장음표시 사용
31쪽
3, 15 ires et aamegatum in codd. et veteribus edd. aeque ac id et 29, 15 18 Sola in formula rin nri ci ci atquo 1 Reg. 7, 19.
Ps. 60 1. Schin secundum Magoram pathachatur.
trocinantur oditionibus quae in ponendo Κame consentiunt.
Ibid. 'pro cum elisella magno in codd. veteribusque edd. idque recte ex Jehuthielis sententia. Ibid. 'I , t cum Jod otios extremae. Idem SuVenit , a. 7.13 9, 15. Y8.
Ibid. ' Innia , b Masor parva adscribit diu a . . facile hic erraveris, nempe ': v ,' scribendo sicut v. 5. Masora parva s. aliud notat: p d et h. e. bis in fine versus, scit. h. l. et V. 15. 4, 11 sinosa in codd. et edd. Veteribus, e praecepto Magorae, quae hanc vocem solummodo Κοh. 4, 17. 9, 5 bis sit Chr. 2, 7 plene scriptam esse declarat Mas. n. p. 35). Id quod Biblia rabbinica . . adscriptum continent res alienum est, quippe ad 4, 11 non quadrans. E contrario Ma
'' pa cum Jod quippe a V. I p. MaSora parVR S., per specto hoc discrimino, adnotat ' Σ' va n. Ibid. m ad par pleno cum a sicut 2 Chron. 16,2., auctore RSOra. 4, 16 b: Nps pN pertinet ad eos versus, in quibus mediis unum idemque vocabulum cum a copulatiV bi eXstas, nonnisi uno vocabulo interjecto Mas. n. p. 28. col. 7) Falso
32쪽
73 Nota eritisa ad librum Ather. 2, 14 cirro Gime raphatum, auctore ekuthiel in En holore.
Ibid. di ' Vid D tile aleamim q. 14.2, 15 quater obvium: h. l. et , 29. Num 3, 15 1 Chr.5 14. Mas sin P. 3. 2, 1, a d p Κu raphatum, vide Abenegram in comm et quae ad Zeph. 1, 6 XpOSuimuS. Ibid. Su , Alo quiescit in Zere pariter atqu0 in res X, 2 Sam. 18, 22 Contra 1 Reg. 10, 22. Nip scriptum os ita ut Alet auditui sensibile syllabam alteram incipiat Alohlo 140).2, 19 rizz Ira a Sic cum J. et Brixiens interpunximus. Ibid. Id ' defeetive hoc uno libri loco S toti non ri',), reliquis libri locis plene. 2, 21 ad 'cinis sino a ultimae, item 3, 12 8 7 10 Vide
3, 6 'Σ Mem agessatum, ut ab eadem litera vocabulum praecedens det claudente bene distinguatur. Sic cum H edidimus, vide quae ea de re in Prov. p. XIV. . . disseruimus. 3 7 dirari: Brixiensis perperam an b. Masor parva S. D serie ait 'e nnb IN 'SU'di' Σ' in t 'to': Eadem in Mas.fin. p. 62 b dith a 'innis distra bd '', a Crin 'nor h. e. in 1. Esther e 'In cum Seheba in reliquis libris omnibus iunn cum athach. 3, 12 S at ' Masor parva adnotat Phra n a ria 'N p dt n. Vide Dan. 3, 15. Ibid. P qa. 'tar p cum Gesa apud Seheba primae literae ad fidem codicum. Simile est ripi, diis', vide Methey-Selaungg. 39. 40. Ibid. ad rq cum Munae in codd. veteribusque edd. Ibid. et da Tavaamegatum non secus ae 8 8 9, 32. item et na ,
33쪽
dentales discrepare, illis Σ, his seribontibus.
Ibid. omnino plene sicut Jer. 12 6, teste Masora. 2, 3 rq unachatum, non ahhephatum in codd. Veteribusque edd. Ibid. Syri cum duplici Zere et accentu ultimae in E. 1. 3. F. H.
