장음표시 사용
31쪽
aliis eidem pedes aliis vocabulis nominantur. Dichoreus non eStille quidem sua ponte vitiosus in clausulis, sed in orationis numero nihil est tam vitiosum quam si semper est idem Cadit autem per se ille PSe praeclare, quo etiam Satietas formidanda est magis. Me stante C. Carbo C. F. tribunus plebis in contione dixit his verbisu O Marce Druse, strem melo ae quidem duo binis pedibus incisim dein membratim: Tu dicere solebas
sacram esse rem subiiciam;-hae item membra ternis post ambitus Ouicumque eam OOUissent, b omnibus esse ei Ioenas Iersoluetas;-dichoreus nihil enim ad rem, extrema illa longa sit an brevis deinde Patris dictum satiens emeritas si com- IrobaΓΩ-hoc dichoreo tantus Clamor contionis excitatus est ut admirabile esset. Quaero nonne id numerus effeceriti Verborum ordinem immuta, fac sic robaυii si temeritas, iam nihil erit, etsi temeritas ex tribu brevibus et longa est, quem Arist, teles ut optimum probat, a quo diSSentio. At eadem verba, eadem sententia. Animo istuc Satis St, auribus non satis. Sed id crebrius fieri non oportet primum enim numerUS agnOSCitur, deinde satiat, postea cognita facilitate contemnitur. Sed Sunt clausulae plures, quae numeroSe et UCUnde Cadant. Nam et creticus, qui est e longa et brevi et longa, et eius aequalis Paean, qui patio par St, Syllaba longior, quam Commodissime putatur in solutam orationem inligari, cum sit duplex Nam aut e longa est et tribus brevibus, qui numerus in primo viget, iacet in extremo, aut e totidem brevibus et longa, in quem optime Cadere Cen Sent veteres; ego non plane reicio, Sed alios antepono. Ne pondeus quidem funditus est repudiandus, etSi, quod CS elongis duabus, hebetior videtur et tardior habet tamen stabilem quendam et non expertem dignitatis gradum, in incisionibus vero multo magis et in membris paucitatem enim pedum gravitate sua et tarditate compensat. Sed hos cum in Clausulis pedes nomino, non loquor de uno pede extremo adiungo, quod minimum Sit, Proximum Superiorem, Saepe etiam tertium. Ne iambus quidem, qui est e brevi et longa, aut par choreo qui habet tris brevi trochaeus, Sed spatio par, non Syllabis, aut etiam dactylus, qui est e longa et duabus brevibus, Si est Proximus a Postremo, Parum volubiliter pervenit ad extremum, Si est extremus Choreus aUt Pondeus numquam enim interest uter Sit eorum in IV de extremo Sed idem hi tres pedes male concludunt, Si quis eorum in extremo locatus est, nisi cum Pro Cretico Postremus est dactylus; nihil enim interest dactylus sit extremus an Creticus, quia Os-
32쪽
trema syllaba brevis an longa Sit ne in versu quidem refert Quare etiam paeana qui dixit aptiorem, in quo esset longa poStrema, vidit parum, quoniam nihil ad rem St, postrema quam longa Sit. Iam paean, quod pluris habeat Syllabas quam tris, numerus a quibusdam, non pes habetur ES quidem, ut inter omnis constat antiquos Aristotelem, TheophraStum, Theodectem, Ephorum, unus aptissimus orationi vel orienti vel mediae putant illi etiam cadenti, quo loco mihi videtur aptior Creticus. Dochmius autem quinque syllabis, brevi, duabus longis brevi, longa, ut est hoc :Amicos tenes, quovis loco aptus est, dum Semel ponaturet iteratus aut Continuatus numerum apertum et nimis insignem facit His igitur tot commutationibus tamque variis Si utemur, nec deprehendetur manifesto quid a nobis de industria fiat et occurretur satietati Et quia non numero Solum numerosa oratio Sed et compositione fit et genere, quod ante dictum est, ConcinnitatiS- compositione potest intellegi, Cum ita Structa verba Sunt, Ut numeru non quaeSitu Sed ipse Secutus esse videatur, ut apud Crassum Nam ubi libido dominatur innocentiae DC proras dium est ordo enim verborum effCit numerum sine ulla aperta oratoris industria- itaque si quae veteres illi, Herodotum dico et
