram Urbanitatem versibus adhibes tuis, Jucunde Farsetti, & poeticam simul Nosti latinam, scriptor haud incallidus.
340쪽
Avitum honorem his perge porro mitibus ornare studiis: at voluptatem seqni Natam, improbi ve delicias miserabiles Amoris ullo ne dehinc lepido velis Celebrare cantu, fabula sequens admonet. Felis dolosa Murem incautum ceperat: Gulae voracis impetus primum fuit Praedam comedere; sed malam urget bestiam Alia cupiditas, & cogit aliquantulum Differre caedem: fraudulentis scilicet Prius oblectare collibet se lusibus. Suum ergo, fingens se misereri, mitibus
Connivens etiam Oculis, vel Obvertens caput,
Captivum omittit; at fugientem mox levi Cursu assecuta recipit: gaudio exilit,
circumque subsilit, & rosilit, & insilit;
Et rursum omittit; & satigatum metu, Saevoque ludo, mulcet, ac demitigat Clemente planta, aut unguibus mediocriter Exertis cxcitat ad inutilem fugam; Tum semivivum, more pilae, sirsum vibrat;
Jactat, receptat 7, vexat, ac demum Vorat.
Animum inscientem rctibus postquam suis Amor impedivit, barbarus & cxlex Amor, Blanditur atrox, & jocatur perfidus, Demumque luctu perditum immolat serox.