M. Minucii Felicis Octavius cum integris Woweri, Elmenhorstii, Heraldi & Rigaltii notis aliorumque hinc inde collectis ex recensione Iacobi Gronovii qui emendationes & explicationes suas adjecit. Accedunt Caecilius Cyprianus De idolorum vanitate. & I

발행: 1709년

분량: 537페이지

출처: archive.org

분류: 로마

231쪽

rar M. MINUCII FELICI s

ficatu verna antiquis linguae Latinae aucto libus proprie dicta ac-- eeptaque suerint. Cum enim aD satoria illa, sive transfixoria, ut Papias vocat, quorum in coquina usus est, & quae in Gallica Minucii interpretatione merito

ridet Tristanus , ad Dianam Ephesiam extruendam nihil quid uam facere viderent ; non nisi

e verutis sive jaculis Dianae venatricis Minuciana verua accipi explicarique poste uno omnes, quod miror, consensu censuerunt. Unde factum , ut tot summi &incomparabiles viri ad vocem il-

Iam interpolandam certatim conspirarint. Ego vero adversus coniuratum agmen verna ista extraritium esse assirmo , eaque nec

Dianae Ephesiae , nec Minucio subtrahenda pertendo. Nam Verua haec quibus Dianam suam exstruebant Ephesi, non pila aut veruta sunt, sed fulmenta ferrea oblonga, quaeArachiis supposita totam mammosi pectoris molem sustinebant. Cum enim antiquissimum hoc signum ad AEgyptiorum simulacrorum instar pedibus esset arcte cornpressis, tantilla basis superina posito corporis ponderi serendo impar, adminiculis suffulcienda suit ; quibus subtractis universam molem fatiscere & collabi necessum erat. Ea fulcra sive sustentacula, quod ex ferro longius producta essent, Ninucius propria & eleganti voce verua dixit, non sequioris, quo vixit , sed Augustiei saeculi usum secutus. Nam Guilfarium Latinum optimae notae, quod in tribus vetustissimis codicibus Vaticanis extat, verua virgas & virgulas ferreas interpretatur. Eλmque explicationem veram ac g nuinam esse res ipsa me docuit rcujus etiam nunc te meminisse arbitror, Eminentissime Cardinanis, quod juxta mecum oculis eam olim usurpaveris. Anni enim sunt, ni fallor, quindecim , cum Jesultarum societas ad S. Andreae in Quirinali , dum novae aedificationis fundamenta moliretur, lapides aliquot Tiburtinos prae grandes ordine quadrato dispositos offenderet: quorum duo ita erant inscripti, uti cum te lubente & amminiculante ex saxo sta bro, & male polito excepi.

HAEC. AREA. INTRAHANCCE DEFINITIONEM. CIPPo-RVM CLAUSA. VER lBVS. ET . ARA. QUAE EST. INFERIVS. DEDICAAETA. EST. AB IMP. CAESARE. DOMITIANO. AUGGERMANICO. ΕΚ. VOTO. SUSCEPTO QUOD . DIV. ERAT. NEA GLECTUM. NEC REDDITUM. INCENDIORUM ARCENDORUM. CAVSAi Cippi illi utroque Iatere bina Dis

ramina. MVeruum sive virgarum ferrearum vestigia plumbo circumfusa servabant , quibus olim inter se conjuncti aream inter Io rem ita clauserant, ne aditus vulgo pateret. Ibi tum reipsa Perspexi, egregie falsum esse N. Rigallium hominem naris emunctissimae, dum ad Finium regundorum scriptores verva ista 1ii pia

232쪽

I tes instar subularum praeacutos explicat , quae nihil acuminis, aut cuspidis habuisse oculis ma-aaibusque cognoveram. Eodem a vetustatis sensu Marcellus , antiquus rei Medicae auctor, sangui- Dis profluvio ex naribus sistendo Praescribit eap. x. Veru ferreum candens in aceto adsidue extingue,

i Ofumum ejus naribus ducito. Quis non videt s1mpliciter hic & absolute ferri in virgam oblongam producti massam intelligi , quar forma fere omne ferrum rude &i infectum vulgo venit. Verum Di-hil ad Minucii mentem , & rei de qua agitur illustrationem adferrii potest aptius versibus Prudentii ex

