장음표시 사용
121쪽
Sancti Gregorii Papae Ita Lib. I.
pares Ponti scalis sollicitudinis fuccederet. Quod audis hic Gregorium Gras. ur factum Diaconum vel Levitam septi- 'φ' mi , significat tunc adhuc Roina viguiste antiquum ' morem , cujus meminit S. Cornelius Papa in p. apud Euseb. lib. I. c. s. ut septem dumtaxat essent Diaconi ,
xemplo fortasse prioris de apostolicie Ecclesiice, in qua septem tantum Diaconi ordinati sunt . Hic etiam numerus septenarius , septem praecipuis Urbis regionibus & basilicis respondebat , quibus singuli Diaconi praeficiebantur 3 hincque dicti sunto e. gionarii Vim sibi tune saetam explicat sanctus vir in Epistola ad Leandrum iam toties laudatari testaturque sibi nolentiis renitenti obedientiae virturem objectam, cui cedere coactus
est . A quo Pontifice consecratus suerit, in partem curae Ecclesiὰsticae Vocatu , neque Gregorius Turon. neque Paulus nos docent hic tamen
Pelagio secundo id adscribere videtur. Etenim diserte tellatur Grego. rium ab eodem Pontifice Diaconum cssectum Constantinopolim missum. Cum itaque constet pium non Benedicti sed Pelagii ΙΙ. Legatum seu Apocrisiarium apud Augustum fuisse, inde liquet ad mentem Pauli, non a Benedicto, sed a Pelagio ΙΙ. Papa effectum eum osse Diaco
Haec apud Paulum legerat Iohan- vii ne piaconus; cumque in his maxi-ώκόζ. '' me ' de Gregorio reser ante adeptus Pontificatum , ab ejus sententia recedere non soleat, sed ipsa ejus verba, periodos integras transcribere, 'uando hic a Paulo dissontire conspicitur , liquet id non temere sed gravissiima de causa factum. Nimirum aliter hauddubie in Romanae Ecclesiae scrinio legerat Iohan. aes, ac in Pauli historia.
V; de Mabili in Comment, de ordine
Rom. Septenarius ille Diaconoruin numerus, etiam In ciente receilius erat; cavetur enim
Eminentis s. Card Baronius Iohannis opinionem impugnat, non alia ratione quam tuendae suae chron olo. giae necessitate ; sed eam stare non posse jam a nobis demonstratum aliundeque non ita nobis contemnenda videtur Iohannis auctoritas . S.
Gregorii vitam scripsit hic Ecclesiae
Romanae Diaconus, tum ex ejus ripistolis aliisque operibus collectam
tum ex antiquis Ecclesiae monumentis, in scrinio seu tabulario summorum Pontificum asservatis. Haec quidem magna ex parte ad nos minime pervenerunt sed cum videamus
illius scriptoris diligentiam Midem
in legendis . Doctoris operibus qua prae manibus habemus , nullatenus desiderari qua enim ex ipsis ex cerpsit, eadem apud S. Gregorium laguntur vix unica voce mutata
quidni de ejusdem optima fide ac
sinceritate corti Q securi simus in aliis laudandis Cei te Iohannem Diaconum in suspicionem vocando vesfraudis vel incuriae , alterius Johannis , scilicet Papae VIII. pulsatur auctoritas L qui, illum ad vitam S. Gregorii conscribendam hortatus est, scriptam approbavit , hauddubio
pretem iis accurato examine , uti sane tanti momenti opus postulabat Igitur cum Johanne Diacono sterendum putamus a Benedicto I. vulsum e monasterio S. Gregorium, assumtum fuisse ad Ecclesiae ministerium . Benedic usi mortuo Johanne ΙΙΙ. rexit Ecclesiam a mense
Majo anni 1 3 ad finem ulli an. 177. elapsisque tribus mensibus, paucis diebus , Pelagius II creatus est summus Pontifex , quo sedente, officio Diaconi Gregorius in Ecese- si Romana fere fungi coepit, quod
a Benedicto ejus antecessore paulo ante mortem ordinatus ellit. Hac qui
can. s. Concilii Neocaesar ineunte quarto
seculo habiti, ne plures quam septem Diaconi ministrem, etiamsi magna sit civitis
122쪽
Sancti Gregorii Papa Vita. Lib. I.
enim vetat diceres dicit Novatum Ecclesiae Romanar Archidiaconum , Presbyterum factum suisse, ne
cum Iohanne , a Benedicto primo Gregorium assumtum fuisse ad Ecclesiae Romanae Diaconat imo sortasse ad legationem apud inperatorem obeundam ; quae cum non nisi mortuo Benedicto , sedent eque Pelagio II ejus succestare fuerint impleta, Paulum Diaconum non immeri.
