장음표시 사용
481쪽
maris et terrae numeroque carent Is
ν. - 6. Nauta. Libs . pamus adiuncta tamen necessi-- - 4. Suavis oppositior tatis, iit ita dicam, notione. Sic Tu, qui antea raritveruim terra Tibullum aegrum tenebat Phaeα- Tum orbcm emetiebaris, tantii eis I. 3. 5. Terra adeo nos Ium arena corpore tuo nunc habet, cohibet, γῆ , καπέ- occupas, pauxilIum terrae spa- χει in qua mortui iacemus. tium mortuus complecteris. - Antipat Sid. c. L in in riv. moris et terras'. universi per Anal. II p. 27. κατιο, υLUM enumerationem - forenti geo ρον δι-ονις Antipat. hess. metram. μετρεῖν κοσμον καλπεί- . LX. Anal Br. II. p. 124. ρατα γαίη similiter Palladas . υσονίη Mβυσσαν χει κον .XCL Anal. r. II. 426. - cf. Abrescii ad Aesta. I. p. a T. Archytam arenae mensorem vo In composito ohibone forte ali-Cat, nam et de numero renae qua vis est, nempe, Archytam disputabant mathematici, quam quantumcunque Virum exiguam in rem Archimedis liber exta nunc arenam complecti. Sed bat ψαμμίτης, s. Fenarius ni hoc sorte argutius. Ad sensium si omnino arithmetices notio idem Antip. LIX. 1. Anal. r. subest. - numero carentis, in I. I. de Socrate, ἡ χθαμαλὴν σnumerabilis, nihil amplius Ca νοσος πέδυ κονιν Simmiasve hoc ad irridendum Archy- heb. I. Anal Br. I. p. 163. tam, qui sibi sumsisset γνῶναι de Sophocle Τον- - τὸν των μέτρων τοὶ μέτρα, adiectum τοαγικῆς Μουσης ἀστέρα eXistimes. - munera pulveris, τυμβο r ει καὶ γῆς λίγον μό- μοῖρα, μέρος, portio Nigua pni ρος Valchenar ad Phoeti Eu- veris, arena exigua, locus eri rip. 453. cum ostro compo-guus, quem e let, in quo iacet sui Antipatri id. c. LXIX. Corpus. - ohibent tes habent Analeci Br. ΙΙ. 25. - ολδεα te κατέχει Scilicet terra re κρυπτω ον τηλίκον, σF τι gio, locus nos tenere dicitur, κεύθει καὶ Θίτιδος γαμέταν cis quo versamur, ric occit -αχυβωλο ' Iκος. CaeteTum
482쪽
Pulveris exigui prope litus parva alinum Munera nec quidquam tibi prodest
Aorias tentasse domos, animoque rotundum Percurrisso Polam, morituro. Occia
eaciem hae sententia varie ex artas. Nam pro caelo sunt
mrnata est a poetis, atque m domus aeriae , quas tentat, qui Pliscatas veluti via Amor ad eas accedere conatur. In est III. 9. o. de Tibullo vix ma enim a. v. summae a id actae me et tanto Parva quod urna notio. , Wcxnsdors ad rare. aerapit et xorvi. IV. II. q. v. 63 Exc. I. T. I. Oct. min.
