장음표시 사용
251쪽
OCTAVIUS. Ignobiles & ignotos , terrae filios nominamus. Eius filius Uupiter Cretae, excluso parente , regnavit, illic obiit, illic filios habuit; adhuc 3 antrum Jovis visitur,& sepulchrum ejus ostenditur, dc ipsis sacris suis hu
neque opInabar, neque censebam, Eamfore mihi occasionem: ea nunc quasi decidit δε eaelo. He rald. I Ignotos terrae filiorJ Eadem Tertuli. Apolog. Lactant. lib. I. Auctor. lib. de orig. gentis Rom. Primus in Italiavi ereditur venisse
rum hominum simplicitas , ut advenas , quod eorum originem ignorabant , coelo , O terra editos non
folum ibi erederent , sed posteris
Uirmarent. Omnia enim e caeis Io , & mari orta eredebant. ita ignotorum origo ad coelum , aut mare relata , ut Coeli , aut Neptuni filii crederentur. Serv. in Virg. Scholiast. Apollonii, monstrosos terrae filios , truculentos Neptuni habitos scribit. Scholiast. Aristop. τους γηγενεὰ appellatos
γιγα Τας. Ex quibus disci nus, quid Iuvenalis Sat. 6. fraterculo Gigantis notct. Nae v. apud Prisc. Titanes filii terrae. Orpheus in
γλαατεκνα. Sane Persio, & Cic. tetrae filii obscuris & ignotis parentibus orti. Ion apud Eurip. Γῆς αρ' ἔκπεφυκα μ προς ; Platon. vero Timaeo Athenienses γ γενεῖς,
Ignotos O ignobiles terrae filios
nominamus J ter tuli. apolog. cap. Io. Terrae filios vulgus vocat, liorum genus incertum es. Cicero
lib. . ad Trebat. Epist. s. Terra filius. Et ad Atticum Epist. I . lib. r. Huie terrae filio, nescio cui, committere epistolam tantis de rebus non audeo. Elmen horst. Ignobiles o ignotos, terrae filios nominamus J Servius ad lib. I. Georg. Achelous terra fusa Alius icitur, ut solet δε his diei, quorum per antiquitatem Istent starentes. Plura observabamus ad Apologet. cap. Io. Herasus. Et ista loca , quae ad Tertullianum citaverat Heraldus , Quintiliani ac Livii, ea sub suo nomine his apinposuerat Ouetelius , omnino igitur inducenda.
Terrae enim ct caeli filius J Hoe
de Saturno legitur apud Lactantium lib. I. divinar . instit. cap. 2. quasi obtervationis istius auctor esset Minucius. & tamen accepe rat ex Tertulliani Apolog. quem librum non legerat Iactantius cum Institutiones suas scriberet. Rigaltius. 2 Dpiter Cretae regnavit
Iovem. Servius lib. 7. AEneid. l.
4 7. Chrysost. in Epist. Pauli ad
252쪽
M. MINUCII FELICI s.XXIII. otiosum est ire per singulos, & totam
seriem generis istius explicare, cum in primis parem xibus ' probata mortalitas, in ceteros ipso ordine successionis influxerit Nisi forte 3 post mortem Deos fingitis: ' &, ederante Proculo, Deus Romulus : Sc Juba, Mauris volentibus , Deus est: divi ceterireges Theophil. lib. I. 3c et . Euseb. lib. I καγανα ι Vide sen. init. de morte
. cap. 3. Clem. Protrept. Lucian. l Claudii. Moetverus. περι Θυσιω- . Arnob. lib. 4. Lactant. l Pejerante Proeulo Deus Rom lib. I. cap. II Mo erus. . t Ius J Tertuli. contra Marcion. lib.
