장음표시 사용
281쪽
o, eodem modo libri apud ueteres, dra lolae, scribebantur libri enim pluribus paginis conscripti, circa lignum, aut aliquid, Sseum, ut ait PorphJrio, uel corneum, teretis formae, inuoluebantur id appellabant Vmbili-cism qisod, ut umbilicus in medio uentre, item illud libro iam circa inuoluto, medium extremae partes a similitudine uocabantur Cornua,
ut multis poetarum exemplis intelligitur. Di solae autem nec semper una, pluribus ue, sed modo una, modo pluribus conscribebantur paginis; nec inuoluebantur, sed complicabantur . complicatis , linoq. transiectis, qui mercatorum hodie mos es, anulus imprimebatur . Objcietur illud, ira, T, lib. II. Fam Appiani mihi uolumen a te reddiderunt . quod de una episeola dictum esse, eo constat, quia sequitur, Eadem episeola et bas. Sed Volumen, dixit Cicero non de inuoluta episeola, sed de longissima, quae uoluminis incla esset hod si episolas conseruari opus
esset alia ratio erat . tunc enim non complicabantur, sed inuoluebantur quotq- Folarum libri , tot uolumina fiebant inde illud ad Tironem vis r . lib., v L. Video, quid agas . tuas quoque episeola uis reseram in uolumina Et ad Atticum s. go lib., II. uolui uolumen Holarum tuarum. Ad Cornificium autem,
epimia ultima lib. xii cum seripsit, Non te epistolis,
282쪽
epistolis, sed uoliminibus, lacesserem non de multis epistolis dixit, sed de longi simis , quae uolumen singulae conficere posse uiderentur Pli nius etiam singulos hictoriae suae libros Volumina appellat lib. X Iax cap. et , cap. 2S , - 26.
cap. 3 a mn dicendum aliquid epi de pagellis
solarum Latitudo non omnium eadem erat:
quod Plini testimonio comprobatur qui lib.
XIII. cap. LI. maximam latitudinem ait fuisse tredecim digitorum . id Cicero ipse Fam ep-I3 lib. I r. ad Coelium significat . ait enim : Extrema pagella pupugit me tuo chirographo: cum tamen ea Coeli litterae, quibus Cicero respondet, quarum lib. IIc initium es, Alo dubito,stis longae sint . Idem lib., ita epis as ad Brutum, dixit in extremo:Altera iam pagella procedit nec tamen tota illa pisola, quam non ceperat unica pagella, quartam illius Coelianae partem aequat, ergo haec, qua scripsit Cicero ad Brutum, angus pagina illa uero latior, qua Coelius ad Ciceronem. Quaeri etiam potes, ab una tantum parte, an utrimque,scriberentur episolarum S librorumpassivaes se trimque non puto quod uel unico illius ad Brutum epissolae argumento cognoscitur, cuius proxime racta mentio es nam si angussam eam pagellam fuisse cousiatu quae tantulam missolam non ceperit: quanto avgusiorem suisse necesse esset, quae utrimque scripta tamen non susceret t
283쪽
Quinct. lib. I xossis ante omnia oratio alia iuncta, atque contexta, soluta alia, qualis in sermone. epistolis, nisi crim aliquid si pra naturam suam tractant, ut de philosophia, de rep. similibus que suo non eo dico, quia non illud quoque solutum habeat suos quosdam ct forsan dissiciliores etiam, pedes neque enim aut hiare semper uocalibus, aut destitui temporibus, uolunt pr-mo, o diola, sed non fluunt, nec cohaerent, nec uerba de uerbis trahunt tit potius laxiora inatis uincula, quam nulla sint,
284쪽
