장음표시 사용
291쪽
Ιnde Cacunda ad eumdem Eliam Epistola. V. De tertia . VI S schisma fete ejurant quidam Episcopi. VII. S. Gregorius libro Moralium retractat. 7
aput Septimum. I. Tiberis exundatio. II. Mala inde subsecuta. In his pestis Pelagi pelle sublato, Gregorius in ejus locum eligitur.
Petitur Imperatoris consensus. III. pitum. I9 IIure an injuria. IV. Num ad con sensum impetrandum soluta e cunia. V. Acrius desaevit pestis Gregorius Romanos ad poenitentiam hortatur. VI. Indicit publicas supplicationes VII. Qua auctoritate . VIII. Fugit, & latebras quaerit. Indicio columnae fulgida agnoscitur. SO
Quatuor priores Pontificatus . Gregorii annos complectens.
APUT TRIMUM. I S. Grego rius ordinatur fide syrn-bolum emittit. II. Ejusdem Synodica Epistola ad Patriarchas. III De ipsius inscriptione . IV. Cur dicta Synodica. V. Gratulantibu de suscepto Pontificatu quam humiliter rescripserit. VI Aliae praeter antini demisitionem, detrectandi episcopatus causae , gravissima Ecesesia mala . VII. Ea magna ex parte sustulit. VIII. Ejus hoc in opere adjutores Iohannes P. IX. Eulogius Alexandrinus. X. Anastasius Antiochenus . Ι. Johan. Jerosolymitanus. XII. Domitianus Arabiae Metropol. XIII. Domini. cus Cartha g. XIV. S. Leander in
Hispania. U. Virgilius Arelat. Syagrius c. in Galliis. 36 Caput Secundum . I. Orbis Christi inistatus politicus sub Mauricio Imperatore. I. Status Italiae . ΙΙΙ.Galliarum sub tribus Francorum
Regibus. IV. Hispaniae sub Rechare lo. V. Majoris Britanniae VI. Quas ad regendam Ecclesiam dotes attulerit Gregorius . VII. Summa ejus humilitas VIII. Et
caritas. IX. Animi constantia . ICaput Tertium Ι. S. Gregorius librum Regulae Pastoralis elucubrat. II. Et librum Sacramentorum cum Antiphonario meliorem in sormam restituit. III. De sua domo constituenda, ordinanda statim cogitat. IV. Laicis valere uigiis, Clericos monachos pietate ac ruditione conspicuos, convictores sibi assumit. V. Quanta ei pauperum .peregrinorum cura. I.
Nullos laicos procurandis Ecclesiae patrimoniis praeficit . ΙΙ. Dei verbo suum pascit gregem . VIII. Γjus praedicandi ratio. IX. Barbaris nondum christianis praedicatores mittit. X. Episcoporum rigidus censor, sed sui maxime fuit
Caput Quartum M. S. Gregorius in Sicilia Synodum quotannis celebrari jubet. II. Inde frumenta Romam advehi curat. III. Luctuosus Romae status. Cujus occasione Romanos ad poenitentiam hortatur . Gregorius. IV. Ecclesiis destructis qua ratione providerit. Et egenorum Episcoporum necensitatibus. Translationes Episcoporum . V. Gregorii erga monaste
ria sollicitudo, liberalitas . VIVagos, flagitiosos Monachos coercet. VII. Nova monasteria jubet construi. VIII. Viduarum curam suscipit. PCaput Quintum . . . Gregorii misericordia in haereticos, per prudentiam temperata. II. Quomodo
se gesserit erga schismaticos pro
292쪽
I91 Inde Caltribus capitulis tumuli uantcs. Damnatio ilium capitulorum num in
Hispaniis recepta. Et in Galliis. III. .empla caritatis, aequitatis Glegorii in Judaeos. IV. Autharis
Cujus successor Agilulsus Catholicis favet. V. Quid pro fide&pro disciplina rei tauranda Gregorius decreverit. V Quid statuerit de
Subdiaconorum coelibat . Putida heterodoxorum fabella exploditur. VII. De Venantio monastici status desertore VIII. Eum S. Grego' rius ad poenitentiam hortatur. De Monachorum conjugiis quid sentiendum. 3 3
Caput Sextum. I. Quid de Primatibus inter Africanos Episcopos . Gregorius decreverit . II. Num Columbus tunc Numidiae Primas esset. III S. Gregorii labores in Donatistas. Quo succesti. IV. Quaedam notatu digna de eis Episco
pis judicandis . De Ecclesiasticis
immunitatibus. De litibus . A quibus Monachos eximit . . Pravas contactu dines tollit. I. De Monachorum testamentis. VII. De bonis lapsorum, dejectorum Sacerdotum. ΙΙΙ. Oratoriorum dedi. cationes tunc per celebres 18 Caput Septimum. I. De causa Natalis Episcopi Salonitani. II. Archidiaconus ab eo cjectus apostoli
cam Sedem appellat. III. Quaere sponderit Natalis. Resipiscit. IV. Illo mortuo S. Gregorius de eli.