Thucydidem totamque eam aetatem, apte numeroSeque diXErUnt, ea non numero quaeSito, Sed verborum conlocatione Ceciderunt. Formae vero quaedam Sunt orationis, in quibus ea concinnitasES Ut Sequatur numerus necessario. Nam cum aut par pari
refertur aut Contrarium Contrario opponitur aut quae Similiter cadunt verba verbi Comparantur, quidquid ita concluditur, plerumque sit ut numerose Cadat, quo de genere Cum exempli SUPradiximus ut haec quoque copia facultatem adferat non Semper eodem modo desinendi. Nec tamen haec ita sunt arta et aStricta ut ea, Cum velimuS, laxare nequeamus Multum interest utrum numerosa Sit, id est Similis numerorum, an Plane e nUmeri Constet oratio alterum si fit, intolerabile vitium est, alterum niSi fit, dissipata et inculta et fluens est oratio. M. O. O 2Io-2o. Sed nihil tam debet esse numerosum quam hoc, quod minime apparet et valet plurimum. Ex hoc genere illud est Crassi: Missos fuciani atronos Osi Frodeant;-nisi intervallo dixisset
ipsi Prodeant, Sensisset profecto se fudisse senarium; omnino melius caderet rodeant Osi sed de genere nune disputo;-cur clandestinis consiliis nos ore nant cur de Ierfugis nostriscosius co arant contra nos Prima sunt illa duo, quae Roμματα.
33쪽
Graeci vocant, non incisa dicimus deinde tertium ae Xo illi, nos membriim; Sequitur non long ex duobus enim versibus, id est membris, perfecta comprehensio est et in spondeos cadit; et Crassus quidem Si plerumque dicebat, idque ipse genus dicendi maxime probo Sed quae incisim aut membratim efferuntur, ea vel aptissime cadere debent, ut est apud me Domus tibi deerat at habebo Pecunia Suserabat at egebas; haec incise dicta
sunt quattuor; at membratim quae sequuntur duo: Incurristi amens in columnias, in clienos insanus insanisti. Deinde omnia tamquam crepidine quadam Comprehensione longiore Sustinenturus rassam, meram, tacentem domum luris quam te et quam
fortunas tuas aestimoti. Dichoreo finitur. At spondeis proximum illud. Nam in his, quibus ut pugiunculis uti oportet, brevitas faciet ipsa liberiores pedes Saepe enim singulis utendum est, plerumque binis, et utrisque addi pedi pars potest, non fere
temis amplius. InciSim autem et membratim tractata oratio in veris mutis plurimum valet, maximeque ei Iocim Cum aut arguas aut refellas, ut nos in Corneliana secunda O callidos homines, O rem eam raram, O ingenta nutuenda Membratim adhuc; deinde caesim: Diximus, rursus membratim Traiis dare o mus. Extrema Sequitur Comprehensio, sed ex duobus membris, qUa non poteS ESSE brevior Ouem, quaeso, nostrum fefellit ita Cos esse facturos I Nec ullum genus est dicendi aut melius aut fortius quam binis aut ternis ferire verbis, non numqUam in ES, paulo alias pluribus, inter quae variis clausulsis interponit e raro numerom Comprehensio quam perverse fugiens Hegesias, dum
ille quoque imitari Lysiam vult alterum paene Demosthenem, Saltat incidens particulas. Et is quidem non minus sententiis CCat quam verbis, ut non quaerat quem appellet ineptum qui illum cognoverit. Id. O. O aa et . Apud alios autem et Asiaticos maxime numero serviente inculcata reperias inania quaedam verba quasi Complemonia UmCrorum. Sunt etiam qui illo vitio, quod ab Hegesia maxime fluxit, infringendis concidendisque numeris in quoddam genus abiectum incidant versiculorum simillimum. Tertium est, in quo suerunt fratres illi Asiaticorum rhetorum principes Hierocles et Menecles minime mea Sententia contemnendi. Etsi enim a forma veritatis et ab Atticorum regula absunt, tamen hoc vitium ComPCnSant vel facultate vel copia Sed apud eos varietas non erat, quod omnia
