장음표시 사용
61쪽
gando opere hoc ad latendum eunetas cautela8 Sollicite adhiberet; eo non obStante tamen genuinum ejus nomen subin longe lateque Perere-buit, et in Persona Isrennis N Volui Vonthei quasi indice monstrabatur. Joannes Nicolaus ab Hontheim die 2T' Ianuarii Ilo I Treviris in Germania nutu , Postquam primam Institutionem a Patribus Societatis Iesu neeepisset, ultiores Selentias, adjecto Statum Saeerdotalem ampleetendi animo, in Belgiea celebratissima Universitate Lovaniensi exeepit, ibidem Doctorali laurea duris redimitus. Exeellens ingenium, soler8 adi licatio, Ecclesiae ampliandae studium, Uaraeteris integritas, eximia Vitae morumque probitas, illam eidem existimationem Pepererunt, quod Porit
Consessulos esset PSin Stieorum muniorum et digni- tutum Vario8 gradus, qua Canonisius Trevirensis
anno IT 8 conseeraretur in Episeopum Myrio- phitanum in Partibus, et Arelli-Episcopi Trevi-rani Suffraganeus fieret. - Sed vero cui ignotae8Set, PraeSertim a temPore eo, dum Propositiones Gallicanae, extra et intra limina palestrarum literariarum Vulgarentur, in Curiis et Partamentis defenderentur, sedi Apostolicae, et Romanorum
Pontificum juribus praejudicio8a, ne inimiea opi Dionum varietas - Objectum hoe, Potesta quippe Eeelesiae, ac Iurisdictio Romani Ponti sieis, etiam Joannis Nicolai Uontheim mentem OeeuPuvit, post diuturnam combinationem eo Pro hibentis, ut sibi persuaserit, ad Ecclesiae Uni tatem firmandam, dissidentes in Religione re dueendOS, OPPortunissimum medium futurum, i Apostolicae sedis Auctoritas limitata fueriti - 1 Ii jurium quoque Episcopis asserendorum Studio-Sus. Ideo edito praememorato libro, Romanorum Pontifieum jura et praerogativaS EXtenuare, uUdurisdietionem Universalem, quam tota antiquitas venerata est, e medio tollere, imo Primae Sedis Antistites subsumptionibu8 gravare non dubitavit.
Interim Auctor ol eri8, Seolgum intentum minime Conseeutus eSt; et quidem non re3pectu Protestantium: neque enim horum quemquam
Eoelesiae Catholiene reianivit, utique etiam PS- sontialium Papae jurium Saeriueatione, imo vix ipsius l'ontineatus abolitione resioneiliandos. Sed nee re3Peetu EPise vorum, quos ad originalium
Ponere euPiebat Patuit enim, quod eum debilitatione Auctoritatis Pontificiae, EpiseoPorum quoque Auctoritas diminuta sit, dumque Episcopi re-3peetia UvPue in dependentium Praetenderunt hu-Jus, in dePendentiae nempe et Auetoritatis, in parte alia, apud diutus Viros naufragium Passi Sunt. duri tui Febronii, comuniter nomine Rebectu/α- i compellata, multis, tam Catholieorum quam Protestantium, et ipsis Civili- u3 Regiminibus Pergrata eXStiterunt; ast eadem, velut Eeelesiae, imo omni Auctoritati-
etiam Copiosos nacta sunt, jam l oce jam seripto oppugnatores. Libri Justini Febronii dannmt i
2 Musi Ital; et 2I' Martii ii id. Post multarum
lalom damnosam, conSeientia laetus
62쪽
si 8 principia sua Anno iii 8 Apud sedem Apostoli
cam et publieo revocavit. Febronianismi tamen longe propululantis ZiZania, Auctor tum in Congressu Embsano, per Arelli-Episcopos Electores et Salisburgensem celebrato, cum et alibi
supervixit; demum die 2' Septembris licto, Deo
et Ecclesiae jam antehac reconciliatus, Vitam caduciam eum aeterna commutaVit.
Postquam in toties citato opere Iustini Febronii, Auctoritas Romani Pontificis systematice
velliena e tur; eorum, quae in obversum S S. Canonum et Sensus Ecclesiae typi8 vulgaverat, docte deductam retractationem hic loci subjungere, haud superfluum videtur. Retractio haesi desum
pta ex Asitis Consistorii Secreti, per Pium PP. VIAnno iii 8, solemni Dominicae Nativitatis Dio, in Basilica Vaticana, mox post Missam Pontificalem
celebrati, e8s fenoris sequentis: Decitissime Inter ISi quid mihi in longaeva, et ad exitum deelinante vita
