장음표시 사용
181쪽
Collectio eiusdem . Similiter per est erra Iectiones iste ordo ten
Item seeunda oratior Mesesiastiea unitate O e. Deinde dieit Diaconus: Pro paee Mete um, in quiete precemur Domius m. Collectio ejusdem. Item tertia Oratio: Oam tenteην Deum σe. Deinde dieit Diaconus: Iis Sacerdotitas, S' Minimis precemur Dominuis. Collectio eiusdem. Item quarta oratiot Tacem m. Deinde dieit Diaecinus i με press
ritate 'rine am, tranquillitate temporum precemur Irim/a m.
Collectio eiusdem. tem quina oratior Deum Patrem σe. Deinde dicit Diamnus: Probi,sul buti Sanctas stivitati interesse non posui, precemur Dominam Collectio eiusdem. Item sexta oratio: Neum Deinde dieit Diaeonu si Prahab indantia frugum, O tranquillitate aeram mecemur Dominum. Collectio et iisdem. Item septima oratior Deum Patrem m. Deinde dicit Diaconus: ννο Viet bax, Ο ebutine uibus precemur vomisum. Collectio eiusdem. Item octava oratior viae volu laus ere. Deinde dicte Diaeon usima his. qνi eleemoseras faciunt, precemIr . Collectio eiusdem. Item nona oratior Cres I de Se. Deinde dieit Diaeonus: 'o Fan tentibus. re confitentibus preemar Dongiuam. Collectio et isdem. Item decima oratio i Deinde dicit Diaconus et Pro Per trinanti t. ct Rauigantibas precemur Dinina m. 'Collectio eiusdem. Item Undecim oratior Deum Desilairere. Deinde dicit Diaconus r functorum requie, in qulite prece r . Colle cito eiusdem. In ei piunt orationes de Resurrectione Domini. Ad Matutinum. Orationes 3. eum suis Antiph. Incipiunt orationes Matutinae. et Uespertinae Completoriae de Resurrectione Do. mini, qtiae per sdiptem dies uniuscuiusque hebdomadae uicendae de replieandae sunt, usque in Ascensionem Domini. Die Dominico, ad Matutinum. Completoria in miargine notatur: Haec Completuria in Pascha . & usque in Aieensione Domini me omnes dies Dominieos afl Matutinum dieenda est, excepto in Oct bas Pa-sthae . ubi spretatis Completuria habetur ad Matu. inum ) dc Benedictio. Ad Vesperum elusirim diei. Completoria Is ratirgine notaturi Haec eo npleturia in P seva die Dominieo Κ usque in diem Domitii cum in Octavas Paschae ad Vesperum dicenda . . . Ascensionem Domini & Benedi et O. r. II. ad Ma ut iniim, Completoria. S Benedictio. Ad Vesperum, in eodem die, Completoria, Ac Benedictio. Fer. III. ad Matutinum. Completoria . εἰ Benedictio. Ad Vesperum, in eodem die, Completoria, de Benedictio. Fer. IV. ad Matutinum . Completoria , & Benedictio. Ad Vesperum, in eodem die, Completoria, & Benedictio. Fer. V. ad Naeutinum. Completoria . S Benedictio. Ad Vesperum, in eodem die, Completoria . & Benedictio. Fer. VI. ad Matutinum. Completoria, & Benedictio. Ad Uespeium, in eodem die. Completoria, & Benedictio. Die Sabbato, ad Matutinum. Completoria. & Benedictio. Ad Vesperum. in eodem die, Completoria, & Benedictio. orationes de octavis Pasthae . Ad Matutinum, orat. eum suis antiphonis. Item ad Matutinum. Completoria .& Benedictio. Orationes de Resurrectione Domini, quae in primo Domini eo post octavas , juxta antiphonas congruentes dicendae sunt, Ad Matutinum orati cum suis antiph. Item orationes in seeundo Domini eo post octavas, Ad Matutinun, orat. eum suis antiph. Item orationes in tertio Domini eo post octavas. Ad Matutinum, orat. 3. cum suis antiph. Pag. m.
