De constantia libri duo. By Justus Lipsius

21쪽

DE CONs TANTIA mali. Ut ii qui febriniit, actant se inquiete

de versant lectum subinde mutant vana spe leva nenti in ea lena caussa nos, qui terram terea frustra mutamus , aegri scilicet men Pis. Aperire enim laoc est morbum, non toltcres fateri internum hunc calorem ac non mederi leganter o nanus sapiens ' Proprium est agri nihil diu pati , is mutationibus ut remediis uti. Inde peregrinati . ne suscipiuntur age littora pererrantur; modo mari se . modo terra experitur pra-

senii us semper infula levitas. Itaque fugitis magis turbas quam vitatis. Ut cerva illa apud Virgilium , a procul incautam nemora inter

Cressi fixit Pastor Agens telis r illa fuga silυas aliusque paragras

frustra Qui , ut idem poetae addit, haeret lateri letalis arundo cita vos, qui telo hoc adfectuum penitus percussi, non ide cutitis, sed migratione transscrtis Qui crus sibi aut brachium fregit, non currum aut equum poscit, ut opinor , sed chirurgum tua quae vanitas , qui internam hanc plagam motu sanare te postula. discursu ZAnimus enim certe est , qui aegratat : omnis haec exterior imbecillitas, desperati in languor orta ab uno fontes, quod a

cer ille languet Sceptra; abjecit prin

cess

22쪽

ceps divinaque pars: ilitatis lapsa est , ut sponte serviat suis servis Dic locus hic quid faciet aut motus Nisi sorte regio

aliqua est, quae metus temperet , quae spes refraenet, quae malam hanc saniem, tu cat, quam alte imbibimus, Vitiorum. At qui nulla est , nec in insulis ipsis beatorum aut si est ostende,&omnes Ithac agmine facto imus. Sed motio ipsa Minutatio , in quis habet eam vim recreat attollitque jacentem animum cottidiana illa conspecta novita morum , hominum , locorum Lipsi

erras. Nam, ut quod res est serio dicam peregrinationem non usque eo deprimo, ut nihil ei in hominem Min adfectus dem juris. Imo habeat. Sed hactenus , ut levia taedia

quaedam animorum, velut nauseas tollat: non tollat morbos , qui altius penetrarunt, quam ut externa ulla medicina buc pcrtingat. Cantum, Vinum , Onanus . commotiunculas illas primas non raro sanarunt irae, O loris, amoris at nunquam aegritudinem, quae

radices egit fixit pedem. Idem hic est 3 pe-xegrinatio fortasse leves quosdam languores

sanabit , non sanabit veros . serent enim primi illi motus , orti a corpore , quodam' in Odo adhuc ria corpore, aut certe in summa, ut sic dicam , animorum cute ideoque non

mirum , si quamvis levi spongia abstergeantur non ita inveterat illi adfectus, quibus sedes imo regnum in ipsa antimi mente.

23쪽

Cui diti multumque erraveris, cum terram omnem dc mare circulatus fuerisci nullo cosmari elues, obrues nulla terra Sequentur te:& pol peditem equitemque sidebit, ut cum Octa loquar , atra cura. Ocrates terroganti

cuidam , quid ita peregrinatio ibi non profuisset' scite respondit, Non enim te deseruisti: simile ii dixerim de quocunque fugies

corrupeum corr.lptoremque animum tecum habebis, O .uite .um Ini Inu .H. Atque uti nam comitem . sed vereor ut dacem' quia

non sequentur te adfectus tui , sed trahent. A P. III. At m animi morbos non tolli ea . non mia

nulla imo per eam recrudescere. Animum

sis qui in nobis agrotet eique remedium a Sapientia 2 constantia petendum. Non avocat igitur, inquis , etiam averis malis peregrinatio 3 non campi illi conspect i, flumina , montes, ponunt te extra doloris tui senuim invocant fortasse interdum ponunt, sed nec in longum , nec in bonum. It pictura , quamvis egregia oculi non diu delectantur: sic omnis ista hominum locorumque varietas novitate nos capit, sed ad breve tempus Aberratio haec aliqua a malis est , non fuga nec solvitie regrinatio dolor: hanc cathenam , scd la at.

