장음표시 사용
11쪽
a LIBERIM. DE MATERIIS TRUS. FIDEI.
rum tribunalium Sanctae Inquisitionis, quod postat, & soleant intentionem cordis pqquirere
in reis, contra quos procedunt; tametsi in hac perquisitione multum di cultatis reperiatur Re liqua tribunalia, siue Ecclesiastica, siue Secularia in foro sori tantum cognoscunt de externis deis lictis, eaqu e puniunt pro qualitate, bc Erauitate uniuscuiusque, nee curant IudiceS cognoscere , , qua intentione homicidae occisionem nominis, adulteri adulterium, sacrilegi lacrilegium, at si miles similia eommiserint. At nostrorum tribunalium Sanctio ij precipuit m negotium est ela..ca intentionem: de hac inquisitores reos diligentissime interrogant, ad hoc unum varia eorum constituta, & examina in primis dirigunt, nimirum ad inuestigandum. & prorsus erui, dum, alia dicta, vel facta, de quibus denuntiati ex erroribus mentis sermalibus contra Fidem dimanarint. vi hos maxime puniant, ut ipsos radicitus extirpent in bonum eoru cm reorum , & nὰ haeretex in perniciem animarum, δρ totius Ecclesiae Catholicae, ut cancer serpant. Praedicta autem dimaliatas inuestigandi, de eruendi huiusmodi errores ex mentibus delinquentium contra fidem duplieipr ipue ex capite prouenire potest, tum quod in eis occultandis Haeretici per Sancti im Officium inquisiti uti vulpes dolosae diuersimoti inuigilent, ut infra cap. a. huius libri videbimus, tum quod circa idem factum hereticale, ut circa idem sortilegium, cui admiscentur sacramentaIta varij errores concurrere possint, ut quod crediderit Sortilegus res sacras inseruire ad malum finem ac voluntatem hominis sortit Nijs cogi posse, Fc dpmonem esse dignum adoratione, ac cultu, Beeum posse scire , ac prsdicere sutura, quae pendent a libero arbitrio. En quatuor simul in eodem facto, atque in similibus dicernendis, oportet tam Inquisito quam Constatior Sancti Offieii non exiguam dexteritatem pro fine dicto inuestigandi, dc eruendi intentionem reorum scias quod hi,s terminis, di modis loquendi utamur in Sancto officio dc interrogandi reos circa ipsam. Vnde ad eundem finem operς pretium duxi series errorum Fidei Catholicae Oppositoriim per secula, in quibqs emerserunt.in hoc Tertio libro proponere, collectas ex SS. Patribus, ut ex D. Aurust de D. Damascen. Se ex aliis Auctoribus antiquis , dc Recentioribus, ut ex Pinteolo, Gualtero, Ge. nebrat , de in primis ex Annalibus Cardinalis Baron id, notatis circumstantiis personarum, locorum , &e. Initium huius libri 1 tractatione recusationis iudaeum, seu Inquisitorum neeese sario sumitur, quia ordo executionis cui perpetuo in hoc opere de Materiis Tribunalium Fidei, seu de Regulis multiplicibus pro sormando quouis eoruIn Μinistro, praesertim Consultore me rito adhiremus, ita postulat, vi ira Prosmiolo Capitis primi explicabitur, deinde consequenter de repetitione testium, maxim8 pro inuestiganda identitate personae delinquentis, & ad doctrianam de constitutis , seu examinibus delinquentium ad eliciendam per Inquisitorem notitiam totius iacti, seu delicti, aut partis eius, si solum ex parte negetur a reo, ac huius in delinquendo intentionis, seu reconditae in mente formalis infidelitatis , pro quo conducent dictae series erem 6 rum contra Fidem immediate post tradendae. Sub finem tandem ad eundem eisdictum est eiendi notitiam iacti, de conuincendi reum, materia de confrontatione eorum cu ipso breui attingetur.
De recusatione in eommuni Iudicum, O Inquisitorum in particulari respectu delinquentium tantra
Fidem , de causis items cientibus ad eos recti dos, de circumstan spersonatrum, re stris Oe. circa idem attendendis, atque de modis impediendi recusationes; ac procedendi,
eo quo ipsa admittuntur, vel sectus; maximὸ in Sancto Osscio.
Non desunt, qui materiam recusationis Inquisitorum coniungant, uti coniungit Antonius Souis lib. a. Aphorismor cap. 34 cum illa de exceptionibus, quae uniuersialior est, Scex se magis connexa cum aliis duabus de defensionibus, & appellationibus, quas in tio, de fine inrarii libri tamquam in proprio loco explicabimus, nunc de illa opportunὰ agendum seruato iugiter ordine executionis ; quia recusandus est Iudex statim, antequam ullum actum iuridicum exerceat circa reum, cum huic, si sciens, & aduertens causam sussicientem recusati nis, it Ium in aliquo actu iuridico admittat, non sit amplius locus ipsum meus andi, ut paulo post eum Farinaecio lib. . fragmen.par.2.& cum aliis ostendemus; unde quoad negotium praesens cuin eap.penu Itimo libri praecedentis, delinquentem contra Fidem iam captum, carceratumque reliquerimus, quδd sponte comparenti, de quo in ultimo Capite non competat recusatio per se patet, si adest causa recussandi, oportet quamprimum Inquisitorem recuset, fle nos consequenter iiixta dictum ordinem executionis , de recusatione eius illico agamus, paucis Regulis comprehendentibus quaecunque hanc spectant; tametsi nonnulla pro recusatione aliorum Iudicum via
valdE connexa necessirio attingenda, ut per propositum titulum clare indicatur.
12쪽
gia GDines Fidei recusari possint.
x Ereriitur recuiatio ob iustam causa isuspicionis eontra Iudicem propositam oudieritiae eiusdem Iudicis declinatio cano- v nice a1,egata. ΜuItiplex autem assigna turre-Cutatio tum ex parte recusintium , quia eam ala actore, quam a reo Iudex recusari potest rx m en parte Materiae, nam non solum in ci- uuilatas, sed etiam in eriminalibus Ioeum has dicat Iudicis recusatio. Huius tamen magna multiplicatio praecipue prouenit ex parte reincusatorumcdm recusari valeat, exceptis supremis ind-ndentibus, quieunque Iudices etiam ordinarit, gitento Iure Canonico,
item eorii Ministri, deniq; Inquisitores Fidei.4 Arias definitiones recusationibus ex viatiis Auctoribus aliis expressὶ citatis, alijs suppresso nomine asteri Farinae. ubi Q-Pra numing 1. quos, si placet apud eum legae. Valde approbat ipse cum Ioanne Andrea super specula in titide recusat. Iit.d. in hoc ve
oci dessinitionem eius a nobis in regula propositam desumptam ex Hostiensi in titi de re
cuiat. Iuditis delegat. num. I.
ita ut idem Andreas aduertit, Iiud est definire recusationem Imitimam, prout definit Hostiensis expressis circumstantiis omnibus, ad eius Iegitimitatem requisitis, prae sertim ultima expressa per eam particulam i, eanonieὸ amgata. s Dubitatur autem inter Doctores,an vire-eusatio si specti Iudias censeatur canonica in sed Canonita allegata, debeat apponi in libello eius, & probari eausa ipsiim recusandi δMeud lim Ius Canonaeum tu qui basias Ioeis,ae Tribunalibus , ubi hoc seruatur, uti seruara regulariter solet in Tribunalibus Sancti Ο eis; pars assirmans tamquam communis, decerta apud ipsos Doctores est tenenda, quod si allesan da in recusatione,& probanda causa iuspieionis. Ita Bal. in cap. eum speciali, num o. versi ,& haec est vera disserentiata, extra de appellatione; Ibi etiam Λbbas n.ao.
