Antiqvitatvm romanarvm qvae svpersvnt

91쪽

41ἐξ αυτῶν πόλεις, α προεξανέστησάν τε καὶ τὰς αλ-λας ἐπηγάγοντο κατὰ Ῥωμαίων ἐξενεγκεῖν το πόλεμον, Καιρητανοῖς καὶ Ἀρκυνιητας καὶ Οὐιεντα-νοὰς, ταύτας αφαιρεσε χώρας τιμωρησάμενος, ην

κατεκληρούχησε Ρωμαίων τοῖς νεωστὶ προσεληλυθόσι επρος την πολιτείαν. αὐτα διαπραξάμενος ἐν εἰρηνητε καὶ κατὰ πολέμους, καὶ ναους δύο κατασκευασά

μενος , χης η παρὰ πάντα τον βίον ἔδοξεν ἀγαθο710 κεχρῆσθαι τον μεν ἐν αγορὰ si καλουμένη Βοαρία, τον δ' τερον ἐπὶ ταῖς ηυόσι του εβέριος, ν ἀν- oδρείαν προσηγόρευσεν, ς καὶ νυν υπὸ Ῥωμαιων καλεῖται λικίας τε προβεβηκὼς ἐπὶ πολ καὶ της κατὰ φύσιν τελευτης ου μακρὰν ἀπέχων ἐπιβουλευθεὶς ὁπο αρκυνιου τε του γαμβρου καὶ της εαυτοs θυγατρὸς ἀποθνήσκει διηγησομαι δε καὶ της ἐπι 15

βουλη τον τροπον μικρὰ των ἔμπροσθεν γενομένων ἀναλαβων.

XXVIII. 'Hσαν τω υλλι δύο θυγατέρες κγυναικὸς γενόμεναι αρκυνίας ην ἐνεγγύησεν αὐτῶ βασιλεῶς αρκύνιος ταύτας τὰς κόρας ἐν ἀκμη γα 20 μου γενομένας ἐκδίδοται τοῖς ἀδελφιδοις της μητρὸς αὐτῶν, υἱωνοις δε αρκυνιου, τω τε πρεσβυτέρω την πρεσβυτέραν ἀρμόσας καὶ τω νεωτέρω την νεωτέραν Ἀλως οἰόμενος αὐτὰς μάλιστα συνοίσεσθαι τοις λαβοῶσιν ἔτυχε δε των γαμβρῶν κάτερος ἐναντία 25 συναφθεὶς τύχη κατὰ την οὐχ ὁμοτροπίαν Λευκιωμεν γὰρ τω πρεσβυτέρω τολμηρῶ καὶ αὐθάδει καὶ τυραννικῶ την φύσιν ὁντι χρηστη καὶ σώφρων καὶ 7i φιλοπάτωρ συνῆλθε γυνη υρροῶντι δε τῆνεωτέρω πολωτο πραον ἔχοντι καὶ εὐλόγιστον ἀνοσία καὶ μι- 30σοπάτωρ καὶ πάντολμος ν η γαμετη. συνέβαινε δητῶν ανδρῶν κατέρω φέρεσθαι με ἐπὶ την αυτο

