M. Tullii Ciceronis Orationum pro M. Fonteio et pro C. Rabirio fragmenta T. Livii lib. 91. fragmentum plenius et emendatius L. Senecæ fragmenta ex membranis Bibliothecæ vaticanæ edita a B. G. Niebuhrio C. F

발행: 1820년

분량: 117페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

52쪽

I. i. Ο portuisse ; an ita dissoluit Di omnes alii dissoluerint 2 Nam ita ego de sendo M. FO- telum, iudices , itaque contendo , post legem Ua-

Dissoluerint ) Alio quoquc loco In modo peccatum esse in liis schedis constat, ac ri scribi sortasse debuissot dissolui mirant . I arm quae proximo pi pecedebant huiusmodi fuisse quivis vidΟ-rit : i trum iam uobis i id hitur in soloencto ali ni a Fonteio

tibus patet , Hirtuleii exemplo .uoque contentio 3 1 ro et ita

instimanilis litihus a pellatus non esses; quod non morior in Disi ab iis qui loetitionis porri ro DL Viae noti monitu critit dubium de interpunctione moveri possct .m, DςPm Vbi inm) illaec ostilla lox aleria turpissimn , si ne eroditoribus quadrantem solvi jussit, lata a l.. Intorio Flacco , consule susserto a. 6 6 : dc quavido Volteium Paterculum ly. c. et Cortium nil ἰSallusi ii Cati l . c. VI : quam per aliquot au-

nos valuisse ex hoc Diagna N-to constat: mnusisse autem donee lege Cornelia unciaria haud paulo mitius rei foenerarin r medium ad hi heretur , coni icto .

Huius vero seneris logos in iis

tantum dein tis valere possunt

quae uiato eas latas contracta sui rint ; nemo enim pecuniam Cr

deret nisi lege' illis negotiis cautum esset quaecunque in post rum serent nisi sorte acriorE qu. dam improhitate luec lEx Das quoque solutiones comprehen derit, quae, nulla ad aes crcuitum rutatione, in subsequens tem Pus stipulata' ntit a sucrniat ; ex location hus c. rsoriis , verbi gratia . Ut ut hoc si rit, quum UTRUrium P. R. Per qua si ures, haud Frcus quom privati , quadrant dissolvi roi, eiquo paritor Solv r lur, o Pynrot iam ampla surto malorios data suriit, Praescrtim quum iisdcm in bulis u's NO-vum conlin retur quod ex nMe, et votus, quod quadrniato solv rotur . Fanc igitur Optimo consilio I. Ilii tuleius, qui Stor , Utrui Ο , eius anni, quo lex ' ulmria lata cst , duorum se a Prum labulas institu rut, et dodran tarins Di quadrantarias : quolim enim quadrante dissolveret, as sem quid na Domini expcnbum serohat , dodrantem autoria eius in litoris p chat : sin altior, nihi in I uero e atque contruria rationi, in illis titolintur quae PD-pulo deherentur,et tum damnum dodrantis factum Ρsse scribebat. Iam qui tabularum conficiendarum ratiori in tenet qucis duplices vocant, Transalpini Itn- liras vocamus. is perspiciet hoc

nihil aliud esse quam quod inro simili ar3entarii et negotiatores facturi essent: ntque hine apparet harum inhialarum usum mini Ine,ut Drunt .scptingentis vel optingeritis ara Dis nullino invoc- tum Esse, sed ab antiquissimis Romanorum tempori hus in 'ta-

Iia perdurasse . Uuod quidem eo quoque confirmatur, laod uulla sero res in lioc toto negptio occurrit quae non proprio 'suo vocabulo Ox optimorum scriptorum usu intino dici possit ;in quo tamen nitenta lectio me liora suppeditabit quam lexica.

