장음표시 사용
351쪽
a s Eux RARDI BRON cuons T imouetur controuersa: sed verior est se, πρtentia,bonae fidei possessorem eas omnis do deducere, malae autem fidei possesibii milles impensas, quod sine structurae detri. l lamento nati tollere tantum permitti. ael. - otimum. λ'. hoc est, utiles impensas malae fi- aa dei possessor detrahit, sed non consequitur d
Sed obiicitur g ex diuerso. Inst. de re. Hu id ubi dicitur, quod malae fidei possestati nulla competat impensarum deductio. Hanc antinomiam communiter DD. tali distin- . ctione temperant: quod aut malae fidei eossessor fecit impensas in reficiendo, seu serfulciendo, & tales impensas utiles repetit. Aut de nouo aedificando utiliter aliquid ii pendit, &tunc non deducit impentas: quia si de nouo aedificium extruxit, sciens aream esse alienam, nec causam habet domino, tunc omne quod impendit,donasse videtur. Cantiunc. adae s ex diuerso.Alcia. adlamem se 9, de veri g. Balduinin in d= ex diuetio melius &ve ius sentire videtur, videlicet quod strictoi re malae fidei possessor repetitionem utilium impensarum non habeat, cum videatur donasse: ex aequitate vero denegari ei auxilium non posse, siquidem impense quae s istae sunt, sine laesione & detrimento rei amsertiali
352쪽
h ferri possint,&sic intelligitur di domum. sa, L in fundo. f de rei ven. Quam distinctionem i ς probat IC. mi plane 3 Isi'. her. Illud notandum est,quod bonet fidei pocli sessior, qui est in possessione aedificii, si con-
liue ueniatur, habet exceptionem retentionis is impensarum, si vero a possessionececiderit, se actionem nullam habet. I. Taulin ι ,Τd AL exc. Ratio est, quia actio oritur ex o ii ligatione: hoc autem casu nullum negotis uiri inter aedificantem & dominum est ge-ga stum, nihil ultro citroque contractum est, o proinde nulla obligatione & actione dou minus tenetur, L mn area 33,1s de conae inae i Martinus autem vetus glollator dat bonae a fidei possessori ex aequitate actionem, testeit insum. C. derra venae num. a6. Quod
probar & sequitur si stren. in d. l. si in area, is ybi notat aedificanti in alieno solo de rigoreis i uris non concedi actionem, sed ex aequius, late legis, si & me de Titium, j si cer. peti ψ competere actionem in factum, & refert se ita constituisse in causa cuiusdam Florentu, ni mero. Fra c. ad culpa 3 6, de R. I. Qui imo siper errorem bonae fidei possestar prγ 'υ dia restituit. non deductis sinitibus,dabitur ei codictio incerti, id est, condictio posses /o onis, cuius retentione simius seruare pol rit. l. vorsiis. De don. int. vi. 2 vx. l. ui
353쪽
Testimeti sectio iuris ciuilis potius qua gentiu est. 'Estamentum iure ciuili originem habuisse, drintrodumina esse tenet: Bart. iis
Lex hoc iuredfri iuri. oetu. Casi. in D 3dfrinesta. Idque probatur primo ex g sed cum pauiatin . IV. de test. orae ubi dicitur, ius testamentorum tripartitum esse, & refer-'ri partim ad ius ciuile, partim ad prauortium, partim ad constitutiones principum: neque fit ullius testamenti a iure gentium introducti mentio. Secundo probat hoc Lverbis seris, de ver dign. ubi dicitur her dum instituendorum facultatem a legibus κII. tab. datam esse , ergo testamentum est iuris ciuilis, cum heres nisi in testamento institui non possit. 3 ante heredis. Inst. de lo Tertio probatur ex eo, quod depo eati non amittunt ea, quae sunt iuris gentium, L quidam. J de parn. sed nec testamentum facere, nec ex testamento capere d portati possunt. l. I, C. de her. inst. ergo testamentum non est iuris gentium. I. a, C. δεών. prosic. ubi dicitur, quod deportatus mortiens non relinquit heredem. Quarto addi citur tex. sortiuimus in Inst. δευμ&hab. ubi testamentum ponitur inter modos; quirendi dominii iuris ciuilis.
