장음표시 사용
391쪽
tractione. Iam sequitur ut instrumentirin mediatum , seu medium illud, cujus interventu anima virtutem sus m motivam musculis impertit, consideremus. Et illud quidem nihil aliud est, quam id ipsiuia, quod musculum influit, facitque ut contrahaturia tumescat. Sine hoc enim medio musculus quiesceret, ct mortuus quasi jaceret: Quidnam autem illud sit, quod se instar cunei musculorum fibris insinuat, ct easdem inflat, dispiciendum. Diversimode trac de re sentiunt Autores. Alii enim id fieri explicant per rem incorpoream; Alii per certa quaedam corpora fieri stannini. Inter illos praecipuus est stristoteles & Galenus. Ille Cop. VI. de Motionibus Animal. sic ait: Anima Dert
mus autem Cogitationem, Plantasiam, selectionem, voluntatem,s cupiditatem animal movere. Hae enim omnia ad mentem referuntur Appetitionem. Et cum juxta ipsiarn Animae sedesiit cor, a corde hunc motum proficisci ait, re quidem ut cap. 7. habet, a levi principio, quemadmodum a levi transmutatione temonis aut gubernaculi currus tranfertur uavis. Sic. D. g. a D-zi motu facto in corde, magna stibito in corpore cum ruboribAs spatioribus, tum horroribus f tmemoribus aliisque hujua modi contrariis sit alteratio. Unde Cap. 9. pergit: Iacirco alterato perhensum aut imaginationem loco hoc est corde qui circa principium, i e. animam est, s immAtato, continua DAul cum extenia tum contracta transmutanttir partes, ut necessario hanc ob causam in animalibus eveniat motus. Quod ipsum in eodem capite adhuc clarius explicans ait: Cogita pio vel sensus Iraeparat sMoPet imaginationem, imaginatio appepitum, appetitus asse Ziones, assiectiones Pero partem organicam. suamobrem smul intelligit pars organica, quod im edentam est, s incedis, nisi qui ipiam obstiterit. Ex quibus patet. Aristotelem statuere, quod potentia talis movendi seu motrix jam connata sit partibus. Quae tantummodo ab Appetito per nutum in Actum deducatur. Qui appetitus movetur aut a sensu principio externo aut ab imaginatione sprincipio interno Galenus vero illud a faeultate animali fieri docet his verbis. Cap. g. de Morti Musul. Lib. I. Musculus seu
392쪽
1imalis. V ervi igitur rivorum ad instar, ceu a quodam fonte deducunt uir cidis suas facultates. H. I. Et quamvis idem ibidem mediantibus spiritibus animalibus, qui ipsi sunt substantia seu
corpora in cerebri ventriculis separata, fiori doceat, dum inquit: Di in Cerebri ventriculis Spiritus Auimae primum Instrumentum, quo rufum is motum per univcryas part anima transmittit. Explicat se tamen alio in loco dicit: Non ipsos spiritus influere per nervos in musculos, sed eorum virtutes, vires, seu quod idem est , facultates Spirituum Animalium. Haec enim ipsius verba sunt: Lib. dg oculis Parti H. a. Cap.1. Animalis siquidem spiritus tu cerebri ventriculis existens sensum voluntarium mav- dat motum. Virtus enim usius per nervos penetrat ad citcra membra. Essentia vero in proprio permanet loco. Sicut Su totism uerem illuminat, i c tamen tu uno loco stat.
Ambo hi Autores in eo dissentiunt, quod a diversis locis pcincipium motus deducant. Galenus quidem a Ccrebro, tanquam Λ-nimae sede, Aris totis a coDi itidem ceu sede Animae. In hoc vero conveniunt, quod uterque musculum moveri dicat a re incorporea, Aristoteles ab Appetitu , Guleutas a Uirtute seu Facultate Spirituum Animalium. Ast uterque fallitur. . Nam quia Videmus musculum in actione mole sua augeri, statim ratio dictat, corpus ab incorporeo a Ugeri non posse. Incorporeum enim ese punctuin indivisibile, quod eum quanto nullam connexionem habet. Igitur aut statuendum musculum in actione acquirere majorem molem, sine additione novi corporis; quod est absurduat& impollibile. Aut illud, quod musculum actuat et mole auget ei Te corpus. Quod ipsum, nempe materialis in musculos, cum agunt & contrahuntur, influxus ad oculum conspici potest in limace phiala vitrea inclusu, animadvertente Charietone, p. 2ID. Oecon. Animal. ex Regio his verbis: Nam simul atque illa proropere incipit, non Diritus alii atque alii cum bullis conspicuis a nuda ad corpus me irem re inde ad caput perpetuo propcl utur.
