장음표시 사용
551쪽
Conficinatur rursiim: Si confirmandi vis non
sit characteri Episcodili essentialiter alligat sed possit Presbytero , dispensente summo Pon-
tifice, committi, poterit etiam & Diacono ac Clerico cuivis indulgeri: Si enim confirmatio iper se non procedat a charactere Episcopali, peraequE poterit a Sacerdote & Diacono baptizantibus praeberi, & tantum & per accidens ab Episcopo procederet. Respondeo hoc in argumento praecipuum ioppositae sententiae a ratione momentum , ἔsummam dissicultatis & difficultas ipsi , ur
fateor, summa est j contineri. Dicendum ergo, confirmandi facultatem esse potestatem ordinis Episcopalis quidem tanquam ministri o dinarii ; Presbyteralis vero , ted cum Connota- stione & dependentia a dispensatione summi Ecclesiae Hierarchae. Quare nec juriaictio tsufficit ad confirmandum, ut patet in summa Pontifice electo de nondum in Episcopum con- .secrato ; nec solus sufficit character Presbyte- .ralis, sed vel character Epistopalis solus des deratur , Vel Presbyteralis ex dispensitione summi Pontificis. Sicut a simili ad remitte da peccata non sussicit jurisdictio quam ex vi electionis habet Diaconus Cardinalis in sumnium Pontificem electus, nec ordo Presbyteratis , quem habet simplex Sacerdos ab EpiLeoyo non approbatus. Effective ergo procedit . Confirmatio a charactere, sive Episcopali ordinariE , sive Presbyterati, supposita Summi Pontificis licentia. Ex quibus patet ad primam
& secundam confirmationem: Episcopus enim confirmat ut mῖnister ordinarius ratione characteris sui Episcopalis, Sacerdos vero ratione characte.
552쪽
' Minister Confirmationis. - 1 I
characteris Presbyteratis , supposua summi Aα-tistitis indulgentia. Unde hujusmodi facultatem nec suis Vicariis Episcopus sargiri , nec
Diaconis vel laicis Summus Pontifex impertirci potest. Ratio vero cur Episcopi Presbyteris confirmandi potestatem , aut Romanus Pontifex Diaconis committere, non possint, sitque Romano Pontifici id Sacerdotibus concedere jure divino reservatum , ex perpetua Ecclesiae traditione optimo divinae institutioni; interprete praerogativam illam Summo Pontifici ac
ferente depromitur : nunquam enim talem facultatem concessisse , vel concedere potuisset alios a Romano Antistites legimus. Et sane
convenietis est, ut ea quae totius Ecclesiae regimen concernunt, qualia maxime fiunt quae ad
ritus Sacramentorum spectant, universali Ecclesiae Praesidi, vel Conciliis odicumenicis sp ciali iure attribuantur , ut ea determinent, quae
Christus singulatim non praescripsit, sed Ecclesiae judicio permisit. Et quanuis quidquid Po
tifex summus in universo orbe potest, id etiam Episcopo in stia dioecesi concessum sit, quia Episcopus est Dioeceseos Pastor ordinarius, stacut Papa totius orbis Christiani: id tamen inteIligendum est de his quae pertinent tum ad potestate1n Ordinis , tum ad regimen spiritale ovium ; non vero de iis quae ad universam Christi familiam pertinent, qualia sunt designatis materiae & ministri Sacramentorum, Concilii
oecumenici congregatio , majorum causarum
judicium, controversiarum Fidei decidendarum primaria potesta; , in quibus omnibus plura Potest Ecclesiae universia Cayut, quam singula-
553쪽
R E F L. E X l O. Merito S. Pacianus Semi. de Baptismo , Confirmationem Autistitiis Sacramentum appellat, quo magis demonstret unctionem illam Episcopi propriam esse. Si Episcopi fit robur in f inclere , infirmos confirmare , vacillantes fulcire, imperfecitis perfectionis serianam Sc archetypum
verbis factisque praebere , qualis quaesis ipsius
Antistitis vigor fidei, charitatis fervor , Verita tis amor & zelus sit oporteat, ut quod dat, ipse habeat, nemo non videt. Laetatur quidem Saacta Mater Ecclesia se etiam in hoc saeculo nequam eximiis clarere Episcopis , quos fides ii regra , religio devota, operum misericordia, morum disciplina commendant. Quam laeta, quam gaudens , quam beata intuetur viros illos Apostolicos , qui inconcussis Praeceptorum coe , testium radicibus nixi, 3c Evangelicia traditi nibus roborati nihil veritatis defensioni praepocnunt , fidei integrῖtatem de morum castimo. Iriam tenaces retinent, praedicant intrepidi, Apropter illam justitiam persequutione ni pati non detrectant. Quam isti absunt quorundam pseudopastorum moribus depravatis qui ut ait Cyprianus tractia de lapsis , cum horta-ηunto esse illos oporteat caeteris Sc eriem plo, divina. procuriatione contempta, procuratores. rerum laecularium fiunt , derelictae cathedra, plebe deserta per alienas provincia S. Oberrant;
esurientibus in Ecclesia fratribus sit enim non cogi tant, sed insati ablii cupiditatis ardore ampliandis facultatibus , augendis honoribus, Pinguioribus Sacerdotiis obtinendis ilicini
554쪽
Felices dioeceses . fortunati populi talibus illustrati luminibus , tantis muniti praesidiis, tot exemplis animati l Quam bonum , & quam jucundum , sed mellus profecto & jucundius, si frequentius , videre pastores in gregis sui vulnere vulneratos i Cum singulis Epistopale pectus suum copulantes , morroris & funeris fidelium pondera luctuosa participant. Cum plangentibus plangunt , cum defientibus d sient, cum iacentibus jacere se credunt. Jaculis grassantis inimici dum percutitur populus, sua simul membra percuti sentiunt ; Levientes
in populos gladii per boni Episcopi viscera
transeunt; nec potest Pastoris animus liber Scimmunis esse a malis, quae oves incessunt. In prostratis fratribus Jc Antistitem prosternit anfectus.
Illud prae oculis semper habent, qui coram Deo ambulant veri Praesules, quod Cyprianus ephy. I s. scriptum reliquix: si isa res est , uν
nequissimorum timeatur aud cia , quod mali iure atque aquitate non possunt, temeritate ac
desperatione perliciant, actum est ri Discopatus vigore , de Ecclam gubernanda sublimi aedivina potestate: nec Christiani ultra aut durare, aut ese iam possumuε , s ad hoc ventum es , ut territorum minas atque insidias pertimescamus. Omnes quorum pectora mentes diabolus insedit , venenatam rabiem suam quotidie furiosa voce te tantur: non tamem idcirco cedendum est , quia minantur , aut ideo adversarius
e inimDus major est Chri Jo , quia tantum sibi mendicat assumis in faculo 'Maners apud nor
ibei , pater charisme , si ei robur Bnmobile,
555쪽
stabilis atque inconcussa virtus contra omnes incursus atque impetus oblatrantium suctuu- velut petra ob centis fortitudine mole debet obsaere. Nee interest unde Episcopo audi terror, ut periculum veniat , qui terroribus is perieulis vivit obnoxius , tamon sit de ipsis terroribus ac periculis gloriosus. Nihil interest quis tradat aut saviat , ei m Deus tradi permittat , quos dissonis coronari. Vide Nazian num ors. λς .