Antiqvitatvm romanarvm qvae svpersvnt

351쪽

ψευσασθε μέν γε καὶ τὰς ὁποσχέσεις, ας ἐκελεύσατε

τον πατον ἡπὲρ οὐ κοινο ποιήσασθαι, αυτὸν δὲ τον ἄνδρα τουτονὶ τον βέλτιστον, ω κατεχρήσασθε προ τον φενακισμὸν, αμοιρον ἐποιήσατε των θριάμβων πάντων -- ανθρώπων ἄξιον ὁντα της τιμῆς ταύτης τυχειν, οὐκ αλλου τινος προσθέντες αὐ-τ την βριν, αλλ' ὁτι τα δίκαια ποιείν μὰς ς υπέσχεσθε ξίου καὶ ἀγανακτῶν ἐπὶ τ φενακίσμωδηλος ν. LXXVIl. Ἐναγχος δὲ δη του χρόνου τουτὶ γαρ 10

1216 ἔτι προσθεὶς τω περὶ του δικαίου λόγω παύσομαι OF μιν Αἰκανοί τε καὶ Σαβόνοι καὶ Ουολοίσκοιμι γνωμη χρησάμενοι αυτοί τε ἐπανίσταντο καὶ τους

αλλους παρεκάλουν - ἐφ' μὰς ναγκάσθητε καταφυγεῖν οὐ ταπεινοὐ καὶ φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ 15 βαρεῖς, πάντα ἡπισχνούμενοι της τότε σωτηρίας καὶτνα μη ἐξαπατῶν μὰς αυθις δοκῆτε, ο πολλάκις ἐποιήσατε, προκάλυμμα της πάτης Μάνιον Ουαλ ριον τουτονὶ τον φιλοδημοτατον ανδρα εἴρεσθε πιστεύσαντες μεῖς, οὐκ αν π δικτάτορός τε mκαὶ ταλα χρηστοῶ περὶ μῆς ανδρος φενακισθησόμενοι, συνηράμεθα μῖν καὶ ἡδε τοὐ πολεμου καὶ τοὐς ἐχθροὐς ἐνικῶμεν ου μικροῖς -δ' λίγους οὐδ' αφανεῖς αγῶνας ὁπομείναντες θῶττον δὲ η κατὰ τηναπάντων ἐλπίδα τέλος εἰληφότος το κάλλιστον os 251217 πολέμου , τοσοῶτον απέσχετε οὐ χαίρειν καὶ πολλὴν εἰδέναι τω δήμω χάριν, στε κατέχειν Φῶς ετι ξι- ἀτε ἄκοντας υπὸ ταῖς σημαίαις ἐν τοῖς ὁπλοις, ναπαρέλθητε τὰς ὁποσχέσεις σπερ ἐξ αρχῆς διέγνωτε. χ πομένοντος δὲ τομανδρὸς του φενακισμὸν δὲ 30την αἰσχύνην οὐ ἔργου, αλλ' εἰσενέγκαντος εἰς την πόλιν τὰ σημεῖα κα διαφέντος ἐπὶ τα οἰκεῖα τὰς δυ-

352쪽

νάμεις, πρόφασιν ποιησάμενοι ταύτην του μη τὰ δίκαια ποιεῖν τοὐτον βρίσατε, των δε προς μὰς μολογιῶν ουδεμίαν ἐφυλάξατε, αλλ' ἐν τω αυτ τρίατα μέγιστα παρενομησατε, λαξίωμα της βουλῆς κα- ταλυσαντες και την πίστιν του ανδρος διαφθείραντες και τοι ευεργέταις ἀνόνητον ποιησαντες την χάριντων πόνων ταῶτα δη καὶ ἄλλα προς τούτοις μοια

πολλὰ ἔχοντες λεγειν προς μὰς - ἡξιοῶμεν, ω πατρίκιοι, προς ἱκεσίας καὶ δεήσεις μῶν τραπεσθαι,10 -δ' σπερ οἱ τα δεινὰ δεδρακότες ἐπ αδεία καὶ ἀμνηστία κάθοδον λαμβάνειν. - μην ἀκριβολογεῖσθαί γε περὶ τούτων ἐν τω παρόντι οἰόμεθα χρῆναι, ἐπειδὴ περί μονοίας διαλεξ μενοι συνελη- 1218 λυθαμεν, αλλ αμελεία καὶ ληθη παραδόντες αυτὰ 15 φέρομεν. LXXVIII. Ἐν οἷς δε πρεσβεύετε καὶ τίνων δεόμενοι κετε, τί - λεγετε φανερῶς ἐπὶ ποίαις ἐλπίσιν κατελθεῖν μὰς εἰς την πόλιν ἀξιομε ποι- αν γεμόνα τηλοδο λαβόντας τύχην τίνος υποδε-

