Jus ecclesiasticum practicis rationum momentis illustratum potissimu in usum cleri curati

31쪽

potissimum tamen lingua theocli8ea conscripta sunt quale est: Aircitenredit oon Georg Phillisis, hactenus jam in tomis sex, cujus Copio8i8Simae citationes Auctoris indefessum legendi et combinandi studium pandunt. - terebito des Airdienred teδ bon Dr. Ferdinand Walter, plures editiones numeruΠ8. - tantio

Beldiei pellationbroth rc. - Ex latinis Commentatoribus Joannis Devoti Institutionum Canonicarum libri IV. copiosa praestante doctrina conSeriPti, particulare interim dus non continent. - OPUS:

Bdinai Ner. Nasolitia Egyliani dogian. Irta Udva Idy Ignaeet, Id id, multa partieularia complectitur, sed in recentioribu8 deficit; et ex eo, quod latina

lingua non Sit Concinnatum, in Patria noStra exten Sivi IISUS e8Se non poteSt. - In his proinde adjunctis, et ex attactis obtutibus, PraeSenti Statui rerum, SerVIre UODStatuae; materinia a Iam dudum colligi occepta, vacuo ab ossietoSiS occupationibuS tempore,

PoStremi8 his anni8, Solerte combinatione in Ordinem redigendo. Conatui huic multum favit diuturna praxi8 hau Sta per anno8 viginti tres, quibus PoStexaeto 3 in eiura Animarum anno8 quatuor, in Cancellaria Praeclarissimorum Praesulum JoSephi quippe Vurum, eamu8 memoria in benedictione est; et cellantissimi Domini Emerici In D , Dioecesim rectu feliciter stuberrimiis, operabar, tum Pene contentioSam, qua Delegati Primatialis et Pontificii Fori copio Sissimarum Causarum ReferenS; cum

etiam pene8 Voluntariam duriSdicionem longam experientiam nactu8 quamve in opere hoc usibus Cleri QOmmunicare contendebam, et hac de emSa, tum Pr Pterea quoque, quod in elucubratione, eorum

Prineipalem rationem habuerim, quae practici USUS sunt, aliis vel penitus praeteriti8, aut dumtaxat attaetis, - Praesens opu8 in UriP8i: Itim Ecclesi isticum Prrectitas rαtionum mONVUtiis it Strαtrem. Porro in coordinandi8 materii8, maxime Praeoeulis versabatur, ut hae non interruptim, Sed quantum fieri potest in eomplexo et coadunative exhibeantur; sinu ob Servilem alicui Systemati adhaesionem, objeetum non Per vices, a8t in continuo BiStatur, atque ita Conceptus totius facilitetur; quo ex obtutu, Speeialiter quae de Romani Pontificis et Episcoporum electione decreta sunt, Doctrinae de Primatu Ecclesiae, item illi quae de Episcopis agit subnexa exiStunt. - Positivi juris semper ratio habita, et ejusdem fere ubique verba retenta Sunt; CauSa legiS expoSita, hi8torica origo evoluta, et ubi opus erat, oculis Stita eSi vetus et moderna disciplina, utraque a Petro et caeteris Apostolis, ne eorum BuCCESSOribu8 Profecta , quibus Christu3 et nunc in Personis Apostolorum dicit: qui Pos αα it me sire fit; qui UOS SPernit mσ SPernit - liaeque ratione Methodus praetiea, historica et philosophica conjuncta eSt. Caeterum cum parum prosit de duribus Pontificum aut Episcoporum di8ceptare, Si obServandiS, exequendi8que legibus non intendatur; plures etiam in eompendio Pro uSu Praetteo exponuntur di8pοSitione8; - doctrinali tamen - Plerisque OdiOSO modo Proponendi Sollicite evitato. Inter praeeognita duri8, prout et SubSeque, ab iis quae ad Theologiam Dogmaticam Pertinent exponendis PraeSei88um; quia opuS in uSum eorum Seriptum est, qui de Religione Jesu Christi, de Ecclesia Catholica et ejus notiS, RUinsallibilitate, notione8 - 8y3tematice e Theologia Dogmatica hauserunt, ipSimet alii8 credendat Proponunt et demonstrant. - Demum infimam convictionem, lectione, combinntione, et PruXi Procuratum, Secutus, - fonteS inSpiciendo, aut in defectu

32쪽

horum, se quod de SS. Patribus dumtaxat sumendum

venit, - ea S unice eitationeS quae haetenus non controvertebantur adoptando, - quae utilisSima censebam, Paginis his consignavi, ut mihi blandior, ad- minus a Dioecesis Nitriensis et vicinarum Dioece-Sium Clero, grato animi sensu SuSCiPienda.Denique quod Systema et divisionem totius operis attinet; hactenus enunciatis obtutibus fideliter: Parte I. agitur: De Ecclesiα Doeente, et de illis qui in adjutorium . Moysi et ibo ecta Apostolorum, uiscubi rem Didelicet Cratholicorum' electi Sunt, ae ad Im archiam Institutionis Divinae pertinent. Parte II. De Ecclesiα Discente. Parte III. De ναriis moles e

PARS I.