182쪽
Item orationes in quarto Dominico post Octavas,' Ad Matutinum. Orat. 3. cum suis antiph. Item Oritiones 4; . de Resurrectione Domini iuxta quod antiphonae in ordἰ- ne positae sunt quae ad Matutinum usque in Astentanem Domi nidi-eendae dc repli eandae sunt nota qui d pc Horati iam 39. Meu pagia ara in Cod. . Omnes habent antipho s. ultima responsorium. Item ad Matutinum, Completoria, & Benedictio.
In Die Astensionis Domini, Ad vesperum , Completoria , Ac Benedictio.
Ad Matutinum. Oratio de Psalmo III. Item aliae orationes ia. Quarta octa .a, S duodecima habent Responsoria ; reliquae antiph. Item ad Matutinum, Completoria , & Benedictio .
Item Completoria , di Benedictio in die , quo Mita dicitur ad Uespo
In D e sancto Pentecosten, Ad Vesperiam. Completoria,& Benedictio. Ad Matutinum, Orationes a 3. Maria. S. & tr. I s. & ad. habent re et reliquae antiphonas, exceptis tribus postremis, quae carent utri seque .
Item ad Matutinum. Completoria , & Benedictio. Item advesperum, explieito ipsoDie Domini eo,Completoria,&Benedictio. XVI. Kal. Iulias, Ineipiunt orationes in die Sanctorum Adriani, atque Nataliae, Ad Uesperum, Completoria, fle Benedictio. Ad Matutinum, Orationes 8. sine Antiphonis . Item ad Matutinum , Completoria, R Benedictio. . VIII. Kal. Iulias, Ineipiunt Orationes de Nativitate Sancti Iohannis Baptistae, Ad Vesperum, Complet otia, & Benedictio. Ad Matutinum. Orationes ai. sed δεν te plurer erant, quia post xi. sent
III. Kal. Iadias, Οὐιi es de risitiitate Sta μινι Pauli deest principium .
Ad matutinum, orationes, quae supersunt, sunt num. decem, sine adi tiph. ac respons.
Item ad Matutinum. Completoria & Benedictio. XVI. Kal. Auitust. Ineipiunt orationes in die Sanctarum Iustae, & Rufinae, Ad Vesperum . Completoria N Benedictio.
Ad Matutinum , orationes ra. Prima , 1. 3. 6. 7. . 4 Id.&M. ha bene antiphonas ; quarta autem, S 8. responsoria . Item ad Matutinum. Completoria, & Benedictio. orationes de Festivitate S. Cucufatis,
Ad vesperum, re Matutinum, Completoria, & Benedictio. Ne S.
Kal. Augusti Incipiunt orationes in die Sancti Felicis . Ad Vesperum. Completoria. & Benedictio nota, qσοι Complet orta
liquae nihil. .em eodem die de Maelia is, orationes 3. sne antiphonis, quς l quuntur de M. Maehabeis. εἰ Feliee. Item ad Matutinum , Completoria , de Benedictio de S. Felice tae
VIII. Idus Aust usti, Ineipit de Festivitate Ss. Iusti, & Pastoris, oratio. se
Benedictio tam ad Vesperum, quim ad Matutinum dicenda ; C ters tamen Orationes de Matutino de antiphonis , id est a Milae pamulas r & : sapientia aperuis os mutoram: sive de alleluiatico et ex ore i olimm vel de responsorio, qui in ordine sequitur, superius in Missa quarta de In Antum iactet sunt , qu et in isto die dieendae sunt . IV. Idus Augusti, Incipiunt orationes in die S. Laurentii, Ad Vesperum , Completoria, & Benedictio. Ad Matutinum, Oratia. sine antiphonis,' Item ad Matutinum, Completoria,N Benedictio. III. Idus Augusti. Ineipiunt orationes in die S. Υppoliti, Ad Vesperum , Completoria, sine Benedictione . Ad Matutinum, orationes I. sae antiphonis . Item Benedictio me
183쪽
XVIII. Kal. Octobris, de Festivitate S. Cupriani, Benedictio, tam ad vespei um, ouam ad Matutimini dieenda. VIII. Kal. Octobris, Ineipiunt orationes de Decollatione S. Joannia Baptistae Ad perum, Completoria ,& Benedictio. Ad Natutinum , orat. sine antiphonis. Item ad Matutinum, Completoria, &Benedictio. De Festivitate SS. Cosmae, Ac Damiani , Oratio, & Benedictio, tam ad vesperum , quim ad Matutinum dieenda. Item Orationesto. une titulo pro ingruentibus periculis . IIL Idus Nooembris, in die S. Martini , Ad Vesperum, Completoria . & Beredictio Ad Matutinum, orat. 8. sine antiphonis.ltcm ad Matutinum. Completoria, & Benedictio. oratio Matutina pro surgentibus E cubiculo. De instinctis, orationes a.