evenit triste, et acerbum se venerunt autem haud pavea); illud omnium maximum, et intima viseerum penetrans eSt, quod per Reverendissimum, et Serenissimum Dominum Archiepiscο-pum meum, Pastorem vigilanti3simum, ad me pervenit, Sanctitatem Vestram indigne serre plura, quae in Libris diastini Febronii, seu quovis alio adseititio nomine a me evulgatis, aut sorte etiam milii suppositis continentur, utpote summae Sedi injuriosa, nee non supremis ejus juribus detrahentia, pro in Sanetae Nostrae Religioni (Fane praeter, et contra me ani intenti inem) nοXia. Cum autem nihil majus, et Viro bono dignius Sit, quam agnitum errorem e in sileri, et praeteritam culpam melioribu saetis redimere: sic inpriinis agnoseo et desseo errorem, eNχelo indiseret , Protestantes Catholicae Ecclesiae, et Apostο lieae Sedi reuniendi, huneque in sinem etiam usus, et praNe particularium LeeleSiarum, easque persaepe ultra modum eX aggeratas, cimnibus Ecclesiis applicandi studio natum; neque eum, quoad vixerο, dessere desinam. Dein deliberatum inibi eouStitutumque est, poStquam culpam eοnsessus, et veniam gra itumque a paterna Sanctitatis Vestrae Clementia supplex de
precatu' fuerit, sie uti Jura et decorem Summae Sed is pro viribuS tueri, ita et ejusdem Sanctae Sedis judicium Libris et
luminibu8 meis praeserre, nullumque meae erga eamdem Sub
mis ioni ponere terminum. Eripuit milii authoritas Sanctitatis Vestrae cin qua authoritatem desu Christi reeognoseo) errorem, linque praesentes, eosque genuinοs animi mei sensus de Stulta Eeclesiae, et summis Sedis S. Petri, Apostolorum Principis, juribus, ad Successoris ejus Pedes omni eum submiSSione depono, tamquam in qua vivere, et mori cupi a. Sunt autem ii sequenteS. In primis profiteοr et agnoseo eum Torernelio, Claves Eeelesine, et uni Petro, et Unitati simul a Christi, eoneessas esse, ita ut unum aliud non excludat oportebat quippe meminisse eum Tertullisno, in Scorpineo e P. IO. DE&S DO-minum Petro, et Per eram Ecelestiae reliqui3Se; et eum OPluto, de Schisin. Donalis t. Lib. VII. n. ,,Pereum Clut PS Ae-
re sum Ue ii qui quid ullis non ii strii et Selli 'et Claves datae Sunt uni Petro, quatenus ille Prima lum et regiminis pote- Statem ae 'epit a Domino, idemque Personam totius Leelesine, Seu Supremus ejusdem post Christum, ei sub Christo nectorve Moderator, gerebat. Dalae quoque sunt Unitali, idest in bonum Unitatis, et Petri, praeeipue, ut die tum est, et aliis etiam Ap 3Sicilis, eorumque Sue ressoribus Epis 'opis, quibus do rendi, ne regendi ministerium et potestas, seelusa plebe, Commi,Sa
G mi, in quo I OS SPirifras Gnctus POSNil siSCOPOS Ure Ecelestiam Dei: Altamen eum dependentia a Petro, et eum Sub-οrdinatione ad ipsum, qui eas, ut superius ait S OPicti&S, Communieandas Celeris solus aeste pii. Explodendus proinde error, hauStus ex Protestantium sontibus, Ecclesiam Collegium e Se, non Soeietatem, ut Calliolici sentiunt, in qua baptigalili deles ex institutione Christi sub legitimorum Pastorum, ne praeeipue Summi Pontis eis regimine degunt; cujus regiminis PoteStas. a Christo e instituta, veram subjectionis, et obedieniae obligationem multitudini, seu universi lati imponit. I rofiteor Dei Filium, dum suam Ecclesiam standare, eam-
'' ' in Telleti formaridae ac regendae huic Luitati Prima-
63쪽
eum suis Apostolis potestatem inretiretur, ab uno, eui Primatum tribuit, eοepisse, ut unam Ecclesiam, et unitatem Cathedrae simulque unitatis originem demonstraret: Nehismaticum eSSU , qui, ut ait OR tus, contra singularem Cathedram aliam collo eat, vel ab ejus e immunione per obedientiae negationem rece
dit : Non habere Petri haereditatem, qui Petri Sedem impia di
visione diseerpit: siquidem ubi est Petrus, ibi est Ecclesia: Petrum Ecclesiae sundamenta (Apostolos, sibi ut Capiti sub ,rdinatos) in fidem suam recepisse: Eidem Petro, in quo Primatus ex rellenti ei alia praeeminet, ipsorum etiam Apostolorum euiraria a Christo esse commissam, Ipsum esse os, et Principem Apostoliei Coetus. Assero hune Primatum siqui non ordinis, in speetionis aedirectionis tantum est, sed et verae Auctοritatis ae durisdictionis) quia n in minus, quam Unitas ipsa, pro cujus conservatione ne regimine in Stilutus est, perpetuus esse debebat, in Petri Suceessores Romanos Ponlisees, Sedemque Apostolieam, hujus Unitalis Centrum et Radicem, jure divino traii Si isSe, ut nulla ratione transferri a Romana ad aliam sedem v aleat: Ad hane Ecclesiam Proseler Poliorem Prinomia lutem (id est prοpter Supereminentem ejus dignitatem atque auctoritatem) uti ait S.
