장음표시 사용
191쪽
Secundd obiicitur l. 3, * sin: GaIl. e . t ubi dicitur quod aestimatio ea praestanda
est, quanti contractus tempore res valebat, si vitatun venditum non tradatur a venditore. Respon. Ibi temt ore contractus statim intelligitur mora esse commissa. Eo enim quod emtor a sua parte paratus est impi re contractum & precium seluere, si tim venditor in mora constitititur si rem venditam no n tradat. l. Iuliamu, s ex vendi is dea'. e .
Tertio opponitur I cum quis j de obita Vbi dicitur, si quis stipulatus sit me
, cena incertum diem, & accepit fideiusso rem, quod aestimatio reducenda sit ad tempus, lao satis accepit. Respon. Haec lex ita accipienda est, quod fideiussor teneatur ad aestimationem eius temporis praestandam, quo merx solui debuit. Sicut enim eo loco censeturquis contraxisse, in quem solutio collata est, L de reb. auct. iud pos . l. contraxisse. de obl. G act. Sic etiam sit pliciter fidei ubens, in id tempus censetur tutionem cQntulisse, quo principalis debitor siluere tenebatur. Ilacrite fideius r
192쪽
Ci Ni. I. EN ANTIOΦAunu. I spraestabit a timationem mercis, quanti eo tempore valuit, quo debitor promiseratis solatur m , non verδ quo tempore fideius sit, quia fideiussor non potest in duriorem causam obligari, quam principalis. l. Gracc
Pro vino vel fruimento mutuato reddi no potest aestimatio vel pecunia inuito creditore.
IDRon ANT & sequuntur hanc sententi- am 2 23. a, F i ,JSiceripe. ubi ALcia. G MPm testantur eam esse commitinem. Ratio perspicua est, quia in mutuo debet idem genus quod datum est, reddi. d. l. a. sed frumentum & pecunia sint duuersi generis, cum aliud sit merx, aliud pretium, L i, Ude coni. emp. l. ios dere. permu. ergo in mutuo non poterit unum pro alio reddi. Con raria fuit opinio Iacobi de Arrita curtii in d. l. a, s i. Mouentur prim5 cic vinum. Si cerprivbi expresse dicitur quia pro vino mutuo dato potuitur aestimatio. Sed respondetur, quod ideo ibi praestatur aestimatio, quia debitor fuit in mora, quos ctum est, ut vinum iam non sit eiusdem bonitatis, ideoque necellari' deuenitur ad aestimationem. Et si velit creditor, potest ob- durare, ut res ipsa inutuo data sibi soluatur 4n eodem genere. l. Vbi autem. Un. de V. O. v sin. cdui. de re. cred. xv. Ia.
193쪽
Secitndd obiicitur l. si quus putit- 17, Uduo . ubi dicitur, si stipulatus fuero a te
decem in mel e libetumesie promisseri decem vel mel soluere: ergo idem . in mutuo dicendum, si mutuo seu mentum alicui, pos se eria n aestunationem solui. Resp. quod mclibi noli erat in obligatione, sed ut solii. tione selum. ut ibinari. notar, quia stipulatus sueram decem aureos, vel pro pecunia, mel, ut tu nostis ista decem in melle dare: at in mutuo L umentum est in obligatione desolutione. d. l. a, in prire. ideo debitor praecise cogi potest ad frumentum.
Tertio aduersatur l.si ita a, j des eius
arguendo a contrario sensu rationis ibi .redditae. Nam cum ibi statuatur nori polle pro debitore pecuniae accipi fide uissorem in tritico, addita ratione, quia pecunia non aestimetur merce, colligitur a contrario sensu, pro debitore frumenti fideiusserem in pecunia acceptum, essicaciter obligari, quia per pecuniam omnia aestimentur. Resp. mutuato frumento accipi potest fideiuisor in pecunia numerata; eo casa, quo principalis debitor ad pecuniam quoque tenetur, id est, cum est in mora. iuxta d. l. vinum. Vel. responderi potest,quod ille tex.probat hanc opinionem a contrario sensu, qui tumi non debet, quando legum correctio inde sequb t ur, Pras. Eueri in loco a conre Gensu: quoa
194쪽
CENT. I, ENANTI OΦANn N. I ε est in casu nostro , cum ex eo corrigatur .c es inproca. Quarid pro contraria sententia adsertur,' quoties duo aequipollent, non refert, quid ex eis fiat, L mutier, inprisc.=-S C. Trebi. 's mare r. c. dris' ta substit. Praef. cier. ιn- ab aquipol. sed frumentum & eius aestim tio aequipolletia sunt,quia aestimatio vice rei fungitur. ergo non refert, utrum frumentum an aestimatio soluatur. Resp. Tunc instimatio vice rei fungitur , ubi res solui non potest a. l. nonsortem, g liberim. deon inae sed nos loquimur, quando solui potest seu mentum, ideo non videtur esse locus Glutioni aestimationis. Secundd responderi potest, quod procedit haec argumentatio. ia liis contractibus, non in mutuo , i 3 quo debet idem genus reddi, non diuersum. ixanque opinio Lacobi, nulla nititur ratione vel lege, cui responderi non potest. Erudite de '
Cum alia opinione contraitiis,quamdati sunt,qu nummos accepit, utputa si ego tibi pecuniari quasi donaturus dederim, tu quasi muruam ac- cipias: neque mutuum,neque donatio erit.
