Critica vannus in inanes Joannis Cornelii Pavonis paleas

171쪽

ubi vel cum voce μοχθον conjungas: Vel accipias .in Genit. plurali, & cum voce ordines, quando υμνοΘ ε αν scribendum. illud malim. Sed sorte probabilius tamen quis contendere posiset υμνοθέτης esse generis seminini , quam Pavo in Menandr. p. 82 non erubuit adserere mira' adhiberi cenere illo, ut ita in frontem veritatis, quam norat, arietaret. Analogιa ait non intem dit . quo minus feminino genere esserri queat. Et quia Bentlejus hoc Olfacere non potuit, nares ei dicit esse mucosas. is Sed tamen non ante Mῆσα , νοθετης mihi probabitur, quam Δημήmo Θεσμορετης produca tui . sicci sciam quae exempla huc trahi possent. παεθήνος ἐλlω & alia scilicet. de quibus consule Miscellan. Vol. I. T. I. p. II 8. & T. II l. p. 4s I. Sed videamus jam, quam acuto olfactu Ζηνοδοτου κυων hic suerit in sensu hujus versiculi indagando. indignaberis, scio lectior, hominem tam insolentem in alios simul tam indoctum esse. vs. I s. & I6. di ius sunt S male habiti. margo sextum decimum ita seriabit, η; ποικίλος ὐμνοθεταe. sed ista διν λογία non juvat. Imo nisi nostra lectio esset melior, aliquid juvaret. nam ποι λει οπιοθετης non adeo

spernenda seret locutio. & ea ratione diceretur, quae ενιθεο μουσαν Sp. Theocr. Idyll. VII. & Callimaehi Hymn. in Del. vs. 232 In Cod. alio erat ἔ- nam xm a Guieto) nempe verbum substantivum videbatur desiderati. . Sed nemo id desiderabit, qui passim id reticeri cogitet. certe utraque haec leotido id commodi habet, ut sic saltem versui consuleretur . nam

dic, homo, sive potius hominis umbra, quando nos legere jubes

suomodo metrum sibi constat, ne ce sensu loquar

172쪽

VANNUS.

an & Trochaicos in Pentametra infarcies , ut passiin insulsissime & inscitillime Creticos & Amphimacros Crepas, & ακεφάλους & μειουρους versin somniast An e rapi , perticam tuam non consuluisti, ollabarum mensor ignoranti me eximie 'int quaeso, an similem stuporem in quoquam ostendisti, Lectori πρατο- iaspondeos duos & longam syllabain debent eiu-cere t Mox pergit ita ,, Νam in versu I s. est praec sua disscultas ct ipse I 6. ita constitui nequit. hoc

omnes υ:dent, qui tinguam intelligunt. legendum arbitror.

Ορνις est , οτῖ γεγως ο δ' ανδε me Κυηζιν. De τ' ta Μουσαις πνικιλοψ ὐροοΘέrας. se nihil aptius. Gallus Gallinaceus est alas matutina, S ales etiam est Ialaci a. binc pulcre pro fmbolo adhibetur viri , qui primo Venerem, deinde Musas coluerat strenue. ,, Ineptiarum struest dic, Pave, unde tibi constat, Antipatrum primo Venerem & deinde Musias coluisse. ego nec in senectute a Venere alienum, nec in juventute a Musis fuisse statuerim, uti supra de se fatentem Meleagrum vidimus. sed esto. an id symbolo Galli hujus potest notarii hunc matutinum alitem diligentis patris vel matrissam lias esse symbolum novi, ut in illo Τ- μυ ἀνεκορδνο- με mi' νυκτἔρρο ορροις ,

Ἀνίαι δύ αὐδάσέ δωμαὶ - άνιοχον. Quod si proinde ita ratiocinari velis: Gallus est ma-rutina ales, juventus est mane quas vitae e Gallus est salox avis, ideo Gallus signiscar virum, qui in iu

173쪽

Oentute fuit falax , custodem , moneo , tibi adponant cognati. haec enim hominis deliramenta. nec aliter tamen id, quod Vis, Verbis extorqueri Botest.