eOS, qui Sunt rendique fideles: Eam esse eaput Eeelesiarum, ct quct, ut inquit Boni citis P ct L, quisqui3 Se ctbscindit, sil ct Christictrict Aellaione Paetorris. Huic aecedunt Patres Conpilii Constantinopolitani IV. Sequentes, ut Munt, in omnib&S APO-
In horum sequelam eum Patribus mitellii Oseeum niei Florentini agnoseo, Romano Ponlisiei in B. Petro paseendi, regendi, ac gubernandi Universalem Ecclesiam a Domino Nostro Jesu Christο plenam potestatem traditam esse. Stetit autem pascendi, et regendi pο testas sine conveniente Anetoritate, aurisdictione, ae Cοaetione (ad quam etiam, velut gravissima Spi ritualis poena, pertinet Exeommunicatio, quoad fruetum et Suis si agia generalia separans) subsistere non potest: sie talem a Christo ipso promanantem in Romano Ponlisi re, tanquam Uni versalis Ecelesiae Capite, Principe, ae Magistro residere ai
Pros teor quoque Romanorum Pontificem esse summum au distem Controversiarum in rebus Fidei et morum: ae in omni ejuS modi Controversia exorta, hine inde dissentientibus animis, tum maxime audiendam vostem meronymi, seribentis ad DamaSum Do Bealitudini gratie, id est Comedrae Petri commranione conm
eentiorum Novatorum, qui spreta multitudine Epise inporum, Capiti suo Romano Ponlisei expresse, vel laei te adhaerentium. Eeelesiam, ne veritatem in sua paueitate eoncludere non vi rentur, seri non posse, ut ii vero aberret Corpus Episeoporum, qui Capiti suo Romano Pontifici adhaerent: Sic haeresim Lu- heri iam ante Conei nni Tri lentinum ab Erelesin, praeeunte Ponlisi re, per ejus orae ulum ulli malo et irrevorabiliter damna. iam suisse: quandoquidem Eeelesia Capiti unita, sive per orbem Universum dispersa , sive eongregata in Constitiis Generalibus cin quibus Episeopi jure proprio ae judiciaria potestate
sibi ex institutione Christi e ,haerente una cum Nummo Pontineo do finiunt i in dictis Causis desiniendis errare non possit, nec ab ea Cathedra diseedere, ad quam, teste Pristito, perfidia
non valet neeedere: et in qua, manente dispositione veritatis,n. Pe trus in Meepta tortitudine Petrae perseverans Eeelesiae gubernacula non relinquit, ne per SueCESSores Suos Sedere ac
loqui non desinit. Agnoseo pariter datam Eeclesiae a Christi, authoritatem judicandi de sensu, seu doeti tua Propositionum. Librorum, et Aulliorum, ne fideles compellendi ab subseribendum suae Sententiae; hos proinde teneri eidem aequiescere interna mentis et judicii adhaesione, non solum religioso, ut vi eant, silentio; atque huiusmodi . udicium nullatenus errori esse obnοxium. Constitutioni Vulaenitus, ut dogmatici, Sanelae Sed is Romanae et Universalis Ecclesiae Decreto, omnimodam ab omnibus obedientiam deberi affirmi,.
iseelesiae Statum pertinent, si quid dubitationis suerit exortum, ad uomanae Ecclesiae Maximum Sacerdotem, quasi ad Caputu' trum, USSe reserendum. VCirea Decretales Romanorum Pontificum Epistulas, proteor eum M. Oe sto, et Leone, eas venerabiliter suscipienuari e Se, et Sanete custodiri debere.
iis endi, dirigendi, et e infirmandi Universalia doneilia, quae . - . Vr' Vm P Dpm Sortiuntur firmitatem, et insultibili, independenter a quaeumque alia acceptatione. Anhia ri. . se' rati mu n in tantum in Causis Fidei, sod tii id ip itide maerum sui3se profiteor, non obStante, quod .. . . ' 'm rempDrum et rerum circumstantiis in eadem Saero. Suοdo non potuerint omnia de quorum dona etiam pro-
64쪽
iam hanc S3 nodi declarati'n'm V ' Immoni iudi
interpretationibu et jure. Habet non eoin peteret Py'P hesit in Universa Eeele id P ' causa in lege per Gener Con bd Rodidui,d iduis oribus ii censebi uisse ripss Hi ad id terinique Episcopi, quorum Romanus Pοuti ex ordina
ri, is ori Flootionem absolute respueret, veluti Ulti asecti
Causae adhaerentium. Quamvis autem antiquioribuS tem-
uliae siebant ab Episeopis, vim obtinebant Cavoninationis vel per expressam Nummi Pontificis reprobationem, vel per um- versalein, extra Concilium, Eeclesiae CouSei Sum, in quo tu cita Summi Pontificis approbatio eοntinebatur. Uuamvis olim vix aliae Causae, quam Masores, ex Ursivineus ad Romanam Curiam deserrentur; attamen hodie in reverentiam Summae Sedis, ae prο Suprema potestate eidem iUniversa Ecclesia divinitus tradita, legitim i cominumque usi
Iv, u in quibusvis Causis Ecclesiasticis ad Summum Por
tisicem appelletur ita ut ejusdem Sanctissimi aut horitate
orta et ille leuiuetum t omae per .iudices ordinario
fidem constitui is, tuni per Delegatos in partilais, pro diverSi
liuin cujus damnationis causas suis Constitutionibus explica due jam antea reprobatas comperimus o Gethro Appellat
Purte CGNONeS O meliore roluerint; ob illo otilem nemo S/l -- pellare PermiSSUS. Equidem primaevo Ecclesiae usu omnia Beneficia ad Epi scοpi, tamquam ordinarii Loei, dispositionem, seu collallonem pertinuisse videntur: at lamen cum sanae rationis sit, ut Eummus et Universalis Poniis ex plurium in Provinetis gratiarum dispen Sator existat. sic minime injustae, imo huist Summi, et Universalis Pontificis qualitati consonae suerunt Beneficiorum Deservationes, quae deinceps Nationum Coneordatis sirmatae, et re- Spective in ideratae Aunt. Haec coneordata, utpote vim paCilhabentia, religiose omnino servanda sunt. De 'larant autem saepius Romani Pontifices, signanter inmorius AIII., longe a suo Animo abesse Cone ii datorum, nominatim Germaniae, In si notionem. Annatae ad sublevandas nee essi lates Romanae Curiae, pro omnibus Ecelestis excubantis, laborantis, et sumplus portantis, pro legitimis habendae; atque ut tales, eo saltem usque relinendae sunt, donee alia neque eommoda ratione, Apostoli eae Sedis indicio, sustentationi, atque innumeri, οneribus ejus, dem Curiae provisum suerit. Exemptio Regularium squorum magna in Leelesia est utilitas), eorundemque immediata subjectio ad Apostolieam Sedem, legitimis ex Pausis, in bonum non tantum Religiosorum ordinum sed etiam Universalis Eeelesiae, videlicet ad saciliorem eorundem sub uno Supremo Capite gubernationem, intrοducta, et ab omnibus Ecelestis agnita, nedum a Seculari pοtestate, Sed nee ab ima partieulari S nodo abrogari valet. Abusibus, ex hac Exemptione nasei valentibus, per Concilium Tridentinum οc- Cui Sum, et pro vi, una ESt. Seio Episeopos non ab Ecelesia . seu fidelium Universitate, sed a Spiritu Sanetο positos, ut commissos sibi Greges intra SuaS solum Dioereses paseant et regant, eum debita ad Romanum Pontificem subordinatione. Quamvis autem illi primis Ecclesiae temporibus ampliorem, pro varietate disciplinae, in his quae durisdietionis sunt, potestatem exere uerint; pοtuere tamen Canones eius usum intra strictiores terminos coercere, qui S privata aut horitate extendere nefas staret. In illis, quae ad Fidem, Saeramenta, et Ecclesia Sticam Di Seiplinam pertinent, potestas EcclesiaSti ea pleno iure decernit, Sine eo ne ursu potestatis Civilis: ratione tamen mutuae ro tertionis, quam sibi in vi rem debent, ad hanc spectat, juX tamentem Ecelesiae, et quantum ipsa optat, ejus CanοueB pro tegere, et exequendiis curare per media temporalia.
