장음표시 사용
541쪽
disciplinae calleluissimi & juxta zelantissimi inhonestamento ferri non porcst. Improbabile etiam egi quod alii dicunt , Sacerdotes illos fuit
se Episcopos , licet. unus eorum Episcopi nomen retineret,qui in alios jurisdictionem, & regulariter baptizatos confii mandi potestatem haberet; vel certe Presbyteros illos ad Episcopatum a Gregorio fuisse provectos : utrumque
enim patet elle a veritate alienum ; tum quia etsi initio nascentis Ecclesiae omnes Presbyteri paropter ministrorum penuriam forent fortassis
Episcopi, de quo nihil impraesentiarum asscrimus , tempore tamen Gregorii propagata jam Ecclesia Cluistiana multi erant Presbyteri ad Episcopalem dignitatem non prΘVecti, ut ex 'o patet quod Eusebius& Innocentius Pontifices Gregorii antecessores Confirmationem & frontis inu nectionem a Presbyteris non praeberi , sed solis Episcopis reservari constituerunt. Ergo plures Presbyteros ad Pontificiam dignitatem non assumptos fui si e stipponebant. Tum quia si omnes Presbyteri fuissent tum temporis Episcopi,vel ad Episcopatum ea S. Gregorii concessione evecti, non eguissent Gregorii dispensatione x indulto speciali ut confirmarent, cum confirmandi potestas sit Episcopis tanquam in inistris ordinariis annexa , nec sit potestas juiisdictionis, sed ordinis , ab Episcopo etiam excomm Unicato validὸ , tametsi illicite peracta. Tum demum, quia aperte reclamant verba Gregorii; cum enim eam licentiam concedatis ubi Episcosti
desunt. supponit plane Presbyteros illos Sardiniae, quibus in fronte chrismandi facultatem facit, nec Episcopos fui ilia . nec ad Episcopatum ex vi suae concessionis assumptos.
542쪽
Verosimilior est Emii, & aliorum interpretatio aieruium Gregorium non de Episcopali, sed de ceremoniali. & rituali tantum Presbyterorum chrisinatione fuisse loquutum, eandem -- . que quam antea in pectore fieri Justerat, quae-Ve modo in Nertice fit , in fronte ad instantiani fidelium fieri indulἡere. Itaque , inquiunt, non sacramento , sea membro duntaxat eraddiversa chrisinatio. Sicut enim non omnes Preta byterorum manus tinpositiones ejusdem generis & efficaciae erant cum iis quas usurpabanc lEpiscopi , sic neque illae frontis chrismationes. Quare, inquit celebris Petrias Aurelius,
in hujusmodi indulgentia nilui statuit, nihilque concedit S. Gregorius stiperiorum Romanorum Pontificum decretis repugnanS , in qui ob is toties Presbyteras, inad Chor episcopis interdicitur seontis chrismatio , quasi a Scripturis, Patribus, Canonibusque aliena. Illi enimi Pontifices Gregotii praedeces res de chrisma tione Episcopali, quae est proxima Confirmationis sacramenti materia, loquebantur : Gr gorius vero non de illa agit, sed de ceremo nia christiandi in Baptismo, ab Ecclesta Ro- imana in alias deinde Occidentis Ecclesias transti insa , quam in hoc solum de benignitate Apo-
stolica miti stimus Pontifex immutat, quod quae in notate nunquam erat ficta , eam in fronte, ised ritualiter duntaxat fieri concedat . in ant1 autem animi repugnantia id Gregorias indul- iserit, claret: tum quia teribit ritum illum veteri lEcclesiae consuetudini repugnare: tum quia mo- irem illum abrogare pro viridPConatui fuerat,ut lGlaritanos ad veterem EccIesiae consuetudi- nem revocaret. Eis tamen fugiendi tantum scandi
543쪽
Zali cauesa cerem Oniam mutare concedit, ne IV- a S
unum illud , in quo grandis erat Ecclesiasticae
.gnum illud , in quo gradisciplinae perturbatio , Sc major morum corruptio , , magnain infidelium vis , cerem Oniae obtentu ab Ecclesiae unitate foedissimo schisma- discinderetur. Unde vir Apostolicus nec minus Petri iii Ecclesiam amoris quam Sedis suc- cessor de suorum .severitate decretorum remi aere, & Calaratinorum imbecillitati sese attemperare maluix , ac frontis chrismationem so-Jius membri mutatione concedepe, quam dilectissimos in Christo filios nimia tristitia obruere. Id confirmant aliqui, quia in pervetustis ori- . inalibus non legitur , ted baptizan' dos , cujus lectionis fit mentio apud Gratianum dist. 'S. cap. I. in margine : Baptizandis autem dum baptizantur non nisi unctio ceremonialis
Probabilis sane solutio, qua id saltem con- Vincitur, frontis chrismationem Presbyteris &ab Ecclesiae Romanae Antistitibus semper futile . ' prohibitan , & prohibitionem allam a Gre--gorio fuisse renovatam , & non nisi aegro an 'mo ad tempus &1n absentia Episcoporum fuisse toleratam. Duo tamen difficultatem ingerunt. Primum est, quia si Gregorius ceremo niam tantum mutari concessit, cur tam stricte praecepit , ut nisi in absentia vel penuria Epic copi ritus ille adhiberetur; ceremonia enim etsi
ritu diversa, modo pia fit, sive in praesent a, sive in absentia Eyiscopi perinde fieri potest;
neque enim eaedem sunt omnes Ecclesiarum ce- gemoniae tande idem Gregorius lib. I 2. Qio. 3 I.