to scripsisse haec a Pelagio facta
Gregorium factum fuisse Diaco. num Cardinalem ait Baronius, quamvis apud nullos veterum, qui de ipso scripserunt , hoc legerit : nisi
r te per Levitam seu Diaconum septimum, Cardinalem significari censeamus. Et quidem crant septem illi Romanae Ecclesiae Diaconi singulis titulis quasi cardinibus iuxi ; unde dici poterant Cardinalesci non secus ac ita dicebantur vel Presbyteri minoribus, vel Episcopi majoribus Ec-cksiis tamquam proprii Sacerdotes addicti ut ipse Gregorius loquitur, in cardinati ; de quibus frequenti mine in ejus Epistolarum Registro, ubi consule notas , indicis adhibita
S. Eulogius Alexandrinus Patria dicha videtur sensisse S. Gregorium Archidiaconum fuisse , penes quem rat summa bonorum omnium Ecclesiasticorum praefectura . Eulogius enim , Gregorio nostro per necessarius, asserit in libro de administratione Ecclesiastica contra Novatum Archidiaconum in Ecclesia Romana mortuo Episcopo semper succederec veteri more di constitutione. Quo pacto vero id asseverasset , si intel-jexisset S. Gregorium etsi non Archidiaconum , ad summum Sacerdotium provectum fuisset Non potuit autem ignorare de a mico sibi familiarissimo , utrum a diaconatu tantum an ab archidiaconatu ad Ponti .ficatum ascendisset. At credibile ecti Eulogium, de veteri Ecclesiae consuetudine tunc antiquata loqui nem
, si in Archidiaconatu re, sibi successor daretur quippe Archidiaconum succedere summo Sacardoti statutum erat pro hujus temporis more.
I. Gregorius Constantinopolim mittitur a Pelagro II. II. jus vivendi a tio in Aula . II Ombus cum sociis. IV uuae ab eo Constantisο-
poli sint gesta. V. De pellendis Langobardis Telagii Tapae sollicitudo.
VI. utγchii notam huc resim regorius comprimit . VII. An cum
Johanne Euochii successore Iam
tum decertaverit. VIII, Ex tempore collationis cum Euvchio habitae , nostra chronologia stabilitur. IX. De nova alia haeres fama
Uuid de ipsa Gregorius senserit
X. Libros Moralium elucubrat. XLTracipui ejus amici ex Aula. Filium Imperatoris ex sacro fonte suscipit. XII. Quamdiu in urbe regia manserit . XIII. Romam refit sacris reliquiis ditatus.
On multo post suam in Ecclesiae Romanae ministerio, diaconatu provectionem Constantinopolim migrare jussus es ' i'S ' Ia Pelagio II. ut in ea urbe totius Imperii Sede , negotiis Ecclesiasticis curam, sollicitudinem impenderet, Apocrisiariique Latine Responsalem
diceres , vel potitis negotiorum curatorem ibi ossicio fungeretur Et si vero arduum sit decernere quo anno haec ei provincia demandata est, vero tamen propius est eum ad id muneris assumtum fuisse an. 78.
aut sequenti, quo Tiberius post Iustini obitum cepit imperare solus nec diu post subrogatum Benedicto I. Pelagium II qui gratum procul S. Cornelio Papa , a quo dubio se facturum Augusto putavit,
123쪽
tatem tantumque virum , praecipuis olim Reipublicae muniis egregie defunctum ipsique probe notum Legatum ad eum mittendo. Eius vi Ven. Quamvis autem in regia urbe in . Lusi '' ' ter aulicos viveret, ac in ipso in
peratoris palatio manere cogeretur vitae coelestis propositum non intermisit, inquiunt saepe laudati vitae ejus Scriptores , venerabilem ladam secuti. Cum enim usque ad extre. mum spiritum in monasterio perseverare cupiens, voti sui compos esses non potuisset, I fecit quodammodo ut monasterium secum migraret, sibique semper adhaerereri. Ipsum au- p . ad diamus ea de re ad S. Leandrum L. mr scribentem tim tu terreno palatio licentius excubarem , inquit, me multi ex monasteri fratres mei germana vincti caritate secuti sunt . Quod diet in a factum dispensatione conspicio,
ut eorum emper exemplo, ad oratio iis placidum littus quasi ancora fune restringerer , ne causarum fecidarium incessabit impulsu fluctuarem
Ad illorum quippe consortium velut ad tutissimi portus reum . . . . fugiebam . Et licet illud me minisse. rium ex monasterio abstractum a pri-
sina quietis ita, mucrone suae occR- pationis exstinxerat, inter eos tam uper studiose leditonis alloquium , quo tidianae me aspirati compunctionis animabat . Quibus verbis ex prellius adumbrari poterat, quam pie in obeunda Constantinopolitana legatio. ne Gregorius sese gesserit Quibit, eum Iinter eos qui sancto viro sese co- sociis, mites itineris adjunxerunt , aut in urbe regia commorantem caritate moti adierunt , eminebat S. Maximianus Presbyter monasterii S. Andreae Abbas , postea Syracusanis datus Episcopus , ex multis Gregorianis Epistolis aut ad ipsum aut de ipso scriptis satis notus. At post aliquot annorum moram jubente summo Pontifice , Romi redire coactus est , ut suo monasterio proviae ita. Lib. I. Idere ae invigilaret Pelagii pistolam Maximianum revocantis exhibet Johannes Diaconus, ex qua con jicere pol sumus quo tempore Romam redierit, relicto Constantinopoli Gregorio . Si quidem data est Epistola