Moti num. a. Decis num. I. & x testificans
de communi addensque id seruandam, siue causa sespieionis sit remota, siue proxima, ac alii multi eiusdem cap. cum speciali expostores.quos citat,&sequitur Farinac.ibid. n.8Si. adiuncta ampliatione num. 88α idem esse verum de Iure Regni habente hoe commune 6 cum Iure Canonico. Secundum autem neutrum Ius, est obligatio allegandi, ει probandi recusationis caiisam, ubi hoe arearet notoria , de publica , ut constat ex capite cum olim, de causa posses Ee proprierat.& cap. a cedens , ut lite contestata, traditque Farinae.
7 Veriim attento Iure Civili, vel Caesareo,
ubicunq; hoc est in usu, nunquam requiritur; sed tantum recusans iurare debet, quod non calumniae motivo recuset Iudicena, patet ex allegatis per Aneheran. in cap.suspicionis,n.2.
de olf delea. 5e tenet Gloc in lib. apertistimi. Cale Iudiciis, in verb.recusare, ibi etiam Bal.
vers. eodem Iure Civili, di cum alus ab ipso re. Iatis. Farinae.dicto numas s. ubi cum eodem Couar. merito reprobat Ruiner.Cons scin . Ners Nec etiam ad validitatem, asserentem tale Iuramentum, ut operetur esse deserendui Iudice, eum contrarium struetur in praxi,
sitq; conforme Textui in I. Cum spectatis. de Iudieiis ; suffcit ergo. si recusans per se iuret, quod habet Iudicem suspectum non per calu S niam, sed quia verὸ suspectus est, etiam suffcit stando in Iure Canonico, de Regni casu,
quo Iudex recusatur ex causa, quae exprimi nequit sine scandalo . Ita bene cum Paciam lib. de probat. cap. p. r. v. s. Idem Farinac. numas i. ex vi Iuris naturalis, dc aequitatis.s Circa multificatione recusationis ex par. to recusantium nullum est dubium,qu6d tam ab actore, quam a reo Iudex suspectus haberi , dc recusari possit; ni sorte ille Iudicem impetrarit. Trauuntur certum Glossa in l.apertissime, C. de Iudiciis, in verb. litigantibus, ibi etiam Ioannes Sivandus, num. a. dc cum Io alijs Farinae. Ioeo cita num. 88s. um n.869.
ampliativi non solum a partibua litigantibus, sed etiam a tertio comparete pro suo interes.se ; manifeste constat ex texian eap. Cum super extra de deleeat. S: ibi communiter Doctores,& eap. postremo, extra de appellat. Λlexand. de Nevo, n. 3 dc 3 1. Prae L. Alexanssi num. i I. & alibi iiij eitati a Farinaceio
ubi supra num.689. II De alia multiplicatione recusationis ex parte materiae, seu negotiorum, est etiam
omnino certum, quod non solum in Ciuilibus ; sed etiam in Criminalibus recusatio Iudicis possit fieri, siue procedatur per accusationem, siue per inquisitionem ex ossicio.H betur expresed in cap. Cum speciali, de appel. 8e ibi expositores Gloc in verbo, cum Iudice, Bald.num. 3. de q. Alexand. de Neuo num.29. Clata in pract. F. final. quaest. 3. dc Baiar. in Ia addit. num. 18. Vbi affrmat, quod in Criminalibus causae suspicionum ad recusandu Iudicem, non probantur coram arbitris, sed Princeps, auditis causis pro parte reorum expositis , si ei iustae videbuntur, remouet Iudices, vel adiunctam suo arbitrio assignat. Ita cum illo totidem verbis Farinac. ibid. n. 587.
Quamquam ex mente Iacob. Lauri in tract.de Iudici susp. cap. s. num tr. dictum arbitrium limitat , dc ait, non esse dandum tunc adiunctum, sed totaliter Iudicem remouendum, de hoc tamen pluribus infra. I 3 sequitur declaranda magis praecipua , dccopiosa multiplicatio recusationis ex parte Iudicum recusabiliv; vel secus ; Primo quoad
hanc partem negatiuam . Certissimu est apud omnes Auctores, quod Iudices supremi pro sus independentes , seu non recognoscentes
13쪽
LIFEXLIII. DE MATERIIS HI DEI.
superiorem, haud sint recusabiles, nee ullo modo respectu ipsorum recusatio locum habeat. Quales sunt Imperatores, Reges, Principes ac Republicae habento merum, & mix. tum imperium, absque cognitione Superioris ; praecipue ex Ecciesiasticis, omnes Summi Pontifices , qui cum in aliis quibusvix causistam Criminalibus, quam Civilibus, tum in causis haereti ae prauitatis: cum ipsi sint certa in sal libi*s, ae viva rerum Fidei regula. Tradunt, Ac tuentur hanc partem, Gloccankia cunctis de concessis praeben. in 6. Praepol. M diol. in cup.postremo, num. 8.verclaeo Papa, de appell. Iacob. de Sancto Georgio in I .apemtissimi, num. et s. C. de Iudic. peculiariter id specificans de Papa, de Imperatore, se de Re.ge Francia, ac cum alijs multis ab ipso rei tis, Fatinaci ibid. num. 72I. x Duplicem tamen limitationem cum IaeobLaus. de Iudi c. suspecto, cap. 2. n. 7. 8c Q. adhibet praedictae doctrinae ipse Farinaccius,priamam eodem num. a I. inod supremi Principes secundum honestatem, de aequitater soleant ipsorum propriam causam Iudicibus is non suspectis committere. Altera limitatio, quae est maioris considerationis defenditurque etiam a Marant de ord Iudicis par.6. num 33. citante pro ea Soccin. Adducitur ab eodem Farinaccio per sequentia verba; declara , inquit quod Princeps non recogno scens superiorem potest esse Iudex in causa
Propria, quam habet eum suo subdito, haec
ille cui adhaeret. is Q inad partem verδ affirmativam extra controuersiam similiter apud omnes, quod
praeter dictos supremos, quicunq; alij Iudices existente suspicionis causa, recusari possunt, non sollim si sint delegati,de quibus ut magis certum habetur,sed etiam si sint ordinarii, idque semper atteto iure Canonico, de ubi hoc est in usu seeundum textum in capite cum speciali de appellat, de ibi tradunt Glos in verbo, Cum Iussice, de Hostiens in verbo, mone tis allegans concordantia iura. Imis idem dicendum quandoque attento iure Ciuili ex
causis exprimendis regula sequenti cum P rinae Ee aliis ibi citandis.17 Dubitari autem solet, an sicut Papa. ita de Cardinalis recus. ri non possit . Nonnulli hoc
tuentur, & Praeposit. Mediolan. in capite postremo num et . vers Et ideo, cum de Cardinalibus, extra de appellatione, ac ibi Fari. 18 naccius num. i s. in 79 versim contraria sententia est magis recepta, uti rationi conlbna. Quodquiuis Cardinalis etiam si sit legatus de Iatere ex stravi causa possit recusari. Docent. Rotan concIς. nu. 27. lib. 3. Paris consilio 3 i. num. p8. lib. 2. Mandos in praxi commis in formul. 8. Verb. Auditoris, ubi ait quod Cardinali suspecto, ec ideo recusato, sit dat .dus adiunctus, alter tamen Cardinalis , sicque addit se vidisse seruari,atque hane sententiam sequitur Farinae. Ioco cit. nu. 26. cum aliis
ast ab en collegatis. De in Episto iudice ordinario uti suspecto recusato, quod fieri possit in secundum ius Canonicum ab omnibus supponitur, ut certum an possit reeusari eius Vi carius,est aliquale dubium, quod insurgit no quando ipse vicarius est Iudex in causa, ni ordinarius, Et ut constituit unum a ribuna eum Episcopo; Nam tune recusiato altem rem
potest certe alter cum caeteris ossicialibus eius recusari. Patet ex texta in capite Innu te de osse. delegati. ee Notant. Glos in verb. ossici de Ioannes Λndreas num. 3. in eodem verbo,
que eum aliis Farina ius dict. xpa. fragment. num. 73 . ob eam rationem, quia est unum Et idem tribunal.