aEra sum. quod digitis quinqua p. 23 Pertinet adeo ad A
L Natur, ouus. Alii, ut paucis hytae declarandum philosophiaerit tingam, clios ν ita Me studium maxime ad eam a vitini: munera pulveris tibi toni quae in deorum natuXam Mondum Persoluta, pulvis tibi inquirit. Iam cum eiusmodi nondum inlaetus, cohibet te, conatus uti omnes sere, qui ab Probibet. te, quo minus Stygam ingenii agacitate commeridati erransis Possis; quo an quid dii nem habent. v. ades. 5. 21. inxius ac contortinc excogitari hominem cadere negaret pxisca Potuerit. quoque totius loci vulgi opinio poeta, eam laci
vis atqrae sitas γεια, quae ex op tus, Archviam, de Diis philos Positione oritur, magis enerve phatum, tentosis h. impio ausutiar, dubitaverim. Sed timebant, adiisse ait aerias, caelestes de me initiiim carminis adversaretur Tum domos. - animo Percur- V. 25 sqq. prava interpreta risse, eontemplatum esse, dispe-timi inducti. - Matinum ι xisse de xerum caelestium natus de ora Calabriae tura Apposite Lucret. I. 5. v. 4--6. Nec quicquam prod de Epicuro orgo Divida vis unia est tibi, tentasse, nequicquam mi pervidit et extra Processe Lentasti a. d. moriturus, qui mox longe flammantia moenia mundi, stalis esses, . neque caelerium atque onpie immensum Peragra Tertim studium prohibuit, quin i mento animoque. - rorum morti succumberes, a moriendi ro, gravitc claudit sententiam. necessitate te exemit. Senten cf. II. 3. q. Cacterum aliitiam hanc poeta ita adornavit, tollim tinc locum ad astrolo- quasi hac ipsa caeli nitempla gie Archytae studia resurunt,tione se stipae humanam condi quin Gesnexus eo delapsus est,tionem extollex voluisset M ut Arctiytae αυτόρ τεν, seu FO-
483쪽
Occidit et Pelopis genitor, conViva Decim Tithonusque remotus in auras, Et
Iantis eolumbae maininationem μασαν ἔν Τασαλος Ουτος, Pind. hic forte respici in animum in ol α. 360 h. si ornatum fabu- duceret Neque altera proba Iae demas, opum florentissimus. bilio videtur ratior quam si Hi enim λοφιλεῖς habiti. v. ad Poeta voluisset aliter haud dii L 26. a. et I 51.33. item timbi rem adornatum fuisset. Et mines pii ae iusti ξένοι καὶ μω mathematicum Archytam iam Ἱακεοι λοιs Pausan. VIII. R. initio carminis prodiderat nunc p. oo. dicti quod adumbr deibilosopho agit tum ex aurea aetate, cin qua
.σπε φίλτατο Dκ Δι= Κρονίωνι videri potest; nam et is Piet ανακτι - . . καἰ ἐγώ - κοί- is laude florebat, antequam σφμ, ἐπεί, Θανω et φ. o 7. βονι sua Iovis iram provocasset. Κατθανε κα Πατροσωλος, ' κε Stat Theb. I. 8a Tanta σε πολλον μείνων. Ad om Itis indo Parens, qui non fial-muneata moriendi necessitatem ibus undis imminet, sed ius declarasidam Archytae umbra et magni vehitur conviva Tonam V1rorum se praestantiorum, iii tis. Alia denique linitis figmenti mortem non magis nugerint, Tatio in Virg. Ecl. IV. 65. a exernpla assert. f. Virg. Aen. X. terum Nostri locum sublegit 469 R. et Nostri II 16 29. auctor Eleg de Fortunae ica. LV. T. q. Inicuique ora capud erasd. Poet. min. III. eius adiecit id, quo reliqui ho p. 45. V. 9. O. Tontialus in-minibus in tantiim praestarent felix, dicunt, conviva deorum, at communi mortalium condi niano quoquo a --Mnes ictimatione exemti videri potuissent saera Iovi se B. Tithonus - μω is genitor Tantalus quoquo occidit, etsi ab Auro
atque is adeo in summo apud chritudine quaerenda videtur. Deos honore suisset ετ σι αν 'Eπιείκελον, νατοισι Tithonum πω Θνατον 'Ολυμπια σκοποῖ HL vocat Hom. . in Ven. I9.6iqiti sui COOoli
484쪽
Et Iovis arcanis inos admissus habentque Tartara Panthoiden, citerum Orco
unde totius tabulae deseriptio maiorem iis auctoritatem corierat, ut alii hoc ulterius orna 2. o 7 adde Platonis,inoena Tent, adderentque, a Diis eos P. 38. mino Iovis areanis couexpetitos adeoque raptos esse loquiis, αροις, admissus. Διοι laxime vero eiusmodi Taptus - - αριστὴς ut multimo ad eas reserebant, quae et de eodem Homer. Od., 149. ipsae larmosissimae essent. Quod i in familiaritatem Iovis receis ranice e pertinuae arbitror, ut tus, quoctim ipse Iupiter Vero iuvenilis formae praestantiam saretur nihil amplius h. l. D insigniorem redderent. Sie Ve bitari etiam licet, an Homerus aius Phaethontem, τέρι ανΘos inoem hoc respectu fic appel-
μό- , iuxta Hesiod There explorato ponat, anno Potius 987. et Aurora eephalum Nau e pristo sermone simplicite sit rsan. III. 18. p. 56. Anton vix priidentiae ac iustitiae laude Lib. e. i. Clitum Hom. onspicuus. Nam eum Diis veris Od. s. acto. et hunc Titho sari, et nium iustum svie Dum rapuisse redita. Adriam tem esse antiquus semo pro ii ta mori ab aliis alia. quibus, dem habet haud obscura xati qliae sabulae originem dedurant. e. Eurip. Hippol 948.