fere concludebantur uno modo. Quae vitia qui iugerit, ut neque
34쪽
verbum ita traiciat ut id de industria factum intellegatur, neque
inferciens verba quasi rima expleat, ne minuto numero SequenSConcidat delumbetque Sententias, ne Sine ulla commutatione in Eodem Semper VerSetUr genere numerorum, is omnia fere vitia vitaverit. Nam de laudibus multa diximus, quibus sunt illa perspicue vitia Contraria. Quantum autem Sit apte dicere, experiri licet, si aut compositi oratoris bene Structam conlocationem dissolvas permutatione verborum; - COrrUmpatur enim totasES, ut et haec nostra in Corneliana et deinceps omnia: Neque med illae mo6ent, quibus omnis Amricanos et Laelios multi enalicii meractioresque Suserarunt immuta paululum, ut Sit mulli suserarunt mercatores enialiciique, perierit tota re et quae Sequuntur Neque estis,ut melatum urum et mentum, quo miro Deferes
Marcellos Maximosque mulli eunuchi e seriarae setoque icerunt Verba Permuta Sic, ut sit icerunt eunuchi Hyria Aegaestoque adde tertium: Neque ero ornamenta ista illarum, quibuS L. Paullam et L. Mummium, qui rebus is urbem Italiamque omnem referserunt, ct aliquo ideo sermocile Deliaco aut oro sotuisse superari fac ita soluisse suserari ab aliquo inro ut Deliaco videsne ut ordine verborum PaululUm CommUtato, isdem tamen verbis stante sententia, ad nihilum omnia recidant, cum Sint ex aptis dissoluta Aut si alicuius incondit arripias diSSipatam aliquam Sententiam eamque ordine Verborum PaululUm Commutato in quadrum redigas, essiciatur aptum illud quod fuerit antea diffluens ac solutum. Age sume de Gracchi apud Censores illud Abesse non solesi quin eiusdem ominis sit robos i robore qui myrobos robet quanto aptius, si ita dixisset Ouin eiusdem Hominis sit qui myrobos robet robos improbare I Hoc modo dicere nemo umquam noluit nemoque potuit qui dixerit; qui autem aliter dixerunt, hoc adsequi non potuerunt. Ita facti Sunt repente Attici quasi vero Trallianus fuerit Demosthenesi Cuius non tam vibrarent fulmina illa, nisi numeris contorta ferrentur. Sed si quem magis delectant Soluta, Sequatur a Sane, modo sic ut, si quis Phidiae clipeum dissolverit, conlocationis univerSam SPECiem Sustulerit, non singulorum operum venuStatem ut in Thucydide orbem modo orationis desidero, ornamenta Comparent. Id. b. S 23O- . Etiam ubi aliud ratio aliud consuetudo poscet UtrUm Volet, Sumat Compositio, imυisse vel irasse, Deprendere vel depreisen- ere Coitus etiam syllabarum non negabo, et quidquid en-
35쪽
tentiis aut elocutioni non nocebit. Praecipuum tamen in hoc opus St, Scire quod quoqUe loco verborum maxime quadret. Atque is optime Componet, qui hoc non solum componendi gratia facit. Ratio vero pedum in oratione est multo quam in versu diff-Cilior primum quod versus paucis Continetur, oratio longiores habet saepe circuitu deinde quod versus Semper similis sibi est et una ratione decurrit, orationis CompOSitio, nisi varia est, et
offendit similitudine et in assectatione deprehenditur. Et in omni quidem corpore totoque ut ita dixerim tractu numerus insertus est. Neque enim loqui possumus nisi Syllabis brevibus ac longis, ex quibus pedes fiunt. Magis tamen et desideratur in clausulis et apparet primum quia SenSu Omni habet suum finem poscitque naturale intervallum, quo a Sequentis initio dividatur deinde
quod aure continuam vocem Secutae ductaeque velut prono
