장음표시 사용
261쪽
Tro Plancior mitto illa, ut uiuat cum suis, primum cum parente: nam pietari fundamentum est omnium uirtutum . Et Acad. lib. IV. Admodum adolescentes cum fratre, pari pietate, O indutiriapraedito, paternas inimicitias es persecutus. Et ad Att. lib. vet. Cum bellum esse in 'ria magnum putetur uideaturne pietatis esse meae, fratrem relinquere Troesuinctio: Si pietate propinquitas colitur quiasnem prodit, impius sit necesse es . Et ad Thoranium, oro lib. VI. Hic tui omnes ualent, summaq. pietate te desiderant. Atque haec uno loco omnia, in oratione pro lancio comprehenduntur Pietas enim definitur , grata uoluntas in parentes, in patriam, in deos, in amicos:eaq. tribus modis laudatur, ut virtus, ut uirtus maxima, ut uirtutum reliquarum omnium mater.
Exemplum pietatis etiam parentum in filios unum Ciceronis asseram ex ep 3y lib. III. Domo sibi carendum propter matrem, plenam pietatis. Alterum Catulli: Egregium narro mira pietateparentem ,
ut ipsi Dignati minxerit in gremium,
Deorum in homines. Statius in Silu. Vera deum pietas. Extremum restat de pietate in bene meritos, quo ex genere es illud ep. I. lib. I. Fam. Ego omni, Sscio, ac potius pietate erga te, O ibidem ep. s.
262쪽
Ter iucundae mihi fuerunt litterae tuae quibus intellexi te pers icere meam in te pietatem quid enim dicam, beneuolentiam lium illud ipsum grauissimum, et sanctissmum nomen Fietatis leuius mihi meritis erga me tuis esse uideatur . Et in
eadem in extremo: Sunt enim tines critorum tuorum eta me meaeq. in te pietatis . Cur autem, cum id, quod dij x, hominibusq debemus,
proprie Pietatis nomine totum exprimatur, non eodem nomine erga Lentulum Cicero uteretur,
quem in utraque pose reditum oratione non modo parentem, uerum etiam deum suae alutis, uitae fortunae, memoriae nominis . uocat e Sic in epipola ad Curionem lib. I. cum Milonem commendat, bis nomen Tietatis usurpat quod, eo adnitente, patriam recuperauerit . Et alibi saepe suo autem in primis quattuor uerbis episolae i. ad Lent. Ego omni officio, ac vocales concurrere passus es in eo etiam moralis uirtus elucet laborare enim uidetur, quod amantissimi hominis est, de re potius, quam de uerbis itaq. have indiligentiam non solum a reprehensione uindicat, uerum etiam cum aliqua laude coniungit in Oratore Habet, inquit, ille tamquam hiatim concursu uocalium, quasi molle quiddam, quod indicet non ingratam negligentiam de re hominis magis, quam de uerbis, laborantis. Et
in eodem libro, insta: Nemo es tam rusticus,
263쪽
qui uocales nolit coniungere in quo quidam iam Theopompum reprehendunt , quod eas litteras tantopere fugerit eis idem magisse eius Isocrates, alio Thuc dides, ne ille quidem haud paullo maior scipior Plato Demosthenes tamen
magna ex parte concursionem vocalium, ut ui,
tiosam, fugies. Sed Graeci uiderint nobis, ne se cupiamis quidem, disrahere uocales conceditur. Haec ille: qui tamen paullo post, non debere admodum crebro uocales uocalibus occurrere, indicat, his uerbis: Hoc idem nostri saepius noutulissent, quod Graeci laudare etiamsolent Gellius di in poetis hoc proba lib. II. cap. o. aitq suauius esse in Virgilio scicina Vesevo Ora iugo, quam, Vicina Vesevo Nola iugo ct apud Catullum Ebriosa acino ebriosioris. Dictum eri degeneribus epistolarum quibus demon ratis, duplex occurrit animaduerso, primum,quae utrique sint aptae generi sententiae deinde, quibusnam sententiae uerbis enuncientur. Ac icet niposior, simul utrumque complecti, di ita definire Episola consuetudinem fiere quotidiani sermonis debet imitari nam, sin quod inter longe remotos nequaquam uox diuingua praestare potes, id bono litrerarum consequimur, ut iis de rebus, quae uel nosera, uel amicorum intersint, communicemus profecto nihil
aliud, quam imago quaedam sermonis, uidetur visola.
264쪽
epi toti idem sensit Artemon ille, qui descripsit epipolas riseotelis quem dixisse Demetrius ait , oportere eodem Zoo dialogum scribi, episeolas esse enim episeolam dialogi partem.