priori contra Summachum carmi-

'e ; quibus geminorum fratrum Castoris & Pollucis simulacra dei scribit eo habitu gestuque , quo tunc in sua sibi aede ad viam sa-ν cram visebantur. Versus isti sunt:. - Gemini quoque fratrest corrupta de matre nothi , Lς-deia proles ,r Nonurnique equites , celsa duo

numina Romae Impenaeent retinente veru magnique triumphi

li Nuntia suffuso nunti vestigia

plumbo. a Graphice depingit Dioscuros currentium gestu ita e iugiatos , utili extra perpendiculum & basin pro-o minentes spectantibus non sine horrore , ac metu impenderς Iia derentur. Impendent enim quae o supra caput jam jam casura pen- dent, ut recte ait Valla. Timor x autem , & admiratio apud tu decli, & superstitiosum vulgus religiora vis opinionem conciliabat. Eum metum poeta Christianus ridet, cum nullum esset minae, aut su

gae periculum ; quod veru, hoe

est, vectis sive uncus ferreus a tergo infixus eos retineret, pedesque basibus applumbati moveri non possent. Duplex hoc retiis naculorum genus , queis numinum simulacra veluti. vinculis constricta defigebantur , Arn bius similiter lib. v I. Nationibus e X probrat. Si permanendi , inquit, necessitatem patiuntur, qvid

miserius his esse , aut quid infelicius poterit , quam si eos in basibur

ita unci retinent c, plumbea vinctiones ' Utrumque etiam conjungit lex M. Dig. cie sepulcro violato. Celsus quaerit, si nequa opplumbata fuitsa tua , neque a fixu , an pars monumenti et e fit, uo vero maneat in bonis no-sris. Sed Prudentius quoque Minucii fatum & malam Criticorum manum ut experiretur , ejusdem vocabuli non satis recte observata signi sicatio secit . . Unde jam olim in pervetustis membranis Vaticanae Bibliothecae, retinente solo, pro retinente veru , substitutum videre est : quam lectionem Aldus, aliique ejus fidem secuti ex .resserunt. Georgius autem Fa-ricius , cum in suis exemplari bus retinente veru constantegscriptum reperisset , nec tamen

proprium vocis usum apud Veteres satis haberet perspectum, ad correctionem, sacram Criticorum anchoram , confugit. Quocirca cum Dioscuros hastis sive pilis ad decursionem vulgo armari sciret, veru hoc ex rudi & obtulo serro tu verutum cuspide spicavit , Minterpolata dictione , impendent, retinentque veru, de suo quo pollebat ingenio procudit , eaque lectio exinde pler*sque rςcentlares,

233쪽

u M. MINUCII FELICIS

ditiones insedit. Tantum vero

absum eam ut probem , ut conixa pri icam & genuinam mordicus tueri non dubitem , cum rei ipsius perspicuitate , tum veterum librorum auctoritate fretus : inruibus facile principem statuo coicem praestanti stimum Urbinatis Bibliothecae, quae nuper Alexandri Septimi sapientissimi Pontificis immortali beneficio Vaticanae accesssit ; in quo ita scriptum reperi. Haec ad Dianae Ephesiae statuas , nummosque veteres illustrandos scripsi , ut mutua eOTundem ope duo veterum scriptΟ-xum loca minus recte hactenus intellecta a Criticorum corruptelis vindicarem: tum vero ut Illustri exemplo ostenderem , antio

vitatis studium non metiendum inani delectatione , sed suum illi constare fructum , si recte colatur. 'Quid an non monstro simile est Ouetelium per illa alia sic exuberantem ni tui afferre ad haec ve-xua Ephesiae 3 Quod nos afferre Possumus, hoc est, nempe sollicitum valde haesisse in hoc loco Wo erum, quod patere potest

ex secunda centuria epistolarum τjus num. 37& 38 , ut mirari non oporteat magnam ejus notam, &in haesitando tamen probavisse ver ubus. Et certe si hie lectum fuisset uberibus, etiam seribam id Credas expressurum fuisse, scutinstra cap. ix XXVI expressit recte uberius. Dum vero in MS. legitur veribus, in eo probat fidem 1uam in manu Minucii servanda, quippe qui istum casum per i extulit, ut docet cap. III το fluctibus, cap.