20 ξομένης ημῶς ευθυμίας η χαρὰς ουδὲν γὰρ ἄχρι τοὐ-

δε φιλάνθρωπον μῶν η χρηστὸν προτεινομενων ἀκουομεν ου τιμὰς - αρχὰς, ου ἐπανόρθωσιν απορίας , ου ἄλλο απλῶς ουδ οτι ν καίτοι ου λέγεινομὰς ἐχρῆν δ μέλλετε ποιεῖν, αλλὰ ποιησαντας λεγειν,2 ῖνα προειληφότες δη τι ἔργον, μνοίας γενόμενον και τὰ λοιπὰ τοιαλα ἔσεσθαι εἰκάσωμεν. οἷομαι τοίνυν προς ταῶτα ἐρειν αυτους, τι περὶ πάντωνηκουσιν αυτοκράτορες ἄ- ὁ τι αν πείσωμεν ἀλληλους τοὐμ ἔσται κύριον. ἔστω ταμ ἀληθῆ γιγνέ-30 σθω τὰ ἀκόλουθα τούτοις ουδὲν ἀντιλέγω βουλι- μαι δὲ τὰ μετά ταλα ἐσόμενα παρ' αυτῶν μαθεῖν, 1219 ἐπειδὰν εἴπωμεν μεῖς ἐφ' οἷς ἀξιοῶμεν ποιεῖσθαι

353쪽

την κάθοδον, καὶ συγχωρηθη ταῶτα πο τούτων, τίς ἐγγυητὴς ἔσται των μολογιῶν ἡμῖν τίνι πιστεύσαντες ἀσφαλεία τα πλα θήσομεν ἐκ των χειρῶν, και καταστήσομεν αὐθις εἰς την τούτων ἐξουσίαν τα σωματα ποτερον τοις ψηφισμασι της βουλῆς τοῖς περ τούτων γραφησομένοις, ου γαρ δὴ γεγραμμένοις καὶ τί πάλιν κωλύσει ετέροις ἀκυρωθῆναι ταυτα ψηφίσμασιν, ταν Ἀππίω καὶ τοῖς ὁμοια φρονοὐσιν ἐκείνω φανῆ η τοῖς ἀξιωμαι τῶν πρεσβευτῶν, οῖ τὰς εαυτῶν παρεχονται πίστεις ἀλλα 10 δια τῶν ανδρῶν τούτω και πρότερον μὰ ἐξηπάτη - σαν. ταῖς ἐπὶ τῶν θεῶν μολογίαις δι ορκων ταπιστὰ πορισάμενοι παρ' υτῶν; ἀλλ' ἔγωγ' αδρἄπασαν πίστιν ἀνθρωπίνην ταύτην δέδοικα, ην ὁποτῶν ἐν ταῖς ἡγεμονίαις οντων καταφρονουμένην ορῶ, 151220 καὶ τὰς κουσίους συμβάσεις τοῖς ἄρχειν ἀξιῶσι προς τους ἐλευθερίας μεταποιουμένους, ου νυν πρῶτον ἀλλα καὶ πολλάκις δη καταμαθὼν ἐπίσταμαι τοσουτον ἰσχυοωσας χρόνον, οσον - αυτῶν ἡ ἀνάγκαι κρατῶσι. τίς ου η τοιαύτη φιλία καὶ πίστις, 20

ἐν η παρὰ γνώμην ἀλλήλους θεραπεύειν ἀναγκασθησόμεθα φυλάττοντες τους οἰκείους κάτεροι καιρούς υποψία δε δὴ το γε μετὰ τοὐτο καὶ διαβολαὶ συνεχεῖς κατ ἀλλήλων φθόνοι τε καὶ μίση καὶ πῶσα ἄλλη κακῶν ἰδέα καὶ πολὐ o περὶ του φθάσαι διο 21λέσαντας το ἀντίπαλον ἀγων, ἐν τω μέλλειν κειμένου του παθεῖν.