otiosum est ire per singulos i 4. cap. 7. Romulus ascensus sui in Lactantius : Otiosum es persequi l coelum habuit Proculum .rmatosneula. Heraldus. t rem. Et Apolog. eap 2I. Plutarch. Otiosum es ire per sivulos, i Gmul. pag. 3 s. Floruslib. I. cap. m. J Locum hunc Minucii cita-l r. Iulius Obsequens de prodigiis
vit Hetaldus ad Tertullianum Α-l cap. I. Lactant. lib. . cap. I s. pologet. cap. Io. Otiosum es etiam i Augustin. de civitate Dei. lib. 3. titulos progequi. Suetelius. l cap. I s. l. 22. cap. 6. Iustin. Mar-1 Probata mortalitas J Ourm l tyr Apolog. 2. p. 62. Tacianus1iana his apposita videbis omnia l contra Graecos pag. xso. dicit mer- in Elmenhoistio ad Arnobium t cede eonductos , qui sacramenta pag. Io, ut non debeant OuZelio i contenderent, se vidisse homines attribui. t in coelum ad Deos ascendentes.
3 Ps moriem Dres fviiisl l Apud Niphilinum Augusto fol.
Vide AEneam Gazaeum. Theoph. l m. Livia Numerio Attico sen Athanas. adv. gentes e Pωμυκι a tori deetes sestertium sto. millia σοβαλίος--πola αὐτῶν l aureorum dinumerat, quod is . ,ξανlαι βασιλιαε, η πανlαs, . t jurasset, se Augustum in coelum αν αυτοὶ βουλώδεα , 6 κρίνωσι, δερ l ire vidisse. Elmenbos. μα'ζουσιν - Θεοῖς νιν , εὐ- i s Iuba J Tertuli. Apol. δε--γραφουσιν. Wo erus. t rus.
Et , pejeraηtel Scripserim , t Iuba Mauris Deus esJ Lactan-
ut pejerante. Meutuus. l lius i. I. cap. I s. Tertu lianus Α-Pejerante ProculoJ Plutareh. ini pologetico e. 24. Elmenhors. Rom. Liv. lib. I. cap. i s. Solenne i Et Iuba Mauris volentibus L eur autem in ατορ σι Imperatorum , t esJ Cyprianus: Mauri vero mat- ut aliquis iuramento assereret se i nifeste rges suos retunt te tit oessigiem Imperatoris in coelum i velamine Me nomen obtexunt. Tex- ascendentem vidisse. Iustin. Apol. t tullianus dixerat: Mauritaniae re τι ἀποθ--ονώς παρ' l guli sui Hi sunt. Utroque argu-
αξιουδες , ὀμωδα τινα προσανευ Iuba Mauri, volentibus Deus es Iεωρακέναι tiὲ τ ονρανον π κατακαέν- l Quum priores id egissent, ut
253쪽
reges qui consecrantur, non ad fidem numinis, sed ad honorem emeritae potestatis. Invitis his denique hoc nomen adscribitur ; optant in homine perseverare, fi ri se Deos metuunt ; 3 etsi jam senes, nolunt. 'Ergo nec de mortuis dii , quoniam Deus mori non possit; nec de natis, quoni*m moritur omne quod naicitur; divis
Tertulliano, Cypriano, Lactantio
veri ras hujus sententiae constaret, admiscuit etiam se his ouetelius, partem notae impudenter ex eis describens, partem posteriorem furtivo calamo rapiens ex Hugonis Grotii ingenio ad Matthaeum Xxri, 4 , ut laciniam divino tetragrammato signatam bie intempestive & inepte ostentaret. Sed insequentes controversam referre inceperunt de Iuba& Mauris, non alium in finem , nisi ut ostenderetur posterior dies deterior priore. Quid enim an ignotum est quid