Critica vannus in inanes Joannis Cornelii Pavonis paleas

발행: 1737년

분량: 733페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

M CRITICA

de tam politi & teretes corpore & animo exeunt, ac eburnea Pygmalionis statua. & te hoc facere homi nem antiquariona , qui saltem ex Theologia gentili noscere deberes Deum , Jovem illum cuneta opercitio moventem. qui certe apud Homerum legisti nam eum edere inter ceteros minaris dis , κνι κυανενιπν ἐπ ο υM νευσε Κρονίων.χ τ' ἐπερρωμνπ ανακὶ ἱ Κωτὸς - α νά πιο, μέγαν ἐλελιξεν Γλυμπον.

& apud Ovidium:

Cerrifcam capitis concussi terque quaterque Caesariem , cum qua terram, mare ,sidera, movit

in quibus caput, caesariem , supercilia memorari videmus, non cervicem Ues collum.

Certe R. Bentlejus more juxta te suo ineptire tibi videbitur, cum apud Terentium in Eunucho III. s. 42. legendum suspicatur, At quem Deum. quirempla coeti summa nutu concutit: & inde principem Britannorum poetarum J.Miltonum emendare sustinet, L. II. 3 I. magni operis: So mas his mili. Pronounc'd amori the Gori; and D a Nod.' at βοοχ maυ Hs πbole circumferance, confris . Forte si res arbitrii tui esset, ubi jam legimus apud Virgilium: . Annuit U

legeremus totum nutu tremefecit Obmpum.

Uulgo fomitu. 1 Vulgo an Oatb. Annuit

52쪽

Annuit'Iongo tremefecit sidera collo. . t Ut Jupiter non aliter Iunoni, quam Hariequinus C ,

lumbinae, annuerit. 1Bα- ἐν-, abi igitur in malam rem, abi ad

patibutam quo Bentissum & t alios misisti saepe

cum tua impia interpretatione , Pam ερισφάγιγε. aut si tibi adeo longum collum placeat, te illo jacta ipsum inter tui similes aves, Vel si hae te fugant, inter graculos, ad quorum gregem te pertinere Omnesiti singuli mox per me scient. Ego vero vulgatam ieetionem servandam censuerrim, at explicandam ea significatione,i quae obtinet in Apud Hesychium quicem inveni .mUS-iμεγαλαυχἱ- , ζιηλοφορ . ubi prima glossa favet significationi τῆ collum longum. at altera nihil huc facere videtur. quin novi, qui utrumque interpretamentum habeat suspectum. & primo

loco μεγαλαυχων Vel μεγαλαυχῆς reponat. ut e con

nec sibi λοφορρο ipsi placebat: sed reponi volebat διηλοφων . ego vero nolim ereptum ire significationem τῆ aliam collum huic voci. sed huc facere eam

53쪽

nego: & Ionge aptiorem esse υ valde strepensiforans,

tere selummodo hanc notionem, sed etiam prim riam esse antiqui Grammatici passim docent : imoriam, guttur unde magiS κα ἔχρηςotae coepit signi icare cotium , cervices in iis di mim adseverant S, Fo φαραγεῖν & sono, qui in guttare sit. verbum enim ονοματο πεπα μον , hoc est, ad senum effetiam , ut Suidas testatur; quem tamen ibi non intelligens doctissimus Κusterus frustra supplere voluit. Lexi graphi verba sunt. ο Φαραγεύdo. ἔχον -iεντο. σνοαωκεποιημέέον i sterus supplet , ἔ lii, ἡ φάρυγξ sed nihil defit καρ' ἔ - ιν φαραγ . Ψὸ ἡχω. & paulo prius σφάραγον. ὀ 'Aππίων. Φαρυγta scire 1 QS ἀυτον γινομενου Eustath. in Iliad. X. p. 1272. I I. σφάραγν, λαιμὸς, Παχηλθ' scired -ι' ' Vόπον Hesych. inter alia e φαναγ-.44 φ m. imo significatio accommodatissima ibidem.

