De constantia libri duo. By Justus Lipsius

11쪽

sophum C agam esse Chri ianum. Nam a

verbis, quid turbant Non quo sit eas ripta sint se quo sensitivi eam nec an ustate, sed an vere. Si enim re ii sensus fouid differt in

re tam ardua , qtι vel aut e strodo non indecora eos texerim Z Si ante so Uincant.

Nempe hoc ipsum volum is,ajunt quedam a te scripta non ex de De re la Ratione erras , quam cum priscis illis exaggeras nimis O atto Pis. Egone' Hirbis fortas i ori missensu navet Vani meo. Nam ne ipse erres , inovirbo hoc te oro nullam me rectam aram' que Rationem inte Cere, nisi a Deo dire Elam, nisi a fide illu iratam. Sed quae malum, illegitima ij a captio e , cum genere toto sen tentia bona sit, quaerere in verbi nitis aut L terius latebra calumniae ansam Ratio ipsa, suis viribus, non ducet nos ad Deum , noua verum sed tamen tu in aqua aut pelvi defectum Solis intuemur, idque per Sol sit cris radios oblique, quodam fixu Vicinres divinas sed ca: cen eas ali H. mper Deum ipsum. Iam defato aut ut alibus ἡ impiis ob bonum punitis , si rili nimis exacui, aut ab aliis acutum arripui itemque dolorem aut assectus si arsi minis coercui velim ab aequo lectore aeqi iter legi intelD-gi. Quam ad rem proυimus nunc aliqtio adoram Notis. Mihi quidem mens ubiquo bonars alibi humana haec lingua aut calamus titubavit, ne aspere quas nimis luam Sumenim ex iis, quibus Pietas in corde magis A 3 quam

12쪽

clitiam in ore quiquefactis exerceri eam acri-ιρ malim, quam verbis. Nec saeculum hoc Dici mihi placet audebo : cereo quo nutata nim tuam feracius religionum fuit serilius pietatis contem iones ubique t quariae, da cum omnia fecerint, cum coelumi irram subtilis ingenii a pervolarint quidisti ad , quam , cum Aristophanaeo Socrate

Per aerem incedant Z Habes , mi Lector , bremem praescriptionem nostram: quae tamen aequo ι ό nimin salia uini ius. Teis Am cura mo-

monia germano Philo o hi sudio novi Do-λnitiani qui non eam solum facultas

modo ires sed in exilium pedant

omnes bonas artes Priscos Pos potius Patres

vide , Graecos Latinosque. Denso agmine a1nobis omnes pant, o modestum Philosophiasiu iam non .rMnt in Christiano solum sed incutian suadent. Quorum auctoritatis scuto satis me putem sine alia tilla ratione

contra gigantes illos tectum. Nam Philosophiam cur tiberius verbis laudem' Frustra. quia ut montium altitudo procia non apparet, sed cum accesserisci non item hujus plendor, ni cum pernoris. Pernosci autem sine Christiana veraque religione non potessi quam pra- Iticentem si toliis e fateor ecce is clama ludib/ium illa , vanitas , delirium est. Bene Ter itilli onus: Cui veritas cognita , site deo tCui Deus fine Claristo In qua sententia Aio, se scri conquios lim tu mecum.

13쪽

i obibbus Magnificis

ANT VER PIENSI

JUSTUS IPSIUS

stantia in mediis patriae meae turbis constanter scripsi ier- scripsi Deo vobis dare dedicare mihi villim , urbis magnae magni Sentiores. Splendor vester ne impulit, pruden tia, virtus humanitas etiam illa, quam coram sum expertus, propria vobis in bonos .eruditos. Nec arbitror, pro ingrato erit munus quod per haud magnum pondus ab animo meo accipiet quia dedi quod, hoc quidem tempore, optimum maximumque habui in omni meo litteratio censu. De- nique

14쪽

'nique novitas ctiam forsan aliqua illud commendaverit : quoniam nisi fallor, interclusam diu opinis obsatam hanc Sapientiae viam , sternere dc munire aggredma a primi quae illa profectocli, quaecum divinis litteris conjuncta, possit ducere ad Tranquillitatem dc ad erem. Mihi certe allimus gratifi-c ad vobis , juvanidi alios , non defuit. si vites tam aequum est aequos vos adversum me esse, quam ego adversus magnum illum Deum uinci quem scio non uni omnia dedisse Valete.

