장음표시 사용
181쪽
13α EvERAR DI BRON HOR si realem, propterea quod ad personam res ratur & constringatur, fieri personalemi hcum seruu 39, 6 A cyMis alicui. de lega. i. ubi seruitus lapidis caedendi, quae ibi natura rea lis est, Lergo.UL velutids desieri r . Propter relationem factam ad personam, dicitur personalis. Porro in L Luciis, facta est concessio personalis, quia usin aquae, non ad domum modb, quae in Isthmo erat, sed ad quemcunque alium locum concessus erat: ut merito intelligatur concessionem non contemplatione praedii, sed personae factam esse. Ea enim est natura seruitutum praesertim rusticarum, ut non nisi respectu vicini sundi, & eius necessitatis esse nequeant hoc est, seruitus rustici praedii constitui non potest, nisi qui habet seruitutem, sendum via cinum habeat, & quatenus ad eum ipsum fundum opus sit d. l. ergo. Cum itaque in Lucius, concessus fuerit usus aquae fundo non vicino,dici non potest proprie seruitus. Erit ergo concessio quaedam personalis, qxas ideo non transmittetur ad heredem L et u
Heredes etiamsi x xx. annos in communione stet rint,nihilominus possunt addiuuionein hered, talis prouocare.
IO E i L i s est quaestio, an si heredes t iginta annis in communione steterint,' post
182쪽
CENT. DENANTI OΦAN N. In post tantum tempus possint a communi ne recedere. R. eum suis, in L i, g ad hac. Casanna. excep. putat actioni de diuidenda hexeditate hoc casu praescribi xxx. annis: ita quod heredes, qui tam diu in communione steterunt, cogantur in communione man re. Contra Martinus& Placentinus existi nant post xxx. annos possie etiam libere a di communione recedi, & institui familiae e ., licundae iudicium, ut diuida: hereditas. est Martuat opinio communiter recepta ςst,si sit ut plerumque eius opiniones in grauissim iii aum rerum controuersis verissimas esse is statur Ouen. CL 1,act. s. Defeyditur haec' i ςoncluso tribus praecipue argumentis; Prui. mo, quia nascitur familiae herciscundae G in duo dcmum ex voluntate partium seu cohei iii redum diuidere volentium. l. GJ m. reris, i εο veri troponitur hac actio a communione fit u sedeo uountib-vnde non prius curret pra is scriptio contra hanc actionem, quam nata . . sit, nocest, priusqu*m ab uno heredum renuntiata fuerit communio. Secundbi quia possidenti non currit praescriptio. Lmal gitur. c. depraes xxx. an. igitur cum uterque coheres possideat durante communione, non potest procedere praescriptio. Tertio,
iner pactu non potest tolli actio,quq pro ne datur, pacto non potest enici, vecosortes perpetuo in communione perseue
183쪽
3 Eva RAnni BRONCHORs Trent. l. in hoc iudicio. Diconoematis Com. diu ergo nec praescriptione hoc inducetur. ari amsatis. Ssedliud muem.ser m. maxime sum neuter coheredum praescribere intendat, sed tanquam re communi utendum pintauit. Fer .in bbel.pro here. diu. Non obstat d. ι. ι , g adhaec. quae est xx . annis actioni familiae erciscundae praescribi, quia additur in textu, ex quo hac actio natae, F, G competere incepit: nascitur autem haec actio tum demum, cum coheredes incipuunt ad divi sionem prouocare, Vnde Mamdiu in communione libere & volentes persi unt, tamdiu non potuit nasci haec actio. Pulchre GPin ad 6 quadam , sest de ali. V et rei ponde, lex quae vetat post x x x. annos . iudicium familia: erciscundae intendere, habet locum, quando non possidemus. Cosa
Debitum particulariter inuito creditore solui non potest.
