Veterum Persarum Et Parthorum Et Medorum Religionis Historia

661쪽

ue ι RELIGIONIS VETERUM PERSARUM

M in quorum tribus, nihil omnino comedunt; G in duobus, semes ' fanitim sub Nocte : Hunt autem L icos non teneri ad hoc, quod

ergo Sacerdotibus ol eroandum relinquitur. Inter notabiliores Mo-

narchiae suae Periodos, observant Victoriam Agexandri Magni;

quem tamen nolunt in suorum Heroum Numerum inferere, ne, hoc modo, horum Mugnanimitatem minuere videantur I aiunt autem eum a Dia-

bolo genitum fuisse, sequente Modo ; viz. Pater Matris Alexandri

fuit Princeps tributarius τω Dar , seu Dario, qui, multis auditis de ejus Filiae Pulchritudine, eana in Uxorem expetivit ab eo, qui libens eam missurus erat. Interim Uero Diabolus, eiusdem Virginis Amorem V expetens, se ipsium transformavit in nigrum Curbinem, quo involvebat Virginem, quae exinde evasit nigerrima, V tumefacto Ventre des maia r hocque horribili Statu adducta fuit coram Darib, qui tali Spectro terrefactus, eam remisit ad Dum Patrem, cui peperit Mon- frum quoddam Infernale, Aupectu terribile, praesenim cum Auribus asininis , sub qua Forma totam Aviam vasavit, cum Potentia irresis bili, quia plus quam humani. Post Alexandri Mortem, aliquis ex ejus Ducibus, cui nomen Ardeoun, qui GaUrorum Regioni praefuit, exactus fuit per Shali Ardem1r, qui restituit Monarchiam S Religionem, quin duravit inque ad Tempora του Omar, Successoris Mohammedis, qui

Horum saniores potius Credunt, talium Bestiarum Forma, dari Diabolos, qui hominibus Poenas infernales irrogabunt. Atque Canicula, tam in alicujus Poenitentia, quam in obitu, non est ad tradendum Angelo Animam, sed ad, tam Poenitentis, quam Defuncti, Peccata asportanda, ut apud Pudos erat Hircus emissarius. Cum multis aliis quae Animadversione indigent. Quod autem Canis tam venerabilis habeatur, videtur primo fundatum in opinione Sagacitatis ex Odο tu, quo stulte imaginantur eum Animae Puritatem, vel Impuritatem, discernere posse ; unde etiam hujus Animalis Puritatem colligunt &concludunt. Et gradatim transeundo ab uno Errore ad alium, factum est, ut credant Animas impuras quibus Peccata maxima in a Canibus recusari ι atqui puriores ab eis exceptum iri; quarum Ρeccata leviora, asponare Canes, & tales Animas in Angelorum Manus tradere praesumuntur. Sed bd Persae non sunt in omnibus Rebus orthodoxi ut supra notavimus) & aliqui eorum, Tractu Temporis, Rituum 1uorum Originis obliti, hodie tales Ritus diversimode exponunt, ut

etiam ab AEgutiis, & Graecis, & aliis Gentibus, factum est. Quod

662쪽

Quod canis ut Hircus ) asportaret Peccata, tale sit Symbolicum, ut videatur dignum quod sorte institutum fuerit a Zoroastre, cui nota erant Veteris Testamenti Biblia. At quod Canis Animarum Statum suboleret, & haberet Commercium cum Angelis, eosque consideret, est Dictu & Cogitatu absurdum; contra reliqua Persarum Principia;& quod hujus Religionis Institutori sorte nunquam in Mentem Venerit, sed potius ex Pserorum Ignorantia dc Supersitione ortum. At

fortassis ex oro ica Vanitate processerit, quod Serto, & Gad, &reliqua Signa Castia, ut hujus Mundi Rectores habeantur, ut ex. Lordio notatum.

Quoad superiora Nomina, Tm ieri Senotet-hosius, est mera Comruptela pro altero, apud Pere chinon, Maoushons, quod Persice rescribendum Sisoad , i. e. Fratres, st. Fratrum Tertius, eodem modo concipiendus.

