장음표시 사용
141쪽
buisti, haec exarans: non enim aliquid, non mul
tum, sed omnia in his & aliis vides: & solus vides: nee oculati mus ille Faber fAnacr. p. 2o7.
nec perspicaci mus ille Hemsectusus Menand.
p. 9.) tantum Viderunt: imo, quemadmodum interpretes Horap. p. 62. talpis ad te comparati sunt
caeciores. Quid porro ais, τεκνον. an exigua modo venustas voculae σοι a te probatae &contrectatae
ines leti imo non partes illae aniles V deformes, quas acchus in Anacreonte p. I 8 I. tangit S sucis cutii pso iactu evus ta succusone, derepente magis juvenculae , venustae factae, quam omnia quae tu tangis, Venusta ex deformibus evadunt. Nihil enim cx p idibus tuis Aristaen. 233. quibus cedat Helenae capsula, unde nepenthes prompsit,& ipsius Veneris arcula, in qua cestum reponebat, prodit , A tamen excutere velis, quam quo nihil venustus , nihil concinnius , nihil quod non veneres ta gratias sngulares babeat, nihil lepidius, nihil blandius, nihil mellitius , nihil exastiatius,
nihil accommodatius, nihil tornatius, nihil emaculatius S nihil c . . . . Inveniri possit. Tandem bona tua nolaere incipias, oro, tandem
uaestam meritis sume superbiam. ,, Tu enim p. 47. de Alea. de iactu breviter nosas,
,, quod hactenus gnorarunt omnes. p. 82. data occa-
is sone observas, quae hactenus obsiervavit eruditorum D nemo. & mox p. 97. haec scribis. iIa cerre Tiros
is eruditos sensisse scio, sed perperam N inepte, ut ,, 6' fluuii videbunt, s locum disscillimum
D se' leviter corruptum, quem hactenus intelle-
D xit, ad μη itatem prisinam reduxero, o facillia D m Praestitero. p. 18s. iterum paucis dicis,
142쪽
rarunt. Menand. 49. cujus acumen hactenus percepit nemo eruditorum . in Anacr. p. Ia O. aliud n
tas non paulo majoris momenti, quod nec Si ,, Hasus, nec alius notaπit qu/squom, P I 3. quareis verissima, mi Pavo, sa tua est suspicio, tu mer
eam considentius nunc I ectori commendare non
erubescis. Cur enim erubesceres, & ori tuo bu- ,, xeo vim facerest p I 83. in transitu explicas, quae nemo eruditorum BactenM explicare potuit, , M-masus ad Solinum ita explicuis postremus , ut s,, elin sequaris, bonus Arnobius, quem versonis Au- , , ctorem perperam censet, in Graecis fuerit puer, cyis vix onum habueris snciput. p. 269. a te, ceu dO-- ctrinarum Sole, post ignorantiae ecbun fugatam, ,, splendidissime radiante, omnes nebulae ab his Nis praecedentibus depulpae sunt prorsus. In Alea p. 4.,, quae de linea secunda scripsimus, egregia siunt. In
,, Hephaest. p. I. a te egregie restitutum es Θα- is λαοσομέδουσαν. nam Fulvius ille Ursinus in Poetr. ,, p. 66. ita modo edidit, non restituit. quare conis sulerein, ut semper corruptissimos contextus ad- ,, scisceres: ita acumen tuum ostendere ubique po-
teris: ut negligeres quoque quidquid ab aliis anteis te scriptum: sic labori parces: & quotidie magnam ,, facillimarum emendatiuncularum inessem facereis poteris.& homines lubentius talia probabunt, non ,, quia Vera, sed quia Pavoni τῶ Θαυμασίω ita visa ,, Luerunt. istam autem correctionem ipsa tibi in- spiravi. nam cum scriptum habeatur in Hephaest. , , Edit. σαλα μεδουσαν, quis nisi ipsius Criticae in- is stinetu ex istis elementis exscul- ., pere Valuisseti p. Is7. tua suspicio mihi atque ac ,, tibi lenocinatur, quia sententia es optima, G D- ,, cus omni scrupulo caret. id ego blanditiis ejus peLis lecta
143쪽
Iecta adfirmare non erubesco. O Ambrosiae Pavuncule, die matri tuae Criticae, an amasti unquam bellatulam virgunculami per venerem meam amans fueris furiosissimus, qui suspiciunculas tuas tam inpotenti amore depereas. Horap. P. 2 8 3. ve sus insigniter corruptos in transtu convectura, nisi falleris, insigni facis, ut uerum sint Bnceri Lis p. 29s. Tu primus, nis memoria salieris, aperuisti An cationem vocis μον pro praecipuus, excellens, unus, unicus. P. 3 8. quae alii dixerunt, inepta sunt prae iis, dixistis primi. de Alea: p. 118. vos id indicatis primi. in Aristaen. p. Iez. vocem, quam non intellexit Salmasius, explicuisi primus. Jamne ipse cognoscere incipis, magne PavonaZZo, quantus Vir sis: jam ne ipse de tuis virtutibus singularibus melius opinari incipist sic equidem spero atque confido. At
uae cura patrum, quaeve Suiritiam Plenis honorum muneribus, tuas, O Pave, virtutes in aevum, Per titulos memoresque fastor Aeternet o qua Sol habitabiles Illustrat oras, maxime Nugivende.
