장음표시 사용
11쪽
mus, di quirentibus nobis controoersia illico Πω ο Obono est,per ineptas Uini nas Theologo, pollente sumatronis, comsequentia , Papisticu , Vbiquit rcu, o 'monstranticis haud minus ros, quam Ooum ovo negotiumusrtim Phi=sophicum adserum TheoAgicum traductum est, tibi unus id que , useipso constitutus, fuit Actor atque Iudex Phi ς Theologus nec ipsi quidem Reo a quis dismicausam concedem Eus videbatur locus bolum equidem Theo um tunc dominaripsissumus,neqvi litii culpa nobis pos et imputam Mox novae
ab eodem, tibiae totius Vmores compage naturali, de Natura corporum caelestum, ae aliis mitibus Meruimus, contentiones excitatae sunt. Examen Theolaicum subire tandem nostrastine coacta, etiam illa qua hax magis Theologicam scientiam con cernunt, quam sextus pedis igitus quia confert a incessum. J Io etiam de tu orbis emendaudo, de Mari libero vel clampo de terminis Scytartim e Cianensum, de Nili Antibus s: auremque ad humanam indolem reversus,de Circulatione sanguinis, de motu cordis sarteriarum, de vastorum ali usis,lomo nimis πολυπραγμα in Theo iasiva lites excitabit se ad secretiora tande veniens, orte quiriam inconcinnitis Phil ο-phum repare eprehendat, mox ipse canet classicu,ut armis QD60uaqwοncitatis rite cunctasti cerebro conteperet. PoneDeus quae hae tandem oria Theologiae eritis securique ejus ori ctio' ooeatur, ut quasiones Phi opticae quaecunque coram trabunali theo is examinandae liquantum uni Viro ratiae
debebitur, pro Deli cura ac industria, qud, ein, id quia id domini Thre Moerda sectante,adtribunalTδα icum pertraxerit Phi ophos pro lite quaoti dirimenda fine orte melior tantam ratio aliquaTῖα α exagittis pisa est,ut circa opera creationis,velut inpropriostio temtorio us dicat in re losophum,ubittitδ,nuΩου grepente, ipse iamne quidvis ac proserabatim siquis ausit hiscere, impune in illius conscientiam mox insultabit, ac pro nutuproprio, dicens quae iij In
12쪽
alienam inoolare videatur amplius, uae Iur a tonitan m limitespingit At interim inique coidit cum Fratribus f ab operibus creationi sarceat Philosophos Extra nioerptim ableganda sibilo ophia, vel certe a Creationis opere non est arcenis,ubisua habet incauabula,ubi nutrita est,ubi patriaspossessones dudum occupat it In Creatlouiis pete, quod quidem de theoloetica, ex divinitus ultrato Dei verbo ob uno atq:βlo Deo
inprincipio constitutum novimus, Philosiopbi mutn es exsatiari oraths, accincinnies etiam manus hic Theologiae contra pervicaces atque Albeosporrigene , ut ex Natura rerurit a Deum unum esse constet, ut solus omnia ex nihilo creaudi potestatem habeat. Hic Naturae lumine tenenturplura alia, quo
forte animus a de alienior in dubium vocaret pro quibus conf- mandis coraAtheo dioinet pagina non seu iceret quamvis multa pessim alibi 'erseus fide admittantur, quae examen rationis reouunt. Hau ergo suojuresolus dominabitur Theo us , iudi onendo opere creatiouis quo velomui boni ni propositum a Deo conitore, ut in hoc Theatro et tuae boinitatis sapiensura: solentiae , id rem Dei Artam ob eruet , a Creatorem suum laudibus extollat sempiternis. Hi ergo a istasiu cum Theologo ambulabim,s; at ita tam3n nostram Phthsophiam coercebimus, ut da, velut assuefacta es, Theologiae sese ooerit submittere. Sedue I eologo uos ' os hic a latere adm9veremus, A et pedissequi officio contenti , nisi aciPautes monagressus, quos notavimus,fi maudi essent stri adita desectens, apis inominiam ac contumeliam proximi liberius prosiliens Tyeologus, in viam esset diri reuius a majorem Det gloriam vertandus. Hoc ere' pro Theolui saniore nostrum quoque erit cum ometes Dei acerae tessimus,qui Deum religioia colimus, ut Pustrem de Creatione Locum, in qua Deus primis is reaturisse com Moicati pessiniis quibu dim coutumeliarum macris repurgem, cfamam V ex imatiouem aliorum, subpr.e-