Memetoon, vulgari sono, Perfice videtur esse Stemeth δε, sea. ἄ-l Dumasan, i. e. Vim passi: sc. compulsi & Vi conclusi in co, q. d. incarcerati. Eo itaque Nomine videtur intelligi Vim passerum Locus: nam voces Perflere incipientes a Vocati Keste, proseribentium Libitu, admittunt Prosthesin Literae Eliph, ut SN em, vel IVMem, cum multis aliis. Apud Pere Chinon, Diam Erratum est pro sotyo Dὀau. ciuissae est Perseὸ ivis, B, C tuis, i. e. Parvus, Q. Minor Frater, in eorum Religione. Chams seu Solares, Arabice sunt Sh se, vel Mamsi Et C se Maem Arabice est Pentas antiqua. Et Gessim Mais Persice est pro Gyesta Radim, i. e. Festim antiquum.

cum d vulgo sonet ut Oo. Nam minus accuratis Auribus talia accipere solent Viatores Europaei, raro in hisce Linguis satis versati, vel plerumque colloquentes per Interpretes, qui alias sunt Homines ignari,. cum vulgo loquentes & pronunciantes, & colloquentium Mentem haud semper sat accurate assequentes.

663쪽

s-6 RELIGIONIS VETERUM PERSARUM

XV. Pag. 42ς. Magna Mediae Urbs τα ERBATANA, seu Ar 8ATANAsapud EMGFlum in Persis, Gabalarum, in synonymam habet in Sstria

Urbeculam, Arabice dictam Baugna; Stephano οὐ Βατανε a Iudithoe I. 9, 3ε-ni; cujus Civis est is Battgni; unde Celebris Astronomus is Bategnius. Et hinc constat quod ERBATANA, seu APBATANA, fit corruptela pro ΕΛ BATANA, seu ΑΛΒΑ-

At prorsus diversum quid est ejusdem Nominis Urbs in Media, in cujus Linguae genuinis Vocibus, dictus Articulus is nunquam usurpatur. Vernacule igitur is ot Ii Aabddan, seu isto I dba ran, sive ut sonari possit, Aabatdn, seu Batdn, in est Locus valde habitatus, Incol rum Frequentia gaudens, q. d. Habitatio frequentata V selecta. Et cum Ptolemaeus ponat ALBATANA in Tropatent, seu Atropatia, praecipua ibi Urbs est Tabria, seu Tauria vulgo Tauris, in quae, propter editiorem & frigidiorem Situm, haud immerito, pro Regum AE maris electa fuerit & hodie eligitur, &,valde probabiliter, pro Veterum Ecbatanis habita est. Adeo ut AS BATAN, Cum R epenthetico plenioris Soni Causa, sit pro ΑΑBATAN, seu ΑBATAN. Et postquam a Zoroastre ibi primo ordinata esset Custodia τῶ Adur seu Ignis, illa ipsa Urbs Tabris, tam olim, quam hodie, dicta est Adurisad Mn. In istis Ecbatanis, Daniel Propheta olim ηψιν seu Turrim aedificasse dicitur. Grinci autem videntur cum Ecbatanis, sibi notis, in S ria, conformasse Nomen Ecbatana in Media, quamvis aegre ad

eundem Sonum adduceretur.

XVI. Ex D. Henrico Lordio Naara, V in eum Animadversa. Lordius, in Epistola Dedicatoria, narrat, Persarum Superstitionem ut apparet ex Socratis Eecies Vs. Lib. 7, cap. 8,J ὰ Marutha M Mesopο- Diuiligoo by COOste

664쪽

Mesopotamiae Epistopo mustum debilitatam itisse in opinione Izd

geri, Persicorum Regum ultimi, qui vacillante Fide, &c. Fallitur autem Lordius in Nezdegredi Persona r fuerunt enim ejusdem Nominis Reges Tres, & is, cum quo, Maratha Episcopus Mib apharetein in Confiniis Mesopotamiae de Chrisianitate tractavit, erat eorum Penti timus, viz. NMegeta Filius Sapor ; non autem Ubimus, qui 1 radi geta Alius Masei r. Iste vero Maratha missus fuit Legatus in Per-1iam a Theia D Puniore Imperatore, de quo videas Abia aragium. Lordius p. 8, quasi tot Custodes huic Mundo Praesectos, quinam sint nominando, sed quales sint tacendo,) enumerat Signa caelesta, eaque ordine inverso : nam pro I, Hamal, i. e. Aries; II, , Sor, seu Mur, i. e. Taurus; III, Poeta, seu GD a, i. e. Gem ni ; IV, Sertian, i. e. Gncer V, Gad, i. e. Leo ;VI, Sumbola, i. e. Spica, seu Virgo; VII, M an, i. e. Libra ; VIII, coas: Acrab, i. e. Scorpio; IX, i ν Caus, i. e. Arcus, seu Sagittarius; X, itas, Id , i. e. Capricornus ; XI, o G Dasio, i. e. Sittiti, seu Aquaritis; XII, mot, i. e. Piscis : pro his, inquam, sunum omittendo) ille ponit Hamul Praesectum Coelis, & Aeres