2, 'bn et Sic B. 1. E. 1. 2 3. F. H. Brix Ven. 1518. Hulteriis. Vid. Egr. 2, 2. Ibid. 'I cum Munaeli quamquam Segolatum sicut 1 Chr. 9, 11, praecipiente Masores L Musto lateamim q. 41). Vide aduos. 8, 2.
gatum Sic edidimus cum H. cf. OrZi.
2, Milo ad regulam Nin ad . itaque Tha Segolatum. Ita semper pronuntiatur sequentibus H irb
''iua es. 3, 16, quae omnia participia Sunt Verborum I b. 2, 12 ut Gen. 50, 3. 2, 13 a ς' cum Metheg ultimae ne Zere justo celerius pronuntietur ri Στρο), quemadm0dum 'indi 5 3 6 9, 12. a d b3, 14 8, 13 7 2D 7 2. consule ea de reuehuthielemiunctatorem in En halore. f. 3, 14.
Ibid. Masor adnotat '' et 'n' ad 2 h. e. duobus locis credideris et legi portere, scit. h. l. et Neh. 3, 30.
34쪽
71 Nota eraseae ad librum Ather. 1, 4 'p' S Abenezra in comm ad 6, 3 sit mohoth 37 seribit 'p' eum Κu pathachato), sed in comm ad Koh. 10, 1. amea pro athach ponit, cujus inconstantiae causa haec est, quod in comm ad i. Esther et in gramm Zachoth hajugum sub 'p')Sequitur, in comm autem ad Ecclesiastam bulvalidi rinprimp. 132 auctoritatem praefert. Masor postulat ameg; namque haec vox est una de tredecim, quae ame in Statu constructo retinent. Mas parva in B. 1. ait 'Par ap π:'mo , a M'.
1, 5 iri b*I Haec vox pertinet ad genus ' N a d p a Mas.fin. 27. h. e. earum in quibus quaedam literae inversae sunt. Κeri justo literarum ordine substituit M. TI . Ibid. 'irari Tifcha Mercha, ut interpungi oportet. 1. EΣ ad fidem codicum cum edd. Veteribus. E. 1 adnotat: d, ''nsiridi rint tam n b. CL ad Eg. 40, 17. Ibid. Magora: b. 1, unum de triginta septem amegatis, teste Masor ad 2 Chr. 28 8 Vide ad Dan. 11 3.1 14 et eum hau pathachat in E 1. 3. H. sicut v. 10), teste Mose Punctatore in 'Vaprri 'Σ p. 11.
i 17 et ' ,οῦ et ara i τοῦ V. 20 utrumque cum x syllabam
claudente ac proinde Lamed agessato, auctore ehuthio in Z hahoro. f. Thron. 3, 56. oh. 12, 14.1, 18 'n a P mahhephata et cum Metheg prioris syllabas Pedisias Itom v. 19 similiter in Sm lsu Gen. 43 7). At voro in v. 3 sit 14. vinach in ultima habet. Formula memo-
rialis, qua Masor hanc discrepantiam memoria infigit, haedost 'ν ab 'r' rita ab ': Dby. Insuper inde sequitur, posteriorem syllabam nominis P n juste pathachari. Nonnulli eodices ' exhibent, quod propterea salsum est, quia si hoe nomen cum duplicemame pronuntiaretur, ibi ubi per Mahkef sequenti adjungitur Metheg literae Rese impertiendum esset: Σ quemadmodum ci ' nida Num. 9, 3). I, 19 S I plene. Non refertur ad septendecim desective scribenda, de quibus vide Masoram ad Lev. 13, 4. Etiam Masora
35쪽
Notae ora sto ad librum Euether. 7012, r plene eum a in E 1. 3. . F. B. 1. . ubi accedit nota S, an 'b. Ita ablonshi veteresque edd. Ibid. Iaz E. 1. 3. F. Mercha in ultima ponunt ze Verum Phlo 62 nostrae lectioni patrocinatur.
exitum argumentique gravitatem insigniens.