Finaliter judico, curandum omni legitimo ac meliore modo, i pax et concordia inter Ecclesiam, et Rempublicam perpetuo v iuratur; atque adeo, quoad Fides et Religionis jura patiun -
65쪽
tur vitandas esse ostensiones ossensionum, unde et dissidia oriri, et gravia mala in Religionis detrimentum timeri possent. Aecipe, Sanctissime Pater, has Assertiones, velut tesseram genuinae meae sententiae de divinis, atque eminentioribus Tuis, Tuaeque Sedis juribuS, tanquam monumentum rem vocationis omnium, quae adversum ea, et Si sortasse alia verae doctrinae Capita, seu universalis Ecclesiae iura clicet praeter intentionem) a me quavis via, aut modo dicta, seriptaves uere, vel seripta videri possent. Si quid ultra est, quod eirea si dei, seu Doetrinae meae professionem ae declarationem, quam in omnibus Sanetae Romanae . atque Apostolicae Eeelesiae eοnsorinem esse cupio, jubes, aut postulas: habebis me seinper ad eandem germana Sinceritate edendam obedientem ae promptum. Non negabis interim (sie humillime consido) veniam erranti, qui medias etiam inter deviationes nihilominus eum Patribus Concilii Lulerianen-εi5 Semper agnovit, et quoad vivet, agnoseet, Romanam EC-elesiam disponente Domino, super omnes alias ordinariae potestatis obtinere Prinstipatum, utpote Matrem Universorum Christifidelium: qui eum Diro Bernui do sine fraude et suco profitetur: Esse alios aliis assignatos Greges, singuliA Singulos: Tibi universos, uni unum, non modo ovium, sed et Pastorum , tamquam uni omnium Past Iri; qui eum S. Veronymo non ignorans Romanam Ecclesiam supra Petram, qui Christus est, aedificatam, nihil magis desiderat, quam Cathedrae Petrisqui etiam Per Christum foetus est Uelrct, ut ait S. Immimus Trererinen Sis) perpetuo e insociari. Suseipe me in hane Uniο-nem redde pοenitenti silio paternum asseetum . et in pignus hujus gratiae da jacenti ante Sacratos Pedes Tuos, eosque deosculanti, Apostolieam Benedictionem: Sanctitatis Tuae
Treviris i. Novembris Aia. MDCCLXXVIII.
utimillimo et Obedientissimo Filiodo anni Nicolao ab Ilonthei in
Stabilita Primatis universae Ecclesiae Suprema Potestate; Ejusque Juribus recensitis; opportuitum videtur Propositiones Gallicanas hic loci examini subesjicere; de quarum Origine Primo agendum Venit.
Omni , qui Catholico nomine censetur, Sueneta fide tenet, in Ecelesta Jesu Christi Divina Auctoritate
induetum esse Primatum. Saerae Paginae enim indubit inter doeent S. Petrum prae caeteris ApoStolid Pecialibus praerogativis fuisse ornatum UOLSum rem sertur: mutatio nominis , Simonem, quem eognominavit Petrum. ' Tu es Simon filius Iouet, tu voeaberis Ce-Ph σε quod interpretatur Petrus . Post confessionem Petri dicit Iesus: Tu es Petrus et super hane Petrum aedifieabo Ecclesiam meum. Item Potestas Cluvium Petro eredita: Tibi crebo ct Pes Nequi Octe eum. Cura, et omelum Pa seendi Gregem Dominicum data. Insce actu AES mCOS, Presce OVes meres. Firmitas in fide Promissa, et ossietum Fratres confirmandi impositum: Nσμαvi Pro te Petre, ut non Victi files Dure, et tu olistictredo
CouVersus C in irruct Frcttres tuos. II is aecedit et id, quod ubicumque in S. Scriptura sermo de Algo Stolis oeeurrit, Petrus Apostolus Primus fere semper nominatur, et quidem eum aliqua speetalitate. Domum in tam umPla Societate, ad oPinionum varietatem ComPODOndum, et errore S evitandos, inevitabiliter opu8 e St Su-Prema uuetoritate, et Centro unionis, quod in Romano Pontineo veneramur. Sed hae e jam supra prolixius Probata Sunt. Interim existunt etiam S. Seripturae textus, qui suu a mnuunt, Supremam in Leelesia Auctoritatem Per Ulmstum in manus Universorum Apostolorum
66쪽
stolos Festo Pentecostes delapsus est in specie ignitarum linguarum Spiritus Sanetus. Act. APO St. 2. V. l. Dein de Leelesia tantum dieitur: quod sit Columna et
firmamentum veritatis; et qui Ecclesiam non audiVerit, Sit Sleut ethnicus et publicanus. I. Timoth. d. v. Ib. Matth. I S. v. ii. os de Primatu Petri, et alios de universis Apostolis sonantes S. Seripturae textus ad invicem
conciliare jam antiquis temporibus inter difficillima
objecta referebatur. Id Semper Certum eXPloratumque erat; quod EPi Seopi, qua APo Stolorum SueeeSSores, ad dure Divino institutam Ecclesiae Catholicae Hierarciliam Pertineant, atque junctim cum Prima te EceleSiae, Supremam forment auctoritatem; et individualiter Primati subordinati esse debeant in tantum,