Seh. Nicandri Theriac. Fs3. σφαιρογμα. τα ρ αμο - apte igitur hinc Iupiter, qui δο,-- δεανὸν F βρονταμ dicitur Quin hanc ipsam vocem Eustathius ad Odyss p. 3636. testatur a

Pindaro em πολυ ου. vatae sonante usurpatam. In Pindaricis hodie quidem, quod sciam, non eXstat. sed habemus Pyth. IX. 6. άνεμοσφαράγους I Ιαλι, υλπους. Pelei montis ventis sonantes flnus. at Juxta Pav nem Pelio erit ventosum collum. &, quod num tradubium ponit omnino , in eodem Pindaro βαρυσφα- ραγ currit; quae vox idem notat. ut ἐριγδουπω.& βαρυγδουπω. ἐμ εμληe & βαρυ εμετης. & se ερι- ἡ βαρεῖα. apud Suidam. ubi interpretes t to coelo aberrare, & de lapide pretiose cogitandum

puto. jam illud βαρυσφάεαγγ est ipsius Jovis, ut hic,

54쪽

epitheton. in Isthm. VIII. 48. Aeacum vocat filium

πατρος βαρυσφαράγου. graU1um tonitruum strepitum excitantis. ut recte interpretes. Pavonis ex doctrina

Iupiter hic cervicibus opimis & obese collo stupebiti Apud Oppian. L. IV. Cyneg. 4 I. legimus

Si damae paulium res rarint sonoro e gutture. tu, pro amore et, quo in hunc poetam te serri profiteris, & quo ductus quot attigisti ejus loca, tot corruispisti, huc plurima tua tolla o ceruices damis amom moda, ct nova monstra crea. Cupidini quoque sive πυρισφαραγω et M in Theocriti Syringe eallum igneum adfingas. putaverasne , lector , homini suam eειαν, Μύισιν & acumen ubique stolide adeo jactanti tantam inesse negligentiam , stuporem & atae . . tuis originem erroris hoc in loco. Ille, ut Plerumque, natus est ex ignorantia. nam notio vocis σφαραγ ipsi parum perspecta & cognita erati nam ad Qe C labrum L. MU. vs. 282. σφαραγωs ait minus Gne n δum quam φαργῶν & σπαργῆν. at, Pavo, si vox σΦαραγῶν tibi inter minus nota, quidquamne te ita Graecis scire credemus t vox enim passim obvia dinotissima. pro qua Theocr. Idyl. XVII. 9 Φα- ραγ is de armorum sono habet. :Αtat Neptunus etiam vocatur ἐρισφάραγ M. eoIIo insignis. in h3mno in Mercurium , qui vulgus Homero adscribitur. Vs. I 8s.

55쪽

. CRITICA. Car. Ini Sed Apollo pen nit onisum, multam amabilemiscum gravistrepi Neptuni.

ut ibi rectissime vertit Ios. Barnesius, homo a te tercenties ineptissimi titulo salutatus. . t dic , omnium ineptorum ineptissime PaVo , cur Neptunus hic tali collo instruitur. an hic quoque de nut agitur, quae tua cavillatio circa Jovem suit Z au ερι rq α ραγο- ρο- tius respondet aliis Neptuni epithetis B dia προ

δουπροβ& centum aliis t et , , Apage ineptias igitur ,, Pavonis. Eustathii in quae omnem stultitiam supe- ,, rant , R inter ineptias familiam ducunt. & tamenis haec bella adHandiri potuerunt Pavoni Salmasio se ubi alia castigata erant ad manum i Uiri eruditis. se simiὶ me miseret pudetque. sed alias de vocem ισογαραγγ plura promittit. At nos jam satis de eo vocabulo. tamen non linquo adhuc hominem. haec pagina enim plures adhuc ineptias alit. nam non conis tentus ad suam deformitatem configurare eleganti simum Iovem et in alios Deos non minus injurius hic hominum Deorumque. contemtor, Mezentius alter. nam cum adhuc omues didicerimus duodecim esse

Consentes & majorum gentium Deos, qui plebi Deorum, semideis, nymphis & Faunis & ruricolis Si vanis nobilitate a poteriate inmane quantum prae stant, hic ipsam Palladem, quae proximos Jovi traditur honores occupasse, &, Tramdem nostrum, pollinem magnum, ceterosque y

& solos agnoscit Τοvem ς Neptunum N Platonem mmiores Deos. Ait enim, Neptunus unus ex TRIBUS

; Diis et Diatrib. de Alea p. O .

56쪽

Cάτ. m. UAΝΝUS. ApDiis majoribus. aliter sensisset, si fidem habuisset, quae circa haec eximii Viri, Hildcbrandus, Cippingius & Danelius tradiderunt. Eυγε, a γε. x πέρευγιl IO triumphel Io triumphel nam omnes, Pavo clamat, qui linguam prιmis modo labris degusarunt sciunt , , Mερως dici σιν9ρώπουe. at

sciens lenem hic locum habere) vertit in omnibus

diebus.