15쪽

AD LECTOREM

SCRIPTIONIS ec sine. NIHIL mefugit Leotor, in novo hoc scribendi genere , nova mihi judicia paratae ' censura siue illorum quospercutiet inopinata ac sapientia professio ab eo , quem amoenioribus tantum litteris censebant operatum essu aliorum quibus vilesceti pro levierit quidquid in hoc studio aut stadio sudabitur ut antiquos. Quibus ιrri ue ut breui ter respondeam mea interes , imo etiam tua. Ac primi quidem illi duabus diversissimis rebus peccare mihi identur. In uria is citra. Hac , quod in aliena sui actione ii ultro inquirendum bit eant illa , quod inquirant tamen parum intente aut diligenter. Vt enim ipsi iis me indicem niimquam ita cotale illi fontesque Musarum totum me cepe runt, ι non oculos idem iidem mentemque reflexerim ad θυeriorem Jam Divam. Philosophiam dico cuius studia jam tum a puero ita mihi placuere ut pectare juvenili quodam ardore iderer, ct frano atque inhibitione fuerim coercendus. Sciunt praeceptores mei

16쪽

ἷros eos omnes e maritibus , ct cripta etiam Commentariosque erepto , quos laboriose confeceram ex omni interpretum classe Nec mutavi fana postea m in omni hoc studiorum cursu ,si non recito rigo eis linea tamen sexuietendisse me isti Aa illam Sapientia metam. Nec id ea ii, qua hic philosophantium vulgus . qui in spinis argutiarum aut laqueis quasionum male dedit . non aliud quam seu b-titi quodam sceptationum filo texuni em

retexant. Haerens in erbis . aut captiunctιlis atatem totam in aditu Philosophia ver an tu , Ahia ejus numquam vident.

Habent eam ut oblectamentum , non ut reme- ιum indrumentum ita maxime serium, vertunt in ludum quemdam nugar 'mum. Quis oriιm mihi de moribus quarit 3. iis adfectus temperat uis timori , quis Dei metam ponit aut modum in adeo ad Sapientiam spectare haec non arbitrantur rut aliud aut nihil agere eos censeant . qui id Gunt. Itaque vitam eorum υ jωdicia, si ide r nihil vel in ipso usto reperias quod ad illam attinet purcius , stultius, quod ad ista Scilicet ut inum quo nil talubrius, quibusdam in venenum e r sic istis Philo ο

phta . qua abutuntur. At mihi alia mens. quin aut semper υertem ab illis argutiarum a libris . velificationem omnem direxi ad tinum tranquillae mentis portum. Cuius

sudii mei rimum nec fallax specimen esse volui hos libros Sed enim, inquiunt alteri,

17쪽

melius o tilerius ista veteres. Quadam ex sic fateor : Abnego , quod universa. Si de moribus aliquid o .ctibusque carptim possSeneca1n, o die intim illum Epictetum . triabam et me quoque udice . par-m cordis ha- .eam aut frontis. At si ea quae ne attigerunt quidem illi .aut qui quam denter enim ea Ad rmemo ex antiquiso quid fastidiunt aut carptim 3 Sontia malis publicis quaesivi quis ante me Rem sue ordinem videant mihi ea debιν fatebuntur , is de verbis i fas dicere' non ea nobis inopia , ut cuiquam supplicemus Denique hoc sciant alia pluria aliis mihis ripta, hunc librum praecipue mihi:

o acute quispiam , id hic vera voce proclamo Satis mihi pauci lectores, satis est unus, satis est nullus. Id tantum peto , ut quicum- quae hac tangent , agnoscendi animum adferant, se simul igno seni. Viscubi fori lapsus sm prasiertim cum loco illos altiores cc. natus secandere de Pro υidentia. Iusitia, Fato condonent quia nusquam certe malitia aut pertinMia e , sed humana saltem imbecillitas ct caligo. Denique ab iis docear faxo rut nemo tam promptus ad monendumst, quam ego Ad mutandum. Casera vitia naturae mea non demora aut inuo pertinaciam contentionum sudium sieri deprecor ab ea

18쪽

LIBER PRIMUS.