so Itaque dubium insit init, east quo videtis Vicarius Episcopi procedit non ut ordinarius sed ut delegatus ae primo si ei diligenti
committatur a Papa, vel ab alio superiorvi, Ee non ab Episco , hoc recusato ob pecu liarem causam respectu ipsius consistentem , ex mente omnium doctorum teste ibidem a I. Farinae. num. 76 i. ille recusari non potest. Savero eonstituitur Iudex Viearius delegatu vin a Ii quo negotio ab ipso Episcopo, tuc probabi Ie est, quod recusato Episcopo, possit etiam recusari Uiearius. Probabile item op positum , quia pro utraque parte sunt graues
Doctores, quos refert.Farinaci ibidem n. 7 T. At 7s8. nec ratio est ulla pro altera earum,quae
21 Quod autem Iudice etiam non recusato, quiuis ossicialis, vel inseruiens quoquo modo eius tribunali, recusari queat ob eaulam Iegi timam , nu Ilus dubitat, specificatur de Consiliore, & Λssessore a Franci in cap. cum spe
ciali lium. 37. extra de appellatione per te eum, quem allegat in capite Statutum Masisessorem de rescriptis,in 6. speeifieatur item in tabellione, seu Notario secundum Glos quod Φμ in Verb. artificis, in autent. de triente , 23 & semisse.Similiter potest specificari in promotore Fiscali tanquam in praecipuo ministro. Qui sicut fle reliqui aduertentes in aliquo casu particulari adesse causam susscientem recusationis, prudentius, de eonsu Itius facient, si in eo, antequam recusatio intime .
tur, ab executione proprii ossicii abstineant Ee petant a Iudice, seu a Superiore, ut alium 2 ipsorum loco substituat: rei in facti contu gelia apud nostrum Tribunal Melitense Sanctae Inquisitionis doctrinis Fi alis paucis abhinc mensibus iri causa peeuliaris inquisiti ab executione sui muneris prudenter abstinuit, assignato ad requisitionem ipsius substituto per Illultrissimum Dominum Inquisitorem
a1 Sed quid, si plures sint simul Iudices, ut
Collegium Concilium, Uniuersitast Si causa suspicionis,seu recusationis concurrat respectu omnium de Collegio, de Universitat , dce. omnes recusari simul possunt. Si veto at qui tantum ex eis suspecti existant, ac proinde recusabiles, ad istos solos recusatio se extendere valet, sic in concordiam reducit Farinae. ubi supra num M. de 73. duas oppositas sententias aliorum, ut Balchin I. hoc modo . num. 2. T de Condit. Et demonstr. Uict. opin.
14쪽
negantium fieri poste recusationem respectu omnium,qui timui sunt Iudices in aliquo Co, cui vel Collegio, aut Universitate i litorum vero plurium,ue Iasbn. in I.apertissimi Cap. de
Iudic. nu. Io. Albertc. ibinu. s. praeposit. Me diol. in cap. cum speciali nun4.28. de appellat. Lancellot. de attentat. cap.σ. nu 36.& Iacob. Mur. intract. de Iudice suspect. cap. 3. nu. I 4 admittentium talem recusationem. 26 L amquam ipse Farinac. nu. III. bene adiungit eum Sigismundo in traA de appellata
posse recusari totum Collegium,Concilium , Vniuersitatem &e. in duplici eventu, Prim4 quando principaliores eius essent suspecti, quia facile inducuntur reliqui ad iudicandum secundum eam opinionem, quam scirent illosa tenere . Secundo quando caput, sed Superior votius Collegii, Vniuersitatis, dic. haberetur suspectus, ac proinde recuatur, ut Episcopus respectit Capituli,vel Praelatvs respectu Ccen Ohij; ubi hoc sine illo consistere nequit; de non iecus, uti declarat idem Farinae. quem
18 Res at diseutiendum de recusatione circa
DD.Inquisitores: hos recusari non posse te. nent haud infimi certe Autores, ut Franciscus Ripa tract. de pere P 3. nu.r o. Iacobus Me
nochius lib. 1.de arbitrarijs Iudicum qufi 37
nu. . praecaeteris Ioannes Rotas singularii tauorem fidei singui. 1 oo.8c traetide haereticis, tit de priuilegiis Inquisiitorum, nu. 433. Beras nardus vero mesis in Lucerna Inquisitoru, verbo recusatio 8I cum moderatione ait in causis haeresis recusationem inquisitoris raro, aut serὰ nunquam contingere.Ducunmr serte ea ratione quia inquisitor eligi solet aequissimus, ει prudentisimus; ergo oon est Iocus iuspicionis, neque recusationis contra ipsum. a. Nihilominus, quod suspecti haberi, & re-eusui possint Inquisitores, merita tuentur alii tauissimi Doctores,ut Sisanctas Catho in
rum dictus Bernardus Comensis, Tabietis uia
bertum eatum in Iudiciali Itiquisitor.Uerta inquisitus,nu.a.& Iacobus Laurentius tractata de Iudice laspect in cap.a. nu. p. Ratio est quia occurrere potest causi recu di, ut videbimus regula sequenti; ει hanc sententiam inr-mat praedictus Penna esse veriorem,&pro stra tenendam, uti deifinitam per Instructionem Madrilianam de annoDomini Is 6I .insta a nobis adducendam. Ex quibus ea D Iudex, aut alius maximὰ
3i On quaecunque causae, di exceptiones
frivolae,ac impertinentes,sed quae probatae recusantem quoquomodo releuant, ad
recusandum ludicem, &quemuis ossicialem Iegitime reputantur, maxime si sint graues, c31 per se notae. Pectiliariter vero ad recusandos Inquisitores lassiciunt solum capitales, aut magnet inimicitiae, vel illud ex quo tales ini-33 micitia facile oriuntur. Recusatio item , ut suum effectum sortiatur, est opponenda ante quemvis actum iuridicum, & non post litis
contestationem, nisi ex causa de nouo eme gente, aut ex antiqua ad notitiam partis p
3 stea veniente. Imo ex his opponi posse probabilius censetur etiam post conclusum in lite; nunquam tamen post traditam schedulam Notario sentetit, ante huius probatione.
3s I Ars prima regula negans de causis stiis
uolis , impertinentibus, ac irrationa bilibus , masis ad deludendum iudicemqtiam ad iuridicam eius reculationem, inseruire posse, manifeste apparet; ide mire admitti non debent ex eap.cuin speciali in verb. iustae suspieionis, & ibi Glos omnesque Canonita de appellata di ex cap. inter Monasterium, ubi Αleb. nu. I 1. de sententi & re iudic. ac exl ad probationem , a I. cap. de probat. & ibi
Doctores, ex quorum mente, ut certum tra
36 Altera para assirmans, quδd quaevis causa etiam leuis, di modica , quae probata aliqualiter releuat recus intem, sit sussiciens, εe legistima ad recusandum iudicem, di consequenter quemlibet eius ossiciale desenditur ab H stiens post Gloc in cap. postremo, in verbo
consanguineus, vers mossica enim causiata, de appellat. nu.a. ab Alexandro de Neuo ibinu. 22.Vers sed ratio est, a Menoch. de arbitri lib. 7. casa 7sa. nu.9. 1 Seraphico de pri v. iuram. priuil. 7. nu. . amrmante quod seruiat minima suspicionis causa, dc ab aliis, quos re. fert, Ac sequitur Farinac. a. parte Fragmen.