Augustino Anglorum Episcopo Ecclesiae Galli cania ritus a Romanis sola ceremonia diversos
544쪽
alioquin licitos amplem suadet, & in recentem Anglorum Ecclesiam transferre 3 IVon enim Iro locis res, inquit, sed pro bonis rebus loca nobis amanda funt. Ergo si ritualis seontis chirismatio in absentia Episcopi tolerari potuit, etiam in praesentia illius : eigosipponere videtur se coii cedere facultatem praebendi chrismationem illam, quae proprer absentiam Episcopi haberi non potest , quae' est confirmativa. Altera difficultas est, quia 'cum Concilium. Florentinum supra memoratum stetur aliquando per Apostolicae Sedis dispensaesonem simplices Sacerdotes sacramentum Confirmationis ex rationabili& urgenti causa administrasse , ad illam Gregorii dispensationem allusisse videtur i, cum nulli-'bi legatur aperta facta d: spensatio, si Gregorius confirmandi potestatem verbis illis non impertivit Sardiniae Sacerdotibus. Reserunt aliqui plura Pontificia diplomata, quibus Romani Pontifices simplicibus Sacerdotibus confii mandi facultatem fecisse dicuntur. Uerum quia
ea videre in fonte non potuimus, nec in publico Ecclesiae Bullario circumferuntur, eX eis e ficax argumentum depromi non arbitramur, praesertim quia Innocentulus III. Parochis Constanatinopolitanis , ne amplius sacramentum Confirmationis conserrent , prohibuit , collatum vero nullum esse pr' nunciavit , ut ex ejus litteris ad Lucium Vicarium suum missis patet. Cui astipulatur Gregorius I X. lib. I. Decretalium , tit. 4.de consuetudine ; necnon Innocentius I V. An litteris ad Episcopum Tusculanum Apostolicae Sedis in Regno Cypri Legatum ;& Clemens VIII. in brevi instructione
545쪽
pro nonantur adversae sententia fundam N-tata quibus ei non mediocris probabilitas conciliatur.
Non desunt tamen gravissima argumenta, quibus ita Episcoporum. propriam esse confirmandi potestatem probari potest, ut nullo casu, nullaque accedente dispentatione id Sacerdoti- bus simplicibus committi possit. Potissimum fundamentum petitur ab authois xitate ; Eusebius' enim Papa epist. 3. ad Epis' copos Tusciae Campaniae declarat Confirmationis sacranaen tum aliti persei non posse, nisi a summM sacerdotIuus: nam si alii r proumptum fuit , irri tim habeatur vacuum , nec inter Ecclesiastica unquam reputabitur s. cramenta. Damasus etiam epist. ad Episcopos Nu-
midi e : ei, scilicet Chore piscopis inter simplices Sacerdotes praecipuis non it ei Sa -
cerdytes consecrare , nee Diaconos , axi Subdia conos , nec Virgines , nec Altare erigere , nec ungere aut f*crare , nec Ecclesias dedicare , nec chri se gna conficere , nec chrismate baptizatorum fron-
temsignare :: Quod silis Apostolis eorumque D res ortam proprii si officii trudere Spiritum san- . liber Actuum Aponiolorum docet , proertim cum nullim ex sieptuagint EDiscipulis , quorum ' Hii Chorepiscopi in in Ecclesia I9eciem gerunt, legatur donum sancti Spiritus per manu impositionem tradidisse. Hac ergo , quia omni carent ratione , nullim deinceps usurpet aut consentiat Sacer reum , qui noluerit a nomo Sacerdotali colΤιgio fp3rari.