AN onos aliquot cum Viennam

Austriae iter haberem , fugiens patriae meae turbam deflexi, non sine deo duces, ad ' Eburonum urbem, quae necloia rea Via; in qua amici quos Salutareniore suadebaria a nore. Inter eos Carolus Lan ius, Vir line fraude aut ambitione dica in optimus doctissimus sae Belgarum. anicum me hospitio excepisset, non omni solum comitate de benevolentia id temperavit , sed genere sermonum qui utiles in salutares vili in omne aevum essent. Ide enim fuit ille ir, qui oculos mihi aperiret, detersa ulgarium aliquot opinionum nube ille, qui viam ostenderet, qua sine ambage pervenirem, ut cum Lucreta loquar , ad illa. Edita doctrina sapientum templa ferena.

Nam cum post meridiem servido sole iraeceps enim jam mea sis unius erat domi ejus

19쪽

Da Colrs TANTI A aelus in atrio inambularemusci quaesivit , ut fit, blandius de itinere meo de ejus caussis. Cui cum ego de turbis Belgarum , de in lentia Praefectorum e militum, libere vere multa d, istem addidi postremo, praetexi a me aliam, sed hanc intimam esse discessus mei caussana. Quis enim angi, inquam , tam firmo ita ait erreo pectore, qui diutius serendis iis malis sit Jactamur jam

tot annos, ut vides bellorum civilium aestu: , ut in undos mari, non uno Vento agitamur turbarum seditionumque otium mihi cordii quies 8 Tubae interpellant , cstrepitus armorum. Horti rura miles scarius compellit in urbem. Itaque ccrtum

mihi Langi relicta hac infect infausta Belgica ignoscat nailii Getam patri. Terram terra commutare, ut ille ait in quovis terrarum sugere ubi nec Pelopidarum facta neque nomen audiam Langius admirans velut excitatus, Itane tu ipsi . inquit, abeas a nobis in vobis , inquam , aut certe ab hac vita. Quod enim malorum is ora naesiugium , nisi in fuga' Nam ut videam ista cottidie, feram , non possum angi nec chalrbs aliquis mihi circa pectus. At

piravit ad hunc sermonem Langius , c, In firme adolescens, inquit, quae haec mollities est' aut quae tua mens salutem quaerentis in fuga' Turbat aestuat patria tua,

sateor ted quae non hodie pars Europae

20쪽

L LIBER PRIMus. Utvere illud Aristophanaeum possis augurari: Super i/ifrra reddet Iupiter altitonans. Itaque non patria fugienda , ipsi sed Ad se itus sunt in lirinandus ita forin indusque hic animus, ut quies nobis in turbis sit ac pax inter med: arma Ego satis juveniliter, Imo deserenda illa Langi inquam ceridenim audita mala levius ad animum accident, quam visa simul ponemur ipsi extra tela , quod dicitur pulverem hujus agonis Homerum non aud: callide mo

nentem,

Extra tela. v. qmis ulneri vulnus addat. CAP. II Peregrinationem non facere ad internos morbos Indicinam eam esse . non medicinam.

fectuum motu. A, oi ura moto leviter capites, Audi , inclutes mallem tu Sapientiae v cena inationis. Nam hae, Lipii , quae te involvunt, nebulaea nubeculae sunt a fumo opinionum. Itaque, ut cum Diogene d camRatione tibi hic opus non laqueo radio inquam illi, qui caliginem tui capitis illustret Patriam ecce desertum is , sed dic serio , illam cum fugies te quoque effugies Vide ne contra sit,i tecum atque in peehO-

isto circuniscra sontem soluitemque tui