Critica vannus in inanes Joannis Cornelii Pavonis paleas

81쪽

Rhod. f. αἰον ο colebant. PauW-desiderabant , Orabant. Hesych. ζητειν. At malum, Favo, quid Hesychius huc facit, eum vox significatione si desiderare, quaerere, millies occurrat : nec significatio curare hic, & sorte nuIIo in loco απλως obtineat. cum cura quaerere,desderare

notat, ut absentes & mortuos Qtemus.& ita saepe de siderium V desderare apud Lat. verte igitur de id erabant. vel requirebant. non curabant. HoratiΙ. Od et . uis de erio si pudor aut modus Tam cari capitis pEt L. IU. s. Sic desderiis icta fidelibus uaerit patria Caesarem. Theocr. XXV. 37. 'Η -ι 'Aργίί- η κω δμωων δινἀ κεινου Διθα . Theogn. 83. δί' ,κ ευ ρ cujus VRAI s. quidam, δίθμ- cum Pavone ignorantes, edIderunt alii cum Codd. recte de mortuis Anthol. L. III. p. 2I2. E ο Μενανδρον Διθα , δ εις ω Διος η μομάρων. L. III. p. 23q. Κρηθίδα, τίω απλυμυθον, mri ριεν καλὰ πρυζειν, Δίον Σαμίων πιλακι 'υγα Πρες. Noster quia hoc non perspexit, in Calabri loco quoque non incongrue legi posse putat. Φιλευν Vel Φιλῆδ.

at, Pavo, qui reprehendis R quod sit nimium; quia situs patrem, non pater stium colit: id quod

nec omni ex parte verum: nam major minorem etiam colere & observare dicitur: & Aeschyl.Εum.I S. παλαί- ὁ γ δ Mara πτεροῖς tibς ποmit. Vide Supplic. 66o. Tune

82쪽

Tune contendis recte Graecos dici Achillem ama aut filum' non amabaIur Achilles, sed timebatur. ob virtutem tamen ex oculis sublatum quaerebant & desidc-rabant. praeterea illud φιλευ,Τ ostendendum fuerat Calabro aliis in locis placuisse. Sed quia Auetor Hymni XXIV inter Homero adscriptos et ιλεὐ,'m habet, Calabro hoc infarciendum. at nondum ad Critica pervenimus errata, in puerilibus vitiis versamur. patebit tamen, te tibi vaticinium cantasse ipsum, cum de Benileio scribebas, a se hominem ubique infelicitas subsequitur, sue mascula, sive puerilia tractet. O inpurum Pavonis rostrumlQuoties autem non ante adspiratam vocalem tenui coninanti locum vel facit vel rei inquiti in Hephaestionis contextu p. I . vitio typothetico i itera omissa in φοιως-t ibi Pavo p. IIO. scriber γίνετ η ita. imo γένεF. de hoc loco plura dicentur alias. sed cur

ineptissima dimensio, quae essecit, ut ineptientes in pisti me etiam pro ἀραοδι γ scripserint αρροδδι . tu scribe, ut pentametrum iterum penta metrum se prodat

At ignoras, magister, duplicem dimetiendi pentame tri modum : suem prodit Terentianus Maurus p 8 .& quem didicisse oportebat ex magni Uositi Protodia p. Is ' nempe tertio pede spondeum, uobus ultimis Anapaestos duos agnosti. Natu irae sequi Itur fel mina quislque suo e. quare ipse ineptis, dum plus emendas, quam debe

83쪽

C p. IV.

reddere, qui curvi fuerant '. quod attinet ad duas emendatiunculas, eas suffuratus es vel F. Ursino in Lyr. p. I 6 I. Vel H. Stephano in Antholog. p. sI3. vel Meursio in Pisistrato p. Iota vel Vossio in Pr sedia. quibus omnibus locis & sorte decem aliis seuerecite haec habent. in isto loco Prosodiae praestitisset longe variam nonnullius momenti lectionem observasse, & ponderasse. legitur enim ibi Γειτων ἱπ:ηγε - ἀρμοδι . At quam ridiculus hic Pavol qui cum tot in locis recte legatur ita tamen philoisphatur. Asicribe ιγόως γένετ. operarum videtur error. qui de tali re dubitare potest, trypaniZetur. In eooem Hephaest. p. s8. ἐπ' Pavo ita reliquit. Ursinus p. 13. & Wolfius p. 6 . recte

