장음표시 사용
211쪽
neat per quina supervenire pe spicere postuat, quid in castris agitur di nes tua celatura hostes adjaceat; nev e fossia seu valles, per quos obruti castris occurri herem ossint: ne vicini sunminis torrentes; ve sudita tenipestate castra inundatione in tereant. Autor Higinus in Gramitiati
nonrinatinassingulos appellant, ut puta id foro reos : in convivio convivas. Olliuenim convivae postqvana accubuissent,inumerabantur per eos, quibus id niune 'datum erat, qui appellabantu Illi autem numeratores vocantur Latiinis proprie-de quibus Am mianus Marcellinus , quod soleant non nunquam merccde accepta coenis aut prandiis interere subditivos ignobilcs di
Itaque numerabant, dc quemque suo nomine appellabant Nomenclatores. At que ob id Magistratuum candidati, nici ausmodi homines siccum ducebant , qui
lingulorum nonisna illis sndicaban , quo singulos proprio nomine, quod ilic, o honorificulta erat V ulularent
212쪽
in suffragia divi ili4 aucupanda.
Ptiam in exercitu Imperatores eos adhi-
bibant ad militum nomina cognoscenda,il eorumque favorem conciliandum. Porro de Nomenclatoribus ita scribit; Guido panciroll. Libello de reb. metuorab. 1 Habebant Romani servos quosdam , quii singulos cives Romanos discerent cogno: scire, & horum nomina memoria tenere,
i quae prout quisque obvius fiebat, Domi his suis Candidatis, seu Magistratum ali- quan ambientibus, servi illi suggerebant, ut suo quemque nomine compellare pos-
sciat Domini,atque ita benevolentiam obvi- , aptium captarent. Nam ut Plutarchus
ait, majori voluptate afficitur, qui suo 'set nomine compellari audit, ejusquc animus appellanti magis conciliatur. Servi illi Ν0menclatores appellabantur, quoruml cicero in Oratione pro M uraena meminit,l dum ipsum quoque M. Catonem ait, Nin menclatorem habuisse, qui Civium obvi- am fictorum nomina ipsi insusurrarit. Ddem enim frequenti in usu erat Candidatis
Magistratum lambientib9, qui posteaquanserant designati, multo blutabant nestigeni lius. Beteri.
213쪽
ro nomen imponebatur. Ita vocat Te tullianus liae de idolatri Gloae. Phil. Im poni autem nomen apud Graecos selebs re die septimo ut Aristoteles ait in s. hist. animal. Apud Athenientes die dccimo, Ut ex Isiaeo & Dem'sthene colligit Petrus. 'Faber lib. 1. Semes r. cap. 6. Apud Ro- . manos maribus nono, foeminis octavo die inomen dabatur: cujus cautas afferre .c natur PlUtarchus. Vomius. Graecorum consuetudo suit, quam ple- rique etiam hodie tenent, ut patris sui nomen alicui ex filiis tuis imponant: quo avorum in nepotibus memoria renou tur. Sic Aristoteles Nicomachi filius filium sitim Nicomachum Vocavit. Ro- lmae aulcm sero, qui primus filius susce- lptus erat, hi patris praenomen impono bant. Murci. in I. de Rep. Hat. vid. Calendae. N0 S0c0 2MIA sitiat, in quibus recipiuntur aegroti;
bus orphani minores, omnibus destituti subsidiis; :
214쪽
TA. Antimadversio Censorum ii propise dicebatur Nota , N ipsa notare. Ea acuipia habes apud Sueton. Claudio c. 16. quo decensura ejus exponit, & Gellium E libro cap. Ι2.&2O. O. Notabant auteria Censores i. Senatores, restautione a C uia. I L. isti ademtionetqui publici. III. plebeios, cum aut ino-xcrent tribu , aut iure sustragii privarent, i a que aerarios facerent. Alcon. Paed. iat divinat. Ciceronis: item pro Milon. A. i Iuchner. in Epist. Plin. lib. 9. Nuta frequentius pro signis minutis po nuhtur, verbum Unumiotuna exprimen, tis, ad celerem scriptionem oli113 1ia vcntaei ipud Romanos ab Ennio; auctae a Tertiol nisinnio, Philargio & Aquila libertis Mae- cenatis, deinde & a Seneca ad quinque millia, si issidoro credimus. Nam Εusiebius inventionem ad Tyronem Ciceronis liberii inivrefert, sumagante Plutarcho in Catore minore, imo ipso Isidoro, parum con ,
215쪽
stanter; nisi quod restringat ad nstas propositionum, quas vocat. Aphsd Graecos
Vero, Xenophonteiau, Socratis auditorem Prialiam excepiste notis, quae ab eo dic rentur, & in publicum edidissse, Laertius, in ejus vita, refert: Cum de notu audit ja- entus, non ad literas referre debet, quae singulariter positae, hoc aut illud verbum notant; cujusmodi quoque hodie dive sar in veterum scriptis prohibent ICti, qui exerte notas a literis distinguunt. Paulus L. Lucius D. de test. mil. Lucius Titius nil ius notario testamentumscribendum notii di avis, s anteaquam literis praebcriberetur , - ia de citus e c. Idem L. 6. D. de bonori poss. Notusiriptae tabulae non continenturedi icto, puta notas literaου non esse Pe lib. et ad edictum scribit. - d. Ioh, Bernari. Comment. ad I. Silvar. pag. M. Solebant veteres inter legendum ad libri oram 'citins quasdam appingere , quibuS .
indicarent, quae ipsis loca notatu & ori
vatione digna, Vel etiam corrupta, aut Viatiosi, aut etiam improbanda viderentur.