D Ro st A et v R. haec sententia aperte in lagoi R., de re. cria. Obiicitur L cum in corpus. dea r. redo.
195쪽
vbi dicitur, si in causa dandi atque accipi.
endi dissenserint contrahentes, modo in corpus quod traditur, contentiant, non impediri translationem dominii, utputa si ego pecuniam numeratam tibi tradam d nandi gratia, tu eam quasi creditam accipias. Respon. In l. cum in corpuου, praecesserat contractus donationis, leti praecessisse credebatur , & ille qui numeraue rat pecuniam donandi gratia, ante promiserat se dona u.
rum vel saltem se promisisse putabat. Itaque cum numeret postea tamquam ex prae- cedenti obligatione, dominium transfertur, & fauore liberationis toleratur ibi dissensus. Sed in d. si ego, nulla praecesserat donandi promissio; sed in ipsa nume lione
pecuniae interuenit dissensus, nullo praecedente contractu. Quod patet ex d. l. si ego, dum i Cutiturve ibo donaturus, i od denotat futuram donatione. Probatur etiam si llutio, quod in E L cum in corpim, praecedens exemplum agat de eo, qui sun dum tradidit tamquam obligatus ex praecedenti debito, scilicet ex testamento: alter autem accipiat 4 videbitum ex antecedenti stipulatione. e go &sequens exemplum videtur ita accipiendum. Adde quod utatur IC. in i cum in
Vm, his verbis, si pecuniam tibi tradam donandi gratia, tu eam quasi credit accupias, id est, ibi deb tam ex aliquaptaecede'-ric, -
196쪽
Cas T. I. ENANTI OΦANn N. I Iti obligatione. Itaque si contractus donattionis pr cessiile credebatur,domitatu transit.
Si non putet donator praecessisse, non transit dominium, nisi pecunia consumatur. ael ego. Attamen indebiti condictio competit utroque casu, si soluendi animo traditum sit errore facti de eonae indpotuit enim donator credere obligationem donationis praecessisse, & ita soluere indebite. Quod si seienter dat animo donandi, cum nulla pr cessisl etdonandi sponsio,consumtis nummis condictionem non habet: at extantes vendicare possunt. d. l. si ego. ibi Baro im manua. ωο. Regim M. a -αμ
Debitor post biennium exceptionem non numnacratae pecuniae opponere potest, dum modo exceptionem probet.
QVi scripsit se debere, quod numerac
tuni non est, tenetur quidem ex obligatione literarum, sed intra biennium exceptionem non numeratae pecuniae opponere potest; quae exsieptio reiicit onus probandi in creditorem, ut scilicet is probet pec nitam reuera numeratam sitisse. is, C. de nouisum pri Sed ille articulus controuersi iuris est, ε n elapso biennio exceptio nonis nume
fata pecunia opponi pust. Et communis est
197쪽
i s EψTRA Kni BKo Nerioris TDD. sententia, posse etiam post biennium hanc exceptionem proponi, modo reus probet suam exceptionem, videlicet pecuniam sibi non fuisse numeratam.Quod probatur ea ratione; quia excePtiones naturasia sunt perpetuae, adeo ut ne quidem xxx. annis praescribantur. l. pure, 6 .ssis excidoli. Accedit & altera ratio, quod iniquum sit aliquem locupletari, cum alterius iactura; quod fieret hoc casu, si debitor qui post biennium paratus est probare sibi pecuniam non fuisse numeratam non posset opponere exceptionem non numeratae pecuni e. Itaque si creditor sciret se pecuniam non numerasse, merito etiam post biennium e ceptio non numeratae pecuniae ei opponi
poster, quia malae fidei possessor nullo vmquam tempore praescribitae. ρο sor,de in o. Haec sententia est aequior, & in foro
ςonscientiae tutior. D in incucupletarsidera. in s. Obiicitur L in contractibus. C. de non num.
