장음표시 사용
11쪽
tie, nullis conje biris, nulla interpretatione, ac nulla do itaque assistentia juris, quoad effectum juris, pro expresse haberi possit, hinc sequitur e contrario,si quid jus vel consuetudo quoad effectum juris pro expresta habet vel habere consuevit, quod tum vitium omissionis purgetur, quod cum variis modis contingat,& prolixam deductionem &demonstrationem desideret, demonstratio autem nullata, melior sit, quam quae ex contrario desumitur, contraria Gnim juxta se posita magis elucescunt L. F. de his qui sintselimelasien. ur. 8evis omnis maxime posita sit in contrari rum resolutione, non incommode usque ad cap. i. agens de contrariis, prolixa haec tractatio seponitiar.
processus s. Conventiones sive contractus Diximus, quod omissionis objectum sit factu: Quid autem sit omi tere aliquid, luod in facto consistat, per se patet, nec prolisaia demonstratione opus habet, qpare ad secundum obje ctum, nempe ad jura Seorum prςces tum convertendum
I .ro. Ius autem est vel scriptu, vel non scriptum: Illud constituitur vel per modum iugis, Recess9,vel status,omissio v.circa has species juris, est vel sensualis; si nimirum mentem legislatoris colligere non possumus,provenit autem ejusmodi omissio vel ex nimia obscuritate, vel nimia, siubtilitate, quae obscutitas secundum L. a. de κtras. commisisipia in veteribus legibus saepius deprehenditur,
12쪽
eum tamen in legibus magis simplicitas, quam dissicultas amplectenda sit, I. .I desideicom haereae. vel verbalis;quando nimirum deficiunt verba necessaria arg. L. praetor. a. g.
V. de vi, bono . ram. d & accidit,quando in lege plus
dictum & minus scriptum sit, tunc enim sententia magis quam scriptura ponderanda venit, vel denique sit omissio rationis istius legis, vel causae finalis. Th. ii. Si vero aliquis casus in his legum speciebus omissus est, adeo ut neque per rationem, neque per verba, neque per sensum casus omissus decidi possit, tunc ad jus
non scriptum sive consuetudinem recurrendum est, quias lex non inveniatur, vetustas vicem legis obtinet L./.g.H-nique de ae n. in AZ add. L.ao . deservitρ b. L. i.a. S r. de servitusi cs Q. Fit autem omissio circa consuetudinem per interruptionem, quia debet esse continua
non interrupta Cars .a. conss. D. at. γ aa. Th. D. Considerata omissione juris, consideranda venit etiam illa omissio, quae committitur in juribus prosequendis, sive processii juris. Processus autem est vel civilis vel criminalis, in utroque autem processu committitur omissio, vel circa substantialia&essentialia, vel circa accidentalia. Et quidem circa substantialia, vel ab Actore, vela Reo, vel Iudice: Nam hae tres personae judicium constituunt: Ab actore committitur omissio si v. g.
omittatur libellus, vel licet porrigatur libellus, si sit vitiosus, quod fit, si omittantur necessaria libelli, ut e. g. si
mittatur nomen rei, vel narratio facti, vel petitio sive justa conclusio,vel sit sit adeo obscura &adumbrata narratio, i ut neque Judex, neque reus fanum sensum exinde percipere possit, tunc enim sensias omissus dicitur, atque a reo
exceptio inepti vel obscuri libelli opponitur. . B 3 Th. H.
13쪽
Th. rx parte rei committitur omissio, si v. g. litis contestationem aut penitus omittat, vel facit quidem contestationem, sed tam obnubilatam , & complexam, ut in effectu etiam pro omissatiaberi necesse sit. Vel si porro exceptiones tam dilatorias, quam peremptorias concesta tempore opponere intermittat, &quae sunt his
similia, quae omnia enarrare prolixitas materiae non per mittit.
Th. r . Iudex incurrit omissionem si v. g. omittat citationem adversarii sive rei, cum tamen citatio ad sui dandum judicium omnium maxime sit neces aria: Item si non observet solannia, si v. g. sententia contra solitum judiciorum ordinem prolata sit, de tunc authoritatem rei iudicatae non obtinet L. .-6. C. defnrent. o intersicut.