acciderit Mauritaniae & Numidiae quondam Iubarum regno i An Minucius Felix nihil nisi Mauritaniam Caeci-reensem audiens potuit aliter scribere , quam res erat, & constitutio Principum Romanorum exigebat Gronovius.s Ea dixi ceteri reges qui eoπ- ferantur J In hac consecratorun, vel principum vel ad eos pertinentium serie Ouzeliana nihil est, quod non ouetelius ante vidit apud alios diligenter collectum; α tum ipse citat Onuphrium, tum partes sumsit ex Giunetio de iure manium II, s. Et cur de Principibus Romanis praetulit agere,quam de regibus, ut exigebat Minucius Scilicet illorum notitia
magis publica. Sed agendum de Regibus peregrinis. Groποωβι. t uersitis bis denique hoe nomen adse. J Id certe Panthea declarat apud Lucianum pro imaginibus et
aecidit, imo mortuo. Negus enim
ad hoe factnm religiosis animus c Deo sum mo dieatus ad ei potui
set, ut erroris illecebrin ex nom
ne suo superstitiosis homiuibus ipse
1 Fieri se Deos metuund Hinc Vespasiani jocus, qui prima momoi aeressione , ut , inquit, puro a Deus fio. Suet. in Vespasiano. Vis de quae notabamus ad Apologeti cap. 3 . in haec verba: Maledictum est ante apotheosim Deum Caesarem
rigo. e. s. i. senes. Non sunt ergo
n. d. m. e. Meursius. In Woweti
editione legitur Oetiamsi senes notant. Ergo nee de mortuis Dii sunt. Similiter Elmenhorstius Han viae . sed contra MStum. In ali num orbem haec desert Gallicus interpres : ω erodientsipeu devenir Hevae parce moFen, qu iis P prehendent m me en lear virilis e. Apparee tamen legisse junctim e F. Gronovius. Ergo nee de mortuis dii, quoniam Deus mori non postJ Al. E. n. d. m. Elisun , q. D. m. n. pol s. ouzeli. . Νι n
254쪽
divinum autem id est, quod nec ortum habet, iacC OC casum. Cur enim si nati sunt, φ non hodieque nascui tur ξ 3 nisi sorte jam Iupiter senuit, di 'partus in Junone desecit : & Minerva canuit antequam PCp Crit. An ideo cessavit ista generatio, quoniam nulla hujus modi fabulis praebetur assensio Θ Τ Ccterum si dii creare possent,
et Non hodieque nascuntur JGama det iterum uti argumento , quo debellavit monstra olim jactata
mili argumento usi Tatianus, Theophilus, Seneca apud Lactant.
ctantius lib. I. cap. I 6. Cum vero dieantur aliqvi ex aliquibus nati rconsequens es, ut semper nascan-ιur; siquidem aliquando sunt nati: aes, si aliquan nasci desierunt rsire nos convenis , cur, aut quan
Eo desierint. Non iliapi Seneca ἐn libris moralibus phtu opbiae. suid ergo es, inquit, quare apud poetai salacu ius yuppiter ὐμ- eii liberos fouere' Utrum sex ue- marius factus est ω illi lex Papia fibulam imposuit ' an impetra viii jus trium tib/rorum ' an tandem ilii venit in mentem: ab alio exspectes , alteri quo feceris φ Et rimet, ne quissibi faeiat, quod ipse Saturno. Elmen horst. 4 Partus in Iunone defecit J Ta-cianus contra Graecos sol. 28 .