92쪽

φύσιν, μετάγεσθαι δ' ἡπο της γυναικος ἐπὶ τἀναντία ὁ μεν γε πονηρος ἐκβαλεῖν της βασιλείας τον κηδεστὴν προθυμουμενος καὶ πάντα μηχανωμενος εἰς τουτο πωτης χρηστῆς γυναικος μετεπείθετο αντιβο- λούσης τε καὶ ὀδυρομένης ' ὁ δε ἐπιεικὴς ουδεν οἰόμενος δεῖν ἐξαμαρτάνειν εἰς τον πενθερον, ἀλλα περιμένειν ως η φύσις αυτον ἐκ του αν ἐξαγάγη, καὶ τον ἀδελφον οὐκ εῶν πράττειν τα μη δίκαια, ποτης ἀνοσίας γυναικος ἐπὶ τἀναντι μετηγετο νου- 10 θετούσης τε καὶ λοιδορουμένης καὶ την ἀνανδριαν κακιζούσης ἁ δ' οὐδεν ἐπέραινον υτ α της σώφρονος λιτανεῖαι τὰ κράτιστα τον ου δίκαιοι ἄνδρα πειθούσης, υτ αλτης μιαρῶς παραινέσεις ἐπὶ τὰς ἀνοσίους πράξεις τον υ πονηρον εἶναι πεφυκότα 15 παρακαλούσης, αλλ' ἐκάτερος ἐπὶ την αυτου φύσιν 12 ἐφέρετο καὶ λυπηρὰν ἡγεῖτο την μη τὰ μοι βουλομένην τῆ μεν ὀδύρεσθαί τε καὶ φέρειν τον αυτης δαίμονα περιην τη δε παντόλμω χαλεπαίνειν καὶ ἀπαλλαγῆναι ζητεῖν ἀπο ου συνοικοῶντος ἔπειτα 20 δ' η κακὴ την φύσιν ἀπονοηθεῖσα καὶ νομίσασα τοῖς εαυτῆς τροποι ἀρμόττειν μάλιστα τον της δελφῆς ἄνδρα, μεταπέμπεπαί τε αυ- ώς περ ἀναγκαιου πράγματος διαλεωμένη, XXVIIII. καὶ ἐπειδή παρεγενετο, μεταστηνα κε 25 λεύσασα τους ἔνδον, να μόνη διαλεχθείη προς μόνον, 'Aρ ἔφησεν, Ἀαρκύνιε, μετὰ παρρησίας εξεστί μοι καὶ ἀκινδύνως απαντα εἰπειν σα φρονῶ περι των κοινῆ συμφερόντων, καὶ καθεξεις ους ἀνἀκούσῖς λόγους η σιωπῶν αμεινόν ἐστί μοι καὶ μη30 φέρειν εἰς μέσον βουλὰς ἀπορρήτους κελεύσαντος δετο Ἀρκυνίου λέγειν ο τι βούλεται, καὶ περὶ του καθέξειν ἐν εαυτω τους λόγους πίστεις ἐπιθέντος

93쪽

της βασιλείας ἀποστερουμενος ἀνέχεσθαι διανοη; πότερον ἐκ ταπεινῶν καὶ ἀσήμων ἔφυς προγόνων καὶ δια τούτο - ἀξιοῖς ἐπὶ σεαυτῶ μέγα φρονεῖν; αλλὰ πάντες ἴσασιν - τοις μεν ἀρχαίοις μῶν προγόνοις Ἐλλησιν ουσι καὶ α μακλέους γεγονόσιτης εὐδαίμονος αρξαι Κορίνθου την αυτοκράτοραυπῆρξε αρχην ἐπὶ πολλὰς ώς ἀκουω, γενεάς τωδε πάππω σου αρκυνίω μεταθεμεν την οἴκησιν 10 ε Τυρρηνῶν ταυτης βασιλεῶσαι της πόλεως αεγένετο δι ἀρετην - σὐ κληρονομεῖν ου μόνον των χρημάτων, αλλα καὶ της βασιλείας φείλεις πρεσβύτερος υιωνος ν. η σώματος - ἔτυχες ἱκανου

πράττειν οσα βασιλεῖ προσηκε δι ἀσθένειάν τε καὶ 15714 ἀμορφίαν ἀλλα σοί γε καὶ ρώμη πάρεστιν ἱκανη,

οῖα τοῖς κράτιστα πεφυκόσι, καὶ μορφη του βασιλείου γένους αξία η τούτων μεν ουδέτερον η δευσθε νης se καὶ πολ ἀπέχουσα του φρονεῖν τὰ προσήκοντα νεότης μεθέλκει σε, δι ν ου ἀξιοῖς τὰ πολι 20τικὰ πράττειν ος ου πολ ἀποδεῖς πεντηκονταέτης εἶναι τὰ κράτιστα δε ἄνθρωποι πεφυκασι φρονεῖν οἱ περὶ ταύτην μάλιστα γενόμενοι την ηλικίαν φέρε, αλλ' η - κατέχοντος τὰ πράγματα επιγένεια και προς- ς κρατίστους τῶν πολιτῶν ἐπιτηδειότης 25δι ην οὐκ εὐεπιχείρητός ἐστιν ανέχεψαι σε ἀναγκάζει ἀλλα καὶ ταῶ ἀμφότερα κακῶς ἔχοντα αὐτῶ τυγχάνει καὶ οὐδε αὐτος αυτ γε γνοεῖ καὶ μηνη γε τόλμα καὶ το φιλοκίνδυνον ἔνεστί σου τοῖς τρό-715 ποις, ων μάλιστα τω βασιλεύειν μέλλοντι δεῖ. πάρ- 30χει δέ σοι καὶ πλοῶτος ἱκανος καὶ φίλοι πολλοὶ και ἄλλαι προς τὰ πράγματα ἀφορμα πολλαι και μεγάθ