Hic deficit, aut explicit Codex. Nota quo in folio primo ipsitis
Coritis alia inanu scriptum e s Sergius Bicedontinus Sanctae Ecclesiae Aquil. . n. Itourn auo folio Coae pos aliquot verba antiq&1Iate deleta, haec habentur - de Bonello in XX.
anno Lilit prandi oti ranaetis Anorandi Alitis Lanρο- bardoriam Rex regnaetit annos XXXI. Menses VILObiit die XIIL
186쪽
ANTIQUISSIMI RIΤUS GOTHICO-HISPANI. cxxviii
Sacrosanctae Basticae Vaticanae Presbyteri Benesciati de Libello Orationum Gothico - Hispano ciuitas Veronesis judicium, Tomo L De Antiquitate
Ecclesiae Hispanae pag.28. EN RH.
I ulla in re sunt decepti evidenter , qui de antiquitate Ecclesiae Hispans disputarunt , id certe evenit , quum de Missali , & Br
viario MoZ-Arabico non siccus atque iplissimum Gothicum , seu Isidorianum esset , pronunciarunt. Ecquis enim nesciat , hujus modi Codices non modo in provinciis , verum etiam Romae se quentibus additamentis suisse, ac perpetuo futuros obnoxiost E quis Ecclesiae rituum est adeo rudis , ut unam semper precandi rationem , unamque methodum ab Apostolorum temporibus ad septimum usque Reulum deducat i Ecquis tam multos Doctos Epistoi,os Iegens in Iibro virorum Illustrium SS. Isidori, & Ildesonsi , navasse operam corrigendis , at que illustrandis veteribus , necnon adjungendis novis, instabilitatem istam ingenitam illorum codicum non tutelligat Ecquis tandem ex Conciliorum decretis non assequitur varietatem ossiciorum non modo in universa Wisigothorum ditione, verum etiam in provinciis singulis ρ Longum, S , si Deo placet, molestum esset de his omnibus singillatim disserere , antequam Ecclesiae Hispaniarum conditionem nou Timus : necelle est tamen , ad hymni hujus aetatem dcprehendendam , ut de hujus. modi Codicibus hic in antecessum dicam , quae non paucis abjiciendis praejudiciis utilia scire arbitror iis, qui in tot , tamque varias opiniones licet divisi , tamen in eo conveniunt, ut nulla temporum ratione habita, Gothi cum , Isidorianiam , MoZ-Arabicum ritum , unum eumdemque esse conte
clant ac proinde Missale, ac Breviarium Mog-Arabicum euiusmodi pluribus Hispani utuntur, unuinque ego exemplum Vidi elegantissimum in Exc. domus Corsinae in
elyta bibliotheca, alterumque in valli celliana ) Card. Francisci Ximenii iussu &sumptibus in lucem editum ineunte sexto decimo Ecclesiae Seculo , pro Isidoriano venditent. Itaque horum codicum antiquorum tria minimum exempla certa, inter se diversa, antequam vulgatum Breviarium ac Missa te Mog-Arabum prodirent mox subjiciam omnium Oculis. Primum nempe , & alterum praeivisse Mauricam invasi nem , eaque propter ad septimum Seculum pertinere , quum Ecclesia Hispana flore tissima erat, omni procul dubio assimabimus ; tertium verti non esse antiquius decimo Ecclesiae sectato apertum crit. Ex primo antiquiori aliis , ct ex altero hymnos certos in laudem Dei, Apostolorum , & Martyrum decantari consuevisse argumentis valde apertis conjicitur ; tertium vero hymnis etiam Confessorum maxime abundans, infelicitate metri , atque styli barbarie , nedum serie rerum clam nemine esse patituriorago se intervallo proximum