Ioannis Gandulphi Bononiensis Carminum libri 5. Item ejusdem authoris in aureorum Catonis Carminum de morali philosophià libb. 4. Leonina paraphrasis gravissimis firmata sententijs ad Marcum filium. Quibus accesserunt Marcellini Genuensis Carminum li

발행: 1674년

분량: 230페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

131쪽

rat . LXVI. V paee, & lavis pariter versamur in armis ἀimpositum est nobis illud, &illud opus. LxvII. CElia ruunt per mer per me miser ibit in altum, Munataque instabili do, repetoque manu.

132쪽

IOANNIS GANDVLPHIBONONIENSIS

VARIORUM CARMINUM MBELLUS.

fAPPHIC A. LVIrgo supremi genitrix parentis.

Quam thori laudant superum canendo, Quae vel extremi super orbis ιgnes Clara refulges. iam nibus cum te venerentur ArisUrb una coe me recolatque strat Thure paganus: saturique s lix Incola ruri . Rupibus celsis tamen ,& ni vosis M ontibus vultu facili, & decoro Mitis arrides, rigidasque visis , Prospera sylvas. ut tuae laeti simul hic fruamur Lucis aspectu nimium henigno Cusus hoc nostrum genus omne nutu Nempe fovetur . Cujus & blandis precibus Tonantis Frangitur magnus furor asperati omnium turba scelerum, & malignae. ' Crimine prolis. Interim claudis tribuis citatos Lenis incessu se oculisque captos Lucis opeatae refoves, loquelae - - Munere mutos. Hinc

133쪽

Hine& excelsae tua nempe rupes . 3. Nomina ,& colles resonant supini . Hinc tua & vulgo veneramut atri Numina luci. Hine minas ponit tibi dirus Anguis, Cedit irati rabies Leonis , Tygris apri audie, genus di larentum omne ferarum. o pium salve miseris levamen, o decus Coeli, superumque fuIgor , O Parens verae pietaris, atque Gloria salve. O salus nostri generis redemptrix , . Terror infernae Stygis, o profundi stella depellens tenebras, micantis Ianua regni. Impios long pia mater hostes Pelle, dum terras colimus jacentes, Pelle discrimen, rabidosqua morbos Pelle timores. Pande securos, facilesque calles Ad tui nutus , monitusque nati: Mentibus puris mereamur altas scandere sede. . Amen. Ad Marissimam Maνiam do Ba chano.

ADONIA. II.

Virgo supremi

Gloria regni, Luaida vasti

Stella prosuadi, Cuius ab aIto

sena per amicum Nostra tuetur

Noetria numen ἰ

134쪽

Cernis ut omnes Undique magna Nempe malorum Mole premamur: Utque tremendum

Nescio quidve Tristius alti

Dira minentur

Sydera Coeli. Ergo Dearum Naxima, summi

Mater alumni, Qui regit, atque Maximus altos Temperat orbes. Quem tremit atri Rector Averni,

Te tua supplex Felsinamiti

Corde precatur.

Opia iustis

Pande benignas Vocibus aures. si tibi sacras Ponimus aras

Moenibus istis, Has ubi sedes Eligis alta

Mole perennes: Unde benigno Lumine nostram, &Fronte serena Despicis urbem sSi tua nos rarTempora cingunt, - GDiva, corollae: Si tibi saetas Suave renidengLiminet seri s. Τunc tibi cum so Iemma vota Reddimus, & cum Festa colentes Annua, sacros Pangimus hymnos,

Maxima nati Numina verbis Lenibus ora, Deleat atra Sordida mentis Crimina nostrae: 'Leniat aeqvas Protinus iras, Temperet altae

Fulmina dextrae, Pellat atrocis Horrida Martis Bella, famemque Pellat acerbam. Pellat & omnes undique morbOS. Augeat usque Tradita dudum

Munera nobis. Virgo nocentum

vita, salusque, Quos piget actae Per scelus, &per Crimina vitae: Dilige nostros O Dea

135쪽

sa I o. O Dea recto

Τramite gressus; Instrue sacras Ire per Omnes Vique perenni Limite leges.

Discute mentis Nubila, caecas Pelle tenebras, vi tua noscat Grata ierem

Felsina temper

Munera nati, Et mea per te

Felsina cunctis Tuta periclis

Laeta seren Rideat usque Felsina vultu is Maxima lumm Gloria patri, Maxima semper Gloria nato, &

Spiritui per

saecula sancto. Amen. μινι exhortatis ad panνos, υι visiten puarum Iesum in prasepia

IAMBICA DIMETRA LIBERIORA. III.