94쪽

λαι. τί - δει μέλλεις καὶ το αυτόματον ἐκδέχη καιρον, ληξει σοι φέρων την βασιλείαν μηδεν εἰς τομο πραγματευσαμένω , μετα την του Τυλλίου δη- που τελευτην; σπερ ἀναμεν σης της τυχης τὰς ἀν- θρωπίνας μελλησεις, της φύσεως μῶν τὰς καθ' ηλικίαν εκάστω τελευτὰς φερούσης, αλ ουκ ἐν ἀδηλωκα δυστεκμάρτω τέλει πάντων ων ανθρωπίνων πραγμάτων κειμένων ἐρῶ δη μετὰ παρρησίας, καὶ εἰ με φήσεις θρασεῖαν το δοκουν αἴτιον εἶναι, 10 του μηδεμιῆς ρέγεσθαί σε μητε φιλοτιμίας μητε δόξης. γυν σοι σύνεστι μηδεν ἐοικυῖα τοῖς σοι τρόποις η σε κηλοῶσα καὶ κατάδουσα μαλθακον ἀποδέδωκε, καὶ λησεις π αυτης γενόμενος ἐξ ανδρος

τὸ μηδέν' ἄσπερ γε κἀμοὶ ψοφοδεης καὶ οὐδεν ἔχων

1 ανδρος ἀνηρ, ο με ταπεινην ποιεῖ μεγάλων ουσαν 16 ἀξίαν καὶ καλην το σῶμα, μαρανθεῖσαν δὲ π αυ-τos. εἰ δ' ἐξεγένετο σοί τε λαβεῖν ἐμὲ γυναῖκα, κἀμὲ σου τυχεῖν ανδρος - αν ἐν ἰδιώτη βίω τοσοῶτον διεζήσαμεν χρόνον. - - ου ἐπανορθουμεθα το20 της τύχης ἐλάττωμα μεις μεταθέμενοι τους γάμους, καὶ συ μὰν παλλάττεις του βίου την σαυτο γυναῖκα, ἐγὼ δε το αυτ διαθήσω τον ἐμον ανδρα;

Oταν τουτων διαχειρισθέντων συνέλθωμεν εἰς τοαυτο, σφαλῶς δη τὰ λοιπὰ βουλεύσομεν, ἐκποδῶν 25 πεποιημένοι τὰ λυποῖντα μας καὶ γὰρ ἐὰν ἄλλα τις ἀδικεῖν κνη, βασιλείας γε χάριν ου νέμεσις

απαντα τολμῶν.

XXX. ιαμ της Τυλλίας λέγουσης, ἄσμενος 17 δέχεται τὰς ιρέσεις ὁ Ἀρκύνιος, καὶ αυτίκα δους 30 αυτη πίστεις καὶ λαβὼν τὰ προτέλεια των νοσίων γαμων διαπραξάμενος πέρχεται διελθόντος δὲ υ πολλο s μετὰ ταλα χρόνου τοῖς αὐτοῖς πάθεσιν ἀπο-

95쪽

θνησκουσιν η τε πρεσβυτέρα των Τυλλίου θυγατέρων καὶ ο νεωτερος των Ἀρκυνίων ' ἐ- θα πάλιναναγκαζομαι μεμνησθαι Φαβίου καὶ το ρ θυμον --τοὐ περὶ την ἐξέτασιν των χρόνων ἐλέγχειν ἐπὶ γαρτης υρροῶντος τελευτης γενόμενος ου καθ' εὐάμαρ ετάνει μόνω ο καὶ προτερον ἔφην οτι γέγραφεν υἱὸν

εἶναι Ἀρκυνίου ονυρροῶντα ἀλλα καὶ καθ' τε ρον, τι φησὶν ἀποθανόντα πο της μητρος ανακυλλίδος τεθάφθαι, ην ἀμήχανον ην ἔτι καὶ κα ἐκείνους περιεῖναι - χρόνους ἐδείχθη γαρ ἐν ἀρχαῖς 10