gendo successore curat Electus est Honoratus Archidiaconus . . Mauricius Imperator mitius cum schis malicis agit VI. Langobardi Romam premunt. VII. S. GregoriusEZechielem Prophetam exponit Miserabilis Romae status. 61 Caput Octavum I. Roma fame labo. rat. I. Quid pastus su Gregorius ab adversaliis. III. Pacem ab Lan. gobardis impetrat . IV. A turpilucro quam alienus oret. V. De
Judicum rapinis conqueritur. VI. Archidiaconum ob superbiam de
ponit. VII. Sanctae Sedis vicos Maximiano tribuit. VIII. Varia ab eo constituta . IX. Legum amicitiae fuit observanti mimus . . Pacem
inter Maximianum Episcopum Eusebium Abbatem conciliat. Prudentissima utrique dat monita. XI. Privilegium Ariminensi Monasterio concessum . 6sCaput Vonum . . Duos Metropolitanos castigat S. Gregorius, causa
percussorem excommunicat . III.
De Isauriae Monachis a Iohanne CP male habitis Epistolae S. Gregorii ad Johannem ea de causa scriptae. IV. Monachos post oblatam fidei consessionem absoluit De Johanne Presbytero ab haeresi quoque absoluto. V. Johannes C P. haeresim objiciens, in errorem incaute labitur . VI Johannis Ravennatis fastum comprimit S. Gregorius. VII. De Domitiano Melitinae Episcopo. Qui praedicat Persis irrito conatu . Eum consolatur S. Pontifex . cys Caput Decimtim o De lege auricii
milites in monasteriis recipi prohibente. Hanc improbat S. Gregorius. II. Utrum illam , antequam publicaretur emendaverit . III.
Qua occasione ex illa fuerit lata
Quibus rationibus niteretur. V.
Gregorius de disciplina monastica sollicitus V. Num Abbatibus Monachis egredi soras prohibit tim VI Judaeus falso Eliae tit tu Christianis illudit. Me eo puniendo scribit Gregorius. VII. Dialogos
elucubiat. 7sCaput Undecimum. I. In Ecclesia Salonitana turbae propter Maximum invito Papa , ordinatum Episcopum II. Gregorii hoc inncgotio constantia, patientia. III. Maximi audacia in sanctum Pontificem. IV. Maximi ordinationem
293쪽
Inde Capasserat Imperator. V. Maximi poenitentia, satisfactio . Ι. Quid
de Honorato Archidiacono definitum VII Constantina Augusta
S. Pauli reliquias postulans fert
repulsam . Mos antiquus Sancto. rum corpora loco non movendi. VIII. Antiquitus tamen adtie nonnullae translationes. 78 Caput Duodecimum. I. Theodelinda
Constantio Mediolanensi Episcopo insensa pro causa trium Capitulorum. II. Gregorius ad eum Legatos mittit Epistolas III. Quo: tum. 393 eventu . IV Idololatris convertendis incumbit . . Ianuarii aliorum Sardinia Episcoporum socordia . VI. De licentia chrismate consignandi Presbyteris Sardis data .. VII. Res hoc anno in Monachorum gratiam a S. Gregorio gestae. V ΙΙΙ. Mulieres a monastariorum ingressi arcet. IX. Monialium lio.
ne stati, tranquillitati prospicit
X. De Abbatisiarum aetate decernit . I. Ejusdem dccretum de
Clericis Abbatibus explicatur. Si
Complectens historiam Pontificatus . Gregorii ab annis 39q.d 393 ad annos 398 oc 399. et ab Indictionei 3 ad Indict. 2.
titulus a P. Patriarcha assum. tus. II. Quae Concilia oecum enica
dicta. III. Oblatum hunc titulum Papa respuit. IV. Hujus vocis sit gnificatus . . . Gregorii studium in explodendo hoc titulo propugnatur . I. Quibus gradibus ascenderit Patriarct arum CP ambitio.