quantum opuS PSt, ad conservandam Ecclesiae Unitatem. Caeterum, quinam Sint subordinationis hujus limites, Per Se non Patebat, sed in Specifico correlationes inter Romanum Pontificem et EpiSCOPOS, SUCCES- Sive ex adjunctis Semet evolverunt, atque Primatis Ecclesiae Universae dura, fundamento Praeviorum, in verbo Dei scripto et Traditione radicatorum Prin
cipiorum, per Episeopos in Conciliis Congregatos, eum
Veneratione reeognita sunt, aliis autem Pontifices consuetudine diuturna introductis, utebantur. -ESto autem universae eonSequentiae Primatu8, mox primis aerae Christianae Saeeulis Semei non eVOlVerint; Sem
per tamen Ecclesia habuit et optabat in Primatu cen
trum unioni8; unde non Saltem in correlatione cum
Episcopi ; ast eum Papa, qua Reprae SentanS UniVer- Salis EceleSiae consideraretur, - respectu etiam CiVilis Potestatis ejus auctoritas subsequis temporibUS mu'giS et magiS eXtenSa, atque u3u diuturno roborata fuit. Auctoritas Primatis Universae Ecclesiae notabi
lem diminutionem subivit ex incidenti acerbae litis inter Bonifacium VIII. Papam, et Philippum Pulchrum
2 12i Galliarum Regem, exortae ' . Dein per franslationem sedis Pontiueiae Avenionem et cumprimis per Selii Siaan Oeeidentale eum gravissimo Ecclesiae damno ab
, Bouisaeius VIII. Papa, antehac Cardinalis Benedictus CGetanus cοn- Scendit Pontiliciam sedem 23. Decembr. 12s ; Successοr Coelestini
v. Papae, Dignitati P inliseiae renunciantis, ingenio eminenti, et voluntate firma praeditus, pietate praeterea ac probitate mοrum insignis. Puod Auum immediatum Antecessοrem fugam arripere meditantem honestae Custodiae mancipaverit, fecit propterea, ne inimici Pontificiae sedis nimia bonitate, secus devotissimi Coelestini abutan-23tur, et SebiAma Producant. Praeter aliaS quas per tempus durantis novem annorum Pontificatus, gravis,imaS expertuA PAt tempestates, famοSiASimam, una et suis, Aedique Pontiliciae nimium damnosam, eum Gallοrum Rege Philippo IV. e ignomine Pulehro anno 12so. ingre Asus est litem, Con- Aequi nitarum mecundam matrem. - non ita eius quippe VIII. dimiASai 2so. nulla; se Clericis laicos te. prohibuit, ne Clerus Galliae extraordinariis dat iis arbitrarie subjiciatur, ast Philippus viciAsim per uni: A Romam efferri vel uit; quae circumstantia Papam tantillum remis,iorem, Philippum autem secus etiam ad amoliendam Suae dominandi cupiditati adversam quamcunque restrictionem, ad omnia extrema quoque media tentanda pronum, audaeiοremque fecit. - Η ex Galliarum maxime exacerbatus est, quod Papa qua Intermediator
inter Galliam et Angliam, de justo quidem, nAt fere totum contra Philippum deciderit. - nullam eum Sententia, mediο Fratris sui Rexere mari fecit. Papa pοAtmodum ineassum tentatiA recοnciliationis medris, IIo l. nullam Exeommunieationis dimisit. Philippus interim proelirata Albi adhaesione nobilitatis et civium, Cleroque terrori-5vio, irium Statuum Conventum Parisios indixit, ubi pοAt plures gravi Simos inculpationea decisum est: appellandum eASe ad Conci-ium Generale, atque sub huiu5 praeAidium Regem, et Natiοnem a vilicam e5se ponendam. - Ita ergo prima vice in Gallia, Monstr- est CO 'rmo io, ror esentulit um est 6'nositum. vicarius Christi per uiri illimi eorrigendus et judicandus enunciatur; cujus Declarati iniAuna cum e insequentiis uAus captus fuit saeculiA: i , IS et is in
dem I ontificiam Roma Avenionem transserat, si xit is sedem
67쪽
anno Idi 8 - illi. Perdurans, qua temporis Perio do duo, imo sinaliter tres Papae, Ecele Siae Praee 'Se Veluerunt . Demum sub Sehismate enatae mul tae sedi Pontificiae praejudiciosae opinioneS, Per Coneilium Constantiense et Basiliense nutrimentum ieeeperunt. In Gallia Carolus VII. Rex, Concilii Basiliensis 23 Propositiones Id 38. in Conventu Biturigensi (Bourges) aeceptandus, et qua Pr mctti-σα- rectionem improto eollandas commisit. Quae quidem per Ludovieum XI. Regem Iadl. revoeata
suam ibidem iIos. ubi Papae usque i 3 6, adeοque prope anni S Io, quod tempus 'tiritus nubiloniost dieitur, ideo, quia ab Aula Galli ea plene dependentes saeti sunt - residebant. Dependentia haec perduravit et tunc, postquam id A. Clemens I. Avenionem a Iohanna l. Rege Neapolitana, vis cujus proprietatem Provincia (Proreuco Spe elabat, Oetuaginta millibus ilοrenοrum auri, eum consensu Caroli V. Imperatoris emisset. Aventοnem Ludoviens XIV. occupavit, Sed rur5um restituit Pontifici; i so Aventonenses semet Gallicae Reipublicae junxerunt, atque ab eo tempore Ditio haec, non obstante Cardinalis Consalvi in C ingressu Viennensi i i5. intenso Conatu; non obstantibus item quotannis Festo SN. Petri et Pauli Apostolο-rum nunc quoque renοvari Nolities Romae Protestationibus, Galliae