LXXVIIII. Πολέμου δε πολιτικο ώς παντες ἴσασι κάκιον χρῆμα οὐδεν ἐν τὰ μεν κρατηθέντα ἀτυχεῖ τὰ δε κρατήσαντα ἀδικει, και περίεστι τοῖς 30μεν ὁπο τῶν φιλτάτων ἀπόλλυσθαι, τοί δε τὰ φίλτατα διολέσαι. ἐπὶ τοιαύταις δὴ τύχαις καὶ συμφ

354쪽

306 - - ραῖς ου εὐκταίαις μητε μεῖς, ω πατρίκιοι, καλεῖτε ημῆς, μητε μεῖς αυτοῖς πακουωμεν, ω δημόται, 1221

μεν. ἐχέτωσαν μεν ουν ουτοι την πόλιν ολην καὶ καρ- πουσθωσαν ημῶν δίχα καὶ των gλλων ἀγαθωνίπάντων ἀπολαυετωσαν μόνοι, τους ταπεινους καὶ ἀδοξους δημότας ἐκβαλόντες ἐκ της πατρίδος απαλλαττώμεθα δε μεις ποι ποτ αν μῆς ὁ δαίμων ἄγη τόπον ἀλλότριον ἐκλιπεῖν νομίσαντες - πολιν ἰδίαν. 10 ουτ γαρ μῶν τινι ἐνθάδε πολείπεται κληρος γης τε πατρῶον ἐφέστιον ουτ ιερὰ κοινὰ ουτε αξίωμαώς εὐπατρίδι, ν περιεχόμενοι φιλοχωροῖμεν αν καὶ

παρὰ γνώμην μενειέ, αλλ' υδε η μετὰ τῶὐοπλων τοις σώμασι μετὰ πολλῶν πόνων ἐλευθερία επεὶ τὰ 15 μεν οι πολλοὶ πόλεμοι διέφθειραν, τὰ δε η τῶν καθημερα αναγκαίων σπάνις ἐξανηλωσε, τὰ δ' π τῶν

υπερηφάνων δανειστῶν τουτων ἀφηρέθημεν οἷς τελευτῶντες ναγκαζομεθα τους αυτῶν κληρους, 1222 δείλαιοι γεωργεῖν, σκάπτοντες φυτευοντες ἀρουν- 20 τε ποιμνια νεμοντες μόδουλοι τοῖς εαυτῶν δωρικτητοις ἀνδραπόδοις οντες, ι εὐάλυσεσι δεθέν τες, οἱ δε πέδαις οι δ' ἄσπερ τὰ χαλεπώτατα τῶν θηρίων κλοιοῖς και μυδροις αἰκίας δεχη καὶ προπηλακισμους καὶ μάστιγας καὶ πόνους ἐκ νυκτος εἰς 25 νύκτα καὶ πῆσαν ἄλλην μότητα καὶ βριν καιυπερηφανίαν ην πεμείναμεν ἐῶ τοσουτων ουν καὶ τηλικουτων ἀπηλλαγμενοι κακῶν πο ου δαίμονος,οση σπουδη καὶ δυναμις ἐκάστω πάρεστι φευγωμεν

ἀπ αυτῶν ἄσμενοι τυχην καὶ θεὸν οῖπερ μῆ σώ-a ζουσιν γεμόνας της δου ποιησάμενοι, πατρίδα νομίζοντες την λευθερίαν και πλουτον την ἀρετην.