ἐβδομηκοστον ἔχουσα καὶ πέμπτον ἔτος η Ἀνακυλ-718 λις, τε βασιλεὐ Ἀρκύνιος ἐτελευτα προστεθέντωνδη τοῖς βδομηκοντα καὶ πέντε ἔτεσιν ετέρων τετταράκοντα ἐτῶν ἐν γαρ ταῖς ἐνιαυσίοις ἀναγραφαῖς κατὰ τον τεσσαρακοστὸν ἐνιαυτον της Τυλλίου ἀρ- 15χης --υρροῶντα τετελευτηκοτα παρειληφαμεν ' ἐτῶν Ἀνακυλλὶς ἔσται πεντεκαίδεκα προς τοῖς κατόν. τως λίγον ἐστὶν ἐν ταῖς στορίαις αυτοντο περὶ

την ἐξέτασιν της ληθείας ταλαίπωρον Μετὰ τουτοτο ἔργον οὐδεν ἔτι διαμελλήσας ὁ αρκύνιος ἐπάγε- 20ται γυναῖκα την Τυλλίαν, οὐτε το πατρος αυτης βεβαιοῖντο τον γάμον οὐτε της μητρος συνευδοκούσης, ἀλλ αυτην παρ' αυτης λαβών ως δε συνεκεράσθησαν αἱ ἀνόσιοι και ἀνδροφόνοι φύσεις, ἐκβαλεῖν ἐκ της βασιλείας τον Τυλλιον, εἰ μη βούλοιτο 25εκὼν παραδουναι την ρχὴν ἐμηχανῶντο ταιρίας τε συναγαγόντες καὶ των πατρικίων του ἀλλοτρίως ἔχοντας προ τον βασιλέα καὶ τὰ δημοτικὰ πολιτεέματα παρακαλοῶντες ἔκ τε το δημοτικο πληθους 71 τους ἀπορωτάτους, οἷς οὐδενος των δικαίων φροντὶς 30ην, χρημασιν ἐξωνούμενοι καὶ ουδε ἀφανῶς ἔκαστα τούτων πράττοντες ταλα δε ορῶν DTύλλιος μετο

96쪽

μὲν καὶ περὶ αυτου δεδιὼς εἴ τι πείσεται προκαταληφθείς γανάκτει δε οὐχ ἐπιστα, εἰ θυγατρὶ καὶ γαμβρῶ πολεμεῖν ἀναγκασθήσεται καὶ τιμωρίας ς παρ' ἐχθρῶν λαμβάνειν, καὶ πολλάκις μετὰ των

φίλων προκαλούμενος εἰς λόγους τον Ἀρκύνιον, καὶ τὰ μὲν ἐγκαλῶν, τὰ δε, θετῶν, τα δε πειθων μηδεν εἰς εαυτον ἐξαμαρτάνειν ως δ' ου προσειχεν αὐτω την διάνοιαν, ἀλλ' ἐπὶ της βουλης ἔφη τὰ δίκαια προ αυτον ἐρεῖν, συγκαλέσας το συνέδριον 10 υνδρες, ἔφη, βουλευταὶ, αρκύνιος ταιρίας ἐπ με συναγαγων, καὶ προθυμουμενος ἐκβαλεῖν με της αρχῆς καταφανης γέγονέ μοι βουλομαι δε πάντων ἡμῶν παρόντων μαθεῖν παρ αυτου τί πεπονθὼς ἰδία κακον η τί την πόλιν ορῶν ἀδικουμένην υπ' ἐμου,15 αυτ ἐπ ἐμοὶ μηχανῶται ἀπόκριναι δη, αρκύνιε, 20

μηδὲν ἀποκρυψάμενος, τίμου κατηγορεῖν ἔχεις, ἐπειδὴ

τούτους ηξίους ακουσαι.

