Disputatio de ornamentis codicum veterum [microform]

14쪽

lutos , ac paginis ad pagina ambitinatis , in I in m saepe sellam e distri fuisse ; hisque in extrema ora , 'bilicum , seu paruum hae tun a 'mensuram latit Misi qua liber praecissis erat, plerumque addi inlissimilia , eiusque bacilli capitae, volvimine con luto, ceu cornu . ne et indera minuisse. Cum

s vero Graecorum Roman rumque Voluminibus. modo IUDAEORUM VOLUMINAmmmerim, in texti ossutatio ara

adimus. Sequitur , Ut de CODICIBUS , qui in drata fuere so sit. masi dum vero haud ambiginam est, verems- fimos himsines primum. nisi rudioribu et simplicibus labia iri 'vis esse , ita quibua aliquid perscriberem; ita fieri facto podi tuit, inceps istiusmodi tabula , pro argimenti ratione. Multi si scaretitur , et Ves pauciores , esilirem, inter, sesa crimi girentur, acri sim magis magiisque ornarentari Mn'dsi paucioribus minoribusque τετυλις , seu tabellis, libri contineo hantur in dierunt CODICILLI et i mi ARES; GraecC που-κalia δελταρμα, βυκοι , γεμ εμιδας et sic porro quor a forinari, atque usiam suo tempore classituto describemus. in plures. eaeque paullo maiores tabulae coniungerentur , ut maiora inde existerent corpora eiusdem sormae, quae hodie nostrorum libro-xum Geselet; CODICES praecipue dicebantur 'abulae enim,

16쪽

ri ma quadrangula constructi iuuenalis , - . υ V, 23, in sequentibus vectis coali--αν-----ἀδεα- Si qua a de putas rem seu ----- λ. os et aesdia, Atque deo croce----- a se e tI ' - , et in et in lemmaribus Epigrammatum quorundam Martisis. I. XIV v. g. Ouidius in mensi-os Homerus in membr-is, Cncer et Liuim in membr-is , accipiendi omnino sent de membranaceis illorum striptorum codicibus. Ru'd et animaduertit Salmasius, L. de modo usura A p. 9. M Itaque eristimem. κεμισώνας haud incommode posse exponi codice ---eos formae m--gulae , hi Paullus, in Epistola II ad Timotheum et IIII, v. fis, iuuit sibi asserri τώς λοπι, - ἁ βιcλία μαλις μεμύωνας. Equidem non nestio , esias , diuersasque, vel ex ipsis Patribus diuis, inerri huius loci latae relationes, ita ut per Φα λονην intelligampita tu aut certe quoddam vestimenti genussa pergnembram , Iudaeorum ' m D seu volumen legis; et denique per τά βicλ aliud genus librorum duin praeteresios Theodoretus ad istum Paulli locum dememti anti ita stridite

scripturas olim habesant in voluminibus4 atque ita etiam in praesentem habent Iudaei. vid. Suiceri Thesaurus Eccles P. II, p. 3 I Eandem Theodoreti interpretationem sequitur Oecumenius , additque , βιcλία Vocari eos libros, qui rosis

fuerint co ἐτερω κημα , alius fa mae , quam istae merium-ae. At enimuero, quia non selum iam Chryssistomus animaduertit, alios per φα λονην CVel ελογην ibi intelligere σολωμοκομον,

ε Θα τὰ βιγιοι ἔκειτο, thecam, in quas i erant repositi ; sed etiam Oecumenius indicat, alios per Φαιλονην intelligere ειδ

