Critica vannus in inanes Joannis Cornelii Pavonis paleas

151쪽

CM. VILΓ3σQuae hi, Mia fuit, fortem monstravit eandem . Terdecima nudum rursus habente canem. Contigit Aurigono bijugem gestare riguram r uindecimae fatum jactus habebat idem Octavae Gy decimae Amilis conspectus: ab ima, Quarta pari casu picta duobus erat. Rex, cui contigerat niveam ductare phalangem, quas fortuna paret, non videt in dias: Nam gradibus clausis artem prohibente fritillo Albolam triplex alea jacta serit. Me duo, sex, sir quinque tutite mox subiicit illis Ordine damnoses quis putet) octo caves. Sit procul a nobis, quotquot sumus , aleae quandost Non timuit mundi fallere lusus herum.

ΡAgina igitur centesima decima quarta ejusdem

opellae occurrit epigramma secundum, quomque sibi temperare non potuit, quo minus data nunc occasone opportuna id integrum lectori ci ιλο αδεω adponat, nisi egregie fallatur, GN A v ITER etiam corrigat.

Antequam ad ipsum epigramma accedam, dicenda quaedam prius de occasione, quae talis. Pavus post Salmasium re alios observat vocem οἰώς funus J notare etiam jactuin aliter Xῖ γ dictum ex Pollucis

Lib. VII. f. 2O4. X. o. νψ κῖον οἰνον ara Olita αλουν' εςὶ 3-οἰνη- lωσι μο,αι. ubi alii Codd. alii μονοις. Codex autem meus lectionem eX-hibet, quam an proserre debeam, dubito. nam certe ad corvos misera amandabitur,& sorte merito.

ριονάς. ille eligit μώοια & voculam νου ut saccidam& molestam expungit. reliqua sutem ita explicat, ut

Iones soli dixerint Oml: cum reliqui Graeci mascuus

152쪽

magis quam mulierculas ' amantes dicerent OI, causim rogast non frustra eris. dabit subtilissimam, &ut procul dubio ipse putat , certissimam. o Irii sti Ioenes sillo iure dicebant: post inventum scilicet vocem

communem interpolaverunt: id opportune notavit Onomastici scriptor. nihil emaculatius. M Sed, acutissime Uir Grammatice, vellem non ita vage definivisses aetatem hujus vocis, post inventam literam . id omnes satis intelligimus, ut ut te stupidiores, non ante inventam literam id accidisse, si id accidit. Ego Vero, tua cum Venia, statuerim paucis annis post repertam literam id accidisse :& occassonem huic interpolationi dedisse, quod litera haec nova non statis frequens erat in vuue. & ideo ΙΠανιώνιον decretum secisse conjecerim, quo omnes aleatores juberentur in posterum obita non οἰνον jactum χῖον Vocare. Nonne hoc bonum, hoc accommodatum scilicet ad commentum tuum confirmandum lJam hanc vocem ο&ὸς huic epigrammati in truden- 'di occasionem arripit. In quo cum agatur de α ριαγάλοις talis: & ιDἰή dicatur, teste Polluce, de πετΤοis: calculis: facile animadvertis, Lector, vel hinc Qtum non posse dubitari de ineptiis hujus conatus . nam debebat primo loco saltem liquido constare ei νον habere locum in ludo talorum. adseverat quidem audacter , sed tamen post Salmasium ad Hist. Aug.

. . Sales insulsos Pavo pallim in tam abiectis & fatuis Iocutionibus quaerit: ita in Hephaest. p. Iq3. Navis mulierculas amat, id est, feminini es seneris. In Calabro in. 77. ait non minus lepide. Enauete insolita, tibi ποῦσι. pro magistro ades. his verbis Chrysippeis noster commentator indicat, vocem il

lam , in qua enallagen animadvertit, pendere a Voce πασπιs solita constructio servetur. rursus eodem libro VS. 227. ne

casui patrii fnt Me magisro. Ac pallim notulas suas talibus deliciis condire, ut sic magis placituras, solet. At qui sciunt qualis didaeticus stylus esse debeat, simplex & perspicuus ad haec φ acumina nauseabunt, scio.