Sed me sentio asse Criticam & malos versus condere. lego in Anacr. p. 43. vel hoc verum est, omnesque in posterum sequi debent. Ac in Menand. p. s s. qu re nunc edico primus, Iocum posthac ita legant, ita distinguant viri eruditi. iubes quoque saepe tuo periculo sic legi. quid statua in , haereo. haec verba ad dominatum sim stant. At non es ignarus, Literatos adhuc civitatem agitasse liberam. invitos jugum subituros reor. α tamen locum nem
144쪽
se sibi postulare posset. quid si dictaturam tibi deis ferrenti' sine provocatione sorte obtinueris titanti dem perpetuam , posterisque tranSmittendam. is rem publicam in regnum mutaveris, quando lues buerit. vel si hoc periculi quid habere videatur, is umbram libertatis & nomen retine. re & vi tyis rannum age. scis quid Romae, quid aliis in reis gionibus usu Venerit. Et sane opus est dictatore,, reipublicae Criticorum. adeo tumultuantur: alis tercantur : conviciantur inter se: factiones conis flant: seditiones fovent. Dictatore opus est Criticis. is Si ille locus tibi non insta te videatur, & hyperis critica tua majestas non dedignetur reipublicae es meae curam suscipere, essiciam meo instinctu, ut se Senatus Populusque Criticus, te rogent, supri plicent & tantum non cogant , ut dictaturam misiri cipias: ne porro Resp. quid detrimenti capiat. novit amplissimus ordo, quam ipsis addictus sis.,, Tu enim in praefat. Calabri, ista doctis scribisse non indoctis. de L.VII 4. omnes qui habent aliquem
,, judicii usum, haec videre ais 3 alios autem nec cu- rari nec numerari a te. & VS. 2S . Graece callentes,, non dubitaturos: alios non curari: nec te illis scri-
,, bere. Quantum quoque saepe periculorum &M aerumnarum Reip causa subiistit in Horapoli. D P. 362. parum abfuit, quin ceu alter Phaeton, b, curru eXcussus, rupibus & scopulis lumbos & la- ,, tera, & durum infregeris caput. fortasse enim to-
,, to coelo aberramus, stis: by cum nihil de his direr. consitueramus, omnia de illis dicimus, quae Critidi, ces auxilio possumus. eo scilicet nos ducit te iuvandii, sudium, Lector. ψ πεδαδερμας. P 38 I. cer ,, tiores ipsos facis quidem, hoc solummodo auxilium di, non aliud, a te esse expectandum. ex spectant enim a
145쪽
te, tit ceu Hercules αυωγρ' omnia monsti a d mes. tamen statim pro benignitate tua, revocas dictumintertium adris. scribendum sorte quod tibi
V sabuo in mentem menti: θ' hoc postremum 'aei si mam ω verissimum. nec selummodo primi ordinis viri, sed ipsa plebs, ipsi proletarii nosti l N evite,, cense Anacr. IIo quamvis tuas elegantias non ,, capiant : quamVis aliquando duriuscule a te habeat, si tur: popularitatem tuam cognoverent. quid enim ,, popularius, quam quod L. VIII. Calabri us. 33a.
fateris re tuam emendationem non magis amare,
,, quam emendarionem Dausqueti, hominis ineptissimiles Quare brevi essiciam, si placet, ut Canonicalis st ,, la mutetur in Dictatoris trabeam. tu pro tua innata ,, sapientia, sapientissime Corneliole, rem omnem con- ,, sidera. si repulsam non sero, tecum mox de novis,, quibusdam legibus Criticis a te perserendis agam. Uides, Lector, Pavonem Divae huic a prima admissione esse: alioquin hominem non tam longo se mone fuisset dignata. Sed sorte haec per eburneam portam mihi in mentem venerunt: vel si quid tale accidit, ad D 'Aκ ri- aram accidit: veram Criticam enim ne quidem a limine salutasse constat Quidquid sit, egregia specimina vidisti hominis modestissimi, minime jactabundi, non Φιλαίου. R his flosculis passim
sua scripta exornat. quamvis autem haec iam stomachum tibi, Lector, procul dubio moverunt: duo tamen adhuC exempla expromenda : ad quae nisi plane nauseans hominem exspuas, messoribus duriora te ilia habere contendam. In Dedici ista Anacreontica, prius in omnes literat , ceu a jectos adulatores & mercenarios mendicantium dedicationum fatuorumque elogiorum consarcinatores investiis, tandem addit. nihil tale in ris, quae vel tu
.didist si veι ego enidi. recta ratis scilicet nos docuit.