decurrenti orationis flumine tum magis iudicant cum ille impetus stetit et intuendi tempus dedit. Non igitur durum Sit neque
abruptum, quo animi velut respirant ac reficiuntur. Haec est Sedes orationiS, hoc auditor expectat, hic laus omnis declamantium. Proximae clausulis diligentiam postulant initia, nam et in haec intentus auditor est. Sed eorum facilior ratio est, non enim cohaerent Sed praecedentibus Serviunt exordium SumVnt Um Ea, quamlibet sit composita. Ipsa gratiam perdet, si ad eam rupta via venerimus. Namque cum sit ut Demosthenis Severa videatur
κα πάσαts et illa quae ab uno, quod sciam, Bruto minus Probatur, Ceteris placet καν μήπω βάλλη μηδὲ me mi Ciceronem Carpant in his Familiaris coeperat esseda rectetori, et Non nimium dura ctrchipiratae. Nam balneatori et archipiratae idem finis est
Est in eo quoque nonnihil, quod hic singulis verbis bini pedes
Continentur, quod etiam in Carminibus est permolle ne Solum ubi quinae, ut in his syllabae nectuntur, Fortissim I ndiar Grum; Sed etiam quaternae, cum versus luditur Mennino et Ormomentis et resine. Quare hoc quoque vitandum St, ne plurium syllabarum his verbis utamur in fine. Mediis quoque non ea modo cura sit ut inter se cohaereant, Sed ne Pigra, ne longa sint, ne, quod nunc naaxime vitium est, brevium Contextu resultent a sonum reddant Paene uerilium CrePitaculorum. Nam ut initia clausulaeque Plurimum momenti
habent, quotiens incipit sunsus aut desinit sic in mediis quoque
36쪽
sunt quidam conatus, iique leviter insistunt. Currentium pes, etiamsi non moratur, tamen veStigium facit. Itaque non modo membra atque incisa bene incipere atque cludi decet, sed etiam in iis, quae non dubie conteXta Sunt nec respiratione utuntur, illi vel occulti gradus. Quis enim dubitet unum sensum in hoc et
unum Spiritum esse : Anima erit, iudicra, omnem iaccusetforis orationem in duos lactam esse saries Vtamen et duo prima verba et tria proxima et deinceps duo rursus a tria Suo quasi numeros habent spiritum sustinentes, Sicut apud rhythmicos aestimantur. Hae particulae prout Sunt graveS aCrES, lentae, CelerES, TEmiSSae, exultantes proinde id quod ex illis conficitur aut Severum aut luxuriosum aut quadratum aut solutum erit. Quaedam etiam clausulae Sunt claudae atque pendentes, Si relinquantur, Sed sequentibus SuScipi ac sustineri Solent, eoque facto vitium, quod erat in fine, continuatio emendat. Non uti opulus Romanus obsoletis criminibus accusari Herrem durum, si desinas Sed cum est continuatum iis quae Sequuntur, quanquam natura ipsa divisa sint, rem fistulas, tacturis desiderat Salvus est Cursus. Vt eas, tantum sibis, male luderet, nam et trimetri versus pars ultima est excipit et cibum estitumque introferre liceat,mnium praeceps adhuc firmatur ac sustinetur ultimo Nemo
Versum in oratione fieri multo foedissimum est totum, sed etiam in parte deforme utique si pars posterior in Clausula deprehendatur aut rursus prior in ingressu Nam quod est Contra Saepe etiam decet, quia et claudit interim optime prima pars verSUS, dum intra paucas Syllabas, praecipue senarii atque octonarii In Africa fuisse initium senarii est, primum pro Q. Ligario
caput claudit Esse ideatur, nam nimis frequenS, octonarium
et totum paene principium det ultima versuum initio conveniunt orationis: Etsi Wreor, iudices, et Anima erit, iudices. Sed initia initiis non conveniunt T. Livius hexametri exordio coepit:
ricturusne seriae retium sim ; nam ita edidit, estque melius, quam quo modo emendatur , nec clausulae ClauSulis, ut Cicero, Ouo me erram, nescios qui trimetri finis est. Trimetron et promiScue dicere liceat, sex enim pedes tres percussiones habent.