354쪽
C-πα ENANTI OΦANn N. Verum DD. communiter statuunt,quod testam erutum origine si iuris gentium, forma autem iuris ciuilis. ad 3 i, Instituti. de testa. DD. in L I, GL interdum.1de cond. d. Adducunt pro hac opinione cap. as, o a , Genes ubi Abraham dedit omnia sua bona Isaaco, item Isaac dedit heredit tem sitam lacobo . excluso Esau. Resp. quod hi patres non forma testamenti, sed ben dictione,&alio quouis modo bona tar liquerunt liberis. Illa enim ultima voluntas non dicebatur testamentum, cum test mentum sita iure ciuilipostea introductum. Quoties enim ius ciuile actui alicui nomeni& formam i ribuit, ille actus censetur i
iis quilis ; ut patet in stipulatione; quae quia
formam dc nomen a iure ciuili accepit, i iis ciuilis esse dicitur. 3 de constitueta. Institide a T. Sic testamento ius ciuile dedit se mam &nomenias ri&a, In l. de te . ergo iure ciuili introductum est. Quod autem iuris gentium non sit, probatur ex eo qumque , quod omnes gentes testamentorum sum non obseruauerint. 4ic Tacitus scribit apud Germanos ius testandi usi non Hic. se. Multum autem prodest inuestigare, Vtrum iure ciuili, an gentium testamentumst introductum: quia si statuimus esse tutis ciuilis,poterit statut0 disponi, quod nemo
posit testamentum condere : ii vero ψici
355쪽
ago EvERARBI BRONe HORS Tmus iuris gentium esse, non poterit statuto tolli testamenti factio: quia ciuilia iura poLsunt tolli lege vel statuto,cum iura gentium illi abi iure ciuili abrogari nequeant. 6pen. in . desu. nat. Pulchre Tobi nisu ad iii. Ast. d.
Filiussa. ne de illis bonis aduentitiis quidem, quorum Vsusfructui patri non quaeritur, testari' potest.
DR OBAetvst h c sententia inllen. cui test. D. pus. Ad haec quod filius de bonis
aduentitii a testari nequeat,non ea causa prohibitionis est, quod eorum usufructus ad patrem pertineat, sed quod ius testandi tribuatur iure publico, & legibus x ii tab. Hae autem leges cauent: Paterfam. vii super pecunia tutelave sua legasiit, ita ius esto. Hoc ius xi I. tab. postea Impp. ita coarctarunt, ut filiosa. in bonis castrensibus & quasi iuste standi concesserint, in reliquis ergo bonis manet ius vetus incorrectum. Grauissime obstat l. vlt. C.debo. qua liber. Vbi diserte statuitur, ut in iis tantum bonis, in quibus patri debetur usisfructus, filius testari non possit, ergo a contrario sensu in aliis bonis aduentitiis, quae in solidum Mad filium pertinent, permittitur illi test, is menti factio. Sed respondetur hac restri- hctione excipi sola castrensia & quasi castres o
356쪽
sa CENT. II. ENANT Io p AN RN. 28rbona, quia eius constitutionis tempore viaticus tantum casus bonorum aduentiliorum
extabat quo ususfructus patri non acquir batur,nimirum quando filius sine patris co- sensu hereditate adii sset. Atqui in d.LpenAiserte exrrcssu est,no licere hoc casu filiosa. testari :ait enim Iustinian.siue sine patris co- sense bona possideant,siue cum eius volum tale, non permittimus filiis se.testarnenta facere. Licet autem plures species bonorum aduentiliorum postea repertae sent, quibusvsisfructus patri non quaeritur, tam en in Omnibus hisce speciebus,vigore ae l.pen bo-j .restandi licentia denegatur: quiad L flem una est exso. constitutionibus, quae emendat d vis. Per so.enim constitutiones tamquam nouissimas Codicis leges, veteres costitutiones eidem Codici interiae reformatur.Vnde ex constitutione l. vlt. male colligunt DD. ouod filius de bonis aduentitiis, quorum habet plenam proprietatem, test ri possit,eum per aetpenu emendetur asse ta l. finalis. Nihil facit ad confirmationem contrariae opinionis, vilici matri S auia, εα. via dicitur, filiosa. de eo, cuius patri non quaeritur usiisfructus, licere disponere: disponendi autem verbum videtur ad ius testamenti pertinere. Sed tamen hoc distatuit Graeca lectio:neque enim Imp. usus est ver-
357쪽
1 Ii EvERAIL I BRONC Hoe R. set bo ei ru&em, sed δεοικών. quod significat acl. mini sirrationem i nter vivos. Quapropter filius poterit aduentitia bona administrare inter vivos & in contractibus, non autem de iis in ultima voluntate disponere: quod sequentiaNouellet verba manifeste demon strant Cuia.ad M. ii7. Migiad j ι, ΔΗ.
Contractus in testamento fieri non possunt.