546쪽
dolimri r quod nulli prater Episcopos esse concessum, Evangelicatenatur authoritin. Respondent communiter Authores nostraesententiae , Pontifices & Patres in Conciliis de ordinario ' Confirmationis ininistro fuisse loquutos , quem selum constat esse Episcopum, cum quibus stat Sacerdotem posse esse Sacramenti Confirmationis ex commissione & dis pensatione summi Pontificis ministrum delegatum. Verum contra hanc responsionem multipliciter instari potest, simul Estii sententia
roborari Argumentantur I. & simul hanc responsionem impugnant, quia Innocentius III. cub. q. de consuetudine , decernit, ut sideles prius careant Sacramento Confirmationb , quam ut a Presbyteris illud accipiant. Nullus autem est rationabiliter dispensandi locus , quam mortis imminentis articulus , in quo etiam omnes reservationes cessant. Ergo si posset Summus Pontifex simplicibus Sacerdotibus confirmandi facultatem facere, eam tum maxime impertire debet , cum ob impendentem mortem fidelis non potest ab absente Episcopo confirmari. Et tamen Innocentius satius este ait sine Confirmationis Sacramento mortem oppetere, quam illud a simplici Sacerdote etiam in ultimo vitae discrimine accipere. Ergo existimabat Innocentius , confirmandi potestatem Episcopis eximiam nullo casu posse simplicibus Sacerdotibus
Argumentantur Eodem modo praefati Pontifices, praefataque Concilia loquuntur de administratione Confirmationis atque de confectione de consecrationo chrismatis , ut pater . m. Z
547쪽
ex relatis Damasi& Magni Leonis verbis unde si simplex Sacerdos ex Apostolicae Sedis dispensatione potest confirmare , chrisma etiam consecrare facilὸ poterit; si enim Ecclesiae Capitis' potestatis plenitudo unum concedere potest, aliud etham longe minoris momenti poterit indulgere 4 majus vero est confirmare, plenitudinem donorum Spiritus Sanisti effundere, quam materiam confirmationis benediaetionibus praeparare dc consecrare. Atqui ex
perenni Ecclesiae usu , cui nec ipsi Graeci schis amatici x Photiano errore imbuti mntra eunt, solus Episcopus chrisma conficere' valide potest , nec idonea unquam habita. est Confirmationis materia, nisi solum ad chrisma ab Episcopo benedictum , ut Concilium Florentinum declaravit. Ergo confirmandi potestas Episcopali Ordini essentialiter annexa est.
Respondeo ad I. Innocentium IV. Presbyterorum illorum praesumptionem coercere voluisse', qui grandi abusu Pontificalis de confirmativae lignationis adhibendae potestatem sibi arrogabant, dc ut loquitur Gelasius, arripi bant. Quae consuetudo antiquis & perpetuis
Eeelesiae Catholicae moribus repugnans ut cohiberetur, statuit annocentius Latius esse Confirmationis 3 e susceptae Sacramento Carere, quam talem potestatem omnibus indisertimanatim , dc pro quovis tςmporc Sacerdotibus V pertire. Ad α. respondeo , quodicum nunquam legatur simplici Sacerdoti conficiendi chrismatis facta facultas, sed semper in utraque Ec-clasia interdicti, ut patet tum α Pontificum x paulo
548쪽
Paulo ante memoratis decretis, tum ex Canone Presbur, 26. quali.6. ubi praecipitur: Presbyter chrit a nunquam, Esnficiati, tum eX cap. 2. Concilii Vormatientis sic statuentis: Chrisma conscere nuθus prater Episcopiim p - , argumento est conficiendi chrisinatis potestatem nullo casu , nulla authoritate simplici Sacerdoti posse concedi. Et sane congruit , ut materia Sacramentorum , quae ab ipso Christo non fuit consecrata consecravit autem Christus tactu suae mundissimae carnis aquas in
baptismate suo , & materiam Lucharistiae in ultima coena j ab Episcopis Christi personain
in Erclesiis suis gerentibus consecretur. Nec obest, quod consecratio chrismatis sit ministerium; ipsa chrismatis confirmativa inunditione Ionge inferius ; nam etiam minus est altaria sacrare A ministros ordinare , quam corpus Christi in Eucharistia conficere , & tamen nocposterius Sacerdos potest, priora eficere non potest. Nec in his quae a divina institutione pendent , vel ad hierarchicam oeconomiam conservandam sunt instituta , valet argumentum a mamri ad minus, sed a voluntatu Dei in Scripturis vel Ecclesiae traditione nobis significata.