MVLτis legibus traditur debitum pro parte selui posse, issi pulvim se, 6 qui
decem . st de solui. 6 item , per acceptilatio- . nem. RH. u. mo. DL obL Quod tamen accedente creditoris consensu intelligem, dum esse recte Accur. & communis interpretum schola docet ; cum inuitus creditor,
184쪽
CENT. I. ENANTro ΦANns i3, Hinc si pars debitae pecuniae exoluatur, nomo parte quidem liberatio contingit, L tu rari 9 Lucim. βδε υμα Unde Impp. Valentinianus de Valens emphyleuticorum & p trimonalium sitorum fundorum possessoribus singulariter indulserunt, utparticul tim canonem soluere possent. l. placuit. C. de coli sun pat. IV. xi. Quod ad priuatos extendi non debet, idque aequitatis rati Me, cum partis exactio & solutio magna s cum adserat incommoda. l. plane Fam. ercis. O l. ad i. quidam. J Si cD. pe. S t, cundd hanc sententiam confirmat, quod Paulus scribit, fauore libertatis cogendum .i esse heredςm, ut decem per partes accipi . ita ar, qua seruus heredi dare a testatore iussus
stii est. l. cum heres. ν ite decemstdestatu lib. si Quorsum enim fauore libertatis hoc receptu esse Paulus scriberet si generaliter par-- eis solutio inuito creditore fieri posset'
Vnus tamen casus notandus est, quo lui potest debitum pro parte, creditore imuito, quando nimirum debitor partem p I
cuniae in iudicio petitae se debere profitetur,
partem negat, tunc enim praetor petitorem tu cogere potest, ut partem consessatam acculta piat, &partem negatam in iudicio persequa- tur,idque litium diminuendarum gratia, dc I. quidam. l. 8, Sipars he. pet. Ab hac communi verissima de aequissima. I
185쪽
136 EvERAR DI BRONCHORs T sententia primus omnium post Decium re cessit Alcia. in d. l. quidam, & solutionem debiti diuisionem recipientis inuito crediatore particulatim fieri posse docuit , idque autoritate tem LM inpraneos de V. O. ubi dicitur stipulationem certae speciei vel quantitatis recipere partium praestationem. Sed respondendum est, hoc ita accipiendum esse, quod hae res in stipulationem deducta
pro parte solui & praestari possint, si videli
cet accedat creditoris consensus. vii communi DU. opinione locus ille recte opib
obiicitur secundδ, quod creditor potest debiti partem petere etiam ab inuito debitore, in commodato II,3 duabinus Commia. Ergo etiam in debitore admittetur particulatis solutio inuito creditore, cum correlatiuorum eadem sit natura, maxime quod pro debitore faciat fauor liberationis. Resp. A gumentum a correlativis non procedit, quando aluetia est correlativorum ratio. Atqui hoc axioma,quod creditori inuito norosiit per partes solui, introductum est incommodum creditoris. L 3 ,st m. oris ubi dicitur quod ideo non admittitur particul iis solutio, quod creditori ea sit damnosa. Ius autem non patitur, ut quod in fauorem alicuius comparatum est, in odium eius d torqueatur L nalia dei a G. Tertium
186쪽
es cai CENT. I. EN ANTIOΦ ANn N. ts7 Tertium argumentum. Permissiim est sngulis heredibus debitoris, partem debiti hereditarii, inquam successerunt, soluere. L a, et de har. aef. l. ι, C. Si certet. ergo & Lpsidebitori partem debiti inuito creditore praestare licebit. Resp. Ideo heredibus debitoris pro parte hereditaria debitum praestare pes nittitur, quia ipse iure&legex G. Ob aes alienum defuncti pro portione hereditaria inter singulos heredes diuiditur. Eparito fluccessorum. C. de pact. Idque ideo receptum est, quia heres vltra suam portionem non est heres, ideoque nec ultra eam portionem ut heres tenetur.
In lutione monetae inspiciendum est tempus c, tracius mutui, quanta tune aestimatio pecuniae fuerit,nisi debitor in mora sit.
V AN O o quaeritur, cuius temporis a stimatio haberi debeat in solutione P cuniae mutuatae, dicendum est, quod inspiciendus est valor qui erat tempore contractus, non autem solutionis. c. Hram cassam. t. de costa. Duo tamen casus principa es distinguendi sint. Aut debitor fuit in mora soluendi, aut non. Primo casu augmentum nummorum spectat ad creditorem.