VII. Quanta fuerit in Johanne. VIII. An e Monacho factus sit Patriarcha. IX. piliolae S. Greg.
de illa controversia expenduntur.
De prima ad Mauricium scripta. Et ad Augustam . . Scribit ad Patriarchas. XI. Quid ab Eulogio
Alexand responsum. XII. Et ab Anastasio Antioch. ΙΙΙ. De interpolatis S. gnati Epistolis. XIV. Summa pistolae ad Iohannem CP. scriptae. U. Irrit S. Papae conatus in Johan. Qin ejus succetarem . XVI. Hujus controversiae finis. XVII. Refelluntur haeretici S.
Gregorii modestiam ejus successbribus objicientes. 89
Caput Secundum . . Gregorii pro pace facienda sollicitudo. ΙΙ. Non auditur ab Imperatore . Falsae con-
tra eum criminationes III. Luget S. Maximianum vita destinetum cui succestarem dat Johannem virum fanta illimum. IV. Johannes Ravennas moritur . . Cura . Gregorii pro monasteriis. VI ME-rinianus Ravennae fit Episcopus VII. Romanae Synodi Decreta VIII. De Mariniano querelae. X. Maxime quod monasteria vexari pateretur. X. Privilegi tam Monachis concessum. 96 Caput Tertium. I. S. Gregorius moniam, .neophytorum ordinationes in Galliis insectatur. II. Arelatensi piscopo suas vices committit. Ecclesia Gallicana Romanae alia III De primatu Arelatensi IU. S. Gregorii de Franciae Regibus oraculum . . De laudibus S. Greg. Brunichildi datis. I. Quantum ab adulatione abhorruerit. VII. Gregorius Turonicus Papam invisit. Quo tempore. IlI. Quomodo ab ipso exceptus. IX. Erga et erodoxos quomodo se esse
serit S. Gregorius . Ioo Caput uartum. 1. S. Gregorius mittit . Augustinum in Angliam B II.
294쪽
II. Christianae fidei exordium in
Britannia . ΙΙΙ. Angli idololatrae hanc occupant insulam . IV Quando profecti Augustinus socii
Monachi. V. De reditu cogitantes
a Sancto Gregorio corroborantur.
VI. Quo loco substiterint . VII. Eorum iter per Galliam describitur. VIII. De Cantii quo appulsi sunt regno , Rege , Regina IX. Augustinus Regem adit . .Ejusdem ad Regem oratio . XI. Responsum Edilberthi. XII. Cantuariam ingreditur cum sociis
Quo apparatu. IosCaput Quintum. I. Augustinus ordinatur Episcopus . ΙΙ. Baptizat deciem Anglorum millia . Romam mittit, Papam consulit. III. Aqu novum praedicatorum subsidium accipit. Et alia plurima a V. Epistolae S. Gregorii ad Regem. Ad Reginam, Mad Augustinum
V. De monasterio prope Cantuariam condito. Et monastica vita in Ecclesia Cantuariensi instituta. Luculentum ea de re Beda testi monium . VI. Alterum ex Beda sumtum argumentum ineluctabi
Caput Sextum. I. Objecta ex re .gorii Epistolis distatuuntur . I.
Respondetur alteri objectioni. III. An Monachus ad clericatum promotus, ultra non dicatur Monachus, apud Sanctum Gregorium IV. Monachi olim Clerici passim
dicti. V. Utrum Canonico Regulares instituerit Sanctus Gregorius Iohannes Diaconus explicatur. I. Num vita communis Canonicum potius innuat, quam Mona chum. VII. Objectorum Johannis Diaconi verborum genuinus statuitur sensus. An Canonicis Regularibus annumerandi Clerici omnes qui juxta canones Vivunt. VIII. De discrimine Canonicorum secul QRegul. IX. Novum de S.
Augustini socis monachis nun .
quam ordinatis commentum . . Laurentius, alii S. Augustini sodales omnes suere Monachi . XI. De Presbyteris Arelatensibus Augustinum secutis aliud figmentum. XII. Gregorii ad August. responsio explicatur . XIII. Urbani II. testimonium expenditur. XIV. De. cretum Bonifacii IV. pro Mona. cliis Ecclesiastica munia obeunti.