CAPUT l.

β. l. S. Petri apost. ei E iis in cathedra Rumana Sueeessorum Primatus.l uniani Generis Salvator, priusquam Redemptionis

a jugo Peeenti Opus consummasset, et Subin ad Patrem coelestem redivi8Set, ne fluetuemus ut parvuli et circumferamur omni vento doetrinae, utve in constituta ab Se et u8que eonSummationem Saeculi duratura Ecclesia omnia rite ordinateque fiant; Praeter Magisterium Apostolatus, Divino ProrSuS eonSilio, centrum Unionis constituit. Nimirum visibilis Ecclesia praeter Caput invisibile Christum Jesum, qui est Principium, Primogenitu8 ex mortui8, ut sit in omnibus ipse Primatum tenens ' ; opus habebat etiam Visibili in his terris Capite, ad quod unius Corporis

cit Simoni Petro Jesus; Simon Iomnis Uilbis me

33쪽

te. Dicit ei: Insce unos meos. Dicit ei iterum: Simon Donnis Uilbis inest Ait illi: EGαm Domine tu scis quiα αmo te. Dicit ei: Irasee vrios meos. Dicit ei tertio: Simon Iocmnis oenires me' Contristatus est Petru8, quia dixit ei tertio: Amoes me' et dixit ei: Domine tu omnia no8ti; tu seis quia amo te. Dixit ei: Irisce OPes meαs . - E communi S8. Patrum ConSenSu, et u8u loquendi IIebraeorum, nullum dubium eSt, quod locis citatis, Christus Petrum, praeter euneti8 Apostolis propria attributa, specialibus etiam PraerogatiVis ornaverit, et fundatae per se Ecelesiae Caput visibile praefecerit. Positiva itaque Divina ordinatione Primatus in Ecclesia, et quidem non Solum hODOriS, - Per quem Eecle3iae parum aut nihil con-8ultum fuisset - sed etiam Auctoritatis et durisdictionis exi8tit. IIanc fuisse mentem, hanc Ordinationem Salvatoris, comprobarunt Apostoli, qui in Petro, CONCESSam ei Per Christum supremam in Ecclesia Potestatem facto suspicientes, eum SemPer Primmum nominant ). - Erga Propo,itionem Petri, novi Apostoli electionem acceptant; ne dum PetruS Praerogativae suae eonseius in Consillio Hierosolymis asservato A , Sententiam edixisset, eam Pro Norma aB- sumunt. Paulu8 vero Doctor Gentium, Praessedentiam Petri recognoscit . Postquam Apo3toli glorioSa

cundus in Apostolica Petri Sede successor, Anaeletu8 Papa, et Martyr, ad Episeopos Italiae Seribit: , In NOUO Test tamento Post Christum Dominum et Petro Verisitistis eo si ordo: qui si Primo Pontifectius in Lee sire Christi ita res est, Domino cicerim etd erem Tu es Petrus, et si ei' hme Petr- αρ ifcαbo Eccle-c siαm mem, et tibi itabo et ves L ni Ooeborum ' .

Quo magis autem Ecclesia Christi dilatabatur, On Olidabatur, eo profundiores radices fixit doetrina illa, Ecclesiam Romanam esse Matrem et Magim

trum reliquarum, Episcopum autem Romanum ESSE Sue e88orem S. Petri, et Supremum Pastorem totiu8

Christianitatis; ita, quod jam cani Eeelesiae Patre S,

Veritatem hanc communiter notam supponant. - Ut ex his vel paucos memoremus: S. IrenaeuS EPiSeo-Pus et Martyr, Anno 261 mortuus, a S. Polyearpo Ep. et Mart. Discipulo S. Joannis Ap. et Ev. institutus, de Ecclesia Romana loquens dieit: , Ac hstne enim Ecclesi- Pe ter Pollarom Priuc Glitissem, NH-

sunt undique Meles, in quq semPer sib his, qui furit

Hilur - dicit Ille - et instruentes best i a Postoli Ecclesilam, Lino si sc αῖμ- α ministrαn Go Ecclesiste tectili erunt. Euccedit autem et Anaeletu8: Post eum tertium locum ab Apostolis sortitur Clemens. Huic autem Clementi succedit EvariStus ete. - S. Cyprianus qui 258 decessit, in lib. de Unit. Eeclesiae ait: h Primαtus Petro situr, ut renet Christi Ecclesiα et C the si uriis monstretur H Item: h D tismα unum et SPiritus Squctus unus et Ece siα νηα α Christo Dominosi rα Petrum Orestiue Unitistis et Pylione fren sitis.' S. Hieronymus Presbyter vero Epist. inter Augustin. io: Tantae Petrus Auctoritatis fuit, ut Paulus

in Epistola Sua (supra ad Galat. 1, 18 seripserit:

einde Post αnnos tres iami Uierosy' --m, Dicere Petrum, OStendenS, Se non habuisSe Securitatem Evangelii, nisi Petri, et qui cum eo erant sententia fuis-8et roboratu8. - Propterea inter duodecim unus eligitur , ut Capite constituto 3ehismatis tollatur oe-

i3 Adv. haeret. III. I.