incorporata manet. - Caeterum Clemens V. Sectis in Iure uo eo memore bilis, quod Clementinurum Decretulium auctor Sit, - QSto urgente
Philippο Pulchro multa per Bonis actum VIII. disposita revocaverit, eo non obstantibus machinationibus pertrahi non poterat, ut Pontificis huju5 universa acta, saeta irrita declaret. Consensit tamen in id, ut Ordinem Templariοrum, cujus Divitiae invidiam pepererunt, coram Concilio Niennae in Gallia II 12. celebrato ProceSSu conven
D Post obitum Gregorii xl. Populus urbis Romanae tumultuosissime desiderabat, ut Italus eligatur. Eiectus est io. Aprilis II S, Neapolitanus Bartholomaeus Prignani Arelli-Episcopus uarienSiS, qui contra voluntatem Cardinalium Gallorum Romae sedem fixit sub nomine Urbani xl. Pontis eis hujus nimia in Cardinales severitate, Galli CardinaleS exasperati, deserta Roma, ejusdemque electi ,ne pro nulla declarata, elegerunt Cardinalem Robertum a Gens, qui primo Aeapbli, dein id s. Avenione Aedem fixit, et occidentali Schismati inconSuti Iem Ecclesiae veStem dilaceranti occasionem praebuit. Finis Sebi Amati impositus est in Cone illo Constantiensi, postquam depοSit id Simultanee jam tribus existentibus Pontificibus II IT. IIartinus x, ad sedem Pontificiam elevatus suiSSet.
est; si Si Partamentum revocationem non SubserjSit donee Per Coneordatum inter Leonem X. et Franei-seum I. Ibi 6. initum penitus annullata fuisset. Propositiones hae et aliae ex his de luetae, Sub Specio SOnomine libertatum Galliennae Eeele,iae, diligenter Pruenotabantur, quarum Praecipuae sunt: Nuncii Ponfisidii in Gallia durisdictione destituuntur. LegatuS a Latere in agendo reStrietus, ante abscessum obligatur expeditionum Galliam tangentium consignationem NO-gio homini tradere. Rex habet diis Plaeeti in Bullas et Brevia. Item Synodos Provinciales et nationales
in distendi. Praeterea in servitiis Suis OXistentos Saeerdotes judierendi. Appellationes ab abusu recipiendi jure gaudet. Dein Reguliue jus, vigore euju8 Vneuntium Benesidiorum Ecclesiasticorum fruetus PereiPiebat , Regi tribuebatur. Propositiones ne Theses hae in publieis Seholisti adebantur et defendebantur; Clerus iis innutritus fuit, dum I 686. Innocentius XI. Papa, cum Ludovisio XIV. Galliarum Rege simultatibus implieitus fuisset. In sum his praebuit Episcoporum Arelatensis et Apaninensis, eum suis Capitulis, ad sedem Apostolicam Appellatio; nam cum Provinciae ad montes Pyrenaeos sitaen Regalia exemptae fuissent, Episcopi dates Regi ius
Negaliae eorsum etiam extendere volenti, contra dixerunt utque ab Arehiepiseopi sententia dissavorabiliuPPellarunt. - Innoeentius M. tribus Brevibus adegem lium Si8, huic novitati, et Regaliarum ad Prae tu etiam Benestela extensioni, obviare contendebat;
iti duum usi Episcopi, Regi Eupplicuerunt, ut huic
68쪽
inconvenientiae modum poneret; qui etiam publieo Edicto eavit, nemini, nisi Canonistis Qualitatibus Praedito, Benesteium vel Dignitatem Ecclesiasticam dein- QEPS eonferendam esse, atque Impetrantes ad InStitutionem Canonicam, a proprio Episeos o obtinend in
obligari. - Per quod Edictum Rex animoS EPiSCOPO-rum plene sibi devinxit, qui in exten Sionem Regaliae eonSenserunt, et Pontifici id ipsum Signifiearunt. Vaeteranii Pontifex cuncta in Conventu Cleri circa Regalium acta, irrita declaravit, in duribus Ecclesiae do-fendendis constantiam Ivonis Carnoten Sis Episcopis objicieUS. Inelinantibus ita in partem Regis animi S, Proh PiSeoPorum, relate ad In dependentiam Civilis Potestatis, et reStrictionem Pontifieis pure ad ea, quae Spiritualia sunt, Sententia expetenda; tum Pro Enuu-ciando de superioritate Constilii Generalis Prineipio, oportuni8Simum temporis momentum Videbatur. Indietu8 e8t eaPropter Per Regem Ludovicum XIV. anno 1682. Conventus Cleri, in quo praesentes 36 EPiSQopi famosam illam Declarationem, quae Sub Domine Gut iesinoeeum Liberi tum aut Gαllic imi venit, eOm-Pilarunt, e Praeambulo et g. Punetis ConSiStentPm, ut Sequitur:
FClori Gallicani, de Ecclesiastica Potestate
Ecclesiae Gallicanae Decreta et libertateS, a mamjoribus nostris tanto Studio propugnataS, earumque standamenta sacris Canonibus et Patrum traditione nixa multi diruere moliuntur, nec deSunt, qui earum obtentu Primatum Beati Petri, ejusque SueeeSSOrum