Monachis in Ecclesia Cantuar militantibus Male a nuper scriptore intellecta. II caput Septimum. I. Angliae Monachi fuere ab initio Benedicti ni Unde jam dicta confirmantur de S. Gregorio S. Benedicti legibus adstricto II. Prima ratio ex Ald. helmo. ΙΙΙ. Secunda ex S. itfridi
vitae Scriptore coaevo. IV. Tertia
ratio ex veteribus litaniis, quibus S. Benedicti nomen insertum . V.Cloves hovianae Synodi silentium frustra nobis objectum . VI. Livenerabilis Bedae. VII. Aliud argumentum ex S. Bendicti Regula per Nonachos Anglos in Germa. niam delata . VIII. Bollandianorum
ea de re sententia. IX. Mareshamus aliter sentiens refellitur. 122 Caput Octavum . Ι. Sanctus Gre.
gorius debitas sibi pro Anglorum
conversione laudes in alios rege rit. U. Quantum soreret tunc rein
ligio in Anglia III. Quaedam recens conversis indulge Papa IV. Idolorum templa christiano ritu consecrari jubet. V. Quas neophytis epulas, agapas concesserit. VI. Augustinus frustra Britones dissidentes ad pacem invitat. Qui pervicaciae poenas dant. Augustini obitus, post obitum cultus sacer. VII. Quantum ejus succe res pro reconciliandis Britonibus Scottis laboraverint. VIII. In Anglos christianos persecutio descivit. Quae tandem c datur . IX. Bilitones cesesiae Romana doctri
295쪽
nam ritusque suscipiunt. Pro hodiernorum Anglorum conversione
Caput Honum Q. Gregorii Decretum de Episcoporum hereditate . Ι.Ljus misericordia praesertim in captivis inlimendis. II Hujus redemtionis gratia vasa sacra distrahi laudat. IV. Quosdam Ecclesia
simulos libertate donat. V. Schisma deserentium sustentationi providet . VI. Quae tunc essent Ecclesiae Romanae opes patrimonia Plurimae urbes ejus dominio, subditae. Priorum Rom. Pontificum largae eleemosyna . Quibus S. Gregorius addidit. Ejus de residentia piscoporum sententia VIII Clerici extranei sine dimissoriis Episcoporum litteris non recipiendi. IX. De Missis privatis,
altarium pluralitate tempore S. Gregorii. X Causae etiam Episcoporum ubi judicandae. XI. A quibus causae Clericorum. Privilegia Ecclesiarum illibata servat S. Gregorius. De Ecclesiarum consecratione. XII. Quem in laudandis
amicis modum tenuerit. I 29 caput Decimum . Cyriacus Patriarcha CP mittit ad . Gregorium legationem QEpistolam. Cui respondet. II Cyriaci encomtum III. Comipiuntur qui sacram Scripturam usurparant ad eum laudan. dum . IV. Legati Cyriaci erroris arguuntur a Papa . . Fabula de Trajano S. Gregorii precibus liberato inde explosa Sed praesertim ex Dialogis. I. Objectiones contra poenarum inferni aeternitatem
solvuntur . VII. Cur finita culpa puniatur sine fines VIII. Cur ancti pro damnatis non rent . Eadem ratione probatur . Gregorium orare non potuisse pro Tra-jano. IX. Johannis Diaconi effugium exploditur. X. Petitae ex S. Perpetuae actis objectioni occurritur. 33qCapitum. 79s Caput Undecimum. I. S. Gregorius in moribus efformandis doctor eximius. Quid doceat contra nimiam securitatem de duplici compunctione. II. Theoctistae sororis Imperatoris pietas . III S. Gregorius amicis denegat opem ad obtinenda secularia ossicia . V. Quales amicis moerentibus adhiberet consolationes. V. Laudat laicos divini verbi cibum quaerentes. I. Ariminensi Episcopo infirmo succeta datur. VII. Et Corneliensio lapsum dejecto . Laudatur a Gregorio Stephanus Episcopus VIII. Res quaedam monasticae. IX. Insulae Corsicae prospicit Papa . .