tavis τὲ aestibus , quod debuerat notari, ut perperam utraque Romana editio & Sabaei & Fulvii

Ursini voluerit accurate observare normam Grammaticae in declinatione quarta.Verua vero ista quum

Holstentus explicet iis veritis Msensu, prout apud eum legitur, apparet nimis ab eo captari vocem exstructa. An igitur & mammae erant sustentacula: nam & ad has reserri debet το exstrum ' Quasi vero nullus artifex pedes basi ita adfigere interposito ferro aliove coagmento potuerit, ut statua obtineret statum ; quod ego non cI do tot Hermis aliud monentibus. Et quaeso cur AEgyptiis statuis non occurrunt talia sustentacula addita Immo illa sunt forsan quidem huic parti quoque nihil non inservientia, sed procul dubio suerunt

ornamenta margaritis connexa dc

majestatis insignia, quibus si milia quodammodo videas tribui Iunoni Samiae apud Tristanum I, T T. & 3 2. Ii, 337. Et sic apud Tibullum habes I, 6 Statque Iatus praefixa veru , & saligna veru illustrantur ab Nic. Heinsio ad valerium Flaccum , ut scias e TQua-

cunque materia sic dici. Sed etiam ex Glossis veteribus citat Valesius ad Euagrium lib. I Histor. Eccle

venit eum Inscriptione per Hol- stentum allata & repetita ab Sponio in Miscellan . pag. 2 2. Haec nunc colligere debui , quae jam attigeram in praefatione v I VO- luminis in Thesauro Antiquita- stum Graecarum. GronoviuS.I Trivia trinis capi ibus, O muntis manibus borrifica J Serv. ad illa

Virg. AEneid. q. Tergeminamque Hecaten , tria virginis ora Dianae. Inde τέ-οοζ s , τ'αο εφαλος, τρι

234쪽

aryοσωτM. Vide Mythologos. Hecaten , Proserpinam , Dianam , idem numen Macrob. Servius &alii docent. Apul. lib. D. Sive tu Ceres, seu Phoebi soror, seu non urnis ululatibus horrenda Proserpina triformi facie larvales impetus comprimen r. Paulo post: Cujus numen unicum multiformi specte nomine multi ivgo orbis veneratur , At lici Minervam , Eleusinii Cererem, alii meaten. Hecaten magiam curasse, & magis invocatam miris quibus tam sacris au - ctor Euseb. lib. 3. praep. Euang. ubi ex Porphyr. Hecates oracula recitat, quibus illa ἀcrificia praescribit: eadem oracula apud Niceph. in Synes. περὶ Aυπνiων, qui Ε,ατμην σφαίραν miris characterihus , & figuris insignem describit. Diana ergo si ve Hecate, maga , & magiae praeses. Tatian. πρὸ. E λλ. ρυανος ἐςὶν αρτεμις, Porphyr. apud Theodoret. Serm. .

Ο-: Ex his liquet, cur Trivia multis manibus horrifica , quod

Daemones compescat , & in tribus elementis contineat. Illis enim Magia dominatur. Ita cui trina capita. , & multiformis species, apte etiam plures manus asisgnantur. IGMerus.

Trivia trinis eapitibusJ Lactant. I. . Thebaid. I 44. Hecate triformis es, quia eadem ereditur Deum mater , Proserpina , vel Terra, vel Vessa. Ovid. lib. 7. Metamorph. sab. 3. Triceps Hecate. Horat. lib. 2. Carm. Od. 2. Dea triformis. Cassiodor. lib. s. Miar.

Epist. 1. Triplex Dea. Prudentius lib. I. contra Symmach. pag. 37 a Hoe tamen utcunque ess tolera

Dant tibi, Roma, Deos inferni gurgitis umbra Eumenidum Domina Sugio eaput exerit antro, Rapta ad tartarei thalamum Proserpina regiszEis quando suos digηatur adi

QuiriteSs Placatur vaccae flexilis eervice reserita , Et regnare ut eloque Hereboque putatur.

Νune bibetas frenare boveat, nsino saeva sororum Agmina vipereo superis immitteres agro.

