장음표시 사용
211쪽
V. 635 pro σι εργο scripserim rέγοι. V. 703 in συγγνωσt γαρ ην syllaba ara sedem permutavisse videntur ovan, nam nec γαρ requiritur et ἐν parum est aptum
V. I pro δε scripserim γε , quod hic habet aptissimum
V. 74 scripturam ἐν λοπις recto voram iudicat auchius pro εχεῖα enim scribendum est δειξας πολλὴν δειξας ἐν λόγοις ποο-
συ ιφορων θεολατον superscr. - m et ex adnotatione scholiastas γράφουσέ τινες οὐδε σε ιφορα επιλaroς ἀ νοουντες δἐ ' no κοινο γαρ ληπτεον το ου εστ' ἰδεῖον scriptura συμ- νοοῖν θεήλατον maiore fido comprobatur. Scholiasta autem non potest οὐκ εστιν Ουδεν δεινον legisse, nam qua tandem ratione haedlectio in sententiam eius quadrat Itaquo in D εστ δεῖον manu8 poeta quaeri debet, quae fuit: υκ σύ' ἰδειν οὐ δεινον Ar εἰπεiνεπος ουδε πάθος οὐδἐ Dιιφο- ληλατον. V. 33 verba συγκατειργασται τόδε post φιετεσχον φονο alieni supplementi speciem prae se serunt. - V. 38 pro υμενέδας legendum σει ναὶ γαρ scit. εἰσέν qu0dest enuntiato νοιικειν - φοβφ interpositum. CD. 409 sq. Disitia i Coos
212쪽
V. 429 graviter corruptus. D. Nauch. M. M. I 40. Pro σον αἱμα requiritur σῆς αIμα μητρος D. v. 338, 23. Itaque cum susto post Ista intercidisset, versus correctus est, qui hic fuisso videtur: ιδ α γνισαι σῆς α ια tr7τρος, ως ο ιος V. 547 corrigatur oportet ὁσιος δ' ἐς τερον νομα. V. 636 post συννοο ιεν 634 pro τῆ δοκησιν requiritur τὴν
V. Id ex adnotatione scholiasta ut irohhosfius εἰ γαρ 7121 τροπα ἰν 713), οὐκ ἄν 714 restituit, ita ex verbis δι του Ἀρπος τὴν γῆν Θουν διὰ το Αργος suspicari licet poetam scripsisse: υκ αν ἔνεμ υργους γαέας. R. I9 x actions trium librorum in quibus Marcianus est, τἄλλα cr υδεν elici debet quae una videtur vera scriptura: ἀλλ ἀδυνατ Nun habet infinitivus GDπινγλατειν unde pendeat.
V. Id iniuria submovetur a Nauchio Pro tr. τερα et Gosetoo scribendum ιντερα ν - , ἐω τουτ De matro enim aliud dicere vult Pylades, quod cum non sit ευπωπες λεγειν, comprimit ἐω τουτ di similem reticentiam apud Soph. O. R. 1289. Diqitias by Ooste
213쪽
198T II57 mirum in modum insertur τὰ πλῆθος Requiritur τοκῆδος postponit amicitiae adfinitatem .
ξιουμένην πολιν eis. Soph. l. 976 nati οις δεξιωσεται et Aristi Av. 1728 ιιεναloις καὶ νην φιδέοισι δεχεσθ', δαις. V. I25 pro σταθεl conici πλαθείς. CD. 1279. V. I309 correctio συνέπεσε parum probabilis Literae επίεσε)duplicandae videntur: δάκρυα δόκρισιν εὐεπεσε; nam praepositio ἐπι requiritur cis locutiones uripidis sex αλγεσιν ἄλγεα κεῖ,αι,πι μαχα n nr μασιν laro, ra). Si malis δακρυ ἐπὶ δάκρυσιν
επεσε, concedo, nisi consulto poeta illam conlocationem praetulisse putandus est.
V. I647 pro καλεῖν, quod est ineptum supplementum, Herman nus ποτε scripsit. Ex Androm. v. 20 Θετίδειον comparat cum v. 117 MDιδος απεδον et El. v. 1273, 1275 iueare mihi videor poetam scripsisse υρεσrειον πεδον Rhesus. V. 83 οὐ ταυτ πραξας ' καὶ τα λοιπὰ νυν σκοπε mutandum
suspicor in συ ταντα πραξας και τα λοιπὰ νυν σκοπει.
