P. Virgilius Maro qualem omni parte illustratum tertio pubblicavit Chr. Gottl. Heyne cui Servium pariter integrum et variorum notas cum suis subjunxit N.E. Lemaire volumen primum octavum et ultimum

발행: 1822년

분량: 694페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

156 COMMENTABIA

excidium; et inei pit a tompostate, qua afflictati, quum redirent a bello, ad insulam Euhoent , ubi est Caphereus promori torium. Mire dictum. sciunt cautes; scit Capherem. asii. Ah communi clade pergit ad singularos; aitque dimi-SUm suisse, et laceratum exercitum; quo nocumento nullum majus: etenim tune gloriosa est victoria, quum, deviciis hostibus, exercitus integer redit in propria laetabundus. Fora Sic Graecis conligit : omnes pnim . alius alio . a se divulsi :incipii a Men Iao, qui exul dilapsus ad AEgyptum est, ubi

fuerat rex Proteus, et ubi hujus columnae: et ab Ulysse, qMi

ad Siciliam avectus , ubi immanissimi Cyclopes in Atria

monte.

264. Brevit str commemoro tres historias, quas hic attingit. r. Pyrrhus Achillis filius, alii, nomine Neoptolemus, voluit ducere Hermionem dosponsatam Oresti, inde ab hoc ille interfectus ad aras Apol Pnis. Vide vol. III, notas, Pag. 347, et Excursum X lI, pag. 463. a. Idomeneus, qui ad Cretam apPulcrat, Expulsus inuse est ob crudelitatem. 3. Locri socii fuerunt Macis; et pars illorum a bello Trojano delata est extorris ad Pentapolim Africae. De his duabus historiis, vide nota S,

266. Neque vero Agamemnon , tanti exercitus dux , incolumis fuit a elade; immo ipse acerbissimam expertus: qui PPE, quum in patriam laetus, consecto bello, rediret, ira ipso statim Regiae limine occisus est ii Clytemnestra, et Essystho, qui, quamdiu Agamemnon a bello abfuerat, stupri et adulterii Consuetudine vixerant. Itaque viro principi, qui Asiani devicerat, non defuit domi adulter, qui esset et ejus lecti et vitae Subsessor, id est, qui pius lectum violaret, et ejus vitae insidias clam poneret. Macrobius expendit libro quarto, capite quarto

hos versus, et varia in illis παθη : a patria, Mycerimus: a sortuna, mragnorum ductor Achivum: a necessitudine, conjugis infandae: a loco, prima intra limina: miri omnes affecitis: itaque, neque patria, neque fortuna, neque necessitudo, neque Iocus tutum reddiderunt. 262. Columnas. Ad fines AEgypti

Pervenisse intellisit, tibi rex fuit

Proteus. Has columnas Tumebus accipit, quae in confiniis regionum erigebantur, ut terras dirimerent, quaeque ab Polluce -δειαι ἐφόρ radicuntur; firmatque historia Pstlo-Ponnensium et Ioniam . a quibus

in controversia columna erecta est,

quae litem discerneret. Vide Strati. lib. III. Quae hic Servius de Hercule, non mihi placent. Cer .

172쪽

i N PENEIDOS LIB. XI. i5

269. Ab tot aliorum cladibus jam ad suas tandem Diomedes. Subaudi vertium : quid referam, invidisse Deos, etc. Historia hare est: Sthenelus, alii, si ius silieneli,) Esialam

Diomedis uxorem stupro cognovit, quamdiu ille in hollo Trojano fuit, quod resci iis, redire in patriam noluit; sed migravit ad Apuliam Italiae. Aiutit vero straprum illud astu Veneris machinatum in vindictam accepti vulneris in Trojano bello: hinc est, ut diecit, Deos invidisse, tae rediret in patriam, et urti m suam Calydona. et ad coniugium.