37 n. 77. & 778. Vbi bene addit eum Preposito Meaiolan. in dict. cap. postremo , S cum
Gloc in cap. Insinuante , de ossici dele g. in verb. familiaritatem . Hic tamen aduertas facilius posse recusari Iudicem, quam testem, ob eam rationem, quia nimirum facilius inu niuntur plures Iudices , quam unus testis; tantillus hoc reijcit.
38 Causa autem in speeie recusandi Iudicem
variae a nantur;duodecim a Ioanne Andrea in cap.leptim. de appellatione cap. 6. trede cim vero ab Hos Hen in summatici de recusatione . quae sunt ista; nonnullae ex Iure i
15쪽
Farinaecio colliguntur, di expenduntur, ut
quando iudex magis una in partem diligit , quam aliam, ut magis te favorabilem ostendit
uni parti, quam alteri, ex cap. accedens, ubi notant Omncs, ut lite non contestata. Similiter quando quis habet similem causani illi, in
qua fuit depuratus Iudex ex capite caiisamque, extra de Iudi c. cum Hostiensi citato.
3ρ Item recusari pote si subditus, ubi constituitur iudex in lite, quam quis habet cuni Domino eius ex cap. lites it primo , di ii se,
cundo, vilite non contestata, dum recusabilis est iudex ordinarius in totum ob familiaritatem, quam habet cum parte ex textu in
cap. Instituante de officio delegat. de loquitur in Episcopo ab Orphanis etiam,& Viduis, ex vi luris Ciuilis in totum recusari potest Iudex ob speciale priuilegium cis cocessum in l. vnica cap. quando linperat inter Pupillum,& Uiduam, ac alios similes calus, quos apud iplum Parinac. pideas capita se discus os anum. 8 .
M usque ad 8c2. Vbi optime concludit per le-quentia verba: Iudicem inquit, sui ctum recusandi causae legitimae sunt non solum illae,quq in iure expressὰ reperiuntur, de quibus supra dixi, sed etiam quaelibet alia expressis limilis, aut maior; ita ille cum I mola in capita
postrento n. 7. de appellatione, dc cum alijs. i Separatim tamen adhuc ipse Farinata ex aure assignat, dc expendit alias duas causas grauiores recusandi Iudicem etiam ordinarium aliquantulum, nosque cum eo expcnda mus. Prima sumitur ex eo quod Iudex sit condanguineus Partis,ac proinde recus ari potest. Textus est expressi is in dicto cap. postre-ino de appellatione, ibi Glosi . quae declarat in. telligi de consaurinitate usque ad decimum et gradum. An vero ultra decimum possit roculari, relinquitur arbitrio Iudicis secundum
Menoch. de arbuib. r. casu Isent . 7. imo idem diceridum etiam infra decimum gradum probabiliter docent Bal. in eodem cap. postremonia. i. & cum aliis Farina c. ubi supra nu. 833. 3 Qui num. sequentibus ex omnium sere mente recte addit posse recusari iudice ni ob assinitatem cum parte impetrante similiter obcon angit initatem ortam ex damnato coitu, ac etiam ob spiritualem cognationem. Nain magis deuinctus centetur Cognatus spiriti ia-lis, quam assinis; Ze compaterqtioad reuerentiam, aequiparatur patri carnali , quod multis ostendit Prspoc Mediol. in d.c. postremo n. I I. qq Altera causa grauior recusat di Iudiceri etiam ordinarium, est inimicitia; patet exlex. in cap. quia suspecti 2. quaest. 3. quod intelligitur de inimicitia etiam non capitati; malis vero, de quanta debeat est, relinqui 3 tur arbitrio Iudicis. Habet tamen locutria, undecunque inimicitia prouenerit, tarnetsi ex culpa recusantis; atque sufficit, si sit praesumpta. dummodo talis inimicitiae causa adsit Ze hscin recusatione allegetur, & Ostendatur nec erit sufficiens allegatio causs inimicitiae in genere. Ita Farin. a n. 362. partim cum alia testato Prepos. Mediol. in inquisitis in Materia fidei. Et inericus parte de recusat. Inquisi,
toris n. I Io. duas assignat, aut quia reus nociseruato Iuras Ora aggravatus , aut quia cum
eo inimicitiam habet. Et quoad primam in-
6 dieat magis ipse Farinae unde prouenire mintuerit fuisse ab Inquisitore reum aggravatum se ilicet, vel quod huic defensiones iuris petenti ille non concesserit, vel quod eidem. Ad uocatum negauerit, vel ex alio simili. Ue-47 rum Commentator dicti Elmetici Franciscus
Penna loco citato, comm. 3 o. Uers. Postremo
videndum optimὸ, ait, caucam hanc inexplicatam potius spectare ad titulum de appellatione, quam ad hunc de recusatione, inter
quas reperitur non leue discrimen ; ut ex v-triusque dem nitione ostendit Hostiensis uia
Sum m. in titulis etiam utriusque . 8 Superest itaque altera causa recusationis circa quam concorda Ll Doctores, quod ex ea sola, nelnpe inimicitia, de ex nulla alia positi Inquisitor, aut Episcopus in ne ot ijs Fidei reis
culari. Ita bimancas Cathol. Instit tota i n I. Zabba rella in Clement. i. de haeret. Angeliis in Summa ver b. Inqpi sitim,s i. Penna voi sita pravers Veruntamen in hoc Tribunali, de Sauli q9 lib. 2. Aphomm. cap. 3 . nurn . Qui duo vitimi bene explicant partim limitando, partim addendo, quod no q laeuis inimicitia iit causa sussiciens reculandi ludicem in negotio Fidei , seu Inquisitorem, sed sola capitalis, vel saltem grauis, ut si inquisitor conspirauit in
rei ina, aut si extat inter eos grauis aemulatio, unde talis inimicitia facile oritur, aut ex crisimili, q: Od etiam cst ieci induin mentem A batis in cap. Accedens, i. a. num. 3. N Feli. ibi extra, Vt lite non crini est. Ioan . Anae in additionibus tit. de Iudice delegato, F. superest, vers item si est inimicus , & aliorum . Causas Io plures , seu moti ias capitales in inaicitiae alibi explicabimus eum dicto Penna, qui hac reddit rationem, cur recusetur Inquisitor obiit imicitiam, quia hoc, inquit, tutius est, ac magis quoque remouet omnem iniquitatis suspicionem ab hoc Sacro Tribunali. 1 Quoad circumstantiam autem temporis in Q io recusatio Iudicis, alit Inqii istoris, ut
v licat Opponcnda, uti Iper residuum nostrae R . gli lar ex l'rimitu r, di fieria sunt circa eam ex iure certo. Sc coin munia inter Scriptores pro.
ponenda a nobis ut talia: ac pauca, quae da- 2 bia, ut dubia. Primo certum est, quod Iudicis,d: Inquisitoris recusatio ex vi utriusque Iuris debeat apponi ante Iitem contestatam, seu ante omnem alium actum Iuridicum, siue a Iudice, siue ab ipso recusante elicitum. Nam si hic accedens & aduertens causam sissicientem recusationis, anteq iam recuset, faciet aliquem alium actum circa Iudicem, iam in eius Iurisdictionem consentire censetur, nec amplius est locus ipsum recusandi. Pater CXte X. cap. Insinuante, de ossic. deleg.8c ibi communiter Canon istae, praesertim Hosti en nuis. Ec ex tex. claro in l. apertissime, cap. de Indiciis, ubi dicitur post litem contestatam , n que appellari posse ante demnitiuam sententiam, iam statuerimus, neque recusari posse etiam, ac ibi Glossa, alijq: I uris Interpretes, qa OS
16쪽
quoreopiosὸ eitat, de sequitur Fariti. n. 8ργs 3 Est tamen dubium, si Iudicis reculatio opponatur simul cum aliis exceptionibus , & in ordine Scripturae pra tentatae, non recusetur Iudex primo loco, an censeatur recusans in Iudi eis Iurisdictionem consentire, ex quo recusatio non sitit prima in ordine Scripturae'. Respondet merito neganteride Fari . n.399. eum Ioan. Franciseo Γ oriano in repet.capseris. Quoniam contra rubri de recusat. n. O .