obfuscarentur Caeterum L n θεοισιν , ον περισσος - ανῆλxhonita senio paene confectum συνεις συ σωφρων καὶ κακων απι atque emortuum in mortuis poe- ρατος. - Io Sapientes etiam
Pte II a 6 3o. Pessime vero σου Praeclare Archytae quidam remotum in auras expli bra exemplum Pythagorae cui carit m tuum. male quoque diu viveret, addictus fuerat. Dacer Minos Cretae in medium profert simulque
nem pete. Scilicet a Diti am to dicebant eos, qui. pulchritudine maxime conspicui essent r. ad I. 6. a. Ita proclive taliaret, ipsum Iovem in confiistium adliabutita ferebatur: βου
485쪽
w66 Q. HORATII FLACCIDemissum quamvis clypeo a
In ipso eoni probatum 'angit statuendum videtur Sed forte
Adfirmabat enim Pythagoras, se το iterum non urgendum et da Troiani belli temporibus fuisse iteratis per hominiam aetates Panthoiden, arithoi siluam. Eu corporum mutationibus, oriuμphorbum, iam ex aliis in alia demque dissolutione capiendiime migrasse corpora, deriiqii PD utque adeo, qui Aethalides fueuthagoram factum. Cui et rit Tit mox Euphorbus, postea fidom faceret clypeum, qui in I ermotimus, tum Pythius De- Iunonis templo haud procul ' ius denique post alias bene
cenis intor alia να ηαατα adfi multas migrationes extremo PDNucesset, suum , cum Euphor thagoras evaserit. V. Schol. S
bus esset fuisse contendebat Phoci apud Lamb. E migrati Euphorbi certe clypeum ibi a nibus vero Pythagorae poeta Eumenelao suspensum Memorat phorbi tantum exemplum inerti Pausan. II. 17. p. 148. 'ooque tanquam illuutrius, fabulaque de ipsum nomen, is inscriptum clypeo cisio famigmatissimum.
mox detracto eo, Tepertum ess - 11. ouamvis non tam moris
ferunt. Vid. Inipp. ad Aeliari. V. tuus, quam potius corporis tan-H. II. 26 et ad Diog. VIII. 5. tum exuvias posuisse dicendus Habent Tartara P. Τάρταροσικε , est anima eius aliis deinceps κατέχει LIανΘοσην iterum Oreo, corporibus inserta, icque vitam in Orcum demisum utVirg.Aeri continuante cuius rei sc vitae II. 527. copia poetica, a se continuatachveritatem ipse et ornate pro Vulgari, Pytha clypeo, quem tanquam Eripho voracias, tanquam Euphorbus. bus ad Troiam gessisset, satis et tanquam Pythagoras, Orcum luculenter ostendit. Sunt adeo subiit. Si itΘrtim h. l. proprie verba corrigentis atque Tinxi accipias, animamque adeo u gentis, tiae paullo ante de Pphorbi disti. in Pycliagorae lingora pronuntiaverat, ne is eorpus immigrasse inde cogas, vere mortuus putaretur. Atque ex eiusdem pliilosopli praece si quidem Iocum, qui riptis, ipsius animam post lon intpp. hallucinationibus occupagum demum temporis spatium tum ac praepeditum, diu exeris quod ter mille annoxum Aegy- cuit, satis expeditum arbitror. ptii, misso vero Platonici sta Vana adeo est Sanadoni opinio. tuebant. V. Item ad Uirg. Aen. Pythagoreum philosophum d vl. 48. in corpus evertisse, malis suis conixaria hic Pra cipera Dj9jljgeo: Corale
486쪽
Nervos atque cutem orti concesArat atrae; Iudice te non sordidu auctor
vipere fiatnentis. rava etiam Troiaena empora, se resani omnium in p. Tatio, ita ver belli temporibus vixisse. s.
