Euerardi Bronchorst I C. Enantiophanōn centuriae duae & conciliationes eorumdem, iuxta seriem Pandectarum dispositae. His iam recèns seorsum accessit Ioan. Mercerii ... Conciliator siue ars conciliandorum eorum quae in iure contraria videntur, vtendi

591쪽

inter se qui consulebantur,si modo - licuius nominis essent, quasi liberior . solutior potestas iudicibus compe- ideret, pro arbitrio iudicandi. Dissentientium diuersa consilia litigatores, exhibuisse, ut quisque illorum unius aut alterius caussae patrocinabatur perspicuum est. Nam & quo loco Vlpianilectum in auditorio responsum, eodem Iuliani contrariam fuisse se tentiamPaulus testatur. Id quoties occurrit nihil vero stequentius non est quod de tempore qua stamus ,quo quisque scripserit responderit. Magnapars eorum quorum resposaper Tribonianum congesta sunt cotemporanei: Fabius Sabinus Sabini inί-gnis viri filius,Cato sui temporis;Do, mitius Vlpianus; Iulius Paulus; Pom

mogenes;Venuleius Tryphoninus; Micianus; Celses, Ila culus, Modastinus,omnes Alexand ci Seueri tem

592쪽

CONCILIATOR.

poribus claruere, eique quod Elius 'Lampridius memoriς prodidit a comstiis fuere. Aliae ergo.constituendae nobis regulae sunt quas sequamur iiivsu eorum quae responderunt, scri

pserunt illi, si quando aduersati sibi

videantur. Paucis complectar.

Tria sunt quae faciut ut aliud alteri prautet. μου receptum; consensus multorum i principis, si cui forte accesserit,auctoritas. Erige animum fili. Praecepta, haec ipsi nobis ingerunt iurisconsulti. Vlpianus aduersus Saturninum, qui matres consularium taminarum numero habendas scripserat, non alia ratione utitur, quam quod id receptum non fuisset:l. I. . MVenatorib. Non alia Marcianus aduersus Cassiu, qui manumittedi serui necessitatem heredi aut legatario non incumbere statuerat, si tam necessarius esset ut eo carere non expediret,quam quod recepta eius sententia non fuisset, L

593쪽

in eadem caussa sisti si noxae deditus esset responderat: l. r. f. . si nox. sausis agatur. satis babuit dicere, aliud ius inviu esse, i. st eoae Contra Po ponius Iuliani sentcnpari, probaturus, qui recte defendi eum aduersus quem plurei actiones intenderentur si singularum. singuli defensores extarent, subiicit id ius in usu esse, Lo-mmum. Irjs deprocur. Sic Vlpianus Pomponio qui parentes ad trit uum Vsq; appellari putabat, opposta Cas sit inrerpretatione, qui omnes in infinitum parentes eo nomine Coprehendi scripserat, obtinuisse Cati interpret*tionem respondit, L quique litigandi. . . dein ius me. Idem receptum fuisse noxavit ut ius diceret vel aequalis, ei qui iurisdictioni eius volens se subiecisset, L ea receptum I V. deiuruae Synonyma haec sunt qui

bus idem significatur, & quae passim

594쪽

Co Ne ILIATOR. 87, De iure. ita receptum ene Ac his contraria, non obtinuit, alio rure utimur, non es receptum, quibus non nisi cum aduersantes fuerint opiniones, loc est

a quςque velut ob oculos ponunt quidis ex duobus sui pluribus contrariis se a qui oporteat. Non dissimile hoc praeceptum ab eo quod de interpretati one legum traditur.ut si quid forte inai iis ambiguum sit, id seruetur ius quo ta olim quaeque ciuitas usa fuerit, L Aeu interpretatione. 3I de legibus.&rerusia tu militer iudicataru autoritasobtineat.

' LM Imperator. eod. Ea est qu topra': ii xia non ullis dicitur, cui' ad persuadera dum vis maxima,prqsertim cum mu-ar tari non debeant quae interpretatio-a: nem certam habuere, L minime. . eo.

Sed haec ad id praeceptum animo tuo inculcandum sufficient,fili, venio ad illa alterum. Id esse diximus, ut id potio-o xi loco ius sit in quo plures consenserii runt. Obiicies Vulgatum adagium, os Loquendum eum pluribu , siniteκdum, cum paucis. Habeat sane locum in aliis

595쪽

ra I o. M s R C E R. I Istientiis, in iuris arte non habet. I nihil aliud quam ratio insita a natura. quae iubet quae recta sunt, proh ibetq; contraria: & haec ratio eqmunis pluribu , ut quantumuis hominum diauersa sint es ingenia & iudicia, eos t mon qui bono a natur instituti & informati sunt,ide sentire vero simile sit, ut in quo plures sapientes conueniant, id aequum ac iustum Censere debeamus. Auctorum quidem nu' mero certare periculosum est, praesertim si ii plebei fuerint, aut infimi alicuius subsellii, qui in aliorum sententiam facile inclinent, cum non habeant ipsi quam ferant. ut cuius rationem reddant. Sed cum magni

nominis & primae notae plurimi conueniunt, tum id naturali rationi con- . sentaneum esse statuere possumus.

