Euerardi Bronchorst I C. Enantiophanōn centuriae duae & conciliationes eorumdem, iuxta seriem Pandectarum dispositae. His iam recèns seorsum accessit Ioan. Mercerii ... Conciliator siue ars conciliandorum eorum quae in iure contraria videntur, vtendi

발행: 1597년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

211쪽

dum de diligentissimo depositario, sed do eo qui non fuit admodum diligens in rebus propriis custodiendis. Quod ii hic non adhibeat eandem diligentiam in rebus depositis, quam in suis, certe latae culpae reus erit. Porrd quod de parum diligente patresa. IC. loquatur,ex verbis legis liquido apparet, dum dicit, non requiri a depositario,vt ad Gum modum diligens sit, quedi hominum

natura desiderat. Quartum argumentum. Qui in communionem incidit, ut coheres,item socius consentu factus, dc maritus inre dot ali, nor' tenentur ad eana diligentiam, quam diligens paterfa. rebus suis adhibet: ergo non ter'

turde culpa leui, quia culpa leuis est, non praestare talem diligentiam, qualem dilugens paterfam. rebus suis adhibet heriare. 6 non tantum , ffam. errisi si constant f maratu ΤSa. m. t. L scim 7r st GProsoc. I. quod sue, , si res, vendita st de cond. empti Respond. Culpa ea de qua assertio loquiutur, prastanda est in rebus omnino alieni ritaque quia coheres, socius, & maritas in te dotali quodammodo siue pro parte res proprias gerunt, de lata tantum culpae S. nentur. Adde de in socio hanc rationem, quod de se queri debet, qui parum dii genitem socium sibi delegit. In mandarodistinguendum est, si mandantis tantum utiliu. ias

, ii

212쪽

ali et

rsetur, lata culpa praestabitur. l. Lin ια. Zo,inpo ic jManda. si solius mandatarii, leuissima; si xeiusque; leuis: quemadm dum in commodaici disti riguitur. Pro re- rum autem varietate excipitur, ut si talis rei sit, quae mandata est, ut diligentiam exactiΩsimam requirat, etiam leuissima culpa praestabitur, ut in procuratore ad lites & iudicia dato obtinet, L a procuratore. C. Manda. R tio est, quod in iudiciis maxima requiratur solertia, & procurator harum rerum perituam profitetur.

ASSERT 1O LXXV.

In contractibus nomipatis non datur condictio ob rem dati.

ΗΑ N c sententiam tradit Accur. in L r, et de condob irau. per L n. de re.peram l. vltdfi c,nd. cau. dat. Quae sententia verior dc probabilior videtur, idque per rogulam, qua traditur, quod in contractibus hominatis non agatur ad distractum,sed potius ad implementum contractus. l. ea condianone I , C. de res ven. l. vendita dea I. emp. fin Parat. de coni. u. dat. In contrarium adsertur re. C. depact. in . e t. v ex contractu vcnditionis

datur condictio ob causam, quia enator non' implet ex sua parte contractum. Respon. Quod ibi non proprie emtio, sed-potius in- nominatus contractus fuit initus, nam Ies

213쪽

EvERAR DI BRONCHORs Tisit alienata exiguo pretio, ea conditionoo accipiens certam aliquam rem praetin pecuniam daret. Quae res cum longe erat maioris valoris,quam pretium conuentum, cumque eius rei contemplatione principalitexeontractus fuerat initus, merito hoc nego-Eium pro contractu innominato est habendum: ex quo competit condictio ob rem dati. Haec est communis & recepta DD. opinio, teste Pinec in rub. de res venaepar. 2,c. Secundό obiicitur .ex emto, 6 M qui vina. deact. emp. ubi ex contractu emtionis datur actio cx emto, & condictio ob causam. Sed respondetur, quod ibi non ex e mtione, verum ex datione arrhae, quae est specialis Mseparatus contractus, venditoris gratia iniutus, competat haec condictio. L contractim. C. deside inst. AP insum. C. de cond. obcam

As SERTIO LXXVI.

si tibi pecuniam dedi, ut mihi Stichum dares,pe

mutatio est, non emtio, periculoque meo Stichus erit.

COMPROBATVR haec assertio aperte in l. vlictis cond. v. dat. ubi dicitu r,quod quando quis pecuniam alteri dedit, ut sibi Stichum daret, non esse hunc contractum pro portione emtionis & venditioni id est, non esse speciem emtionis, sed obligationex ob rem

214쪽

: Onem contractam censeri.