βιcλίου genus libris adhaec quia Hebcbius Suidas , et aucior

17쪽

μοῦ νέη γλωοσακηιον, - χιτ ον vola men ----- , e 1μ πέ--οί--- ηνH-ώανώ- 'mestio , Cur non sat.. portisse per ψ--m linuntelligere pstanus vo nem -- ,-- -- , --α - --mdarum, quifortasse Iiadae -- more ex ata fuerit inseri a st Βιω- vero exponerem de voluminius minoribus , iisque papyraFis, ad moremGraec Tum Romanorumque compos iss utpote cum, docente Siamasio, L. δε- am vino. 13 ,Graocorum S talis et Lomanorum Di, proprio et M p Θ ei hui--n trinxes, Iis' ulus, νας venis intelligerem coῶσεν membranaceos --ωformae in qu us: non quidem ipse lex diuina more Iudaeorim, uerit persi, ta sed, qai,ipso sic censente Thoophy- facto , generatim μελιμώτεω νιlus πενειχον alia quaedam Vt .ha eontinuerim T Cur enim non putemus, Paullum, dum iam,Roma ad Timothesim liberet, Romanaque tegitur Voce, huicti voci etiam notionem tunc Romanis semiliarem si1biecisses iDeinde Vero codice eti- σαυ-δοκικώς dicebantur tabulae; quia ex pluribus tabulis inter se cosiunctis construebantur V. de aliquoties Cicero vineadem curatisne pro Rosiam et alibi, G. . aut, referre in codicem, modantea diXerat referre in talu .

. Haud allim e lae a vi retera i , ex quibus Corribane, . aut certe a Brma quadrata Graece .ssicebantur re δε . . Ita Eph tirus, ισλ. . κατα δε ρενεων, mim alicuius Diaconi, qui sita: eripta ex Minis , in quibus extemporanea meditationes pri

nium staridis retulierit in Micas suadratos 'omo bis ομ ων inqui. - των κεδαώων δ ετ ι ποιησαμεν nos, distriminis fignificandi causia , codices hosce passim appella. mus libros quadratos. Praeterea Salmasius, i. c. p. O s, trassit, huiusmodi mulas multiphoium membra nun Graecis proprie diici consueuisse σωμάri , ike eo or ri certe omnino deprehendimus, libros saepe σήιε- ,πιψειατια, et Larin corpora appeLi Apud Dionysius, Longinum, fiet. IX,nta , segitur σαγα-

18쪽

ITI, c. D F leges duodecim tabulae um N Ur pus --α- uris, Quid vero nunc si uentius dicitur , quam παρο- tauri Huius Quamuis vero sic manifestum sit, libros appellari, Iasis Ut reporas haud tamen tu a assenserim Salmatio, ita eos appellatos esse a forma, hocque nomen odi diu iussit pro iurei Potius crediderim, libros cordiris immerii a muli lici argument et a plurium opustularum in Rutuli e m comm- ne S r, mum inuenisse. Sic Plinius L. Rapist a Rasit, Versias, qui spa sim in vulgus xlarant m in us tetrassioris , tam tu rum Ii- hrum ex συς-οι, colligendos. Et lusulentis Suetomus c. UT AIAustr. Gn-mat hac d re loquitur. Auribus opitiis, inquit. UNossit variar er Dioms aliquis vias--, Mequibus nouem Omnivs corporis. Interim tamen, cum Cossiem, quorum tabestiit ex Vtraque pane scribe bantur, spissiora 'pera possetn caper qu- olumina, quae non eran misογωφ hic facile sit emi, at libri amplioris et multiplicis a menti qui σώμis an eo am diectantur, firmumclus in codicibus, postquam hi iuuenti erant,

'uam in via imbus, exararentur. Dd denique in isa codiacum norima attinet, u eaomma pertinent, quibus et sit uiaeetabulae olim appellabantur Vtpote quarum nomina, per figur Tam orationem etiam deinde ad codices fignificandos vitara 'ata, ita ut exempli caussa es dii δελτοι πυ- ,. id . .άυδέα, πανιAς, dicerentur. Cuiusmodi nomina ex parte rum explicauit Bemhardus de Montiaucon, L. I laeograph. Graecae c. IV. IIII. Quarumcunque vero materiarum tabulae scribemini caussa ita coniungi poturam, ut aliae pur alias struererim gaz

Ibros dederunt , ut isa es appe arentur. Hinc inim non tam' etum eiaires bHi, sed hilam et rei, -- , a mimam i, et chartarei, aliique, apud ses rores laguntur. Quemadmodum 'gnim ex quavis anateria, quae voltu.in x - ' ecs impo-