esse felicissimo illi aevo Mauricam invasionem praeeum ii, quo de agendum mihi erit. Porro hoc tertium Breviarii exemplum ex prioribus illis antiquis deflorasse potius quaecumque libuit collectoris ingenio , quam ex iisdem coaluisse , constat liquido, ut mox ostendam . Hinc autem non ex veteribus illis, Alphonius Ortizius , tresque ejus Collegae jussu Ximenti Cardinalis evulgarunt Breviarium , quod apud imperitos Isidorianum audit, novis factis accessionibus juxta eum ritum, quem invenerunt . Hymnusque ille in laudem S. Iambi non est antiquior tertii eiusdem Braeviarii aevo, aut si aliquantum aetate praestat, nec Sacri Corporis inventionem praeivit, neque decantari in EccIesiis conuievit. Singula haec neri manibus majori, quam potero , brevitate , ac perspicuitate nunc faciam. Codex Isidorianus antiquissimus , qui ante hunc diem non prodiit, latebat ineelebri Archivo Amplissimi Capituli Ueronensis , de quo eruditi omnes magnifice sconitaliter sunt loquuti, quam ego rem non semel alibi testatus sum . Is tamen nequaquam latuit V. C. P. Josephum Blanchinum Congregationis Oratorii presbyterum , qua in hujusmodi veterum monumentis perspicacitate est , ut omnibus fidem
laciet vis eorum ingens, quam studio improbo collectam prope est , ut faciat publicaer lucis
vm Hymnus Sancti Jacobi non est antiquior
187쪽
exrii. ADNOTATIONES IN LIBELLUM ORATIONUM
lucis non enim sunt aliud , quam proludium , pauca illa pietiosissima , quae illus opera & studio ante annos aliquot prodieriint . Eumdem vir doctissimus perquam
humaniter mecum communicavit paratum praelo , secitque illi citulum t Libina orationum aneeritur Gelsasicorum O ciorum Gotico-His nur , ad c ex parte o
ri Contr*Mionis OrMorii Romani. Hunc sequitur Codex alius , sive ut melius diu eam fragmentum alius Codicis evulgatum a Francisco de Pisa anno Is 93. in urbe Toleto , quod P. Ioannes Pinius recitat in sua .de Liturgia MoΣ-Arabum diatri , neque aliud continet, praeter ducis menses Kalendarii veteris Ianuarium , & Febru rium , qui satia perspicue notant aetatem Codicis , extrema vi uelicet seculi septimi. Tertius demum Codex est quem adhibuerunt editorea Breviarii Moz-Arabici , ejus: que exempla aliquot servari audio in Archivo Primatialis Ecclesiae Toletanae , di h
uti dubie Compluti ipsissima illa extant, quae in editione Breyiarii sunt adhibita . Hune ego tribuo salvo Abbati Alvendensi , seu Albaildensi , qui obiit diem suum aera millesima , sive anno Christi 96a. Libro siquidem Uirorum III ustrium , qui e
plicit in Iuliano Toletano , continuo additur Salvi hujus vita, cuique obvia aput Nicolaum Antonium , Card. Aguirtium , di Fabritium , quod non Ieve argume tum est , post Hispanae Ecclesiae vicissitudines Abbatem istum fuisse primum, qui a liquos illos patres studii genere imitaretur. Peritissimus tharum rerum Uen. Card. Thomassius id sensit, ubi Psalterium atque orationes Psalmis congruentes ex Brevi rio Moz-Arabico decerptas editurus: , esit, fortassis aliquae orationer Misi Abbatis inire hasce Anzarabicas. Quidni autem Verba ipsa recito ejus vitae. Cm fur oratio, nempe in homnis