hae quamvis . . . . concesserat adeo nunquam vere oceidisse. mirae, pro causa subiecta existi ias. Nunc demum poeta LITlimst, binitam Pythagoras non Archytas subiicit, quibus caussis iterum mori debuisset, fere ut Pythagoras mortalium eonditi TantaIus, quod eonviva Deorum, ni prorsus eximi debuisset Vul- Tithonus, quod Aurora amatus aris victurae xatis ferebat eruisset In sensu enim consti habant Tart. Panthoiden, iterumetiendo vide quomodo iidem Oreo omissum sano non halineinati sint Pythagoras bis sordidum naturae verique aucto obiit, quamvis prolato clypeo rem Sed posteritis poeta cum
Ostenderet, se tanquam Euphor iis, quae interiecta sunt, quam is in Troianis temporibris inter in . . . Oncesserat, docta Ta. emtum cael. a. se iam semel tione coniunxit Quam cum mortuum quod parum procede non peTspexisson in p. R. re videtur.- quamvis nihil ultra quentia ad interiecta retulers. Praeter nervos atque cutem, hoc ripplementor et quam is sex και χρῶτα exuvias corporis non sord auctor esset. cum adisi Torti concesserat, permiserat, ius modum diversa sint membr tantiim ei in corpus suit m dede ita ut altorum veram Pythago. xat, anima sibi vindicata exquisi Tae mortem neget, alteriimtissimo verbo Dec minusornate ac caussam contineat, quae eritidem PToprie nervos et cutem dixit de morti subducere debuisset. . corpore anima destituto. Nerri Auctor naturas, inni naturam
emim generati notione musculi disposuit. splendide pro qui et ligamenta corporis dicti, V. de rerum nati a de Diis, o Gelli. XIII. 2 a. quibus quippe mundo philosophatus est nova
totum corpus fias inetur et in via naturae arcana scrutatus est. robur erigitur, desertum contra Nova de ea dogmata protulis fulcimentis stiis, in ruinam labi Eodem splendore Lucret. v. tur, acrob. VII. . - ω 966 Nos ager hoe autem, est reo , qui a Menela in Innouis Naturam graviorere TeTum semper, templo Dispensiis suerat, refixo, et cinVentam patriis acyonam revulso, detracto rit Virg. hortis oeulatorem, venato Ac M. V. 56o. - eslatus, te remquo naturae physicum appeto
statum faciens comprobans ut i dat. D. I. 5o. Insulsa iam
487쪽
HORATII FLACCINaturae verique. Sed omnes una manet nox,
admodum nonnulli G auctor ehytas igitur nautae iudicio tri- seriptor libri de natura. - buit tantum, quantum ii dicam Atietor eri, magnifice et o di eius saeuitati tribuo licebatide eo. iii primus Vera docuit, Parum recte igitur faciunt. tia qui unice vera atque indubitata non sordidum auctorem ex a. invenit proposuit, divit avit. ποτητα dictum volunt, pro ra Sempe animo obversari debet, illissimum, summum auct . . uti unum e Pythagoreis litorioqisi aere Virg. Aen. XI. 359. cons- Idem adeo de sectae, cui nomen liis habitus non utilia auctori dedit, principe quivis alius prae quod sane ex Archytae mente clicare posset. Atque ita plane de verum est, non eiusdem vexo Epicuro pud Petron α 55 momenti e nautae iudicio. N erre. Us Pater vari doctus Di que tamen itinc nautam ad imearu in arte itisse se hane vitam inmam hominum sentinam deis dixit Laber daeos Cium verum et rivisum velim, imo, quum, me iam de aequo a iusto dicatira caturam faciendo remot imas repp. I. a. 11. Ethicen, Philoso cieaeras adiret ingenium eius Phiae partem, a Pythagora exculo multarum rerum, litterarum tam intelligendam esse omnes quoque cognitione πeultum fere statuunt. - non sordidus esse quumque inferiorem Iines iudice, quem vel tu, qui pili cliam ieregrinando attingeret. Iosophiae eius arcanis non omi de Pythagora quoque nonauillanino initiatus es. cuius adeo fando accipere potuit. Dum indietum de eo sola eius igitur Archytas Pythagoram Velaena atque celebritate ducituri a tali homine magnum virum non sordidum non contemneno iudicatum iri coissidit, situm diim iudices auctorem nat. Nam ipse hoe quali involucro iudia de vix qualis erat Pythagoras estim de eo prodidit honorim multorum elogiis condecorato, centu num. ii Praeclaro aT-nnicuivis e plebe, etsi instaene aificio adsecutus est hoc, ne pamsint istae laudes necne, pronunc tium studio ita de illo sensisse tiare nequeat, hoc tamen ei tuo videretur. Atque hactenus liceis inicium concedas inesse debere bit in vulgata lectione acqui isti viro, lineacutioribiis atqile scere. , Obss intelligentibus probentur, non N. 15 sq. Enimvero morim. contemnenda adeo esse, satis di ista necessitas ad omnes per- probabilia esse oportere AEtiam tinet, omnes moxi oportet, quam- multi pro extis habeant vis diveria mortis sit ratio.