ue Caeterum si Dii creari possent, interire non possentJ Theophilus
ποθ' υπηοξεν. Vertit Conradus Clauserus: Et quidem Deorum , si modo nati fuere , saecunda O copiosa repereritur generatio. At ubi nunc
Deos gignere sendi potes 8 Nam si tum genuere O geniti sunt, oportebat eorum generationem bue inque porrigi. Siu secus res se babet, certe infirmum Deorum genus reputa. bitur. Aut enim senio eonfecti generare desierunt, auι mortui sunt, aut e viventium numero penitu sunt sublati O in nihilum redant. Si enim aliquanaeo Dii nati sunt, eorum generationem huc u Ne protendi nece loris erat , quem δε modum is hominum generatio, ex quo caepta es, non est intermisb. Hine tandem illud consecutum coia
ligeretur , plures se Deos quam lbomines , fleuti O Sibila perhibet. Nam si generationi dant operam, immortales permanent, profecto nunc major Deorum quam homi-
255쪽
possent, interire non possent ; plures totis hominibus
Deos haberemus ; ut jam eos nec coelum contineret , nec aer caperet, hec terra gestaret. Unde manifestum
est, homines illos fuisse, quos & natos legimus, &
mortuos scimus . . ' Quis crgo dubitat horum imagines consecratas Vulgus orare, & publice colere, dum opinio & mens imperitorum artis concinnitate decipitui. aurinam foret affluentia, siquidem quae
sati crudelitas, ipsis immortalitatem adimere malexet J Et m en horst..c Si dii ereari possenti MS. crea e, ut repraesentat Rigaltius. male. Ou-zelitu .Quin & ante Rigastium Heraldus edidit errare in utraque; immo & ipse Sabaeus in prima omnium,& mox Ursinus,non tantum Rigali ius, quem solum citat OuΣelius, male non permittens his intervenite activum,& sicut interireveri gli magis ad neutrum, ad eandem naturam fingi statuens debere ver--bum praecedens. Id quidem si se- cillet Minucius, nemo foret vio- laturus, ut Cicero lib. t de Orat. c. 67 nasci prius oportere, quam emori, quod plane imitatur in praecedentibus auctor. Sed quum M S Iiber testetur activo usum,
certe indulgeri id debet auctori, & recte dixit,s dii ereare popent,
interire non pusent, ut quod nunc dicit ereare, in capite xx Iu dicat procreare e cum fi eunuchos Deus . vellet , posset procreare , non sacere , infulciens ita huic dialogo
- Utrumque verbum simplex&eom-- positum , exemplo sui Ciceronis, quem notaverat lib. II de Oratore - cap. 28 dicentem cum ego hunc oratorem crearo , aluero, confirmaro, mox subnectere quem procrearitis eduxerit , eam non vestre bornare. Gronovius.
I.Plures totis hominibus Deos haberemus J Plinius Hist. nat. 2.Major exsitum populus quam h minum in leui, po3est. Rigali. α Quis ergo dubitat horum is
gines 3ce. J Collectio quidem haec
trahitur non violente, ut eam I
erari Minucius possit ; sed nomia debellat gentili simum , qui praeter horum simulacra , quae ex origia ne sua sic prosternit auctor, j chabat multa se habere Διοπετῆ, quae vulgata sunt, & de quibus nihil prodit nunc auctor, quod
tamen ierat necessarium. Neque enim potuit tam pro vili ea ducere, ut attingere dedignatus fusrit, quorum Venetatio tam profundas in omnium animis radices
3 Artis concinnitate deeipitur IIngreditur Minucius locum communem & notum omnibus, etiam
ipsis quondam gentilibus, quorum lunt praeclara illa & similia prorsus verba, ut Plutarchide colossis.
Δολαῖς quibus utebatur Pricae at Pauli epistolam ii Timotheo scriptam cap. m M. f. Cui prorsus geminum praebet Lucianum in notis ad Matthaeum x in i, 27,
ut describi nuu sit sausa. Caet
256쪽
auri fulgore praestringitur, argenti nitore & candore eboris hebetatur λ Quod si in animum quis inducat to mentis quibus, & quibus machinis ' simulacrum omne formetur, erubescet 3 timere se materiem, ab artifice. ut Deum saceret, illusam. Deus enim ligneus, rogi ortine, vel ' infelicis stipitis portio , suspenditur, ca
eum hac ipsa Minucii parte nuper coactus suit uti Cl. Balaagius in opere iam citato pag. I 3 I 6 scri
inia polissura det argent Iesebisuit, cur la bianebrar de Zavoire In fur-prenae. An credibile id est 3 an non vident ipsi poetae An non in usu quotidiano multa talia hahebantur extremam artis & m teriae praestantiam extrinsecus ostendentia; nee ideo tamen ad cultum aliquem excitandum suffeceram. Gronoυἱ-.