Audiamus tamen cetera δε γεγως eata κωριν in Venere occupaIus. Veneris Orgiis addictus. ω, li,, eo sensu elegantissimum es , quis, idi . I. ita accipi negat Z at γε e ita constriti commonstratum debebat esse. γ.sως differt significatione a γενόμ vel γ.5ο γ, & minime haec participia ubique vicitan loca commutent. Sed esto. nonne ignorantiae specimen incredibilis praebes, quod nescis vocem γνα nescivisse manifestum ex absurda & stribiliginosa emendatione γεγως ο δ' ἄν se. quid illud ἔδ. ibi notat i quam vim habet, quae non verbis inerit ea vocula omisitat sed & inde patet, quod ubique scribis γέγων . sed tuae Volusianae chartae sic praeserebant. at in illis munus nutricium exercuisse debueras taemaculata. deinde, ut hoc addam, si γεγως admittamus, enasceretur elegantissima scilicet locutio. γεγως ... sed sone tibi satis inpudentiae erit, ut istam i

cutionem compares cum ων τυγχάν . fruaris genio

tuo. Quin, Pave, vel sic sensum facilem & constructionem aptam tuae emendationi inesse non video. nam quae balbuties t occupatus hie vir ω in re Venerea. primus erat Mos varius qmnotheta. 'uae

haec significant, cum ita distinguis post vocem κύ-

quid πομῖρ γ hic notati arturiλγ υρινα- Θεταe. sorte fuit archicantor vel prolocantor alicujus Capituli. tales facillimae Pavonis emendationes lSed necdum desinit vir Nugator λος ad ipsam IrΤιρυγα καλαiνοιν sic) respicit. floridissimus nempa fati Musarum 'mnothetes, quemadmodum vari rata erat Galli Gallinacei ala, iIa etiam variegata erat carmina. nihil suavius. nota primo elegantem ' . . Grae-

174쪽

Graecismum in verbis Pavoninis. Carmina erat. deinde quam alienum sit a veritate .-λοα hic resipicere alam Callainam, inde facile colligitur, quod ipsa significatio vocis Καλαiνος, potius sit caeruleus

bui avibus, & inde Poetis , Musicis & muscis Organis. haec & nulla alia hujus vocabuli in hoc loco

Vis. quamvis non negari tamen potest poematia aliquando dici ποiκiλα: quasi sorea. sorida. ποικίλα αν- θεα in Anthol. p. 93. Pond. VI. Olymp. I 48.& aliis in lociS. In vs. 18. secundum Aleonem, maxima es disseultas quae inperitiores sinter quos nomen hoc in loco meum profiteor) tamen non detinebit propter utebras, quibus abscondita est. At elegantiores rogo, ardicani mihi, quae smilitudo si inter sic mortem hominis , si consueretur in sesquid significat in se. an id significat, nude positum Uocabulum. at hic varie circumicribitur. .προπεσων κέ λιτ 'ν τ' ακρο βαθμίδι.ὶ ω hic aqua procul dubio haerebit illis , ut haeret mihi. id nemo unquam dixerit quia πανσοφος Pavo id ignorat) ne ipse quidem -- Ieager . s revivisceret bellus scur bellus vocetur Ignoro, an a serina, an ab ingenio. Nihil certius aut perspicuum magis, Et quid igitur Z An Poria eruditi βι mus verba dimidiata protulit , ω hic nugas

egii Z s Suspicio satis sinistra & contumeliosa, si epigrammatarii ingenium spectes in Avertant Musa Nipse Musarum praeses, haud dubie epigramma hae in parte inrigniter es corruptum , θ' ipsum θηηIolum abiit ad plura ad plura scilicet smbola. quia est quidam quo & stmbola post mortem abeunt in fors alia

posthac reperientur apographa, quae opem ferant, nunc meo usus ut Prometheus Caucaso libenter dicam νη Anacr. p. 63.

175쪽

dicam, videator mihi. versum Aunc integrum N , sanum puto. mendum autem superiores inquinasse ar-buror. ne diu te morer, Lector, si quis tamen meas