G Sed grauiter obstat L naturalis A r, depraes a veri ubi dicitur, si pecuniam do, ut rem acci-i piam, emtionem esse Resp. Duarenus, imi Uiciendam esse inprimis voluntatem comiti trahetium,S quid inter eos actum sit. Cum ti itaque non apparet in d. l. a. de emtione

.h Sur cquam actum esse, Ut cum neque venditionis, neque precii, neque mercis fiat mentio quae duo tamquam substantialia o- i, portet in emtione interuenire. 6 pretium .ii: Institutionib. deem'. ci venditio. l. . deis praeae decu. bbr. io. alium intercessisse con-bba tractum, ex contrahentium mente, item exta argumentis & coniecturis colligitur. Vt si . Stichum non erat venditurus, sed tamen s cile donaturus, si remunerationis loco alia

quid accipiat: hoc casu si dictum sit,Do tibi hanc pecuniam , si mihi Stichum dederis,

nemo affirmabit venditionem esse contra- ctam, sed contractum do ut desinitum. D ren. ad tit. de cond. cau. dat. Coras libr.MUe.

Haec de prima parte thess. Altera pars, , qua dicitur, periculo meo, qui pecuniam ii dedi, eae Stichum, si forte mortuus sit Sti- chus, antequam eum mihi dares, prob tur expressis tex. d. l. natural o I.

Cui tamen grauissime obstat LI. τὶ ubi

215쪽

σύ EvERAR. Di BRONC NORIT il citur, si dedi tibi pecuniam, ut mihi Stuchum dares, & mortuas est Stichus, posse me pecuniam repetere. Vnde videtur periculum Stichi ad eum pertinere, qui tenebatur eum dare, non ad eum qui pecuniam dedit pro S icho; quandoquidem ipse mortuo 5 icbo pecuniam repetere potest. Resp. H ctenus perit Stichus periculo eius,qui pecR-niam dedit, ut non possit agere praescriptis verbis, quanti interest sibi stichum dari. dί naturalis y I. attamen pecunia data illitionperi quia potest eam condicere, tamquam causa non lecuta. d. l. vlt. Duare. adi. si exi gati a3, de C. O. a.lib. OU2I, c. a 9. Quae 'hima fuit solutio curiis d. naturatu L

ASSERTIO LXXVII.

Indebitum errore iuris solutum repeti nonr test,erro e secti solutum potest.

rad. l. ea ror. C. a d l. Falc. Si quis ius ignorans soluit indebitum, solutum condicere non potest, ignorantia enim iuris non prodest, cum leges omnes homines scire debeant. l. leges. C. de leg. De utriusque iuris S facti ignorantia accommodatum extat ex

216쪽

P . CENet, I, EN ANTIOOANn N. io axit quartam Falcidiam, potςst repetere, i uod ultra quadrantem Gluis. Sin autem errore iuros soluit, cessat reeetitio, hoc est, iis ciuit bona defuncti non sussidere ad soluda legata taluenda, & ad quartam, neci me exuitimauit eam sibi iure deberi. sed credidit se ad integra legata soluenda sine ulla deductione teneri, iuris errore, non repetit legata ultra quadrantem soluta. Iuris igitur ignorantia nemini oritulatur, secti vero non nocet. Similiter fidei commissunt innitinus selenni testamento relictum, err re facti solutum repetitur, errore vero iuris solutum non condicitur. l. fidei miis sum, C decond. ind. l. a, C. de fideicom. gi. iud. Lcum ' is. Obstati. ,&8,st detur. 2 fact. itη. ubi dicitur, quod iuris ignorantia suum petet et bus, aut quod idena est, in damnis rei suae am)ttendae non nocet. Respon. Qui condia

tone indebiti solutum repetit, noli quodsbum ςit, sed quod sibi debetur petit. Suum enim id dicitur, quod alicuius proprium est, i. Quintus. M argento F de aur.'arg. leg. Qui alitem indebitum soluit, transtulit dominium in accipientem: itaque propter ignorantiam iuris non repetit, quod publico iure transtulit in alnim. Aliter responderi potest addi tubi ruitur,qu0d iuris em

217쪽

ν6 EvERAR ni BRONCHoris T damno amittendae rei tuae; ut hoc ita integatur, quasi dicat IC. quibusdam non nocre, non autem nullis. Similis formula locutionis extat in I sistruin, oblurium. qν, caut ubi cum dicitur omnes seruos stato non esse, intelligi: vr quosdam statos non esse. Tales autem personae, quibus iuris ignorantia non nocet, sunt milites,minores, rustici&soeminae. l. pen. derest. inint. d. l. guia. inpran. L, Gravit. Critu. g .

Secundd obiicitur l. i, in prin. Is V inposs

iega. ubi heres qui satisdedit legatorum ni . mine errore iuris, cum remissa ei esset itestacore cautio, satisdationem condicere potest. Resp. Ibi benigne succurritur heredi sitisdanti ius nescienti, ratione ultimae VO-luntatis, quia voluit defunctus heredem nocauere legatariis. Ergst cum hoc tantum carisu et lienigne succurratur,in caeteris casibus, errore iuris promitteritibus non succurretur; quia quod benigne receptum est,non est producendum ad consequentias.