quarto nonas Octob. Indi et tertia , sic enim legitur omnibus in manu scriptis quos consuluimus. Porro haec Indictio, quae mense Septembri incoeperat, pertinet ad an s 84. Rediit Maximianus vel desinente hoc anno , vel sequenti incoat . Illo itaque anno 18s Gregorius adhuc in urbe regia commorabatur , vel potius exsulabat se enim in exsiliopolitum tamdiu doluit, quamdiu inter aulicos strepitus vivere coactus est
Quod spectat ad 1ximiani reditum , narrat S. Gregorius imminens
mortis periculum a quo cum sociis in Adriatico mari liberatus est insigni miraculo : nam per octo dies navis qua vehebantur, usque ad superiores tabulas aquis plena , iter proprium peragens enatavit . Nono autem die in Crotonensis caseri portum deducta est . Ex qua exierunt omnes incolumes , qui cum prae ieiuveuerabili viro Maximiano navigabant. Cumque post eos ipse quoque fuisset egressus, mox in ejusdem portus profundum naυis dem)rsa et ac si illis egredientibus pro pondere sublevatione caruisset plena
homiuibus in pelago aquas portaverat , atque laverat , Maximiano cum suis fratribus recedente , qu Issyne Ominibus in portu non valuit
Abeunte Maximiano , plurimi fratribus Gregorio semper ad Leserunt qui videlicet sive Legatus postolica Sedis, sive postea Episcopus, tanti fecit Motrachos, ut eos in mensa convictores , in operibus adjutores, consiliorum participes,&vitae testes pene dixerim moderato. res arbitros semper habere voluerit. Huic Moluchorum coetui cum
124쪽
Sancti Gregorii Papa Vita . Lib. I.
Gregorio in Regia hospitanti requens intererat . Leander , Ona
silcar quoque uuae cultor , de quo susius postea erit agendum Quae ab eo Quae gesserit apiid Tiberium Con-hoholi' 'ς, staminum Augustum Gregorius, non gςsia narrant Scriptores ipse quoque ab omni actantia prorsus alienus humili obruit silentio. Duo tunc erant quae praecipue Romanam Ecclesiam totamque vexabant Italiam , schis ima scilicet ob tria capitula conflatum &Langobardorum bellum . De schis male sopiendo, revocandisque ad Ecclesia sinum schismaticis, quam sol- Iicitus fuerit Pelagius, testantur ejus Epistola brevi a nobis commemoranda . Nec minor Zelo id prosecutus est noster Gregorius, quod etiam ex
ipsius Epistolis aliisque monumentis liquet ; unde satis intelligitur te. quenter sapientissimum Legatum apud
Imperatorem egisse, ut tanto scandalo, tam ceda scissioni , tam gravi vulneri remedium afferret.
Magna sane spes affulserat schismatis exstinguendi , cum Tiberius pius Imperato , Ecclesiasticae pacis amantissimus , ad Reipublicie clavum solus Justino mortuo sedere
coeperat, maxime vero Langobardos
ab ipso tota ex Italia pellendos sibi Romani pollicebantur , post plurimas et praeclaras quas de Persis reportarat victorias . Tunc excussore.
gia potestatis jugo Langobardiori
ginta se ducibus obtemperabant qui sibi partiti erant quas occupa verant civitates. Ab illis autem yrannis toto decennio spoliatas Ecclesias, Sacerdotes interfectos, urbes eversas, populosque qui more segetum e creverant, excisos narrat Pau-1: , os lus Diὸς onus. Hujus interregni et
Langob.c. 37 veluti an archiae tempore , anno circiter 179. aut 18o Casin ense mona sterium tota Italia celeberrimum, a barbaris direptum et dirutum est. - Cum tot clades a Langobardis Vide de Castro nota FD. pateretur Italia, gravioresque Romae impenderent , Pelagius Papa oppor-rii num esse tempus liberanda patriae existimavit , quando tot in partes tot in dirces divisa barbara gentis potestas imminuta videbatur. La de causa non solum a Gregorium scripsit illam quam refert Johannes Diaconus pistolam , ut quantocius mi 1lis, pecunia, duce peritissimo, copiis, periclitanti Romanae Reipublica subveniretur; sed etiam Atinacharium Episcopum Anti si odorensem , qui erat Regibus Francorum a consiliis, admonuit, ut ea qua pollebat apud eos auctCritate Ecclesiae Romanae et Italiae, unde Galliis fidei lumen affulserat , suppetias serri procuraret; deterreretque pios principes, quibus una cum Romanis erat fides , ab omni cedere cum Langobardis ineundo Epistola Pelagii legitur data anno septimo imperii Tiberii, ubi neces se est ejus imperii tempus computari antequam solus imperaret Non
multo post Childebertus Rex bellum cum Langobardis qui iam saepe in Gallias irruperant , feliciter gessit
litteris Pelagi motus, ut par est crederes. Quod vero spectat ad Tiberium Augustum, aliis bellis curisti ue distentus, parum de recuperanda Italia, aut etiam Roma conscrvanda cogitavit adeo ut solis piorum, maxime vero ancillarum Dei precibus, sanctorum Apostolorum pro tectione, tunc, postea Vrbs stetit se videatur.