272. Percenset deinde clades sociorum suorum, qui versi in aves iracundia Veneris, quae aves Diomedere dicuntur. Tu, Lector, expende aliam Marotiis Musa in in re tristi et tragica: nain quale est audire, amissos fuisse socios, dira meorum supplicia, impleri seopulos lacrymosis vocibus 8 Qt uocibus ait, quia homines fuerant. a75. Conjicit malorum suorum culpam in unam XVam temeritatem, qua in bello Trojano pugnavit contra Deos, et Veneris dextram vulneravit, immo inoMυit vulnere, quipPerem Sanctam: ex quo tempore, inquit, augurabar iam hoc

fore. 27o. mlehriam Cribdona Did rem. Unam de eivitatibus quibus imperabat Diomedos , Atialiae urbem. Homerus Calrdonem montanam vocat. propter regionem. Fuit autem aetolia in duas parios divisa di in montanam, quae Pleuroni fuit attributa; et eam postrem, quae

Calydoni. Irari.

III . Portenta. Bovora enim po tot tum est, homines in aves esse

conversos. S. - Portentia seqtiun

tur. Notcit servius, poetam historiae fidom mutasset quod tarn negat Parrha, ius Ρι 78, quum

et Lycophron, p. 4o, Diomedem

suorum cladem spectasse dicat.

Metamorphosin eorum pulchre deseripsit ovid. Met. xlv, i . Atios

nutem Diomedere sunt, quae Graece. ωδιαι, Latine ardeae vocantur,

cum consecutio, jtim ea illo tem-Pore, quum, ut elegans, observata est Cocles aleo, et firmata stimoniis. centi. - Sperandia. Pro timendar rit, auunc ego si potui tantum speraro dolorom, aen. IV, 4 is Se . - lti ti Distillis e diei-hus antiquis superanda legitur; quod non ita plaeet. Speranda v ro, castior Omnitici lectio est, et elocutio ipsa figuratior. 276 Caelestia cor oria. Martis et V Dpris, qriae numina vulneravititi bello. Veneris Diola Di Dulnere dextram. Artificiose agit e nam scietis ea quae dicuntur in litio, an iamis ititiaerore, suos casus ultimos memorat. Perite etiam Vener in tantia in a se vulti ratam dicit, Martis fiupprimetis Domen, quod ei poterat esse gloriosius r ut videatur Omnia quae pertulit odio Veneris pertulisse, eontra cuius

173쪽

158 COMMENTARIA

2 8. Hinc est ut nolit cogi ad diras pugnas, et inauspicatas: satis sit, inquit, eruta sint Pergama, et deleta ab imis stiri cla-meniis urbs floreritissima : iam, post id bellum, caetera hollaeum Troianis abnuo: a quibus bellis ita abhorreo, ut D claeter eversam Trojam; nec vult in meminisse Victoriae, qua tanti constitit. 28 i. oratio Diomedis divisa est in partes duas: hactoritas, narratis calamitatibus, negaVit auxilia, quae pelehantur; et ideo absolvit, ne me mi tates iniimilite Pityuas. I line iam itieipit pars altera, Mhi, nori ista J neae Virtute, ad pacem hortatur :orditur vero a muneribus; quasi dicat: vultis hominem do mereri P veriit c ad illum haec munera ι non ego, ut vilia Contemno; sed talia puto, ut his ille flectatur: bollo enim nihil agetis: milii credite scienti ejus virtutem: PMgnavi eum illo

ominus, ideo stetimus tela a Cra Contra: pugnavi comitaris, i leo contulimusque manus: vultis vero SCire, an cominus fortis siti ex Portus sum, quantus assurstat in suum ob imum: via Ilis scire, an sit quoque sortis eminus' expertus sum, quo turbine torqueat hastam.

28 S. Ad majorem A neae laudoin, parem illum postea facit

cum Hectore: nunc vero nit; si iluos alios Troja haber tTneae similes, ita ut jam tres essent, lanna unum tantuIn Pn- rem habuit Hectorem, quid soro putatis de Graecia Z ipsi Dos ultro lacessci erit; veni rotat ad Graeciam; mutarentur sata; omnia in nobis luctu redundarent. 288. Quo argumento Ditar, audito: nam Hectoris, et Ariem virtulo, por annos decem dilatum Ost bellum : hi duo in morcisu re, quominus Statim Trria Caper tur; ambo senim in sigrios sunt animis, et armis, et is neas adhuc prior pietate: si ergo tertius illius accPssisset, nctum d c cἰraecia osset: hinc concludit jungenda foedera, abstinendum ab armis. Illud, furati Di toria, Claudianus arripuit; et Petronius, luesit acies.