Ad pice , purpureae pandit spectacula caudae, Proetocat S collo versicolore jubars Adsipice, metuar passu sola Pavo superbo, Et prae se cunisas spernere gaudet aves I iamjam vanae volucris tumor i te resitri formes smulac viderit ipsa pedes. A quo η 'Aςεαία stet, dijudicaro non debeo, qui extra partes non sim positus :&merito arbitrium meumrejiceretur. Id tamen dicam, parum Sapphus re- serre, an ipsi spondeatur gloria in omnibus hominiabus, an in omnibus diebus. homines enim pro tempore, & tempus passim pro hominibus: nec fiigit virum in Poetarum lectione versatissimum apud ipsos& ἐφ μερίους dici homines in diem viventes.

id praeterea dicam: si Iam hic quidquam peccatum, Io ge decentius & majore cum judicum favore hanc actionem potuisse suscipi a quovis alio, quam a te, Pavo: qui in eodem genere longe gravius saepe errasti. Nam, nisi fallor, tu Quiris ollus es, qui ante sex admodum annos in Philae cap. XXXVI pro vulpe , ' qua κερδὼ Graecis dicitur, nobis vendidisti smiam, quanariΘηκ' ipsis audit. en verba Philae & tua:

. itri πονηρeν. ei et κερδω, τους ποπους- Natura improbum, ut simia, moribuI.

i Misceli. Crit. Vol. II. Tom. III. p. My.

57쪽

Et dedita opera & meditatum te hoc socisse verosimile est, quia hic te soni similitudo in κερδω & κἰΘη- κ' sallere non poterat. nescio tamen an a sim iis &Bavianis gratiam sic magnam inieris, qui pro tua maledicendi κακρηθεία ipsis exprobrasti palam: & quidem summa injuria, cum apud omnes constet simias esse scitissimas & tantum non humanas heltias, & moribus politissimis praeditas: adeo, ut& ipse Horapollo tuus L. II. ἱερογλυφικων C. 61.

occulere propriam urinam tradat. quo quid nitidius politi usque & moratum magis' Sed quem locum tu, odio in genus cognatumVatiniano ablatus, ω

, , incrustare satagis, & ex fide Codicis Pierii Valeriani, hominis quem tu ipse ironice sal bonum & boni animi vocas, sed serio loquens ut inepti simum, insul-hssi num, imo fallacem exagitas, substituere conaris

Δωρον. felem. idque neminem adspernaturam ais mas, qui felem mejentem vidit aliquando. nihil enim notius . cum id tibi de simia non con stete quare videndum pronuncias. Visum ergo huc venias Pavo, & diversorii Magistrum adi , qui vulgo Coeruleus yoannes audit: ille multos simios & Pavianos alit, & poteris curiosbs oculos animumque philosophicum illum

tuum explere observando umias exsaturantius me-jentes. colloca te in medio clathrorum & omnes b) concurrent, qui Aesopum conspicere volunt inter animalia bruta. tu enim λογων Συβαριικων pater, non

gibbosus ut olim, sed barbatus ad ipsum umbilicum.

ferro. i Horap. p. 3ss. Pierius Valerianus optimam lactionem esime explicat: nihil ineptius, nihil falsis. p. 363. at bonus ille Pierius mendam retinestat bono animo: qui dare amne insulsius ' b Haec verba totidem blaterat in Bent Iejum in Linend.

58쪽

ferio. serio. si haec viderint, ni is exoletius, nihil an Ilus , nihil retrius viderint unquam. & cum speetarint leonem & Gigantem, te i inpensius mirabuntur bipedum stupidissimum: cui pro corde datum est foenum , spurcissimis unguibus contaminanti. Poteris eodem tempore & aliam emendationem tuam, circa coitum passerum, sorte confirmare: nam ex India passeres pulcerrimi laudato Cocruleo Joanni enutriuntur: & erroris convincere vel Philippum vel ejus descriptores, cum ἐπὶ , si ties passerem horae tractu modo misceri ominae tradant: & tu tamen passeres semellas Iricies XXX in unius horae spatio osseu lantes observaeteris r adeoque Gasparis Scioppii, cujus animam traducem habes, observationem de viginti

coitibus numero denario tua accuratione viceris. D-gendum τυα-Τακις. Iricies. nam, ut recte doces, passerinae naturae scrutator proin dissime, numerus vulgatus

nimis certe exiguus pro passere bene viro. Sed e diverticulo ad inscitissimas & erroneas tuas Graecarum

vocum versiones reveriamur.