extra de probatione, cum Sigismundo Sca a de Iussi causis Civilibus , Criminalibus , caus1 I.num. 9 3c cum aliis. Ratio est , quia non apparet ullo modo qualiter ex eo, quod exceptio recusationis sit simul opposita cu aliis exceptionibus indueat consensum in iurisdictionem; ergo sottietur illa suum essestumia; dummodo opponatur non solum ante litem contestatam, sed etiam antequam fuerint litterae praesentatae de Instituto Iudice secudum Praeposit. Mediol. in cap.cum speciali, num. I de appellat. & secundum Farina tum n mo. cum aliis.
4 Certum secundo est , posse oeponi reculationem Iudicis, aut Inquisitoris post litem contestatam, eani quo causa recusationis de nouo emergit. Textus est expressus in cap. Insinuante, de osse. delam de ibi Glos in verb. postmodum, adductis iuribus cocordantibus.
Hostiens num. . Abb. num 3.&praeter multos alios,quos citat Farinacia ubi supra n .s .
sus benὸ num. si 'addit eum Sigiis undo
Maecia intract. de appellata quaest. II. nu. a. hoc habere Iocum etiam quando ex culpa recusantis post Iitem contestatam causa recusandi de nouo emersit, quidquid in contrarium dicat Marant. in spec. p. 6. memb. sal 36 lent. I. Exemplificat ipse Farinata num. 87 in eausa inimicitiae . Vnde Inquisitor secundum hane doctrinam, quam amplector, po terit recusari ab Inquisito in materia Fidei, etiam si ex eulpa huius mih litem contestati grauis inimicitia inter ipsos excitata fuerit.
3 7 Sed quid de causa antiqua de nouo post litem contestatam ad notitiam partis proueniente , potest M ob eam tune Iadex, lieu Inquisitor recusari Z Dubitant circa hoc Docto. res, & pars afirmans videtur amplecterida, eo quod non stetit per volentem recuser ν, quin prias ipsum recusauerit, atque in hane inclinant, & merito perplures ex eis, praecipue Alberici in L apertissimε, num Iudici & ibi Paulus de Castronu.2. Iaib n. a.
Couar. pract. quaes .cap. 26.num. λvers. Quod si causa recusationis, Iacob. Laurent. de Iudice suspect. mp.r num. I7. & Farinac. ibid. 8 num sor. & yo8. Vbi eum duabus vltimo loco citatis , At cum aliis limitans, ait ita esse assirmandum: nisi ostendatur, quod negligens in perquirendo ante litis contestationem hae causam reeusandi, quam quis dicit de nouo
sibi sitisse notam , & suffcientem. 9 Tertio certius est, quod roculari possit Iudex ex suspicione de nouo emergente, aut de nouo ad partis notitiam perueniente non
tum post litem contestatam, sed etiam post
Tom. u. Conclusi onem in eausaata deduci videtur ex dicto cap. Insinuante, de ossicio delegati, loquitur enim textus de apponenda recusati ne, ante sententiam dem nitivam, & docent Marantide ord. Iudi . Par.6. n. γε de appellat. Couarta practicat. qups cap. 76. Pacian. de probatui 2. cap. s. Fernolius in cap. eum
speciali nu. 27.-& post Conclusum in caula. Duo ultimi maxime id tenent, quando causa suspicionis, ac recusationis est notoria, Sc cum aliis ab ipso relatis num.yio. Farinae. ubi s
de offodelet. in 6. affrmat sie esse tuendum, si saltem quando sententia quoad poenam est arbitraria ludici, quia hic tunc potest laedere arbitrando in plus, & miniis, secus si sente tia non sit arbitraria, & pcena sit inre statura pergo curn non sit tunc periculum laedendi, haud debet Iudex post conclusum in causi
recusari, atque haee limitatio rationabilis muos hi placet valde. Quamquam ex mente eius dem Fatinacii num. sos. cum Couar. citat
num. .& cum aliis respectu minoris Ecclesitidi Reip. semper est locus in integrum restitutionis ad effectum allegadi Iudicem suspectu.6a Tandem nequaquam reculari potest Iudex, vel Inquisitor post traditam sententiae schedulam Notarici ad effectum illam publicandi. aut post terminum ad sententiam pro seruato habitum, secundam consuetudinem Gal- Iovi, quam approbat Couarrus pract. quaest.
cap. 23. num. 3. vers. Qterum illud quaeritur, cum Lancelli. de attent. cap. 6. & num.49. Iacobus Laurentius de Iudic. suspecto cap. 14. nu. F. ει cum aliis, tunc iam non esse loeum recusationis, bene defendit Farinaeeius loco
modo proradendum Ludiri, avit Inquis- tori, ea quo admittenda λ υεI
ει I Raeter in lassicientiam causae recusandi per se notae, de qua iam dictum, potest
impediri, ut plurimum recusatio per clausulam, remota omnis reeusatione , appositam
in seriptura qua quis Iudex, vel Inquisitor is Papa, aut a Principe eonstituitur. Impeditur
etiam reculatio per consensum partium ultro
eligentium Iudicem, Atque in eriminalibus per notoreitatein delicti commissi deo Mndo vero est locus recusandi, arbitri eligendi sunt, unus a parte, Ee alter a Iudice recusabili, qui expendant recusationis usa ,ει hac testtima reperta,vel eligitur nouus Iudex vel m-66 tur ad iunctus reculato. In negotiis tamen fidei si Inquisitor reeusetur, causa recusationis ad senatu supremum remittitur . Interim Iudex, aut Inquisitor a procedendo ulterius abstineat; alioquin processias, & gesta per ipsum
regulariter . nullius valoris habentur.
17쪽
num. . de appellationibus Iacob. Laurent. intract de Iudice suspin. cap. v. n. s.& eum alijs si Farinae nu. 967. Atque ijdem Auctores eadem probabilitate volunt, quoties quicunque Princeps sis, generaliter sine ulla specificati ne committit Iudiei causam aliqua cum clausula, remota reuocatione, debere intelligi de recusatione ob friuolam suspicionem 32 Iino addit ei latus lacobus Laur. id habere locum , etiamsi Papa vel alius Princeps utatur verbis uniuersalibus dicendo omni , de qua-cu nquo recusatione, Idem dicito de api, et Ia tione , cum qui parentiar, ut dictum remota Proisus, quod non improbat ipse Farinaceius. 83 Tertium eaput impediendi recusationem facile est, de ab omnibus admittitur , nimirum si de consensu partium fierit datus Iudex, tuc hic recusari non potest. Ira docent Pacian de
proh atione lib. 2.cap.ψ .nu. 8 . Ias in lib. apertissime , num . a. vercsecundo limita cap. de I u. dic. Card.Tusch practic.Conclus verb. stispicio, conclus6o7.nu. 7. Iacobus Laut.de ludit .suspect. Cap. s. nu. 23. Secum aliis ab ipso adductis 8 Earin ac. a parte fragmen nu.693. Qui nu. sequendi cum eisdem Tusc.de Iacob. Laurent.merito praedictam doctrinam non admittit , casa quo rio causa recusandi superuenerit vel no-iliter detecta suerit: quia tune ob eam recus
8s ri iudex dictus potcst. Uerum si post quam
noua causa recusandi cmersit , aut nouiter ad
notitiam partium peruenit, ipse partes in iurisdictione iudicis quoquomodo denuo cosentiunt, per talem consensum omnino recusatio eius impeditur, Textus est clarus in capite insinuante, de octe. deleg. traduntque ibi glosin ver, consenserit. Holliens. n. s. de post multos quos citat Farinae cius nu 679.