filium nunc vocatur ad pugnam; ut negaris etiam nunc paria videatur formidare. Serv. 183. Quantus in chreum adsur. gat; quoties in hostem porgens erigit scutum. Exprimitur habitus militaris. Aminian. lib. XLVI, . Εroetus in jaculum . . Vide Dotas, Nol. IV, p. 226. 288. Cessatum est. Tardatum est. et miro, quia non habet quos imputot Trojanis triumphos, vult eis excidii tarditatem pro victoria Ce- dorst. Serν. 292. Coeant in foedera dextrae Manuntia scilicet eoi unctior e et apprehen ione foedera initiantur. Liv. lib. XXlIl: u Pauc. P hora' Sunt,

intra quas jurantes per quicquid

Deorum est dextras dextrae jungen-

174쪽

IN AENEIDOS LIB. XI. 159

294. Dixi jam, duabus partibus contineri hanc orationem in prima Diomedes negat auxilium; in altera suadet hae m. Ergo, audisti quis sint res Onsu, id rat, ut negaverit auxilia: ot, qui P sit sententia in mayno hoc bello, id est, ut Suaserit pacem. 296. Audisti strepitum, quo ripae infremunt, quum saxorum objectu rapidissimi nitities praecluduntur : cuiri hoc cciti serfremorem Latinorum, qui ad legatorum Sermon in tui Lati. 3no. Dixerat, audientium Dira fremuisse; nunc oppon DA ait, ora quierunt; et trepida, quia ibi turbata: inde est, ut animi quoque placarentur. Latinus itaque jam ad Placato, fari potuit, P missa, ut mos est, Deorum pru fallori . 3oa. Initium orationis ab malo, quod jam est praesens, et in soribus, ut ita arctoi auditorcs, cogatque ad id, quo i intondit. Prius fuerat statuetidum esso de belli summa, non hoc tempore, quum obsidemur. In hi A latonio carpit Turnum,

qui noluit periculum expendere initio belli; nam lib. Tu. VII, S96, ad illum Latinus,

Te Turne n fas, te triste manebit ticium, uotis pie Deos Deneras ire seris. 3o ,. En laus Trojanorum ad terrorem: 9ens est morum,

contra quam pugnamus; id Propter A nean : inuicti sunt uiri, id propior reliquos Troianos: a C proinde bellum cst importu num ; nam scilicet pugnamus mortales Contra Deos , victi contra invictos. Probat, quae dixerat: Dii sunt, quia nulla cos Disant pratis: invicti sunt, quia si aliquando fortasse victi, tamen, nec uicti Possunt absistere ferro. 3 8. Possent Objicere: victi sumus, sed crurit auxilia: P cidit hanc spem; nam Ttoli, Diomedem indicat , auxilian gant. Possent riarsus objicere: si non sunt externa auxilia, quisque sibi erit spes . . praecidit hoc quoque, quia Mec augustac, tr et Probat; nam metem Omnia Perculsa sunt ruiMur testes vos estis, ut qui oculis cernitis, et itionibus tractatis jam diram cladem: . dicit hoc propter mortuos, qui ante oria Decentes.

tes, sidoni obstrinximus. . Centi. - qua datur. Qua Potest, qua Cura quo ratione PDrmittitur. Soν. 3oi. Praefatus dioos. More antiquo; nam majores nullam orati ii iii iiiΝi invocatis numinibus inchoatiant : sicut sunt omnes Or

riones Catonis et Gracchi. Vide Ovid. Mot. XV; Plin. Panog. Tras et Livium noΑt. Εdit. VOl. I, p. 8 3os. Bellum imPortunum. COD- cepit gravem ira uia diam, et sic in haec vortia Prorupit: ira Portunum autem ost, tibi nullum restigium si, quod Caret portu id est, quieto, id,i nullus est Portus.

175쪽

3ia. Adjicit: non ideo incuso quemquam; quia, quanta ESSepotuit vestra virtus, tota Pnituit; et certatum est tota regni mole, totis opibus: quasi dicat; non vos in culpa, sed hostES , ut qui qena Deorum, ut qui inuicii.3i4. Ideo dubiae menti, quia proponit duo, et utrum oligat, ignorat. 316. Laudandi procul dubio versus, ut quibus docemur de eriptiones facere in re etiam tenui optime et eleganter: describit itaque agrum suum Latinufi ab antiquitate; a situ; adimensione; ab uSu: ergo, est mihi antiquus ager; en Primum :ρroximus amni Tiberi; en situs: Porrectus in occasum, et usqur Sicanos files; en dimensio: serunt illum Aurunci et Rutuli,eolles etiam ex cent Domere; en usus ct utilitas: nam indicat agrum frumentarium.