Peius cludit finis hexametri, ut Brutus in epistolis: Neque illimctiunt Actbere tutores aut defensores, quianguia sciunt OmiSSe
toni Illi minus sunt notabiles, quia hoc genus sermoni PrOXimum St. Itaque et versus toti fere excidunt, quos Brutus ipso
37쪽
componendi ductus studio saepissime facit, non raro Asinius, sed etiam Cicero nonnunquam, ut in principio statim orationis in Lucium Pisonem : Pro di immortases, quis hic illuxit diras Non minore autem Cura vitandum Si quidquid est cνρυθμον, quale apud Sallustium Falso queritur de niatura sua. Quamvis enim vincta sit, tamen soluta videri debet oratio. Atqui Plato, diligentissimus CompositioniS in Timaeo prima Statim parte vitare ista non potuit. Nam et initium hexametri statim invenias, et Anacreontion protinus Colon effcias, et si velis trimetron, et quod duobus pedibus et arte rσθημιμc cc a Graecis dicitur, et haec omnia in tribus verbis et Thucydidi vir. et laetcru Κα cpάνησαν ex mollissimo rhythmorum genere excidit.
Miscendi ergo sunt, Curandumque ut sint plures qui placent, et circumfusi bonis deteriores lateant. Nec vero in litteris syllabisque natura mutatur, Sed refert, quae Cum quaque Optime Coeat. Plurimum igitur auctoritatis, ut dixi, et ponderis habent longae, celeritatis breves quae Si miscentur quibusdam longiS, Currunt, Si continuantur, exultant. Acres, quae ex brevibus ad longas inSurgunt leniores, quae a longi in breve descendunt. Optime incipitur a longis, recte aliquando a brevibus, ut Nomum crimen; lenius a duabus, ut Anima erit, iudicras sed pro Cluentio recte, quod initium eius partitioni simile est, quae Celeritate gaudet. Clausula quoque e longis firmissima est; sed cludent etiam breves, quamvis habeatur indisserens ultima. Neque enim ego ignoro in fine pro longa accipi brevem, quia videtur aliquid
vacantis temporis ex eo quod insequitur accedere aure tamen Consulens meas, intelligo multum referre, verene longa Sit quae claudit, an pro longa. Neque enim tam plenum est Dicere
incisientem timere, quam illud Ausus est consteri Atqui si nihil
refert, brevis an longa sit ultima, idem pes erit; verum nescio quo modo sedebit hoc illud subsistet. Quo moti quidam longae ultimae tria tempora dederunt, ut illud tempus quod brevis ex longa accipit huic quoque accederet. Ne solum refert, quis Claudat, etiam quis antecedat. Retrorsum autem neque lustribus, iique si non ternas syllabas habebunt, repetendi erunt sit tamen metica observatio , neque minus duobus alio tui Pes erit,
Non numerus. Potest tamen vel unus esse dichoreus, Si unus est, qui Constat e duobus choreis. Itemque Ixieon, qui est ex
choreo et Pyrrhichio, quem aptum initiis Putant, vel contra, qui est
38쪽
tribus brevibus et longa, Cui clausulam assignant de quibus fere duobus scriptores huius artis loquuntur. Alii omnes, et quOcunque Sunt loco, temporum quod ad rationem pertinet, paeonaSappellant. Est et dochmius, qui fit ex bacchio et iambo vel iambo et cretico, stabilis in Clausulis et Severus. Spondeus quoque, quo plurimum Si DemoSthene USUS modum semper per Se habet. Optime praecedet eum Creticus, ut in hoc : De qua ego nihil dicam, nisi depellendi criminis causa. Illud est, quod Supra dixi, multum referre, unone Verbo Sint duo Pede compre hensi an uterque liber Sic enim fit forte Criminis causan molle Archipiratae, mollius, si tribrachys praecedat, facilitates, emer, tales. Est enim quoddam ipsa divisione verborum latens tempus, ut in pentametri medio spondeo, qui nisi alterius verbi fine alterius initio Constat, versum non essicit. Potest, etiamsi minus