P. 87 laudatur primus versus ex Euripidis Bacchis: Διο - , ον πικl - καδμου κη'. non potuit corrigere ποΘ'. In Calabr. X. 3 s. corrigit: 'εύομεν καῖ eni amν τ δος. saltem Θ' scripsisset, & caesura carentem versum post

tertium pedem condonassemus numerosissimo volucrum Pavoni, licet optime Rh. Omi correxerit. IX. corrigit λασνεον τ' , o . XI. 93 legendum pronunciat πέτρω τ278. corrigit.-δέ et Gur' ρωσίη .L. XIV. 2Io. homo haec vitia sorsan olfaciens etiam

t In Phile p. a r. ait di hie rectum es, quod supra

84쪽

defendere videtur, quasi utroque scribi posset modo. scribe, ait, vel μέμ-1νF , ἔ-'. Sic L. . V. 2s. legitur Ab ses πόλεμGr. Pavo. ἔν ν hic postium pro

is τε, ὀν 3 excipit. quare mallem υτ ne male a ripiatur pro ΦνΘα. at, Pavo, 'non malle sed scribere debemus sex. aliud barbarum. quis adspiravit tenuem iante spiritum lenem pIn hoc genere autem valde ridicule cespitavit Na- utulus noster in Anacreonte P. s6. Θελω , Θελω φλῆσM . Eπειθ' ερως με En Pavonina: Liber Vaticanus. Eπειθ ' ερως φιλῶ με. xihil ineptius, ubi mox sequitur I . tora sex. restia hic desderat σπε Θε. Barnesius hoc recte, sed illud mau, quod ἀπ a scribendum puret, recepto

nam quidp an επειγ' pro ιπω si anu vocalem non noverat vir Graece doctus p vah, vah ineptiae.

En notam Rev. Josephi Trapp : qui post Pavonem edidit Anacreontem, & in calce brevem sed justam censuram in Pavoninas nugm exercuit. idem est, cujus in manibus sunt elegantissimae praelectioneS Poeticae. ille p. I96. voluit dicere procul dubio Vir Graece doctus de Paum, ante vocalem adspiratam, nam ante vocalem non adspiratam squalis est, de qua agitur ι in Φρωe ἔπε Θ' pro ἔπειl' novit nemo. o miselle Pavo. Anglis quoque jam innotescis & exsibit ris. nunquam, nunquam jam Canonicus fies Wi dosorientis. Itineris Britannici in aeternum jam obliviscere: 1 Id in Mercerum jactat. Aristaen. p. IOP.

85쪽

ν, CRITICA CAp. IV.

viscere : & emo sepulcrum in Ioannaea aede Ut trajecti. Haec quamvis levia: ad nitorem linguae faciunt: nec debent hae minutiae, si ita vis, negligi ab eo, qui edit Auctores Graecos. qui talia negligeret in Latinis exsibilaretur: & proin noster jam nunc non nisi sibilis excipiendus. ex. gr. in Theognide passim in Editi quibusdam ἐφ' ἔργμα- editur. at Codd.&Εditt. meliores j v si quis Theogniden edat, ut meretur, taliane negligeti

Ad aliud genus peccatorum transeamus, non mi-uus ei frequens. nempe negligit saepe ante vocalem, cum Codd. antiqui etiam illam literam addere saepe ante conisnantes soleant. quam ut alii adGrammaticam ostentandam ejecerunt; sic Noster forsan negligit, ut suam ostentet άνακε - βε αν verbo novo veniam des, PaVo, qui tot nova finxisti: aliquot decades mox recensebuntur. in eo genere, exempli gratia, peccat versiculus Aesthyli Eumen ubi legendum. δίδωσι δ' γω θλιονδο ν: causa in aprico est. Vulgo δίδωσιν. sed ad Pavonina. In Horapoli. L. I. c. 8. λεγουσι ἀγνοουδες. quod &in notis p 28 I. si Ioni e scripsisse ostendat Philippum, & hoc ignostemus, ea conditione tamen, ut auctorem sibi ubique similem reddat. p 323. liber

ille sacer, ait, γωμμασι 'Αιροπτίοις consignatus erat. in Aristaen. p. Io8. πῶσι Aristaen. p. 244. econtrario peccat, & aliquoties λιν δεδογμένον scribit. ubi ex mera contradicendi libidine certissimam emendationem Merceri ἔςω, δεδοχψω con Vellere conatur.