Angelis, Ider Soli de Lunae dc Stellis, Sorta Terrae, Psab Aquis, Sil Alal Bestiis, Dasio Piscibus, Rocan Arboribus, Cooz Uiris &Foeminis, Sertan U Apud Diabolo & Malis Spiritibus, ne Creaturas

laedanti

Pag. II, II, M. ad 23, ea quae de Zenooso narrat, ab aliis pauis aliter narrantur: sed cum sint fabulosa, parum refert. Quod autem

dicit canem esse Persis exosium, est planὸ falsum; cum canem multum aestiment: at cujusvis Animalis cadaver & Os a Mortua odio habent, ut res immundas.

Pag. 27. Triplex Scriptorum Zoroaseris Divisio sere convenit cumcis quae tradit Tavernier. Ea itaque conserantur.

Pag. I, a. Incaute loquitur, quasi totius Anni Festa essent tantumVI: sed hoc intelligendum est de UI Festis Creationis. Post haec singula Festa ponit totidem Pejunia, ut vocat: sed jejunando intelligendum est parum edere, Ic. semel tantum in Die, & non pluries. Alias enim, pura & fricta Jejunia non habent. Ciborum suorum Partem, ut oblationem pro Sacerdotibus, portant ad Templum dictum

665쪽

ue 8 RELIGIONIS VETERUM PERSARUM

Pag. 44. Inter alios accendendi Modos, tradit Ignem sacrum accendi posse ex ordinario Igne Culinario, vel ex Igne quo Indi Cadavera comburunt: sed haec sunt plane falsa. Pag. 47. Quando aliquis Puer post Baptismum confirmatur, &Tunica & Cingulo e Pilis camelinis donatus, in Religionem admittitur, Sacerdos orat, UI omnibus diebus Vitae suae Deus esticiat eum v rum Aseriam Religionis Persicae, cujus Signum est talis Tunica, V Gn- gulum: S ut nunquam aliam aliquam Legem sequatur praeter illam Zer- resi: et ut Ignem sacrum honorare perseveret: utque de nullius cibo edat, nec ex ullitis Pocuo bibat, sed semper de suo moris : ω ut semper Persarum Ritus V Caeremonias observare pergat.'' Et ibidem de eorum Nuptiis agens, eas quinquefariam dividit in V genera: quorum Primum est Mausan; quod est inter alicujus Filium & alterius Filiam Tempore Pueritiae sillis insciis) contractum, solo Consensu Parentum rhocce Nuptiarum genus multum aestimatur & Coelum mereri putatur, quia tam mature providetur. II. Secundum genus vocatur Choclem son ; quod est Personae viduatae, scit. secundae Nuptiae. III. Tertium genus est codes eratasan; quando Foemina exquirit sibi Maritum IV. Quartum est Echsan ; scit . quod, quando aliqua Persona moritur innupta, procuratur aliqua alia Persona, quae defunctae Personae Matrimonio jungatur; cum reputent Matrimonii statum esse tam beatum ut aeternain Felicitatem tandem mereatur. Iste nubendi Μos praecipue obtinet apud ditiores, qui pretio tales Nuptias procurare solent. V. Quintum vocatur ceterson; quando Ρater aliquis, Filiis destitutus, Filiae suae Filios pro suis adoptat ut in Nuptiis dentur: eum enim reputant Infelicem qui destituitur Liberis in Matrimonium collocandis. Quoad Nuptiarum Caeremonias, Vir & Foemina, circa mediam

Noctem convenientes in Domo. Nuptiae enim non celebrantur in

Ecclesiis, in collocantur super Lecto, astantibus duobus Sacerdotibus, quorum unus est ex Parte Viri, alter ex Parte Poeminae, qui unicum utriusque Consanguineis, a Sacerdote assignandis, in in Signum Fertilitatis, Manibus tenent O etam, in Nupturientes spargendam, eis apprecando Mecunditatem in Generatione sua. Deinde ille Sacerdos qui est ex Parte Viri, imponendo Digitum in Frontem Fceminae, ab ea quaerit, An habebit sum Virum in Maritum stium P Et illa assentiente, alter Sacerdos qui ex Parte Foeminae simponendo Digitum super Frontem Viri, in eandem uistimem ei movet. Hoc Modo, habito utriusque Consensu, jungendo Manus, mutuo sibi invicem promittunt ; Q. Vir, ut eam sibi obliget, promittit se daturum tot Au-