34쪽

casio. - - COPiOSi8Sima, et Concordia hae in parte possent adduci 88. Patrum te8timonia; quibus apprime conVenit doctrina Antiquarum Synodorum, uti Nicenae, Ephe3inae, Chaleed Onen Si 8, Constantinopolitanae, declarantium: Primatum Romani Pontificis in Ordinatione Divina fundatum e88e. Juxta Doetrinam Concilii Constantiensis et Tridentini, Romana Eeclesia est Mater et Magistra caeterarum, Pontifex vero Romanus legitimus S. Petri Suecessor, et Jesu Christi in his terris Vicarius. Concilium autem Oeeumenteum Florentiae 1 ad 8, potissimum ob aeco8 Seliis-maticos ad Unionem reducendos stelebratum, deelaravit: , D nimiis Smetrem AP istolicαm Sedem, et Nommum Ponti Veni in Oniuersum orbem teuere Pri-mαtum, et Osum Nometrium Ponti eis Successorem esse beαti Petri Pr Vmis APostolorum, et Derum Christi Hierarium totiusque Ecclesiαe GPut, et Oiquium Christitanorum Intrem et Doctorem eaeistere, et Osi iubetato Petro Poescendi, P eredi, sic Vuberum 'iυν-sαm Eeclesiαm α Domino Nostro Iesu Christo Plentam

nibus continet rei'.

Doctrinam hane Universa Ecclesia profitetur; imo ipsi Orientalis Ecelesiae assectae non uniti, S. Petrum Apostolum, cujus Festum in memoriam Uaptivitatis, die I 6-a Januarii reeolunt, in Officio diei illius, fundamentum Eeele3iae, petram fidei, Primum

APoStolum ete. notu appellant. Die 25. Novembr. in

Officio diei S. Clementem, Successorem Petri; S. Sil-VOStrum 2-a Januar. igneam columnam, Prin il emcollegii ete. S. Leonem Magnum, CoeleStinum Pa-Pam, Primatem, et in terris his Iesu Christi Viearium, a tu, et de faeto depraedicant, sicque invititieet, ae in schismate exi8tentes hae in parte veram Doctrinam Eeclesiae Romano-Calliolicae in sua Li- turgia profitentur. Tanta fides omni tempore Per

orbem di3persa fuit quoad Primatum Petri et ejus in sede Episeopuli Suecessorem l In Cathedra hac Primatus, 2bs Pontifides a S. Petro Principe ApoStolorum ineipiendo, serie continua Successerunt; Divinis enim Promissionibus evictum e3t, solidisSimam hanc Veritatis Petram nullis unquam adverbitatibus, aut temporum Vicissitudinibus in ruinam

Primatus Petro et ejus Succes3oribus collatus, non est tantum ordinis seu honoris, Sed etiam Iliolori tis , seu Iuris irationis. Per Primatum ordinis intelligitur Jus, praecipuum locum tenendi, et negotia Societatis seu Ecclesiae in respectu ordinis duntaxat dirigendi; quam Directoriam Potestatem Primati Ecclesiae Catholicorum nullus, sed in genere nee aequi Ore8 ProteStantes, aut Schismattei controvertunt. Id enim ianversim fatentur; in omni Societate unum e8se debere, qui ordine Praesit, negotia dirigat, et Promoveat, quod iPSum in Ecele8ia quoque velut Societate

Visibili externa nece3sarium esse ultro QOneodunt. Interim Christum Dominum Primatum quoque juris ictionis Petro contulisse, patet ex supra allatis textibus 8. Scripturae: Tu es Petrus etc. ubi Nomine Petrae si etiam Christum quis intelligere vellet non aliud Sequitur, quam Christum e33e fundamentum princi-Pale et remotum, Petrum Vero et eju8 Succe8Sores e8Se fundamentum quasi proximum, et minuS Princi-Pule Eeelesiae, uti innuit S. August. Trael. 12a in Joan. dicens de Petro: , Solus inter APostolos meruit-tidire: Tu es Petrus, et si ei' hαnc Petr- ete. dignus

verte, qui aedificandis populis in Domo Dei tuis es

et ad fundamentum, commηα ad SuStentaeulum, O - ΓιS ad regnum. F Ita ergo Petrus Pro fundamento

35쪽

constituitur, Qui tota mole8 aedifieii si ei Structa eSt, quod abstrahendo a metaphora SenSu Proprio significat: Petro datam esse omnem PoteStatem, cui omniS legum vis tamquam fundamento innitatur. Tibi cohoeἰαves P ni Ooeborum ete. ClaVes Petro datae, sunt Symbolum potestatis supremae, ut id ex locis parallelis Seripturae et moribus Uebraeorum elarum e St.