& ridicule addit: quin V commode scribi posset. Dis,

δεδοκται sc enim εςιν cum emphas occurrit etiam alibi.

nis me memoria fallat. procul dubio te sallit, o literarum Graecarum oblivio. Sed plura ad Arista

petum.

86쪽

VANNUS.

Car. IV.

netum. in Calabro L. U. o. Rhod. & Scal. pro χευε, οτ' scribi jubent redie-ού. quid nostert Non necesse, ta spiritus asper facit, ut hiatus non stindecorus & d,ορ- addit, ne Amus nimis diligentes in his. at nonne nimis diligens tu in eodem Calabro L. XI. 4. cum operae pretium duxisti commem rare, in Basileenii esse iam λεγε pro ου-: & id expressisse R. in sua editione Z nonne hoc sine nota corrigere potueras, o minutiarum pateri At de vi aspirationis opportuniori loco. quia pueri tam alta,tam recondita, non adeo capiunt. vetiamur adhuc in infantilibus tuis vitiis. ad hoc genus facit, quod legimus in Horap.

δυο λλincta. de audacia inferciendi particu Iam negativam nihil dico jam: saltem οπερ scripsisses. nota quoque facilem verborum ordinem, qui admodum favet scilicet emendationi. gravius autem etiam peccavit in eodem Horapoli. p. 27s. ubi etiam audacter insercit hanc voculam & stribit κ άΘάνατο.& ne vitium repographicum putes p. 32 I. idem vitium repetit, μονον ου an & hic spiritus asper facit, ne hiatus si indecorus pSed nares meas serit spiritus quidam asper & teter ex Sicilia; propudiosum illud anothphoros secum Vectans; in quo ceu scopulo, vix e portu solvens P vonini ingenioli Omba naufragium fecit. sorte quia ita

talibus allidere non ades periculinum arbitretur: pessimum tamen omen futurarum calamitatum filisse

adpareti intelligo, omnium primam notulam, quam ex cerebello Seraphinico protrusit Pavonis stupor in Vibii Sequestris llaec verba: Anecus Siciliae, qui per duo millia passuum sub terra mergens Dracussmari miscetur, appellaturque Ano , pos Anopos caeηβε, superior

87쪽

superior Anotesiphoros. Ubi post alias inanias, de quibus nunc nihil dicam ex. gr. quod defendat Anecus, cum in duobus Cod. Ancus. quo modo & meus liber: quod Qmniet Anopos caenos esse mutandum in

Anopos κεν et, cum Codd. constanter habeant caenos& in os boni commatis putetὶ haec effutit. Tandem propudiosum illud Anotisiphoros muto in Ano-posphoros.scilicet ut bosphorus, maris dicitur angusta, quae bovis natantis recipit trajectam . . ita pars su- vii alveus Anapi superior, quι Oceano proximus, δε- naposphorus, quia deducit quas, eique procurat transitum e uno verbo Bosphorus bovis, Anaposphorus Α-

napi trajectist quid quaeso probabilius pHaec nota tam singulari doctrina sane reserta est, ut Pavum credam per quindecim brumales noctes ipsi doctrinarum Deae ΠαἈαδε 'AΘη,η incubuisse. primo enim disicimus Insulam Siciliam in Oceano sitam esse: & in eum se exonerare Anapum, non in maj ram portum Syracusanum. Nam Geographice, &ut jam tum meditans novam Stephani ista πολεων editionem hic loquitur Pavo, non poetice; qua lingua sene Oceanus aliquando mare mediterraneum notat, sed qua semel modo in aevo utitur Pavo post Jubileum nempe. secundo discimus Φό hic notarerra iectum. ego putaram πορ unde πορευω, id notare: at Giganteum illum Sanctum XOςο pορον dictum, quia sacrum onus humeris per flumen Iordanis transipo

tinet. & sane alveus superior Anapi apte dici videretur Anaposphcros: quia ita humeris quasi Anapum

fluvium veheret, nec inconcinne alvei dicantur vectare, vehere aquas. Tertio hinc discimus Graecos solere integra, non in fine fracta, Vocabula componere : quare Codd omnes corruptos puto in voce XOςοφορο& similibus. Scribendum enim X σφορο

ut': menandet. p. I 37. ubi Benti. Socrati incubare fecit.

88쪽

v ANNUS.