53쪽

Ieriam latam , a Marco Fonteio quaestore usque ad Titum Crispinum quaestorem aliter neminem soluisse: hunc omnium superiorum , huius autem omnis qui postea suerint auctoritatem dico

α Ianeo Fonteio) In hac laetina luce cx agglutinatione plicate Pagana' orta est, interiit quaestoris non cra Cum prirnona in

omnibus litteris perscripto , ut mox Tito plene scriptum logimus : litterae vero Tl ex ri mino soloe supersunt. 1 Misse aut ni ipsius M. Fonteii vix illi-1,itari potest: non ut ille primus quiostor secundum logem al tuam dissolvorit , sed ut su-

Poriorum auctoritatem Soculus Sit . - 'erpauca certe nobilium Ilomanorum Domitia Sunt

quar duas illas littoras coniunctas exhil, ant, neque illa colato invenio de quibus cogitari po sit pi et i quam Horionsium ci Metellum Pium : at nc credamus

tellum unas rxeludit , quippe qui diu anto legem Valoriam qui Psiura lanctus su rit nocesse

est.

usque ) Corruptum serihoridi morona qui pro e diplii liongum in Ponit, quum in Coti iunctione que tum in aliis vocabulis, qui ctiam in his memhranis obtinet, libi is invehi minime

velim , quoniam tam apErto CDN-tra prosodiam peccat. Ad hoc in mori non inutilis est, ut perspiciatur haliuisse e litteram in illis vocabulis pinguom quUri

dam sonum, quom auribus nimis ob dieritos ex primoro voluCrunt librarii . Eiusd in pravitatis est, quod Pro ιν quandoque re scribitur , quod tamen vitium inin sub Augusto obtinuisse ex Eunotapbio Pisauo Cati Caesaris apparet , ii hi Coloni e

nosinc , statuae inauriatU, sculpse runt .

Titum criminum in Ili hic , sic

in e dico tabularii et aliis antiquioribus Orationum , Pet Sarpe r. 'nomina omiathus litteris scri- auritur,sod Promiscuo etiam sigia. Huius T. Crispini. Praetor hunc

quo omnino alicuitis ex Crispi- Doruin familia per duo illa Morula qua inter hollum IIaiani ha licum Ot Consulatum T. Crispini T. F. sub Augusto intercedunt.

co positum esse cx coniunctione litterarum V ol E. apparet. si alitor Ssct , ori Cndation om locus si hi posceres. Apicis nil uox iram Positi , ad significandum accusati-Vum , nullum vostigium vidi. I hoc nul in nota Qt in Pro qttιν- storis vest qua storem in lihris notarum non comparet, video tam H Da usum osse librarium optimi codicis Lago mars. III Verrinar ac t. v : in fragmento orationis pro Flacco quaestor es

dos adhibita suisse vi lotur . Nanx Dominativum sitis. una litici a Qsignificari Turentius Scaurus iudicat . omnis ) Ilane . tormitiali Oracm in hac voce, aliis quo qui sub ca-

uoue fiunt, liare fragmonia constantor sorvant : Ita biriamo RosciamEquo non item : unde. quam maturo librariorum in hac re

interpolatio in eoperit , perspicitur . Sed optimi quique, et inter

54쪽

55 FONTEIO

secutos . Quid accussas 2 quid reprendis 2

ceteros antiquissimi libri orati

num,eam tam S epe repriUsentant,

ut iamdiu Ciceroni unique reddi debuisset , quomodo Lambitiolacebat, nisi quod vir magnus

uno sonum minus recte porri exprimit : quod , pririer unum Terentianum Maurum , contra Grammaticos factum est .

nccussas M. Annaeus Cor autus in Cassi odori excerptis p. 2285 , iantiqtii , inquit, ac USsHTE PUD uo scripserunt : quam Eundem scripturum vocis ciaussa sui ses testatur: in Quintilianus qui