355쪽

μεν ἀλυπους ἐσομενους τοῖς ποδεξαμένοις, τὰ δεώφελίμους. LXXX Παραδείγματα δε τούτων γενέσθωσανημῖν πολλοί τε Ἐλληνες πολλοί τε βάρβαροι, μάλιστα 1223δε οἱ τουτων τε καὶ μῶν πρόγονοι Ἀπιο μεν μετ Αἰνείου συναναστάντες ἐκ της Ἀσίας εἰς τη- ρώπην ἐν τα Λατίνων γη πόλιν κισαν, οι δ' ἴστερον ξυλβας ἀναστάντες Ῥωμύλου την ἀποικίαν ἄγοντος εν τοῖσδε τοῖς τόποις δρύσαντο την φ' μῶν ἐκλειπομένην. υπάρχει τε μιν δύναμις ου ὀλίγω πλείων oμόνον της ἐκείνοις γενομένης, ἀλλα καὶ τριπλασία, καὶ πρόφασις δικαιοτερα της μεταναστάσεως ο μεν γε ἐξηλίου μεταναστάντες υπο πολεμίων ε ξηλαύνοντο, μεῖς δ' αὐτόθεν πο φίλων' ἐλεεινότερον δεδηπου το προς τῶν οἰκείων η των αλλοτρίων ἐλαύνε 15σθαι. οι δε Ῥωμύλω συναράμενοι της στρατείας ἐπὶτω κτησασθαι κρείττονα γην περεῖδον της πατρωας ημεῖς δὲ τον ἄπολιν καὶ τον ἀνέστιον κλείποντες 1224 βίον, ἴτε θεοις ἐπίφθονον οἴτε ἀνθρώποις λυπηρὰν οὐτε γῆ τινι βαρειαν στελλομεν ἀποικίαν, ἀλλ' -δὲ 20 δι αῖματος καὶ φόνων εμφυλίων ἐλθόντες προς τους ἀπελαύνοντας μὰς, ουδε πυρὶ καὶ σιδηρω κακώσαντες την ἐκλειπομένην γην, ουδ' ἄλλο μνημόσυνον ουδεν αἰωνίου καταλιπόντες ἔχθρας, ω ταις παρεθσπονδημεναι φυγαῖς και εἰς ἀβουλητους ἀνάγκας 25 κατακλεισθείσαις θος ἐστὶ δρῶν θεούς τε ἐπιμαρτυράμενοι καὶ δαίμονας, ο τα θνητὰ πάντα κατὰ δίκην ἄγουσι, καὶ καταλιπόντες ἐκείνοις ἀναπράξασθαι τὰς υπὲρ μῶν δίκας, ἐκεῖνο μόνον ἀξιοῶμεν, οἷς ἐστιν μῶν ἐν τῆ πόλει τέκνα νηπια καὶ γονεῖς καὶ 30εῖ τινες ἄρα γυναικες μιν ἐθελήσουσι κοινωνειν της τύχης, τα σώματα ἀπολαβεῖν. ταῶθ' ημόν ἀπόχρη 20M

356쪽

λαβεῖν, καὶ ουκέτι ουδενος αλλου δεόμεθα των ἐκτης πατρίδος. λλ' υτυχεῖτε καὶ ζητε βίον, δν αν προαιρησθε, ουτως ἀπολίτευτα καὶ ἀκοινώνητα προς

τους ταπεινοτέροως φρονοῶντες.

γους παύσατο τοῖς δὲ παροῶσιν - τε περὶ των δικαίων εἶπεν ἀληθη εἶναι ἐδόκει καὶ οσα της περ- 1225οψίας του συνεδρίου κατηγορησε, μάλιστα δ' ἐν ἔς το ἀσφαλες των ομολογιων δολου μεστόν ἀπεδείκνυε 10 καὶ απάτης. ἐπεὶ δὲ τὰς βρεις τελευτῶν διῆλθεν, α ησαν βρισμένοι ὁπο των δανειστῶν, καὶ των οἰκείων καστον ανέμνησε κακῶν, ουδεὶς ν στερρος ουτως την διάνοιαν ος - ἐξεχεῖτο τοῖς δάκρυσι καὶ ἀνεκλαίετο τὰς κοινὰς συμφοράς καὶ τουτ ου -- 15 τοῖς μόνοις συνεβαινε παθεῖν, ἀλλα καὶ τοῖς παρὰτης βουλης ηκουσιν. συδὲ γαρ οἱ πρέσβεις τὰ δάκρυα κατέχειν ἴσχυον ἐνθυμουμενοι τὰς ἐκ του διοικισμοs