orationibus, tersistis, ae missis quas iuuctri isse feris mone composuis, plurimam cordis compunctionem , b magnam suaviloquentiam Iegem ribus, audientia que tribuis . Horum simile tota in Hispaniensi antiquitate non invenies tributum alicui ex iis , qui hujusmodi Sacrorum Codicum sategerunt, praeterquam Juliano Regiae urbis Antistiti , qui sedere coepit anno Christi 6bo. nam su cessor ejus Felix, Librum , inquit, Mi arum de toto circulo anni in quatuor sartes divisum , in quibus aliquas vetunatis incuria vitiatar, femiplenas emendavit, atque complevis, aliquas vero ex toto comm it. Quae novum ab Iuliano Milialem librum esse adornatum demonstrant; & hue , ni ego fallor, respicit Kalendarii fragmentum, quod loco secundi eodicis habendum dixi. I cstatur Julianus idem , quod praedecessor sulis S. Ildesonsus de eadem re mulista scripserate quin etiam hymnorum aliquot fuisse authorem ait: ParIem fanὸ tertiam missarum esse toluit, Θmnorum , atque fermonum. Et notandum , quod toto in eo libro virorum III ustrium nemo ante eum legitur hymnos scripsisse ; quum tamen aliunde constet, quinam illustrationi Missalis, ac breviarii Gothorum tempore navarunt operam . Nam in Codice Monasterii olim S. IEmiliani, nune Scorialensis bibliothecae , de cujus antiquitate , di praestantia loquar sequenti capite, ita legitur ad rem
nostram : Donec de Oruod is, di Carbolitis viris fuit ili Data , idem Glientis, Petro, Leandro, Isidoro , IId fons , Fructuoso , Iuliaησ , de quibus singulis pro dignitate loquar laudato capite. Ad Ildesonium quod attinet, quoniam ipsa hymnorum mentio , tametsi nulli hucusquc emerserint, non amovet dubium Omne, quia hymnum S.Iacobi, utquiumque barbarie summa scatentem, ociosus aliquis adscribat Sancto eidem Antistiti, duo hic sedulo animadvertenda proponam . Primum videlicet , quod etiamsi Ildesonso adscriberetur ille hymnus, nihil tamen promoveri ponset: quippe IIdemnsus longe post tempora Isidori floruit ; Isidorus autem tam ape te , tam dilucidε de hymnis decantandia in Hispaniis loquitur , ut praefato S. Jacobi nullum relinquat locum , idque mox planum faciam Sanm ejus viri allatis verbis
ipsis . Deinde quod S. Iacobi estque id ineluctabi Ie argumentum obscura omnia
erant Hispanis ante mirabilem sacri Corporis inventionem ; ideoque tam altum ubique silentium oecurrit, ut nε inter festos quidem dies recenseatur ullus eidem dicatus . Quam rem quantocyus fateri omnes cupio, Isidoriani breviarii circulo totius anni Proposito, cui suis locis adjiciam charactere Italico additiones Kalendarii editi a Fracisco de Pisa , brevitati enim quam maxime consulendum mihi est. Atque utinam Saeramentarium aliquod vetus aliquando emergat. Certum enim haberi d
ML , quod licet Maurorum tempore accessiones multae praesertim ab Alvendensi illo
188쪽
Abbate sint, sacris iis libris , ritus tamen antiqui summa eadem persevera vit , eiusque pars magna etiam in Gallias invecta est, Mabillonio id docente eum testimoniis veterum. Cui quidem doctissimo viro acceptam resem novam impostoris Delitum. alicujus sudaciam; nam VI. Kal. Ianuar. quum habeatur in Narati si uis i.