Sic statim habemus , quod quaerimus, set nihil eris

sic in βα ut δος , sendebat aperte hominem οἰνοζρεχῆ πένον sic in θνάσκειν:-eo pertinebant sngula, nec quidquam Imbolis evidentius demonstrari poteraι &c. Supra ostendimus, quam inepte de hac voce cogitain Tit, cum nec constet οἰνδε in ludo αςραγαλων locuin habuisse. licet enim Xῖοι in Talis locum habuerit &οἰνοe a Polluce tradatur esse, cum tamens ΠεtΤμαὶ calculorum lusus fuerit diversus a lusu Ta-Iorum , Xlat potuit utrique ludo fuisse commune vocabulum , ut non tamen fuerit OI,de. Sed οἰνορ in oςραγαλοις locum habuerit quid hic Xlae vel olide tinio adjuvabit ad demonstrandum hominem ex ebrie-τate lapsum, mortuumque, quod non & inveniri posist in talo prolapso'provoluto in extremitate baseo,

nam in epigr. quod P. IS . contrectat , invenio quidem Eic ri' 6. μυ - ἀφοωρο πον. Ex noem talis unus Chium monstrat inbecilliorem.

Sed Chion mortem significare ibi non indicatur : nam ipse epigrammatarius subjungit Xῖον significare quia κενοῖ, βολος. V reges N juvenes ad nihil. redigi:

176쪽

1ive ut in modo laudato epigrammate κείμοι, den que indicat aperta virum &prolapsium, & ita mortuum Nam per talum prolapsum ebrium significari non absonum. quis enim nescit talos, tesseras & vinum raro separari & aleatores, saepe etiam a Baccho non alienosi Manilius V. 328. PMiit ue forulas, marcetque Lyaeo. Vide Gronov. de Pec. Vet. IU. a. p. 2υ. Prop. IV.

EL VIII. Virgil. in Copa. Pone merum θ' talos e pereat qui erasina curet. Martiat. V. Epigr. 8s. Et blando male perditus fruillo

Aedilem rogat ebrius aleator.

alea in genere igitur, quae recte epitheto ebriae donari posset, quia ebrioserum frequens oblectamentum, itiprimis vinosium virum denotat it. Talus autem prolapsus bene poti difficilius tesseras abaco continent &

177쪽

iu exr, omitate Biseos quiu mortuum ex ebrietate si gn liteare possit, nemo dubitabit: praecipue cum in s. 13 veri poeta expressis Verbis dicat, non

γαλ uiari, sed ἀφραγαλος σκντεσι ἰν υννέπi. ergo vitiositas talo: lapsus & inde consecuta morS VOce ουπεσων indicatur. Miror Pavonem non allegase οἰνοe & οἶνος idem notare, nam accentu , re nihili, differunt, R ideo quoque hunc hominem dici dignum sane Pavonino id ingenio fuisset. Sed si omnia haec non obstarent, obstaret quod Graece dici οἰνος α ςραγαλγ numquam poterit prObare Pavus, non magis quam Latine dici Ialus canis vel talus Venus. Panus canis, jactus Venus Latine :& sc Κωμα χῖγ.πlωμα οἰνος Graece, non alterum illud, dicitur. Sed qualis denique stri bligo ex hac emendatione:

an ita postponunt facile praepositiones, & tum praeterea substantivum interponunt 8 audi te ipsum, bo

hoc Doricum est illud commune . . . quid F post parricipium suum eo loco p Hanc aliquis, cui favebant Musae Anacreonticae P cras credam, hodie non. is Anigitur hic aliquis Mn post substantivum posuerit, cui faverunt Musae Meleagreae t & tua auetoritate recipiemus omnes, quoditu Cod. optimi auctoritate fusi fultum rejicis' cras credam, hodie non.& quamvis sis Φιλαυτό τ ν, ita tamen non insanieris. maneat igitur optima lectio. Guietus tentabat. ἐπ άυτας . . quod si verum inveniretur, ubi Pavunculus cum suo

dilecto es.ὀel Si tamen ab emendatione abstinuisset Pavo, & rem explicatione illustrare tentasset, docuissetque α ρά

γαλον

178쪽

γαλον ,προπεσο Γ, κείδευον, κεκλιμον. numero uno sive

solitarium hic in sepulcro Quiptum, esse jactum, quem o vocant, eoque jactu symbolice varia significari, vide Hydium de instrum. Luser. p. I 3.) sed ho

in loco notare hominem mero Chio potando mortuum,

cur non auscultaremus ipsi' si, ut hoc firmaret, docuisset χχ, in calculis unione cognosci, in talis ipse osciculi positione, libenter adstipulati fuissemus: nam haec procul dubio una & vera hujus loci interpretatio. Sed Pavo id pro commento habuerit, doneo veteris Scriptoris loco id firmatum fuerit. at unde tale testimonium nancistemur Z En illud. modo inspice Anthol. L. III p. 2c8. ubi haec leguntur post quatuor illos superiua laudatos versus.

