장음표시 사용
21쪽
VITA ET OPERIBUS. sa belli gerendi alieni. Non gloriae studio impellebantur bene orat a missos eo facerent gentea ceterae et in Sua se regione sinerent imperitare paganis Vitae parum humanae nunquam non pertaesia et libertatis quamvis auram avide captantibus Cultioris vitae curam nullam habebant, ignota reformidantes semper et cum contemtu vere rustico quicquid insolitum esset repellen teS, - quippe quibus persuasum esset nullam rerum mutationem meliora asserre posse, Briculum autem instare gravissimum si ab inatitutia patrii discederetur. Ut primum ab eorumonibuS recesserunt ersae, Atheniensibus bellum frondum reliquerunt libontissime. Non floridi igitur roboris signum orat quies illa o publicae Lacedaemoniorum atque morum atabilitas, as torpor dicendus erat potius labantem valetudinem et languorem prodens. Et id quidem certissimum erat. non ab Eurotae ripis Venturum esse quod ceteris gentibus Graecis nova vias ineuntibus prodesset. Una Atheniensium civitas habebat quo hostia communis arceri posset et maris dominium Graecis vindicari. Sed Atheniensium civitas quasnam nam duae ad innimum erant, prisca et recens. Quinto ante Christum saeculo sic mutatae sunt Athenae ut eruca cum sti papilio. erronum imperium abiit in maritimum, et quemadmodum larvae, dum mutatur in animal adultum, cui aliud posthac naturae elementum habitandum erit, artua et intestina alia decrescunt, alia mire augescunt, Sic et civitatis Atheniensium partes quaedam marcescer iam coeperunt, quibu tum, cum in terra rma omnis spe erat, salva vita carere non potuisset, aliae in se recepti illarum ossiciis ut rei publicae corpus nutriri atque moveri et tutari s posset effecerunt. Spartiatae si ea vesania correpti fuissent aliquando ut perloscia atque elotia cunctis ministrarent tela ad propulsando hostes, proximo die a novis militibus ad unum omnes
fuissent obtruncati Attici vero populi partes illae, quae olim post nobiliore et ditiores aluorant et in expeditionibus torrestribus exigui fuerant momenti, utilissimas ae praestiterunt in maritimo bello gerendo et novam inde dignitatem rettulerunt domum.
22쪽
10 DR PORTARNon e parva quadam paris incolarum, ut in Lacodaemons,
in Attica obant milites, sed ex ipso populo; et postquam
navigare coeperunt Athenionaea et remo potius quam hasta victu sat arcus fratcua, belli domiquo non tam penes easdem atqus olim civitatis parte fuit rerum discrimen. Agricolarum natio Athenionaea fuerant hactenus. Non noVΘrcam, ut Spartiatae, sed veram matrom habebant suam terram, quae Erechthsum e gremio feraci in lucem emiserat neque eius posterosa gentibus exteria aut subie aut solo natali polli siverat unquam. Veram ita matrem a praestiterat, non cumulans opibus superfluis ae id quod satis asst praebens. Triticum, uti pinguioris quam quod Attica habet segetem, non ferebant agri, neque uvia generosis rubebant vineae, at praesto erat hordeum cibus simplex viribus austentandis aptus erat vinum leve adque curas pollenda idoneum, abunde erat ficuum et olivarum praestan tisaimarum, quibus alma dea gentem auam bearat, et in olipenetralibus uberes latitabant venae argenti. Ut olim, sic et aevo Solonis et laistratidarum in aratoribus αὐτουργοῖς erat civitati flos et robur, immo ipsam civitatem hi inciebant. Agri colendi ossicium viri liberis unice dignum tunc videbatur, qui ad tutanda aua praedia clipeo hastaque correptis atrenui concurrebant, a quod ab hostibus instaret periculum. Sed maris domini facti Athenienses cum frumento importato potissimum uti coeperunt nec iam necessarium ad victum quotidianum sui hordsum Atticum, cum varios undique cibos et nova semper edulia in irasum advexerunt mercatorum navigia et multo maiore divitia praebuit artincum industria quam ex metallia Laureoticia unquam protraxissent lassores, terris mater liberis maiora semper appetentibus non iam praebere potuit quaecunque requirebant ad feliciter vivendum neque vita rustica in eodem quo antea fuit honore. In re publica mutata pluris sensim quam aratore flebant navium si ossicinarum domini, mercatores et seneratores, et alia amabat aetas recentior quam amaverat pristina. Atheniensibus novarum rerum studiosis dux et algnifer fuit