D. Hier ep. a. ad Niceam . TVR FILI s, Comicus, tractans de usi studine litterarum, Sola, inquit , res eri, quae homines absentes praesentes facit. Ibidem R, D Ari illi Italiae homines , quos Cascos Ennius appellatu qui sibi, ut in V etoricis ait Cicero, ritu ferino uictum quaerebant, ante chartae, o Membranarum usum, aut in de dolatis e ligno codicillis, aut in corticibus arbo-Tum, mutua visolarum alloquia mi stabant. unde oportitores earum Tabellarios inscriptores, a libris arborum,Librarios vocavere Cicero Fam lib. II, p. qEPISTOLAR v genera multa esse non
ignoras, sed unum illud certissimum, cuius caussa inuenta res ipsa est, ut certiores faceremus absentes, si quid esset, quod eos scire, aut no ra, aut ipsorum interesset reliqua sunt episeolarum
genera duo, quae me magnopere delectant. unum, familiare, ct iocosum alterum seue
285쪽
MAE MM RIA EVA amicis , dum uiuunt, oscia praesamus , ea mortuis quoque deberi, iudico. mirum igitur uideatur, si
FRANCIs CL . MORANDI nomine haec nunc edi uoluiamus, nam , etsi mortuus sit, non tamen eiusnhemoria umquam apud nos intermoritura es. id eius o singularis humanitas ct eximia doctriva a nobis psulare uidentur. S. EI E legendo iucurrimus in haec tria Galliae cognomina, Togatae, Comatae, Bracha-tae: nec tamen omnes, quae sit earum disserentia, nouere quod o endere, breui definitione proposita, ueterum tesimonio conabimur Definitur Gallia uel a regione, uel ab hominum curatu a regione sic Gallia uel transalpina est,quae ulterior etiam dicitur uel cisalpina, quae citerior utraque diuiditur in dua, transalpina iu
286쪽
Drbonen emo comatam cisalpina in trans a lanam ct is a sanam , Mysus a cultu desinitur hoc modo Gallia uel comata est uel brachata uel togata comata es omnis transalpina, praeter vi botrensem brachata, quae postea carbonensis dicta togata, cisalpina omnis. de comata, probat Plinius lib. IV cap. IT Gallia-- inquit, omnis, comata no nomine appellata, in tria popidorum genera diuiditur amnibus maxime disincta, a Scalde ad Sequanam Belgica ab eo ad Garumnam Celtica, eademq LugduneV-ss inde ad Pirenaei montis excursum, quitania, Aremorica ante dicta Apparet Nar bonensem omittitae qua separatim lib. III, cap.
. iam locutus erat, Opinor autem antiquillis
Galliam omnem transalpinam comatam suisse; posea uero P bonensem, in qua suere Allobroges, prouinciam a Minanis mam, I 'ma-nornm hominum consuetudine alere comas desisse. Intonsis enim gentes uocatulinius alpinas quoque gentes, quarum nonnullae Narbonensis opinor Galliae partem suisse, lib- I. c. II, Emina, inquit, ex eo capillatis alpium inco Zis, Galliae Comatae. Et, quamquam reliqua quoque Gallia a C. Caesare inprouinciae formam et redacta quia tamen 2 rbonensis prim pro-uiu lasacta fuerat ideoTrouinciae nomine, quod
lodie quoque retinet, semper appellata, reliqua
287쪽
tiero Gallia uetus Comatae cognomen retinuit. propterea nec Agrippa, cum Galliram longe la teq. metiretur Drbonensis rationem habuit,
quasi prouinciae separatae scripsit enim haec Plinius eodem loco Agrippa uniuersarum Galliarum interi fenum, o Tirenaeum, atque Oceanum, ac montes Grbennam ct Iuram, quibus Urboliensem Galliam excludit, longitudinem CD x x. pals latitudinem C et XIII. computauit O Catullus Comatam appellauit Garaliam a Caesare perdomitam:
esuis hoc potes uidere, qui potes pati