Nihil autem utilius Reipublicar
christianae praestitit Gregorius Constantinopoli agens, quam cum nascentem Eutychii Constantinop Patriarchae haeresim de impalpabili Sanactorum corpore post resurrectionem oppressit. Integram de hac quaestione concertationem reser ipse libro xiv. Moralium a num. 2. ad F. unde transcripta apud Iohannem Diaconum legitur lib. I. c. 29. I egorio vi
Langobaraclis, pelagii tollicitudo.
125쪽
Sancti Gregorii Papae ita. Lib. I. ascto ii estit at Victoria Ductu Eu 04ςm scriptore, convenit eum arc
tychio, qui errorem ante ψrxem L. .vivo paulo pol secutam iuro Gregorii doctrinam Tiberius August. calculo suo comprobavit , delio CraVit
que de libro ut hii animis abolendo Eutychio subrog tus ei in-
19o. Accedit venerabilis Bedae auctoritas. Nam lib. i. c. s. Eces. hilh. gnno , inquit, ab incarnatione Domini quinquagesimo octogesim secundes, Mauricius ab Augusto quinquagesinus quartus , Imperium susci-vitus, reluctans lolia in , OgRO piens, uno, tiginti annis tenuit nimirum tiginti annis integris vno
incoato. Hac ratione temnorum tam κ
vri . Ex tempore collationis habitat cum Eutychio nostra chro. nologia sta..ilitur. Lἱb. vi. floria num. as dicio.
Utrum vero jam tum Gregorius cum Iohanne decerta rit, prooecumenici titulo quem usurparat
nos latet. Testatur quidem p. 68. libri 1x Johannem in Synodo superbum hoc vocabulum usurpasse ac Pelagium suum decet larem hujus Synodi gesta irritasses, atque adhibua prius in eum districtis in a iu-
crepatione, probibuisse ne suus ιaconus seu Apocrisiarius cum Johanne procederet, hoc est in sacrorum celebratione communicaret. At quis esse
set ille Diaconus , Gregorius , an qui ei succedit Lά urentius, silentio praeterit. Si tamen de se loqui volui siet, quare non dixit Iet , sibi a Pelagio praeceptum non procedere cum Johanne alium ergo a se de signare videtur. Cum legamus apud Gregorium
concertationi cum Eutychio Tiberium Imperatorem interfuisse, Onstanterque asseverent melioris notae
chronographiis historici ipsius mortem contigisse mense Augusto anni 181 inde novum eruitur argumentum contra Barohi opinionem demon altica vita tardius a S. Gregorio suscepta, hoc ei vel an. 382. vel 181 quo eum adhuc praeturam gessisse contendit. Nostram chrono. logiam confirmat Gregorius Turon.
qui scribit anno octavo Childeberti Regis Mauricium imperare coepi Dse , hoc est an . 82. Nam Sigeberto patre occiso succeisiit Chil debertus an . 37s. ejus regni annus decimus quintus scilicet absolutus, telle
Tom. ULinconcussis undamentis tabilita, interrogare liceat Chronologiae aroniana propugnatores, qui possit intelligi Gregorium adhuc laicum Praetorem fuisse anno 18 a postea Monachum induisse , deinde avulsum a monasterio , in quo se dia vixisse pastini asserit, Diaconum factum, mox Constantinopolim missum, ibique cum Eutychio Patriar
cha disputasse , saltem mense Aprili
an. 382 quandoquidem constat, ut fatetur Baronius, Eutychii obitum teli Eustathio, qui praesens aderat antecellisse quatuor mensibus Tiberii Imperatoris mortem, qui ut diximus, vita migravit mense Augusto an .
Eodem tempore quo in urbe regia De nova a lincommorabatur Gregorius , rumor in m. Qui valuit de nova haeres , sed ut suspi de illa sen-catur ple Grego mus , imaginaria οῦ otius.
de qua agit Epistola s. libri I.