393쪽
Simulatque vero limax quiescit mox bullularum a cauda ad caput suentium motus etiam ripitur. Si illa deinde rursus movω- tur , mox etiam bullularum isa mi conspicit tir a cauda ad caput progressus. H. I. Et in hoc quidem omnes faniores Philosophi &Medici consentiunt. In determinatione vero & definitione illius
corporis , quod infuit, magnus iterum est dissensus, XIV. Quidam putarunt eo us illud addstum esse Spiritum auram
vel aerem. Videntes enim quod vesica Spiritu seu aero immisso infletur 9 tumescat, di abbreviatione sui in longitudinem sinest pondus tollat: statuerunt, idem in musculo fieri. Et verum quidem est; tantam esse aeris vim, ut Io. Iuvenes robusti, sola seris e pulmonibus in vesicas totidem inflati xii tuto, singulari artificio, lapidem molarem tantae molist sil spithamae altitudinem e terra sublevare valeant. De quo consuli potest Colle g. per mentale Murmii. Sio v. g. detur Figur. M. vesica A B, cui, dum flaccida est & madida simulque in longum exiensa, aflixum sit pondus C; ct deinde infletur. Uidebimus Veseam contrahi In longum di. ampliari in latum, sic, ut longit odo ADt multo bre vior sit longitudine priori AB, asi latitudo viceversa longe amplior, ut ex adjecto schemate XI. patet: smulque appensum pondus C in altum tolli ad F. Verum 1) Si eodem modo ab aeminflari mulculus supponeretur; Quam ingens copia talis aurae rem quireretur, ct in qua 1 pecu tam diu isteret λ I. Si mus lus ab
aeris seu aurae additione tumidus evaderet , etiam muscuhis animalis viventis eo ipso momento , dum sub aqua demersu; actionem exercet, discissus, excluso hoc vento, bullulas in superficie aquae excitare deberet, quod in vesica discissa accidit. . Sed hoc non fit, ergo. XU. Porro animadverterunt aliqui, funem scemn, ubi aquae immergitur, α totus perhumectatur, crassiorem simulque sens biliter
394쪽
liter breviorem fieri & fortius trahere, ob mole culas guttularum aqueat una, seu ob aeris pressionem, seu propria vi gravitante, quam contra resistentiam motu privatam hoc est fῬbras funis exercent, poris funium insit malas. .Nam tanta vis e si guttularum
aquearum, ut poris ligni durissimi, ceu buxi, juglandis, sese in cuneare, & fibras ligneas diffringere valeant, cumque funis iue lignum fibris oblongis vel rectis & parallelis, vel obliquis, re
invicem contortis conplet; quot punctorum aqueorum cunei impetum faciunt, tot etiam interstitia concatenata replentur & di, latantur. Unde necesse est abbreviari in longum & tumescere in latum. Idem itaque in musculis applicari posse putarunt, sie tuentes, musculos eodem modo inflari a sanguine copiosius ex arteriis emisso, quam per sociam venam elabi & effluere possit. Sed longe alia hic ratio S . Nam I. funis inflatur decurtatur, cum madidus fit. gracilescit re elongatur cum siccescit. Musiculus vero quo maxime sanguine irrigatur, relaxatur, mollescit, & elongatur. Ejecto vero sanguine contrahitur, tenditur, induratur. Ut patet in corde & reliquis musculis, qui albicant, & pallescunt,
cum contrahuntur, rubescunt, cum dilatantur. Praesertim corda pilei tun & ranarum. Et a. quia, sive velimus sive nolimus semper languis amo it dc implet musculos. Ergo semper contrahi deberent. Et sic continua convulsio oriretur , aut Omnes musculi instar cordis pulsarent. Quin 3.) humectatio & re siccatio fit longo tempore, musculi contractio vero instar fulminis. Sed posito etiam, guttas sanguinis aptas esse instar cuneorum fibras musculosas dilatare & contrahere dicto modo. Unde autem sanguis tantam vim motivam & impulsivam habebit 3 a se ipso 3 certe non. Alias a se ipso moveri & circulari deberet 3 Sed ipse opus habet vi nil otiva scilicet musculo cordis, ct tam pigrum