Quid opus est pluribus ' Ipsi iureco- sulti eam artem sequuti sunt Vlpianus de eo qui vacua parte relicta ita scripsisset ι Si mihi Seius heres non eris, Semproniψ hereseso, consultus, cum

. . Seius

596쪽

CONCILIATOR. as ii Seius institutus no esset, an heres v ra cantem portionem occupare posset,

is oppositis Pegas & Aristonis senten- , tiis: sebiecit, huius opinionem Iaboni lenum, Pomponium, & Arrianum ii probasse. Idem de filio patroni qui li-

ti bertum iurei urado adegerat ne ux is rem duceret, qrcns analiberto pa ra tris in ius vocari posset non petita ve-: e nia, commissis Celsi & Iuliani opinita onibus contrariis. Erpiarique in ad0. Iuliam tentiam probant l. adoptiuum.

α δ Ude adopt. Quod est plerique, hoc

est, lares Sic accipiendum quod scris bit Gaius plerosque putasse neminem 'de domo sua in ius vocari debere: Lo . Purique II. f.dein c.&quodPau- . lus ae pacto cum venditore in rema constituto, secundum plurium sem, tentiam & emptori prodesse,is tibi. II. f.pactum.1.d actu. ψ Ne te pluri- bus morer fili, vulgaris est iuriscona sultorum forma in sententiis suis asi inrc dis, ut alios quas pararios & spmi seres opinionis suae advocent. Vι-

597쪽

ss Io. ME RcER I Ipianus: Si exparte acroris litis transtitia far,dicimus committi iudicatu tui sti putitionem a re actam: idque FNer inu probat, o Iulianus, L in ca α. a T. f. I de procurat. Pomponius . Si ub-

hereditatis se partem quartam restitue - re,verius eseexistimo,quod caeuolano, rat, is Papyrim Fronto scribit, valerem deicommissum . lim familias. Ir . g siquis. de leg. primo. Iam ad tertium

praeceptu accingor, id est, ut ex con- . . trariis sententii Scaprqualeatquq auctoritate principii firmata sit. Plinius. ad Traianu, Epistola Io'. lib. io. iluae seni ab Hiis in tura,sint lice apienter indulta,breuia tamen Onfirma sunt ni

idis tua contingat autoritaου. Agit de pro ropraxia que in exigendis necuniis lo-

598쪽

Ponticas ciuitatesΡroconsulib.bene voletibus pro lege nuat uerat: petitque ab Imperatore, ut aliquid sanciat, per quod utilitatibus earu ciuitatu an perpetuum consulatur. Et veroIurisconsultoru sententiς priuatae sunt, principum constitutiones publicovisi quib. principii autoritas accesserit, perpetuam praestent securitate. Quae olim inualuerant, in quibus pleriq; , dicam amplius, in quibus omnes co- uenerant prudentes suis con stitutio nibus principesim mutarunt no raro. Suffcit ad id probandii quod Modem stinus de curatorisautoritate in adrogationib. scribit,vtintercederetiolim obtinuisse, sub Diuo Claudio mutatu esse, i. quod M. S. . de adopt. Iidem dissentientib.inter se consultis, accesseruntatiorum atq;alioru opinionibus. Sabini Cassii & Proculi sententia, qui iudice intra cuius iurisdictionem sint singulς quantitates, quarum nomine ide aduersus eudem agat, quaviS COMCeruatio omnium excedat iurisdicti-

vinis modum, ius dicere posse respo-

599쪽

Io. ME R C ERTiderant: Antoninirescripto cofirmata tGaius retulit Viri n. iuris. Re- ttulit vlpianus, Cati sententiam dele gato generaliter relicto,quatenuseli. t gere liceat,i uuari rescripto Diui Se- uemlut uo. V.F.de .r. Iustiniani l sconstitutio est qua tempora inoffici iosi querelae currere a tempore aditae

hereditatis secundum Vlpiam opini- l ione, HerenniiModestini sentetia in-

cusata, rescripsit,iScimurisCg Uzud. Q dein tes. Extant non paucae costitutiones, quibus iuriscosultorum, ut quique opinionis nouae autores fuerui, honesta sit mentio. Gordianus Pauli opinionem pro bauit, qui confirma' rre matrimonium contractum in prouincia ab eo qui prouincia regebat, si deposito officio in eadem volutatae coniuges perseuerassent,scripserat, L les.CC.dexuptiis. Eiusdem respositim de incidente falsi quaestione in litem lpecuniariam, sequuti sunt Diocleti anus &Maximianus, is s. u. C. ad . cindet si Papinianu Vlpianu,cq- teros,

600쪽

CONCILIATOR. 93teros, caeteri Imperatores,autores auterius atq;alterius iuris memorant,e-orul opinionib. vel accediit, vel detrahunt, quod ipsum facit ne ius esse videatur cotrouersum. Expleui, existimo desideriu tuu, fili,aut si quisalius haec lecturus sit,quantu ad ea prae cepta pertinet,quibus instruetti possimus ex contrariis responsis id delige re quod ex usu futuru sit. Tria esse diximus, & tria quidem explicata sunt. .

Venit nunc &quariu in mentem. Fuerunt Iuristonsultorum alii religiosi ores antiqui iuris, alii amantioresae qui:vt in cosulendo, dum hi aequitati student,illi ratione iuris prςfracte tuentur, non sibi constent omnes,quin valde aduersentur & contra sentiant. Id in quaestione de pecunia,quae ex lia causa debebatur,in causam mutui nuda pactione conuertenda animaduertere est, de qua inter Africanum, I. quinegotia. .st mandati,&Vlpianu, singularia. Is se rebaereditu illacontentio,qua cociliare hactenus