Ad Hephaestionem quoque p.XXXIII in nOt p. Ia . UOcem Πάν πα, . Pan Deus. secisti adjectivum Παψπ l . & vertisti. totum. Vin' ut de plano Praetor cognoscati en Hephaestionis verba & tuam notam. X ρ ω Μυσηκερως βαcακG. γαλλων

hic tuo γάsλω, Gallorum chorage. Vide ore. Suid. alios. ibidem. Παν ΙIελασγιών. t Iud κἀν non potest pendere ab ἐμβατευων. nam sic in eptum esset. Sequebantur igitur alia , cum quibus apte cohaerere poterat. . To Tu Μ Argos Pelasgicum , simulac ιπtraveris, laetitia asscisi ii exu

tare

59쪽

CA r. III.

sa CRITICA

rare facis tibi. hoc aut simile quid dixerunt Graeca. X su punctum post Γαμων etiam adpositi mum est. Specimen egregium prosecto, unde colligant omnes, quam tuum ingenium par sit poetarum fragmentis tractandisi in luce enim meridiana misere nic caligas. quidi nonne illud epitheton χρυσοκερως auratis cornibus choragus tibi Pana indicare debuit-set : qui Argos Pelasgicum inire selebat : sive cujus dies sestus in illa urbe celebrabatur. nam ε iacατευειν ingredi locum quemvis, ut ap. Sophocl. Oed. Tyr. 8q . ἐαβα υειν, sed speciatim dii ea voce locum aliquem vel templum inhabitare dicuntur, ut docuit tum juvenis te viro longe doctior G. Arnaldus in Ammadv. c. XXXIV. Soph. Oedip. Col. 7IO. Iν ο βακχε ωῶς ἀῶ Διονυμε Eurip. R Q. 22s. Θυμβρμιε, Δαλιε, .s Λυκίας Nαιν ἐμβαlευων

Quin hoc te docuisse , & Pana tibi cognitum reddidiise debuerat Aeschyli locus, ab eodem explicatus in

tum.

60쪽

tum. Tuipiter igitur flmiam: turpiter Πα,

totum vertisti. Sed operae pretium paulo diutius haec Hephaestionis loco inhaerere, ut gustum praebeamus incredibilis tuae ignorantiae & negligentiae. est enim nidulus, unde erratorum omne genus pip lat. vidimus ipsuin ignorasse , hic de Pane agi : at turpius hoc ignoravit, si veritas in propatulo. nam si inter illos alios, quos praeter Helychium & Suidam laudat, consuluisset auctorem M. V. non solum ibi Ι α, pro re is scriptum inventilet, sed & plura alia, quae scire lectoris intererat. Nam praeterea tres aliae lectiones variae osseruntur, quae singulac praestant editis. exhibet enim Xουε ειν κερω βαcmes κηλων

nam ω non opus. Xροσοκερω signatus Vocativus non octerior. Et κηλων pro IVRων praestare pronunciavit

jam Is Vossius ad Catullum p. I 62. qui sχευτlta inter pretatur , &postea explicatius modo laudatus weς selingius ad Itinerarium Antonini p. 6 I. interpret tus, secundum Suidam, Θερμον εἰή vita σwνουσίαν, P ni vasuto, ut ad Calabr. VI. 48o. Vocas, aptum docuit. & has leetiones esse veriores, non solummodo Etymologus editus adfirmat : quocum codex meus eius Grammatici vetustissimus & accuratissimus

consentit: sed & lib. t Florentinus Hephaestionis quem laudat Vossius. Et sic quoque laudavit D. Heinsius ad Silium Italicum L. XIII. 329. quae omnia ille ignoravit: imo longe plura. nam nec scivit esse Cratini fragmentum : quod ΕΠmologus testatur :non Diphili, ut male Heinsium laudasse animadvertit Nesselingius : & Cratini quidem Majoris, sic-cundum Theod. Canterum in collectis Comicorum

t An Cod. an potius edit quae sic habet.

SEARCH

MENU NAVIGATION