dem di sorte tradit Ι , e. 7 ὶ

Ciceronem literam S geminasse quoties media vocalium longarum vel subiecta longae Psset, itaque causscx , cassus, dioissimnes scripsisse : cujus antiqua limoris qui plura exempla asscrt Marius I ictorinus , I. p. 2456 ,atissus iussus, Odiossus , sortasse de Cicerone ipso, certe de ejus temporibus cogitahat. In nobili in Iulgentissiniae uxoris laudatione suti Augusto m p. dicta, quin in hortis Albaniorum extat, atque a Narinio, viro magno, ex schedis Ugliellianas notabili accessione mactata fuit, cauisa quid in scribitur , sed nou itidem crassus : --sus in laudatione Murdiae Porseripta nomine filiae quarn v.H.CarO- Ius Feci primus edidit. Quam Mur diam caud in esse seminam quae a marito laudetur , ut hoc in transitu dicam, v hementer Su-SPicor : neque onim obstat divortium propter despcra in in f eunditatem factum: nam liberi , de quilius in altera laridatione sermo sit , ex priore matrim Dio suscepti fuerant. - Id contra factum quam quod antiquitus obtinebat, quando S littora nunquam geminabatur, et i si pro

Iurat, inc Pro viso Scribobaut, cuius exempla in monumentis extante ad exprimendum pres- Siorem sonum . ut Marius Victorinus auctor ost, eum scilicolquem in voce cori audimus. Atque id quidem jam tum quum T

rentius Neaurus scriberet, etiam

ab iis qui in omni re antiquitate delectabantur, in uno tan tum voca huici catissa servabatur:

quod tamen ita intelligendum

est, ut scriptio esse,suisse, quaeque alia huius generis suut , quze Cornuti aevo adhuc minimo ab Omnibus recepta esset , inmuniversu Ohtineret . Ac sune plurimis inter recentiores caυψα scribere placuit, praesert,m in Cicerone,ntque id uhique secerunt: quod non ropr henderem , si in ecteris , ubi eadem analogia est, idem sacerent . Monendum Vero est ne in hac quidem voce ginminutioncm cxhmere prieter haec fragmcnta vel antiquissimum a-ticarium , vel quemquam ex tot codicibus quorum minutissimas quasque variationes collogit I .ngo marsinius e semel tam ori apud Graiterum ex privstantissimo Me- tolliatio cassus allatum invenio .

Atque si ficti quidem posset ut

colligendis cunctis antiquissima scriptionis vestigiis , quae certe plurima supersunt in lio mine Odicum praestantioribus, eum quam Cicero scculus est rati nem inveniremus, iucundum scire arbitrarer illum in eius libris edendis adhiberi r profecto enim verum est quod illo, quem jam allegavi, Cornutus dicit, antiqvram scripturum in antiquorum fibris

Observandam esse . , reor tam nne in multis usum Cicero uis nihilominus ignoraremus , quum quam haud pnrum lucis ex his membranis offulsit ; sti ne iuedcudis universis Oratoris scrip-

55쪽

56 PROst. Nam quod in tabulis dodrantaris et qua

tis satius sit ram orthographiam

line tamen ipsa in oditionibus minimo Obtinet . Alia ratio in his fragmentis teneri poterat , in quibus ineum osse arbitratus sum inconstantiam lihrarii corrigere qui infra randem vocem his simplici s littera seripsit: Ilabiria ine fragmenta ad has leges

mon revocavi . mPrendis Pro r Praendis scripsi: Syncopon quam recentiores in hac vocis forma se Statuunt nori mutavi , nam ista ne Uncope quidem Est . Ilus I ongus P. 2229. At tinti

res et Mementer ita logendum est Pro comenter in dicunt , et

hcnsus otim advirratione scribunt, cum eram Prima PEVSona non Liberat. Cornutus P. V hemons et Memens uua antiquos

et Ciceronem lego ἰ arqua PDUh-do et Prendo, hercule et hercle , nihil es nil. Atque ita reprensus in eo lice tabularii Basilica attenme scribitur e verum in editis libris ea scriptio npud Ciceronem ubique oblittorata est,pra terqui, in , Si recte memini , au paucis quibusdam locis stragmenti Acudemicorum: quod in antiqtiissimo codice servatum fuisse,ex hoc quoque iudicio rolligere posse mihi videor . - tDrum hii'. intcrrogatio , quidraccusas p quid reprehendis pquae cum iis quae priocedunt nulla ratione coniungitur, ita Posita , nescio quid inconcinnum habet; quod longe secus est in loco simili pro Murena c. 52. quid ac si , Cato p etc.