bene, Praeponi anapaestos Muliere non solum nobili erum etiam nom. Sicut anapaestus et CreticuS, iambus quoque, qui est utroque syllaba minor praecedet enim tres longas brevis , et Spondeus iambo recte praeponitur: isdem in armis sui. Tum Spondeus et bacchius, sic enim fiet ultimus dochmius : In armis iisdem fui. Ex iis quae supra probavi apparet moloSSO QUOQUE Clausulae convenire, dum habeat ex quocunque pede ante Sebrevem Alud scimus tibicunque Sunt esse ro nobis. Minus gravi erit spondeus, praecedente pyrrhichio, ut Iudicii Iuniani, et adhuc peius priore paeone, ut Brute, dubitaτi nisi potius hoc ESse volumus dactylum et bacchium. Duo pondei non fere Seiungi patiuntur, quae in versu quoque notabilis clausula est, nisi
cum id fieri potest ex tribus quasi membris Cur de serjugis
nostris costas cometrias is contra nos Frena Syllaba, UabUS, Una.
Ne dactylus quidem spondeo bene praeponitur, quia finem verSUS damnamus in fine orationis Bacchius et claudit et sibi iungitur:
Venenum timeres vel choreum et Spondeum ante amat Vimenenum timeres. Contrarius quoque qui est, cludet, nisi si ultimam longam eSSe volumus, optimeque habebit ante e molosson C is monus sum aut bacchium, Ouod hic sotest, nos ossemus. Sed verius erit claudere choreum praecedente pondeo, nam hic POtiu eSt numerus : Nos ossemus et Romianus sum. Claudet et
dichoreus, id est idem pes sibi ipse iungetur, quo Asiani sunt usi Plurimum cuius exemplum Cicero ponit 'tris dictum sciens temeritassilii co roboret Accipiet ante se Choreus et pyrrhichium omne Irose clara inure, gloria, dignitate suserabat. Cludet et dactyluS, niSi eum observatio ultimae creticum facit Muliercula
39쪽
nixus in litore. Habebit ante bene creticum et iambum, pondeum male, peius Choreum Cludit amphibrachys : O. starium in Amrica fuisse, Si non eum malumus esSe bacchium. Non optimus est trochaeus, Si ulla est ultima brevis quod certe sit necesse St, alioqui quomodo laudet, qui placet plerisque, dich, reus Illa observatione ex trochaeo fit anapaestus. Idem trochaeus praecedente longa sit paeon, quale est Si sotero et Dixit hoc Cicero, Obstac C O. Sed hunc initiis dederunt. Cludet et pyrrhichius choreo praeCedente, nam Sic Paeon St. Sed omnes hi, qui in breves excidunt, minus erunt stabiles, nec alibi fere satis apti, quam ubi curSus Orationis exigitur et Clausulis non intersistitur. Creticus et initiis optimus Ouod recatus a diis immortalibus sum, et Clausulis In conspectu osuli Romani Comere Iostridie. Apparet vero, quam bene Um Praecedant vel anapaestos vel ille, qui videtur fini aptior, paeon Sicut et se ipse Sequitur Semare quiam lurimos. Si melius quam Choreo praecedent : Non turae duceret I si ultima brevis pro longa sit; sed fingamus sic: Non turae duceres. Sed hic est illud inane quod dixi Paululum enim morae damus inter ultimum ac proximum verbum, et turre illud intervallo quodam producimus allioqui sit exultantissimum et trimetri nisu uis non tu e duceret . . . Ne ego, Cum Praecedentes pedes posui, legem dedi, ne ali iessent Sed quid fere accideret, quid in praesentia videretur optimum, ostendi. Et quidem optime est sibi iunctus anapaestos, ut qui sit pentametri finis, vel rhythmos qui nomen ab eo traxit: Nam ubi libido dominatur, innocentiae DCeyraesidium est; nam synaloephe facit ut duae ultimae syllabae pro una Sonent. Melior fiet praecedente spondeo vel bacchio, ut si idem mutes de innocentiae mesidium est. Non me capit ut a magnis viris dissentiam paeon, qui est ex tribus brevibus et longa. Nam est et ipse una plus brevi anapaestosfastitas et agilitas.