is seipso motum habet, ut niti arteriarum musculorum & venarum motu & valvulis adjuvaretur; nunquam ex. cruribus ad cor per venas adscendere posset. Ergo , quia sanguinis motus dependet a motu musculi cordis & rei quorum musculorum, tanquam a causa essiciente, nam quo magis moventur reliqui musculi corporis,
395쪽
poris, eo magis motus sanguinis augetur, & pigrum sanguinem letnus exercitationbus artuum & corporis excitare; Motus sanguinis, qui est effectus, non poterit esse essiciens motus musculo rum, tanquam causis essicientis. Alias etlectus produceret suam causam, quod est absurdum. Si autem haec contractio nihilominus ab affluxu aucto sanguinis & stagnatione quasi penderet, in vastis musculis v. g. glutaeis & coxendicum, tempus iat longum prius requireretur, tum, ut copia sanguinis ex aliis partibus ad aliquot libras affueret, tum ut per venas absorberetur, & reflueret, ubi musculus ad statum naturalem restitui deberet. Ast videmus, musculos uno lictu quasi contrahi & subsiidere. Et si in digladiationibus, cursu aliisque exercitiis palaestricis, cum omnes fere musculi agunt, motus eorum a superfluo assiliente sanguina dependeret: sanguinis certe copia naturalis non sussiceret. Praeterea, si nudus homo super tabula extensus, positusque super lignum acutangulum in aequilibrio musculos crurum exerceret. deberet mutari aequilibrium ab assiliente sanguinis pondere. Sed hoc non fieri probavit Borellus. Inio sequeretur, Musculos exin
sangues non moveri. Cum tamen contrarium doceat experientia,
in musculis excordibus anguillarum, serpentum, ranarum discisin
sis & aqua elutis, praesertim in testudine, in specie si acu punga
tur. Ut ea propter Hel montius musculis propriam & singularem vitam tribuere non erubescat; quae etiam ad tempus post mortem duret.
Videntes autem aliqui, quod sanguis non possit en causa inflationis & contractionis musculorum, sanguini substituerunt cor, quod hoc ipsum primum mobile, a quo omnes motus dependeant, esse videatur. Quasi scilicet mediante velocissimo sanguinis iuomnes partes & poros impulsu , musculos moveat. Sed dum hoc statuitur; Id concedi petitur, quod prius erat demonstrandum, nam cum cor nihil sit aliud quam musculus, jam suo tempore id docente Hippocrate Tract de Corde: Qua de re videatur Dissertar. nostra de Circulatione tangianis. Quaestio recidet. Tom. III. Cec unde
396쪽
unde cordis musculus moveatur 7 Enim Vero, cum supponatur musculum non a se ipso moveri, sed ab alio. Et quidem ex illorum hypothesi a sanguine & corde. Cor ipsum quoque a se ipso non movebitur, sed ab alio. Et per consequens iterum, cum motus cordis sit effectus, cause suae essiciens esse non poterit. Deinde falsum est cordis musculum moveri, & tendi ab impulsu
sanguinis facto a Corde per arterias. Etenim duae arteriae coronariae communicantur musculo cordis quae longe alia ratione, ut reliquae arteriae sanguinem musculo cordis communicant. Non cum cor pulsat contrahitur, sed cum relaxatur & quiescit. Et tunc iterum per Venas in dextrum cordis Ventriculum expellitur, cum contrahitur. Unde contracto musculi cordis, non ab influxu sanguinis per arterias dependet, quia durante contractione nihil influit sed tantum emuit. Tandem posito, motum musculorum seri a vi in oliva cordis. Supponamus, quod ad sanguinis expressionem per totum animalis corpus requiratur vis motiva quae sequare post et resistentiam ΙC. librarum. Iam vero cum animal sublevare deberet pondus librarum centum. Cordis vis motiva augeri deberet decies, hoc est decies fortius pulsare di contrahi : quod est contra experientiam ct rationem. Et vice versa, quo fortius pulsaret cor in nobis , eo etiam graviora pondera sublevare prassemus. Sed jam nunquam fortius, quam in febre ardente cor pulsat. Tunc vero musculi maxime debiles sunt, imo quiescant, cum tamen ad tripudium ex hypothesi agitari deberent. Falso itaque consequente, falsum quoque erit antecedens suppositum. Musculos a vi motiva cordis Ino Veri.