Ombud vel si judex ipse omiserit sententiam recitare, vel si . sine scriptura recitet,quia sententia ab omnibus judicibus. tam arbitris quam necessariis,in scriptis serri &recitari debet L. i. re C. de sentent. ex perici recit. quod tamen limitatur: quod non procedat in causis brevibus persen uni vilium, ubi Judici licitum est,absque scriptura sententiani publicare auth. vis brevsi C. deputent. experie. recit. Porro committit omissionem Judex, si sententiam omittat: conformare libello, v. g. si petatur in libello res, quae praestari potest, & ipse adjudicet interesse L.f. c. de Alcon . si Art. Hinc ludex in sententionando, tam super principali quam accestario, si nimirum in judicium fuerit deduetum, debet pronunciare & nihil on itere. Th. rs. Qua occasione quaeri potest, si v. g. Iudex in
sententionando accestarium omiserit, num ista senteni a de jure subsistat λ cum enim regula juris sit certissima iarententiam super toto eo, quod in judicium deducitur,
14쪽
ercisi eae l. i. sta vers. remiud. Vant de artate defroc. n. so. Jacob. Menoch. de arbitrariis . 5b. a. cent. . cois n. . Re p. quod ponderatis circumstantiis, & pro substrata materia, nonnunquam subsistiit, vid. Vant.de nussita re ex Hκ proc. n. ra. idque procedit si incompatibilitas intervenit, v. g. s litis comestitio tantum super principali sive capitali facta suerit, tunc processus adulteriora cum accestariis non compatiuntur, at quando pronunciatio super principali,sie cum alio articulo non compatitur,tunc per transitum ad ulteriora, is punctus a Iudice reprobatus intelligitur. COD. Rom. lys. commvn. contam. Tic de cepi. reg.tia sent. 7. r. si sententia in rem judicatam transivit, quia exceptio rei judicatae senaper obstat, quoties inter easdem peribnas eadem quaestio revocat0 L Juliamus. t quis . g siancisiam cs g. generaliter ..c cum ruaerisse π um L . N. de res rei uae Th. 26. Porro quaeri potest: Num in concursu Creditorii, praesertim in Electoratu Saxoniae, soluta sorte C. c pitali, creditores etiam usuras petere possint, si in sentei tionando sint praeteritae vel omissae ὶ Resp. distinguendo, usurae enim debentur aut nudo ossicio judicis, quod nullam obligatione praesupponiti quiper L. sionem p.
sur. Priori casu; si debitor in eas condemnatus non sit, postea peti non possint, Textus expressus & capitalis est in l. bonae ei. s. c. de u . Ubi Alexander Imperator ait, si judicium sententia finitum eri non adjectis usuris, finita retractanda non sunt di .Lquiper μοὶ senem, di g. i. Posteriori vero casu usurae peti possimi l. ιi.do P. Tli, V. Porro quaeri potest, quid tum statuendum sit
15쪽
si sors & usurae uno libello cumulatae, & petitae sint, Iudex
autem super sorte pronunciavit tantum, eaque sententia
res judicata factast Z Quanquam tali modo petitio usurarum concedenda non videatur, tum, quia judex earunta . mentionem non faciendo, ab iis curatorem absolvisse via . detur, quemadmodum in seu tibus petitis, sed in sententia omissis, quibus usurae comparantur. I. r. seMeta cons. . n. 9. ido p. dec. N. Costas. in I. uiperco fionem . g. r. . deaALempl. Sue . Et ita judicasse senatum pedemontanum, testatur doctissimus I sesauriu deci . sed hoc non obstante,contraria sententia defendi potest,nim. disting. Num actum fuit bonae fidei judicio, tunc alio judicio nequaquam peti possunt, quia cum usuris & Ductibus eam conditionem habet, quod in actionibus bonae fidei,separatim peti non possint, quia sunt rei principalis accessio, hinc sequitur,quod fini-
