Textum Masoreticum accuratissime expressit e fontibus Masorea varie illustravit

51쪽

Nossi erilisco ad librum Ruth. 542, 17 et A. E. 1. 3 huic voci Salio ut voci rici Athnaeli adponunt, sic interpungentes: et a , I ut diri 2, 20 bbra' cum Jod plurali in Ven. 1515 1 521. itemque in

3, 2 Spri akkophatum in codd. veteribusque edd. Sed voci 2 Munael, tribuendum, non Mahkef. f. 2, 4, 3, 3 p sino variolato Seripti a D: o Lugendi l hin codd. veteribusque edd. f. Norgi.

i codd. Veteribusque edd.

52쪽

53 Nota eraseae ad librum Ruth. 1, 21 cum Brixiensi, ducibus . . B. 1 F. ubi accentum in penultima osso consulto notatur: Motho ultimae nimis celerem pronunciationem praecavere vult m ax ). Vido D ulo aleamim p. 7. Metheg-Selaun g. 42. Thorath methp. 21.2, 2 nupsit, ' ut cum Chates ame in codd. veteribusque edd. adprobante AbulWalido in Harthma 197. Phlo 20. Ibid. ' Σα Both cum G a praeeuntibus B. 1. H. . 2, 3 I d cum Rebia in codd. veteribusque edd. Etiam re puRobia habet. 2, In cum Munae in Brix Thessalon consentientibus A. . 2, 'ς Tisella Moreha Sic accentus sese Xcipiunt in

omnibus mendatis libris.

in E. 1. 2.2, 11 ae et bet pleno in codd. veteribusque edd. Haec Vox non una est de quattuor defectivis, uti docet Masor ad Gen. 31, 2.

magnum, non minus bene.

2, 13 '' tu cum Jod sed sinosa plurali in BriX., quam

scriptionem confirmant A. C. 1. E. 1. H. . . . . 1 ubi notatum est: Nota 'di in Magora impressa ad Va doficiens spectat.

2, 14 'bruo raphatum sicut Num. 32, 42. Sach. 5, 11. Sic Phlol

31 secundum Magoram ad h. l. In Cod. Sabarae ad hanc Ma- Soram conatus capitur rei explicandae Gelb Nn N, u a n, Epa rti, ridet et: 'pro sexu fi S 'p' datum Ibid. 'et pii cum Methog finalis ad pronunciationem subflaminandam axn in Brix. Stephan. Lombros. Ita in B. 1. . Sabar. Vido 1 21.

53쪽

Nosco orator ad brum Ruth. 521, 8 manu Selii dagessatum secundum regulam p N. Ita recte A. H. . 1, 'Id mos libri Ruth proprius est ordiendi omnes versus a particula ' Xceptis hisce Versibus 1 9. 12. 13. 17. 21. 2, 9. 12.3, 13. contrario in Cantico praeter T, 10 nullus versus a particula ' orditur.

cundum regulam Hic locus unus est de undecim illis, in quibus Athnaclitae Mea la antecedit, praecipiente Masora

Idom adtestatur Midrase ad h. l. Quae ea de re Masora magna exhibet depravata sunt. Recte se habet Mas parva ad Sach. , . Ibid. p cum Mercha in penultima utpote adr), non makkophatum in Stephaniana sicut A. E. 2.3. J. L. 2. recte BriX. ponit Mercha in ultima in m.

1, 16 cum elischa parvo in A. E. 1. J. L. 2. Sabar. Veteribusque edd. 1, 17 mi i 2 mahhephatum in codd. veteribusque edd. Brixiensis habet : 2. Ibid. 'φ' refertur ad quatuordecim plene Scripta, Vide Masoram finalem p. 36.1, 19 di, ' et desinens in Mem, auctore MaS0ra. Ibid. pleno cum a in . . . . . 1 F. Recte

Brixiensis Nonnisi er 8 7 defective ridis scriptum.

54쪽

ptionem Abenezra quoque in comm sequitur. RSOr Vero postulat Zad eum Schoba et Alo cum Zero namque unum Stde Septendecim vocabulis, quorum Ale auditur, non quiescit Muδ. . p. 1). H. adnotat tibi 'p t b. Ita Κimehi quoque in Mish I140 et Libro Radicum atque Durati in I PS acidi a p. 7.

comm critico perperam Seribunt a Hae Vox non refertur ad novem defective scribenda, vide Masoram ad LeV.

15, 23. 8, 14 ' A. interpungit B. 1. E. 2. L. 1. 2.