Ibid. Tu pleno. Masora: b a V b. 12, 14 ut et O Beth dagossatum in Hulter ut in F. Recte se undum regulam Up. Vide Ps. 23, 3. et Proverbia p. IX. . . Ibid. h7 in cum Seheba quiescente sicut 1 Reg. 10, 3. 2 Chr. 9, 2 et in omnibus omnino hujus verbi similibus formis, e etptis duabus ali. 3, 11. s. 26 4 Vide Thron. 3, 56. Est. 1, 17. cf. Hariam 98. Ibid. ' de repetitione hujus versus vide Dolitetschii Comm. p. 424 Hier in fine Jesaiae habet notam: Nn S, 'bbrici
1, 1 U, Masor adnotat ora n h. o. bis obvium et defective scriptum, scit. h. l. et Jer. 22, 11 Athias et editores eum sequentes exhibent risuri cum duplici Paschia sit Milet , sed textus sic interpunctus Sonat ac si Ahasverus cognomine Molochi appelletur ido Mosis unctat0ris ap p. 19.
MaSOram, quae hane vocem nonnisi Num. 24.7 1 Reg. 2, 12 et Jer. 52, 31 defective scriptam esse tradit.
36쪽
69 Nolae eritisae ad EooL8iasten. adnotat: bu di S' I. Etiam Concordantia ita S discribunt Attamen Biblia rabbinie 1525 exhibent i hue 'ri eum Jod plurali cum nonnullis codd. nec Vero multis. Stephanus, Plantinus et Athias hanc scriptionem repetierunt et editores posteriores institerunt illorum vestigiis Conjectura auguror, eam Scriptionem ex abbata fluxisse es quas Beelia 1291 in comm suo ad primum Versus Genesis et x. 3, 18 disserio, Verum utcunque se ea res habet Masor hanc ipsam scriptionem non tuetur, ut o MARDI 34 et D Uer 8 conspicitur. 12, 1 Π pleno in prima defective in Secunda cum E. 1. 2.3. Η. J. B. 1. L. 3. . omnibusque veteribus edd. . adnotat r ori uri S ton I, N, a rim non At 11 9 ea vox
quidem, quoniam Magora hanc vocem in catalogum earum recepit, quae semel cum Vocati superiore a p' ), semel cum vocali inferiore αξ pronuntiantur , di, aura rex', rim Mas fin. . . Oolla ). Idem testantur Abenezra in comm ad s. 80, 19 atque in libris grammaticis Moloth 23 et Sasa berura 21. Ibid. Aliter . . . . quibuscum en 1518. Nisset. ne ' cum ame scribunt.
12, 5 S cum leph in Zere quiescente, testo imchi in MAhio 121 o Libro Radicum. Ibid. I, unum de septem defective scribendis in Hagiographis, sed. h. l. et 1, 4. 9, 10. 10, 3. 2 Chr. 17 12. s. 101 6. Iob. 31, 26. Quae Masor impressa supra ad 9, 10 exhibet pertur
Ibid. ne 'a plene in codd. omnibusque edd. veteribus sine adnotata scriptionis varietate. Attamen Biblia rabbinie 1525 in textu habent 'usa adjecta nota di n. Quod quidem mero errore niti vix credibile est; etenim vocem Σοῦ in Scriptura Sacra nusquam nisi hoc uno loco reperiri quis est qui nesciat Quam ob causam in suspicionem nobis venit, notam illam ad textum orientalem libri Ecclesiasta spectare. Namque Orientales 3, 11Σ 'I, scribunt, manent igitur secundum eorum seriptionem duae hujus substantivi forma defective scriptae, h. l. et 1, 10.
37쪽
10 9 pl 'Σ pleno sicut Jes. 63, 12.
lorem habet, ibi participii sicut zpn, 147 8) id infra ad 11, 5. 10, 20 di taetri eri sigi jubet ita: absque m. Agitur ea
de re in Mas fin. p. 22. OohD 166. Ibid. Ad Gime cum Zoro et sequente Jod pariter atque ' Par Ex 19, 3.11, di Στ cum Moreha in codd. Voleribusque edd.