Ideoque qui horride atque incomposite qtramlibet illud frigidum
et inane extulerunt, antiquis se pares credunt; qui Carent cultu atque Sententiis, Atticis scilicet qui praecisis conclusionibus obscuri, Sallustium atque Thucydidem superant tristes a te uni Pollionem aemulantur otiosi et supini, si quid modo longius circumduxerunt, iurant ita Ciceronem locuturum fuisse Noveram quosdam, qui se pulchre expressisse genus illud caelestis huius indicendo viri sibi viderentur, si in clausula Posuissent Esse ideatur. Id. x. II id.
40쪽
I Lege Ciceronema compoSitio eius una est, pedem servat lenta et sine infamia mollis. At contra Pollionis Asinii salebrosa et exsiliens et ubi minime exspecte relictum Denique omnia apud Ciceronem desinunt, apud Pollionem Cadunt exceptis paucissimis, quae ad Certum modum et ad unum exemplar adstricta sunt.
SENECA, fistulae, Ioo,d T. Quid de illa loquar, in qua verba disseruntur et diu exspectata vix ad clausulas redeunti quid illa in exitu lenta, qualis Ciceronis
est, devexa et molliter detinens ne aliter quam solet ad morem Suum pedemque reSpondens M. O. II , S 6. II Idem autem ille amicus noster in eiusdem M. Tullii oratione quae est de imperio Cn. Pompei ita Scriptum esse a Cicerone
diCebat . . . cum Trairos ortus, Que eos sorius quibus iram cspiritum ducitis, in raedonum fuisse solestiatem uictus . . . Vt et rationem autem istam missam facias et auctoritates, Sonu tamen et positura ipsa verborum Sati declarat id Otiu cetrei teλα των .cecae modulamentisque orationis M. Tullii Convenisse ut, quoniam utrumvis dici Latine posset, sotestatem dicere mallet, non solestate. Illud enim Sic Compositum iucundius ad aurem Completiusque insuavius hoc imperfectiusque est, si modo ita explorata aure homo Sit, non Surda ne iacenti sicuti est hercle quod e limCit dicere maluit quam explicuit, quod esse iam usitatius Coeperat. Verba sunt haec ipsius ex oratione quam de imperio Cn. Pompei habuit festis est Sicilia quam multis undique cinctam sericulis non ferrore belli sed consilli celeritara explicatio. At si explicuit diceret, imperfecto et debili numero verborum onus clauderet. GELLIUS c. I 6 A. D. i. et Siri 6-ao. Ia Optimus pes et melodis et pedestri gloriae: Plurimum orante decebit, quando paene in ultimo Obtinet sedem beatam, terminet si ClauSulam
Dactylus Spondeus imam, ne trochaeum ESPUO. Bacchicos utrosque fugito, ne repellas tribrachyn. Plenius tractatur istud arte prosa rhetorum. TERENTIANUS MAURUS c. Is A. D. , de cretico.I Cum per totam orationem, tum praecipue in Conclusionibus SerVandus est ordo verborum, moderate in exordio, in media parte leniter, ita ut magis ad numerum tendat quam ipsa numeroSasit. Longis syllabis incipiendum potius quam breVibUS,St. . . . Concludere autem aut creticus, ut una Syllaba et SuperSit, potest, vel duae quae spondeum vel trochaeum vel iambum pedem