Illius sectatores dicebantur sub obtentu religionis con)ugia solbere .docere quod apti a peccata penitui non auferat. Et si de iniquitatibus suis quis in triennium paenitentiam ageret, postmodum ei perUerse ivere liceret. Sed teste conscientia , inquit Gregorius, fateor nunquam tu is aliquid erroris , aliquid pravitatis aliquid de his qua contra eos dicebantur inveni. Unde eos, opinione contemta , familiariter suscipere, magis ab insequentibus defendere curabam i quo exemplo docemur quo
modo cum his qui de salso dogura
126쪽
Sancti Gregorii Papae ita. Lib. I.
te gratis infamantur , sit agendum Lis iis M. Qui idquid temporis a negotiis a
rat elueu cabat, illud sacrae Scripturae legendae,
M , L ἡ piisque studiis impendebatur. Tunc dio. eander Episcopus Hispalensis le- gatione, ipse fungens apud Imperatorem , auctor fuit Gregorio exponendi libri Iob. Inter praestantissimos illos viros magnam necessitudinem adstrinxerat vitae monastica comminis utrique professio , par se remorum sanctitas, eadem studia . Delegatione S. Leandri apud Imperatorem pro Hermen egildo visigothorum Rege in Hispania consulendi Hispanici scriptores; legendum caput I. librim Dialog Amicissimi
viri, necnon fratrum suorum precibus cedere coactus Gregorius , ad reseranda tanta profunditatis disteria quae in libro Job latent sese accin-Xit, certus , inquit , quia imposbile esse non poterat, quod de fraterniscordibus caritas imperabat . Verum de hoc opere quod Leandro nuncupavit sanctus Doctor, legere juvat quae de ipso praefatur admonitionem quam eidem praemisimus. xi Praeter Leandrum Gregorius Haecipui multos alios amicos in urbe regia sibi
e aula comparaVit, In his praecipue Domi
tianum Mauricii Augusti consanguineum Melitinae Episcopum, de quo infra , Theoctistam ejusdem Imperatoris sororem , Narsem Patricium bellis contra Persas feliciter gestis
celeberrimum, quem re non satis
perspecta , Baronius eumdem esse putavit, qui post multas de Gothis reportatas in Italia victorias, tam praeclare gesta invitatis postea Langobardi, ad Italiae direptionem , ulcis endae privatae injuriae gratia, foedavit&deturpavit. Alios omittimi, de quibus in historia Pontificatus Gregorii requens Occurret mentio . t ut paucis
miliaritatem, amicitiam, omnium
Vero amorem existimationem est consecutus. At silentio praeterire non ι .possumus quod regorius Turonensis pilium tuo
refert sanctum Diaconum fili uin Mauricii Augusti haud dubie natu suscipit. majorem ex lavacro acro suscepisse , dum Constantinopoli adhuc moraretur quod quantum ei fuerit perhonorificum nullus est qui non intelligat. Ex hoc Gregorii historici testim O dii, Π ui nnio possumus facilius statuere quo urbe regia anno vir sancti scimus Romam redie μrit Mauricius non prius Constantinam Tibeii Augusti filiam duxit, quam fieret Imperator e sed fimul&uxorem, dotis nomine imperium accepit , anno faei licet 18 a. mense Augusto ut jam supra demonstravimus. Itaque nasci ei non potuit fi lius , nisi anno sequenti mense Aprili aut Maio . Ex iis evidenter pro . batur Gregorium ex urbe regia prius non discessisse. At ex Epistola Pelagii ad eum scripta quam profert Iohannes Diaconus, lib. I. c. 32. multo longior mora colligitur nam data legitur haec piliola mense Octobri Indict. 111. proindeque anno 38 q.
Neque vero hoc anno Constantino.
poli discessit Gregorius, quia Μaxi mi anum laudata epistola revocatum ut supra diximus, hoc anno vel etiam sequenti Constantinopoli profectum , reditum Gregorii antecessisse manifestum est ex libro III. Dialog. c. 36. Haec quomodo stare possint cum sententia Baronitis' init a. tis non video, quibus placet, statim postquam Mauricius renuntiatus cst Imperator, quod contigisse mense Aug. anno 192 jam ostendimus Laurentium fuisse a Pelagio missum ut in Apocrisiari ossicio succederet.
Diuturnioris mansionis in urbe reis
absolvamus , multorum quidem a gia probationem adhuc suppeditat
In notis ad p. Pelagii II inter Con.
De S. Leandro lege Annales Benedict. Mibili lib. t. num. 6 Nicolaum An. tonium in Bibliotheca et Hispam cilia.