Mamurram habere, quod comata Gallia Habebat omnis, ultimae Britannia 'Ouis porro dubitet, qui transalpina Gallia, non cisilpina significetur in us Antoni verbis, quae recitat Cicero Thilippicarii x e Galliam toga tam remittori comatam po ulo Fuit enim se Antoni consilium, ut cisalpinam Galliam D. Bruto, iam eam obtinenti, relinqueret, transsalpinam autem, a L Planco tunc adminis, aulam , quae longe erat firmior, sibi assumeret: quo posset deinde, superatis abibus, in Bruti
prouthciam , quae Togata Gallia a I Umano ne situ uocabatur, impetum s cere, Brutoq eiecto, urbem ipsam exemplo Caesaris, occupare quod Ciceronem non fugit subiecit enim in eo loco
288쪽
ra, inquit, opinio, decreturum aliquem Antonio illam ultimam Galliam, quam Plancus obtinet. Comata igitur omnis transalpina praeter Narbonensem stogata uero cisalpina, quam ab Italia amnes duo,s ubico fit per mari, Arnus ab infero, dirimebant. M autem ait linius, Ab Ancone Gallica ora incipit, Togatae Galliae cognomine in co terminos iurisdictionis non siectauit nam ita Anconem Italiae adiudicasset sed Gallorum, ueterum incolarum , rationem habuit . qis autem Anconem cis' ubiconem es nescit e Mela quoque Togatam nominat Galliam S ait Carni, erVeneti coiret togatam Galliam blacet autem Dionis uerba recitare ex libro x in I. quae Galliarum distin Tionem, endant, adiuncta nominis caui s. O Togatae ct Comatae .
lat. haec traiisalpinae pars fuit, quae pon- ea Drbonensis nominata Plinius lib. VII.
289쪽
Galliarum , quae interno mari a Dictui Grachata ante di Fa, amne Varo ab Italia discreta, abiumq s luberrimis I mano imperio tum daretiqua uero Gallia latereseptemtrionali, non tibus Gebenna, Iura. Et Mela lib. II. cap. 3. Pars Galliae nostro mari apposita fuit aliquando brachata, nurn 2 arboncnss. Cicero etiam in oratione in Pisonem, Brachatae ilium cognationis dedecus appellat, quod auus eius maternus trans alpes natus erat. Et in oratio repro Fotitem, Sagatos brachatos uocat alios, qui Fonteium accusabant cum Narbonens Galliae, quod ipsa declarat oratio, Fotiteteras praefuisset. Quo patet licet a Gestiae pars nomen mutauerit, Narbonensis lecta, quae Brachata fuerat, ipso tamen bracha non esse deposivas. Brachae autem quas tunica fuit omnis Galliae transalpinae, cui fiagum impouebatur comata tamen potius, quam a brachis dicta, quae cap latior fuit. Quod squis roget, cur brachas tunicam suisse Gailicam putem recitabo ictu i Sueto iij, quod in C. Caesa is uita scriptum sedem incuria Galli brachas deposuerunt, latum clauum sumpserunt Latus enim clauus tunica senatorum Romaefuit, quem Galli, brachis depositis, sumpserunt.
290쪽
' V, multa, apud ueteres scripta, obscuritatis habent plu-rrimum H AN, LUAT, CRI
litiam pertinent, disculter a nobis intelligi, quis ignorat e P iupitus quidsit, quidq. v militia signiscet,
uideo a multis dubitari Volui igitur, quae hac de re in ueteribus obseruaui, edere eaq- Tuo nomine apparerem utri hac re, Tatrem imitans, meam quoque summam obseruantiam Tibi menderem, ortam ab exim s tuis erga nos osciis, quorum memoriam nulla umquam dies apud nos oblitterabit, nulla uetusas imminuet. PRIMIPILus,e dirimus pilus, non idem sunt na Trimipilus, siue tam illis utrumq. enim, ut infra ostendam, ueteres dicebant unde
Trimipilaris, opud Quin ianum, lib. v I Tlinium epictaib. x. ct apud Suetonium in Tiberio . Spartianum, in Fescennio gro Tramopilaris autem in antiquis lapidibus reperi- tur