Ita Isaiae 22 de IIoliae Summi Sacerdotis filio Elia-cim legitur: Et itabo et vehi domus Deti id siver humerum Ures et veri et, et non erit qui Ut usit et Victu et et uom erit qui vertet . Imo et suprema Christi potestas eodem Clavium Symbolo designatur. APoe. 3, i. Παec dicis netus et verus, qui hcthet Optavem DαUi . Quod ad mores Hebraeorum attinet, Scriptores Archaeologiae Biblicae tradunt, Clavem ex Metallo eon- feetam, insigne Potestatis fuisse, qualem dispen Sator domus regiae, velut Symbolum officii in humero gestabat. Christus Dominus itaque dando claves Petro, contulit ei Potestatem aperiendi et claudendi, Solvendi et ligandi, seu leges serendi, quibus Societatis

seu Ecclesiae per se fundatae membra obsequi teneantur. - Dein jusSit ut Paseat OVES et agno , PerquOS univerSa membra Ecclesiae, Eeelesiam quippe Docentem et Discentem designari caeteros inter S. Bernaritas, et hoe antiquior S. Eucherius Lugdunensis Episeopus, Saeeulo b-o mortuus, dicit: Peius ingliit unos dein oraes commissit ei, qμita Non Sol Irastorem, Sed Instorem Insto rem eum consti uit. IriScit est me Petrus siquos ναscit et oves. Lectit et Subditos et Pretet fos. Omnium ictitur Instor est, quiqPrcteter Octrios et oires in Ecclesiet ni V est. Facto autem hoc Christus tribuit Petro jus, cui correlata est obligatio Universum Gregem suum ad salubria Pagella dueendi, verbo vitae nutriendi, contra impetitiones defendendi, cujus vocem grex audit, et Sequimtur eam. - Sed et Ecclesia in S. Paginis comparatur

Mari 'i, ubi Nauclerus imperat; Civitati in qua Rector saSee8 tenet ' ; Regno in quo Rex Supremam exereet Potestatem; Familiae, Domui, Ovili, Corpori, SponSae, ubi Pater samilias, Herus, Pastor ovium, cum Auetoritate eorrelata Praeest, Corpu8 Sine Papite vita destituitur, Maritus regimen obtinet; ita in Ecclesia his assimilata Petrus, et ejus in Sede Sueeessores Auctoritate praediti sunt, vitam in Ecelesiae Corpus,

et universa membra derivant, utque ad regendum constituti habentur. Patres autem, et inter caeteros S.

Hieronymus, Uilariu8, ChrySostomo8, Leo late. RP- pellunt Petrum Caput, ApoStolorum Principem, Apostolorum verticem et os ApoStolorum, Primum mundi Prae8idem; quae Nomenelationes certe nisi tali com-Petunt, qui Suprema Auetoritate Praeditus est. Appellant Illum Petram instangibilem, fundamentum, Peretrum fidei, elavieularium coelorum, et avem ad regnum. Demum in Actibus Apostolorum, ubi admiranda Eeclesiae Christi infantia cernitur, prima Ib Capita luculentum Praebent testimonium, quod Petrum eaeteri Apostoli et Fideles Ecelesiae, tanquam Primatem Suspexerint. Is vero traditae sibi a Christo Potestatis eoia Seius, durisdietionem ab ea, quae reliqui8 APo8tolis Propria erat distinctam exercuerit. Ita C. I. Petrus Primu8 reeenSetur, esto Andreas illo, et aetate Phy- Stea Senior, et ad Apostolatum Prius vocatus fuerit. C. 2. habetur: Petrus et Undecim. U. b. Petrus et APOStoli. O. I. Proposuit eligendum Apostolum in lo- eum Judae praevaricatoris. U. 2. Post delapsum Spiritus Saneti, primus in praesentia ea eterorum APο- Stolorum ealumnia ebrietatis refutata, Praenunciatum Per Prophetas Messiam praedicat. U. 3-o et d-o iterum Nomine Apostolorum reddit rationem Doetrinaevorum Principibus et Senioribus Populi. U. b-o Ananium et Zaphiram mentientes, tanquam a Chri Sto

36쪽

constitutus Sul remuS Judex, itidem in praesentia Apostolorum Rea HS inerepando morti tradidit, et ut S. Ilieronymus loquitur, Dei judietum annuneiavit. - Simonem magum aeque judicavit, et Vondemnavit. Primus coeleSti visione edoctus, eontrariantibus illis, qui ex circumeisione erant, Gentiles baptisandos statuit. Cum enatam de legalibus et circumciSione controverSiam Paulus et Barnabas Apostoli finire non potuissent, in Concilio Uierosolymis congregato, Petrus Sententiam primus dixit: Viri j retros Bos seitis quon/αm ctb αutiquis diebus Deus in nobis et it Per os meum tare QTqGentes Beebrem mcti erat et credere. Sententiam Petri

se specialiter a Deo electum esse, ut Per OS Suum alam

dirent gentes Doctrinam Christi - dicentis, omne8 Apostoli secuti sunt. - Paulus vas electionis a Deo licet ad ministerium Sanctum vocatus, non Priuri Plemna gaudebat fide, quam studio honoris priori Apostolo deferendi, ut S. Ilieronymus loquitur, Hierosolymam