της πόλεως τυχίας, καὶ πολῶς ἐν χρόνος,

κατηφεῖς καὶ δεδακρυμένοι καὶ τι χρη λεγειν ἀπο- 2 ρουντες ἴστηκεσαν επειδη δὲ Ο τε πολὐ θρηνος ἐπαύσατο καὶ σιωπη κατέσχε την ἐκκλησίαν, παρηλ θεν ἀπολογησόμενος προς ταλα, σπερ ἐδόκει των ἄλλων πολιτῶν ηλικια τε προύχειν καὶ αξιώσει, μτος Λάρκιος, ο δὶς ἀποδειχθεὶς πατος δυναστεία 25 τε η καλουμεν δικτατορία κράτιστα πάντων αν- θρώπων χρησάμενος, ἱερὰν καὶ σεβασμου μεστην ἐποίησε νομισθηναι την επίφθονον ἀρχην επιβαλλόμενος δὲ τοῖς περὶ του δικαίου ποιεῖσθαι λόγους, καὶ τὰ μὲν τοῖς δανειστικοῖς ἐγκαλῶ ως μὰ καὶ 30 απανθρωπα διαπεπραγμένοις, τὰ δὲ των πενητων καθαπτομενος ως - δικαίως ἀξιούντων βία μἄλλοναφεῖσθαι - ὀφειλημάτων η χάριτι, καὶ ως την βου-

357쪽

λῆ - ορθῶς δι οργης ἐχόντων ἐπὶ τ μηθενος τῶν μετρίων παρ αυτῆς τυγχάνειν, μῶλλον η ουχὶ τους αἰτίους πειρώμενός τε ἀποφαίνειν βραχ' μενυπάρχον του δήμου τὸ μ κατὰ γνώμην αδικουν, ὁποδε μήκους απορίας ἡναγκασμένον αἰτεῖσθαι την ἄφε.5σιν - δε πλεων κολασία και βρει καὶ τω καθ'

1227ηδονα ζην ἐφεικος καὶ δι αρπαγῆς ἐκ τῶν αλλο τρων πηρετεῖν τα ἐπιθυμίαις παρεσκευασμένον, διακρίνεσθαί τε οἰόμενος δεῖν ἀπο τῶν ἐλεεινῶν τακονηρὰ καὶ ἀπο τῶν φιλανθρωπίας δεομένων - ομίσους αξια, καὶ τοιούτους τινὰς αλλους καθιστάμενος λογους ληθεῖς μεν, οὐχ ἄπασι δε τοι ἀκούουσι κεχαρισμένους, -κ ἔπειθεν, ἄλλα θροῶς ην φ' --σ- πολὐ καὶ τῶν με αγανακτήσεις ως ἐξαιμάττοντο τας λύπας, τῶν δ' ομολογήσεις ώς Ουδεν 15 τῶν ληθῶν ἀποκρυπτομένου ἔλαττον δε πολλῶτ- ην θατέρου - μέρος, ἄστε ἡφανίζοντο τῶ πολλῶ καὶ περιῆν η του ἀγανακτοὐντος βοή. LXXXII. λίγα δὲ τούτοις ἔτι προσθέντος του- ίου καὶ της ἐπαναστασεως αυτῶν καὶ της προ- 20πετείας τῶν βουλευμάτων καθαψαμένου, παραλαβὼν τον λόγον του δήμου προεστηκὼς τότε Σικίννιος ἔτι μαλλον ἐτράχυν τα ορ- αυτῶν, λέγων ως ἐκ τούτων οὐ δύναιντο μάλιστα τῶν λογων καταμαθεῖν, οἷα τιμαὶ και χάριτες αυτοὐς ὐποδεξονται κατ- 25ελθόντας εἰς την πατρίδα. -ις γὰρ ἐν ἀκμη τῶν 122 δεινῶν ουσι καὶ δεομένοις της παρὰ του δήμου βοηθθείας καὶ ἐπὶ τ θ' κουσιν με νυν ἐπέρχεται μετρίους καὶ φιλανθρωπους ποιεῖσθαι λόγους, τίνα χρὴ δοκεῖν παραστήσεσθαι διάνοιαν, Θαν αυτοῖς κατ 30

ἐλπίδα χωρήση τὰ πράγματα, καὶ γένηται τὰ νυνουβριζόμενα τοῖς λόγοις ποχείρια τοῖς ἔργοις ποίας