153쪽

stripi. II. p. 76o. ομοι unio es in t eris ipse nata inro suo: οἰνος unio es in talis ipsa Meeris sui formar Sed quo Ructore hoc probabis 8 nonne eodem jura ivis omnia jactuum nomina a tesseris ad talos transeserendi jus erit' quod absurdum. at in latii locum habet Ust. & pro dicebatur quoque Oisa . ergo quocunque casu pro ruscue R ομοῦ ponere licet. haec Logica Pavoni placuerit s uon quibus cor recte suit. cum ergo verorunile sit Oisia de talis non usu patum, vel hinc solum longe probabit illanum est si probabilitatis calculum ineamus, totam bellam hanc emendationem non solummodo non hecen riam & salsun , sed ineptissimam esse, qua vocem γιa rarior S a se inter atios observata, ita elocaiare voluit. Sed ubi epigramma recensuerimus, haec apertiora lectori erunt. Pavo autem carmen hoc exhibuit, ut apographum ejus habebat, adeo religiose, ut & manifestissima i

accentibus non correxerit σφαλωαtα quod ejus inbecilli judicio condonamus. at quod ita passim etiam ita tis vocabula exhibeat, nec etiam corrigat, ubi sensus discrepantiam inseri diversus accentus, id ei vitio vertimus, & ex inscitia, saltem socordia, pro

tribus paginis occurrunt, & eadem sic saepius. sic iaipQ primo illo Agathii epigrammate etiam voces

Corruptas edidit λευκου. pro γ . . Sed paulo in jora canamus. ut brevi vi autem studeamus, sic tamen ob innumerabiles errorci; Pavoninos prolixiores

necessatio suturi, sic statim exhibebimus, uti legen- . dum

operae pretium est in Μenandreis p. 79. legere locum. Quo talem, ut contendet, pruriginem indecenti, & petulantistylo in Cl. Benuejo exagitat. longior locus est, quam ut hic exhibeatur. paginam inplerre.

154쪽

VANNUS.CAp. VII. VANNUS. i 3 dum, e fide optimi Codicis in plerisque, censemus,&, nisi egregie fallor, nobiscum intelligens & aequus Lector censebit. Sic se habet inseriptio, quam PD

155쪽

CRITICA

I OC A r. . VII. O columna, cur tibi insigne ferox ad pectu gasius Adstat, purpurea aia Iceptrum gerens, Pedibus surripiens victoriae ramum , in summitat εautem ipsus B iseos, prolapsus jacet talus s. Certe victoriuum praelio sceptriferum regem Celas. sed cur tibi ludicrum talus pCur praeterea seepulcrum s lex Τ decet virum pauperem ,2flim clangoribus noctu excitatum.

Non puto. sceptrum enim hoc redarguit. sed tu tegis

Io. Praemetum victortae pedum velocitale qui retulit. At nic hac via verum adtingo. qua in re enim Te-

lox vir similis T Talay at nunc sane veritatem ipsam percepi. Palma victoriam indicat, sei patriam superbam, Matrem Phoenicum, tecundis am Tyron. I s. Ales autem indicat, quod vir hic jacet omnibus auditus , , quoque in rebus Venereis Priabus, θ' inter Musas numerosus Poeta.

Scepirum vero h ιbet insigne eloquentiae. mortuum outem ex casu

Vino madidum prolapsus indicat talas. Ei hace quidem sunt Drabola illa. nomen cutem meum lapis canit zo. Anripatri, ex majoribus prognati potentibus. Pavus non vertit epigramma. quippe doctis solum scribit, & quibus Graeca, etiam corrupta, Vernacu lo sermone expeditiora. nam ne Latina adderet, non obstiti e reor epigrammatis indolem, quo praeteXtu usus fuit, ne Hephaestionem verteret. at Vera causis

est, cur Latina non adposuit, quia nihil in toto epigrammate intelligere se sentiebat: si qui Pavoni est sensus: voluit tamen se jactare. nam quot loca adtu

git a

156쪽

git, tot corrupit , & tot ne per nebulam quidem percepit. nostra probabimus, & sic Pavonina sua

sponte concident.' I. 'Α Ο columna. nam Meleager alloquitur cippum. Solent autem Attici, sed & alii nominativum cum articulo pro Vocativo ponere. Aristoph. Ranis 4O. ο παις. EcclesiaZ. I 28. ὀTheocr. idJll. IOZ.