23쪽
Themistoclea lis, quo maioris ingenii 1rum Athonas non viderunt. Qui portum ita ut expugnari non posset muniri iussit, utrarmus hic nucleus foret civitatis totam mox Graeciam
complexurae Ante omnia autem Spartam vincendam esse videbat, non enim penes duas gente esse posse summam rerum cui ossicio ut posset vacari, pacem cum rege ersarum esse fa
Ss non erat in fatis ut rata nersnt ingentia haec hemistoclis consilia. Decennio post pugnam Salaminiam in partium civilium contentions superatus solum vertit ille et in regione longinqua mortuus est exul neque eius famae pepercerunt adversarii maligni Cimon tum princeps in re publica est factus, stilus tua viri qui ad Marathonem Persas vicerat; tirpe nobilissima hic erat ortus si divitii pollebat ingentibus, fortis autem erat et generosus, ut pater fuerat Miltiades. Hoc duco neque Spartae adversum ea itum neque cum erat pax est inita impia nimirum atque coleata videbantur talia hominibua probioribus quam sagacioribus, qui vel auxilium tulere fratribus Ρoloponnesiis tum cum cladibus domsaticis ponitu perculsa Sparta labascebat. Nempe ortuna rom publicam Atheniensiumst cum illa ipsam Graeciam liberatura rat aemulo, quo Superstit eo quo fata vocabant pervenire non poterat; - Sed non siverunt ipsi Athenienses. Cum civibus uia Cimon auxilium tulit Spartiatis helota nova aps erectos vi etiam cohibentibus ... et cum in Lacedaemonem venerunt sospitatores, ut eranibus quantocius exirent mox humanissimo sunt rogati. Tam gratia erat ' fratre Attico Lacones plus etiam metuebant quam servos Seditiosos. Iamque nemini obscurum esse poterat qualis esset fraternus illo Spartiatarum et Atheniensium amor, qui ne laederetur quam maxime caverant Cimon et qui cum eo faciebant. Ut tauros geminos lento resa agrum laetorum promissorum feracem sulcantes, Sic concordes ire ambas civitates iusserant: at quae rerum decursus ipsaque natura diremerant, conciliari ea inter se nequibant non proborum sed caecorum hominum erat talia
24쪽
molare velle. Non eam atomum iugum auom doeteum et equum marinum, non eadem erant itinera biga noepi tantariun atque boum pedes tarde trahentium. Ob spretam quam Lacedaemoniis tulerantis in Athemensen cimoni graviter sunt atomaehati, Spartam autem averanti sunt denuo. Sed tempus ad Themistoclis consilia per inrisa idoneum praeterierat et matra biennio post Hanno 46 - ad ea redisrunt Ephialtea et Periclea Sui iuris mansit Sparta a Spartae parte in singulis Graecorum civitatibus nive maioribunatus minoribu etiam mathac steterunt qui antiqua tuebantur, rerum novarum studiosis Athenas uapicientibus opporuci adversarii acerrimi, et in ipsa Atheniensium re publica mansit, quae fuerat, civium Spartae faventium cum partis popularis tribuacontentio Anno 458 aurum Maleum praeato fuit Spartae Athenis insidianti, et ex in inde tempore stipendia ab Artaxerxe eiusque atrapis certatim agitarunt Graeci inter aecontendentea non iam turpe aut impium id videbatur monbatrachomomachiam verterat ema bello pro aris et soci cum Persia gesto auccedebat civitatis maritima et gentis terra valentia certamen intemscivum nullosque triumphos habiturum.