13쪽
xt in sacro infana inquinatam, o Theola iniquiore G
.Sic Deo creatori ratumsacia cium famamq; proximiacpropriam, l*σά pitdpotiorem, calummapraestabo fasiam inoblumen ac illastri de Creatione Loco nostri Theosili, non minimum ornatum atque elegantiam aliciam. Om eris junctis mul manibus per omnes is utationes ordine praeredemur, qui passim Oeniculi occurrat, id indice nota prom nus a Fuefactis latoribus,vestigia TZeolo i egentibus os 1 semita serto sest obscurior et lintricatio , bid facem
admo bo, iamque expeditiorem reddere conabor. timoreo singula percurro ordine priore duae Diutationes, quae Creatrum, contineut Essentiam pus universm odii ter octonsmcirciter ferum perd, inter varias curas ac labores ordinarios, recognitae , iniustum aliquem Tractatulum eae copia materii crediertint. diem in duas ectione d stributum e natim timis dictar miis utationum,nunc I pographoseorsm excudem
dum tragis Sequentesporris,cum vacabit,ratione thpercurram,quan 'tem reliquas, humanam concernentes animam de
quibuspartim facta mentio in Dis . sexta, per gratiam Auroris obtinebo. Vbi tunc seors singula dierumfugulorum opera, secundum αιntem nostri Theo exhibita, si rabimus. Ac neqot temerhiel, citanter ustiti detortum videatur, Thesespro. prias Autoris, ceu ejusdem Meditationes singulis o bis ex gemis tractatibus ac notulis secundum amferiem ad divere con ullom udicavi sc neque, dum si monis proprii contextum
persequens,continuat serie diraris verba nostris intermistia, is mente ejus propria arcebo alios me ipse perseicaciores nec suam laudemproprio Autori uoidebo. Vale, Canditae Lector, ex nequitates gula ignosce. Har eroici pridis Nonas Septem-
14쪽
cti lim Viro D. I C. S. S. H. D.
ANTONIUS DEUS INGI Us clarissime Vis,
Liquot tuae de Creatione Disputationes VI. Cal August. Styl. Iul. meis manibus&oculis sorte subjectae sunt cum uno eodemque die, post pauculas horas, utrique charissimae proli,adDeumCreatorem suum parte immortali reversae, ultimum in exequiispraestandis officium adornarem Antiqua tua indoles mox ultro subibat animum cum omnem fere paginam antiqua illa tua paraphrasi,ac sequiore in nostra interpretatione, resertam contuerer Sed agnovi illico diavinam Providentiam quae,ut palum,quando specialem aliquam circa suos curam atque operationem clementissimus intendit Pater , mediis Naturae repugnantibus consuevit uti, ita hic nostrum dolorem dolore temperabat ac per minorem quandam a re nobis denub excitatam animi aegritudinem, a majori moerore haud parum cogitationes avocabat Suggessit illico novas paternatula Dei cura meditationes ut, quam inanis tua haud ita pridem circa prolem nostram , caeteraque solicitudo fuisset, cum interim Parent ultimum dispendium machinabaris, ita grataque in Deum meum mente agnoscerem. Haud interim inopinatb nobis accidit, quod novasa tecerneremus in nos artes: quippe cum jam fere trimestri spatio uobis innotuisset ante, per eos qui a tuis id ac- - . . . ceperant,
15쪽
EPISTOLA. ceperant, propediem contra nos a te quid proditurum , quo nostra pro merito perstringere . agellas quidem ruas obitertunc visas paulisper seponebam; ac laborabam interim per alios, ut reliquas etiam Disputationes quas de Anima humana restare colligebam ex disp. sexta, mihi oblatarum ultima, si serte prodiissent in publicum, a