488쪽
Dant alios Furiae torvo spectacula arti: Exitio est avidum mare nautis: Μixta
sterius membrum Archytas sub Stat Silv. II. I. a sqq. unda iacit ut ad mortis genus quo haec tantum apponere lubet ripis perierit, transitum sibi ape omnia functa aut moritura vitanxiat Alite non perspicias, cur Os bella, hos adauora P diversa mortis genera comme fune his amor exitio est, mmorenturi Nam ex antecedem ror his et saeva eu ido Μυ-tibus concludi poterat solum ias βροτῶν κῆρα Simonides
hoc omnes morti deberi Ad quoque eleganter per partes d sententiam totius loci facit epi . laxat, XVIII. a. Anal. T. in Anthol. . m. p. 3o8. Emro. 28. του δε αστηνοι νοσοι ἔγω - δομον ' λ ἡλειν -- μείρουσι θνητῶν του δ' Ἀρειω ριμιγων, ἔτεροι αλλαν παν- ,δμημώνου πέρ τε μελαίνη 'ΛΔ νε δε τε παντως. Verba omnes σω Δεο Θονω
una vim acquirunt ipsa colloca π, λαιλαπι κλονευ μενοι καἰ--tione. - nox infera, rei te μασιν κοψοῖσι πορψυρ is λοs, bras Catuli 3 13. de locis νησκουσι. Idem argumentum, inferis V. I. q. q. - a more tamen suo tractavit e ners nos ea dicuntur, quae fato troii. α 115. Iliam bellantem nobis impendent, quae sat in arma daei iunt, caet cf. II. 13.
nos constituta sunt quae essu Iam observa quam splendida gere Don licet. Sic II. 18 3o imagine vulgare hi in pugnadastinata avia divitem manat he ecidunt, poeta declaraverit. Torum. adde V. 5. 13 et 16. Prieris, qui in pugna occiditur. 41. Stat Silv. I. a. 17. dat Marti pugnam obeunti is -- 16 via uti οἶ- Θανατου, taculum, ars in caeso ocuIoanota imauine. . ad I. q. T. defigit ei immoratur, vulne-- 4aIcanda, cunctis terenda, Tum atque ebullientis languinis ut eadem in re Prop. II. o. 74. adspectu laetatur: liuic enim h ingredienda. f. II. 7. xx. ο υμένων δε λορο ανυων-- semel serius eius II 3. iuxta Antip. Sid. c. XIX. Analoa6. de eadem re aliquando ceri r II. 40 aciae Orph. II 64. te ineunda. ubi os αηματι ανδροφόνω χαι-υ. 7.18. Progenerali ubi ρων audit. cf. ad I. a. 57. E que patere leti viam ipsa in quiutiore modo hoe Furiae satim mortis genera subiicit, sed cere dicuntur quatenus X amin adnumerandis iis sibi tempe liqua idea ipsae in proeliis ve
lalli duOblIsque tantum destin santur, pugnantesque ad mugitur poeta. Magis linuriatu tuam caedem impellunt. --plicissi.
489쪽
Mixta senum ac iuvenum densentur funera et nulluin
plicissima utique ratio erat haec t evellebantur atque in ignem alii, furox incensi in pugnam coniiciebantur; quod erat Tuunt et caeduntur iun ταρκεσθαι. Tum victima iis Paullo doctior Fuxiae eos ad aerata Virg. Aen. XII. Di N. Pugnam instigant, simile, ut in dicebatur Deo, cui sacra appaea cadant efficiunt Sic facilis rabantur. Iam cum homines
Progressus fuit ad illud, inuo prisca religiones Diis inferis
tota imam animatur: auxiae ανειμ μόνοι haberentur s. rei
alios Marti spectandos praebent, victimas III. 3. 5. Similiter quos caesos iu voluptate ad Pallada CXXX. Anal. r. II. spiciat Male igitu Inipp. exi 454 etsi parum suaVi compa- sumant, da, Daeeaeula plane ratione: πάντες τῆ Θανάτ. τη- ita dici tit ars ludos gladia ρουμεθα, χαι τρεφομεσθα stores. - torvo, βλοσυρῆ ut αγέλη χοιρον φαομενων ἀλα- Hesiod Scut. v. 147. do arte γωs satis proclive erat, cum immiti, laxo, qui tali adspectu re etiam ipsos sacrificandi ritus Iaetetur apposito epitheto ad eos traduceie. Vt igitur mo-- 8. alii in mari pereunt riturus tanquam victima viteri avidum, propter naufragio crata caderet, opus erat crinium Tum frequeritiam ornat Pati summorum uti enim is inma m D aliter avarum mare III. 29. cudum tempora ferro notabant,6 I. Aen. XII. 175. ita Iris saviana v. 19. o. Cuiusvis aetatis crinem vertice aufert Aci . U.