g. XVII. Inter Recentiores Thomas Bartholinus sanguini substituit
spiritus animales, eosque solitarios excluso sanguine. Sangui-.nem enim ad nutritionem solum, ad motum musculorum vero nihil facere adstruit. Quando Cap. V. lib. I. de Musculis in genere p. m. 42. ait. Causa motus vir culorum nou tina est. Primaria sunt spiritus animales, accedente Lumine animali irradiante nervos, ut, dictum factum, ad mo. um nutu voLazartiae inciten
397쪽
tur, C pag. 4g. pergens inquit. Arterisus sanguis nutrimen to tantum es calori de innatus, CaroqVe iuri cxjurgens non motum primario perficit, scd robur, ta meliorem musculi motum. Nam in diurast, anguis arteriosis abundat in mΠyctilis, nsu ta men moventur, quia spiritibus negatur m fluxus. Et pag. s. Secundaria inquit causa est contractio musculorum spontanea seu promptum illorum obsequium ad recipiendos Spiritus animaias. 1 dem statuere videtur Cliarleton, qui sanguinis arterio si ne minimam, in motu musculorurn perficiendo, mentionem injicit. Sed de soli; spiritibus animalibus loquitur tota Exertit. XI. Oeconom. Animal. de Motu Musculorum. Verum pace tantorum Virorum, de re medica optime meritorum contrarium adseruere liceat, dicendo, sanguinem arteriosum ad motum musculorum adeo necessarium esse , ut sine eo in totum tollatur. Obser vatum enim est a Stenone dc aliis, ligato aortae trunco descendente, in cane vivo, toties cessasse motum inferiorum partium, quoties ligar tur; rediisse vero quoties religaretur.
Curii itaque ex Ictis constet, materiam illam, qute musculis in contractione additur, eosque inflat dc actuat; non esse solum sanguinem; quia in paralysi abundat sanguis, dc musculus tamen non contrahitur. Neque solos spiritus animales. Cum negato sanguinis affluxu, quamvis praesto sint Spiritus, pariter tollatur motus: Interim tamen musculi propriam, solidam de fi-brosam substantiam nihil influat nisi sanguis per arterias, di spiritus.animales per nervos. Tandem concludendum esse statuimus. Et spirituum animalium dc sanguinis arteriosi influxum simul requiri ad motum. Primario spiritus animales, 1ecundario sanguinem. Et in hoe quidem consentiunt omnes Cordati ex Recentioribus. Sed in explicatione modi inflationis ec contractionis musculorum; sive qua ratione Spiritus animales cum sanguinei lolud praestent; diversu node sentiunt. Non pigebit singulorum O piniones ingeniosas fati S dc curiosas excutere, dc quid in iis desideretur adhuc, notare.
398쪽
quondam Matheseωs in Universitate Neapolitana famigeratissimus. Qui in eleganti opere, quod de motu auimalium conscripsit S Reginae Christinae dicavit, Toto Cap. I. Piari. II. mentem 1uam explicat, quae breviter lic se habet: Cuin plerique musculi
ad imperium voluntatis moveantur; voluntatis autem imperium non nisi eX cerebro per nervos communicetur: non postit vero
musculis communicari substantia incorporea, neque aerea sed corporea. Illa autem corpora seu spiritus animales soli& solitarii motum contractionem musculi facere non possint, alias ecin nervis idem facerent. Sed aliud adhuc additum, quod in musculis praeexistat, requiratur, nempe sanguis arteriosus. Necesse esse ait, ut inflatio illa musculorum non aliunde quam a mutua effervescentia & ebullitione spirituum animalium cum sanguine eodem modo, ut si spiritus vitrioli cum oleo tartari confundatur, oriri concipiatur. In fluxum vero spirituum animalium Per nervos in musculos sic explicat: Nervos esse fasciculos seu
eapillamenta ex pluribus filis fibrosis intus cavis seu spongiosis
congestos , atque involucro membranoso colligatos, eodem modo , quo cannae indicae. Quorum cavitates semper sunt repletae spiritibus animalibus ad turgescentiam. Spiritus animales vero
esse substantiam fluidam subtilissimam purissimam a sanguine per glandulas cerebri separatam, S per medullam cerebri appensis
nervis instillatain, ct toti corpori communicatam. Iam eX canali spongioso aut ipsa spongia aqua turgida per se nihil emuere, ne guttam quidem. Sed requiri ab alia parte pressionem & impulsum, ut em uat. Idem accidere in nervis: Pressionem illam seu impulsum fieri ab imperio voluntatis in principio nervorum. Quo facto, uno momento quasi non aliter ac si intestinum bene Iongum aqua repletum S utrinque constrictum extensumque ab una parte comprimatur digitis, subito tanquam uno ictu commotio Seoncussio ad oppositum terminum intestini turgidi fertur ab altera parte effluere guttas spirituum animalium in musculos. Summam enim nervorum esse sensibilitatem & spirituum activitatem,