J. Voc servum Munach, non Legarmeli impertiunt.

Ruth. 1, ' ς eum Jod plurali ut ubiquo hoc in libro pra0tor duos

55쪽

Notae r ioco ad Canfisum. 507, 2 his eum accentibus in A. B. 1. E. 1.2. F. H. L. 2. Ibid. 'US omnian cum Mem agessato et amo chatus prioris syllabae in codd. veteribusque edd. ido Phlo 174. 7, 3 res Sehin eum ame chatus in edd. veteribus et pleris

7, 13 nis Deum Robia ut habet .

chato sicut B. 1. . H. ubi adjecta est nota I. Etiam catalogus Vocum pausalium pathachandarum stlo S a rint in fine codicis Halensis libri Oohla eoohia ot codicis libri diridi': primipsiensis hane Cantie vocem adeonset. At Ahio 33 tuetur b' kamegatum et revera ita scribi debet secundum

56쪽

habet i di, quamquam adjecta hac observatione in 'tori a I bat ' 'a a. Priscae quoque versiones reddunt bν. f. Norgi.

L0mbros Majus comprobantibus A. E. 1. . . . . . . 5, 14 et in seg0latum, teste imai in Libro Radicum. 5, 16 tr p M a Tha raphatum D syllaba prima virgula Mainstruet in codd. t edd. votoribus. Vide Noh. 8, 10. 6 'a res sinosa post sis et in B. 1. . . . Sabar et

edd. Veteribus, idque recte secundum Magoram ad Eg. 17, 10. 6 'ΣΣ H. adnotat: 'ΣΣ in o. E. 2. habet in ipso textu

zz , in margine adjiciens *ς o. Etiam A. E. 1 F. zz exhibent nulla adnotata lectionis varietate Eandem lectionem soquitur AbulWH1d in Hariam 196. Usitatam vero lectionem, quam J. quoque exhibet, bonegra in Mohoth 604UMmehi in Ahio 145 tostificantur. Ibid. , ad Mercha ante ischa in uno eodemque vocabulo, id quod septies evenit. Vide Eg. 36, 25. Dan. 5, 17. Thr. 4 9.

Raschi, Abenezra et Lombrosus in commentariis suis confirmant. Brixiensis cum aliquot codd. I I ri tanquam unum vocabulum Scribit, quae orientalium, ut videtur, scriptio St. f. orgi. Quinque volumina

57쪽

Ibid. , fetui Masor adnotat ' non non n, itaque Lamed sino Dageseli, uti in codd. omnibusque emendatis libris, attestante M llo 179. CL ad Gen. 18 6. 4, m 2 Sic E. 1 F. H. . cum Jod ultimae, addita nota 'n' r', quae exstat in Masora quoque S. 4, Σ ita dolaetivo sinosae in optimis codd. Veteribusque edd. In Masor impressa ad O. 4 9 o 1 Chr. 11,19 hic locus Cantici per errorem refertur ad septem plene scribenda; Xpungi oportet, substituto Jo. 4 9, uti e Magora S. conspici potest.

Jos 5 3 si legitur, accedente nota b. 4, 8 et cum Sin apud omnes certos testes. Quam scriptionem confirmant Simson unctator tu p Iri, Joseph unctator in catalogo vocum per Sin scribendarum, itemque scholobi in , S et ' S ae sit uali in prologo grammatico codicis Sacri

ab ipso diti Pisa 1563) f. orgi ad Deut 3 9. 4, 12 A sine sequent Paso in codd. veteribusque edd. Ibid. 'ας Jod amegatum. Sed in V. 15 τ a pathachandum

pr0pter Statum constructum.

4, 15 ' lono cum a in B. 1. E. 3. F. Thessalonic. 1580,

uti Magora parva S adnotat.

5, 1 et ' dupliciter pleno. Vide ad Eg. 18 6. 5, 2 ς' pleno cum Jod post Schi in Brix atque in A. B. 1.

58쪽

47 Nota erifiea ad Ccntiol/m. Cantici ad h. l. et ad Ex 14, 26 hanc scriptionem confirmat. Quamobrem in Mas parva ad h. l. Cantici et a Jud. 15 4. Thren. 5, 18. I S, pro a Nbra ' scribi oportet, ut in . ad Jud. 15 4. Ab a 'a adscriptum est. Dupliciter defectivum res in bonegra Mehoth 26 errore nititur. Et quod Alohlo 154 notat, ad alterum 2 brici hujus versus spectat.

Cf. V. 3.