to judicio principali, nec fructus nec usurae tanquina ac- cessoria peti possint; Secus vero est, quando usurae debentur ex stipulatione, quia tali casu usurae sunt res alia, alia propria & peculiari actione petuntur, ergo rei judicatae praescriptio obstare non potest. l. de eadem s. g. aueadem. A exbiίendum iδ. . de excepi. rei ij . Nec quicquam obstat,quod judex usuras silentio prae- terierit, quod ego enim mea mihi cautio e & vigilantia, quaero, id mihi judex auserre nequit, jus enim vigilantibus scriptum est, de ideo quia favet vigilantibus, & cavet ne damno assiciantur, neve quid his auferatur in eo, quo
sibi vigilaverint &tempestive l sin desipara . arg. I. suo autem 1 f. sciendum 7..t pupi πυ. in . . quae in auae cre s. Et huc non parum facit
16쪽
sertur, judicem tacendo de usiiris in sententia, non censeri debitorem ab iis ab Ivere. Deinde,ut maxime sententia seper sorte duntaxat lata sit, in rem judicatam transeterit, non ideo tamen creditores prohibentur soletibus era lutis, usuras promissas de residuo petere. Cum enii impossibile sit,ut intra decendium sortes pariter exsolvat tur& usurarum quaestio moveatur, quandoquidem &di
ium eo Modem &c. tractum temporis ad magnum intervallum, quod iRter exsolutionem summae capitalis, &usurarum petitionem intercedit, in se contia
Th. 13. supra thesar. huj ct capitis diximus,quod Actor vitili omissionis,lcirca processum juris committat, si in libello aliquid omittat, cujus occasione reddatur in plus & vitiosus. Q ritur ergo: Num super his, quae in litem non sunt deducta, id est, in libello onaissa,postea artiaeuli probatorii possint confici, & an Iudex eos recipere isneatvrὶ Pro negauia hujus quaestionis adduci potest L
17쪽
quod Iudicis potestas non possit se extendere ad id, quod
in juditium non est deductima,Textus est expressus in L. δε-- ιδ Com. Hviscit glossin c. cum ecclesia purrina. u. X. de causo C. caepropriet. ro ea,quae post litis contest
tionem accidunt,in nulla sint habenda consideratione,arg. Onpoten venire 6 .dbaricis arg cap. uu.xut Et genaenis. inno m. 3.) quia probationes libello congruere debent, x V V.ob D.--Acem. . Sententia debet esse com formis actis de petitis, alioquin nulla putatur Vant. exta feri rores 1--ο.cae n. fricta esseco'. D. numi. cent... s. quod informatione articulorum, communis illadociana:quod videlice propositae actionis natura sit insipia tenda, & quae actori incumbunt ad intentionem fundat eam, in probatione diligenter consideranda sint, debeat observari,Monala. cons. si numa.in O. BerentiuMustates. in nova prax. NeapoI. p. s. sed quanquam haec omnia ita se habeant, tamen bene considerandum venit, quando aliis
quid proalieno &impertinente habendumsit; Secundum
mmmunem autem Doctorum opinionem, pertinentes
reiculi sunt, qui neque directo, neque per indirectum,veI quoquo modo causae in libello deductae, adminiculantur,
priori ergo modo, judex non tene ux recipe , secus vero rosteriori. si id vero si Iudex dubstet an pertinentes sint an non, tunc aut adimitat simpliciter, aut cumbesa sula salvo jure G: Etsi enim plerique velint,admissionem heIrejectionei tali casu, ab ipsius arbitrio pendere, T lius tamen aget judex, si in dubio recipiat,. cum securunx magis sit superfluum admittere, quam necessarham omit
moner,ne silprieceps in rejiciendis positionibus αδ
18쪽
re benignius sit, benignior autem interpretatio semper si admittenda,L Voximo F de bis, piae in t m. HL L. nui. Dius δ. Miue I L. L. semper in aeullis H R.J. Deindequia haec admissio cum clausula salvo jure, partibus minus est praejudicialis, semper autem convenit eligi ea, quae utri que parti non sunt damnosa, L. ex his ins . . quae instauae.