et Auri fulgore perfringitur JHilarius in Psalm. I 34. Praelis metaturum honorem Diis, quoisibi secerunt , quaerunt : auro eos argentoque formando. Elmenhorst. Auri &e. ardenti J Haec plexumque in nobilioribus iIlis simulacris aderant , ut patet ex Psalmo 134, I , ubi alia annotata ab viris doctis. Hinc etiam in verbis equentibus Deus aereus via argen-seus, quum Batthius citaret ODeus argenteus via aereus. Cl. Ga- Gherus, in Cinno pag. Α 6'. non fine probabilitate conjiciebat pro secunda voce aureus forsan seripsisse Minucium, quum & Herodotus aureum suisse dieat, & hane
argento pateat ut praemittatur. Non male tamen di versitas materiae eodem modo tractandae ponitui. Sed de pro eo quod saepius Desum exhibetur, vir ille doctus suspicatur suisse sortean legimus vel simul factum e etenim temet
tantum id duntaxat Amasidi factum memorare historicos. Quod tamen non magnopere stringit rut enim semel id in AEgyptio rege memoratut , ita licet non memoretur , supponere tamen licet ac oportet eidem contigisse Laepius,& non tantum eidem AEgyptio Resi, sed etiam alteri ejus regulet
Nisi placeat vasculo saepiuι, ut μ-
Heinsium ad Claudiani librum Ide raptu Proserpinae et 47 3c IIa s. 3 31. Gronovius. 3 Temere se materies ab arti ce , ut deum faceret, illusuml MS .
timere se materiem. wΟNer. Erubescet timere se materiem ab artifice, ut Deum faeeret Husam Ita edidimus MS. Reg. auctoritatem sequuti. Legebatut antea, Erubescet temere se materiet , ut Deum faceret, iussum. Nullo serisu. uuae autem hoc loco di sieruntur a Minueto, ea omnia explicata sunt ad Tertulliani Apologetiaeum. Herald. Timere se materiam ab arti e
257쪽
bullus Elegiar. lib. I. Eleg. IO.
Neu puriat prisco vos rise est-pite factos,
Sis veteris sederincolusisor. Tune melius tenuere fidem x eum paupere euisu Stabat in exigua figneus ade
Propertius Elegia 4. lib. 1. Stipes acernus eram , propera tifalce dolatuT, Ante Numam grata paver
in urbe Deus. Prudentiusγερι σεφανων in Romano Martyre Deafriaro supplicaresipiti. Arnobius Iib. I. Pag. 4. Duneum appellat. Elmensors.
tius I x. Sat. s. Olinstruneus eram ficulnus, ἐπ- utile signum. st in Carmine Liberor Sed lignum rudevillieus Hiavis, Et dixit mihi, is Priapus ego. ouetelius. Runeinatur J TettuIl. Apol. D Deos me os per omnia membra neumbunt, aseia , ω runcinae, O sobine. Inde-Clem. quirationem, & otiginem consecrandi Iigna , & lapides fuse exequitur. I Uerus. 6 Deis areiu vel ardentem
in immunis vaseulo J Philo περὶ
Id est: Statuas ωsimulachra m morare quorsum attinet, quorum materia saxum P aut truncus est , paulo ante Informis , vexatus sa-brorum in riir, evius cognatσpam tu versae sunt in serias O peu via , cateraque vasa sordida, ambibenda feretis usibus. Tertullian. Apol. cap. 12. Quantum igitur omis vestris, nomina solummodo
video , quorundam veterum momtuorum 9 fabulas audio , O saera de sabulis Neognosco. Quantum autem de utieris 'sis, nibi aliua
Heprehendo, quam materis ororerese vaseulorum inserumentorumque eommunium , vel ex iisdem vaseu- Iis Min umentis quas fatum consecrarione mutantes, licentia artis transfigurante , ω quirim tanta
moliorissime M in ipso opere fare
tege , ut revera nobis maxime, quι
propter Deos ipsos pummur, βω- tum pinnarum esse possit, quo sedem ipsi patiuntur ut fiant. Elm.