Ea sodales pueri

visamus una puerum , Quem nuntiarunt populis Fidi magistri pecoris. Natum, datumque gentibus Verae salutis gaudium , Quem stella' Magis praevia Monstravit illa Regibus. Visamus antrum villulae Augustioris principum Potentiorum regiis Gemmis, & auro fulgidis. Condigna demus munera Uernantis agri flosculos Et mixta rubris candida vallis amoenae lilia: Gra

136쪽

Grates agamus virgini, Quae peperisse fiIium

Aurae conceptum meruit

sacro patris e verbulo. Iam procidentes cernui, Et voce laeti tinnula, Et corde vere fervido Plaudamus omnes palmulis. Hymnum canamus parvulo, Dum sacra fugit ubera Vill in νolutus stragulo, Cui cuncta parent sydera . Quid majus unquam vidimus Ille supernus artifex Mundum pugillo continens Praesepe duro clauditur . Iumenta flexis genibus Colunt, adorant, confoventore tepenti dominum Brumae vigente frigore. Da Nativitiata Domini Nos=νi Iasu Chνis i.

Colles resultant plausibus, Et celsa rident Montium Coelestis ortu filij. stellae refulgent purius, Campestris ora iubilat;

Aer resultat musicis Coelicolarum cantibus. G a Sal.

137쪽

-o Io. GAN PVLPHIsaire puer sanctissime,

salve lunar coelestium, Decus pareotis virginis. Et vera patris gloria.

Tu destinatus gentibus

veridicorum canticis Vatum benignus advenis, serves ut omnes protinus e tDa, deprecamur cernui, Te scire puris mentibus, Honore digno prosequi, Et nosse patiem maximum.

Nos illa quondam merserat Primi parentis crapula: Tu nos benignus erigis Ad vera lucis gaudia. que alma virgo virginum Flos, & corona fulgida, Quod Eua Mater insoleos AEgris ademit polieris. Tu reddis ecce largius Benigna, clemens, integra Tam sacrosancto germine, Cui famulantur Angeli. Tu cIausa Coeli limina

Evae parentis crimine, Ut vera dones praemia Verso repandis cardine.

summo Patri sit gloria ,

Nato, sacroque pneumati, Tibique Mater optima Per urculorum secula. Amen . l

138쪽

Ad Ravarandum D. Antonium annuli .

DIMETRA . V. AP te genus quod carminis

Dedi novum liberius Lapsis diebus, Annules Licentiosus arguor. Fortasse jure ac merito , Quod iuris id mi vendicem. Nullus quod ante fecerit Cui faveant Pierides. Aut Iegis inscius nimis Fortasse dicar metricae, Iambum suis qui sedibus Parum pudenter pepuli. Vtrum velim minus, rogasssi vera cogar dicere , Diei licentiosus, Peccare quam gnarus parum ad Annibalam alisavandum Equium diuisiensem Rem νψnduuam νυπε.

P H A L AE C I A. VI. OVimilis nimium vigebat aestus,

Cum Bacchum simul, & Deos aquarum Nuper discubiturus apparavi Permiscere tuis, amice, mensis, Quo lautas epulas, & eleganteis Cornu copia coatulisse visa est,

139쪽

Convivis minus ille quo noceret, Neu nobis fera bella concitaret, Ut quondam merus assolet Lyaeus, Sed convivia laetiora nobis Et tristi sine lite prorogaret. Ast undans Achelous, ut furentem Vidit Nyctileum rubente vultu Se se praecipitem dedit profundum Amens in e uteum , caputque mersit Turbatis nimio timore Iymphis . Alcidem ratus est, opinor, illum Victorem veteris , gravisque pugnae, Qua teli aIterius decore frontem orbatam doluit deus venustam , Et post nempe die videndus illo Et fugere metu dei furentis. Huic & blanda genu renudat aura Reiectis tunicis, comaque fusa Nud tur rutilans eburna cervix. Illi prominulae tremunt papillae Cur su tam propero, decorque crescit ἡsie uni licuit manere Baccho, Et nostris nimis imperare mensis. Sic & prandia Ialtiora nobis,

Et jocunda hilari fuere rima Tales saepe dapes parate dixi.

mon comparuli ulptam muel ludis

Tum quotquot fuerant simul cachinnos Convivae, fateor, dedere largos. Quin & Naiades, & pudore multo

140쪽

IOANNIS GANDVLPHIBONONIENSIS

In aureorum Catonis Carminum

de Morali Philosophia. Libros IV.

LEONINA PARA PHRASIS

Gravissimis firmata SententijS,

SEARCH

MENU NAVIGATION