homines morti obnoxii sunt. 693. abscissione. Iniungit hoc mixta promiscue, nullo dis ossicium Θανα, Eurip. Alc. 74. crimine sentim e ut' num fu Iridi Virg. Aen. l. l. Proserpia
Nera densentur, acervantur, se nae Noster h. l. et inde Statanes a iuvenes conteitim ea Silv. II. a. 47. iam omplex alunt; de caesis in pu a petita manu crinem tenet infera Iuno, imagine ἐπασσυτερα--ται, de . Omnino eo ad Virg. l. I. stragis acervis o. Docto istillum a 'ut verticem to iterum moriendi necessitatem ad dere fragii, cfugit, non absti- omnes extinctilem antiqua ac Ict, Omnes sacrificio parat, nul-xeligiosa imagitio repraetentat si parcendo. Hinc υεν dicta. Poeta Scilicet sollenti ritu im v. i. a. Quid nitrum gumolanda victimae pili e fronte tur, si et ipse naturae debitum
490쪽
CARMINUM L. I. C. XXVIII. V. 19-24 27 L
Me quoque devexi rapidus comes Orionis Illyricis Notus obruit undis.
At tu, nauta, Vagae ne Parce malignus arenae
persoIverim Sed docte poeta translatus ex Apollon. . Isto 2. ipsam mortis genus huic senten πιι αερω λοοῖο πέλει δυσι 'Ωρία tiae involvit. Vulgario ratio νος. Hinc poetica ratione ipso mat, ut fluctus Archytam Mocmpestates ciere dictus cf. xuisse dicerentur, κῖμα ἐπέκλυ- o. o. et 15. Virgil. Acia. s.' sed Noto tribuit, quatenus . 535 Claudian de Laudo
mare turbat, ac nuctiis movet. Stilic. Ι. 37. et Valer FL U. Idem orationis color in Virg. 62. - comes, ad I. 25. Aen. VI. 556. - mlis, flucti extribus bricis maris Illyrici, h. Adxiatici in genere. 'Iinc pro ν. 25 sqq. Sequuntur preces
Prio Noto, . Austro partes da atque obtestationes Archytae dotae Adriatici enim moris is iussis corpori suo impertiendis. arbiter maximus I. 5. 5. - Scilicet quum omnium sermoaomes Orionis aridus, qui a P puloxiim sensu atrocissimum,pidiniinus est, tibi Orion ove quod homini post mortem acci-xtis, devexa caeli parte conspi dere posset, hoc habexetur, si citrix ad occasum vergit hinc corpus sepultura privaretur iit Pronus III. 27. B.hoccidit. Est huic obviam uent, partim legi-ade Notus sub occasum orio bus caverunt, partim idinitianis exortus. Hoc enim tem ad excitandos humanitatis senia pox 4 πανδυσίην illud Vocant, sus maximi momenti erat, reme. g. Argentis. XXIII. Anal in religionem verterunt, qua et Br. II. 274. συρμο οτ 'sὶρία totam gentem, ad quam proicis νος ἀνεστρωφησε Θαλασσns is clum cadaver pertineret, polluin os , πο στυγεμ οι ματα παν tam atque incestatam Uirg. Acu.
δυμο adde Isid. Aeg. IV. 1. VI. 15o. isto, et ipsam ni
in Hal. r. II. p. 74. mare mam, quiete negata, centum ventis maxime in statur annos errare credi volebant. s.
ποτα παντο- ἀνέμων Ουουσιν et ad V. 5 sqq. 'cque ali αῆται IIesiod γ. 621 ad Dum erat a Pythagoreo in has de Theocr. c. 54 Virgil Aen. preces descendere, quum etiam VII. 19. ovas tibi hibernis Aegyptii, a quibus Pythagoraseintilitur umdis qui locus iatum 4 1eccrat, errorem ilium Dissilire by Ooste