Quaedam de servilium perlonarum conjugi observantur. 38 Caput Duodecimum Q. Corsorum idololatrarum conversio. I. Et Iudaeorum Agrigentinorum . ΙΙl.
lios Iudaeos injuste vexari prohibet
S. Gregorius. IV. Anastasium Antiochenum variis persecutionibus oppressum consolatur. V. Moritur Anastasius . Eius successor ad . Gregorium scribit. Haereticorum falsam Ephesi Synodum pro vera obtrudentium fraudem ex veteribus codd. detegendam censet S. Doctor. VI. Eulogio Alexandrino gratulatur. VII. De Martyrologii
Rom. antiquitate Opinio Henrici Vales expenditur. VIII. Suspicio de Vaticanorum codicum suppo, sitione injecta exsufflatur . IX. Episcopum Numidiae injuriam passum protegit S. Ponti sex. X. fricana Ecclesia ducit originem a Romana. XI. Quid de pretio pro sepultura dato senserit sanctus Gregorius . XII. Quid de redituum ciles partitione statuerit. XIII. Et de Campagis. XIV. Septem defensores facit Regionarios. XV. Res monasticae hujus
296쪽
Quidquid superest historiae vitaeque S. Gregorii exhibens ..
manos inter Langobardos, annitente . Gregorio . H. Praedicit eam non fore diuturnam . III. Bellum redintegratur ab Exarcho. IV. Schismatici ad Ecclesiam redeunt. Quiae pro ipsis in unitate
Ecclesiae confirmandi; praeli erit
S. Gregorius. V. Schrismatico um Episcoporum depravati mores . VI. S. Gregorii caritas erga schisma. ticos VII. De Secundino Onacho c. leberrimo . cmbit contra
tria capitulo, etsi minime schis
maticus. III. Se dini humilis conseisio Eum consolatur 'regorius. IX. S. Doctoris sententia de suis cultu sacrarum imaginum expenditur. Ab Ecclesiae do et rina nunc recepta non exorbitat.
X. Objectionibus occurritur . . Gregorius in Epistolis ad Serenum prohibet solum ne imaginibus latria cultus tribuatur. XI. Laudat imaginum usum, tamquam antiquitus receptum. Sed non ad Orationem proprie dictam . XII. E. jusdem veneratio erga Sanctorum reliquias. 1 3 caput Secundum . . Cyriacus Abbas in Galliam Legatus mittitur. II. Mastiliam venit ubi a Sereno male exceptus ΙΙ Ιnde Arelatum.
De privilegiis ab apostolica Sede
ad Regum postulationem concessis. IV. Desiderio Viennensi pro
suae Ecclesiae privilegiis supplicantiquid responderit S. Gregorius. V. Usum almaticarum Arcgio Va- pincensi concedit. I. Et Pallium Syagrio Augustodunensi . Quibus conditionibus . VII. Epistola ad Galliarum Reges, de emendandisseri Gallidani corruptelis . Quo successu VIII. De Mauriennensi Episcopo . IX. Cyriaci legatio in Hispaniam . . Felix tunc Hispaniae status. De Claudio Regni administro a Papa laudat, XI. Argumentum Epistolae ad Leandrum
scriptae Pallio donatur. XII. Recha redi Regis encomtum . Respuit pecuniam a Judaeis oblatam . XIII.
Eximi Regi data monita. IsqCaput Tertium Q. Gregorius aegro
tras nihil remitti de cura pastorali . s. Crementius ByZacena
provinciae rimas ad ejus judicium confugit. III. Metropolitanorum in suae provinciae Episcopos audi ritas. V. Vagantes absque Metropolitani licentia Episcopo ad eos rennitti jubet S. Gregorius. V.
Forma judiciorum in Episcopos in
condemnatione Episcopi Melitensis. I. Defensorum ossicium usurpantcs puniuntur. VII. Humilis responsio S. Gregorii ad in-jutias quarelas. VIII. In variis ejus
decretis quanta eluceat rudentia. .
IX. Quanta ejus de Monachisso licitudo . . . Columbanus eum consulit. 1 sycaput quartum. I. Gregorii in infir imitatibus patientia. Et assiduus labor. II. Qua sollicitudine exortam Agnoitarum haeresim opprimere conatus sit. Laudat scripta sancti Eulogii adversus illos. Occurrit errori nascenti Thessalonicae. III. clavi in Italiam irrum. punt. Pactae ad annum induciam cum Langobardis . U. Eorum Regi nascitur filius Langobardorum veste cultus . . Aug stus reos repetundarum punit.
syla in Ecclesiis . Gregorii pro amicis accusatis sollicitudo. Ι.