VO.quae columna. & quia p. II 8. ne quid di mutet, censet, orationem ita per interrogationem is re 'on' memdiscriminatam e se intricariorem cum ad versum dum

decimum perpetuae sint interrogationes, & obje- .etiones, quibus respondet & quas solvit ipse Mele ger sive quivis viator. ut Pavo porro haec exordia carminis perceperit,patet quoque ex ineptissima distinctone post vocem σύν9 ηυα & post voces τι σινι, quae continuo filo legendae ad vocem usque Καλαινα, antequam demum minor distinctio ponenda. nam si bene percepisset, dedistinctione admonendus lector misi

157쪽

ro . . CRITICA C AF. Ull. Vs. a. K licet pro ea in antiquissimo Co dice erronee quod ad Primam syllabam, quin-3ue alia mea οἰνΤίγγιέα, inter quae sorte etiam non exalatino traducta, recte e hibent. quae etiam bene cum Palat. σκαπΤροφορ γ , Vel σκαποοφο- ad formam F ex rΤis . vid. Eustath. ad Il. R. 2 s. non σκη-πΤροι eροις. facessat igitur κτιδανος Pavus cum

libro tuo hie & aliis in locis: in quo &

σκαπΤροφοροις. De Callaino colore eruditissime hie P o. is Καλοιινον χρωμα idem quod ποικίλον χρωμα. -πΤερυξ, ἡ ποιωλη Mέρυξ. Uariegata galli ga is linacei ala. nihil aptius. Vide Helyeh. in V.,, b duad. in voce καλαiς. ubι ope nostra adjutus eses compilator, ut alio loco demonstrabimus. Sane Gallis Gallinaceis varias saepe plumas en etiam pueri non ignorant . at an varias notet valde dubitati potest. Hesychii verba sunt. καλ-

χηωμα. ἔνιοι θ τα ποιωλα. Midae duo loca nihil hue faciunt: quae misellus non intellexit, cum nesciebat respicere Aesthyli locum in Agamemnone n. 93 3. uti docuit Vir doctissimus quidam in Miscellaneis nostris Vol. III. T. II. p. 92. Gujetus hic adnotat.

Veneri coloris. & gl. Labbaei. - malim. Venetum. καλὰν ν Venetianus. & magnus Bocharius Hier mi c. pag. 7 o. quem laudant ad Hesychii locumJostendit fuse vel purpureum vel coeruleum Colorem denotari: sed simul, ut in coloribus fit, homonymia laborare. γκῶμα autem non varium sed unum potius colorem fulsie ex versiculo, ubi describuntur instrumenta scriptoria, collegerim: Κω ταν αδυφαῆ πλινθόδα, καὐλώναν. quae verba mihi reete videtur interpretari Gu-jetus : Suavicolorem uterculam Veneri coloris, sive

158쪽

eoι νm, eoticulam Veneti coloris. Vides igitur quam levi fulero nitatur illa interpretatio varius. nempe Hesychiano illo Eνιοι τα mo a ego Verti purpurea. Hesychii & aliorum auctoritate. posisent hi colores venetus N purpureus ita conciliari quodammodo, quia Venetus seu coeruleus, est color mari tributus. jam maris fluctibus purpκreus color triabuitur & πορφυρειν illi dicuntur agitati. quin si vel Φ rius intelligere velis , purpureus sic accipias licet. vide quoque Ducangium in hac voce. qui animadvertit modo modo καλα i,' scribi & laudat

Panum Chymicum in Glossis Chymicis MSS. in

quibus υδωρ redditur. Eadem autem habentur in Λεξικω si ευρυσοποι1ας. unde loci quam plurimi in Ducangio possent emendari. temerarie imo callide igitur vertit variam alam Pavus, quia nesciebat, qualis color καελά esset. & talia effugia saepe quaerit. Reddidi autem ald sceptrwn ger se ita intelligens, ut sceptrum inter alam insertum fuerit. nam unguibus non poterat inditum fuisse, quia mox sequitur

