장음표시 사용
531쪽
chiepiscopus Tarraconensis , as ter e clam Palec Fronto Dacaeus , aliter quoque P. Sirmonitus iassilis Conciliis Gallicis. Sed utut sit, aliter referunt tu' verba Ar asicani canonis in objectione atque extent in Concilior tam exemplaribus.EX.q ibus patet ibi esse sermonem de duplici chritanaatione, baptismali nimirum , quae est ceremonialis ; quam si aliqua necessitate omissa fuerit, ante alteram, nempe Episcopalem chrismationem expleri vult. Unde si quacumque necessitate faciente baptizatus ch immatus non fuerit i Verticali chri sinatione j in Confirma:ῖone sacerdos, id est Episcopus , commonebitur ν illam enim o ticalem chrismationem Episcopus non praeber,
quia chrismatis Vsus scilicet Epitcopi nomnisi uva benedictio est ; & ideo priorem , se in
vertical em, a Presbyteris vel Diaconis praebendain remittit, ne duplicem chrismationem prae beat Episcopus, contra Ecclesiae consuetudinem .. Nam Episcopum in soletini Baptismo nunquam olim baptizatorum verticem more Presbyterorum ulixisse, patet ex omnibus decretis', quae dctea unctioine habentur, quibus ea semper chri
maso lis Presbytesis tribuitur, & ab Episcopasi separatur. Unde etiam Pontificale Romanum praescribit Antistitem Episcopali ritu baptizantem nulIam adhibere unctionem verticalem , sed mox ab affusa baptizato aqua ad fiontis unctionem procedere. Rationem yero dac Concilium cur debeat moneri Episcopus si ha- ptizatus chrioriatus non fuerit ;. ut ad Sacerdotem chii sinandus remilatatur, qui a non ut prae Udicans cuiquam vel ut alii legunt qai
quam in dico alii Iegunt.non ut praeiudicantes quicquam iacimus P sed idem est sensiis , Ora
532쪽
decretum ab omnibus Patribus feratur , sive ab uno quopiam suo nomine proponat ur sententia aliorum assensu probata vel probanda. ὶ Sed ut necessaria habeatur repetita chrismatio. Id est, ideo baptizatum a Sacerdote non chrismatum chrisnandam volumus antequam 1 Sacerdote summo, id est Episcopo confirmetur , ne ulli chrismationi praeiudicium inferamas , quia utramque necessiariam esse arbitramur. Quar: Concilio Arausicano non abiud propositum fuit, quam chrismationem baptismalem Praecipere ,& ideo statuit ne Episcopus quemquam confirmet,qui in baptis nate a ministris non sit chrinninus. Sicut si nunc quis Episcopo confirmandus
offeratur,quem sine solennibus Ecclesiae cerem ntis, ut interdum colatingit,baptizatum constet, Episcopus eum ad Parochum ceremonias completurum remissurus est. Disting ienda ergo explana hujus Concitu mente est duplex chrismatio,baptismalis una omnibus baptizatis a Presbyteris praebenda; Episcopalis altera priorem supponens, & longe uberiorem & diviniorem efficacitatem habens. Dixi Episcopos in solenni Baptisinatis ritu nunquam baptizatorum verti cem ingere,vel unxisse onm: nam caeteroquin Episcopos privasim Hesyterorum instar, non Icnisiter ac ritu Episcopali baptizantes, adhibere εhrismationem verticalem videmus. Vel non ut νεjudicantes quIcquam dicimuη , id est, non quod omissio unctionis verticalis baptizatorum
saluti, vel Episcopi Confirmationi praeiudicium inserat, sed ut duplex chrisinatio observetur,
Sea cur, inquies, Episcos stilenes Baptis
533쪽
mo , in quo personam Episcopalem sustinent, chrismationem baptis natem non adhibent, sed fac ris undis aspersam mox in fronte oblinunt Cur praetereunt ceremoniam salubriter & religiose institutam 3 cuid incommodi est ut du-Plici chrismatione bapti et tum inungant Τ' Respondeo Episcopos solenniter baptizantes
baptizatum mox a se confirmandum non ungere chrismate verticali, quia chrismatio verti
calis a Presbyteris fieri Iolita non sol sim aa consecrandum baptizatum est instituta , sed etiam in symbolum subjectioms tinnistrorum de fidelium erga Episcopum immediatum totius Dioeceseos Pastorem. Cum enim chrisma illudi sit ab Episcopo consecratum , & ad Presbyteros missum , dum baptizatos chrismate inungunt, profitentur Sc se , & bapti tos ab Epic copo potis iurium pendere 4 dc primariam sacranaen torum, Ic nominatim Baptismi peragendorum potestatem in Episcopo residere , a quo, in alios derivatur. Cum ergo Episcopus solenniter baptizat, unctionem verticalem suae symbolum potestatis praetermittit , ronge uberiorem &efficaciorem in Confirmatione collatu- .rus. Et ideo recte dixit Canon Arausicanus,
i benedicto est a se verba si hunc sensem redderent, ut vellent Arausicani Patres unica tan- tum opus esse chri sinatione , sive in Baptis ino, sive in Confirmatione praebenda, ut existimavit Iacobus Sirmondus , adeo ut ex mente Arausicanorum Patruria tunc demuim Episcopus monendus sit ut baptizatum chrismet , cumi as prohibente necessitate chrismari non potulea nurus uo, si, inquam, hoc admittatur : emP
534쪽
chrisiicio Episcopalis erit tantum supplementum chrismationis Presbyterorum : ergo Ordinarium chrisinandi munus Episcopis adimetur.