297쪽
Ιndex Iudicem ad clementiam sectere co. natur . Is Amicum fortunis e g. utum consolatur liberalitate recreat. Ejusdem consolatoria litterae a Dominicum VIII. Prosperis rebus utentes ad earum conis temtum accendit. IX. Amicorum vitia minime di illinula . . Fortunatus Neapolitanus Episcopus moritur. De ipsius successore diu deliberat sanctus Gregorius . XI. Ducem Campania ob vexatos Monachos arguit. 162 caput Quintum. I. S. Gregorius obusti ne is Mediolani esset Episcopus, quem Agilulsus elegerat Ordinatur Deusdedit . Somnium
cujusdem heterodoxi de aequalitate colesiae Mediol cum Romana. II. Amos Patriarcha Jerosolymitano mortuo succedit 'sacius III. Multiplexis gravissimus . GregCr morbus. IV De amicorum salute magis quam de sua est
sollicitus V. Amicos aegrotantes ad poenitentiam hortatur . Praesertim Venantium. Quo mortuo de ipsius filiabus sollicitudinem gerit. VI. Hostes imminent Siciliae. Fides in Sardinia propagatur. VII. S. Gregorius Theoclistam de hae resti infamatam consolatur. VIII. Scandalum tot lcre debemus, quando possumus. IX. Haeretis objectae Theoci ista capita refelluntur. X. Calumniato ies gravibus cenis ad . dicit S. Gregorius. I. Falsari uni punit. XII. De rebus ecclesiasticis.
XIII. Et monasticis . XIV. Recha redi Regis mors succesta.
caput Sextum. Ι. S. Gregorius de instaurandis S. Apostolorum basilicis cogitat. Ejus munificentia in illas basilicas. II. Bellum redintegratum infeliciter cedit Imperatori. ΙΙΙ. Haereticorum schis malicorum conversio. Quid redeuntes schismates sponderent IV. Firminum Episcopum rever- 'apitum. 397 sum, de ob hoc ab aliis vexatum schismaticis tuetur . Gregorius. V. Docleatinae Ecclesiae pacandae providet. De Paulo flagitioso piscopo, praedone judicium. Ι. De rebus Africanis urat. Causa Paulini Episcopi. Et alterius nomine Victoris. VII. Auctoritatis Rom. Pontificis in Africa argumenta . VIII. Gregorii summa in potestate major humilitas, modestia. IX. De ejus homiliis in varios sacrae Scripturae libros a Claudio excerptis. De Claudio inquiritur. X. S. Gregorii in eligendis dignis Abbatibus,, tuenda monastica disciplina sollicitudo
XI. Utrum monachatum loco Sub diaconatus esse putaverit. 1Ι. Diaconum factum Monachum e monasterio avelli non patitur . ITI, Caput Septimum. I. Maurici iam per. dejectio, caedes. ΙΙ. De qua di- vin tu praemonetur . III. Phocas eligitur Imperator ab exercitu
Qui Constantinopolim advolat Mauricii filios ipsumque occidi jubet. Nec non Constantinam Augustam ejusque tres filia . QU. S. Gregorius ad Phocam scribit. jus Epistola expenditur . De alia ad eumdem Epistola . . Cur S. Gregorius durius de Mauricio cripserit. I. Apocrisiarium mittit ad
rabilem ut aliae statum exponit VII L Legatio Theoderici Francorum Regis, Brunichildis ad a. pam. Illum consulunt de Episcopo mente Papae responsum . Bigamum arcet a sacris ordinibus
Ιχ. Petit Regina mitti Legatum in Gallias, ad Concilium celebrandum. X. Papae sollicitudo de Eccles disciplina in Italia. XI. Conductorum Ecclesia fraudibus injuste ablata restituit. XII. Eius in facienda eleemosyna studium XIII Urbicus Abbas eligitur in Panormit.Episcopum. Cur hanc electio
298쪽
nem respuerit S. Gregorius XIV. Scribit contra nuper exortos Ro
caput Octavum . I S. Gregorius mittit defensorem in Hispaniam ut judex sit causarum Episcop. Iudicium Iohannis defensoris . ΙΙ. Eidem iniungit Papa visitationem monasterilansula Caprariae. Ejusdem pro aliis monasteriis sollicitudo. III. Quid statuerit de Episcopo Misse sacrificium ob infirmitatem intermittente IV. Propace inter piscopos quam fuerit sollicitus V. Gregorii ad Theo- delindam Reginam Epistola munuscula . I. Ultimi S. Gregorii labores pro Ecclesia . Quid consulenti Episcopo Nessanensi responderit. VII. Consilia ab ipso
amicis data . VIII. Ejus obitus. Sepultura Sacer cultus Translationes. 8q
299쪽
a Iohanne Diacono descripta lib. v. in ejusdem Sanctivi. Et a Cap. lxxxj ij. XXX iv. ab Angelo occaapostolici sacrarii Pr;:fecto notis illustratae.