32o. Hanc igitur partem, pinetum etiam vicini montis a signat Trojanis, si velint manere in Italia : ac lune foedus constituatur; et Sint socii, non 8tipendiarii; urbemque aedificerit 3 ali. Si autem velint abire, se naves daturum dicit viginti; aut plures, si illae non satis toti genti; idque esse perfacile, materia quippe suppetente ad undas: ac propterea ipsi met Trojani statuant, aut numerum navium, aut illarum formam et in Odum; ot Latini suppetant sumptus, artifices, ligna De cessaria fabricae : sumptus intolligit Per σω; artifices Per --nus; ligna Per naυalia; utique vήια 5 λα, aut v ια δουρα. 33o. Demum ait Latinus, mittendam esse ad illos speciosissimam legationem ad sepienda foedera; speciosissimam scilicet, tum riuuiorO; nam centum e tum nobilitate, nam Primia de yente: ad haec ornatam insigni Pacis, id est, olea: et muneribus, talentis scilicet auri atque oboris: demum, quod maximum est, cum sella et trabea, qua' duo Regum insignia Itaque haec oratio habet duas partes: iv exponit hostilium

virium magnitudinem , cui suarum tetiuitatem com Pa Dat a' Proponit conditiones pacis tres; aut terras kΕneae aSSigran das, si Redere velit; aut naves aedificandas, si malit alio abire; denique oratores ad eum mittendos cum restis muneribus.

334. Et sellam resni, etc. Bene nostri: Romanorum euim Imperatorum insigne fuit sella curulis et trabeat nam diad ma aliarum gentium reges non Labobant. Attingit

proculdubio morem nom. populi, qui sellam mittebat Regibus Praecipuo inuriore. Iav. lib. XXVII, IO quens de Syphacet a Legati dona

tulere, togamque, et tuni am Purpuream, sellam eburneam. Pate

rum auream

176쪽

IN EN EIDOS LIB. XI. 16t

336. Describitur Drances a moribus; jam invidus insonsti, quo Turno, et odii stimulis agitatus. Et infra, Potens seditione et idem ait, quia praecessit non multo ante, ingrauat hae salus Drancesse deinde ab opibus, quaru in ubundans et largus: tertio, ab eloquentia; nam qui opum largus, tamen linqua largior. et meliore quarto, ab ignavia, quia friyida bello dextenti

quinto, a prudentia; num habitus auctor non futilis, nec vanus consiliis: sexto, a g nere, quod nobilissimum a matre, quippe sorore Latini; humillimum a Patre, qui PPe inCerto, et rustico, ut aiulit. Hic ergo, his sive vitiis, sive Virtutibus nobilis, surrexit, acerbissime dicturus in Turnum: POcta mire, Onerat dietis, iras G99errat. 343. Praecesserat in oratione l.ntimi ac Strage magna; Antooculos, interque manus Sunt omnia νvit US: ergo Drances, minimiis rem nulli obscuram, nec es t m NUNicra UOCA: nam cuncti ta-tentur se scire quae sit, ut quid ferat fortu/im POPuti; sed timent Turnum; nam hoc st, mussant dicere. Ergo det libertutem notat παρῆησαχυὶ fundi; et satus Didi νοηptat, quae vox ad superbiam trahitur) remittat, is ob cujus infaustum aus Picium ei

mores sinistros suppresserat ista Ver unde oratione sua Laii

nus, evulgat Drances nihil Turnum curans) videmus cecidisse tot ducum lumina, urbem luctu consedisse, dum misellus iste, non quidem invadit, ut decebat Principem exercitus, sed tantum tentat castra Troia, non virtuti, Sed fugar Mens: nee vera praebet sortitudinis exempla , tantum ostentabunde et sutiliter cretum armis te citat, ut Sol erat pueri minas iactare. In parenthesi illa, Dicam equidem, licet arma mihi, mortemque minetur,ὶ ostendit se virum Constantem Pro utilita P rogni, ut qui vitam etiam paratus sit amittere Pro patria. Sed cur de Turno, infaustum ausPictum Z imputat hoc illi Drances, ait sor-vius, ut liberet populum ab ignavia: perinde ac si dicereti fortissimi sunt Itali, et vincerent, nisi irent ad bellum auspi-336. Tum Drances idoni videlicet

cis et Turni altercatio auctore Macroli. lib. V, a refert Homeri ei Achillis et Agamemnonis con

tenti Onom. Taubm. - Obliqua in- Dialia. Hoc est, qui non ex aperto impugnabat Turnum : sed eum reipublicio simulata de usione lac rabat Sem.