358쪽

ὐπερηφανίας αυτοὐς ἀφέξεσθαι ποιας αικίας, ποίας ἀμότητος τυραννικης αλλ' εἰ μεν ἡμῖν ἀπόχρη μυ- λευειν πάντα τον του βίου χρόνον δεδεμένοις καὶ μαστιγουμένοις καὶ πυρὶ καὶ σιδηρω καὶ λιμῶ καὶ πάση λώβη ἀπολλυμένοις, μη τρίβετε τον χρόνον, ἀλλα ταοπλα ρίψαντές τε καὶ τὼ χεῖρε περιαγαγόντες ακολουθεῖτε αὐτοῖς εἰ δε της ἐλευθερίας ἔνεστινέμω τις πόθος, μη ἀνέχεσθε αυτῶν. μεις τε, ω πρέσβεις, η λέγετε ἐφ' οἷς καλεῖτε μῆς δικαίοις, in λεγοντες ἐκ της 1 ἐκκλησίας ἄπιτε οὐ γαρ αν τι μεταδοίημεν ἡμῖν

λόγου. LXXXIII. Me δ' παυσατο, παντες ο παροντε 122s

ἐπεθορύβησαν, τα δεοντα λελογισμένω συγκατατιθέμενοι. καὶ μετὰ τοὐτο συχίας γενομενης -- 15 νήνιος Ἀγρίππας, σπερ και τοὐς εν τη βουλjλογους ὐπερ ου δημου διέθετο καὶ του πεμφθηναι την αυ- τοκράτορα πρεσβείαν την γνώμην ἀποφηνάμενος αἰτιώτατος ην διεσημηνεν οτι βούλεται και αυτος εἰ πειν. τοι δε κα εὐχην το πρῆγμα ἐφάνη καὶ νυνί

et γέ τοι λόγων πέλαβον ἀκούσεσθαι συμβάσεις ληθινὰς καὶ γνώμας σωτηρίους ἀμφοιν εχόντων. καὶ το μεν πρῶτον ἐπερρόθησαν παντες βο μεγάλn λέγειν κελεύοντες ἔπειτα ἐπέσχον, καὶ σιγη τοσαύτη κατέλαβε την κκλησίαν, στε μηθεν διαλλά d,αι τον 25 τόπον ἐρημίας ὁ δε τά τε ἄλλα, ς οἷόν τε ν πιθανωτάτοις δοξε χρήσασθαι λόγοις καὶ του βουλευ-

ματος των ἀκουόντων ἐστοχασμένοις, τελευτῶν δετης δημηγορίας λέγεται sθόν τινα εἰπειν εἰς τον Αἰσώπειον τρόπον συμπλάσας πολλην μοιότητα προς 123030 τὰ πράγματα ἔχοντα, καὶ τούτω μάλιστ αυτους ελεῖν οθεν και μνήμης ξίωται ὁ λόγος και φέρεται ἐν ἀπάσαις ταις ἀρχαίαις ἱστορίαις. ην δε τὰ λεχθέντα

359쪽

υα αυτῶ τοιάδε. φεῖς ἀπεστάλημεν ὐπο της βουλῆς, ω δημόται, προ υμῆς οὐτε ἀπολογησόμενοι

υπερ ἐκείνης υτ υμῶν κατηγορησοντες - γαρ ἐδόκει ταύτα καιρον ἔχειν, οὐδ' εἶναι ταῖς κατεχούσαις o κοινον τύχαις πρόσφορα 'ἀλλα διαλύσοντες 5

ἀπάση προθυμία καὶ μηχανῆ την στάσιν καὶ καταστησοντες εἰς τον ἐξ ἀρχῆς κόσμον την πολιτείαν,εχοντες δε τούτου την ξουσίαν αυτοκράτορα. στεπερὶ μεν των δικαίων Ουδένα ποιησόμεθα λόγον, περγούνιος ἐποίησεν ουτος εἰς μακρον ἐκμηκύνων χρό 10 1231 νον' ἐφ' οἷς δε φιλανθρώποις διαλύσαι την στάσιν οἰόμεθα δεῖν, καὶ τίς η βεβαιώσουσα τὰς ομολογίας, μῶν ἔσται πίστις, περὶ τούτων δ διεγνώκαμεν ἐροί- μεν προς μῶς. μω ἐνθυμουμένοις οτι πῶσα θεραπεύεται στάσις ἐξ ἁπάσης πόλεως, οταν ἐξαιρεθῶσιν 15 αἱ παρασχοίσαι την διαφορὰν αἰτίαι, ἀναγκαῖον ἔδοξεν εἶναι τὰς ρχηγοῖς της διχοστασίας προφάσεις