Ibid. De hac forma consule capo Fhod p. 102.11, 5 VS, fari Mem agessatum, ut docet MuSora parva S. : Σ b. Vicissim Deut 22, . Am. 2, 13. Mem raphatum est. Dunasta in Consura Saadiae p. 35 accentum pausalem dagessationis causam esse perhibet. Rectius dixeris, hanc vocem propterea dagessari, quia quemadm0dum ri' p,2 10, 18 substantivi vice fungitur cf. Abenezram in c0mm.), in reliquis duobus locis, ubi participium est, ageseli excidit. 11, 6 ad 2 rachin hamegatum in H. . Sabar. quod Ahio 19hadprobnt.11, 7 ivb Lamod pathachatum sicut a Sam. 16, 7. Contrahamegatum est Gen. 3, 6. Prov. 10, 26, auctore Masora, testante
Ibid. 'ap: Si reet Vsin. 1525. Plantin Genuensis isset sicut P. Sabar. Accentus Sahe hoc loco, ubi aliud Sahe praecedit
et quae sequuntur cum hoc JΣ arcte cohaerent, non habui
etiam Hultor Lombros Nisset JablonShi, quam Scripti0nem confirmant . 1 2 3. B. 1. . . L. 1. 3 DessaV. Reuchlin et omnes fere codd. melioris notae Masor parva S. et ipsa
38쪽
6 Notae erasea ad EookδDδten. 9 res: Sibilans cum Chate pathaeli sicut 2 7 Gen. 3, 12 in codd. editionibusque veteribus. Ibid. fp amo segolatum, testo Ahio 206h.9, 10 NAH una de tredecim exceptionibus, ubi ante distinctivum
Tebi servus Darga manet, quamquam non inter lecti Inter nos duos accentus duabus vocalibus, vide Diadulo aleamim g 19. Masoram ad Eg. 21, 35.
9, 12 'Σ Isa cum Cholem, testo imehi in Phlo 193 hsit Libro Radicum Ibid. He cum ero. Von plus quam semel 2 Reg. 17, 15. segolatur. Ita teste Masor atque Ahio 216.9, 14 ' - S: cum Madma ante Moreseli, non interposito Mah hos in E 1 2 3. F. H. veteribusque edd. Q. . . interpungunt m HS NI . Ibid. Σ': ἔ, sino a in J. P.; namque non pertinet ad Sex plene scribenda, praecipiente Masor ad Jud. 5, 16.9, 15 ae: Izzae Masor parva adseribit b. Falso igitur .
Ibid. II p, In Soncin Brix Ven. 1518.1521. Huiter Nisset non sine aliquot codicum adsensu editum est 'I2 cum in copulativo. Etiam Concordantia ita locum exscribunt et Michaelis hanc lectionem suam fecit, sed injuria Masor postulat In22 2, ut inde adparet, quod hane vocem neque in catalogum ad 'NS Mas sin p. 26. OhI 15 neque in catalogum a me a In Mas. n. p. 44. Oohia 18 recepit. In F. accedit marginalis a e TU I S ' Dbn IΣ a. 10, d ad ti zNn ri S refertur. 10, 6 pz cum Sameel o duplie Segol. Masora b ad ri To b h. e. quinquies egolatur et hoc unum a Samech orditur. Illi quinque loci sunt Κοh. 10, 6 1 Sam. 25, 3 1 Chr. 26, 14. Esr. 8, 18 Neh. 8, 8. Formula memorialis aramaica est S to a b d ex D Nn s. f. Ahio 167.