rum Iacobi I Ioannis , in Mitiali Gothico , qui certe dies utrique filio Zebedaei
Sacer erat; docet Mabillonius , quod in Martiiologio Gellonens apud Septimanos ante Ennos nongentos scriptci , extat: orianauio Episcopatus Iarabi A Holi Fratris Domini , adsumptio S. Danais Esauesinae. Non est hic locus expendendi aetatem uultoritatemque huius effati. Sit satis nosse arvum tinposturae omnis , & provinciam, unde prodiit id effatum ; nam opportune agam de his etiam rebus. Ueuio nunc ad S. Isidori doctrinam certissimam de Sacris hvmnis . Haud dubie Reulo Ecclesiae septimo, quum maximε florebat Ecclesia His. pana , Ambrosiani praesertim hymni ubique obtinebant , ut patet ex Concilio
Agathensi anno Christi so6. nondum G2lia Gothica erat una ex provinciis Ecclesiasticis Hispaniarum J nam congregati Episcopi ita decreverunt; suis conve- brosia nid nit ordinem Ecia ae ab ρmnibur aequaliter eusiodiri, Gnaeum est , siciat tibique t cantabatur ut post anti onar, collemones per ordinem ab Episcopis , vs Preciditeris Heantur , b T. hςςies Θmni malatini pes vespertini decantemur diebus omnibur , in conctasPης moέuiri co G Ahi. narum , vel vespertinaram h missarum pos hymnor evitello de Vo dissitur , σ ih. ean. io. plebs eoIIecta oratione ad miseram ab Episcopo eum benedictione mutatiar. Ia Hispaniis autem secus erat, quippe quas ante invaserunt Ariani, quam hvmni Ambrosiani invalesterent. Hinc est , quod Episcopi Hispaniarum antiqui moris retinentisi sunt , ubi primum sub Regibus Suevorum in Gallaecia deposuerunt haeresim veluti abusuin sunt aversati sacros hymncis r Haetiit , inquiunt , ut σι ρ μοι , PH ω- Cong. Bratanonicarum Scripturarum novi, ἐν veteris Testamenii , uuia paelicὸ compossum in Ec- i. e. xa.
Nesia Mauatur , sicut Vfanesi praecipians Canones . Neque ante austum 633. quum concilium I U. Toletanum est celebratum , seniore Metropolita Isidoro Praeside accepti rei aeriuntur hymni iidem Ambrosiani tota Hispaniar suis nonnulia omni , Cone. Tol. Patrum verba sunt mmano mino in Diadem Dei , atque A Wolorum , b Agum IV.ς-p. 3. 0rum triumpMr compossit esse noscuntur , I ut hi , quos Beati mi Doctores talarius atque AE μυ- ediderum , quos ιamen quidam oecialiter reprobam , pro eo quod de Scrisiuris Sanctorum Canonam , vel Apinosica Iraditione non exitura . . . . . Acut igitur orationes , Da Omnos in Ludem Dei compositos nuIus vesbum ulterius μ' ὐn , sed pari modo GaIlia ta panisque celebret, excommunicatione plectendi , qui Θmnos reiicere fuerint ausi. Hoste vero hymnos non esse alios quam Ambrosianos docet egregius idem Doctor Ecclesiae . Sunt autem , fens , divini omni r sum mingenio humano compositi . Muritis autem Gestas Episcosus Pictaviensis eloguentiaransflicuus Omnorum earmine floruit primur . Post quem Ambrosius Medulanensir lib. i. e s
Episcopas , vir magnae gloriae in Chrisio, er Curi mur Doctor in Ecclesia , rasiuissis hujusmodi carmine Harui se cognoscitur ἔ atque inde hymni ex ejus nomine Amor . flani vocantur , quia ejus temp-e primum in Ecclesia Mediolanensi eriurari earserunt, jur celebritatis dotiis passae per totist Occidentis Ecclesias obfe1 vatur . Carmina autem quaecumque in Iaάrim Dei dicuntur , omni vocamur . Quae postrema verba Orig. l. 6. alibi etiam pensius declaravit. Proprie autem , inquiens , Θmni furi continenter c. 3 p.
Diadem Dei. Si ergo Et laus , ἐν non sit Dei , non MI Omnat i si fit
Dei Iaus , b non cantetur , non es Omnus . Si ergo in Iaudem Dei iacitur, ἐν canta-rur , tunc es Θmrat . Itaque tametsi venantii , Sedulii , ae praecipue Prudentii gentilis sui potuissent xii.