Instabis : Episcopus est Confirmationis m nister jure divino institutus : Ergo confirma di facultatem nequit Papa simplici sacerdoti
committere. Probatur. consequentia : Potestas
illa simplici Sacerdoti facta , vel juri divino,
vel humano duntaxat inniteretur. Non iuridivino ; Papa enim non est juris divini distributor vel author. Non juri humano , alioquin divina confirmandorum Christianorum facuta et L
549쪽
tas e let mere humana, dc legum humanarum varietati & vicissitudini obnoxia. Ecclesia autem sive Capitis visibilis sui authoritate , sive
Conciliorum etiam Oecumenicorum potestate ' jus divinum immutare, & Sacramenta condere minime valet: essentiae enim Sacramentorum,
ad quas materia, forma, & minister desiderantur, immobiles sunt, nec Ecclesiae quicquam in huiusnodi alterandis juribus concessum est..
Ergo si Episcopus sit Confirmationis jure divi- no minister institutus, in nullum alium potest
talis facultas dilatari. . Respondeo ex Christi institutione Episco- pum esse ordinarium Confirmationi, ministrum, sed ex eadem etiam Christi voluntate simplicem Sacerdotem posse esse Confirma- itionis , Summo Pontifice gravi de causa a nuente , ministrum delegatum. Sicut ex Chriasti in utione Episcopus potestate ordinaria a
peccatis absolvere potest, Sacerdos Vero pec-
cata duntaxat remittere potest, si ab Episcopo jurisdictionem obtineat. Neque in his alia sxatio quaerenda est , quam Christi instituentis beneplacitum nobis ex traditione & Ecclesiae Citholicae a Spiritu Sancto gubernatae usu no- tum. Quamobrem in hujusmodi indulgentia ,
Papa jus divinum non mutat, sed tantum declarat simplicem Sacerdotem in tali urgentis necessitatis casu , ex sua tamen commissione confirmare , idque esse voluntati & Christi Sacramentorum authoris institutioni consen- raneum. . Urgebis : Potestas confirmandi est potesta Ordinis , & non iurisdictionis ; unde Confirmatio ab Episcopo exauthorato&cens is Ee-
550쪽
elenasticis irrctho , imo & in haeresim lapso valida est, lainetsi illicite ministretur : potes fas Vero remittendi peccata praeter Ordinem Sa-eerdotalem jurisdictionem exigit , unde absolutio a Sacerdote excommunicato ilia pensa, nedum illicita, sed invalida etiam est & nulla Ergo Confirmationis collatio effective & per se a charactere Episcopali proficiscitur. Ergo irrita est Confirmatio a quovis non Episcopo
Confirmatur : Dum Episcopus confirmar, vel id praestat ratione potestatis suo, ordini Secharacteri annexa vel ratione jurisdiction: s, qua universa: Dioecesi principatur .. Non ratione jurisdictionis ; tum quia Episcopus jurisd -ctione sua Ecclesiue censuris orbatus valide confirmat , tum quia jurisdictionem suam potest Episcopus in alios derivare . & de facto eam Vicariis Generalibus impertit, si ibindeque posset aliis Sacerdotibus confirmandi, sicuta casibus reservatis absolve nil facultatem con cedere, quod in Ecclesiam usitatum & inaudiatum est. Ergo non confirmat Episcopus nisi ratione potestatis Ordinis, seu characteri suoedivinitus alligatae: Ergo qui cumque eo chara Ictere Episcopali carebit, in vanum confirma bit. Quod usqueadeb verum est, ut ipse Papa electus , & in Episeopam nondum consecratus, tametsi primam & maximam habeat in totam
Christi Ecclesiam authoritatem & serisdictio nem , ipse tamen confirmare alios non potest defectu characteris Episcopalis. Ergo confirmandi ficultas est essentialiter charae eri Epita coeati annem,