399쪽
adeo ut si nares vel minima festuca irritentur, totius corporist convulso sequatur, nempe sternuatio. Hos spiritus animales imperio voluntatis ad musculos delatos di eX tot nervorum extremitatibus quasi emulsos, ubi sanguini commiscentur, effervescentiam mutuam essicere, qualis fit a duobus contrariis spiritibus in
Chymi eis. Quod ipsum se ita habere probat Experimento Willi sit. Quodsi sanguini calenti spiritus vini, C C, fuligin. vitrioli, aliusque liquor spirituosus infundatur, miram ebullitionem & eL
ferueicentiam oriri. Supponit etiam, succum nerveum seu spiritus antinales naturam spirituosissimam salinam & volatilem habere. Sanguinem vero constare salibus alcati satis iuec acidis. Unde cum hic, sanguis scilicet, omnes fere fibrarum carnearum poros occupet: spiritus animales ex punctis nerve is affusos tantam ebullitionem excitare, quae rarefactione sua & bullulis tan- qua in cuneis interstitia concatenata fibrarum expandat in latum &contrahat in longum, unde musculus activetur: quam actionem ta1ndiu vigere ait, quamdiu ebullitio; ebullitionem vero, quamdiu aliquid ex nervis imperio voluntatis exstillatur, quo cessante cessare ebullitionem S actionem musculi. Et demum concludit, non mirandum, tantam Vim musculis inesse, cum constet funem madefactum a sola insinuatione molecula in aquearum in interstitia fibrarum funis tantam vim exereere. Quidni a spiritibus, eorumque ebullitione, expansione , & elasticitate tanta, qua convelluntur Abrae musculosae, expectandum esse.
Haec suit mens Borelli, contractionem musculi ab effervescentia Spirituum Animalium cum sanguine fieri. missisus v ro ExercitaI ione Medico - Phdifica de Motu Musculari hanc actionem sibi sub modo explosonis spirituum animalium S sanguinis tanquam pulveris pyrii, ob sulfuris & nitri combinationem concipit: supponit autem duo I. In musculorum ventribus seu fibris carnosis, particulas eIasticas se ipsas mo Vere aptas atque εαυ- τοφορους dc a sanguine arterioso, tanquam particulas ejus subti-
400쪽
tat, quia cor evulsum & musculus exemtus, item paniculus casenosus in recens mactatis animalibus sese movent. Quod tamen in statu tranquillo non prius quam ad imperium voluntatis seri autumat. Deinde in te Adinibus quoque adeste spiritus animales. per uer vos a cerebro advectos, quia tendines sen1um tenerrimum ad puncturas & vulnera habent. Nullum vero sanguinem asteriolum in tendinibus ad elle, quia si per arteriam, socia vena ligata, stramentum injiciatur, tingitur musculus, tendines vero albi manent. Secundum suppositum est hoc; Spiritus ex tendinibus in actu motus utrinque in fibras ventris musculi insilire, eumque aucto, numero Spirituum iustare & extendere. Quod ipsum exinde probat, quia ligatis fibris utrinque versus tendines, fibra se pars inter duas ligaturas flaccida anet, finibus ambobus verinius tendines tumefactis: Disiectis vero fibris in aliquot partes, mediae quidem partes exemptae per aliquod tempus contrahuntur, extremitates vero tendinibus adhuc continuae longius durant in contractione sed convulsiva. Ad cujus ulteriorem probationem adducit & hoc, quod simplices musculi qui in ventris medio insufflantur similibus utrinque tendinibus gaudeant. Ubi vero versus deraram v. g. partem anagis in actione insumandi sunt, sinistertendo hoc est contrarius amplior sit, idemque obtinere in intiscimiis compolitis. His praesuppositis contractionem musculi sic adumbrat : Spiritus animales eg tendjnibus utrinque in fibras cat-neas insilire, ibidemque cum insitis particulis sanguinis elastici pugnam inelio are eodem modo, ut ignis pulveris pyrii poris corrigiorum 1eu lori ingressus ibique irretitus, poros obstruens &cO- arctans corrugationem facit. Unde particulas elasticas liberas redditas expandi & fibras contrahere, spiritus vero residuos indetumescentia niusculorum resilire ad tendines & novo spiri tuum animalium per nervos affluentium commeatu augeri, sicut si brae carneae a novo affluente sanguine arterioso. Et Spiritus animales quidem esse Spirituoso Salinos. Sanguinis vero spiritus aut sulfureos aut nitrosos, adeoque contrarias naturae & ad explosionem aptae. Ut vero spiritus tendinosi post factum fibrarum carnearum expansionem iterum secedant, re musculus ad na