AssERTIO LXXVIII. i

Nulla competit repetitio indebiti ab eo q'i suum 'recepit, tametsi ab alio, quam vero debitore sit luturi.

uit,debitum quidem erat,sed non ab eo

218쪽

et qui soluit, sed ab alio, an detur repetitio' v ri puta Titius, qui heredem se esse existim οὐ bat, cum reuera non esset, soluit legata &' debita testatoris, dabitur ne ei repetitio' l. Hic sunt pugnantes leges. Inil figme is, Ita 'I, de conae ind. dicitur, quamuis debitum quis recipiat, tamen si is qui dςdit, non de- huix, competere repetitionem. Verum in l. repetitio ψ ,st eod. contrarium statuitur, in quod scilicet repetitio cenet, quando suum, hoc est sibi debitum, quis recepit, tametsi a vero debitore non est solutum. Verissimai l hic est Accursi disti nctio. Aut is qui soluit

, quod alius debet, suo nomine soluit,& tuncidi dabitur condictio indebiti,&verus debitor , non libe atur. d. l. sporn ,3 i, L m summa 61, 2 ro. l. I, C. O con . inae L si quidpossessor doo scher. i. cum quis, depeculios riseis. Auxit debitoris nomine soluit,& tunc nulli datur , condictio, & verus debitor liberatur. d. l. r is petitio . quod nomine 8 serum s 6, de conae AdriSic in specie l. de hereditate. C. per. heriis ponendum est, eum qui falso putabat se he- . redem esse, soluisse heredis nomine :& ideo cessat condictio, quia cum hereditario iam, mine soluit, indebitum non soluit. In specie L F, c. de cond. ivae qui falso putabat se nersdem, luit filo nomine: & ideo condictioni

219쪽

Debitor qui debet duas res alternatiue, M soluti Vtrumque eligere potest quid repetat.

EBieto R. qui debet alternariue Sti'. chum, vel certam pecuniae quantit tem, habet electionem soluendi quod velit. Sed si per errorem soluit utrumque, putans se utru ira que debe re coniunctim, quae-r tur, an sicut ab initio soluendi h1buit ei ctioilem, nisi errasset, ita nanc sabeat electionem condicendi, quod velit. Vlpianus, Marcellus, Celsus denegant soluenti eleetionem, & creditori arbitrium retine ii quod

velit,concedunt;ex ea ratione, quod hic cre

ditor nunc debitor sectus est: itaque cur illinerna uis sit electio debitoris, merito ei retinendi arbitrium quod velit, permittitur. Isino ortem a6,ven. fiscond.iud. Conicarium statuit Imp. in L pen. c. d. ubi soluenti electionem repetendi, quod velit, concedit. ideo quod repetii io haec resoluat&rescindat solutionem; debet ergo restituere electionem debitori,quam habuit: & sic qui soluendi hibet electionem, habet & repetendi. In hac discrepantia retianenda est Imp. Iustiniani sententiae in AE L penul. quod videlicet in soluentis electi ne sit, quid condicat; non accipientis, quid . reddat, aut retine't. Igitur aperte t. penos corrigit penul. d. l. nonsortem; quod

220쪽

NC NT. I. EN ANTIDφANON. I pi& Accur. licet timide refert. Nam d. l. penuit. est una ex so constitutionibu Iustiniani, quae in secunda editione Codici sunt in se tae: quibus & Pan dcctarum leges, & ve teres constitutiones eidem Codici inseotae reformantur l. vllic. c. de emem . C. Iu=man. mpran. Baro ad 3 praeterea. Inst. de re. d

ASSERTIO LXXX.

Mulier certiorata de iure suo,renunciare potest Sc. Velleiano, etiam extra iudicium.

QVAERi TvR, an mulier possit renum clare beneficio S C. Velleiani' ita vi es.ficaciter ex intercessione conueniatur. Ba totus inquit, 'contra hanc consuetudinem renunciando SC ' Velleiano est veritas, quia iure ciuili non potest renuntiare: pugnat paldus, qui inquit pro consiletudine Iespondendum esse, quae optima est legum interpres. Connani argumenta. quod mulier re- nunciarerion possit beneficio suo,duo sunt: primum est Barioli; Qua leuitate & facilitate in Wlier ad intercedendum inducitur, ea-

idem renuntiat. l. interdum , 19, 1 de minor.

Sed respondeo pertinaciam esse mulieris, Don stagilitatem censendam, cum instructa Ee edocta de iure suo, priuilegio sibi compotenti renunciauit. Secundum est.Pares sunt exceptiones Sta

SEARCH

MENU NAVIGATION