127쪽
Sancti Gregorii Papa Vita . Lib. I. 27
XIII. Romam redit sacris reliquiis ditatura
ingens oratium volumen hae in urbe a Gregorio elucubratum , cui plures anni, a Xime tot inter negotia vix potuerunt sussicere. Neque vero S. Leander, neque Gregorii fratres sodales, eum ad opus illud aggretiendum hortati essent, si Constantinopoli tam brevem moram, ut placet Baronio fuisset facturus. Jam vero de reddendo Romae Gregorio cogitemus, 'uem abeuntem comitati sumus, redeuntem prosequamur. Rediit autem magnis muneribus, nimirum sanctissimis reliquiis ditatus, scilicet brachio S. Andreae Apostoli, capite S. Lucae quae sacra pignora ab Imperatore impetrata in suo Romano monasterio collocavit mi Pesert Baronius ex priori pagina Vaticani cod. signati numeroa 33. Neque huic narrationi contrarium est quod dicit ipse Gregorius lib. v. p. 3o ad Constantinam Augustam , consuetudinem non esse,
ut quando Sanctorum reliquiae dantur, quidquam de corpore tangere praefu- matur; nam loquitti de Romanorum Latinorum, non vero Graecorum
more, consuetudine. Italiae quo palatri , pacem quietem Deus donare dignatus sit
I. S. Gregorius monasterii fui sit Ab bau sq;. bas. II. Pelagius eum ibi adjuto. 'I'' Ust rem adlabet scribendis Epistolis III. Argumcntum prioris Epistola ad Eliam scriptae contra schisma m. De fecunda ad eumdem Eliam Epistola. V. De tertia VI Schisma fcte jurant quidam Episcopi. VII. S. Gregorius libros Moralium retractat Romam reversus Gregorius, in s. si totius monasterii sui portum , urbis '' hau larque tumultum exolu , iterum uas.
se recepit, ubi Abbatis ossicium rogantibus, immo cogentibus fratribus bexercuit. Quod in monasterio post reditumis ante suam ad Pontificatum assumtionem habitaverit, praefuerit, dubitare non sinit ipse regorius narrans lib. IV Dialog. cap. 1s infelicem Iusti Andrea ni Monachi mortem , quam dicit contigisse ante triennium, hoc est paulo anteque reportavit ab Mauricio Augusto quam apostolicam cathedram ascen- spem proximi auXilii , quod brevi deret. Ex hoc loco liquet hunc Mo-
adfuit duce maragdo Exarcho Lon nacbum medicinali arte imbutum gini successore. Si tamen quis con Gregorio in eodem S. Andreae mona tendat maragdum Gregorii reditum sterio constituto, sedulo obsequi atque prae denisse , de re tam incerta mini in assiduis ejus aegritudinibus excubastem pugnabo ; neque enim expeditum solitum. Cum Iustus morti proximus est certo affignare quo tempore re deprehensus suisset reus occultata pe-gorius repatria verit. Id vero constat cuniae, mox ut tantum malum re- ejus precibus & sollicitationibus in gorio nuntiatum est, id aequanimiter petrEtum hoc subsidium . Caeterum ferre non valuit Statimque violatae
ex Epistola I. Pelagii ad Eliam Aquile jensem piscopum , diicimus quid Italiae praestiterit maragdi adventus gratus tu enim summus
Pontifex , quod per labores atque sollicitudinem excellentissimi filii Sma. ragdi xarchi Chartularii sacri regulae monasterii vindex, quia Ab.
bas, cogitare coepit vel quid ad purgationem morientis faceret, e quid ad exemplum viventibus fratribus pro Uideret. retros igitur ejusdem monasterii Praeposito accersito, jubet ut curet a rei consortio fratres omnes
128쪽
Sancti Gregorii Papi Vitan Lib. I.
recedere. Praecipit quoque mortuo etsi in extremis poenitenti stercorariam parari sepulturam , et super ejus cadaver tres occultatos aureos projici, fratribus clamantibus : Pe-cκnia tua tecum sit in perditione
Tandem quia ustus piaculi poeni.
tens diem extremum clauserat, procurat ut Pretiosus Praepolitus per triginta dies continuos pro pisius absolutione ' fa crisicium offerat. Quantum sapientissimi Abbati severitas Iusto caeterisque fratribus profuerit, lege aut in laudato Dialogorum libro, aut apud Iohannem Diaconum Quae apud eumdem leguntur de largis eleemosynis a Gregorio actis dum in monasterio degeret, probant
quoque eum tunc monasterio prae
fuisse; alioquin non praecepisset Ue
stiario, ut tot daret numismata. Postea multa refert Iohannes Diaconus quae Gregorio Abbatis loco sedente contigisse testatur qualia sunt miracula, signa quibus Deus quosdam Monachos aut fugientes, aut de suga cogitantes, aut alterius noxae reos terruit, ad saniorem mentem revocavit. Sed fallitur hic scriptor quandoquidem ipsemet Gregorius scribens ad Rusticianam Ep. libri
XI. eadem commemorat , aitque ea
sibi narrata fuisse ab Abbate a Prae posito hujus monasterii. Verum quid indigemus aliunde quaesitis argumentis, cum ipse Gregorius coram Synodo diserte profectus sit se olim reii 1. xisse monasterium, his verbis c ι am