86 Quartum caput impediendi recusatione , ad causas criminales spectat , in quibus non potest recusati l udex, quantumuis suspectus , si erimina sint prorsus notoria, e poenς pro eis instigendae in tute determinals contineantur, inde esticae iter ostenditur , quia vel reus frutetur erimen notorium, & ideo non potest euadere poenam i iure statutam ; vel illud n
t, Neum per ipsius notore itatem, ac euintiam conuincatur eadem poena multari de . tr ergo tunc nulla urget ratio, ob quam iu-87dex recusetur . secus autem erit , si poena infligenda pro delicto notorio non ex Primatur
in iure, sed sit arbitrium iudici. Nam in hoc casu potest timeri, ne reus quoad poenam nimis gravetur a iudice suspecto ob aliquam ex causis praecedentibus in Regula explicatis, ergo tunc notore itas, seu euidentia delicti non impedit recusationem. Utrumque egregie docet Imol in cap. cum speciali nu. I 6. de appellatione, & ibi Franc. n i aonet Ide artent.
nu. 38 3e prscip Farinac. ibidem nu. 7o I. con cordans duas multorum sententias; quae videntur contraris, & non sunt.
8 ου Sequitur agendum de modo procedendi, quando est locus recusandi iudicem, maxime
si unus sit BIus; ubi enim sunt plures simul delegati ad aliquam causam iudicandam cum Tomu
clausu Ia, vel quia flamon ex eis . unus tantum suspectus sit , hic poteth recusari
iuxta cap. causam. quae de offici deleg. atque Ieoram illis tunc. &non coram arbitris ele.ctis distinienda est causa suspicionis , recusan
dique illum ut patet ex claro text. in cap.si co-tra v um, de ossic.deleg. in 6. Quod si ea iusta,
et si issiciens reperta, adhuc una cum recusato procedant in causa, processus erit nullus propter admixtionem inhabilis riseus si absque
3seo, cap. cum supel dica P. si contra unum,d ,-c. deleg. Traduntque hςc Onin a vi certa de iure Franch. in cap. cum speciali nu. 2.M 27.
de appellatione, δύ cum aliis Farina ccius ibi
9o Mando vero pluribus iudicibus delegatur causa cum clausula, ct ea m evit, θει in uatunc unicuique competit iuri ictio , liue requiritur, ut si in ut onme8 de causa cognoscant,& mo allegato suspecto, sic impedito ad cognitionem catisse, aliis, aut alteri, si duo sint tantum, decisio talis egit' competit; non tamen discutio, an recusatio alterius socii si eiusta , ac legitima ; sed eligendi sunt modo exisplieando arbitri, qui id discutiant. ita Couar.
Prin. quaest. cap. 26. num I. vers queritur tandem, At cum eo ac aliis Farina c. ibidem nu. 773. si Addens satim ex mente Lancell. de attent. cap. s. num a. Iacob. Laur intract. de Iudic.
suspect cap num. 36. de aliorum casu quo ex duobus iudicibus cum dicta clausula, de eorum cuilibet delegatis, aleer non suspectus, nec
recusatus, una cum altero legitime recusato in causa procedat, fore validum processum ., quia potest contingere, ut non recusatus alte rius recusationem ignoret, & alioquin ex vidictat Clausillae habet iurisdictionem. si Verum si simpliciter absque prς dictis Clau.
sulis causa pluribus simul delegetur , una suis specto,de recusato, reliqui suspecti, de recus ti censentur, tam isti .quam illi impediuntur procedere; Nam deficiente uno, cessat omnium iurisdictio, quae non fuit eis in lidum
data cap. uno delegatorum, de ossi c. delegat. de tradunt Glos in cap. Prudentiam, Eodenia titulo, Abb. in cap. cum internum 3. d exception. ibi Alexander de Nevo nu. . dccums; aliis Farinaccius num. 773.Tunc autem certi iasmum est ex textu in cap. si contra uni im , de ostie. deleg. quod sint eligendi arbitri ad cognoscendunt de causa suspicionis, Ec recus εionis illorum, an sit sussiciens , dc legitimata, de quod non possint ipsi recusati id facere, vebene notauit idena Farina c. 77 s Quando vero unus est tantum iudex siue is ordinarius siue delegatus a Papa, Ec tanto causa suspicionis, Sc recusationis illorum pars vult ipsum recusare, eligendi sunt arbitti, qui de tali causa cognoscant. Secussi delegat reeusetur ab ordinario; Nam tunc omistis ac bitris, ipse ordinarius de ea cognoscit. patet ex text. claro dc manifesto in cap.si contra una de ossic. deleo. in s. Ee ibi Gloc eum omnibus Canonistis, de hac re agentibus, quibus citatis adhaeret Farinac.3n dict. a. parte stag. nu- met..ε.
18쪽
6 Electio autem arbitrum, ubi eligendi sunt fieri de communi consensu , debet a quouis recusante, Sc ab eius ordinario, si hunc habeat, vel a iudice recusato procedente ex officio contra non habentem aduersarium; quod si de arbitris concordare nequeat , Vnusquisque suum arbitrum eligat, qui de causa recusationis cognoscant, etsi isti dii cordes in-37 ter se sint ; Eligant tertium, ut quidquid ex tribus duo iuὁie auerint, firmitatem habeat
circa articulum re eusationis decisam, traduntur hsc omnia in capite eum speciali, extra
de appellatione de ibi Glos. in figuratione
casus. Bald num. I. Imol. num. a. Hostielisis in omnem , rubrici de recusatione iudicis, ubi
habetur expresse quod iudice recusato, cO-gende sint partes ad eligendum arbitros, ut cum Glos ibi pluribus citatis affert Farina c- eius ibidem num. pis.& 9I6. Qui numer. sequenti iuxta textum in dicto capite cum speciali de appellatione bene notat causam sit spicionis . & recusationis esse proponendam veram coram iudice suspecto recusabili; probandam vero coram arbitris electis estque de me-
te omni u cum Glos ibi verta iustae suspicionis. yy Arbitri item electi solum sunt iudices circa
articulum suspicionis, de recusataonis; non vero circa causiam principalem siue ciuilem, siue criminalem ; atque ad diuelitionem illius, iudiee recusabili assignatur eis terminus competens , infra quem n cgotium recusationis finire debent, sicut etiam ab ipsis praefigitur terminus recusatori ad probandam causam su-Ioo Micionis. In quo, si non probetur, iudex ad ulteriora procedit. Et tamen probata, Nadmisia recutitione iudicis hie de eonsensu accusitis negatum principali personae idoneae d legetur, aut subde Iesatiar, si sit de Iegatuς, eclicentiam habeat sit bdelegandi, vel ad superiorem remittat. Patent haec ex dictis c. cuia speciali extra. de appellatione. Conducit etiaad eadem ex parte olfendenda textus in cap. suspicionis, de ossic. delegat. de utrobique adnotarunt Glos. dc multi canon istae, quos obbreuitatem citare omitto. Vide Farin. ubi supra num. 29 . dc 29 I.