Musne ranam mora oppressurus erat an rana murem aquis mersura
Ambo inter a colluctantea svoratura erat ciconia Parte insinitorum thesaurorum, qui Susis iacebant cumulati, uti iam potuerunt Persae ad Graecos in Grasco incitandon, et Iubentissime profecto callidissimeque sunt usi, donec longo bello Θxhaustos tenuerunt, praedam inermem Athenis autem nobilitas neglecta et aratores egeni a Sparta salutem sperare pergebant. Prisca obtinere et a parte optimatium stare idem quod Spartae favere semper visum est Atheniensibus, Spartam autem innectari id quod cum populo facere novasque res appetere. Discordia animos civium perpetuo rosit et tam penitus infecit, ut qui partis essent infirmioria, ad Spartiata confugere mallent quam
25쪽
cum viris popularibus fa re, patriam in intortium ruere facilius feronis quam novi temporis consilia feliciter ad eventum perduci. Illorum hominum studia aut aperta aut clandestina Athoniensium rei publicae nunquam non nocuerunt et saepe effecerunt ut caecis erroribus a via salutis discederet. Non externa sed interna fuere Vulnera, quae civitati subduxere sucos utque tabe confecta cum tota raecia periret effecerunt. IV. Illis annia, quibus frustra enia sunt Athenienses ut ceteron Graeco in dicionem suam cogerent et Spartiatarum, quorum dominos futuros se speraverant, socii denuo sunt facti, - tum cum Cimon gloria paterna inclutus vita cessit et ericles adaummam potestatem honoremque pervenit rex non coronatus, in Atticas aliquo praedio natus est puer, cui in satis erat ut rerum praeteritarum admirator acerrimus existeret et laudator unus omnium disertissimus; qui civitatis instituta, aequalium more si studia cum publica tum privata, admirabili arte erat depicturus, ut ex eius operibus immortalibus suam sera disceret posterita qualia fuisset Athsniensium illa civitas, cui similem
Sub Atticae casto aprico Aristophanea puer adolevit inter patria Philippi arva si vinsas. Ibi inde a tenella infantia ludorum testea da st caras habuit oliva stiscua paternas. Didicit ibi quid laeta saceret segetes, quid vota agricolarum eluderet;
consuevit ibi cum variis quas rua et monte habent animalibus, mature cognovit ape et scarabaeos, cicadas et papiliones, varia avium genera et beatiola repentes Mustelarum latebras rimabatur, bacas et nuce legebat per sepe et nΘmora, inter pecora canesque pastoricios lascivus tumultuabatur. Et puerilia aetatis libortate dum perfruebatur crescena poeta inque an corpore Sana mens constrmabatur, magia magisque flagravit amore et admiratione terrae natalia, ex qua gens Attica olim in lucem prodiisast saeculorum primordio, ab Erechtheo et Cecrope aliisque
26쪽
-e frace in clinia Envia noemus erat unam familiam aut emea,in Q -- acmo Abiunt me iteS. Non eadem quidem omnibus si minuis acgazui, non Bandem ingenii dote tribuerat natura, quae γραν ac Me mmmunis iuga et insula eo sparuerat: - fratres uerat, et artioribus iam vinculis hi natum erant VI, In RETO Homerico, quo ne nomen quidem erat cunctis υ πο CLDB, tane nomen Graecum splendidae laudis lumine sus u M. Ita uti ii in mortales erat conspicuum. Quantilla autemh ua Dores ab Ionibu distinguebant ad ingena illud rimen an μ a harbaris Seiungens, viros libero populiaques immensis gregibus hominum Asianorum unius: ii πυ unisti Molliter obsequentium Concorde modo ementUramri se simam iis ortem concedebant Olympii, neque flori; Rotat ut ab Orientalibus mancipiis opprimerentur cive patriam 'oraa a Rixis vero statem maxima inerant mala atque peri Tam eum Agamemnon et Achillea intor a dimentiebant, ab G sanguine ammisque castra Achiva iacuit et atroclos in causa fuit illorum ira ae in gratiam postquam inter recli,eont, Asianum regem inperarunti Idem quod hostibus favis en inter a consentione agitare. Athenienses autem cur tandem tela convorterent in Lacedae-m- - Leonidae patriam, firmum illud honestina virtutisque mi,itari praesidium, cuius cive licet Vario artium disciplina
27쪽
VITA ET OPERIBUS. 15rumque cultu non asquarent Athenionaea mentia tamen acumine patriaeve amore ita non cederenti Tristis haec fuit Aristophania ora, quod penitus cum per sentiret unam esse debere Graeciam, ut libera et a Persis tuta esse posset, non tamen sensit unam fieri non Oaas nisi Sparta subicsretur Athenis. ugnare fratre illos iubebat fatum inexorabile pugnam differre licebat aliquantiapsr, non licebat perpetuo detrectare itaque si qui ad infundum illud bellum clusa Suo urgebant, non impia malignave levitate impulsi in incerta temere ruebant, sed et auae civitati et toti Graecia bono volentes operam dabant ut patria quam primum eo duceretur quo Vocaret fortuna. At duri incismontibuaqus huiuscemodi consiliis non erat locus in corde poetae iuvenis.