666쪽

reos Dintiros valoris Sesquilibrae Anglica e ; in quo quidem Promisso

ille insuper obligatur omnia ei necessaria, durante Vita, administrare& suppeditare. Et Fcumina, ex sua Parte, promittit omnia sua Bona illius este. His utrinque factis, dicti duo Sacerdotes spargunt super Nuptos dictam Oozam, precando ut Deus eos multis Liberis tacundos reddat; ut sint sicut Semen in Spicis Tempore Messis, & ut cum Unanimitate in Matrimonii Statu diu vivant. Hoc Modo peractis Caeremoniis, Foeminae Parentes Dotem solvunt: Viri enim non dant. Et postea Festum Nuptiale per Octiduum celebratur. Quoad Sepulturas, eorum Sepulchretum constituunt duo AEdificia rotunda & satis capacia, a se invicem aliquantum distantia, quorum Tectum declive est versus Centrum, in quo est Foramen ad excipiendum Cadaverum Saniem, dum juxta ejusdem Tecti Latera jacent Cadavera, Aeri & Volucribus exposita. Horum AEdificiorum alterum album est, pro iis quorum Vita dc Conversatio fuit laudabilis: alterum vero nigrum, pro iis qui aliquo Vitio fuerunt infames, de quorum itaque Salute dubitatur. Quoad Sepulturae Caeremonias, quando aliquis est moribundus, accersunt Sacerdotem, qui in ejus Aurem hoc modo, orat; O Domine, princepist ut non Ufenderemus, sed isti homo omen dite is faceremus Bonum, sed iste homo fecit Malum : vi te ador mus, sed ise homo neglexit te adorare. O Domine, ei condonato omnia V ejus Peccata, omnia ejus Malefacta, omnes ejus Neglectus. Eo autem, defuncto, Sacerdos non ei appropinquat, sed ad X Pedum distantiam dictat quinam debent esse Vespillones, qui eum exportent super F retro ferreo ; clim Lignum non sit Morticinio polluendum, quia est Pabulum Ignis quem reputant sacrum. Et Funus comitantibus interdicitur Sermonis usus, quia Sepulchrum est Quietis & Silentii Locus. Et Vespillones, ad Conditorium venientes, Cadaver ibi deponunt; dum Sacerdos, ad commodam Distantiam stando, Sepulturae ossicium hoc modo recitat ; Ise Frater noser, dum in visis, constabat ex V Et mentis r 6' cum jam mortuus sit, quodvis Elementum suam Partem capiat ; terrea Pars abeat in Terram, aerea Pars in Herem, quea

Pars in Aquam, & ignea Pars in Ignem. His factis, supplicant ad μ Serran U ADd qui Diabolo U Malis Spiritibus praesciuntur, ut

ς istim Fratrem ab eorum L sone tutum confirmare velint, dum, Lus -- tionis causa, ad sacrum Ignem se recepturus sit.'' Supponunt enim Animam post decessum, circa Corpus super Terram volitare per Triduum ; quo toto Tridui Spatio Diabolus ei Molestiam inferre satagiti quam itaque ut evitare possit, ad sacrum Ignem fugiens, Asylum ibi

667쪽

uego RELIGIONIS VET ERUM PERSARUM &e.

quaerit: hoc autem Triduo absoluto, finalem Gaudii aut Supplicii Sententiam recipit. Et propter hanc suam opinionem, durante isto Triduo, omnes Amici quantum eis vacaverit,) frequentant Conditorii Locum, Mane, Meridie, & Vesperi, sundendo Preces, ut Deus desuncti misereri dc omnia male actae Vitae Peccata ei condonare velit. Isto autem Triduo elapso, & definitiva Sententia sin meliorem, ut sperant, PartemJ data, Die quarto Convivium celebrantes, Luctum suum concludunt. Ex hacce Lordia Relatione videtur, quod superior Formula, qua cuique Elcmento suam Partem tribuunt, haud multum abludat a nostrii, Terra ad Terram, Cinis ad Cinerem, V Pulcis ad

Pul erem abeat.

Anno ab tithronizatione Nead Serd Io 3, Chrisi i 633, Veterum Persarum quidam in India Sacerdos, dictus Hurantizyar, Cognomento Sunisina, in Libri Mider a se descripti Calce, peracto opere, hoc sequens adjecit Epiphonema suum, quod & Ego etiam nunc meum csse volo l a Nigrum super Agis scriptum manebitrio,s b-Scriptori vero cras nulla Spes erit. J V e , Scriptum ego nescis quis sit lecturus: AI etiams moriar, Hoc indubitanter manebit.