s Seium hethen sim j. IIane Petri Primatus Jurisdictionem per Apostolo8 reeognitam, EJu8 quoque Primorum Saeeulorum

comprobant. Ita Clemens S. Petri tertius in Pontificatii Sueeessor in Epistola ad Corinthios ad eomponendas inter eos dissensiones eo tempore teste Irenaeo et Vegesippo enatas, optimo cum es Detu data eXVu ut, quarenam ad Propositas sibi interrogationes SeriuS re8Pondeat; quae Epistola ob praecellentem Romanae Eeelesiae respectum, in tanta veneratione habita fuit, ut teste Dionysio Episcopo tanquam C O-ntea Seriptura, in publicis Coetibus fidelium legeretur.

Id autem eo majore attentione dignum reputatur, quod eotum, dum memoratae dissensiones in Ecclesia Corinthiorum enascerentur, Joannes Apostolus et EVctum gelista in vivis merit, neque tamen ad hunc, VErum ad Petri in Cathedra Successorem Clementem, Semei

sine decidendae enatae Controversiae eonvertorint.

Eusebius ex S. Irenaeo narrat ), id ipsum eonfirmante 8. Hieronymo: S. Polyearpum S. Joannis Apostoli Discipulum, ab eo Smyrnae EPiscopum ordinatum, et totius Asiae Principem, sub Imperatore Antonino Pio, Ecclesiam regente Aniceto, eum hoc de quibusdam super die Paseliae, et aliis quaestionibus egi8se j. Qui idem Eusebius testatur et alios Asiae Episcopos Romam ob quaestiones ecclesiasticas ivisse; et una

Dionysii Corinthiorum Episcopi litteras ad S. Soterem laudat, in quibus Romani hujus Pontificis ad Corinthios dimissae Epistolae, quae Publice in Conventibus, sicut illa Clementis legi consuevit, mentio injicitur i. S. Hieronymus de viris illustribus e. db. tradit S. Irenaeum a Martyribus Viennensis et Lugdunensis Eeclesiae ob quasdam Eeclesiae quae8tiones Legatum Romam missum. S. Cyprianus celebravit anno 255. et 256. intra breve tempus Carthagine tria

Concilia, in quibus vestigia Deeessoris sui Agrippina

premens destidit quidem baptismum haereticorum invalidum esse; in dubio interim eonstitutus, negotium Romam ad Stephanum Pontificem detulit. S. Athana-Siu8, 8. Joannes Clud Sostomus, S. Flavianu8 ConStantinopolitanus Episcopi, variis PerseeutionibuS ex-Positi, praesidium Romae apud Pontifieem quaesierunt; in speeie dum S. Athanasius depositus fuisset

inconsulto Pontifice, dulius I. Orientalibus Episcopis

eripsit: -Au bu irretis hctuc esse consipem inem, Mi Primmum Nobis scribratur, et hi et quod justum est cesseruα-tur.' Sub Innocentio 1' Pontificatum ab anno do2. ge-

37쪽

ronto in Causa haeretieorum Pelagii et Coelestii Cartilaginensis Ut Mileuitana Synodu8 est stelebrata; eo

trinion non obStante Innocentiu8 negotium novae ad-lmo inqui,itioni subjecit et desinivit; e cujus littera adi uires Uoneilii Mileuitani, oli' data patet, jam tune eopiosa negotia ad judicium sedis Apostolicae delata

sui Se; uit quippe: , inter caeteras Romanae Ecclesiae Curas et Apostolieae sedis Oeeupatione8, quibu8 diversorum consulta fideli ac mediea diseeptatione tractamus: ' tum Paulo Post subjungit, it Si8 eompertum P Se: , quod Per omnes Provineius de Apostolico fonte

Romam venisset, id sibi injunetum Seribit ): hut inquit in chartis Ecelesiasticis juvarem DamaSum Romanae urbis Episeopum, et orientis et occidentis ConSultationibus responderem' ' . Imo doetrina haec plane vim legis Civilis naeta est; Iustinianus quippe jubet: homnia quae ad unitatem et Statum Eccle8iae pertinent referri ad beatitudinem Papae veteris Romae, eo quod Sit eui ut omnium Sanctis8imorum Dei Saeerdotum ' . Sed quomodoeunque examinentur Ecclesiae historica monumenta, nu3piam deprehendetur usque Saeculum XII. Primatum durisdictionis Romanorum Pontificum ex profeSSo impugnatum fui88e. Imo ipsis Sehismaticis, et IIaereticis multum in eo Si- tum videbatur, ut sibi Romanum Pontificem propitium reddant; prout id ex saeto DonatiStarum, PSeudoePi- Seopum Suum Romam mittentium; Arii a88eclarum, par iter Liberii Papae favores quaerentium evincitur.

ipsi Graeci initio Schismatis Primatum uri8dictionis

noia Controvertebant. Ut adeo vel paucis his Speeta sis eontra Febronium lueuiente pateat, quod Romni iPontifiees, primis Ecclesiae saeculis, ante editas Isidori merces, alios Episeopos Consilio direxerint, et

negotia suprema auetoritate definiverint, Seu exercuUrint Primatum Iurisdictionis. β. a. SesspuS Primat US.