Romanorum Pontificum a Christo institutum, ii3que debitam ab omnibus Christianis obedientiam, Sediri que Apostolieae, in qua fides praedicatur, et unitdfiver utur Eeelesiae, reverendam omnibus gentibueri Majestatem imminuere non verentur. IIaereti ei quomque nihil Praetermittunt, quo eam Potestatem, qua pax Leelesiae continetur, invidiosam et gravem Legibu3 et Populis ostentent, iisque fraudibus simplices animas ab Ecclesiae Matris, Christique ideo Communione dissocient, quae ut ineommoda Prol utSelatur,
eo Archiepiscopi et Episcopi Parisiis mandato Regio
congregati Ecclesiam Galliennam repraeSentantes, una eum eueteris EccleSiasticis viris nobiseum deputatis, diligenti tractatu habito haec sanetenda et de-
I. Beato Petro ejusque Successoribus Christi Vi- euriis, ipsique Ecelesiae, rerum miritustlium ci α αet rurem Sc/luteis Pertiueutium, non stritem Oii Uium et temPOPαἰ νψ α Deo jα itrem Potest item, dicente Domino, Regnum meum non est de hoe mundo, et iterum reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari, et quae
Sunt Dei, Deo; ne proinde stare Apostolicum illud:
Omnis anima Potestatibus sublimioribus subdita sit. Non est enim Potestas nisi a Deo, itaque qui Potestati resistit, Dei ordinationi resistit. Reges ergo et Principes in temporalibus nulli Eeelesiasticae Potestati Dei ordinatione subjici, neque auctoritate Cluvium Ecclesiae directe vel indireete deponi, aut illorum subditos eximi a fide atque obedientia, et Praestito fidelitatis juramento, SolVi POSSO, Eum sula Senutentiam publieae tranquillitati nossessariam, nee minus Leelesiae quam imperio utilem, et verbo Dei, Patrum Traditioni, et Sanetorum exempliS CONSOnum
II. Sic autem inesse Apostolicae sedi ac Petri Suecessoribus Christi Visiariis rerum spiritualium Ple-uum Potestatem, ut Simul valeant, atque immota COH- iunt, Sanetae Oecumeni eae Synodi Constantiensis ede Apostolica comprobata, ipso Romanorum Polam invum, ne totius Ecclesiae usu confirmata, atque ub
69쪽
creta cie Coneiliorum Generalium auctoritate, qu QSeSSione quarta et quinta continentur, nee probari ubEcclesia Gallicana, qui eorum Decretorum, qua i du biae Sint auetoritatis ac minus approbata, robur tu fringunt, aut ad solum Sehismatis tempus, Concilii dicta detorqueunt. III. Uine Apostolicae Potestatis uSum moderandum per Canones, Spiritu Dei conditos, et totius
mundi reverentia conSeeratOS. N alere etiam regulas, mores et instituta a Regno et Eeclesia Gallicana re-eepta, Patrumque terminOS munere ineODCUSSOS, utque
id pertinere ad amplitudinem Apostolieae sedis, ut
Statuta, et conSuetudine tantae sedis et Ecclesiarum firmata, Proprium Stabilitatem habeant.
IV. In fidei quoque quaestionibus, Praee ua
Summi Pontiueis esse partes, ejusque Deereta ad omnes et singulas Eeclesias pertinere, nee tamen irreformabile esse ejus judicium, nisi Ecclesiae Consen-SuS ReeeSSerit. Quae aecepta a Patribus ad omnes
Ecclesias Gallicanas, atque Episcopos iis Spiritu Saneto nulli ore Praesidentes, mittenda decrevimus, ut id-iPSum dieamus omnes, Simusque in eodem SenSu et
Si Propositionum harum, quas Gallieani3mum voeant origo eonSideretur, patulum est in iisdem stom-Pilandis, quod ipse celebratissimus Episcopus Dossuetfatetur, auctoritatem exelu Sa libertate praevalui8se, et non veritati3, a Si oppoSitioni8 et ex Parte congregati Cleri complacendi Studium, operatum fui8Se. PropoSitio'DES hae, ad quas compilandas ex I 8 Archiepiseopis, et Ib8 Episcopis, 36 duntaxat - praeter paveoS e Ciero inferiore in Conventu praesente3 - influxerunt, Per Potestatem Civilem Codiei legum insertae, gravem in Regnis Catholicis attentionem exstitarunt. Nationale
Concilium in IIungaria sub Primate, et ArchiepiSeo po Georgio 8Zelepesonyi 1682 celebratum; comPlu xe8 item Univer8itates et Theologi eas laudate impii
gnabant. Pontifex Innocentius XI., tum huju8 Sueee8sor Alexander VIII.; demum Innocentius XII., illas
cum UniverSis conventus hujus peti8, rejesserunt et
damnarunt. Quia vero ipse Cieriis Galliae in opinione admodum dissentiret, imo Episcopi Deelarationis
compilatores eandem retraetassent-datis ad summum Pontifidem Innocentium XII. litteris, quae inter Caetera continent: h Ad PedeS Sanctitatis VeStrae ProVoluti, profitemur ae deelaramus, noS Vehementor, Pt