XXXI. Λέγει προς αὐτοὶ Ταρκύνιος Βραχύς ἐστιν ο παρ' ἐμου λόγος, ω Τύλλιε, καὶ δίκαιος καὶ 20 δια τομο προειλόμην αυτον εἰς τούτους πέρειν. ρκύνιος ἐμος ων πάππος ἐκτήσατο την Ῥωμαίων ἀρχὴν πολλοὐ καὶ μεγάλους αγῶνας περ αυτης ἀράμενος ἐκείνου τελευτήσαντος ἐγὼ διάδοχος εἰμι κατὰ τους κοινοῖς πάντων Ἐλλήνων τε καὶ βαρ- 2 βάρων νόμους καὶ προσήκει μοι, καθάπερ καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς διαδεχομένοις τὰ παππωα μη μόνον τῶν χρημάτων, ἀλλα καὶ της βασιλείας -οὐ κληρονομεῖν. χυ δε τὰ μεν χρήματα τὰ καταλειφθένταυπ αυτου παραδεδωκάς μοι, την δε βασιλείαν ἀπο- 30 στερεις με, καὶ τοσουτον δη κατέχεις χρόνον, υκ ἐκ του δικαίου λαβών οἴτε γὰρ μεσοβασιλεῖς σε

απέδειξαν, οὐτε ἡ βουλὴ ψῆφον περ σο δήνε'εν,

97쪽

ουτε ἀρχαιρεσίαις νομίμοις της ἐξουσίας ταυτης ἔτυ-721 ες ώς ὁ πάππος τε Ουμος καὶ πάντες οἱ προ αυτ γενομενοι βασιλεῖς ἀλλα το ἀνέστιον καὶ ἄπορον καὶ προς καταδίκας Ἀρέα την ἐπιτιμίαν ἀπολωλε κδ φυλον, ω των κοινῶν ουδενος ἔμελε, καταμισθοδοτησας καὶ πάντα τρόπον διασθείρας, καὶ Ουδε τότε μέντοι σαυτῶ πράττειν την δυναστείαν λέγων, αλλ' ημῖν φυλάξειν σκηπτόμενος ορφανοῖς ουσι καὶ νηπίοις ἐπὶ τα πραγματα παρῆλθες καὶ παντων ἀκουόντων μολόγεις, ταν ἀνδρωθῶμεν μεῖς, ἐμοὶ 10 παραδώσειν οντι πρεσβυτερω την ἀρχην ἐχρην μενουν σε, εἰ τα δίκαια ποιεῖν θελες, τε μοι το οἶκον του πάππου παρεδίδους, ἄμα τοι χρήμασι καὶ την βασιλείαν ἀποδεδωκέναι παραδείγμασι χρώμενον τοῖς των καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἐπιτρόπων ἔργοις, 15οσοι βασιλικους παῖδας ορφανοὐ πατέρων παραλαβόντες εἰς ἄνδρας ἐλθουσιν ορθῶς καὶ δικαίως τὰς πατρωας καὶ προγονικὰς ἀπέδωκαν αρχάς εἰ δεμηπω σοι φρονεῖν τὰ καθήκοντα ἐφαινόμην, αλλ' ετ δια το νέον της λικίας ου ικανος εἶναι πόλιν 20722 τηλικαυτην διοικεῖν, τε εἰς την κρατιστην παρεγενόμην του σωματος καὶ της φρονησεως ἀκμην τριάκοντα γεγονὼς ἔτη, μετὰ του γάμου της θυγατρος εδει καὶ τὰ της πόλεως ἐγχειρίσαι πράγματα ταυτην γέ τοι την λικίαν ἔχων καὶ συ ον τε οἶκον τον 25ημέτερον ἐπιτροπευειν ρξω καὶ της βασιλείας πιμελεῖσθαι.

XXXII. Περιην γαλαν σοι ταυτα πράξαντι πρῶτον μεν υσεβεῖ καὶ δικαίω λέγεσθαι, ἔπειτα συμ- βασιλευειν ἐμοὶ καὶ πάσης μετέχειν τιμης, ευεργέτην 30 τε καὶ πατέρα καὶ σωτηρα καὶ πάντα σα τιμιώταταονόματα ὁπ' ἀνθρώπων ἐπὶ καλοι κεῖται πράγμα-

98쪽

σιν ἀκουειν, καὶ μη τέταρτον δη τοὐτο και τετταρακοστον ἔτος ἀποστερεῖν με των ἐμῶν, οὐτε σωμα- τος αναπήρου τυχόντα οὐτε διανοίας λιθίου ἔπειτα