Quamvis in A. Seripturis disertis verbis non ex-Ponatur Scopus instituti Primatus, omnibus interim Catholidis ex Traditione explorata verita 8 QSt, enuSum instituti inter Apostolos, et fundati in Eeelesia Primatus esse bonum unitatis Servandae, Sine qua impoSSibile est Ecelesiam subsistere et perdurare, eui ut ProSPietatur, unu3 Supremus Pastor; qui unitatem Custodiret, et tueretur, toti Eeelesiae praepositus fuit. Unitas Eeelesine alia est mei, qua univea Sus Coetus fidelium, in unius sidei professione convenire debet; alia vero Chetritistis, qua euneta EeeleSine membra, inter se et ad invisiem eodem Paeis et eommunionis vinculo debent eonjungi. Omnes quidem Episeopi ad unitatem Eeelesiae Servandam obStringuntur, quemadmodum docet Paulus Apostolus Discrimen interim inter hos, et Romanum Pontificem illud intercedit, quod eum Episeopi in Ecclesiis sibi creditis in correlatione ad Eeclesiam Univea Sam unitatem Servandam habeant; Romanus Pontifex, qua Petri Suc-eeSSor, et Primus universae Ecelesiae ad unitatem in tota Ecclesia proelirandam, et vindieandam obstringatur. - Super illum unum aedifient Eeelesiam suam, et illi paseendas mundat ove8 Suas, ut unitatem in inifestaret, Unitatis ejusdem Originem ab uno in stipientem sua auctoritate dispoSuit' ' . Uinc quorumeunque membrorum EccleSiae, etiam EpiScoporum jus,

38쪽

jurisdictioni Primatus in bonum unitatis subordinatum ita Sube8t, ut nihil possint, niSi in unitate cum

Apostoliea Sede, nunquam Vero Contra eam unitatem.

- Bono enim unitatis, dicit Optatus Mileuitanus, d. Petrus et praeferri omnibus APOStoli8 meruit, et Claves Regni Coelorum communieanda8 Caeteris solus

accepit. ' Dein Christus assimilavit Ecclesiam suam Oi illi cui praefecit unum Pastorem, , ut fiat unum oVile et unu3 Pastor F; assimilavit rurio, quod ne in Se ipsum divisum desolaretur, unum praesten Prineipem, et tradidit ei claves, insigne supremae PoteStati8 288imilavit che feto superstrueto firmae Petrae, ut ita uS-que nil eonSummationem Saeculorum Perduret; demum Ecclesiam fecit unum corpuS, CUJUS membru a Suo OR-pite vitam accipiant. Cum itaque ex rei natura, monumentis Catholicae Antiquitatis certum sit Primatum ad unitatem conservandam inStitutum et Petro collatum fuisse; Ecclesiae autem unitas ad essentiales fug-dem Proprietate8 Pertineat, et hoc ip8o, u8que ad finem mundi persistere debeat; jure infertur, Primatum eum

quem Petrus ge88it, et in quo Jurisdictionem Brimatis

Ecclesiae exercuit ad unitatem conServandam in88Parabiliter utraque haec Dignitas manere debebat; sessus

g. i. Pe Juribus Primulus Romani Ponti ieis in genere.

Pontifex Romanus Centrum unitati8, Pater, et Doetor omnium Populorum Christianorum, habet PG

sceudi, recteredi et liberiisti ili rei Mersct in EcckSisim, . . . Ptere M Potrat tem , verba sunt Concilii Oeeumenici Florentiae celebrati. Proinde ad triplex hoe munit :P S studi, rectendi et 'uberii in i, ad Scopum item Primulud Eeelesiae, exigenda sunt dura Romani Ponti- seid; quae a priori in specifico determinare difficillimum esse, historia Saeculorum docuit. Id certum PSt, cum Primatu reris ictionis sit Divinae Originis,

durisdictionem hane esse inabalienabilem et immutabilem, quamvis exercitium illius ex ratione Defors temporum et adjunctorum, mutationem patiatur. Quae