347. Cujus ob auspicium infraus

tum. Invidioso Turni auspiciis imputat. quod tantus Perierit Exerci tus; ac si diceret; si malis et in

saustis tuis ominibus non grede rentur, Possent sorsitan superare virtute. sano sciendum est, liuite Drancem Exprimere quicquid vorecunde celaverat Latinus. - M res sinistros; Latino contrarios. S.

177쪽

etis tuis. Cur de eodem, sinistros mores p fortasse, quia non utilitate publica quaerebat nuptias Laviniae, sed ardens litii-ditio immodica. 35 I. Consulit tandem regi Drances, ut tot donis unum, quod praecipuum, adjungat, natam scilicet in matrimonium Eneae. Ratio quadruplex; quia Dardanidis, id est, cognatis tuis; nam Dardanus ab Italia in Asiam profectus: altera, quia gener estre9ius: tertia, quia digni 'mempi; ut cum homiri Dea nato, victore Italiae, Deorum tutela ab Trojanis flammi

servato: quarto, quia ita tandem sequetur in a Pax, aeteUnum foedus. Tantis ergo allucentibus commodis, cur te miseri homunculi Turni vincat uiolentia, id est, inanis terror 8357. Sententia est: si, quo minus natam des Frieae, Trirnum

times, o Latine, obtestemur ipsum invidiose ipsum , et oremus veniam, ut ipse cedat tibi Begi jus tuum proprium , idque in gratiam patriae; quasi dicat: patiatur, te Regem uti jure tuo. Dissensi in explicatione hac ab omnibus, qui jus propritim referunt ad Turnum: ego ad Latinum refero; est enim major emphasis; et nihil dici acrius potuit ad Latinum

movendum : aliter, tum frigida est sententia, tum falsa : nam

nullum ius Turni ad nuptias Laviniae. 36o. Apostrophe ad Turnum. ubi omnia emphatica. Quia elues scilicDt tuos, Projicis ut Viles in pericula aperta, idque toties. ot quidem miseros, te uno miseriam hanc asserente 'nam quae major miseria, quam innocentibus civibus infelicitatem tuam communicareῖ Demum erumpit in illud, o Latio ea ut horum, et causa malorum, quod nemo juste expendat. Tu causa es, non LatinuS, non AEneas, qui pacem volunt: et causa ait, in qua voce latet criminatio. 35i. Gyae Mens. Illud respieit

quod bella deserit, Iunonε facisnte; vel quia ejus exercitus fugit. Quamvis Servius yae figurate pro fuso dictum asserat, tamen fusas in antiquissimis est Donati

Comine Diariis. Fido enim dativum casum minime respuit, teste Pris elatio, hoc eodem citato versu; sed

ablativo etiam jungi potest. 354 . Adjkias. Pro adjicer Toronisiius . Abeas, si sapis . . Quia inde-

rons erat imperali Ona ad regem

loqui: et bene hie, quod honeste Latinus reticuerat. dicit, Laviniam quoque ei offerendam. - resissenem, distriisque hymencaeis. Ergo Turnus videtur indignus. Sem. 359. Ius. Ulpiani a. C. error manifestus est ducentis jus a justitia,

quum Potitra sit: nam ajurejustias,

a justo justitia; ut honestus ah honor, pictritia a Piser. Cerda - Cedat jus. Patiatur B gom n Pia remuti jure suo, et propria libertato

definire ac sequi uni ersa.

178쪽

iN AENEIDOS LIB. XI. 16 3362. Quid ergo dicit Drancosy tuo in bello nulla est salus,

ε, Turne: nam tantum terrilus fidis sugae, lenias castra hos

tium, nillil proficis: igitur pacem, quae solet hello haheri,

habeamus a voluntate tua; hanc Poscimus a te Turno: atque

etiam pignus pacis, id est, Laviniam: hoc unicum pignus st,

D in aliud.