Presbyteris afferetur , qui est proprius Photii
error , quin gis erit necessoriar ministrorum
quam Episcoporum chrysi tio , cum isti nIn irisi per accidens , & in stipplementum chrismare debeant ; quod Catholicas horret & refugit sensus. Et cςrte quomodo dicere potuerunzMausicam Patres , quod inter quosmet ch/isetnistis ipsus una benedictio est , vel in b. pl. mo , vel in Confirmatione , cum aperte contaret plures. tum in aliis , cum in Ecclesia Romanae caeterarum Matre & Magistra fuisse chrismationes inter se diversas multo ante Conciliuio Arausione coactum Cequentatas Θ, Tam putitidam , tam insigne mendacium nota sexiplissent Patres in Spiritu sancto , Spiritu veritati S conia
Megati. Denique quomodo cum tanta sui O. dinis , id est Episcopalis obscuratione , & sacra, lenti Confirmationis extinctione Sanctissin Episcopi definire potuerunt, repetitam chri
mationem non esse Waejudicantem seu nocen-rem , sed tantum non necessariam , cum ψ IterarI
Confirmationem characterem imprimentem sacrilegium sit totius Ecclesiae traditioni adver sim , ut supra demonstratum est λ omodo, scribere potuerunt chrismationem Episcopalem permitti Presbyteris, & tameni ejumem uerationem simul innoxiam , Si non praejudicantem
declarari 3 Si ita esset, non Epi scoporum Coia cilium in Spiritu sancto celebratum, sed hominum in Episcopalem ordinem & in sacrosia ctum spiritus lancti Sicramentitis conspiram
535쪽
Dices demum : Presbyteri Graeci passim Confirmationis sacramentum administrant; nequa enim lite mos in Orientalem Ecclesiam recens
nunquam illum Ecclesia Romana reprehendi , vel erroris insit itavit. Eigo non soli Episcopi sitiret ordinarii Confirmationis ministri. Petit hoc argumentum , tu inquiramus an Presbyterῖ pollini esse extraordinarii Confirmationis iv inistri, atque ut ad secundam speculationis partem stabilien iam procelamus.
