Refutatio Amica Reflexionum In Litteras Retractatorias Iustini Febronii

1쪽

n. s. temeritate lege temeraOAi

n. 6 Apostolis pro lege postolis,

n. 13. consonans lege consonas n. 7. momente lege monentem. . maeum lege mecum

n. s. Administra lege Administratio in. i. Poene lege Ponen. 22. adere lege addere n. I 8 de oro lege te oro Typographus, tredecim septimanes, ius imprellioni horum quatuor qua. impensis, editionem moratus est, hisce implevit.

2쪽

REFUTATIO AMICA

AUCTORE NONYMO EDITARUM

SUSCEPTA A

BENEDICTO SI AHLER.

M. Theol. Doctoreis Pros P. O. Procancella rio Universitatis Anglipolitanae. stadii iiisaburgii,

3쪽

urum est virtutem vitium dici.

4쪽

Reverendissimi ordinariatus Eustadiani.

raesens Resutatio amica Reflexionum in litteras retractatorias Iustini Febronii&c nihil fidei orthodoxae, nec bonis, ribus contrarium, plurimum vero Sacra eruditionis, profundae doctrinas theologica cum Sapienti, & moderata Crisi comtinet, propterea digna censetur, ut ad mlobratissimi Auctoris sui QReverendissimi, se illustrissimi illius, quem defendendum suscipit, gloriam, Mamam immortalem Authoritate Ordinaria approbetur, e lucis publicae sat.

dat Eustadii die ao Mai 1779. Ioan Martinus Lehenia

SS. Theol. Licent. Vicari in Spirit. Generalis 'r.

5쪽

m . . .

6쪽

Oblata mihi sunt superioribus his

ce diebus pauca quaedam folia typis impressa, quorum haec inscriptio: sexiones in ADteras Retractatorias . sin F

bronii Dis . Novemb. Anni CCLXXVIII. Romam Misas. Franeofurti U Lipsa. et q. Auctor, mihi oppido ignotus.

nomine tenus me non semel, nec sine nonoris significatione, inscripti sui decursu appellat; nunc senis mea adversus Iustini ebhonii retractationem allegat nunc me, ceu cum retram ctante Febronio sentientem, aliquando arguit, ac sua quidem opinione, resutat. Ut vero honoris significationi vices omnes redditas a me Volo ita nec, cum ceu retractantis Febronii adversarius allegor, nec quando, ceu comm muni cum illo errore implicitus, ab ignoto isto auctore redarguor, sine veritatis gravi praejud,

si perferre silentio possum. Amicus Plato.

7쪽

nica veritatis minus etiam sene ut vel suspicio quaedam inise de illorum sensis participem, qui Viri Justini Febronii Retractauo-asilli animi, Qvigoris pristini seniocimen, sugillant. Ego vero tam sciam, animi illius magnitudinem

eo nec egere nec ex isto commem

ilium accipere posse cum infra bilustrissimi illius mesulis, celebrita minis longe sim positus ego vero. tanta admiratione magnifici istius Mnta ob triumphum istum veritatis de limo illo laetitia repletus sum , ut nequidem suspicionem ferre patienter ne non toto animi mei sensu sive ipsi sapienter retractanti, sive sapientissimis applaudere quibus illi factum tam he- utile saluti animorum, denique per

suit Utque ipso opere haec sensa meaeui amice, paucis responde iis, flexionum auctor huic ebronianae Re-ini objicere palam non dubitaviti ipsa Praefatione Auctor Reflexionum sin

pronuntiat, nullam fuisse rationem, curdus retractaret Scandala pusillorum pediis potius fuisse, quam veritatem relinquen-Vix se adduei ut credat, ebronium tam iter errasse. Non ita errare solere ingenio ut, dum integram sententiarum texuntim, nil nis falsitates obtrudant maxime sin amoris proprii sudium sed optima mentistio ad cribendum inestavit.

Enim.

8쪽

Enimvero Auctor Reflectionum aut minus cohaerente assertionum nexu Cap. L virum plane singularem me appellat aut hoc ipso lateri debet, magna ingenia subinde etiam tunc en re, dum integram sententiarum catenam sibi rite texere videntur. Ego snim vir ille singularis perinde ac Febronius septentiarum eat nam ubique texui, tamen ambo in principiis aeque ac consecutionibus, quas eximus magnopem ab invicem discedimus ac proinde alteruter certissime non semel erravit. Num vero id in rebus, quae pusillis solummodo sca

datum afferro possint i quas retractandi,

nulla sit ratio, quae magnum Febronium,

vere debeat Gidem id quidem. Ego hanc esse legem Christi undamentatem ostendo in Dem. Cath a g. 12q. usque ad