29쪽
aolitus cognatorum amicorumque villae centenae deiciebantur, urebantur, ex hominum conspectu tollebantur Secta ruebant arbusta et arborum Vitarum trunci rugosi, ad irritum redigebatur multorum annorum labor atrenuus et futuri temporis evanescebant promissa flammis absumebatur quicquid reliqui fecisset securia planitie nuda nec nisi ruderibus informibus hic illic distincta iam erat ubi amosnae teterant civium Athe niensium villae frondibus cinctae In solo favillis obtecto Attica cicada non iam inusniebat ramulum cui insidona solis aestum celebraret renovatum. Quae per pueritias anno felice diligere didicerat poeta, ipso adspiciente iam delebantur nullae etiam, nisi foris sub ipsis urbi moenibus, in Cephisi vallo erant olivae aut cua aut vineae, nullas domus aut horrea aut tabula, nullae segetes, nulla animalia domestica, - vastatorum autem praediorum domini ubi rant osti hominea, qui intra muros tardi oborrabant, ceu pecudes epimento inclusae, modo tristi Vultu humum intusntea, modo oculo furore incenso in hostibusngentea erantne atronui illi hilaresque, inter quo adoleverat, agricolae Et haeccine erat Virginis illa urba, deorum oblecta mentum hominumque decus, cuius laude inde a cunia audi Verat, quam puer, nundinarum concionum eatorum publicorum diebus cum comes iret patri urbem visenti λὶ impense admirari
y Singuli monsibus aliquotios rhom adibant agrioolao no dubium quin multimorint qui quotidio foro orator Laooront Cavondum automis o Euripidi qui-huadam orbis, noto fabula Oroatia loo oonotonom Argivorum ita dosoribontia,
ut Athonionatum onolono sum in monto habuias paloat, molamus ruatiooa Atticos, quo magis ason frugi eo libontina a ooncionibus populi, abstinuisas. Ubi in vorsu δλινώπις αστυ καὶ ἁνορος χραένων κύκλον sis laudatur τῖν χρηστ&ν πολιτῖν τις rur dogona o laboribus rusticis intentua, quitum domum cum rea id ferro in urbom venirot, alvo oonolo, ut uno, illio haborotur, ad quam eonvenire ivium ius et motum orat omnium maximum, alvo alia quasounquo ob avaaa. Nam in foro urbano μετὰ τειν μειρακυλλέων ἐκσένων, quas ox omico Eq. 375 ub. 91 to. novimus, ompus tororo, id orat τῖνὰγοραιων θνθρώπων Thersitarum atquo Agoraoritorum, orat ardelionum inutilium, non Virorum roborum atquo impigrorum. Non conmmis igitur priscam vim in Euripidia illo vorsu habo vox αγορὰ sed oro Attioam fori ὀλιγώκις ἐν ἁγορο διέτριβε ruationa illo oo foro nia ad mondum o vondonium lino vontobat Sod populi conotono minimo solebat naglogoro. - f. r. Eool. 800-308. AR. 2