364. Illusio ad concitandam invidiam : nihil enim minus,

quam supplex erat: tu sinsis me tibi hostem, non certe sum: sed libi et patriae consulo : verum esto, sim tibi hostis verus, nillil hoe moror, dum pro patria hostis sim tibi. Ergo, ogo qui hostis supplex uenio, miserere, si non mei hostis tuorum .. t quo animos pone, ut toties victus; et tibi pulsus, titilla re tibi suffragante ad has nuptias: Dam quid aliud su-Porest post tot sunera, Post tot agros vastatos 7 videlicet jam nulli erant agrorum cultores, quum hi vocati essent ad militiam. 368. sua tot iam, uti solus congrediatur cum 2Enen singulari certamine, si tantopere ambit Laviniae nuptias, ei propriae considii virtuti: nam causa haec privata ost, non piablico : curonim illi, ad quos ista nihil pertinent, sternantur campis, ut viles animae, inhumati atque infleti, quiae extrema ost miseriaῖ multa ex his plena se Otho: si Turnus cibi ieeret; atqui humati omnes sunt, qui ceciderunt: diceret Drances; non ivo, sod Enoa3 benescio. Absolvit tandem: si libi vis est in animo, vel a te, vel concepta a patria, en hostis, qui te vocat ad in

D machiam. Dixi a putria explicans illud; si patrii quid Mortis:

natii Turnus noti Mariis filius. i37α. Aos animae Diles. Lucan. lib. v i . Aut quae Do fi viles animasiti sata relinquens. . Et liti. Vil, is et viles animaη perituraque frustra Asinitin. . Sunt Diles animae,

In timatia i tiraque tiariti. Atqui sepulti gunt omnes, qui iti bello

perierant, ut supra, sed hoe saeiatum est aeneae beneficio, qui sepulturae Dorum reddidit foetos. Ergo qtiati tum ad Turnum pertinet, iti-

quo habet partes. I. Dieit, Omnesidera tae re, quia Turnum timetit. I. Unum so prostetur ex omnibustiti laetor in Turtium dicere pror publiea, quam illo temeritate ne suta sua P: ne ovoriit. Ill. Cetisset paeis eoiaditi Dibus ceteri hatieetiam n 'iei ridam 'ut Laviniaeoniux aeneae dolor. IV. Orat Turnum , De patiatur privati commodi rationes putilleig rationibuέ ohqia. ε . V. Denique Orat, ut si bello at stinere nolit, privatam contentio. Detu . non Publico periculo, sed

179쪽

3 6. Ardebat Turnus oratione Latini; jam novis contum eisliis exarsit; gemit ut vir fortis; gemitum Sequuntur voCES, quas rumpit e pectore. His verbis satis indicatur habitus futurae orationis.

378. Incipit a reprehensione importunae eloquentiae, totus in Drancem invectus: itaque eloquenliam non reprehendit, sed importunitatem αναιρέα, vocat Demosthenes) nam tunc,

quum bellu manus poscunt, ille largissime loquitur, et lingua abutitur, idque sem 'eri ut qui de more habeat; primusque accedit ad consilium patrum ad res helli expendendas, qui

hosteria niari quam vidit, sed non ne 'lenda est curia Dectis, in ira Iodefendenda factis. Quae verba volant, ut inutilia: et magua, nam ploria fastus et arrogantiae: et tibi inconsulto; ot tuto, quia itinc videt cot loqueris, quum muri hostem a te distinent, nec fossae inundant sanguine. Proprie autem ag9er de muris; nam haec vox in ludit et palos et terram, quibus fiebant munitiones ad luonda castra. 383. Incipit jam insuliare Dranci: tona eloquio, non armorum strepitu. Sequuntur acerbissimae ironiae: nam qui dar taCerVOS mortuorum, et agros tropharis nobilitaret atque ira

privato certamino dirimat; quod ab I ii a propunitur.3 8. Dra Dei ros pondot statim Turnus hac Drations quae: duas hahet partes prae ipua . quarum pri

put. de quo deliberatur, allingit.