CAP. IV.

ut δειε τοσφοργ. sic enim quoque ipsiim illud εο m. sic σελασε ορ γ & σακεσφορ & alia. denique hinc constat omnes eruditos errare, qui cum ' Si phano Byzantino censent illos qui cum spiritu stribunt. &, ominor , miser Stephanus olim hoc nomine vapulabit, Vel barbarus ejus epit maior Hermolaus. procul dubio quoque Poetarum Graecorum δε itator noster, quando Orphea edet, in Argonauticis reponendum docebit VS. Iosue.

ubi nunc pessime legitur βοου πορον. Stephanus quoque addit, accolis Bosiphorion dici, non contra quidni ipsiorem hic auctoritas praepolleat: praecipue si huic siuffragium Pavoninum accedat . quin sic hodie vocari probabile fit; legi enim modo in N vellis diei Saturni proximi, Tattaros Bosphorum transiisse. facessant, facessant igitur qui contra auctoritatem Tattarorum, Pavoninam, & GaZettarum bo*oros scribunt. ad alia. sed verbum. en stripturam Cod. mei Vibiani. Ancus Siciliae, qui per duo millia passuum sub terram mergens Siracos miscetur mari, appella rurque ano post anopos caenos superior anatos phaeos. Videatur Cl. musquejus in Orth. T. II. p s I. Cce Palaemonia sit Paso quantus in artes Pavo rudimentis elarus ab ipse suis Cedat Aristarchus, veteris laus prima cathedrae: Cedant Vossiadae, Scoppiadaeque simul. Atque

Inscriptionem hujus Elegiae , ut ab insulsis librariis prostelam , omisimus.

89쪽

Atque omnes scuticae proni venerentur habenas, Grammaticus nomen quo dat habere Canon. ta majores, Lector, comitare triumphos,

De Criticom tota quos Abi gente parat fScaligeros cernes, manibus po' terga retortis, Aonidum frustra perdita sceptra queri. aevique erat adsuetus comes ire Cafaubonus illis, Ibis inauratas Aquauidus ante rotas. Nostis' non una percQfum pectora plaga, Figentemque solo lumina torva virum p Iimus interpres veteris Salmasus aevi me es o at titulis excidit ille suis. Huc N A ferceri venient, venientque Vales

Pompa Brodaeus erit, pompa Bochartas erit. AI quantum tribuet mulier decus una triumpho

Anna Fabri, docto flia docta patre

Barthius en duris oneratus colla catenis Nutat: at meschelii compede crura sonant. Et cum Bers manno rapitur Camerarius ingens.

, Rittershus; tu, Rhodomanne, gemis. Ilor an e docta captivos gente Britannum Baxterum video, Barnesumque senes ZHei mihi I sigmatibus compuncti membra probrosis Corpora vix miseri debilitata trahunt Pallor an domiti deflent civilibus armis insus amissum Λ urs adesque decus pis pice, dejecta praeeunt cervice, quot aetasNosra pares priscis iactat habetque viros. uisquis enim Phoebi fuit unquam ea stra secutus , Aut dedit, aut jamjam colla premenda dabit. . Nomen N hinc Pavi, Criticis fatale domandis, Fama trecenteno gutture sola canet.

90쪽

De eontumelios Pavosis scribendi genere. VIris Criticae arti inpensius deditis etiam mali libri hoc in genere leguntur. notus proinde ipsis

Durus homo, atque odio qui possit viscere que is, Confrins, umidusque: adeo sermonis amari Scoppiadas Ei equis Vallas praecurrat ut albis ut autem ceteris quoque eius incomparabilis maledicendi & convitiandi petulantia quam plenissime &facillime innotescat, Indicem consecimus Virorum eruditorum, quos passim indignis modis proseindit. quos inter non modo de plebe literatos ; sed princia pes Viros demiraberis inveniri. hoc capite autem non inquirimus, utrum hallucinati fuerint illi, quod ab humana natura non alienum. Sed an, si vel gravissime errassent, tam contumeliose stFlo eorum emrata deceret exagitari tuum erit decernere, Lector. Et tamen in plerisque locis horum emendationes &explicationes, si non omni exceptione carentes, saltem Pavoninis commentis longe praestantiores. sed illud jam non agimus. ut tamen fatigatas rauco tot convitiorum strepitu identidem recrearemuS aures, bie illic notulam subjecimus. Q in