19쪽

03F. ita molarina timconficiebant sat etiam, de quacunque ma Meria plures tabulae ad stribendum idoneae concinna contex, que poterant, ex ea materia libri, qui codices proprie dicuntur, compingebantur. Vtriusque se ae opera, generis nomine di- .cehantur ri , uti Dim IK n. a reari ostendimus Hinc Dpian in s gr. de tigati m. stru DRVManesiatio- tinentu omnia voLvMINA, His A rta, e in mems nasnt, me in qu is alia m teria 'sed et sis philyra, aut in L lia, ut non niab conficiunt , aut in alio corio; idem erit dicem. ἀ- Euod se iis Com CIBVs A MEMBRANEIS, A

RJAE, in CERATIS CODICILLIs; an debeantur. id amus ' Pass1m videmus, huiusmodi antiquitatis monimenta a Scriptoribus annotari. At omnium frequentissme codices olim ex me--is, siue pergamenis, compositos esse patet; Ubi qui dem membranarum te praeparandarum vilis innotuerat. Hinc merito, vel o frequentiorem,siam, Vlpianus primo loco in t dicibus positit me raneos. Huius generis codicem Martialis, tidiximus, L. XLIIIEpigro XXXIIII, vocavit multipliem pestem; ob tabellas plures , Eufolia , in quae membrana expelle parata paginatim plicabatur, atque consuebatur. Praeter alia loca, huc etiam referre possunius eiusdem Poetae Epigramma in Virgilium in membrana, quod extat L. XIV n. CLXXXVI

am breuis immensi lepis membrana Maro pq us vultum prinis tabella gerinlatelligimus hinc membraneos istos libros distinctas habuis ea, hellas, siuefolia, haud secus ac nostri libri, easque tabella eXO

dine sim numeratas esse. Ceterum, hoc loco non ea repetim,

quae in I et III Dispici distrimine corii et membranae, item de

tenuibus, de candidis , de luteis , purpureisque membraniS, iam annotauimus Neque nunc de Vetustate membranaceorum codicum, horumqne durabili vi , disquirimus lybillonius, haede re agens , c. III Supplem de re diptim prouocauit aci Virgi lium Bibliothecaque canae, qui in membranaceo codice scriptus

20쪽

vinatur saeculum a Christo nato quartum antecessisses dem com-niemoraula alium codicem Regiae Bibliothecae , paullo inferioris aetatis pneque non eiusdem Bibliothecae Prudentium, qui adi rem aetatem a edat. Silentio praeterimus quamplurimos alios diem membranaceos , quos iam aeculo sexto et septimo post Christum natum striptos adhuc in celebrioribus Utaothecis si peresse constat. V. Sed libet etiam non nihil de codicibus extraordinariis, aut rarius ussitatis, dicere. Si singulae tabulae, in quibus olim aIL quando res consignarunt, multiplicari et coniungi potuerunt;

mirum non est, etiam ex pretiosiori materia integros libros , ammque, tum ad magnificentiam, tum ad perennitatem , exempli muta, aureos, argenteos, aereosque codices, confici potuisse, si

vhi plures huius generis tabulae, in quibus identidem res consignatas fuisse legimus, coniungerentur. Aerei codicis indicium quoddam ippeditat nobis ruterus , in Syntagmate Inseripti num, p. IDXXXII n. 6, hi reseri, fuiste Patauit, inter Pinellianacimelia, lamellas aereas duas, trinque scalptas, Charactere quadrato informi ex Praminum indicio licuisse suspicari, plures paginas fuisse in libri morem compactas. Sertorius Vrsatus, in monumentis Patauinis, p. 3 29 earundem tabellarum Pinellian rum mentionem fiacit, easque putat fuisse ex iis libris, qui apud librarios in legionibus habebantur; sed et illas rea misi; bit, incertum, an memoria lapisi Neque liquet, Vtrum dum decim tabulae aeneae legum Romanarum, de quibus aliunde comstat, more codicis cuiusdam compactae, et in publico propositae herint an singulae seotilam rostris affixae pependerintl Pri rem sententiam quodammodo sustin e videantur haec Ciceronis verba, de Oratore L. I, Bibliotheco minium Philosopho rem unus videtur II asula um libosius ubertate perare. Quod ad plumbum attinet, non repeto, quae diuinioribus literis prodimtur. Etiam Pausanias, L. IX, c. 3I, haec de Boeotis, qui circa Heliconem domicilia habuerunt, refert ei ait μι μολιcὲον