voca. Et quod denique res haec faciat ad accelerandam litem, multis enim disputationibus cavillosis, hoc modo o
Th. 19. Hic etiam non inconcinnE quaeri potest quid statuendum, si reus exceptionem peremptoriam,tam ante litem contestatam, quam post litem contestatam, opponere omittat, nuna illam postea post definitivam sententiam opponere ssit, &an Judex ejus rationem habet C. debeaci sed ut istis haec quaestio patescat, ponamus eis emplum in puncto emptionis & venditionis,v. gr. si venditor ad traditionem rei venditae conventus, neque sub initio, neque in processu causae, opponat exceptionem pretii non soluti sed stia sponte,litem super libello exhibito,con testetur,&ad ulteriora procedat,quaeritur an iudicium vi leat, ita, ut condeinnatio ad traditionem rei venditat, fieri possit ὶ Videtur dicendum, quod sic: ratio,quia 1. Iudex judicare debet secundum. allegata & probata, L. AMAL, 6 g. verito. I. deos. prasi . cae arg. ca a. x dedisssi. uaeordiuar. r.)quia ad hoc, ut judicium procedat, fuimat, quod emptor venditori non petenti pretium, thorani' non faciat,arg. L. a. f. quo au'ctor. I 1. quos clarari . . C his, quota mae ter Gail. h . i. ob ι . num. λ C a veni'
19쪽
ususructuario receptuni est, qui etiam ante praestitam cautionem, si proprietarius eam non petierit, fructus suos facit, d. l. Hversime .se praetor ait, arg. L uxori a FG usu F usi . legi reaeon aer. Num. a. quia regulariter peremptoria post de tibvam non potest opponi. I peremptorias a. C sentent. resin L novos. Sed his non obstantibus, placet contraria sentemtia, quia,quod de peremptoria dictum est, debet intelligi de ea peremptoria, quae contra sententiam opponitur,hoc est, quae eam oppugnat: Nam hoc fieri non potestsecui dum ae L perra morias , Exceptio vero pretii non QIut sententiam non oppugnat, neque.eam iniquitatis,aut iniustitiae arguit,sed contra actionem opponitur,&executi nem respicit,& ideo etiam in executione admitti debet. L. ex ae es. V. g. ui. matrim. Pema . viugos Diae inve . infitidum arg. L.MW-- i f. dereisae. Dec.consuν. num. a. Texcin I si Adbussores M. g. .d de, si accus.in .CGDr.c a Iagnor. Hinc est, quod exceptio compensationis,quando debitum est liquidum, post sententiam,in executione opponi possit,per Text. ml αα de Ne ac re in I. cum misim j. 11. eoae ratio est, quia compensatio non impugnat sententiam, sed eam potius. confirmat, eo,quod compensatiost quaedam solutio, & sic Pars executionis, per textum notabilem in I. desitor . vid.plurallegata,apud Gai a. os . num io. u. tb.so. Porro potest quaeri: Num ex parte rei deductio& probatio, quae in prima instantia fuit omissa, in secunda vel tertiainstantia,debeat concediὶ p. mquam communiter concludatur pro assirmativa: Est emi beneficium appellantibus vulgare, ut non deducta
lata ij dc non probata probentueri re C
20쪽
emporia ent. ae te .g. g. r. C de Hac Niliilomin tamen iecundum plurimorum opinionem,distingui debet
causa omissionias, utrum omittens sit in negligentia, sines aude maiore proposito, an in malitia, ut protrahat litem&fatiget adversarium, huic utindulgeri non debet, ita . nec hoc tribui,ut appellatio prosiciat maligno,arg. Lm mdo ust. de Rei Vinae. Appellatio crina ad hoc inventa est, ut innocentiae sit pretesidium, &gravaminis relevatio, non ut sit malitiae patrocinium c adno am s.caec fuggestum. s. X. dea esiat. Et praeterea hujusmodi appellationes e presie prohibentur per Raece Rari on. deam rae . f. taciunisse euilubidouen stris. Sed nuda omissio, quae nihil
hujusmodi malitiae participat,beneficium ae l. per sane, eludere non debet, M. in aes per banc, de via NeZNM.
Th. 3i. Constat quod Micium judicis,sit vel mer-eenarium, vel nobile. illud consistit in cognostendo &sententionando, de quo, in thesbus praecedentibus per disiversas quaestiones tractatum fuit. Hoc autem consistit in exequendo Utrumque habet locum,tam in civilibus,quam in criminalibus . In civilium executione committitur m . missio a Iudice, sininurum ea non observet, quae vel jure scripto, vel consiletudine observare & adhibere debebat, quomodo autem judex in executione debeat procedere,
vide est arterin Lam Νού. V. dero . ubi pluribus a Cto Ulpiniano demonstratur, quid aJudice hoc in passulsa tendum aut omittendum sic Committiturautem ab ipse omissio,si v. g. tam in pignoris captione & distractione, omissi ris ordine,procedat,sie. g. in pignorum captione iistium faciat a rebus immobilibus, cum adsint