antiquitati ignota, priori Saeculo invaluit inter jura

Primatus e8Sentialia et accidentalia distinctio, est in Se impraetiea; non enim Schola, aut Privati CommentatoreS, Verum neeeSSitas et sapientia Ecclesiae univerSae, aut Potiu8 in hae existen8 Spiritus Dei, eam dedidit; nam si vel saeculum modernum Sumntur, decursu hujus iterato experientia praeti eo doeuit, jura per Febronium, et ejus Discipulos inter accidentalia relata, COIIServandae unitati ita SubServire, ut haec secus maximo Sane QScrimini objecta fuisset, verissimeque a 33eri POSSit, jura SonSu Patronorum divi8ionis hujus accidentalibu8 adnumerata, tractu temporis inde- Pendenti, Summaque auctoritate instructae sedi Pontinetae ita propria reddita fuisse, ut per eam inevitabiliter exereeri debuerint, et cum palmaeri Ecclesiae utilitate exercita fuerint. In probam asserti hujus Sufficit adducere jus confirmandi Episcopo3, et reflectere ad adjuncta alliae sub Ludovico XIV. etNapoleone a ' omnem nervum ad efformandam sub jurisdictione Patriarchae Galliae Eeelesiam nationalem, intendente; eXtremaeerte desolatio, aut Plane Sehisma, Eeclesiae Gallicanae imminebat, fere Saltem per juris confirmationi8 a Febronii asseclis inter necidentalia Primatus jura re- lueti exereitium, aversum. - Divisio illa jurium in es- 'utiqVα, quorum compleXum efficiunt, Secundum illos, nonnibi quae primis Saeculis per PontificeS EXerce-

39쪽

bantur; et recci 'ΠtαVα, Seu tardiu S exerceri coepta, Canon istis ita familiaris est reddita, quod recentioribus temporibus eam vix non universaliter, ii etiam, qui genuino Spiritu Ecclesiastisso Secu8 animabantur, adoptaverint; quamvis apud ho8, mugi8 nemrS SODSuobjectivo Sumta fuerit; prout nempe gravia, vel mi-DUS gravia, utque eum Salute EecleSine proximum, aut remotum nexum habentia objecta erant; ita ex his jura essentialia, Vel accidentalia derivabantur. Quidquid interim sit, praealtata divigio SenS 1 Adversariorum Primatis Ecclesiae jura, si non penitus tollere, adminus inter aretissimos limites reStringere Cupientium, SubSi Stere non potest. Cum enim Primatus unitatem in Ecclesia, usque ad eonsummationem Sueeulorum duratura, Pro scopo habeat; Primati Ecclesiae Romano Pontifiei, cuneta suppetere debent adminicula, ad obtinendum finem ducentia; secus Divinum hocce Institutum parum opitulabitur EecleSiae, sunm Omni Pene aetate, arte Procuratis tempeStatum Perieulis, adversus haesi tutare non valeret, fluctibus iussertis exponendam. In Ecclesia Iesu Christi, grano Synapis comparata, dum in Primordii8 eonstitueretur, Pullulabat, Sueere3cebat, ob ipsam etiam fidelium aqua celebrabantur morum Simplieitatem, conseientiae teneritudinem, Prompti 8Simum potestatibus Sublimioribus obsequendi studium; non erat opu3 frequente Primatis Eeelesine interventu, et hoc ipso jurium Prima fialium ampliori exercitio. Juris autem in tota Sua EXtenSione non usus, Per Divinum Eccle8iae Statorem Petro et ejus suecessoribus tributae praerogativae,

Praejudicium inferre non potest. Sufficit quod historia id ipsum testante, muneris sui conscii Petri Suc-ee BOVES, Prout ratio temporum, Ecelegiae utilitas, Seopia S item Primatus exposcebat, qua DepoSitarii, de plenitudine Potestatis sibi creditae protraxerunt nova et vetera, per Ecclesiam tam disperSam, quam PraeeiPue Sive in generalibus, sive in particularibu

Coneiliis eoilectam, cum veneratione ultro et Spontere Ognita; Sane Novatores docere non Po88unt, duris' dictionem Primatis Ecclesiae, primis Saeeulis ad quae Pro Oeant, per Concilia, vel S. Patres aliquibus limitibus circumscriptum fuisse, aut Episeopos reela-ma38e, dum Pontinees Ecclesiae utilitate Po8eente, quaepiam ordinarunt. EX iis, quae monumentis historieis eonSignata, ad noStra Pervenerunt tempora, et exercitium jurium Primatus attinent, sunt: saeculo II.

Victoris Papae in causa celebryn i Inschret Stephani in eausa Aebutiryntium dispositio. Sixti II., et ejus Suesse33oris Dionysii, celebrem Dionysium Alexandrinum Episcopum cognomento magnum in OnuS re-SPonSionis trahentis, saeeulo III.; item saec. IV. Julii Athanasium Alexandrinum, alio3que EPi8eOPOS Per Arianos depositos, Sedibus Suis reStituentis; Praeterea Nestorii, Dioscori, Photii pertinaeiam et arrogantiam frangentium, Romanorum Pontifissum faeta, quorum recensio ad historiam Ecelesia Sileam Pertinet. Esto autem Romani Pontifiee3 teneantur omnia Perrationem, et Positivam legem admi88a media ad unionem fidei et disciplinae conservandam adhibere, et ea

necessitati ac utilitati Ecclesiae adplieare; poteStas tamen illorum absoluta et illimitata aut arbitraria diei non poteSt. Verum quidem est, Primatis Eccle-