Sententias tamen interdum grauiores, quam dialogus maiorem elegantiam admittit mi ola non modo, quia udio curae maiore scribrumus, quam loquimur uerum etiam, quia, cum ad principes uiros, aut etiam ad ciuitates, ii teras mittimus, quod interdum euenire solet , habenda omnino uidetur personarum ratio; in eo paullum se tollat epistola, non modo licet, uerum etiam necesse est quales enim putemus fuisse episeolas illas, quibus uiri eloquentes, indocti, atque ipse in primis risoteles Alexandrum Magnum, incensum cupiditate ueri simae gloriae cohortabatur ad decus Iam uero, quae leguntur Demo henis ad Philippum, habere eas quiddam amplum, longeq. di stare a communi
sermone, negari, non potest . Nec desunt Ciceronis in hocgenere nonnullae, utilia ad Lucc, tum lib. v. Fam de fui consulatus historia separatim coponenda et illa ad Dolabella lib. I x.qua ei de sublata columna , ct ijs, qui eam Caesari mortuo, tamquam deo, in foro erexerant, siu plicio assectis, gratulatur in illa uero ad Lentuluia, quae incipit, Teriucundae , partes multae sunt in quibus aliquanto Amaior uel uerbo
265쪽
rum copia, uri sententiarum splendor apparet, quam dialogi ratio, o natura possulet Age quid in ea dialogo simile reperitur , in qua Brutus Ciceronem accusat , quod suppliciter nimis, ac demisse, ad Octauium scripsisset e Verum hoc quidquid es licentiae, prudentia moderatur tempus, personarum dignitas, res ipsae, quorum que progredi liceat, o endit . Troprie uero simplici argumento, o simplici lo contentae sunt episolae . Reiete, infestiue Cicero ad Taetum Ouid tibi eqo uideor in epipolis non ne plebeio sermone agere tecum e nec enim semper eodem modo quid enim simile habet epistola aut iudicio, aut concioni quin ipsa iudicia non solemus omnia tractare uno modo cepi sola uero quotidianis uerbis texere solemus.Ide
tamen, qui hoc praecipit, non usquequaque se uat suam regulam : indulget enim ingenio nonnumquam Folas concinnat, atque ornat uerbis aliquanto illu rioribus , quam quae populo familiaria, ct communi sermone tritasunt. sed hoc eiusmodi eri ut immodice, ac temeresistat, Uidium pariat, ct in reprehensionem
incurrat; sin modice, ct loco, delectet sine satietate , O laudem assequatur decet igitur idem, O dedecet, pro utentis ingenio quod aliis quoque rebus contingit lac uirtute uel solus inter Latinos, ut mihi quidem uidetur, uel certe
266쪽
maxime omnium Cicero excelluitu Demotib nem quidem ita uicit, ut comparatio nullast:
quod Uinctilianus quoque uidit Breuitas laudatur in epi olis: iure quidem breui enim sermone magis capimur, quam producto: uerum in omni re modus es, peccat eodem fere modo, qui multa paucis contrahit, O qui pauca dissuudit in multa Praeclare Gregorius Nadani nus, qui utroque uitio laborantia eos iaculantiabus comparat, ita mittentibus telum, ut uel suprascopum, uel in seratur utrique enim errant pariter, licet contrario modo . Hic mihi committendum non puto, quando de victolis
agitur, ut nudentur studios pulcherrima ipsus Gregorii, uiri eloquentissimi, visola, nondum edita in qua prudenter, ngeniose, quae ad hoc ipsum scribendigenus attinentia omnia persequitur, sic, ut ne Demetrius quidem ille, quem supra appellauimus, uel pus, uel meliora tradiderit
267쪽
268쪽
269쪽
V miliolas scribunt, squoniam hoc etia posulas ali quidem pluribus uerbis, qua deceat,ali uero exsiliter admodum scribunt, utrique modum non seruant: quemadmodum qui ad scopum iaculantur,sue insta mittunt, sue supra herrare enim aequales, licet a contrari s sat es autem episeolarum modus ipsa resa cum neque pluribus uerbis, ubi non multae fiunt res, scribendum sit neque pauciori bus, ubi multae . quid enim oportet uel Persica schoeno, uel puerilibus cubitis sapientiam metiri, atque sic imperfecta scribere, ut nec scribere,
sed imitari umbrarum meridianas, aut centrorum, in oculos incurrentes, quarum consident ougitudines, ct obscure potius quam perspicue cernuntur, extremo aliquo significatae suntq, quomodo appost dicame similitudinum similitudines cum oporteat, qui utriusique inii clam mensuram uelit euitare, tu am eum consequi De breuitate igitur haec satuo. De perspicuitate autem illud consat oportere, qui elaboratum uitet, qua tum oporteat, magis ad id, quod communius est, inclinare. , ut complecta paucis, optima ecto pulcherrima epistola, quae tum indoctum, tu etiam eruditum persuaderepossit indoctum, ut ad multitudine scripta eruditum, ut multitudinis
270쪽
ni captum superans item, quae sua Fonte intelligitur aeque enim absurdum est, diariphos considerare , ct epistolam interpretari. Tertium est epiriolarum gratia hanc porro stru . bimus, si neque sicca prorsuis, ct inuenis scribamus, ct illepida, ct inornata, ct neculta, quod dicitur, ut sinesententus, ct prouerbi s ct dictis, ct salibus, ct reconditis iocis, quibu/ sermo conditur neque ualde his abusi esst uideamum.
alterum enim agrese, alterum uero cum satieta
te. Haec autem eatenus utenda, quatenus O
purpuris in textilibus figuras autem recipismuis quidem di paucis, ctia non impudenter antitheta uero, aequalia,ct similiter desinentia rhetoribus dimittcmus sicubi autem asin mus, tamquam iocantes potius hoc faciamus, quam serio agentes. Summa haec es quod ab eloquente quodam homine de aquila accepi, cim diceret Quo tempore aues de principatu disi
ptabant, o aliae aliter exornatae uenerunt, tu
aquila formosi sinum id fuisse, quod nihil fommosum esse putaretur. hoc in epistolis maxime obserisandum , ut minime sint elaboratae: quod proxime ad naturam accedit. Haec tibi de solis, tamquam per episeolam, a nobis: nec fortasse nobis conuenienter,qui maiora curamis.
Reliqua uero ct ipse tibi tuosudio comparabis, cum ingenio uale is o docebunt ij, qui hoc scientiae genere excellunt Trouerbia