Ioi Dixi admissa recusatione , quia potest iudex
eam non admittere, de a sententia arbitru In
ad superiorem appellare. Textus est clarus, ecmanifestas in cap. ad arbitris ubi gloss. 8c omnes, de officio delegati nu. 5. ostenditurque ex capite suspicionis causa , in ver b. ad quae omnia, de ossi c. delegati. Tradunt etiam Albertus in les. Apertissimi num. 3. vers etiam dc ab ipsis arbitris , cap. de iudice, Se Pacia , de
Probat. Iib. 2. cap ψs n. as. Pari modo se Recusator per sententiam arbitrum si grauatii missentiat, ab ea interponere valet appellationem, ut per se patet ; Ante electionem tamente sententiam arbitrum, non potest si in ut vir queremedio uti recusationis, de appellationis, quia appellatio non datur, nisi a graua. 3Ο3 mine. Re proinde nisi iudex reculatus recusationem reiiciae, appellari non potest ex hoc solum, quod sit suspectus. Ita cum innoc. in cap. cum speciali num. I. de appellationibus
Hostie n. in verb. recusationis. Imolonum.
vers. an autem a iudice, Ioan. Andreanum. 3.3e cum aliis ab ipso relatis. Patinac. loco eici
xo Reiolutione autem a nobis ex iure traditam circa eligendos arbitros, dc expectandam e tum sententia in casu reculationis dcc.Hey-ricus 3. p. Direct. tit .de recusatione Inquisito-
ribus, quando quiuis eorum circusatur ab inquisito ob causam legitimam, de idem videtur sentire Vmber. Locat. in opere iudicialivem. recti satio, quod sint eligendi arbitri inios tali casu . Verum istorum reiecta sententiata, merito defendunt Pelia super Heynieri j commen 3 o. vers. si ob securidam causam , Ac Sousa lib.a. Aphor. c.. 34. nn m. T. Causa
suspicionis , se recusandi inquisitorem non ab arbitris. sed a Supremo Senatu Sanctε Inqui-sitionis, seu a Sacra Congregatione Vibis es dise utiendam, sicque apparet ordinatum per instructionem Madrilianam I 36 I. cap. 32. ibi . vi refert idem Penna versatque hse sententia, si aliquis, inquit, ex Inquisitoribus ab aliquo reo fuerit recusatus, si Inquisitor habuerit collegam, qui fuerit praesens, debertune a coenitione illius causa abstinere, decet tiorem facere Senatum , εἱ interim collega 1 os suus procedat. Quod si collegam non habuerit . fimiliter faciat Senatum certiorem, &i terim non proceda i in ca causa, donec visis, Et examinatis causis suspieionis, Senatus decernat, quod fieri dcbeat; atque hoc ipsum siet,
cum omnes Inquisitores suerint recusati. Η
ctenus verba illius instructionis, quibus nihil clarius ad praesens institutum. ior Bis disponatur in proposita clausula ex prε- dicta inlisuctione, quod inquisitor recusatus
interim debeat non procedere ad ulterior . quousque an reculatio admittenda sit resoluatur, atque hoc ut iam supradictuin, commune
est omnibus iudicibus tecusatis, Ec insurgit stricti illima obligatio sub mortali tunc non proeedendi. Sed quid si nihilominus procedat, erit ne processiis validus absque interposita appeIlatione λ id tantum superest discutieaduna in hac regula, B: in toto hoc capite circa Io3 materiam recusationis. Primo magis certum
habetur ipso iure scire inuaIidum processiim ob desectum, seu suspelisionem tuti ictionis . si procedat iudex postquam iam probata est, dc
reperta legitima cauca recusationis, vel saltem post electionem arbitrum, aut poli remissu negotium ad superiorem cap. quoties a. quae . sit n. 6. dc intelligitur etiamsi non fuerit adipellarum per partem recusente i a. Secus, ca
su quo res adhuc est integra. Et eausa suspici
nis non probata, nec electi sunt arbitri . it Bald. in cap. cum speciali, num. I . de appellatione , 8c ibi Praepost. Mediolan. num. ε . Ge min. in ca Iudex, post numero xx. de ossic. delegat. Arg. in leg. apertissime, n. x. c.de iudicis
de alii quos resert . de sequitur Farinaceius dict.
Iro Quanquam limitando bene docet ipse Farinaccius num.sψo. quod dependeat a sutur
19쪽
euentu , nempe si Iudex declarabitur suspe-M , Processus erit nullus. Validus vero , si MCRuaquam stetit inuenta suspicio contra cum , α haee doctrina de mente Alexandri e Nerio in cap. cum speciali num. v. de RP llatione. Lap. in capit. Iudex de ossi c. 1 Ix MIen in 6. Ee aliorum. Ad quam supP nitur, quod causa suspicionis , aut recusa tionis sit dubia , vel occulta ; si enim sit Clara, Ee per se notorie iusta; statim absque appellatione processus ipso Iure est nullus.
Tradune ut commune, & certum cum Balae
ita dicto capite eum speciali, numer. I 4. dc Francti. ibi num. 47. post Lap. Alexand. dem Quo rium. 66. vers I. est , & Farinaccius ibidem num s I. Non est processus ipso Iure nullus, sed requiritur appellatio, quando recusans coram Xuctice iam prius recusato , comparuit post
recusationem . Secus, si non compareat, vel
si Comparendo coram eo , statim protestatus fuerit, quod non intendat per talem ComParitionem reculationi renuntiare, docent utrumque ut certum Franch. in capit.
Iudex num. 7. de ossi c. deleg in s. & capite eam speciali num. 47. de appellatione . Lo
bus Laurent. de Iudice suspect. cap. I . n meta a. de cum alijs multis ab ipso citatis. Farinacc. ubi supra num. 942. de capit. Ecs 3. essicaciter inde ostenditur, quia sic com- Parendo coram Iudice reculari censetur recusans eius iurisdictioni renuntiata prius fiacta recusitione , sed de nouo labiicere , at Per protestationem dictam , omnino hanc nouam subiectionem repellit ergo utrumque
113 Praedicta circa eundem nullitatem processus ipso Iure absque ulla appellatione a Iudice recusato facti esse vera de iure Cano.nteo, non autem de Iure Civili volunt Imol. in capite cum speciali num. I p. extra de appellat. Praeposit. Mediolan. num. Ao. & alii praeeipue decis num. 33. qui tantum dicieri esse probabile . Verum multo probabilius indieant ita etiam se habere Lancellot. a ,
tract. de attentatis cap. 6. num. . . dc cum
alijs Farinaee. ibidem num. 9ψ8. xis Sicut etiam pari modo, quod supra omissum, hic obiter attingo, non desunt, qui probabiliter sentiunt Iudicem delegatum ad Vniuersitatem Causarum posse de Iure Ciuili in totum tecusiari, ita videntur sentire Iason in leg. apertissimi num. 3. ver 3. limi-mita, capite de Iudiciis. Pacian. de prob. Iibro secundo cap. s. num. a. de aliis citati a
Farinaccio num. TIT. dc 738. contrarium . tamen, ut magis commune 8c receptum docet ipse Farinaccius ibidem num. 73s, cum Marandi de ordine iudiciorum pari. 4. distin. . num- o. Quintilianus Μandos in praxi commission. in 8. sermu I. ver, adiunctum Iacob. Laurenti de Iudic. fuspect. Capit. s. num. V. 8c cum aliis affrmantibus, quod I dex delegatus ad uniuersitatem causarum. , aequiparetur quoad hoc Iudici ordinario,neutrum scilicet posse in intum recusari, sed utriaque esse dandum adiunctum: de Iussi ordinatio constat ex tex. ad Authen. si vero contig rit , C. de iudiciis, da tradit ut certum idem Farinac. num. 736. de mente omnium. Atque hactenus de materia recusationis tum in cona
muni pro quibuscunque lucibus; tum in partiaculari pω DD. Inquisitoribus.