Q. G. si necessarium Monasteriorum qui ti
conspicere.... anteactum nos oscium
quod in regimine monasterii exhibuimus informastyti Sancto viro in monasterii recessu Felatius otium, latebras quaerenti, diu ta-
De sacrificio pto destinctis os terri solito jim diximus in notis ad libri a Dialog. caput s. Sic Iolonne voeat Monachum vestiaria. custodiae praepositum . Porro in citronico Ca- sinenti lib. I. c. s. Vestiarra in apsellatur locus ubi etiam pecunia servabatur. Propriemen iis prorsus frui non licu It aut ab omnibus penitus Ecclesiasticis negotiis feriari. Nam ut olim Hieronymus S. Damas Papae , Prosper S. Leoni Magno , sit ille Pelagio Iuniori in scribendis Epistolis adjutor fuit. Ita sensit Baronius .fa- ne ipsi tribuit Paulus varne fridi lib. III de gestis Langobardorum, satis utilem Epistolam Polagio Papa Eliae Aquile jens Episcopo missam . quam,
inquit, beatus Gregorius, cum adhue esset Diaconus scripsit . Tres editae
ciliorum collectoribus Pelagii ΙΙ. pistolae ad Eliam, ad alios Istriae Ecclesii Episcopos sitos, pro trium
capitulorum causa tumultuantes . Unum est trium illarum Epistolarum argumentum , unus scopus , stilus
plane non abiimilis; proindeque idem omnium scripto Gregorius, a quo unam saltem scriptam esse Pauli constat testimonio . Adde quod his in Epistolis quas Gregorius jam Pon tifex factus ad eosdem schismaticos scripsit, vel ad alios quos in condemnatione trium capitulorum haerere noverat ; eadem pro pacis hostibus caritas ferveat, pro anxiiis scrupulosis eadem indulgentia elucescat. Et de iis quidem postea fusius nunc autem paucis exponendum quid tribus Epistolis nomine Pelagii .
scriptis potissimum contineatur. In prima praefatur piissimus Pater de iscerum suorum divisione, nimirum de schismate Ecclesiam scinden
te, se non in grati fletu doluisse
ad pacem silidentes cum lacrymis adhortatur . Vacilla iri ibus in fide, Petri fidem indcficientem opponit: titubantibus, Sed is Petri Pirmitatem
coiitra quam portae inseri praevalere
non velit adium et locus ubi vestes sacrae 1 vasa ad altaris mimisteriam aliaque pretiosa reposita custodiebantur qui cum Pilat tutior forte ali luando ad pecuniat altervandam delige atur. . Has epist. QCetero huc pertinentia
vide in Append. ad Reg. Epist. E. V
ea Io. III. Argum ristium prioris F pistolat, ad Eliam scri in contra
129쪽
non possint . Caeterum ut Omnem pra scindat de se calumniandi occasionem, profitetur amplecti quae ab Apostolis eorumque successoribus tradita sunt, in quatuor incumenicis Conciliis explanata confirmata in axime in Synodo Chalcedonensi cujus auctoritatem pulsata, labefactari, trium capitulorum damnatione in quinto post Concilio conclamata schismatici querebantur . Si tamen haec ad compescendum scandalum sufficere non videantur , Ο-gat eos ut manentes in unitatis caritate eligam trans inittantque aliquos e fratribus, ad proponendas, componendas pacifice queest nos omnes. Et parati sumus, inquit bo nu, ille Pastor ovibus errantibus com patiens , fecundum praeceptionem Apostolicam, et cum caritate eos fusci. pere, et cum buruilitate ad placita fatisfactionis reddere rationem , βι- ne aliquo impedimento , cum omni dilectione , quando reverti voluerit
voluntate sincerissimi, relegare iv. Ut ad hanc Epistolam responde- ὸ χἡὸ hi rent schismuici, Seripta diversis in. n.um 8 fecta contagiis direxerunt, quibus a.
trum testimonia incongrua de ad causam non pertinentia inseruerunt , Ordine ita turbato , ut quod scriptum nomine alterius fuerat, alterius nominis titulo promeretur , uti observat
Pelagius in p. et ad Eliam ejusque symmystas, unde ipsis haec ab A. postolo dicta tribuit Nescientes ne-
bus Q in aut Itaque ut veris genuinis salsa et supposititia destrueret, Pelagius curavit schismaticorum legatis ex antiquis Tot pocis crinii sancta Sedis Apostolica: sincera Syn Odorum acta exhiberio ipsosque secunda sua Epistola vehementer est
cohortatus ad caritatem unitatem,
cujus scissio culpa est ita inexpiabilis, ut ne martyrio quidem purgetur . Postremo invitat cos ad collationem Romae per legatos habenae ita. Lib. 3. 29dam aut si locorum obstent inter valla , rogat ut apud Ravennatem urbem Istriae finitimam conveniant quo se Legatos missurum pollicetur, qui vice sui Synodo intersint Irrita fuit vigilantissimi Pastoris sol V.
licitudo curaque erga oves extra Ecis De tertia.