216쪽
νue Latinos fuisse videtur. Unde apud
paullum Diaconum , in Notis Liter. I L. Laudabiles siti. Alibi etiam est L. Laiad ilissenteHia. Graeci notam literae χapponebant, quae significabat , sive Unde Diogenes Laertius ita P
de Divin. lection. Titonis Donatista in eo- volumine quaedam non rei uenda subjun- si quadam vero venen a dogmata juri per- aescuit, cui tantium in bonis rictis cire limon,
in malis Achreston, quantum transirens valuid erire, ut arbitror, competenter a xi. λ χρηίον quod Graeci adscribebant ad ea, quae improbabant, Gellius culpae adnota Mina loc. cit. vocat. Ut enim laudis nomine Laudabilia, ita culpae contraria lignimcat. . Sic Auson. Ludo lept. Sapient.' Palmas non culpas esse putabo messis. Idem ad Theodosi utar Imperat. In e tuis culpis tu tibi da veniam. Horatius de Arto Poetica ;Hiar bonussprudem versus reprelidet inertes.
217쪽
eguet ambigue dictum , mu tanta notabit . iet Aristaretas. ΠUbi Acro : Isitam culpae significit. 'dam , latre versem mali Dinatum dicim-. Linde & Gessius lib. 19. cap. I 6 decuba- hrum Derbum dicit,pro reiectiti inde rediemisscompuncto ac damnato. taliae nota ut- a plurimum erat Melus id est vir ia jacens, ponitar in verbiis ausententissubreme iteram ruta me ubi lectio alip falsetate notata est, ut
Undo Quintiliai.us Vrgulam censoriam Vocat. Sed ad eandem rem etiam litera o ad- nidit. . Sidonius Apollinaris :
i tui ut exarationi infinctum, bonω, applicare Theta, Persius Sat. 4. Spotis es vitis nigrum pri gere Tiata. Quod ad exemplum judicum sictum v detur, qui, uti orat ibidem Vetus Persii Schyliaues, literam Θῆ- a ponunt ad eo mnomina, Possuwicis Uficiunt. De huiusmodi silmilibusque veterum Notis plura vide sis apud mouvverum de Polymathia p. 17. x Th. Reinesium Variar. Loculi a cap. R. Non in Gest. lib. V. N. a.
218쪽
sos, i Tacitis notas scribere, est rem ita per pici uram exprimere, ut non indigeat charactei ribus utili velis significare, manendum l est e mulieri domi, pingis Venerem, quae, reserat muliebrem sexum, apponisque ilibi pedibus testudinem : haec enim nun- . quam domo sua egreditUr. Hoc scriptui rat genus non solum apud fgyptios dignitatis plurinatim habuit; sed etiam voluptatis non parum. Nemo enim poterat cal, lire Hieroglyphicarum mysterium sici enim vocabant illi hoc scribendi genusJ
nisi rerum & animalium naturas peripostas habuisset. Quod non contingit, nisii illiqui solerti contemplatione rerum natuat ratium causas esctet perscrutatus. Vid. Cuminent. Franciae. Sanctii in Alciat. Ema
Ucm. Praefat. N0TARIL Tres erant Notario-i ram ordines: alii Tribuni & Notarii, utiari pὶ apud Marcellinum, Symmachum, ali-0sque appellantur, honore Tribunis prae-j torianis aequati; alii Vocabantur, quod Imperatoris essent a secretis , CUJUS ii arcana scribcbant. Ultimus ordo crat in- sirum Tribunorum Notariorum. Notam. ii . Ece 3 Manu-
219쪽
quod illi certum patrem nominare POS - sunt,ut qui e concubina nasduntur; hinon Possunt , eo, quod e muliere se pluribus prostituente, sive, ut Lucretius loquitur , volgivaga enere, concepti. vos L FENDIADEM SacrorUm 4
consuetudinem inde natam tradit Coesicis ilib. I cap.21. quoniam moris ethnicorum fuerit, diebus novem mortuos flere. D. spliciter vero ' vendiati Sacrum actum est apud Romanos , uno modo, cum defui
ctis parentabant , seque lustrabant et Ahe- ro, cum prodigium aliquod accidisnt , ii quod novendiali sacro expiare solabanta sIta vero perficiebatur, ut doctis placet: Novcm dies assidue mis iacrum laciebant, iquod sacrum indici solebat vel ἱ Pontifice Maximo, vel . Praetore urbano Senatus de-ereto, prout tradit Gyraldus histor. Deor. iSyntag. 17. Calvin
mortuis,& habitus in tanto honore 3 Alii aliter satisfacient. Mihi visum, non ine-
lite dici possici factum hoc cum respectu ,
220쪽
tarim, Pisum pucrorum. . Sicut enim
die nono pueris imponebantur nomina,' non ante, qUia die nono fiebant lacra , pari irrcnsura temporis. Cerd. in neid. s. N0n homines dicebantur apud RO- manos, qui nullis maiorum imaginibus nobilitate commendabantur, aGitUmque .
ad amplitudinem & nobilitatem posteris suis patefecerant: ut M. Cato Ueniolius, qui patre ignobili natus, ipse novus poste fati tuae nobilitatem reliquite quemadmodum & Cicero de lege agraria loquens Apsum appellat hominem novum. Novitas itaque media erat inter uri lc ignobilitatem. PlutarchuS in O 0-nc Majore novos homines appellatos scribit, qui non ex genere commendationcm habcrent, sed ex se primum cognosci inciperent. Prat. VδlVin in . . N0X, tempus, quo Sol bubriorizonte latitat, & nos radiis ejus subtractis versamur in tenebris. Noctem Macrobius in XI partes dividit, ceu sunt l. H, era seu serum diei. a. crep-Glim seu prima sex. 3. Concubium. . mpla, ouae non habet temPUS ccum. Lee