Sine a uetoritatem e8Se Supremam, ac Pro foro EXterno

nemini, nisi Deo, et Suae eonscientiae responsabilem; PerSonamque eju8 prout Regum, inviolabilem fore; interim actiones ejus praxi et Spiritu Eeelesiae, S. Seriptura, Traditione, Deeretis Conciliorum Oecumenicorum diriguntur. Jura Episeoporum, prout et bonum totius Christianitati8 re8pieit; reveretur legem illam Divinam, ne naturalem, quae Supremae cuilibet potestati modum praefixit in αe fcαtionem sciliget non in destructionem. Novit regimen Ecclesiae quod Chri-Stus constituit, in charitate et humilitate fundatum e8se, qui major est inter Vos fiat Sicut minor. IIano

40쪽

huiuilitatem faeti8 expre8Serunt Pontinee8, ita S. Gregorius ad Eulogium Episcopum Alexandrinum scribit: , Verbum jussionis, peto a meo auditu remoVete, quia scio qui Sum, qui e3tis; loco enim mihi fratres e8tis, moribu8 Patre8, non ergo ju8si, Sed quae utilia sunt indicare curavi F . Et Gelasius PP. omne arbitrium a sede Apostoliea amolitur et declarat: hi uiuSelmu8que Synodi constitutum, quod universali8 Eeele8iae Probavit a8SenSUS, non aliquam magis eXequi Sedem PraecaeteriS OPortet, quam Primam, quae et unum quum' que Synodum Sua auctoritate confirmat, et continuata

moderatione custodit . Unde Georgius Dollingerin Comitiis Bavaricis cum veritate dissere Potuit, e Casibus bo bonum Juristam et Theologum os in antece33um ita determinaturum, Prout eo8 SedeS APOStolica decisura est. - Neque cum fundamento aSSeri

Pote8t, incrementum durium Romani Pontificis, Decretalibus Isidori peccatoris, vel mereatori8 tribuendum 8SSO; Certum enim manet, jam ante tempora ISidori, Ecclesiae utilitate id suadente Romanos Pontifice8 ampliorem saepe exercui8Se auetoritatem, quum

iisdem Isidori Decretales tribuerint, aut quum Sub Sequi 3 Po8t Septimum Saeculum, apud Gallicanos et Febronianos lineam demarcationalem ConStituenS temporibu8 evolverunt, quod ipSum BOSSuetu8 etiam reOO-gno8siit, minime dubitando Statuere: ,Παee hsiberis et eZercens Apostolicα se es tantis quilinittis sirectori m

dum Plura exempla e S. Leone M. et Gela Sio adferret, coneludit: Pis stlitem Pontifeae Posterior6 αVictis, ura Gonnullis Potest fg αucti Dicentur, tantis Grectoritαtis, inlit pessit quibus stantibus historicum Febronianorum 2 Primi8 Septem Saeculi8 petitum argumentum Suapte ruit.

D L. 8. ep. Zo. - 23 epist. II. ad Dardanos. - di Desens. declar. S. 16. in corollario,

id quidem innegabile est, exercita priuS Per Me tropolita 8, et Synodos Provinciales eomplura jura,

SUCCESSU temporis ad Romanos Pontifices transivisse meminisse interim juvat, utrumque institutum hodium nempe Metropolitarum, quam Synodorum Pro-Vineiulium, esse juris humani; Sicut proinde immunit te8, privilegia, favore et gratia humana eidem ae-Ce8Serunt, ita adjunetis rerum mutatis haec eadem Ue88B re Potuerunt, et Oe8Sarunt exercitio illorum in Romanos Pontisisse8, fontem nempe ex quo dimanant trunSeunte, non per USUI Putionem, quod Perperam adstruunt Febroniani, verum aliis de causis. Inter PraeeiPUBS refertur, Summa Veneratio erga Primam sedem, et Auctoritatis Primatialis tantus respeetus, quod Metropolitae et Synodi Provinciales, de

qitibus hie uniee sermo ESt, graViorOS ORuSRS ROmR-nis Pontificibus decidendas si Straverint; non erat Proinde opus usurpatione aut Pertraetione negotiorum ad jurisdictionem suam ibi, ubi per Metropolitas

et Synodos sponte, ne ea firma eum Persua Sione deferebantur, cuneta in emolumentum Eeele8iae PrOSperoque cum Suesse83u deeidenda, PromoVenda, aut SUPEranda fore. Suecesive Synodorum Provinetalium celebratione variis ex causis, eo non obStante, quod magni nominis Pontifices, uti Innocentius III. cum aSServato

Per eum Lateranensi Consillio a', Nicolaus III. et V. Urbanus V. Plus II. et e subgequis complures Pro ii8 reVehendis gelaverint, in de8Vetudinem abeunte, ob ampliorem Ecclesiae utiliatem, et ad Unitatis Seopum eo Securius obtinendum exereitium juritam illorum, quae Supremae in Ecclesia Auetoritati magis Congruebant, et ab ea etiam utiliu8 geruntur, ad Romano8 POntifices transivit. Plura in unum ut dieitur nucleum

eontraxit, ad objectum hoe Pertinentia, Canoni3ta Zallwein dum inquit: Cau8ae ampliatae poteStatis Pontificiae erant ipsa speetabilis Dignitas Primatus Pontificis, frequentiores con8ultationed, relatione8, PrOVO-