39쪽
15, 10 in codd. omnibusque edd. 8, 10 et p*U In Cod de Rossi 413 notatum est 2 p b, a. At Masora Mem cum Scheba poscit, vide Mas fin p. 44 col. 4. OOLI p. 92.
et ita quidem ut Gime Lamegetur h. l. et Est 1, 20 pariter atque in partibus aramaicis Ceterum Gime adspirandum est eum F. H. Vide Dan. 3, 16. Diadusto aleamim q. 38. 8, 12 ricidi Von. 1518 1521 sicut H. Mercha in penultima ponunt inlab), quod non aeque bonum. Ibid. amegatum in codd. omnibusque veteribus edd. juxta praeceptum Masorae, quae hane Vocem undecim istis adnumerat, quarum Resch post Iaz hamegatum est, Linas sin p. 56.8, 13 di ri S Σπῖχ Sic se habet hoc par Vocum, teste MaSora, h. l. et 2 Chr. 34, 27. Ergo perperam Ven. 1515. 'ribis l. Ibid. E pN utrumque versus Sine Od.
8, 15 'Uti ' h. l. pleno, contra , 18 desective. 8, 16 mPI t V prato eum; et Brixiens interpunximus. 8, 17 R ΣΠ prius plene, ut Masor docet, sicut in et a Jes. 58, 13. ' 9, 1 pN Quater verbum an sequitur praepositio Napud tib h. l. 7, 2. Neh. 2, 12 7, 5. Ita Magora. Vide supra 8, 9. 9, 2 I eum adma anto Salios. Sic recto B. 1. E. 1. 2. L. 2 quemadmodum i 2 ' Lev. 7 8. Ibid. Nun: sine a sicut 8, 12. et seg0latum. Videra, T. 7, 26.9, 3 Ndi, cum adma anto Geresch, non ahhephatum, in
9, I' Si scribit J. unetum literae Choth injectum est Da- gesta vocis nanti quae, ut eri vult, legendo illi 'na' substituenda est. Revera Chothi semper ad modum vocis legenda vocalibus et signis diacriticis instruitur, quam ob causam Dout 28, 27 d bd Dagose in liter Min habet; namquo Κeri est ' num. Ibid. S cum Morcha non Mahhos), ut praeter hunc locum quattuor aliis ante et Deut 27, 9 2 Sam 20, 23. Jer. 25, 30 29, 25. Ita agora S. 9, 'ra makkephatum.
40쪽
65 Nota erifiea ad Eoolρδὐδfen. 7. 21 IS, Masor adnotat L r , h. e. hoc uno loco cum Cas adspirato. Nam Deut 23, 5 5 pp cum a dagessato scriptum est. VOX mnemonica, qua id ipsum memoriae infigitur, est draut η' a 2 Jud. 8, 18 vel V22 Num. 15,11 . Vide Eliam svitam ad Ahio 65 7, 22 S ra Milo ut praecipit Magora. 7, 23 7 p est unum de octo mi umine non 'r scriptis, teste Masor ad 2 Reg. 6, 19. Brix Ven. 1515 π per errorem habent. 7, 24 res Sabar adnotat ni bbrin. Ibid. γατ' defective. Solum . pr. Neh. 12, 7 20. plene Scriptum
postulante Masora. 7, 26 rq hvia' tanquam prio. segolatum, Magora parva adnotat: 'b, cf. Mas magna ad Eg. 6, 9. 45, 12 M hlo 124 h. 140 Ibid. Sta cum Zere alterius ad regulam Verborum 'b. Ma- sora adnotat , ad Iri rin Σ bd N ida 'bN h. e. eum Zere hoc uno loco Ecclesiastae et ubiquo in Seriptura Sacra excepto uno loco Jes. 65, 20.
Mas. n. 59. Ol. 3. OhI p. 7 et imelii Librum Radicum. Ibid. V S Sic non legendum esse Magora confirmat, viginti quinque Versus enumerans, in quorum initio et medio Iis reperitur; oh. 8, 3 est unus eorum locorum. Vide Magoram ad 2 Sam. 1, 20. OhD 32 et Argumenta ad Prov. 7, 25. Itaque non legendum, quod quidem Gen. 19,17 sit ob 14 vora loetio si Mas fin. . . col. 3. 8, 4 u SA cum Mercha, non ahhephatum, ad fidem codicum
quod contrarium est Magorae ad 9, 1 adductast. Etiam Chaldaeus h. l. N et , 1. S reddit.