Typographo vestro obtinerem. Sed ut hae nondum erant divulgatae, ita illae etiam, quae mod6 ventilationi publicae subjectae fuerant, tuo jussu,tenacissime reservabantur, donec forte opus esset absolutum, ut adeo exemplari,
tum, quod Amico restituerem, nancisci non potueriar. Interea eo,quod tum eram nactus, utens, propius lustrare
tua singula incepi ac paulo post a temetipso tuarum Exercitationum publicarum copiam per tuos familiares petii: at ne per hosce quidem licuit a tua gratia quid impetrare,quo per te ipsum forte cernerem errores meos, quos
voluisti coram aliis videri insectatus. Nempe animum ad publicam ignominiam inserendam magis in te pronum ipse prodis, indeque apud rerum imperitos Capescendam
tibi gloriam , quam conatum in te ullum, quo aedificationi studeasEcclesiae,ac aberrantem forte,& directioni sese submittentem ultro, humaniori aliquo hortatu revoces. Sed ne interea viderer, quasi culpae mihi conscius,ad pu-hlicam insectationem tuam me abscondere, priorem saltem Meditationum partem, quam nempe de Creatione in genere adornasti, commentario illustratam exhibere volui in eo autem si fortasse quippiam concinne minus amest digestum, vel non pro merito res ipsa alis exoria ta ac diducta, vel verbis exquisitissimis non semper fuerim usis, nonnihil pro humanitate tua temporis angustiae, & variis nostris occupationibus, quibus nos pro munere districtos nosti, condonabis ac remittes. Quod superest majori cura forsan ac industria, si quid operae pretium
16쪽
ium se fierat, per otium lustrabimus. Dum autem tuas theses mente volvo, novam instituti tui rationem satis equidem mirari non potui, qua postquam probum a Clariis Collegis tuis Consilium admisisti, dum autores tibi extitisse referuntur,ne quid privatae scriptionis polemicae nobis reponeres, malueris publicum in nos tale scriptum edere quo non tam a culpa cavillationis temetipram libe
rares,quam controversiam a te intempestive nobis mo
tam de quibusdam Philosophicis opinionibus, .locutionibus ad tuum gustum minus ordinatis,nunc magis publice urgeres ac intenderes, ac universo orbi fusius sinistras suspiciones instillares, quas ante per omnes Academias, ipsasque Synodos, disseminasti. Equidem, velut olim apud te ipsum de meliori nostra mente satis certus fuisti, vel ex proprio tuo testimonio, apud ipsos Profe
res Leidenses , cum tandem longe alium eventum pra videres, quam ante spe votisque conceperas, extorto ac
deposito, ita nunc tandem minime de nostra orthodoxia in rebus ad Religionem attinentibus dubitare potuisti: postquam non ab haeresi modo, sed etiam ab heterodoxias tabe in Theologia nos absolvit eminentissima Eacultas Theologica Leidensis; qum imb, postquam tandem melior mens nostra ex ipsis nostris scriptis sat clare Mevidenter publice exposta ac demonstrata est. Imprimis autem
id summopere miratus fui,qua fronte tandem fueris ausus ea quoque ipsa opis denuo assingere, ac publicis scriptis publico orbi promulgare , tuisque Ariano-Socinianis conceptibus perstringere, quae falsu nobis olim a Tnxisti quae eminentissima Facultas Theologica Leidensis ex nostris non p0sse elici, judicio suo, cui piut inque Religionis causa submiseramus est testa R. uidem ineptam sorte quis a te σώαμαχω esse institutam opinari posset, nisi jam dudum illud ipsum quod nunc Pertinacius
17쪽
litis saccularia farragine, in omnes nostri orbis Academias, a Gymnasia remotiora, quin se universam nostri orbis Ecclesiam extrusisses, ac in nostrum caput deri are omni molimine institulisses. At nunc non facile cordatio-