V. 34 ουνεκ ου ἐκ αγγέλου λογων depravatum procul dubio
ex our και ἀπελου λογον. Quum et in κατ ante a intercidisset, ου in υνεκ' correctum est CD. Nauch. l. L p. 173. V. 39 εχθρων sententia gratia ex ἀθρων abiisso puto. Non necessarium esse εχθρων cognoscitur ex V 448. V. 452 varia tentamina vides apud Nauchium Cur Eurip. II17 sq. cuius ipsius coniectura ἐπὶ γαρ αυχιῶ - ἀνθουνιας περσειν nullo modo probari potest. Gensus docet ex EPAP factum Disitia i Coosl
214쪽
ET BOP, ex reliquo EC autem ἔξω correctum, duorum γαρ alterum omissum esse: τ αρκεσω γα - και περ στερος
V. 595 rto δὴ λιπόντες fuit ποῖ δὴ βλεποντες.
V. 705 Nauchius pro τέ μγ ν recte supplevit δοκεi, nisi quod δοκευ scribendum et in v. q. δοκεῖς relinquendum est. V. 889 ni ιια, pro quo coniecerunt Etsta, Miacti φασμα ela. Nauch. Curi ur. II 184), mihi aptius in αυιι mutari videtur. Troades. U. I9 παρα τε προθυροις fuisse puto παρα του προθυροις. V. 82 hι corruptum ex χευφια i. e. χοάς est. Soph. . . 69 472 Post hunc versum aliquid deesse videtur.
V. 509 licet πετροις Soph. i. 728 , πόνοις v. 760 τινὰ
V. 679 non do Fixi coniectura χειν in mutaverim, sed ελάσσων - ὀλεθρος pro ἐλάσσέ - ὀλεθρον scripserim. U. 758 quid est χρωτὸς πνευμα Conicio ι στόματος xi
V. 99 o ἰδουσα fuisse videtur υ νιν δ' ἰδουσα, ut inter literas τι interciderint literae ινδ. V. I02 ost Lehrsi commentationem in Iahn ann. 8 p. 14, Nauch. Cur Eurip. Π 160, supra p. 20 ad O. C. 278. Quum pro μελες substantivum requiratur, suspicor poetam scripsisse βαρβαρωνυα r ω ον la v. 1020 βριζες conservaverim, in v. 1022 do Nauchi coniectura seribendum videtur si ἀγαθὰ ἐν σοι. V. 124 ἀοιδοις βροτιον factum puto, quum prius ἀοιδοις inmemoria haereret, ex a τοις στερον, propter hoc alterum ἀοιδοις autem illud prius in ἀοιδός mutatum, ut loetioni στερα aliquid veri subsit et in terminatione vocis ἀοιδάς vestigium lectionis Ουσας deprehendatur ιιουσας ἀοιδοις δόνrες ἄν-ῶς στερον.
215쪽
K I27 μ ε εἶδον factum causa fuisso videretur, ut hiatus vitandi causa, εν corrigeretur in των ἐμάῖν καὶ τωα πάντων
PhoenisSae. V. Ita ἀστερ οπος corruptum esse docet Nauchius Curi urip. p. 68 sq. Latere mihi videtur nomen 'γετε του , filii Telluris i. e. Στεροπης οIo Στεροπης ἐν γραφαισιν ' . In v. superiore recte delevit Nauchius γέροντι. V. do μέγα mutandum in μερον. V. 448 καὶ molestum es Suspicor poetam dedisse τας ξριδας - ἐπεσχον ιιολις quod ex πολιν correxit adhamus . - V. 504 pro αστρων varia auspicati sun Accommodatissimum mihi videtur μαστηρ fortasse ιάστωρ scriptum l. e. μαGIEυων. U. 608 librariorum usus docet non Q interpolatum esse, sed γ
ε ia ἀδικία σῆ Θεol. V. 703 non intellego quid sit ν Θηβας Quantum equidem
cognoscam, scribendum est εἰς ωας. V. 748 e r. irohhoini adnot. criticam quia ἐς locum radi positionis ἀνα post πτάπυργον omissae obtinuisse videtur, in clausula versus post πολιν intercidisse puto μολών δεται ται - πτάπυργον ἀνὰ πολιν μολύν. r. 78 quum συν ex o depravatum esset, πλοφορον in οπλο φοροις abiisse puto ἀλλὰ τον Πλοφορον κrε. V. 868 propter sil θεῶν pro τεκνώθη malim Vεκνωσε.
V. III ἐπιτολαισιν οi ματα, cum ipsa sententia in corruptelam valeret, depravatum puto exciare iacit εχον fratia. V. In non puto poetam scripsisso vel πολιν vel θρονον Vel δίιιoi , sed rem universo significasse: αραδcoac τάσ-υ.