Nam quod Quum ea quae in

hoc libro ex trihus orationibus Sup Ursunt , tum fragmonta Ciceronis Muciolanensia et ora tiones codicis hasilicae Vatic nar in capita divisa Sunt , quorum unum qu Ddque a versu grandique littera incipit . I iis rapiti hus in aliis libris K si glam Prauigum, quae Plurimis locis

in uno Catilinariarum , atque

in non paucis Itabirinnie codicibus conspieitur, ulli subindent, indoctis librariis in alias

. Errantiaris sti quadrantaris In constantiam librarii in ultima Voce Sustuli: at De hanc quid om attigissem, nisi alius , quae a SO- cordia prosecta foret Plane sagitiosa, rationem redit Cre, tamque a Pudetida oscitantiae trimino ad regular laudoin rcv

eare posse milii videror. Et enim videmus in his membranis dativum pluralem modo in cis, modo , ut lite , in is mittere .

tame indoctum ei parum attentum, t eos distinguamus quorum

ille orthographiam in universum quidem reddebal, sed ita ut nonnunquam per negligeritiam ca-

nouisquD Ignorantiam Peccaret.

Sei Ite et in his fragmontis primae declinationis dativum pluralem Sem ior per i seribi vid mus , ut insulis, terris, multis, alienigenis , quorum unum at teruntque plus semel occurrunt: neque contra hanc rogulam quidquam facit praeter istis. Νimi liter in neutris secundar declinationis is invenio et qualia Sunt iudiciis, latis et acceptis, lucentis

sc.Sestertiis): prieterquam quod in hoc quoque genere istis scribitur , quod tarticu a prima ma-

56쪽

drantaris , quas ait ab Ilirtuleio institutas , Fontei ossicium desiderat, non possum exeistumare utrum ipse erret, an uos in errorem ducere ue-

stantor per diphthongii in eis logimus, nisi quod sonici lihea

rius ignotικ lestibus scripsit. lla-qust suspicor , s ve Cicirronem ipsum , s ve Tirononi , But ullum, quicunque eius litivi Orthographiam stabilivit ox quo luco transcripta surit , Don Di,i dativum pluralem masculini generis per cliphthonguin sciit Si Sse , quod cii scrinicia pris sortim iurontinuata scriptura . non Si Deutilitate erat: suitque in eo sortasse aliqua ad enunciation In relatio . Tamen in ceteris i lonum posuisse arbitror , Secunum i uellii in simili re praeceptum cs. Scaurum p. uul 4.): Cuius uSum in rotundatis liti ris Dori omnino dcfuisse , argumentum habeo scripturam quam I angi harilicam dicunt, in qua annormis proceritatis Ilittern Plurimis loris errores transcriptorum P 'Perit , Rique inter alia Malenum uobis iudicem Pro Staieno exhibuit: quod unum mora dum est ex prope in sint iis qui Lus Cicoronis Ora tioncs oditae in nominibus propriis obsidentur. Iam illud equidem probo vovi, cant Hl m, quem stat, ilii se conatus sum , in latiu-lis Iesum antiquis aliisque in- Scriptionibus non obscrvuri : id tam n omnino non impedit quominus cum sibi accuratior S Nonnulli excogitarint: idem certe do I uellii eanone valet. Id di piciondum est: veri ne simile

sit librarium in his eo modo eo se ut casus , qui nullibi plus quam in rudis hominis

Schinnitu rogrini , regulam exprimeret , quae a curiosioribus

pari rutione stabiliri potuit , quam illa i ucilii ilo I longo in singulari , Et in plurali uulnero adhibendis pHiritileto 1 tranatur hisce meminbrauis vera huius nominis scriptio , quam eonira fragmentum Livianum , epit Omen, et Plurimos veterum librorum locos Ogroetestabilivit Iuvenatius ad sis. Liv. p. I. III. Fontei Vettistissimar mem h me sere o mum g mitivum ΓΟ- mitium secundae declinationis tu;e i ante ultimam syllabam habent , Per utium I productum scribunt, quod in molaumeniis plerumque loli sum est : id iam etsi a culiciis Orthogrnyhis antiquis arrone principe RPud Charisium p. 59 , reprehenditur,lii tam oti ipsi , quoniam SE tione firmatit, id tacite concedunt , Praurietatioriem unum innium I productum agnovisse, quae Poetnrum usu evidenter stabili tur . t L I linius quidem, apud Charisium P. G. , CGn sessus est , ratiotiem in hac re consuetudine superari . Neque Ciceroni aliter scribere placuisse inde aliquis argumentetur quod iste Ailai et Maiia scribebat : quae enim in hoc genere