ἐρωτῶν με τολμας, τί παθὼν δεινον ἐχθρὸν ηγουμαι

σε, καὶ δια τί σου κατηγορῶ συ μεν ουν ἀποκριναί

μοι Nλλιε, τίνος αἰτίας χάριν - ἀξιοι με των 23του πάππου τιμῶν κληρονομειν, καὶ τίνα πρόφασιν εὐρεῖν ευπρεπη της ἀποστερησεως σκηπτόμενος πότερον υνηγουμενος ἐξ ἐκείνου γένους εἶναί με νη- 10 σων, αλλ' ὐποβολιμαῖόν τινα καὶ νόθον τί ουν ἐπετρόπευε τον ἀλλότριον του γένους, καὶ τον οἶκον ἀνδρωθέντι ἀπεδίδους αλλ' ἔτι νομίζων με ὀρφανον εἶναι παῖδα καὶ τα κοινα πράττειν δύνατον, ς οὐ πολλαπέχω πεντηκονταετίας κατάβαλε δη την εἰρω- 15 νείαν τῶν ἀναισχύντων ἐρωτημάτων, καὶ παῶσαί ποτε δη πονηρος ων καὶ εἴ τι δίκαιον ἔχεις προς

ταλα εἰπεῖν, τοιμος εἰμι τουτοις ἐπιτρέπειν δικα-σταις, ων - αν ἔχοις τέρους εἰπεῖν ανδρας ἐν τηπόλει κρείττους Λαν δ' ἐντευθεν ἀποδιδρασκων,2 οπερ ἐστὶν αε σοι ποιεῖν σύνηθες, ἐπὶ τον ἐκδημαγωγούμενον πο οὐ καταφεύγης χλον, ου ἐπιτρέψω σοι παρεσκευασμαι γαρ ως καὶ τα δίκαια

ἐρῶν καὶ εἰ μη πείθοιο τα βίαια πράξων. XXXIII. Παυσαμένου δε αυτο παραλαβὼν τον 72425 λόγον o Τύλλιος ἔλεξενίδε υπαντα μεν ως ἔοικεν, ἄνθρωπον οντα δεῖ προσδοκαν ἁ βουλὴ τα παράδοξα, καὶ μηδεν ἡγεῖσθαι ἄπιστον οπου γε κἀμεπαρκύνιος οὐτοσὶ της ἀρχῆς παυσαι πρόθυμός εστιν Ἀνεγὼ νήπιον παραλαβὼν καὶ ἐπιβουλευόμενον ποῖ τῶν ἔχθρῶν ἔσωσα καὶ ἐξέθρεψα καὶ εἰς ἄνδρας ἐλθόντα κηδεστὴν ξίωσα λαβεῖν, καὶ εἴ τι πάθοιμι

διάδοχον ἔμελλον καταλείψειν πάντων τῶν ἐμῶν.

99쪽

- sεπειδὴ δε παρὰ γνώμην παντα ἀπήντηκέ μοι καὶ ωσπερ δικῶν αυτος ἐγκαλουμαι, την με τυχηνυστερον ἀνακλαύσομαι, ταχε δίκαια νυν προς αυτον ἐρῶ. γὼ τὴν μὲν ἐπιτροπίαν μῶν ἔλαβον, ω αρκυνιε, νηπίων καταλειφθέντων Ουχ εκὼν, αλλ' υ Ἀτων πραγμάτων ναγκασθείς ἐπειδὴ τον μεν πάπιπον μῶν οἱ της βασιλείας ἀντιποιούμενοι φανερῶς ἀπέκτειναν, μῖν δε καὶ τοῖς αλλοις αυτου συγγενέ- re σιν ἐπιβουλεύειν λέγοντο ἀφανῶς καὶ πάντες τολοοι προσήκοντες μῖν μολόγουν, τι κρατήσαντες Ioεκεινοι της ἀρχης ουδε σπέρμα του αρκυνίου καταλείψουσι γένους κηδεμὼν δε και φύλαξ ουδεὶς μῶνετερος ἐν οτι μη γυνὴ, πατρος μήτηρ, καὶ αὐτη διαγῆρας τέρων δεομένη κηδεμονων Ἀλλ' εν ἐμοὶ κατελείφθητε μόνω φύλακι τῆς ἐρημίας, ον νυν ἀλλο 15τριον καὶ ουδεν προσήκοντα αποκαλεις τοιούτοις μέντοι τοῖς πράγμασιν ἐπιστὰς ἐγὼ τους τε ἀποκτείναντας τον πάππον μῶν ἐτιμωρησάμην και μὰς εἰς ἄνδρας γαγον καὶ γενεῆς ἄρρενος οὐχ παρχούσης τῶν Ῥουτου κυρίους προειλόμην ποιῆσαι. εχεις τον 20 τῆς πιτροπῆς λόγον, ω αρκύνιε, και - αν ἐπιχειρήσειας εἰπεῖν, ψεύδομαί τι τούτων. XXXIIII. Περὶ δ τῆς βασιλείας, ἐπειδὴ τουτ726 ἐστιν ο κατηγορεις μου, ἄκουσον οπως τε αυτῆς ετυχον, καὶ δι ας αἰτίας -ο υμῖν ου ἄλλω τινὶ μεθ 25ίεμαι. τε τὴν ἐπιμέλειαν τῆς πόλεως παρέλαβον, αἰσθομενος ἐπιβουλάς τινας κατ ἐμαυτου γινομένας, παραδουναι- δήμω τὰ πράγματα ἐβουλήθην καὶ συναγαγὼν παντας εἰς ἐκκλησίαν, ἀπεδίδουν αυ- τοῖς τὴν ρχὴν ἀντὶ τῆς ἐπιφθόνου ταύτης καὶ πλείω 30 τὰ λυπηρὰ τῶν δέων ἐχούσης γεμονίας τὴν ακίνδυνον ἀντικαταλλασσόμενος ἡσυχίαν - ἡνέσχοντο