143- ut S. Petrus, illiusque perpetuus succesese aliquis, ceu supremus Christi in terris secarius, cum vera potetate jurisdictionis sic gat omnem Ecclesiam Christi, ut ejusdem iurisdictioni potestas omnium reliquorum Apost lorum, hisque in eo miniiterio succedentium Episcoporum, tanquam vere superiori subordine

tur. Hujus ostensionis undamentum omne re

poni in eo porro ostendo, quod Matib. XVI. ipse . Petrus immediate a Christo, solus ex Apostolis, petra illa constitutus suerit super qua se undaverit divinus legislator Ecclesiam

tuam, ut porta inferi non praevalem adversus eum; item quod ibi quidem uni Petro immedi

te a Christo clavis id est, superior urisdiei

in omnes fideles, etiam Apostolos, datae su rint; non autem Ecclesiae et Petro in num ecclesiae: aut corpori Apostolico per Petrum repraesentato sic, ut Petrus ipse cum 4 uis

9쪽

suis Suceetaribus eas numme ab Ecclesia, in corpore Apostolico, hujus nomine ministeria, ter gerendas, acceperit Dem. Cath. g. 133. I I. g. 151. 65. . Ostendi ibid. f. ao8. in notis, quam periculo plena sit licentia, quam sibi Catholici Doctores aliqui sumsere, verba Christi Matth. XVI. interpretatione distorta detorquendi ad sensum mere figuratum ouasi on personae Petri, sed vel corpori Apostolico,

per Petrum repraesentato, vel toti celesiae,

ibi a Christo promissa superior illa potestas la rit ab Ecclesia, vel corpore Apostolico, primum conserenda Petro, ut ministro Ecclesiae, vel corporis Apostolici periculum hoc denique in eo consistere, quod, si semel ea licentia simia suerit in obscuros ac figuratos sensus d torquendi verba Christi legem fundamentalem aperte complectentia; sundamentum gravissimi omnium ex Catholicae Ecclesiae propriis dogmatis eo ipso subruatur, nempe infallibilitatis ejusdem verae Christi Ecclesiae in docenda Christi religioneis lege imo linem ipsam fundamentalem reddi obscuram, ac maxime dubiam eo.

que ipse inutilem irritamque, cum evidentiri pientiae divini legislatoris injuri praejudicio ibid. g. 38.J Consentit denique mecum omnis catholicorum Doctorum multitudo, ad a gumentum fidei, eoque ipso ad legem fundamentalem regiminis Ecclesiae a Christo constitutam, pertinere rimatum vene jurisdictionis S. Petri, ejusque perpetuorum Successorum. Atqui tamen has omnes partes legis sundamentalis istius everterat Justinus Febronius in

Iabro suo fmgulari cap I. ωII. Nam CappI. g. a. illud Christi Matth. XX. tu es Petrus Ue. probat, eo accipi debere, ut sub Petro omnes

10쪽

Apostoli intelligantur. ait ex Actis Ap stolorum VIII. 14. patere . Apostolos nullam in Petro superioritatem respexisse. g. 6 concludit: universisti Messas clavium potesatem collatam

fuisse.

Inde porro Cap. II. statuit g. . , nulli Apostolorum fisisse potestatem in alium Apostolum, sed singulos fuisse su esto Collegio P trum nidem Collegii Caput ac majorem, non stricta significatione Superiorem fuisse Ecclesiam

jus occeptarum elavium per Petrum ejusque Successorem, tanquam per primum inistrum suum, exercere: ad hoc ministerium rite me cendum cum necessaria auctoritate instructus sese debeat refragantes compellendi, de mediis convenientibus per Canones provisum esse. g. II tenet, Principatum Romani Pontificis, ut Successoris, S. Petri, non tam se jurisdictionis, quam ordinis, me sociationis atque idcirco defendit assirmate, excommunicationem non esse

actum jurisdictionis proprie talis se, quod murui in Papa vocant, urisdictionem, malle dic re auctoritatem: haec quidem tantum se te nere de juribus Primam a DEO annexis, non

de iis, quae illi ex facto hominum accesserinti An vero, Amicet sic compellare

ignotum nulli Auctorem Reflexionum: an revocandi fitilla ratio Febronio secundum te suit 'an haec solum pusillis esse scandalo potuere' An quae ad legem ipsam fundamentalem regiminis Ecclesia Christi pertinent, ea nullius, menti videntur tibi An vero tibi illa a me contra Febronium ostensa ex plurimis illis sunt, quae, etsi nunc a Febronio retractanto signoscantur ut vera, tu tamen ex illius immor-