146쪽
Quo in loco non se modo Clerico, infantem viro, comparat: & editos a se libellos, quos laeva manu in cloacam, dignum Volusianis scriptis locum, puer trimulus abjecerit, tot a laboriose sane Uiro congestis voluminibus, ut Herculeis cervicibus oneri esse possint, componit, sed & se & amicum solos a recta ratione edoctos igloriatur, ceteris, ne uno e cepto, jussis. Verum in Alea p. 43. altiores tollit spiritus. Ibi enim Pyrgopolinices noster ait, quasi cataphractus in prima acie pugnaret: Telum illud Eoo non reformidor aut SAL M Asius reformidasset puto. bene quod addat puto. imbellis enim Salmasius post principia se recepisset procul dubio. daturne inpudentior jactantia ρ homo obscurus, non ullo doctrinae specimine clarus, primum tum cum nugaci de Alea libello in lucem prorepere ausus, se Salmasio
Compositus melius cum Bitho Bacchius esset. EGO & tu CLER leg, belle & mellite : Ε co& SAL M Asius bellimine & mellitissimel Quid censes, Lector P non re vera ex domesticis Pavonis encomtis facile integer libellus confrui posset' quod Nncisius noster Uiro Celeb. R. Benileio objectare
ausus in Menand. p. 96. Ferimus quaedam, non laudamus in Scaligeris, Salinasiis, & ejus notae viris, Pavo , quae in magistello, qualis tu es, exagitamus, increpamus & sugillamus. rogas, cum in eodem genere peccent, ac tu, cur non eodem modo puniantur.
vin causam cognoscere t exi portam Esquilinam: conspicisne ibi aliquos in purpura vel coccineis vestibus patibulo suspenis; vel crucibus adfixos ' omnes pullis tunicis induti plebejam originem indicant. scis quoque, quid medici in vilioribus corporibus sacere adsueverunt. si non habes nares obesas, Olfacies quid haec velint. Forte tamen jactantiam tuam etiam I a Patiea-
147쪽
patientius serrent homines, nisi cum summa ista tua
maledicentia & Gπε , p ανια' esset conjuncta
Quid porro magis jactatorem prodit, quam quod singulis sere paginis illas sermulas insercis, de i lis
accuratius alias. de illis enucleatius ouo loco, & ita
hiantem Lectorem vana spe destituis 8 Sed non puto ex sola gloriatione proficisti, sed ignorantiam tuam te histe obtegere conari. Nam cum talia per hoc decennium innumera promiseris: non inveni ullum locum in omnibus tuis scriptis, quo aliquid enucleati vel accurati exhibeas. omnia sicca & ex angula. At tu Cl. Salmasio, qui innumeris & doetissimis lucubrationibus rem literariam locupletavit, exprobra- Te ceu jactatori ausus, quod non omnia prodide-Tit , quae animo meditatus fucrat, & ex parte procul dubio jam perfecerat: quid de te opinaturos homines arbitraris, qui tot jam Auctores & alia edit Tum te promiseris, ut si vel ad centesimum annum aetatem protraxeris, ea perficere non pollisi non opus ut indicem gloriosum prodam : Le r prope vigiriti quinque A uetores sacile per se observaverit, atque inter eos magni voluminis quosdam : ut Homerum, Athenaeum, Pollucem, Aristophanem & alios. ne loquar de arte Critica, quam promittere Hora p. 3O 3II. videris. in qua , spero, saltem Clerico tuo parces. an & huic inter ineptos locum dabis, ut dedi iti aliis tuis olim amicis ' nec de Diatriba , de Nominibus proprrrs, cujus mentionem facis ad Calabr. X 80. Verum est quidem aliis longe majori labore &industria sum lucubrationes constare: ideoque plus temporis ad illas requiri. Tu enim sine ullo adparatu Vel tuo vel alieno ad Auctorem edendum accedis: cui saepe ne toti quidem cum cura perlecto ex lecFthis tuis aliquid suspicionum frivolarum, emendatiuncularum vel omnino falsarum vel non necessariarum adlinis:
148쪽
his addis multum gloriationum, nec minus maledictorum; & sic commentarius Pavoninus exit ut verisimile fiat libellos a te conscribi, dum vel herbam Θείαν potas, Vel Innocuos calices , amicam vatibus herbam Ducis. nam Baviis bibiturque Maronibus illa nullo enim in loco sterilem tuam crisin variae eruditionis floribus dii tinguis. nihil quod ad antiquitates, ad historiam veterem sive literariam facit, intertexis. nec tibi crediderim quidquam in adversariis esse reconditum, quod in hoc genere, ubi occasio seri & res postulat, promere possis quae cum ita se habeant, non mirum te quotannis libellum aliquem isto notularum genere instructum prodere. nec dubito quin jam rursus hic vel ille in equuleum Criticum a te conjectus sit. Vae, vae ei, qui unquam istum auctorem a tigerit i Sed si vel ita porro quae promisisti emittas , nec enim Aethiops pellem mutaveris, magna accessione Theod. J Almelovenit Bibliotheca Promissa ex tuo penu augeri poterit, ubi semel esse desieris. & sorte, qui priinum locum occupes inter Δ ον S. , dignus invenieris. Ut autem adpareat, Lector, quid sperandum sit de iis, quae promittit,& uno & insigni exemplo defungamur, quae adhuc ex Anthologia hic illic scriptis suis immiscuit ad ex .men revocabimus: & nisi ego ostenderim, Pavonem in iis plerumque nihil vidisse : quin incredibiles e rores commisisse, fiam Mελανλγ ἀύι Κομαῶ.