3, 2 III et ' plene cum au. Vicissim defeetive in s. 26 6. Vid infra 'Sana' 'in bri.

Ibid. res 2 et Jod tale in Zere praecedentis Beth quiescunt, quemadmodum In Num. 14 31. S 2 2 Reg. 19, 25. auctore Masora, teste Ahio 123. Ibid. egolatum in omnibus libris emendatis, ut praecipiunt Simsoniunctator in catalogo Segolatorum sit Κimehi in Libro Radidum Semo in Ahio 167 occurrit cum Zere, sed per errorem, namque textus requirit abra. 3, 6 a Dp sim cum Chatefiathach sicut Jo. 3, 3. Ita in Ven. 1515 1521. 0mbros atque in E 2. H. J. Ρ. B. 1. L. 2.3.

3, 11 ἴr a defeetivo absquo Jod post te in edd. veteribus omnibus cum B. 1. E. 1. 3. H. L. 3. . qui adnotant dra n b, item Masor parva s. et M Hol 108h. Sed Brix Ven. 1515.152L Thessalonio. 1580 sicut A. L. 3. exhibent rid Nar Ales cum

Zero. At imehi in Ahio 10 tuetur scriptionem egolatam, quam libri plerique et s. et impressi receperunt. Ibid. 'S Rese cum Chates athach iura convenienter regula Ben-Ascheri vide pr 'n', ad h. l. et s. 28, 9). bterae N in A. H. Zere ri: S i subditum est, quod consentit eum Ahio 109, sed contrarium est praecepto Ben-Ascheri in Diaduheraateamima. 55. et Ben-Birami in Tuam humara), uterque N egolandum esse ait.

59쪽

Nota orasea ad Confisum. 461, 13 ari desectivo, contra ubi pleno, teste Magora ad 4, 6st Ex. 30, 24.1 14 itzi eum Asael post Molii appaeli in codd. et edd. veteribus.1 16 'IPr eum servo adma sicut τῖ 4, 1. Ibid. α' ad Abi makkophatum in codd. et edd. Veteribus. Ibid. a Mitra, itaque adjectivum; contra Iob. 15, 32 Milet,

ubi verbum St.

Roscii pathaehatum). Ulterius discedit . qui pluraliter scribit 'u' adsentientibus argumista aliisque priscis versionibus. Atminachi in Libro Badicum etiam in meo cod.ms. singularem habet. eri ' Σ', cumine pro Choth legi jubet.

codd. omnibusque edd. Veteribus.

2, in tara Both pathaeliatum ad fidem codicum in Brix. Von. 1515 1521. Thessalonio. 1580 f. 3, 11.2 7 eum Moreha itaquo sine Aho uti et 3 5. 8, 4 aliisque

octo locis, praecipiente Masor ad 8, 4 et Gen. 38, 17.2, dri cum Mercha in codd. et edd. Veteribus. Etiam in v. πῖ cum adma habet H. non sequente Mahkef. 2, una pertino ad sex plene scribenda, auctore Masor ad h. l. o Ex. 3, 5. In F ad locum Cantici adnotatur N a b D, h. e. schola Nehardeensis h. L 'IT ' desectivo scriptum poscit. 2, 11 Milet utpote or in Brix sicut in H. In A. 3. L. 1. Scriptum est i Eri , etiam Cod de ossi 21 in margine adnotat: hi, o. 2, 13 tari cum μεel post Moreha, ut ait MaSora. 2, 14 Getes dupliciter plene tum h. l. tum , 13 in H. J. P.

Sabar accedente nota a d bu n.

Von. 1515.1521 Thessalonie. 1580, adstipulantibus A. E. 1.L. 1.2.3. Sabar atque etiamCod. FirhoWie No. 110. et Codd. OXoniensibus No. 1. 2. 9. 12 2322. In E. 1 addita Magora disertis verbis ait: non is NU λ p zzz z. Etiam id raseli

60쪽

Appendices criticae e mas freticae.

A. - Cant. A Ruth liber,se membr. editoris proprius. B. - Od. Be-rOlinensis C. 1. 2 3. 4. - Cod. Curtisiam primus, Secundus, tertius, quartus. E. 1. 2 3. - Od. Erlartensis prim See tert. F. Franeolariensis es. 1294. H. meidenheimianus. Hier. - Hierosolymitanus. J. Jamanensis. L. 1. 2 3. - Lipsiensis prim Seemd tert. . - Petropolitanus ai. 1010 Sappiri Parisiensis.J