ramae Theologum, cum tua umbra dimicare, eique intentare tandem illa vulnera, quae nobis inaudita procedendi ratione intentare frustra laborasti. Sed&Quem passim impetas, compluribus ex viva tua iustillatione notum est. ac contra te ipsum plura sorte invitati aliquan-co, quam ex commentariis nostris sat clare innotescent teltimonia exhibebimus, quibus quam personam denuo perrecingere instituas, evadat manifestum:ac iis quidem si essemus destituti, scias saltem imprisentiarum,nondum nos in umbram mutatos esse, vel carentem sensu arva nobis successisse,quae ex vae admodum securis tuae acie colore non asticiatur. Similis antiqua tua ars fuit olim
quacum Positiones Casuum, e tuo sensu concinnatas,sup
presso quasi nostro nomine, ad Academias misisses, ac iapi Synodo jam obtulisse praejudicia, praefatus es,te nolle cum persona aliqua contendere,de rebus ipsis judicari
cupiebas: Sic nempe lus dimicans omnino certo ceribus ictoriam sperabas, quam tibi quidem ita polliceri potuisses. At interim personam ipsa nodus non ianorabat nec ignotus erat ipsis D. Deputatis quem in tua causa compellarent; ac ipsemet personam non oblique innue- has aliis, ubi ultimum Deusingio dispendium ominabaris ubi vicem Conjugis ac liberorum ejus te dolere simula-Das. Simili quidem ratione,nec obscurioris indicii arcumento nunc iterum Nomine suppresso narratur Diatii me, dum antiqua illa denuo obtruduntur Miror profecto
quid cordati Viri cogitent, quid doctissimi Collega tui, quid
18쪽
quid Academiae vestrae Curatores nobilissimi ac consulistissimi, quid Illustres ac Potentes Ordines Provinciae, ubi S. S. theologiam tam raeda ac immunda spurcitie, etuo cerebro prognata, conspurcari vident, agnoscunt. Nimis profecto vilis tibi sacrosancta est Professio quam ita turpiter quibusvis tuis sordibus, non modὼ putidis, sed
admodium periculosis ac contagiosis, E pruriente tuo animo prognatis , inquinare non desistis. Nimis tibi vilis Academia vestra est , quam tuis faetidis ineptiis tam importune oneras. Quid vero agis aliud,quam quod tenellis Studiolarum anim=s horrenda ac nefanda illa tua monstra, a temetipso condita, e tuo cerebro, non secus ac Minervam riunt ex Iove, genita, in tuo sinu enutrita, magis magisque inseras, quibus tamen interim vix ullam sanioris rationis speciem adjungis. Sanctius profecto debebat esse Typographiae vestra Academicae praelum,quam quo ita proterve pro tua libidine abutereris in meliorum Contumeliam, ut famae magis candidae obscuram quandam nebulam affunderes. Dum verbiostro sensui, invitis nobis ipsis, contra Orthodoxiae publicam Professionem,
contra testimonia maximorum Virorum ac eminentissimorum Theologorum, contra tuam conscientiam,identidem infandas haereses aspergis, nec interim ulla nostra loca nobis exhibere, vel publico orbi, ubi nostraducis, simul designare audes, vide tandem qua te ratione purges, tuamque famam quam haudquaquam tibi invidemus, 2 integram expediari, a calumnia te ipsum liberes Certe audes alibi citare aliorum loca , ubicunque tibi jure aliue id perstringere videris at in hoc nostro negotio, ubi tuae Cassium Positiones tibi confirmandae sunt, tum idem denuo inculcas ac in publicum dispargis, nec audes nostra verba, ut sunt a nobis posita, citare, nec nostra designare loci velut olim ausus non fuisti excerpta tua nobis
19쪽
ΕΡ ISTOLA. I petentibus concedere. An vero satis tibi gloriosuta credis,an satis dignum Theologo,an dignum Christiano,