Ratio est, quia si datum esset, hoc haberet creditor: quoniam vero non dedit, saltem hodie dandum est quod iam olim dari opo
187쪽
i38 Eva RARDi PRONCHOR set tuit. l. sis erilis ai, 3 cum per ve ditorem. Aact. emp. Idem dicendum de diminutione, ut si tempore contractus pluris pecunia ςstimabatur, &post moram diminuta sit aestibmatio, teneatur debitor valorem tem ore contractus usitatum reddere,is, L mnum.1Si cem pri L 3, ν est. de acti. empl. Itaque augmenti & decrementi ratio habenda est contra eum qui in mora est, & a tempore morae . d. . viηπλα,. Ita de facto obseruari, dc in curia Parisiensi iudicatum esse refert Co DL ad c res in dotem a, de rari GiPulchre Guido P, τ' quaest. M 9 . ubi notat hanc sententiam iudicando obseruari. Albtero vero casii, quando in mora non fuerit debitor, liberatur soluendo tantae si ma: aestimationem, quantam accepit, & incrementum nummorum pertinet ad debitorem. Ratio est, quia in mutuodatur faculta idebitori pecunia ad aliquod tempus utendi: solemus enim per mutuum subuenire necessitati & commodis proximi egentis, Ldeoque mutuo accipiens debet comm dum aliquod percipere ex ossicio mutuatibonis ; neque statim repetenda est pecunia mutuata, unde debitor interim non cens . tur in mora tauendu creditoremm omnem medii temporis utilitatem ei concedi .Qu re si interim valor pecuniae augeatur, non
hoc spectabit ia damnum debitoris; sed libe
188쪽
GgNT. I. EN ANTIOΦANnN. 33' liberatur, si eadem bonitate nummos reddat, qua tempore contractus valebant. I. 3, Si cer. pe. Vbi dicitur debitorem liberariti eadem bonitate mutuum soluat,qua accepit.D. l. Rutilia Polla, de conti. en p. ubi dicitur in contractibus eam aestimationem inspiciendam esse,quae fuit tempore contraetus. Hotom. in tra 2. de usu. Abr. i, C s, Brasison. lib. i,d seM. E contra si valor pecuniae decreuit, supplere debet debitor usque ad valorem,qui erat tempore contractus. Ratio huius decisionis aequissima est; quia qui mutuatur pecuniam, ideo eam accipit, ut statim expendar,& in usus suos conuertat: igitur in eo valore reddi debet pecunia, quoad manus debitoris vere peruenit, & in utilitatem suam expensa est. Nec attenditur, quod imposititius valor monetae crevit, vel des reuit,cum mutuum re contrahatur, necaria maior vel minorquantitas reddenda est, quam vere mutuata est, & in rem debitoris conuersa. Accurate e Molin. in tract. ν - - sista, num. IOI, 7 io, ta ri/. ubi dicit hanc opinionem verissimam esse,& in leg li aequitate fundatam. e . adiit. Si raripe. in . cent. , ob . i.
Obiicitur praedictis L curata certum ' ,ssdeam'arg. leg. Vbi dicitur, quod si lcg tum sit certum pondus auri vel argenti, solvendum esse pretium seu aestimationem se-
189쪽
cundum valorem praesentis temporis , hos lest, vis. UT D. ibi interpxetanxur, secundum tempus solutionis. Resp. Cum 'uaeri- itur cuius temporis aestimatio in soluendo legato pecuniae attendi debeat,tempus praesens, hoc est, testirnenti inspiciendum est,& secundum illud aestimatio pecuniae lega- itae soluenda est. Reg lla enim vulgaris ini. si ita 7σω. ta l. uxorem s, S testamento. de I ga 3. tradita extat, quod in legatis verba in dubio referri debent ad tempus testamenti. Ita erudite d. I. certum, declarat Pinia in rub.
In aestimatione rei petitae,in strictis iudiciis tempus litis contestatae spectandum est; in bonae fidei i dictis,tempus rei iudicatae.
TVNDΑτvR & stabilitur hare assertio in Evinum. fA cer leaeso, hac.Fcommod Iuli. de cond.tris. In stricti iuris iudiciis, nubium tempus aptius vijum est, quam id quolis comestatur: itaque in his praestabitur ea aestimatio, quae fuit a tempore morae usque ad litis contestationem. d. 3 in hac. ta d. l.vit. Ex eo enim pendet iudicis potestas. ita ut fructus & usurae debeantur in his iudiciis alite contestata. l. cum funduι si of Si ceripe. Loideamin. st de υμα In bonae fidei iudiciis
consideratur tempus condemnationis, quati scilicet plurimi res suit a mora usque ad
190쪽
, s tentiam. I. Uper veniutorem. l. ΤαLia lis. 6 cum per venistorem FGact. emp. Ratio m diuersitatis est, quia in bonae fidei contracti: a bus petitur, quod bonus iudex arbitrabitur' ex bono& aequo dari oportere: atque ita lutc tis aestimatio resertur ad tempus rei iudica
: j iudiciis tempus litis come statae inspicitur, ii, quia in his est iudex sui arbitrii impos,&stria ii cte petitioni actoris deseruit. itaque in stri-iti: ctis actionibus ratio aestimationis a tempo-ini re morae habebitur, usque ad litem com
Multa huic conclusioni aduersantur: tit nam in i pod Ne cond. tritici dicitur in strictitii iuris iudiciis tempus morae vel condemn tionis inspiciendum. Praeterea grauissime ii i obstat L δ, Ss decondsuri. ubi dicitur aper i te non solum furem, sed omnem eum qui moram secit, teneri in id quanti plurimi res. fuerit a tempore morae usque ad seiuentita am: dc tamen condictio furtiua est stricti iu- xl f ris.Re . illae leges nihil huc pertinentiam ἰi in iis non agitur de quantitatibus vel rebus tui fingibilibus debitis, puta vino,oleo,vel f lio mento, quarum ferum aestimatio procloco- xum dc temporum varietate mutatur, sed de , a orta specie debita, utputa de homine mori tuo vel vulnerato ibi quaeritur: Qua specie fit extincta vel deteriori reddita propter mora