asseruntur omnia gra ea nomina sunt: et contra citiaitiam , quo scr*tionem emenstix esse vid batur grammatico prudentissimo Velio l ongo P. uxat . , ille minime scripsisse putandus est.

eistumare Insolita est ista diphthongus ante Positionem a

57쪽

58 PROlit. Quaero enim abs te , M. Plaetori , Ρossit notibi ipsi probata osse nostra caussa , si , qua in

re abs te M. Fonteius a CCUSsatur , auctorem ha

bet eum quem tu. maXume laudas, Hirtuleium :qua in re autem laudas Hirtuleium, Fonteius idem secisse reperitur 7 Reprehendis solutionis genus :eodem modo Hirtuleium dissoluisse publicae tabulae coarguunt. Laudas illum quod dodrantarias tabulas instituerit: easdem Fonteius instituit, et eodem genere pecuniae. Nam ne sorte sis nescius, et istas tabullis exeis tumes ad diuersam. ueteris aeris alieni rationem pertinere ; ob unam

erum, quum ex Comieis Hanifestum sit nequaquam in v ruet gonuina eminciation Latina syllabam quae Dalura hrevis e sui per positioncm prolluctam fuisse , recte Di ordine ita se- Cerurit , quo quantitatem indicar nt. Huc pertinet quod eo lex tantilarii exhistumam exhibet .

V autem pro I , ubi id in his frag- metitis poni videmus, Cicoro Proeul dubio scribebat: contrarium enim usum a Diuo Iulio demum introductum esse Post M. Varronem Cornutus docet p. 2284. ). Neque hanc scribendi ration in ubique in Cicerone obliti craverunt : sed , ut hoc obiter mo ricam , codices qui emendatissimam exhibent i Dcensiori m Donideo prio ceteri S obsoletar o thographiae tenaces sunt: imo quando quo tu optimis longe recontior regnat i scilicet cum Prisciano emendatos antiquissi-ntie scripturae codices Ciceronis , non omniuO antiquissimos requiramus.

uissoluisse ) Anii qui in huius

sitialiumque vocabulorum divisione I aut r littpram in sequenti versu u littor. praeponchant, ita ut solun Pt sma exempli

gratia, trisy lla hi spcciem acci pinreut sic mi in intelligo locum imponitum Caesellii in excerptis Cassi Odori Ρ.23i6. ὶ: quomodo

eos cnutitiasse ex Catullo a D- Daret e quod zonam soluit δια liqviam : atque in Horatior nunc mant' nunc satin . Sed Priscianus ita dividore iubet, ut PT E cedenti vocali accedat: iam enim

ia sonum corisonantis ita nec

Perat ut siepe pro illa b efferretur. Illec itaque divisio , qua' ad

Consuetudinem reserenda Pst lupe obtineret quum luec scriberentnr, longe validius sit ni me harum membranarum antiquitatis argumentum affert quam cetera Scri-Piio , quae fieri potest ut diu

Postquam ex usu exisset, necurate expressa suerit .

a i dioersam oetoris in Ita stip-plevi lacunam ubi nihil extat

Pri. Eter . d e . . ris: in quo sputii exactissima ratio habita st: eadem lege alii coiii ucturasicritent .

58쪽

caussam et in uno genere sunt institutae. Nam

cum publicaneis qui Asricam , qui Aquiliensepor torium conducta hiabebant . . .

Nemo, nemo inquam , iudices , reperietur qui unum se in quaestura M. Fonteio nummum dedisse , aut illum ex ea pecunia quae Pro aerario solueretur detraxisse , deicat: nullius in tabulis ulla huius surtei si unificatio, nullum in ieis nominibus intertrimenti aut reperietur. Atqui omnes

plementum certum est ἰ quid autem istud fuerit portorium a M' Aquilio , ut videtur , institutum , equidem plane nescio.