Hispani per eum aevum decantare hymnos in Apostolorum , & martyrum triumphos tamen ante obitum S. Isidori id factum esse ostendet nemo . Quod si etiam ponamus, die, hymnos Prudentii de Martyrum triumphis , qui in edito MoZ-Arabico leguntur , cantari in hia Ecclesiis coepisse ante Mauricam invasionem , nullatenus il de Hy- tus. mno S. Iacobi neque a Prudentio , neque ab alio ullo ex antiquis compacto assirmaria nobis poterit ; quam rem probare nihil attinet , quum unicuique liceat propriis Bibl.P.lom.
oculis hymnos veteres usurpare. At compendiaria incedam via , uc coepi , v ibis' oculos ponens citculum festorum dierum ex Cod. Isidoriam , . praetermissis seriis de T J' quibus alibi. .s a Mora
189쪽
exxxvi ADNOTATIONES IN LIBELLUM ORATIONUM
is orationes de adventu Domini per dies Dominicos quinqua reun ur
rationes de Adventu Domitu usque ad Nativitatem. In Primis . XU. Cal. De br. XIV. Cal. Dec. X. Cal. Dec. III. Cal. Dec. II. Cal. Dec. V. Id. Dec. IV. Id. Dec. XV. Cal. Ianua.
VIII. Cal. Ian. VII. Cal. Ian. VI. Cal. Ian. IV. Cal. Ian. II. Cal. Ian. Cal. Ian. Octaria Nati .vIII. Id. Ian. VII. Id. Ian. VI. Id mmV. Id. n. IV. Id. Iaπ.AVIII. GL Februa.
AVI. GL Feb. XIV. GL Feb. AIII. GL Feb. XII. Cal. Feb. XI. Cal. Feb. X. GL Feb. VIIII. GLFeb. V. GL Feb. Non. Feb. VII. Idus Fes. VI. Idvis Feb. II. Id. Feb. XII. GL Martii. VIII. Cal. Martii. VI. GL A r. S. Aciscli. Nosenes. S. Romani. S. Celiae Ieg. Caeciliae. S. Saturnini. S. Andreae Ap. S. Leocadiae. Decemb. S. Eulaliae. S. Mariae Uig. Nativitatis DOm. S Stephani. S. Eugeniae. S. Ioannis Ap. & Eva. S. Columbae. Circumcisio Dom. Ianuari ex utro M Coae. Apparitionis DOm.
S. Luciani. XL. Agarum . S. Sereme. S. Felieis .
Dii carpi, Antonii . S. Sebasioni , omitum . . Agnetis, er Emerentianae. Allisionis Infantum . Fructuosi, Augurii , & Ulogii.
Obitum Domini LMesensi Di su Toleto .
S. Eubilae. S. ns eum comitiatis . Feb. ex utroque Cod.
XVI. Cal. Iul. VIII. Cal. JuI. III. Cal. Iulii.
XVI. Cal. Aug. VIII. Cal. AugCal. Aug. VIII. Idus Aug. IIII. Id. Aug. III. Id. Aug. SUM. XVIII. Cal. Octo. VIII. Cal. Octo.
S. Iohannis Baptistet. SS. Petri, & Pauli deesprincipium cSS. Iustae, & Rufinae .
S. Cucufatis. S. Felicis, a Maccabeorum.
S. Yppoliti. S. Cupriani. Decollatio S. Iohan. Baptistae . SS. Casinae , α Damiani. S. Martini. Quis recte Bollandi continuator saeiat seeundum Codicem antiquiorem Isid riano , ex additionibua patet.