Nunc etiam volucres caprearum

in terga sagittas Spargere, terque suas eadem variare nuruF. Denique eum una est, subluserisplendet amisur Luum fuecincta jaeit calamos , Latonia virgo est.

9uum subnixa sedet solio, Pla-

sonia conjunx,

Imperitat Furiis , O diuat jura

Megaerae.

Si verum quaeris . Trivia sub πο-miue daemon Tartareus colitur.

Vid. Serv. in 4. AEn. f. 3 37. lib. 6. AEn. sol. 4os. Isidor. Hisp. lib. s.

Orig. c. 2. Ovid. l. I. Fastor. Α-pollod. lib. I. biblioth. Elmen-hors. Miatis manibus borrifiea JTalis cernitur in veteri numismate aereo penes eruditissimum Io, Bap. Altinum. Convenienter a tem manus multas dederunt nu-

235쪽

OCTAVIUS.

trinis capitibus, & multis manibus horrifica. Quid ipst' Iupiter vester 8 modo imberbis statuitur, * modo barbatus locatur: & 3 cum Hammon dicitur, 'habet com

Proserpinae I, Is . Gronourus.1 Dppiter modo imberbis sa ruitur J Dppiter Anxurus. Szrv. lib. I. AEneid. sol. 484. Pausian . . Eliacis sol. I 3. Fulvius Ursiniis de Famil. Rom. ex antiq. Numi Gmat. sol. 27'. non Anxurus sed Axurus legit. Elmenbos.

in MS. Reg. Legebatur 'antea noster. Postea in eodein MS. ut virgo inter Ura ignata f. pro ignita. Heraldus.1 Modo barbatus J Cie. 3. de

Nat. Deor. Imberbis. Anxurus. Serv. AEneid. g. Moet erus. Cicero de Nat. Deor. lib. I. pag. Ι 87.

fisso modo dieere licebit Jovem fem- per barbatum. pag. 291. yuppiterfarbatus. Elmen horst. Collocatur statua in basi. Phaed. AUopo ingentem tuam posuere Attici, Semulumque collocarunt aeterna in basi. Rigali. Modo barbatus Iocatur J Luciamus de Sacrificiis: οι Ha ὐκ εἶ r

miger Ammon. Plin. lib. 37. cap. io. Arnob. lib. 6. Jo-r., Cum Hammon dicitur, habeteornua J Arnob. lib. 6. pag. III.

corniger Hammon. Valerius Flaccus Argonaut . lib. L p. S. ... hoc corniger imperat Hammon. Laist.

in Statii Thebaid. lib. . pag. IO . Elmenhors. Cum Hammon dieitur J De quo nomine & in sacris Literis citata , No- Amon , quidquid dixit Ouia etelius, legi potest in maximi Bois charti Phaleg in principio. Gro-

novius.

4 Habet eornua J Erat enimalia Romanis Capitolini, alia Α-stis Ammonis Iovis species , ut est apud Ciceronem lib. I de Nat.

Deor. 2'. Itaque hujus cornua ista erant non quaelibet, sed expresse arietina, ut laquuntur Arisnobius & Macrobius, Graece κριη, ut scribit Porphyrius libr. III de abstinentia ab carne p. 284, unde dicit citatus Wowero Lucianus in Dialogo de Astrologia Libyas eum

Athanasius ab eodem citatas. Qui 'consensus iacit, ut stupere uos oporteat in isto Iove Ammone, quem in observationibus ad Melam instruit & publicat Vossus, cornua ibi imaginans sibi & aliis monti ratis in anticam partem flexa, ubi nulla omnino sunt. Gro.

Habet eornua J Ita Ovidius inde Arte 3. Sed neque Phoebei tripodes neρeorniger Hammon.