17i hic de Aquiliensi portorio , sie in Philippicis de Iulianis

oecti libus legimus . re)cite ..) Aut recitet, aut recitcnt , aut recitotur, aut recitentur

scriptum fuisse minimo dubiuinost, ubi oculi nihil Pra ter qua

tuor litteras cite assequuntur: nam

svlla ha re cum alia pagina periit. Huius autem pagitipe latus unive sum quod Pag. 9. repriEsentavi , ita orasum est, ut intor ea qui e , modo assiduam operam impcuderis , legi tamen possunt, nihil disne ilius Occurrere Credo. ntimmum ) Ita constanter in his fragmentis scribitur , quum alius pr. inutiores Ciceroniani codices in hac voce plerumque

unum m Exhthrant .

furtei De hae scriptione vi de quae ad fragm. III. dic oritur. Atqui omnes hi quos - νω 'mus Premuntur testibus in H;ec quidem

omnia vi 2 lcεuritur: S PPe tamen instaurata ita vestigatione eaqwe quadratis litteris expressi

deminutionis uestigiumici quos in hoc gene-

sic scripta esse praestare possum , ut stri litiginis culpa in librarium confercnda sit. In his omnino contra morem est singularis littera O cuius ductus rectus lincola transversa decus Satur: quie sistae vice langitur , et quos exprimero omnino d bot. Quam vocem suspicor initio plene scriptam fuisse : omissa autem verba in hoc, qtne ita reposita sunt, ut illud minutis ducti hiis supra versum PDI Ur tur , posterius autem Ex trihus ultimis vocabuli quos litteris eo ficeretur . Itaque , quum ad coniecturas confugiendum sit, quihus schedarum anti initas nouohstare debet , locum integrum , pro eo quod mondosum est , Atqui homines sei quos in hoc genene accusatos et reProheninsos Midemus, Preimum testibus, ita constitui ut in ordine legitur . Pro Scx. Boscio , I. Omnes hi qui sedent. Pro Cluenti O, I9. Denique hoc loco causa festibus nominibus honestissimis Pr mebatur . Ac prosecto in Omnibus libris nos et MOS Vix Nepius commutantur quam omnes .i hominra .

59쪽

re quaestionis accuSSatos et reprehen Sos videmus,

premuntur testibus: dissicile 'st enim eum qui

sane novum , ct hactenus praetcr-

quam apud Comicos, quos hac synaloe Plia saepissime uti pueris

notum νst . in 'Ithras vix com- Pertum , DPque in lapidi hus auto Marini uiri animadversum Is Iserieti ovi uelle Ville Athani , e. illi. qui, quum in

Iaudatione uocosscia extit , CX variis inseriptionibus Glast , relatust , cocitratast , subitiast , trost collogit: ne cx nntiqui,simis quidem schodis Mediolanensibus usseriti r . Nam G terum non nudio , qui ad c. o. II. not. u. iti I cri cm , ubi Meteil. lectioilem probabilisex ν obrabiliri ortam esse contenuit,talia in codicibus possim invo-niri scri hal qiti qui uom,si in xcerptis Guilioli alii Emsinodi scrip tionem ex longe optimis vetusti simisque aliqMOt Oratiotium codiis ei lius Germanis enotatam invenerat, vituperandus est quod imiusmodi variationes nulli iii init irarit; id certissimum est, Palatinos

omnes , re Entes admodum . et,d mlis secundo et nouo , mi ui-

mi pretii libros , ipsi tam prisca nulli bi exhibuisse . Sed , puto , de Plauto , quem ad optimos codicos roconsuerat , cogitabat nimium festinabundus .E o quidem neque ipse huius rei vostigium Preterquam uno illo ex Philippicis allato loco vidi , et Lagoma inius, qui Plane minima non negligeret , eius

modi nihil adnotavit . Neque ullam de hac synaloeptia apud

Grammaticos veteres mentionem

inveni , quum sedulo quaesivm rim : ac ne pro Drie quidem secundum eorum desinitionem Vima loci lia dicenda esset, si alἰud artis vocabulum haheremus , quoniam in illa prima duarum vocalis littora eliditur : nisi quod elius t ongus , houus nuc..tor inprimis et optimae aetatis, quippe Duintiliano aut certo, uetonio suppar, in loco aliquaterius mutilato , p. 2258. , scribit , csso cliniar uni vocales subducuntur, si id aut decor compositi otiis aut motri Doc