DR o B A et hanc assertionem L heredes p iam Assisienia L cum antiquitas. C. eo ubi dicitur testament uno contextufieri debere,nullo actu extraneo interuenienteda. l. duos reos, Ddfrid .reis. Atqui contractus sunt actus p lane alieni dc diuersi a testamentis,& toto inter se genere distinguuturina. stamenta usque ad mortem possunt reuocari atqui a contractibus semel initis non licet alterutri con trahentiu inuito altero recedere,c OA aQ.legae cui, Cis obcta act. Huc faciti merba as,de k S. ubi dicitur verbum contrahere non pertinere ad ius t standiia, Communi tamen sententia DD. rece ' tum est,contractus in testamento fieri pocoequae certe opinio defendi posse non videtur,cum nulla lege fulciatur. Adserunt ver4 communiter DD. haec argumenta. primδ,
quod adsignatio libertorum fieri possit te
358쪽
CENT. II. ENANTI OΦANCN. 183 stimento. Ladsignareus de ad Aber Sed resp. quod testator adsignando libertum, cum alio non contrahat, sed tantum suam voluntatem sine contractu declaret. Secundo obiicitur, quod testamento pignus possit constitui. l. non eri mirum,s de 'g auatem quod testator iureiurando lis redem astringere possit, ut aliquid iaciat.l. cum pater 77, Utim,deleg.a. Resp. Tum demum pignus recte in testamento constitui. tur, quando pro eo quod in testamento relictum seu legatum est, conceditur: tunc G nim ad id quod in testamento agitur, perturietILucivi M.ffri .lega. Quod vero de iuramento additur, nihil ad rem facit, quia iuramentum non est contractus ; sed deci ratio voluntatis, inuocatione diuini nomianis confirmata.
Tertio obiicitur Letiam, fri in P ex qua
donationem caussa mortis tcstimento neri posse colligitur. Resp.DD. interpretantur, quod ibi donatio caussa mortis induat naturam fideicommissi. Nam donatio caussa mortis olim traditione vel stipulatione,hodie etiam nuda conuentione perficitur, si quis argentum, Din autem. Cis dona. Et siccum donatio caussa mortis olim non eraticontractus, potuit & testamento fieri, praesertim cum haec donatio instar legati obtin via ei sit r. fAΔηι au. mor. Vigis ad , sed
359쪽
as EvER ARBIBRO Ne HORSTcumpauiaram. Inst. de te Firae Vel responde- dum breuius& apertius, quod donationes cauila mortis non recte inter cotractus numeratur,quia Iustinian' eas legatis plane co- parauit. l. vlt. C. de mor. cau. do. Hoto. ad d. heredes.s να
Filius emancipatus,sicut dc stater,inaritus,Vxor, ministri recte in testamento adhibentur testes.
CIL ii qui sint in potestate , item fratres qui in eiusdem patris sunt potestate, non possunt esse testes in testamento patris, aut fratris, 3 intinibus, sest. de te i. orael qui
tur a contrario sensis emancipatosfilios pocse esse testes in testamento patris, item se trem statri emancipato condenti testamentum testem esse posse. Ratio diuersitatis est, quia liberi in potestate,item fratres in eiusdem patris potestate reprobantur, eo quod propter vinculum patriae potestatis una &eadem persona cententur.Inducit siquidem p ttia potestas fictionem quandam unitatis, . propter quam repelluntur a testimonio, quia videntur pro se ipsis testimonium dicere,* ei vero.=ff.de inusip. Sin vero filius est emancipatus, quia iam habetur pro e traneo, poterit in testamento paterno essetςstis, cessat enim haec unitas personarum. Vnde&alii domestici, ut frater emancipa-
360쪽
CENT. II. ENANTro ei A NON. 28stus,maritus,vxor,&ministri. l. xi. 6 6 U.da poen.recte hic adhibentur in testes. Ita notat
Castren. addaequi testamento.3 I. Approbat Hi . tame . ad 2 g in testo. ubi contra Bart. & D D. hanc sententiam recte defendunt. Obiicitur La ccdetesib. Ubi dicitur quod domestici testimonii fides iure im probatur. Ergo domestici,ut sunt maritus, uxo frater emancipatus, ministri non recte adhibentur testes in testamento. Resp. Domesticus testis in testamentis intelligitur , qui est in familia 3c potestate testatoris,non qui famuliaris est testatori, vel cum eo habitat. D mesticum enim testimonium in testamentis,non ex cohabitatione sed ex coniunctione, unioneque quae per patriam potestatem contingit, aestimatur.*pater, ta ibi Thoph. Insiderea orae Domum enim pro familia αpotestate saepe accipimus. Sic suos heredes domesticos esse est. Dui autem. Inst. δε heri difflui sunt in familia θ potestatet statoris.Hi itaque domestici, qui sunt in potestate testatoris tantum prohibentur esse testes in testamentis. Caeteri vero domestici testes non prohibentur in testamentis, sed in iudiciis vel contractibus tantum. Ratio diuersitatis est, quia tunc prohibentur domestici,quando per eorum testimonium Gliquidacquiritur pro quo producuntur . α