Dc. Vbi dicitur, quod qui in chirosrapho scripsit se mutuum accepisse, ita efficaciter post biennium obligetur, ut iam amplius queri nullo modo possit. Resp. non potest debitor post biennium hanc exceptioncm
opponere, ut contra naturam aliarum exce
ptionum eo priuilegio fruatur, ut scilicet transserat onus probandi in actorem, sed
198쪽
CENT. I. ENANTI 2ΦANn N. 1 'tamen talenusilli licebit post biennium opponere , ut secund'm communem naturam aliarum exceptionum, obiectam excepti nem probare cogatur, doceatque numer tionem non esse factam a creditore. per L .Fueratio. Gl. generaliter. C. de non num.pec.
Lapsus enim biendii non inducit pro instrumento praesumtionem iuris dc de iure, sed tantum praesumtionem iuris, quae admittit probationem in contrarium, cumpraeibuo C. de proba. Ita sensit Iacob. vetus glossatoris d. l. in contractibus in veta. nullo modo. qui opinionem Baiam, Sahe. ει Ca ensis ibiadem, O communis DD. ola amplectitur. Ad. . adiit. Inst. de istri, ble. nua . Is, e
Si pro pes unia species vendenda data sit, ut redacta ex pretio pecunia credita si mutu- - contrahitur.3 RADiτYR hare sententia e*resis -- M ian. ii l. rogastixi. JSi rape. sed opponitur L rogasii ιλ=deprcs vre. ubi ec tali tam specie Agitur praescriptis verbis, tamquam ex cottactu innominato. Resp. Tudie est mutuum,quando is qui rem vendendam accepit, pretium recepit. idque ex proposita specie in d. l. rogastix i. sitis euidenter intelligitur. Id enim actum est, ut rem vend res, & nummis uterem, nempe acceptis,
199쪽
uo Eva RAROI BRONCHORs Tquoniam nisi acceperis, uti non potes. Si autem nonaum vendidit, vel vendidit, sed pretium nondum exegit, tunc nondum est mutuum,quia mutuum dici non potest, nisi accepta a debitore pecunia, neq; species in mutuum cadere potest: ideoque praescriptis verbis actio hic competit, qua venditor tuosa facere cogitar. Za ad rogastist Si cer se.
Secundo obiicitur l. qui negocia Manda. ubi dicituri eum qui cum pecuniam m tuam dare vellet, argentum vendendum dedit; pecuniam creditam non recte petere. Resp. DD. quod i negocia, accipienda sit in eo casu quando res vendenda data est ea lege, ut pretium prius restitueretur do-- mino, quam illud crederet. Quod videtur quodammodo colligi ex tex. d. l. qui negocia, quod dicit tex. eum qui mutuam pecuniam dare vellet, ergo nondum absolute de-' dit: non enim expressum est, yt statim postrem venditam pecunia uteretur. In I. autem rcani, nominatim actum est, ut re vendita Venditor pretio uteretur. Vel dicedum, . Africanum ad strictum ius respexisse, quo iure mutuum dici non potest: quia pecunia numquam fuit mea, ergo non est sactum de . meo tuum,ac proinde non est mutuum Sed V Ma. in aeti rogasti, ex bono& aequo sustinet mutuum, per fictionem breuis manus:
quia fingitur pecunia ex venditione rei mea: redacta
200쪽
CENT. I. EN ANTIO, AN N. hi si redacta mihi soluta, deinde a me tibi mutuo data singularia.=Sicer.pe. Praevalet autem benignitas,&negligitur subtilitas iuris. Lβ,α fideiussor. 3 quaedamst Manda.
Actor licet ipse nihil probauerit,reo iusiura itili, dum iudiciale deferre potest.
R o B A T v R haec sententia per t. cum do indebito. 6 in omnibuι, Τ deproba. l. mania Ny festassis iureis. Vbi dicitur, quod manis ii a st e turpitudinis, Sc consessionis est, nollex: nec iurare, nec iusiurandum referre. Cum . enim actor reo aequissimam conditionem ei in delatione iurisiurandi proponat, quod ea: λ lim saae propria: causae testem de iudicem fatis ciat,certe sine manifesta calumnia eam conditionem repudiare non potest: ideoque ta-p2 cite debitum censetur confiteri, quod prae et, stilo iureiurando poterat negare: & proiI
di dematiciose selutionem debiti , quod taci-ιε te ςonfitetur,recusare censetur. Eruditen ero nec ad rat. de iureis. c. nu. 8en. 2 vlt. His ira accedunt textus expressi in trutor sistri iu- , reis. quae ait tutorem on'nibus aliis proba-
tionibus deficientibus posse iusiurandum ni deserre, item l. vlt. 3 licentia. 6 de tu. delib. by ubi dicitur, quod si omnes aliae probationesta deficiant,tunc legatarii&creditore possunt ut ' heredi deferre iusiurandiim, ut veramher i s ditatis quantitatem manifestet.