. uid enitu poclarum elisio ad orthographiam , nisi de hoc si turri , sub luctam secundam vocalem in scribendo omitti pAtque huic rationi persimilo quiddam apti l l loronii nos ot linet , ubi diciant lo 'ni erra. re. M 'ncisa . Et certo , et inmquando eau m vocalis est quae bis posita colliditur , aliud aures sentiunt quum enuia elatur diffcile 'st, aliud quum distior eΛt.

Oratores is tur scribondi rati ne significosso quomodo haec enuntiari vellent , facile intellisitur : qui , quum ita agerent, fecerunt idem quod Graeci oratores et i lato , qui saepe apocOPeu Praehcnt, quum ii , qui Vinuam loquentis vocem ex Prim Cresi hi non proponant , ea vix utantur. Asque hoc vel maxime conatum restituendae orthographiae vore Ciceronianae inhibere Potcst ; non enim sempor ita scri 'Siςse consondus est , qui prosecto voca hutn in oloquendo nou Semper ita coniungeret, id

60쪽

F O Ν Τ E I O 61 magistratui pecuniam dederit non aut induci odio

ut deicat, aut coget relιgione : deinde sei Plagratia testes deterrentur , tabulae quidem certe incorruptae atque integrae manent . Fac omnis amicissumos Fonteio fuisse: tantum hominum numerum ignotissumorum atque 'lienissumorum pepercisse huius capiti , consuluisse famae : res ipsa tamen ac ratio litterarum, oOnsectioque tabularum , habet hanc uim ut ex acceptis et datis quidquid fingatur , aut surruptatur , aut non constet , appareat . Acceptas populo Romano pecunias omnes istet rettulerunt : sei protinus aliis seque magnas aut Soluerunt aut dederunt , ut,

quod acceptum populo Romano est , id expensum quoipiam Sit , certe nihil potest eMe detra

quod saepe deeori compositioinnis offecisset : quis igitur sciet quando id facienclum sit preligione in Persoratis scalpro

membranis , ex hac voce, atque ab altera parte in voce litteria rum , tres ii iterar perit runt . Itaque apparet unum tantum L suisse , lieei Caeses lius dicat oratores antiquos cain litteram in . hac voco cum poetis geminaSSE. terrentur od . . Irrentur. amici timos Membrunae,mendose sed perspicue, habent iamiacis sum s . Plane eodem mendi genero unus inter Lagoma sint unos , in quo sincerissima summσe antiquitatis vestigia ubique conspiciuntur, Catil. I c. 5, Molerum imPyobis summum machinatorem , pro improbi umum, exhibet. rettulerunt - soluerunt - δε-

derunt Iu his tribus vocibus

litterae N et T sic coniunguntur ut altiuα productae lineae dextrae litterae transversa imposita sit, quod , cum aliis eiusmodi , typis Exprimi non potuit. Mox id ιιὰ ensiam in mem arania est, sortasse id quoque ad so

num exprimendum . Sane Et is

dem generis est quod in loco vexatissimo pro Balbo C. 22. optinue nota odex Germaniciis exhiliet: quid . rade semniexat pro quia enaclosem alexam .exnensum quoi iam ) Magnum hie loeus vim has, i ad probaudum id , quod dixi, innularum

apud Romanos eandem suisse indolem quam earum quas Ita licas vocamus Germani. I ac enim illo modo institutas fuisse quo eae quas in Germania nostrates tabulas nuncupamus, iam

minime verum erit quod hie ait Cicero . At in Italicis nihil

SEARCH

MENU NAVIGATION