Prcs tera ex Apostolica Sedis facta sibi
facultate possunt esse extraordinarii Confirmationis
Secunda pars asserens ex speciali Primae Sed is indulto poste Presbyteros esse extraordinarios Confirmationis ministros vi detur Concilio Florentino in decreto Eugenii conformior, ubi sic habetur': Legitur aliquando per Alostolica So dis distensationem ex rationabili oe urgente zdmodum causa simplicem Sacerdotem chromate per Episcopum confecto hoc administrasse Gu- firmationis sacrament uor. sacrum Conci lium non solum eam dispensationem factam recenset, sed eam etiam approbat , & ex rationabili causa processisse testatur. Quod idem satis insiluat Concilium Senonense in decretis morum, cap. 38. Si qui sint qui conten ant μν. competere facultatem confirmandi ex privilegis, volumus quod cum primum fueriut requisiti , ἀσοῦ pri vilegio faeem facere teneantur, Ubi Concillum conaraianai facultatem P esbyteris posse
536쪽
concedi non negat, sed privilesium lio hujus
modi facultas detur, ostendi exhiberique praeciset tr. Q ianuis, ut verum fatear , huius Conci-ii a Sede Apostolica minime confirmati authoritas non sit urgens. Id etiam aperte docet S. Thomas qua l.72. art. . . ad 2. his Verbis : Papa in Eccloa halat plenitudinem potesta is , ex quas test quadam qua sunt superiorum ordinum, committere quibusdam inferioribus , sicut quibusdam Presbteris concedit coo erro minores Orἐines , quod . pertinet ad potritatem Episcopalem. Et ex hae plenitudine ρotestatis concessi B- Gregorius Papa , quod s lices Sacerdotes hoc fatramentum conferrent , quandiu scandalum tolleretur. Qare dispensatio supponit Episcopum esse ministrum Confirmationis ordin rium , potestas enim delegata x extraordinaria propriam & ordinariam non tollit , sed suppo nix. Licet ergo ex commissione & dispensati ne summi Pontificis possit in articulis mignae necessitatis & penuriae Epῖscoporum simplex Sacerdos sacramentum Confirmationis conferre ; hoc tamen iiqn impedit, sed magis statuit solum Episcopum esse ordinaruim Confirmationis ministrum. Quod aliquando conce1lum legitur, ne quis baptizatorum saluberrima Conmfirmationis gratia privetur , si eum, ut humana
ferunt res , contingat repentinam, atquzimm turam mortem obire.
Illud etiam conatur Arcudius colligere ex D onysio cap. s. Ecclesia ica Hierarchia sic scribit : E se Otim a sacerdotibus quadam . ex symboli, meneratione dignis perficiuntur, ve-
537쪽
aget . Nec diυina Communionis sacramenta per-- f. et , antequam sisymbola communicati υa ιn Ἱiminum Altare imposuerit. in ne Sacerdos qui-Aem erit ipse nisi Pontificiis perfectioni , id i
consecrationibus in ad . id delectus fuerit. Itaque di υina in Iitutio sacram hierarchicorum γ'
dinum ceremoniam , di vivique unguenti confe- Et onem , atque sanctam Altaris consecra iooemdiet inorum Pontificum efficaribus facultatibus singulari munere attribuit. Ubi Dionysius ait Baptismum nunquam sine unguento peragi, allu dens ad imem communem & praescriptu in Ecclesiae Ocientalis , in cujus Amore positum erat, ut tria Sacramenta , Baptim , Confirmationis, & Eiicharistiae simul neophytis conferrentur ; 3 ideo confirmandi facultas Presbyteri S eX commissione data erat, quia omnes h p iratos ubique locorum Episcopi commode confirmaret
non poterant. Consecratio tamen unguenti, altarium , & ipsorum Sacerdotum ipsis Episcopis reservabatur , nec Lait unquam Jmplicibus concessa Sacerdotibus. Unde nihil Pontifici se potestas derogabatur, quae ut ait, omnes laterarchidcas actiones penetrat & pervadit, quatenuS nulla possunt exerceri mysteria , nisi praesupposita: Episcopi aliqua consecratione ; quia nes Sacerdos celebrat fine altari ab Episcopo consecrato, nec confirmat sine chrismate ab Episcopo con fecto, nec ipse Sacerdos existit ; nisi prius fuerit ab Episcopo consecratus. Unde haec verba ponderans S. Maximus in suis ad Dionysiunx fclioliis , ait: Nota quia neque sancit care , neque perficero unguentum est Pre 'terorum ,
quos hἱe Sacerdotes, i Dionysiis , appellar. πινι altare consecrara ad Gin steritat , ut sup r
538쪽
issus offerant: den;que neque alios ordinare. πισιnim flus Pontifex escit , sine quibus Pri ter neque baptizabit , neque ofret sacris ium. Sed is iis qua ante ab Discopo sunt per erita se
consiimmata sacra munera exercibis. Ia est ungere potest Sacerdos unguento ab EPiscopo prius