24쪽

Quid autem istud me juvat , i lucem pala

lis per video, in aristiorem OK carcerem

compingendus' Ita profecto est Insidiantur

animo exterrice hae omnes vo i ptates specie iuvandi magis laedant. Ut medicamenta minus valida non extra nunt humorem OX-ium . sed movent sic vana haec deleetatio irritat in nobis ii tum illum cupidinum d ad au :et. Non diu enim a se aberrat animus . bd vel invitas domam O com pe itur. 5 in vetus contuberniam malo

ram. Illa ipsa opida conspecta, omes,

reducent te cogitatione in tuam patriam

.inter med a gaudia videbis aliquid sive audies, quod sensum refricet tui doloris. Aut si paulisper quiesces : brevis ille velut

somnus erit .mox ex perecto tibi eadem aut major febris Crescunt nim interpella tae quaedam cupidines , WVires capiunt ex intervallo Mitte igitur, Lipsi vana haec, imo noxia nec remedia , sed Venena: erat Lapotius admitte severa Solem solumque mutas Imo an inuina , quem male Adfectibus mancipasti, subtractum legiti-inae dona in Rationi. Ab illo corrupto haec desperatio est , ab illo vitiato b c languor. Ilium mutes oportet non locum in efficere non ut alibi sis, sed ut alius Tu sertilem illam Pannoniam videre nunc ardes in fidam sortemque Viennam regem fluvio rum Danubrum. tot mira& no Vari quaesus -

25쪽

suspensa aure bibant audiente. sed quanto melius , si idem hic tibi ad Sapientiam impetus cupido Z Si penetres in feraces illius

campos t Si sontes humanarum percarba tiona n inquiras 3 si vallat arces exstruas, quibus arceasi defendas cupidinum insultus Haec enim vera morbi tui remedia caetera omnia pannii fomenta. Nihil te abitio ista juvabit nihil eυα istes tot urbes Argolιcas dio altae fi/gam teni ibs per hostem reperies apud te in isto pectus

mihi concutiebat penetrali. Quid refert ad quam pacata loca veneris ' bellum trahis tecum. Ad quam quieta turba circum te, imo in te sunt. Pugnat enim pugnabitque secum semper discors hic animus, appetendo , fugiendo sperando , desperando. Atque ut ii qui per timorem terga vertunt, magis expouunt se periculo inteciosi ave ses sic erronesin tirones isti, quibus cum affectius nunquam pugna sitit, sed tantum fuga, At tu , adolescens , si me audies . sta' omnia opus xvictor aliquis pugnando e Va: sit, nemo fugiendo. t bis & gradum firmabis contra hunc doloris hostem. io Ns TANTI A enim tibi ante C .

26쪽

, LIBER PRIMusCA IV. De nitiones Constantia , alientia , Recta rationis , Opinionis. Item Peretricacia quid a Constantia disserat abeat a Partientia, hectio.

qua parte ego, Alia iraeclara haec tua monita, in qua ira: c jam stare conor c aci surgere . sed, ut ii fere qui in sollinis ab .b Iant , an nisu. Revolvor enim Langi nequid mentia , dem idem ad meam ter ram haerent fixae anu o publicae r Vataeque curae. Tu , si potes , pelle malas aves quae me lancinant: vincula solicitudinum demes, quibus in hoc Caucaso clite ligor. Langius vultu alacri, Ego vero demam inquit: novus Hercules solvam hunc Pronae theum Attende tantum. intende. Ad Constantiam te vocavi, Lipsi in in ea spem praesidium posui tuae salutis. Ea igitur ante omnia nobis cognoscenda est NSTANTIAM hic appello RECTu M ET

NON DEPREss I. Robur dixi d intellego rinitudinem nasi tam animo non ab Opinione , sed a judicio, recta Ratione. Exclusam enim ante mi a volo Pervicaciam rive cc melius Pertinacia dicitur:

quae

27쪽

lui crbiae aut lonae Vento robur Maniduntaxat in una parte. De pruni enim haud

facile tumidi istii pervicaces possunt, facillin e attollici non aliter quam cuneus, quivem inflatus aegre crgitur, supereminet autem exsilit sua sponte Talis enim istorum ventosa haec durities ex cuiori r a Superbia , ut dixi nimio pretio sui Igitur ab Opiniones At Constantis vera mater , Patientia dc demissio animi est. quam definio RE Ru M u CuNQuE

HOMINI ALIUNDE ACCIDUN Au TINCIDUNT VOLUNTARIAM ET SINE Q ERELA PERPESSIONE M.