Deuν aerem vel argenteud Edit. Rom. male et Deu* eerem vel ar. Heraldus. Deis .ereM vel ardentem, M. Pulehra omnino sunt, quae habet hane in sententiam Arnobius lib. 6. adversus Gentes: Simulacra tua, quae vos terrane, ' quaeque templis in omnibus proserati atque humiales adoratis, ossa , Iapiris , aera sunt , argentum, aurum, te .fignum sumptum ex arbore , aut commixtum glutinum g sor exornatibus sortesse meretriciis, austen matiori mundo , c melinis ex
258쪽
z o M. MINUCII FELICI sgenteias de immundo vasculo, ut saepius factum R-gyptio regi. conflatur, tunditur malleis, dc incia di-bus figuratur: & lapideus caeditur, scalpitur, q& ab
εάsibus, aut ex Indisi animalis den-ιe, ex cacabulis, ollulis, ex can- elabris, ex lucernis , aut ex aliis obseaenioribus vaseulis congesta, eonsata, initas Deetes ducta sunt, a que ιn formas , quas cernitis, exierunt: fornacibus incocta Hurinis , ex incudibus O maueis na-sa, tornis ria Ia , Aeseobinata limi ferris, perforaculis, a Iciis , secta, Olata , ecloga; terebrarum ex cavata vertigine, runcinarum levigata de planis. Vide etiam quae sequuntur. Refer huc quoque illud Prudentii in Romano Martyre:
Miror quod ipsum non sacrassis
No: templum aras se e Phidias habet, Fabri deorum , vel parentes Numinum :
ui fleaminis insitissentsegnius,
Non esset ultas Iupiter eonsatilis. ouetelius. I De immundo vasculo J Tertuli. Desimulacris nihiI aliud δε- trebendo , quam materias eqse υa- suorum, . Prudent. Deos quos trulla , pelvis , cantharus, farragines , fracta O liquata sontulerunt vascula. wΟwerus.
ineudibus. Meursius. Iu ineudibus figuratur 4 Arnobius i. I. pag. M. Venerabar nu
impurato. quam lectionem confirmat Athanas. adv. gentes. Prudent. Flevit impuratus occbum. Wowerus.
impurato homine levigatur J fIustinus martyr Apolog. 2. pro Christian. pag. 44. Tι - δεῖ -
Id est: Quid enim opus es , apo
vos qui scitis commemorare , gust modo artifices materiam tractent , polientes eam , incidentes , consantra , se pulsantes , O ex in-
bonsis sepenumero vasis, figuram
tantum mutantes O conformantes, atque exinde Deos cognominantes.
259쪽
hnpia lato homine levigatur; nec sentit suae nativitat iginjuriam, ita ut nec postea de vestra veneratione curuturam; i nisi forte nondum Deus fax uni est, vel lignum.
nem omnem esse, verum etiam cum
contumelia eam Dei feri statuimus: cui ineloquibilem claritatem se formam obtinenti in rebus eorruptibi- Iitati subjeVis , γ' cura egentibus nomen inditur. Atque horum opifer impudicos ει omni praυitate , ne scelera eorum singulatim dinumeremuε, obsitos esse, certo nostis, quippe qui ancidas etiam Iaru operis istiusmodi adbutrices conssu pravi. O stuporem e fulmine attonitum J Homines impuros Deos, quia rentur, fingere 9 transformare temini : ω fanorum , ubi siti consecrantur , ese reponuntur, custodes atque aedituos eonstituere vos ricitis: non prospicientes θ' cogitatu O di Au nefas esse, homines Deorum cusodes facere. Et mentior stius. Et ab impurato homine levigatur J Haec est lectio MS. Reg. fa-De verissima. Nam inter alia argumenta , quibus idola destrue bant , vel hoc utebantur , quod ridiculum esset impurati saepius & 1celeribus cooperti artificis opus,
Deum ex istimare , quod & Celsus ipse fatebatur apud Origenem