sonsecrato. Fateor tamen haec testimonia parum esse urgentia : tum auia Pachimeres Dionysii Paraphrastes ab eodem Arcudio relatus unctionem ad Episcopum refert,bis verbis : Deinde velut si Di φiam objecisset , e somodo Lapti muster Sacιrdotes administratur: χque Baptismum, inquit, Presbter absolvit , opus enim erit Pontilice , qui baptizatum chrismate inungat. Rui pe hic an 'tiquus mos fuit. Tum quia de unctione ceremoniali in vertice vel pectore facta facili negotio interpretari Dionysium possumus , cum enim asserat Presbyterum nunquam sine unguento baptizare,loquitur de ministerio ordinario: ergo si de unctione confirmativa sermonem haberet Dionysitis, Sacerdos simplex esset. ordinarius Confirmationis minister, quod falsissimum est. Sacerdos ergo sine unguento ab Episcopo confecto non baptizat, ut se ab Episcopis primariis 1 acramentorus a ministris Pendere ostendat.Tum quia Hieronymus in dialogo adversus Lucife- rianos eodem modo loquitur atque Dionysius. affirmans non posse Presbyterum sine unguento baptizare : & tamen ille idem Hieronymus inibi docet solitos esse Episcopos excurrere ut con- firmationem praebeant: ergo eX eo quod Dionysius ait, Sacerdotes sine unguento Baptismunx non peragere , non necessario inde colligitur
539쪽
eurn. o lod si contendas Dionysiuim non possie de uncitione ceremoniali explicari, quia Graeci verticem intingere non solent responderi poterit , vel tum temporis Presby teros aliam corpo is partem , puta pectus inunXisse ; vel certo ideo Preabyteros nunquam sitae ungnento Bapti sinum pei egisse , quia aqua Baptismi per infusionem uno uenti consecrabatur , ut testatur idem Dionysius cap. r. Ecclesiast. Hierarcho Ipse Puentifex , , ad matrem adoptioni id est a a sacrum Foutem accedit, ej
que a quam sacris in υotationibus consecrans , eam trina unguenti vim maximam habent ispur caudi , per modum crucis e susione persi
Deinae cum Concilium Florentinum stipemus laudatum affirmet aliquando tantum cetracto nibili & urgente adiriodum causa confirmandi facultatem simplicibiis P. esbyteris esse indilitam, non est verisimile Presbyteros omnes per totam quam late patet Ecclesiam Orientalem unctionem coniri malivam praebuisse. De nique si ab initio Ecclesiae Gioeci presbyteri inungerent neophytorum fontes , ut hodie Graeci faciunt , faciendumque urgebant adversus Nicolaum Papam, utique morem illum op posui er Nicolao Photius , eoque validiisi moetelio Legatos Nicolai petivlilet : dc tamen Nicolaus Pontifex epist. 7o. ad objectiones PhotianaS universe respondet: Aut false sunt qua nobis impingere moltiuntur , aut certe iam a pris co tempore biae cujusquam fmtradicitone ita Ecclesia Romana , imo in tota Occidentali parte custodita. Et cum soruerint etiam apud ipseos magni Do laxes Ecclasa , nullus tamen eorum
540쪽
s a lacerare traditiones anhelant. ::: Et quod agere Majores eorum minime. pra umps urat,
isti etiam qtis antiquitus Romana suscepit cum numerosis hanc siequentibus Ecclesis generaliter actu ara blaJhemare ore polluto minime ii muerunt. Ergo mos confirmativam unctionem usurpandi , Nicolao Papa authore, non
fuit apud Graecos perpetuus , sed potius a testimoniis divinis , a traditionibus paternis , Mab ipsorum Ecclesiae Graecae Doctorum utabus & sensibus abhorrens. Quod etiam ex supra laudatis Magni Chiγsostomi verbis clarita . iue liquet. Fortius pro hac sententia argumentum eruitur ex his Magni Gregorii lib.3. epist.26.ad Januarium Episcopum Calaritanum verbis : Pere venit ad nos quosam scandalizatos fuisse , quοι Probteros chrismate tangere in ponte eos qui baptizati fiunt prohibuimus. Et nos quidem secundum usum veteris Ecclesia nostra fecimus. Sed si omnino de hac re aliqui contristantur , ubi
Tpis vi de unt , ut Presbteri etiam in frontibus baptizatos chrimate tangere debe ant , cων
cedimus. Ubi perspicue de chrismatione confirmativa in non te feri solita solis Episcopis tanquam ministris ordinariis exireta loquitur, eamque in absentia Episcoporum ad gravem fidelium contristationem praecavendam a simplicibus Sacerdotibus posse praeberi, Sanctissimus Pontifex indulsit. Dicere autem cum Durando in ψ.d M.7. q. 4. hac in re Magnum euasse Gre- 'Ilium,3t Apostolicae suae potestatis plenitudine Diise abusum, cum tanti Pontificis Ecclesiasticae