Quae rei a ratione suscepta, una illa radix est , qua altitudo pulcherrimi hujus roborisDixa. Cave enim .hic Opinio tibi imponat quae Patientiae loco Abjectionem ae Dea torporem quemdam animi marcentis suo erit vere Vitium cui origo a Vilistate sui. Virtus autem med a Via ingreditur; et caute caVet . nequid in aes ionibus suis'defiat, aut excedat. Dirigit enim se ad unius Rationis trutinam illam habet examinis sui velut normam obrussam. Est autem recta Ratio non aliud , quam

huic

28쪽

Pati Opinis unde originem habeant.

irius ue vires , effectus Alteram ad Consanuam ducere , alteram ad Levitatem.

Eo quoniam . duplici hoc velut capi

, ' te spinionis sentio, Rationis: non robur solum aut infirmitas animi oritur, sed omnes in hac vita laudes aut culpae pro bono utilique factu ius mihi videor, siri utrius que origine natura uberius paulato dicam. Ut enim lana r usouam ultimum allum optimum colorem conab Dat succis quibusdam aliis praeparanda ambuenda est sic pla edictiombus istis tuus Liph animus , priusquam eum hac Conflantiae purplara serio tingam. Quod agitur te non fugit, duae in iona in paries Anima Corpus Illa nobilior, quae spiritum i

Juncta ista niter se , sed concon a uadam discordi nec facile anter eas onveri . Ique cum de an perio agitur aut ser tute. Regere enim utraquc vult , .maois illa quae non debet. Terra nollere se ut

coelum in m homine illidia, turbar

ut adsidua quaedam Velitantium P

29쪽

D CONs ANTIA Meter se partium pugna. Cui duces tanquam

im pcratores, Rati Z Cpinio. Illa pro am ma , in anima: haec a corpore' in eo pia nat Rationi Caig a calo , imo a deo est & magnifice eam Seneca ceu bIaVlt, Partem in homine' divis D uisistis mersam. Est enim haec eximia illa intes ligendi judicandique Vis quae , ut anima persectio hominis , se ipsa anima est Graeci eam noundixere Latini Mentem , aut etiam junctam Animi mentem. Non enim tota anima , ne aberres , recta ratio est quod in ea uni scrine, reple , immixtum, secretum abomini faece lentoreo quodque , ut Ver bo dicam , sidereum in ea coeleste. Nam Dysa anima . quamqviam labe corporis ccontage sensuum raViter corrupta confecta it tamen vestigia quae clam ortus sui

alte retinet, claret ca cmtillantes reliquiae primi illius purique ignis. Huic isti etiam in malis projectisque hominibus

conscientiae stimuli hinc flagella internad mlorsus hinc approbatio melioris Vitae extorta trivitis. Premi scilicet sanior 1 a sanctiorque pars potest , non potest opprimi S te i urens illa flamina , non extino ui Enaicant enim semper subialiuntque dili ioniculi , qui in his tenebris allustrant, in i sordibus depurgant, in his ambagi' biis ingunt, ad Constantiam ducunt Trtutem. Atque ut heliotropium, flores qui-

30쪽

i LIBI PRIMus quidam, ingenio suo semper ad solem si e

Ratio ad eum Obucis est . iliginem sui. Firma in bono S immota irnum idemque sentiensci unum idemque appetens aut Pugiens recti consili , recti ludicri fons 1caturigo. Cui parere , imperare si .subjici praeesse rebus omnibus humanis Donauit enim cupidinc de exuberantes animi motus , quisquis la an audnt in omnibus vitae lab)rinthis tutus ab crrore , qui hanc sequitur ut Theseium filum Deus ipse per hanc sui imaginem ad nos venit, imo quod propius est, in nos recte ille quicunque dixit , Bona niens sine deo nulla est.

At sequens illain non sana pars spinionem dices originen suam Corpori, id est terrardebet : eoque n. nisi eam sapit. Corpus

enim et sic se non obiles edissensum . a men vitam motumque ab an in a sumit: vicissim antaeae imagines ea iam subjicit, per sensuum senestras. Ita Velut communi qua dam, socictas co . t inter animam corpus sed communio, si exitum attendis, animae non bona Abducitur enim paullatim 1 c eam, suo fastigio addicitur misce turque sciasibus: Me impuro hoc coetu Opinio in nobis nascitur, ouae non aliud quam Rationis Vana imago, umbra. Cujus cra sedes Sensus origo , Terra. IdcO-que abjecta bilis , non rigitur . non attollitur , nc altum aliquid aut retia ereum spectat.