γνῶναί τε καὶ παῶσαι ευρόντες δε τὰς ποτομους των δανείων ἀναπράξεις των παρόντων κακῶν αἰτίας γεγονυίας, λως αὐτὰς διορθούμεθα τους φείλον 20τα χρέα και η δυναμένους διαλύσασθαι πάντας ἀφεῖσθαι τῶν οφλημάτων δικαιοsμεν καὶ εἴ τινων ηδ τὰ σωματα περημέρων οντων ταῖς νομίμοις προθεσμίαις κατέχεται, καὶ αὐτα ἐλεύθερα εἶναι κρίνομεν ομι τε δίκας ἀλόντες ἰδίας παρεδόθησα 251232 τοῖς καταδικασαμένοις, και τούτους ἐλευθέρους εἶναι

βουλόμεθα, και τὰς καταγνώσεις αυτῶν ἀκύρους ποιοῖμεν περὶ μεν δη τῶν ἐκ του παρεληλυθότος χρόνου συμβολαίων, α την ἀπόστασιν ἔδοξεν μῖν

ποιῆσαι, τ τον ἐπανορθούμεθα τον τρόπον περι 30

δε τῶν στερον ἐσομένων, ως αν ἡμῖν τε τω δημωκαὶ τοῖς ἐκ του συνεδρίου κοινῆ βουλευσαμένοις φα-

360쪽

νη, νόμου κυρωθέντος, ολως ἐχέτω ουχὶ ταμαμέντοι τὰ διαστησαντα μῶς ν απὸ των πατρικίων, δημόται, καὶ τ των εἰ τυχοιτε ἀποχρην μνοῖεσθε καὶ ουδενὸς αλλου ὀρέγεσθε δίδοται νυν υμῖν ' ἄπιτε ηδη χαίροντες εἰς την πατρίδα LX lIII. A δε βεβαιώσουσαι τὰς μολογίας ταύτας καὶ - ἀσφααὲς έμιν παρέξουσαι πίστεις ἔσον ται ι πῶσι νόμιμοι τε καὶ ἐν ἔθει τοῖς διαλυομενοις τὰς ἔχθρας. ἐπι ψηφιεῖται μεν η βουλη ταῶτα, και 10 νόμου ταξι αποδώσει τοῖς γραφησομένοις ἀλλονδε φ' μῶν ἐνθάδε γραφέσθω τα δόξαντα, καὶ

βουλη τούτοις πείσεται. -- δε μένειν βέβαια τα συγχωρούμενα νυν, καὶ μηδεν στερον ἐναντίον -- 1233 τοῖς πο της βουλης ἐξενεχθήσεσθαι, πρῶτον μεν 15 μεις οι πρέσβεις νάδοχοι, διδοντες μῖν σώματα καὶ ψυχὰς καὶ γενεὰς τὰς αυτῶν ἐνέχυρα ἔπειτα οἱ ἄλλοι βουλευταὶ σοι τω ψηφίσματι συνεγγραφηθσονται - γαρ δη ποτε ακόντων μῶν γραφησεταί τι κατὰ si δημου. οἱ γὰρ ηγούμενοι του συνεδρίου 20 καὶ πρῶτοι τὰς αυτῶν γνώμας αποφαινόμενοι μναλλων μεῖς ἐσμέν τελευταία δε πίστις ἄπασίν

ἐστιν ἀνθρώποις Ελλησί τε καὶ βαρβάροις, --δεὶς πώποτε ἀναιρησε χρόνος , η δ ορκων καὶ σπονδῶν ἐγγυητὰς θεοὐ ποιουμενη τῶν συμβάσεων - ης 25 πολλαὶ μεν ἐδιωτῶν ἔχθραι πικραὶ, πολλοὶ δε πόλεμοι πόλεσι προς πόλεις συστάντες διηλλάγησαν. καὶ ταυτην εἴ γε λαμβάνετε την πίστιν, ολίγοις πιτρέπετε τοῖς ηγεμόσι του συνεδρίου περὶ λης μωδοῶναι της βουλης τοὐς ορκους, εἴτε πάντας ἀξι τε 123430 τοὐς ἐπιγραφομένους τοι δόγμασι ομνύειν μῖν καθ' ἱερῶν βέβαια τὰ συγκείμενα φυλάξειν δεξιὰς δε καὶ σπονδὰς και πίστεις ἐπὶ θεῶν γενομένας, ε