De eonintutu,seu examinibus νeorum , maxime contra fidem Catholicam delinquentium; de Modis item, quibus isti eννμes suos obtegere curant, O is cautelis, O Hys obseruandis ab Inquisitore, dum ipses examinant, maxime pro inuectigatione
a o S T deelaratam inualidam Iudicis, aut Inquisitoris recusationem, vel stante viaiditate eius M post noui Iudicis, aut alicuius adiuncti electionem I siue nouus, siue vetus Iudex QIus, auex cum adiuncto ad reum eareeratum constituendum, de examinandum statim Procedit. Propa tera nos etiam post traditam rapite praecedenti materiam recusationis , ad expositionem doctrinς, secundum quam Iudex, vel Inquisitor de constitutis, de examinibus cuiusuis delinquentis decernit,3 attento executionis or,ne. Consequenter hoc capite procedere debemus. Pauca ad modum in particulari, quod inuenire potuerim. Τradunt doctores, tametsi perplures euoluerim de examine reorum Pro aliis tribunalibus, ne dum pro nostro Sanctae Inquisitionis, contenti sorte iis, quae deis examine testitim ab eis copiose expenduntur, 3e a nobis iam alibi pro nostro instituto ex mente i serum doctorum sussieienter indieata suere. Vnde hic perpensis in titulo proposito contentis cum Heymerico tertia parte direct . Senum. 7 . Penna ibi, de cum aliis breui nos expediemus.
20쪽
a tibisti Inquisitus in Sancto O eis eonstitiam. ι, qualiter, ac de quum ab Inquisitora
3 D Ro diuersitate gradus , seu disipositionis
v Inquisiti in materia fidum,multiplicandus
est numerus constitutorum eius vel etia ita minuendus adeo ut aliquando unum sufficiat, nempe sistatim dolictam cum omnibus circumstantijs tam quoad se quam quod complicis sponte , aut de plano fateatur. Praemissis autem in primo Constituto communibus ia- terrogatoriis circa patri , parentum proseiasionem, aliorumque circumstantias, ad euitandam omnino surgestionem, prudenter inis terrogatus ab Inquisitore reus prius in gen
re, di gradatim deueniatur ad particularia,deqitibus indiciatus;&interrogatur, etiam des complicibus, inod si persistat in negat tu , sepius benigne monendus in aliis constitutis
de manifestanda veritate, maxime quoad er
o D Ramotandam hic obiter id quod ex dicen-x dis clare parebit, nenipe multiplices esse gradus , seu dispositiones reorum Sanctae Inquisitionis. Nam praeter sponte comparcntes, de quibus iam diei initatis in ultimo capite Iibri z, dantur rei siponre consessi, qui licet
praeuentile mirimis indiciis . accedunt non νο-
cati, ad Inquisitorem, Sintegre delictum
eonfitentur, indicando etiam mentis errorem
Iti m rei de plano confessi, qui e contra vocati comparent in Sancto ossicio, sed i atim , sicut
illi, crimen externum, sic internum comple-3 te manifestant. Deinde rei in confitendo renitentes, qui si ex parte tantum admittant d Iictum, de quo inquiruntur, dicuntur diminuti, si vero nullatentis admittant, vocantur negatiui: sunt etiam vel pertinaces, εc relapside quibus infra suo loco. s Hoc ita praenotato, quod priores siue sponte sue do p: ano coni uos , certum est, quod suffetae unum tantum constitutum pro eorum examine, antequam a Fiscali denuncientur Ratio est quia in lite consessiim, non manet aliud iudicis ossicium quam condemnandi; iuxta i Iud Luc. I s. ex ore tuo te iudico,& ilis iud, consimis pro iudicato est l. i. & 3.ff de coiisessis traduntque Farinac. quaest IO.nu. Is Detrius disquis. Magic.lib. s. sect. ii. & alij ςrgo unico constituto sitffcienter examinatur, de ad condemnat oncm disponitur.
non manifestanda, vel in tacenda veritate in torum, vel ex parte , quoties constituendus, examinandus, di admonendus, ad eam to- ealiter satendam, ante promotoris fiscalis aeculationem. Non posse assignari verum nume. ridi constitutorum examinum, monitionum,
sed esse multiplicandum, vel minuendum pro qualitate cuiusque delinquentis contra fidem,
attentis indiciis magis,vel minus gravibus, gutde nouo emergentibusex praxi diuturna nostri Tribunalis Melitensis , ut certam deduco. cum vix quidquam circa hoc apud SeriptorexII resolutum inueniam. Apud Io m. Icijam singul. 94. num. 3 ab ae determinatione Numeri solum reperit, quod reus iuxta tenor m accutationis, & depositionis testium, pluries
Ia sit examinandus. Quamquam Simancas de a Cathol. Instit.tit. 4.numeri et O. esse saetendas tres moniticines reo indicare veritatem reaitenti decidit, antequam a promotore fiscaliaccusetur, quae Si mancae decisio ut plurimum II admittenda . Nec reprobanda omnino pro
aliquibus casibus illa Alphonsi de Castro It 1.
de tulta haeretic. punit. cap. I.amrmantis sus.ficere duas monitiones dummodo de his duabus . sicut de illis tribus intelligatur, quod fiant diuersis temporibus, seu constitutis, nam si in eodem constituto Φpius moneatur reus de fatenda veritate, non pro pluribus, sed pro unica monitione iuridica i abetur. interrogatoriis vero communibus faci dis in pri no reorum constitato circa paretes , di originem, circa exercitia, & ossicia educationis, circa loea commorationis, de similia tract. idem bimancas dict. tit. . n. I . Et red
dii sic rationem,cur de his sint illi interrogandi, ut ex eorum . inquit, eonfissione, quq stri benda est a tabellione intelligi possit, utrum vita eorum eum dictis testium congruat. Sed in primis necissarium est, ut de locis in quibus versati sunt, diligenter interrogentur primo ut videant Iudices an in locis ilIis verisimit sit, hqreses fuisse dictas ; deinde ut ex confessione reorum constat, eos in locis iIis fisisse. in quibus hqreses dictas esse probatur; postr mo ne salsis testibus Iocus relinquatur probi-ν di negationem constatam, loco, Se tempore Hactenus Simaneas totidem verbis 3 Transit statim ipse Simanchas nu 13. ad declarandum , qualiter pro euitanda, & pro ex minatione Iuridica inchoanda sit ista a generalibus quaesitis in quovis reo, nempe an sciat
causam , ob quam fuerit citatus & carceratus, qui si palam, de integre veritatem confiteatur, peracta maneat eius causa, ut paulo ante dia IT ctum.Si vero dicat nescire,cur captus, cur Vi
ctus fuerit, tum addit Inquisitor, quod nu quam Bleat Sanctum ossicium quemquam Gne causa citare, vel comprehendcre, aut in carcerem mittere, proinde conscientiam suam
exonerans, Ac Deum solum prς oeulis habens prospiciat an sorte dixerit, vel fecerit aliquidi 8 contra fidem Catholicam. Quod si neget aut, se non recordari asserat, facienda ei interroga toria circa locum, & tempus, an tali die, seu hora in tali Ioco fuerit, ut gradatim absque ruggestione circa dictum,vel Sctum in specie
de quo reperitiir in liciatus tandem interr Utur. ita Heymer.in 3. parte diricta n M. Ni 'i Penna, Ioannes Rotas de haereti c. parte- secunda num. 193. Dec. intract. crimin. lib. F. cap.36. num. I 8. Martin. deI Rio Disquis. m glc. Itb. F. sect. s. ver quoad primum, ec cum