De imagine B. Gregorii, cap. xxxiv. absidicula Gregorius in rotad gypsea pictus ostenditur, statura
justa bene sormata, fici de paterna faciei longitudine , mater na rotunditate , ita medie temperat , ut cum rotunditate quadam de centissime videatur esse deducta barba paterno more subsulva, modica ita calvaster, ut in medio fronte gemellos cincinnos rariusculos lia beat, dextrorsum reflexos corona rotunda, spatiosa, capillo iub- nigro, decenter intorto , sub auriculae medium propendente fronte speciosa , elatis longis, sed exi--α1ki, libus superciliis oculis pupilla sui. vis, non quidem magnis, sed patu. li, V subocularius plenis naso ara dice vergentium superciliorum subtiliter directo , circa medium latiore deinde paululum recurro, in extremo patulis naribus praeminente ore rubeo, crassis, sub dividuis labiis, genis compositis, mento a consi-ν. l. vi Vido Dio maxillarum decibiliter promine n - colore ς aquilino livido, nondum, sicut ei postea contigit cardiaco vultu mitis, manibus pulcris , teretibus digitis, 'abilibus ad scribendum . Praeterea planeta super dalmaticam castanea , Evangelium in sinistra , modus crucis in dextra: Pallio mediocri a dextro videlicet humero sub pectore super stomachum circulatim deductori deinde sursum
per sinistrum humerum post tergum deposito, cujus pars altera super eumdem humerum veniens propria rectitudine, non per medium corpo .ris, sed ex latere pendet circa verticem vero ' tabulae similitudinem quod viventis insigne est, praeserens, non coronam . Ex quo manifestiust- me deesaratur, quia Gregorius, dum
adhuc viveret, suam similitudinem depingi salubriter voluit in qua posses et a suis Monachis , non pro elationis gloria, sed pro cognita di. strictionis cautela frequentius intueri.
Ubi hujusmodi distichon ipse dictavit.
chri potens, Domines, nostri largitor honoris, Indultum scium solita pietate gu
De imagine Gordiani Cap. xxxiij. In venerabilis monasterii atrio
iussu Gregorii justa Nymphium ducei coniae veterrim te artificialiter depi et usque hactenus videntur . In quarum altera beatus Petrus Aposto. lus sedens conspicitur, stantem Gordianum Regionarium, videlicet patrem Gregorii , manu dextera per dexteram nihilominus suscepisse. Cujus Cordiani habitus castam ei coloris planeta est, sub planeta almatica, in pedibus y caligas habens, statura longa, facies deduci a virides oculi, barba modica, capilli condens , vultus gravis. De
300쪽
De imagine Silviae , eodem an In altera conia mater Gregorii sedens depicta est Silvia , candido
velamine a dextro humero taliter contra sinistram revoluto contecta ut sub eo manus tamquam de planeta subducat is circa pectus sub gula inferior tunica L pseudolactinicoloris appareat, quae magno snda mine super pedes destiat duabus Yonis ad similitudinem dat maticarum sed latioribus, omnino distincta citatura plena , facies rotunda quidem candida , sed senio jam rugosa , qu .m ipsa quoque senectus pulcherrImam fuisse significate oculis glaucis grandibus, superciliis modicis , labellis
venustis, vultu hilaris, ferens in capite matronalem mitram candentis brande raritate ni blatam , duobus dexterae digitis signaculo crucis se munire velle praetendens : in sinistravero patens salterium retinens, in quo hoc scriptum est Vivit anima mea , ct laudabit te Iudicia tua adJuvabunt me. A dextero vero cubito usque ad sinistrum circa scapulas, versus ascendens reflectitur , qui ita se habet : Gregorius Silviae matri fecit OBSER.