supra id, quod diei Potest, ex eorde dolere, de rebus gestis in Comitiis praedictis, quae Sanetitati VeStrae, et ejusdem Praedesse33oribus Summopere displiquerunt; ne proinde, quidquid in iis Comitiis, circa Ecclesiasticam Potestatem, aut Pontificiam Auctoritatem de-eretum Veiiseri Potuit; Pro nou 'Creto hc emus, et hα- heu rem esse Uec Premus- Ludovico XIV. visum est dimissum die 23. Martii 1682. Edictum, reVOssare, etd' Il. Septembr. I 6θ3. Pontisieem edoeere, quod quaestionata Conventus Cleri eouoluSa, nullas Sequelas sint habitura. - Caeterum semen mali jactum fuit, quod in Jansenismo, et Subin in Febronianismo germinavit, PerieuloSe que Semet evolvit; a Pseudo Philosophis, Divinam et humanum auetoritatem, RU omnla positivum impugnatibu8, Pleno Sinu EXCEPtum. Plurima Europae Negimina imperarunt Propositiones
Gallicanas in Scholis publicis tradendas, et defendendas, in Gallia autem prima Revolutio illis in suam rem eum effectu usa eSt; imo quod mirum, adhue I 8 5. Minister Comes Portalis Parisiis in Camera Su-Periore nomine Regiminis defendit, Declarationem deI682. vim et robur in Gallia habere. Examen Propo Sitionum. Innegabile est, Declarationem Gallicanam ita in
70쪽
3um sudisse pertrahere possit. Provocatio fit ad Canones Spiritu Dei conditos, totius mundi reverentiu OD
Beer to8, et tamen auctoritas et jura, crine tunc amento Primatus, primorum saeculorum PatreS; ODC ala
et Canones Romano Pontifici restribuerunt; Eidem Uapiti Edelesiae et Christi Vicario denegantur, et dulicdinatio Episcoporum ad Primatem EeeleSine vix ne toto tollitur. Si Petri succe83oribus Romanis Pontificibus et Ecclesiae pure de spiritualibus disponendi facultas eompetit, juxta hanc Sententiam Eeclesia deterior est qualibet Consociatione Civili; quia haec licite negotia ad consequendum Praefixum finem SPectantia coordinat; Catholi ea vero Eeelesia, tam EmInen A et perlaeta foetetas, jure hoe destitueretur. In theoria hac, disciplina Ecclesiastica, Bona mobilia et immobilia, Res, Loea S. reeidunt ad manuS SAOQu- lares: Seholae ab Ecclesia a 3trahi, Imo IPSae l' So
Civilibus adplicari possunt. Tribunalia sae laria in Ecclesia erigentur, atque Eeelesiae legISlativa, Jussiciaria, et exessutiva PoteStas, eidem in SphaOra Sua, ex idea societatis, ex uetis et Seriptis ApoStolorum, eontinua Traditione, veteris Eeclesiae Canonibus
Competen S, in Saeeularem auetoritatem transferetur; exteriora enim haesi, esto cum fine et Sphaera Eccle-3iae, ad bonum Spirituale eonsequendum IntIDIE DEXA,
in basi puncti I. Declarationis anni 1682. inter tem-Por ilia referri po88unt, super quibus Ecclesia a Deo
quentur, Si qua melinque plausibilis prima fronte videatur quaestionata Declaratio Pro principio Sta tueretur. Imo finaliter Anarchiae latus campus RPETI tur: qui8 enim limite8 eorum, quae Spiritualia et quae
temporalia contingunt definiet id a idem 'ec Delon sores Gallicanismi unitateraliter saeculari l oleStus
Jam, Po squam in thesi Gallieanismi Ecclesia
nee ea, quae ad disciplinam membrorum societatis pertinent eoordinare, nee vero Proprietatem tomPOram
lem, Sive mobilem, sive immobilem tutari potest; his administulis destituta desorganisari, in Paupertatemineidere debet, et semet conservando impar erit. Nam promissio durabilitatis usque ad eonsummationem Sae- Culi, Consternit universam Eeclesiam, et non est attributum partieularium Regnorum; cujus testimonium Praebet Dunia, Norvegia, Sueeia; in Germania nonnulli Prinstipatus, item EgyptuS, ASin etU.. Post tantas, quibus Declaratio Gallienna Praeluxit, Philosophorum , - ethnieis Philosophis longe
deteriorum, - Politieorum, auristarum, theoria S, PO-tissimum in pernielem Ecclesiae Catholicae directas, quaeve in suis sequelis ipsi statui Civili perniciosissi-IDAE EM' Erunt, veritas aeterna, quam die3, et humanavistissitudo delere non Pote3t, Contra ephemeraS OPiniones recentissimis temporibus triumphavit, dum APDSUS Praettene rationis, et Religiosae voluntatis in integris nationibus semet gelose manifestat, ductuque hujus Civiles Imperantes Ecclesiam diu vineulis sion-strietam, nativae libertati restituunt; quae Oerte amplissimo fruetu, et benedictione in statum publicum largissime dimanaturo non eurebit. Quantum attinet punctum 2 ' Praeviae Declarationis. Ex adjunctis temporis suffragante ViX non unu-nimi Coaevorum oPinione eertum est, Deeretum desuperioritate Coneilii in Synodo Constantiensi Sess. b. Publieatum universae Eeelesiae perniciosi Schismatis ublationem, et normalis status restitutionem, unice Pro Seopo habuisse. Recte autem Episcopi Galliae, in oncilio Constantiensi praesentes, huie Deereto rabra undo obsi8tebant; et ut memoriae tradidit Spon-
in Apuaniensis in Gallia Episcopus, in Galliarum ' i'theea, Codicibus evolvendis solerti8Simu8; tem etiam Littera Synodali Georgii figet epescnyi Ar-