sus valde erudite observat ex us 13 patere, hic intelligi totψικοι palmam potius paucis indicasset: cur poeta usus fuerit voce, & non alia, quae simpliciter tenere significaret sic enim lauri, olivae, imo palmae ramos a volucribus & aliis animalibus aliquando geri pedibus in monumentis videmus. & intererat

gestum Galli cognovisse Pavoni, qui mox subtiliter

disquisiturus est, utrum hic victus an vero victor rex

designetur nam gestus Galli hanc litem sorte dirimere potuisset. habitum autem Galli similem sere fuisse reor aquilis, quae in numis Agrigantinis pisces vel

lepores unguibus tenentes conspiciuntur. Sed cur ita, ego non perspicio. perspexerit so te oculatissimus ille Pavo.

159쪽

CRITICAM

C L p. VII., Vs. 3. Tertium insigne talus, in i a crepidine extrema, sed qui pronus jacet. Talos quatuor in ipsa basi sic una cum puero jacente & ludente exhibet Franeiseus Ficoronius in Italico libello de Talis lasoriis p. 1 8. in ista statua duo tali in latus proclinati, duom plana facie nituntur. Et προπεσων sorte notet in laxus jacentem talum eo quoque ducit vox κωλύος. quae de mortuis, aetrotantibus, dommientibus. sic κειμεν --Αnth. III. p. 2o8.

Non video tamen locum hunc ex ista statua aliquid lucis mutuari posse. Us. s. Pavo ς es γε scribit & accipit quasi interr gationis particulam. ἡ ρ α γε scribendum, & particula adfirmationis hic est. sane. profecto. ut etiam ά γε μῆν. Anth.p &2O8.& 82. accipiendum. quamvis ά γε aliquando & interrogationi inserviat, sed sere adfirmanti.porroMagister noster sic peccat. nam regem M vincentem, non victum requirit sententia. per bene ste- ,, rum margo νικάσανΤα. Quamvis multa jam ignorantiae Pavoninae specimina vidimus, nescio an linguae Graecae ullo in loco se magis inperitum ostenderit quam in hoc, in quo adfirmat μοι notare: &negat significare victorem. Utrumque enim nemo potest scribere, nisi hospes in Graecitate. nam primo ut νικαεις victus signincet, velim scire, quae sorma vocis, adjectivum an participium, an neutrum. exsipectabimus, si secundum canonas a νικῶ & Kκημι deducere sciat. an putavit esse aoristum participi passi vi pro c& ut in ἐςηως vel ἐςαως pro εςη- κως κ per Syncopen tollitur, sic in νικηΘMι posse tolli θarbitratus est y At cum negat victorem significare, non minus turpiter ignorat a substantivis proficisti hujus formae aajectiva & significare possessonem, copiam ejus rei quae substantivo significatur. τιμ- ,

160쪽

hominis miselli. quem suadeo ad linguae tirocinia accedere, eaque sedulo& gnaviter addiscere, antequam ad lectionem, nedum interpretationem bonorum auctorum accedat. Sed erat Vox rarior, nec relata inter λεγόμενα. ideo caecus caecum ducem incutus vulgivagum νικησανsi substituere voluit ridem fungis librariorum faciens, notum pro minus noto substituentibus. Vs. 7. IVς ῆ Guietus male. Cod Palat. 1 ΨL non videtur rursus scivisse eme o significare insuper. praeterea. Il. E. 3O7.

Vs. Io. Codex Vat. male cum ληγε φοις nonnullis αιολοφονον. habet autem vocem νίκαν prima s

de , quam igitur obtineat. fit autem hic mentio πο-δων, 'pedibus palmam arripuerat Gallus. - Vs. II. Aisellus rursus non intellexit locutionem ου ψαυω .verba ejus sunt. ,, Idem Gujetusin ille adscripsis rat , neque hac tango, scilicet rem. quod ego etiam probo. ioculis videtur desumta ab iis, qui in mediis tenebris aliquid quaerunt protenses manibus. hi enim ,, smul ac se risor, se hoc rem quaesitam adsequi non se posse, alio statim tendunt manus. elegans hoc tis pau-- lo secretius. Pave, aberras a scopo. locutio desumta ab iis qui hasta ferire adversarium conantur. ut v. l. 8o . vel a jaculantibus. hic Synonymon Κ - cura

라틴어 텍스트