clesiae septa, pascua vagantes. Utque suam in schismate pertinaciam
tuerentur , pro defensione danar a torum in . Synodo trium capitulorum , apologiam evulgarunt ad quam refellendam Pelagius, Gregorii opera rursum usus, tertiam scripti tapistolam , quam ipse Gregorius librum appellat. Ex hac Epistola in- relligimus conjuratos Istriae vicinarumque regionum piscopas, eo insaniae provectos, ut summo Pontifici tam praeclara humilitatis, caritatis exempla praebent , deliberata n. H. D. iudicii fententia imperarent, a trium x capitulorum damnatione resilire. De hac perduellione gemit Pelagius, doletque oves extra caulas , leonis rugientis morsibus patere, palmites avi te rescissos exsiccari, ad combustionem praeparari , operarios extra
vineam laborantes desudantes mercede carere novo diluvio mundum obruente vesanos homines arcam sugere. Ut autem satisfaciat omnibus
quae obtruderant schismatici , primum sigillatim expendit ea quibus abutebantur . Leonis Papae pro Concilio Chalcedonens testimonia , quae soli fidei definitioni favore ostendit at de ea non agi, sed de personis ut etiam in superiori Epistola luculenter probatum est , . contendit Deinde nodum solvit quem ex Vigilii Papa aliorumque Latinorum E piscoporum reluctantia adstringebant; qui scilicet prius damnationi trium
capitulorum consentire constantissime recusarant . Ait nimirum Latinos inguae Graecae minus peritos , errores
in Thesdoriti, Theodori, Ibae scriptis latentes statim non potuisse detegereo quibus tandem cognitis eo
130쪽
ram condemnationi ultro subscripserunt; prius acta retractarunt. Ca terum mirum non esse Petri successorem , in sententia variasse , cum
ipse Petrus qui prius restitit ne adsdem gentes sancta Ecclesia sine circumcisione reciperet, postea Paulo reprehendenti cessit, obstitit ne iugum Mosaicae legis gentilibus imponeretur . Denique Pelagius multa ex Theodori Mops uesten scriptis proser in Christum impiissima , multa quoque ex ba Epistola, quibus palam fit quanta pertinacia Nestorio adhaeserit, in . Cyrillum impii
Nestorii adversarium exarserit unde manifestum est eorum scripta vel haeretica , vel haeresi faventia , non immerito fuisse damnat . Ad Theodori tum quod spectat, haec ait Pelagitis: Neque Theodorit omnia scripta damnamus , sed sola quae contret duodecim Orilli capituli, sola quae contra rectam dem aliquando scripsisse monstratur, quae tameni ipse damnasse cognoscitur Digna sane est haec Epistola, quae ex integro legatur. Nemo autem legens, nisi in . Gregorii scriptis peregrinus, dubitare poterit , an sit ipsius fetusci quippe sapit Gregorianam phrasim se explicanda sacrae Scriptura methodum . Idem sit de duabus aliis criterium. Hinc eas hoc
loco inserendas, aliqua saltem ex parte judicavimus. His armis cum expugnari non potuissent schismatici pertinaces, Sina ragdus Patricius veniens de Ravenna in Gradum, per emetipsum e baselica extrahIns Severum Aquil ejensem seu Gradensem Episcopum , adeu- nam cum in 1Uria duxit , cum aliis
tribus Episcopis. Verba sunt Pauli V varia esse id in historia Langobardorum quibus comminaus exsilia, at que violentiam inferens , communicare compulit Johanni Ratennati . . . . Exacto vero anno ex avcnna Gra- Vile de Castro nota
dum re Uersi sunt , quibus ne plebr
communicare voluit, nec caeteri piscopi eos susceperaut Severum incor
puratum fuisse in nitatem Ecclesiue quam postea deseruit, te itatur S. Gregorius lib. I Ep. 6 ad eumdem scripta Lo tempore cum paulo liberiori otio frueretur, suam in Iob expositionem ad limam revocavit, multa augens, pauca subtrahens, ut ipse ait in praevia ad illos libros Epistola, ubi lege cetera, quae in hac veluti secunda Moralium ditione praestitit. Sed amicam illam quietem turbavit pestis gravissim quae Romam Italiamque devastavit, Pelagium summum Pontificem interemit cujus loco Gregorius electus est . De his nunc morosius est agendum
I. Tiberis exundatio . II. Mala inde subsecuta . In his pedis . Telagio peste sublato Gregorius in ejus locum eligitur . Tetitur Imperatoris consensus. III. Iure an injuria IV. Num ad consensum impetrandum soluta pecunia . V. Arrus desaevit pestis Gregorius Romanos ad poenitentiam hortatur . m. Indicit publicas supplicationes . VII. Qua auctoritate . VIII. Fugit, late. bras quaerit. Indicio columnae fulgidae agnoscitur.
quingentesimum , mense O'no seu Novembris tanta inundatione Tiberis ubius urbem Romam btexit, ut aedes antiqua diruerentur horrea etiam Eccloia subversa - , in quibus nonnulla millia modrorum tritici periere , a qui primus rei umbrancicarum scriptor, observatque id contigisse anno xiv Childeberti Regis; quod de anno hoc non incoato, sed completo intelligendum est.