ubi vetera Scholia, male ad ultimam periodum, ad

Verba. cetera optime explicant. ibi enim ut hic habemus unum talum, eumque sic positum, ut Chion indicet. unde concludit ibi Leonides, hominem Chio vino potando esse mortuum haec gemella nostro lo- eo. quin si contendisset χῖον iactum minimum, indicare mortem, nihil absurdi protuli siet: sed voceinei, Oe hic tanto cum Graecae tacilitatis disipendio , nec ulla necessitate cogente, atque auctoritate destitutam, velle in versum intrudere, id denique vere Pavianum. mirabor an in L. I..Anthoi 23. p. 32. olim quoque vel Oiνοι sit aliqua machina intrusurus in hoc Epigramma , Αἱ meta in δες eo αλλελησιν ἔ- θνΚλη, ω, πις πω έρη β σύου εις αἰδίων. cri χειρων εβαλον κυβον ηλ' ο -σίων Εἰς μιαν. η δι' ἐγελοι κλθον.οφειλο δον.

179쪽

nam iure poterit contendere has puellas talis lusissiti infelicem illam & mortuam mox lapidis casu. jecisse , οἰνον. canem. unιonem. saltem ex tribus et mmum factum. US. II. συνθημα λογου. ad haec Π,

hil adnotavit, & proinde puto non intellexisse. quamvis & quae notis instruxit, non intellexerit. nam hic locus magis merebatur explicari, quam ille υσ α - κμς κλώον. & decem Lectores credo intellecturos hunc, qui non illum capiant. Uideretur sceptro eloquium significiat, quia hominum animi eloquentia reguntur. secundum illud Poetae r Ille regit dictis animos N pectora mulcet.

βασιλειαν - χων dicuntur. vide Cresoll. Theatr.

L. IU. III. & Salmas. ad Inseripi Herodis Attie; p Iiis. Ad potan quoque respici posset &ad Poetas, qui olim ὁ ἐαύδω αφνησι να num Durirenen res carmina canebant: quod deinde secerunt, qui aliena carmina recitabant, unde ἐκδ οι dicti videatur I,. Κusterus in Critica Homeri historia P. γ. & talem ramum Hesiodus Theman. Vs. 3O sceptrum vocat. 'Rου μ οι - ρον εδον, δάφνης ευλλε λ οζον Δρεψαμέ λη ν. eui loco adposte Ioannes Clericus subjici curavit Salmasi integram notam ad Solinum p. 6OP. Sed σκνπτρον esse λογων symbolum cum Meleagrotestatur Eustathius, & veram causam sitnul apcrit ad

180쪽

VANNUS.

τοῖς Tρωατι , ἔδοξε. Sophistae & Rhetores tamen postea sceptro sive baculis caruisse videntur. colligo illud ex dicto cujusdam Sophistae, cujus verba Ennodius recitat apud Cresoll. Theatr. Rhet. L.U. C. I. Ante scipiones V trabeas esse pomposam recitationem. Si enim scipionibus ipsi quoque usi sui sient, instar consulum & aliorum magistratuum, hoc dictum claudicaret. Alioquin λονγ passim Sophistis tribuitur, eorumque saepe quoque mentionem facit Libanius in Epistolis & aliis locis. Nescio an hinc sorte aliquam lucem mutuari posesiit locus Ovidii Pontic. II. s. 67. ubi poeticum studium suum comparat cum oratoria facultate Salaui,T Uus enim vobis, gestata est laurea nobis. Sed tamen ambobus debet inesse calor. Ut Thyrsus scipionem , baculum significet. quamvis cum aliis malim, si versus conservandus est, ThΙrsum summam illam in orando vim N e. θουσιασμον de

Hinc autem conjiciendi ana mihi praebita Antipatrum hunc sorte Rhetora vel Sophistam fuisse

non tantum Poetam. & sic adprime convenienter adpareret esse dictum γεγανὸν , quem Ioue lausae audierant. nam γεγωνον. qui publice clara voce loquitur, dici, supra vidimus. quamvis hoc ut incelatius propono. '.

Vs. I9. Pro ἀήδai dicit Pavo , scribendum recte. sed cur, Pave, illam appendicem adjungis

L 3 pueri