ita plane omnem furoris acerbitatem eructare in ejusdem Religionis consortem, ejusdem Ecclesiae membrum, nu- Perque Collegam, ac per maximorum Virorum dijudicationem non ablati est modb omni, quam nobis impinge
Das, sed 'eterodoxia in Theologia absolutum, ut nihil
praetermittendum censere videaris, quod sequiorem suspicioLem queat insuper augere, ac meliorem famam vi-Clare itane Theologo fas est vel extra Scripturam ac Theologiam ipsam elumbi quodam consequentiarum
nexu contentionis serram cum Collega veteri reciprocare, omissisque magis utilibus meditationibus huic rei curam suam cum immani acerbitate animi impendereὸHab Iucinatus fuerim alicubi in Philolaphicis, id quod humanum est commiserim in meis meditationibus, in rerum Tatura perscrutanda lapsus sinis quod tamen a te non cum est victum rationibus: an interim ullibi in fidei articulo vel orthodoxa Religionis capita impegio Monstretur illud ergo Scripturae loco evidenti ullo,cui fuerim adversus An vero ulli bicffendicula ea ipse posui, quaeata temere ac praeter omnem rationem tibi ipse fingis,quae mira ac propemodum irrationali ratiocinatione colligis per tuas consequentias an meliorem mentis explicationem ullibi negavi' Quo verti jure tibi arrogas torquere meos sensus, pro arbitrio tuo verba mea immutare3 ea mihi quae carpis designentur loca, si candide Vir agere, si calumniae suspicionem cupis evitare, vel desine in posterum lacessere insontem. Nugae sunto temeritas,
ineptiae , quicquid in re philosophica a me est unquam proditum si mea mihi interim inviolata relinquatur a que integra Religionis consequentia. Hic saltem nunquam vacillava ac quasvis tuas consequentias, ipsos
20쪽
meos sensus atque verba spectes, paratus sma ex tempore
ineptas meliori ratione demonstrare. Interea hoc co btare debes, me meis fac - sanet u Veritatis normam non
evertisse . nec Magisterium Philosophiae in Theologiam tribuisse quod omnino a te fieri manifestum est , utri principiis rationis fidem oppugnare tentas, dogmata Theologis, humanum intellectum omnem excedentia, ad nostr in Philosophiam revocare examinare studem quae si ad mysteria divina non assurgat, vel eadem humano captu non suggerat, Hepte metuis ne corruat divinaveritas Quin illud quoque cogitare debes, non ad ostentationem nostra olim eue prodita sed, ut fortuna tulit, pro exercitio quocunque studiosae Juventuti esse data:
quibus ipse nunc censoria tua, at iniqua nimis arrogantia, posteriores nostra curas, quae plerumque solent esse meliores, arces: quos enim sensus olim exhibuimus, eosdem iterum exponere, necessitas a te illata coe git, ne fortasse olim quicquam sequius, in rebus iidem attinentibus, sensisse videamur. At nosti certe, quae sit jure meriatoque in Gymnasiis academiis libertas Philosophica,
in multis controversiis, dum s. s. Paginae non contradicimus, nec capitibus Regionis adversamur Per inconcit nas quidem consequentias eae quovis quidvis potest elici, ut vel ipsi Deo , qui est summa bonitas , per impium ac blasphemum ratiocinationis nexum facile omnis causii mali posset imputari. Certe dum quandoque votis studiolatum, ingenii solius & exercitationis causa laborat lium, vel ultro contra animi sensus proprios se Praesides Philosophi accommodant quod nosti quam sit frequens passi mira Lycaeis, ubi etiam cordatiores ac probatioris conscientia meruditionis sunt Theologi, non illico censurae se submittunt aliorum. Ac foret sane praeter copum heologicam, ad quam vi quaestionem Philos, phicam