Quaestiones Tibullianae et Propertianae: Dissertatio inauguralis

2쪽

CONSTANTIUS FUND.

5쪽

AUCTORITATE ET CONSENSU

NIMMAE, PHILOSOPHIA HONORES

RITE CAPESSENDOS DIE XIII MENSIS DECEMBRIS A. MDCCCLXXIII PUBLIc DEFENDEI

TYPIS . . FEILII.,

7쪽

AUCTOR.

9쪽

Cum jam per longum tempus magno semper amore elegiacos Romanorum poetas tractavi, tum nunc me Summos

in philosophia honores ab amplissimo philosophorum ordine impetraturum gravissimae causae impulerunt, ut de studiis meis in Tibullum et Propertium collatis delibarem aliquid et perscriberem. - Etenim quod jam Bubendeyus in initio Quaest Tib. Botin. 864 dixit Tibulli carmino cum reliquis

duobus positis, qui vetere consuetudine fere Semper eum comitantur, jam tot virorum eorumque doctissimorum X- perta sunt curam, ut jure exspectare possimus, haec carmina inter ea esse numeranda, quae quam potest maxime, ea sorma possidemus, qua apud veteres ipsos exstabant.' hoc ne

nunc quidem praedicare licet de Tibulli et Propertii carminibus. Immo novissimo tempore ibulli carmina ita vexata

sunt et depravata saepe virorum doctorum transpositionibus, ut veram eorum formam vix liceat cognoscere. tqui quam cautos in transponendis versibus nos esse necesse Sit et qua una via ac ratione ad veri cognitionem venire possimuS, uno luculentissimo exemplo doceatur elegi enim carmen omnium vexatissimum I I. Minus vero Proserti elegias tales nos hebere, quale poeta descripserit, immo pulchra carmina et perfecta adhuc in codicum squalore sordere, e tribus, quae protuli exemplis, dilucide ut mihi videtur, cognoscere licebit. II 6 - II, 8; - III, 11. Nec non hic

Satis magni errores resecandi erant. Initium igitur faciamus a Tibulli carmine I l. 1

10쪽

Ut, quo modo hoc carmen arte critica tractatum sit, perspicias, primum diversae doctissimorum virorum sententiae perlustrandae sunt. -- primum quidem sententiarum ordo J. Scaligero displicuit; itaque sic versus tranSponendos esse censuit 1 - 6 9. 0 7 8 29. 30 35. 36;11-24 37-40 25 34 4 sqq. Quem profecto non miror in castigationibus ad primum carmen pag. 29 e I 600 confiteri quae quo modo suo loco luxata fuerint, proclivius est mirari, quam ejus rationem reddere.' magna fuit Scaligeri auctoritas et quamquam non singulas ejus transpositiones alii acceperunt interpretes, in eo tamen, depravatam esse veram carminis formam, plurimi ei assensi sunt atque alii alio modo medicinam affere studuerunt. - Ηeyniu qui dem in ed. Lips. 1798 plane desperans de carmini emendatione, integris relictis ceteris elegiis, reliquas haSce I I.

2 5 II, 2 3. 4 in septendecim dissolvit fragmenta. '

Deinde vero, ut aliorum omittam commenta, noviSSimo tempore F. aasius ind. ecl. ratistav. 855 novam

protulit sententiam atque in hanc speciem elegiam redegit: 1 - 6 25 34 7 - 12 15 l8; 3. 4; 9 - 24 35 sqq. Bernhardyus in hist liti Rom. novissima editione l872 pag. 6l nostram quoque lesiam disseruit his verbis: Nur mogeman nichi vergessen, das die Composition des Dicliter in seine gemuthlichsen Elegie immer dehnbar ist. Die eichesliederun gestatiet de Salge thren Plat gu echsein, undii gleicher Wahrscheinlichkeit an man Umstellungenemplatile als dieselben bestritten ei den Das iit ament-lich on dem locheren Gefuge des ersten edictites; von