190쪽
Adnotationes in Aquentem LIbellum orationum
CIreuius Festorum dierum Libelli Orationum Codicis Ueronens s apertissim,
testimonio declarat, in hoc argumento demonstrationia potius, quam proba tionis partes a me suscipi, qui eumdem assero esse antiquissimi Rit eis Gothie Hispani. Quotquot etiam in eo inscribuntur Sancti, aut Hispani sunt, aut in Hispania celebres inebantur. Ad quod utrumque aperiendum, ut contentiori studio cursuisque deveniam, ineluctabilem probationem ad regulam totius Anni circuli quaeram . Adventus nomine cinquit Domnus Leodegarius Mayer Principalis Monasterii is Murensis Monachus in Explicatione compendiosa Litterati, Vnorita Ceremoniarum M Ecclesiasicarum, Pan. LII. Cop. I. pag. 37 a. ) olim ipsa Nativitas Domini significata ,, est, non verti tempus illam antecedens. Nam Mis 1le Moga rabieum, S Lauseancus es in Constitutionibus , Dominicus Adventist quas nos appellamus , Dominicas ante ,, Adtentiam Domini nuncupant. Et S. Ambrosius Hymnis, quos pro Dominico Na- ,, tali composuit, hunc titulum praefixit: 'mni de Aduentu Domini . Labentibus is annis hoc nomen inditum est tempori, quod Nativitatem antecedit, ideo, quia ,, teste Ruperto rotus ejus Ecclesiasicus Orda iuxta eontemptationem Arientur Do-
is mini dispositus es is . Quamobrem Codex Veronensis pag. i. ita habet diues uni orationes de Aistentu Domini per Dies Dominicor: iden is Subbato , qui primism oea currit is Adoretu di Uerba illa, in Sabbato, ut primiam occurrit in Adpentu, pensanda sunt et non enim semper antiquitus a Dominica die cuius vesperae Sabbato praecedente ingressiebamur ) Eccleuastica Ossicia de Adventu Domini in Hispania coeperunt. Nunc temporis in Romano Breuiario ordiuntur a Vesperis primi Sabbati post Festum S. Catharinae , vel, quod idem est , a Vesperis Sabbati ante Domini eam Festivitati S. Andreae Apostoli proximiorem . Apud Graecos vero quod prisca ietate etiam in Ecelesia Romana moribus recipiebatur ) a die decima quarta mensis Novembris ς &apud Hispanos 1 die XVII. Busdem mensis, ut ex dicendis constabit. Ambrosiani sex minicas habent de Adventu Domini, quarum prima illa est , quae Festum S. Martini subsequitur. Totidem celebrant Toletani, qui Breviarium MoZarabicum non repudia unt . Cur ergo , inquies, quinque tantummodo mininicae dies sunt in Coclice veronensi, qui, authore te , continet Libutam orationum antiqui mi Ritas G rhie μυ- Ne mireris , quaeso ; neve ullum inde discrimen oriri putes . Dies redigamus ad calculum , ct rationem de viroque Anni circula, factis compulis, habe mus . In Breviario Motarabico ideo lex hebdomadae Adventus enumerantur, quia in ipso, eo anno,quo fuit consatum, initium Adventus,diei 7. Novembris alligatum,incidebat in Dominicam , ut ex Hymno ,& Orationibus XU. Kal. Decembris positis liquetr Natale vero Domini, recurrens die as. Decembris, incidebat eodem anno inferiam IV. sextae Hebdomadae . Igitur omnes Adventus dies in Breviario Morarabico erant numero 33.; ut in nostro Libello Orationum Gothico - Hispano . Quamvis enim quinque tantum Dominicas dies ipse Libellus enumeret; nihilo tamen minus in summa dierum cum edito Toletano concordate quia, eo anno, quo scriptus est antiquissimus Codex circa nempe septimum Saeculum ), die I 7. mensis Novembris, a qua Ecclesiastica officia de Adseuta ipse etiam inchoat, seria II. recurrebat, ut in Indice totius anni circuli ostendi . Qilinque ergo solis Dominicis locus erat eo anno, usque in Natale Domini,quod die et s. mensis Decembris Ferii U.sextae Hebdom. celeinhrabatur. At repones, quomodo ostendi potest, clim in Breviario Mozarabico, tum in dice Veronensi ossicia ab a die i . mensis Novembris futile inchoata Rem narro , proboque cum utriusque Voluminis testimonio . ' Codex Veronensis pag. s. haec habet: Incipiunt orationes de Addentu Domini, quae per Euus Marminor iuxta Amriphonas con uenter usque ad NMisitatem Domini sunt dicendae ;KM. Decembris in die Suncti Aelfui. Isae Orationes aerendae sunt iuxta