I. uefollit criminationem temeritutis ot fugae, primo vanam Draticis eloquentiam p r iroti iti m. illo dendo a s Cutido rommomorando facta sun a dem Evandri Bitiae, etc. I. Timorem Draneis do Trriatiorum virtute conceptum Olovat, irmnite exaggerando e nil qu , nune

Graecos ipsos, Achillem, Diom

dom, e ram Trojatiis trepidare; flis mitia ipsa retro ab iis fugere, etc. III. Simulatum de se timorΘm Dranei adimit, profitendo se iam agnavo sanguine maculari nollet atque haec prima pars orationis est. IV. Con-esedit ad eas pacis conditiones abis eundum, si res desperata sit, quam qnam sorte mori tum gloriositas orol. V. Ostendit rem adeo nora esse desperatam, ut potius in t grasit. quum auxilia sibi multa stipe sitit: quum victoria Trojanis radmodum cruenta fuerit, damnumque par; quum adhue hollum iri

ortu ipso sit atque initio, ideo qu facito mutari possit fortunae vicissitudine. VI. Auxiliis Di modis, quae dosunt, opponit auxilia, qua adsunt quam plurima, Messopi Tolumnii, Cainillae. VII. Denique oris fert se pugna singulari. 383. Proinde. Pro arilaba metri

causa exeluditur. S. - Tona et

quis. Sie et Periclos fulminare dio-

De hoc genere Iroiatis acrioris, vide

Quintil. IX, a, pag SO . Simili

180쪽

IN AENEIDOS LIB. XI. 165

signiret, cui virtus in lingua, cui larga fandi copia, qui tantum eloquio tonaret 8 Adjicit, Possit quid Diuida uirtus, etc.

Perinde ac si dicat: vis scire uter nostrum sortior, tu, uia ego 'adsunt hostes, non longe illi quaerendi, ut qui muros nostros circumstant. Imus in a Gersos ρ ita provocat ad eundum. Cessabat Drances, ideo quid cessas' An tibi Maisrs armorum Deus in linqua uentosa Z qui a d ixerat. uolant tibi uerba, et in pedibus istis rim:) fuyacibus, nihil enim magis a Marte alienum, quam fuga. Notat Iul. Scal. cap. 24, libr. 3. Poet. hanc Proprie esse

translationem criminis; nam quum non possit Nogare Turnus objecta a Drance, videlicet, caesa tot civium millia, et magnam Stragem, et hanc sua causa, transfert crimen objiciendo Dranci ignaviam, ut rem leniat ab indignitate personae objicioniis. 392. Deseruerat aciem Turnus commento Iunonis, ut habetur Aneid. lib. X, 645; quo spectavit supra Drances illis, 'Mne animos, et pulsus abi. Ergo nunC Turnus; egone pulsus, qui potius illusus sum, ut aciem desererem ' O foedissime, qui guram ne inde arguet merito me ρulsum Quasi dicat: foedissima est, et inscientissima ista tua argumentandi ratio: nam, qui diei potest hello νulsus, qui Τybrim Trojnno sanguine ita auxit, ut tumidum fecerit Z qui Evandri domum stirpitus comminuerit, intersecto nato, ac proinde adempta in omne aevum PDstera sobolet qui Arcadas armis exuerit Z uis prohavit, laede admodum increpitum se a Drance. 396. Non contentus Turnus his successibus in laudem sui, Rddit virtutem, qua prostravit gigantes duos Bitiam et Pandarum: et qua infinitos alios interfecit die una, idque ita clusus muris hostilibus: habentur ista ad calo m libri noui Ensid. 399. Dixerat Dranees: nulla salus bello, sed pace: repetit Turnus ironire; ei addit, capiti cane, cic. quasi dicat; lianc nullam salutem cane, ac divina, augur di mentissime. cviti Dardanio non Dominat Aneam , ad contemptum et rubus tuis. Proinde Omnia, etc. Sententia est: quum putes, nullam

ratione Thorsitae loquacitatem castigat UIysses, Il. B. Taubm. 386. Insisnis agros. Nobilitas, larificas: itam verbum est insignis. et dicit exauctorari ejus de bere famam, quod de bello sudicat virtutis ignarus. - Quid vivida Diotus. Id est, tua, vel certe mea. S. 389. mus in atavorsos. Contra illud, a i Autis uuii e colatra Qui vo

dum. Liv. pari emphasi lib. XXVII a Quin imus. inquit, ipsi Cum equitibus paucis exploratum Z in

SEARCH

MENU NAVIGATION