149쪽
13 CRITICA CAp. VII. CAPUT VII.
De Epigrammatibus quibasdam ex rithologia Edua atque Dedita , quae Pavo inserte S ridiculo explicuit S emendavit.
EPigrammata haec recensituris eodem ordine, quo in libellis Pavoninis occurrunt, initium faciendum seret ab isto, quod Nostro occasionem praebuit Diarribes de Aleae lum corradendae. At quamvis Zatricium & similes ludos, et omnes hodie
tenent, cy' nemo ignorat, aut hodie ignorare potest absque dedecore, fatendum tamen mihi est, non tamen sine rubore, istis in ludis me numquam rudimenta deposuisse. Spero 'tamen, non omnes viros
eruditos & ingenuos adeo rigidae disciplinae fore, ac nostrum Stoicum esse video, qui certe hac in parte ipsum provocat Zenona. Quin tamen ex ipsius libelli locis, quae tangemus, patebit satis, eum in ipsis epigrammatis verbis saepe aberrasse: unde fieri non possit, ut verum sensum illius carminis, vel veram ludi Zenoniani methodum sit adsecutus. Quod
si aleones ad praeseriptuin a Pavone canona artem sorte exercere potuerint , Pavoninum ludum non Zenonianum se ludere sciant, eoque nomine conceptas illi gratias agant, ct rebus ipsis reserre sata-gant. Et si ' Α& 'Aαπελία & Muta, famosae meretrices, aeternam jactibus aleae a se dictis infamiam attulerunt, cur non Pavo aeternam gloriam ludo hule, a se invento , nominis participation 'conciliariti Meretur mehercule homo, ut in omnibus Galliarum Academiis monventus ad aleam exercendam publici, non invito Platone, ita a lepidulis ibi
150쪽
vocanturJ saxeus adstet, non minus quam olim Mercurius & Hercules in Gymnasiis Graeciae. Si titulus basi insculpendus desideretur, vel Pavus ipse vel Academici me adeant, fatigabo Apollinem meum, si dignum quid persona αυρυκυεευΤου inspirare Velit. Ut tamen Linorem circa hoc epiaramma demereamur, adponamus H. Grotii versionem , ex qua sorte melius intelligetur sensus Agathiae, quam ex toto libello Paviano. quare ad sequens epigramma statim transitum faciemus, prius tamen admonito lectore; quidquid in tota Diatriba ista occurrere videtur eruditae ieetionis, illud omne inveniri in Salmasianis lucubrationibus, & praecipue ad Vopisci Proculum p. 736. & seqq. & Interpretum notis ad Pollucem: vix uno loco eXcepto.
alii plebs parva sumus Q nec quid agamus,
Egregium quamvis, fama celebrat anus.
At proceri quis su et modo, doctus ut Afer
Dixerat, hoc scribot ex adamante notae. Namque orbis deminam Zenona, πrbisque parentem, Dum pictum numeris dextera tractat ebur, Tessera quam varie mirum jactarit I ab albo in metam tabulae qui capiebat iter, Sexta habuit septem: rarae canis, at duo summo Puncta, iure his aut pias an miras iκ decima. quae summa eqvitur monstrat duo: rursus at unxm Praefert quae Diti linea nomen habet. Hi niger octava duo dat regione videri Nec vincit, nec ab hac vincitur Andecima.