100쪽

δε Ῥωμαῖοι ταῶτα μου πράττειν βουλομένου, ουδ' ἡξίωσαν τερόν τινα των κοινῶν ἀποδεῖξαι κυριον, αλλ' ἐμε κατέσχον, καὶ την βασιλείαν ἔδωκάν μοι ψῆφον ἐπενέγκαντες, την αυτῶν, αρκυνιε, κτησιν, - τηνυμετέραν σπερ γε καὶ τον πάππον υμῶν παρ- ηγαγον ἐπι τὰ πράγματα ξένον ὁντα καὶ Ουδεν προσπικοντα τω πρότερον βασιλει καίτοι παῖδάς γε ἄρρεναςlυγκος Μάρκιος ὁ βασιλεῶς κατέλιπεν ακμάζοντας,ου υἱωνους καὶ νηπίους, σπερ μῆς αρκύνιος. 10 ε δε κοινος απάντων νόμος ην, τους διαδεχομενους την τε οὐσίαν καὶ τὰ χρηματα τῶν κλιπόντων βασι- 27 λέων, ἡ τουτοις και τὰς βασιλείας αυτῶν παραλαμβάνειν, ου αν αρκύνιος ο πάππος μῶν τηνηγεμονίαν παρέλαβενυγκου τελευτησαντος, αλλ' ὁ 15 πρεσβύτερος τῶν κείνου παίδων αλλ' ὁ δημος ὁ Ῥωμαίων ου ον διάδοχον του πατρος, αλλὰ τον ἄξιον

της ἀρχης επὶ τὰ πράγματα ἐκάλει ηγεῖτο γαρ τὰ

μεν χρηματα τῶν κτησαμένων εἶναι, την δε βασιλείαν τῶν δεδωκότων καὶ τὰ μεν ταν τι πάθωσιν 20 οἱ κύριοι τους κατὰ γένος η κατὰ διαθηκας διαδόχους προσηκειν παραλαμβάνειν, την δ' ταν ἐκλίπωσιν οἱ λαβόντες τους δεδωκότας ἔχειν εἰ μη τι τοιουτον ἔχεις δικαίωμα φέρειν, ὁτι την βασιλείαν υ πάππος μῶν ἐπὶ ρφοῖς τισι παρέλαβεν, στε και 25 αυτος ἔχειν ἀναφαίρετον καὶ μῖν τοῖς ἐγγόνοις -- του καταλιπεῖν, καὶ ὁ δημος ου κυριος ην ἀφελόμενος 23 αυτην μῶν ἐμοὶ δοίναι. εἰ γάρ τι τοιούτον εἰπεῖν

ἔχεις, τι υ φέρεις τὰς συνθηκας εἰς μέσον ἀλλ' - ῶν χοις εἰ δε ου κατὰ τον βέλτιστον αὐτης 30 τυχον γ τρόπον, ως λέγεις, μητε υπὸ τῶν με βασιλέων αιρεθεὶς μητε της βουλης μοι παραδουσης τὰ πράγματα μητε τῶν ἄλλων γενομένων τῶν κατὰ