que ce nest encore quune pier Ue , ou du bois , Largent ld certe verum est. Sed sic obscurat omnem dulcedinem interrozationis vel suppositionis Octavianae, neque quidquam attendit ad i si id non niDem, unde nec proprie exprimit Id enim agit Minucius , ut iii ridicula, quae formari posset, exceptione contra suam jocolam loquutionem praeveniat, dicens nisi putarent in illo , quacridui nequit optimo jure dici Deus, tunc sem per haheri dcbere nudam tu dem materiam. Quod licet meis rum verum sit, tamen in praecedentibus noluit sic loqui , quasi materia nuda tractaretur ab sta-ciratio, sed Deum jam tunc dixit ligneum , argeni eum & lapideum, eumque dixit suspendi , caedi, dolati, runcinari, tundi, figurari inifruinentis violentis , sculpi & laevigari, Hic supponit ocis cursurum ethnicum Idololatram& exclamarurum se non credere jam tunc exstitisse Deum , sed adhuc esse merum saxum lignumve vel argentum , concludetque consecrationem esse & adis orationem, quae faciat Deum ; ae que scilicet stultum, & de pei denti ab hominis voluntate. Agno si eus igitur momentum oppositionis ab
ethnico factae dicit planissime, nisi forte nondum Deus saxum svel livum O argentum , non' ut
260쪽
gnum, Vel argentum. Quando igitur hic nascitur ecce funditur , fabricatur, scalpitur. nondum Deus
est. ecce plumbatur, construitur, erigitur . nec adhUC Deus est. ccce ornatur, Consecratur, oratur, 'tun Cpostremo 3 Deus est; cum homo illum voluit, & dedicavit. XXIV.
acquiescat, sed ut majore ludibrio
hominem ineptum verberet, ejus-ue occasionem fatis jocose arcest in istis sequentibus. Debuerat intelligere mais teutfre tandis
Ue ou bois ou I'ardent. Hunc etiam vincum proposuerat illustrando Barthius libr. x Li I adversa r. cap. 28, sed haec verba maluit abscindere & praecedentibus non addere, Mescio an veritus offensam, quam
in his sit aliquid molestum, quod utique nullum est, nisi quod ex Gallici interpretis exemplo pateat aliquos sibi id finxisse immerito.
In vertit autem satis notabiliter ordinem materiarum, quem illis antea dederat , & saxum nui cpraemittit, forsan quod id fuerit
I Funditur , fabrieatur, sculpitur , tunditur maluis 4 Hieronym. lib. D. in Esaiam cap. 4έ. sol. i s. Quis possis hoc credere, quod Qeia , lima , teretro , malleoque formetur Deus , vel in prunis simulachra sudantur , υeInorma, runcinu , O angularibus, circinoque in Deos repente confargant. - Aleia , teretro, Iima O runeina formant Deum suum, 9 eudunt maueo, atque inaurant. Prudent. in Vincentio Martyrepag, I72. O vfra inanis vanitas,
Coli iuben1is numina. Exelyn sabrili manu, Cavis recocta O follibis.
Luae voce, quae gressu carent, Immotu, coeca, elinguia. EI- mentior stius.1 Tum postremo Dein est , qu mhomo illum voluit J Hare lectio este M S. Reg. Legebatur antea, quum homo ille voluit , sententia minus commoda. Postea , animalia muta naturariter juι antedidimus pro indicant, quae erat Rom. editionis lectio. Hoc autem de argumento plura diximus
ad Arnobii lib. s. & I ertulliani Apologeticum. Heralius. 3 Deus est , eum homo ille vo Dii J D. Clemens recogn. lib. 4. pag. 8 I. Et tamen quis ita sine sensu inet enitur , cui persuaderi debeat , ut idolum eolat , sive illud ex auro , De ex quolibet in
ta o factum sit, cui non palam essid esse illud metalium , quod artifex voluit ' uuomodo ergo inesse ibi HGinitas putanda es, quo si
noluisset artifex, omnino non esset. Lactant. lib. 2. c. a. August. in Psalm. 8 s. sol. 6 F. Theophilus lib. et . ad Autolyc. Athanas. contra gentes sol. I 2. Hieronym. lib. I 2. in Esaiam cap. ΑΑ.. Ei-menhors.