Et Claudianus 4. Consul. Hono rii: O s ... tin

236쪽

x18 M. MINUCII FELICI snua ; & cum Capitolinus , tunc gerit fulmina ; de

.... tibi eorniger Hammon. Et ita conspicitur in nummo aris genteo Cyrenaeorum pervetusto,

adduino ab Yvone Villiomaro, hcc ςst, Iosepho Scaligero, Animadvers. in Loc. Controvers. R. Titii lib. g. cap. 2 . In cujus altera parte Iupiter Ammon cornibus arietinis visitur ; ex altera parte caulis Silphii. Sed quare Ammon

fingitur cornutus an quia cor- ama ingentem vim Solis denotant ut vult Macrobius lib. I. Saturnal. cap. 2I. dum inquit:

1du ω Ammonem , quem Deum Solem oeeidentem Libra existimant, arietinis eornibus fingunt , quibus maxime id animaι valet , sicut radiis SoI. An vero cornua significant potentiam Chami , & regni ejus, quod posteri obtinuerunt

Certe alterutrum , vel etiam utrumque , verum. Haud dubie

etiam Alexander squi se quoque Iovis Ammonis filium jactabat, unde festiva illa epistola matris suae Olympiadis ad eum apud A-- gellium lib. I 3. cap. 3.ὶ ob fortitudinem & imperii amplitudinem ab Arabibus o oDuLkarnain noe est, Sicornis dictus , quia scilicet utrumque cornu Mundi, Orientale, & Occidentale subegerit. Quanquam sunt , qui Alexanὀrum , non a parto imperio , sed ab emgie cornuta , qua in nummis cernitur, se dictum volunt ; quod non videtur verisimile , cum cotis et excommuni linguarum Orientalium

usu, vocabulum Pp prosortitu ine , incolumitate , felici prospero

que rerum succus umi.Imo Mapud Thalmudicos 'a'ip prann o Cornua belli, sunt ipsi belli duces. Neque

tamen, cisi hanc, quam de cornibus Hammonis attuli, verissimam censeo , indigna relatu videtur ratio , quam adfert Servius in a. AEneid. Jovi, inquit, Hammoni templum cum simulacro cumeornibus arietinis consitutum: quod

ideo fingitur , quia fotis ejus sunt

involuta responsa. Nempe , ex gentium opinione, licet certa quidem & infallibilia erant oracula Hammonis r nihilominus verbis flexis tortisque , instar arietinorum Dei cornuum , constabant: unde sic de ipsis Lucanus in s. Pharsal. .... Sed tortis cornibus Ammon.

Et Silius lib. s. Punicorum: Ac patrius flexis per temporiaeεrnibus Ammon. Tale oraculum tortum atque flexum , est illud quod ladducit Α- fellius lib. 3. cap. 3. ex Plautin

reti comoedia: .... Hoe illud es , Quod Aristini responsum magnis ludis dicitur:

pularo. OuZelius. I Cum Capitolinus , tum gerit

fulmina 4 In Nummis Augusti: Dui Capitolino tonanti. Dio lib.

4. Sueton. Aug. cap. 29. MovPer.

Cum Capitolinus, tune gerit su mina J Suetonius Augusto cap. 29 . Cum aedem Jovis Capitolini tonantis assidue frequentaret. Elmen his Melius notavissent ex Ovidii libro

ii Fastor. 6' A penurale Numae

237쪽

OCTAVI Us.' 219 cum Latiaris, cruore perfunditur ἱ dc ' cum Fer

Capitolinumque Tonantem &c. Illic enim junctim ponuntur. At nequaquam adsequor , unde bonos viros haec negligentia invaserie jungendi duplicis cognominis in Iove, quod in nummis nunquam fuit factum ; nedum ab Suetonio. qui non nisi hactenus procedit, ut dicat aedem Tonantis Iovis in Capitolio exstructam. Nimia est haec remissio in tractandis rebus antiquis, cui iratus, opinor , Iustus Ryquius in capitis XX argumento de Capitolio Romano perstringit ineptos antiquarios & contra illos ait discrimen Iovis Capitolini & Tonantis ostensuan. Ibi quoque videbis de cognomine Capitolini, quae delibavit Ouetelius, partim Brissonii

Formulas. Gro novius.li Cum Capitolinus , tunc gerit fulmina J Nunquam potui concoquere interpositionem vocis ter tiae, quae non magis hoc loco potest desiderati aut ferri, quam vel in enunciatione praecedenti, vel in duabus sequentibus, quae treS eodem modo concipiuntur ,l sed sine illa particula aut notationen) temporis, ut idcirco suspicer aliud quid sub ea latere , quod periit. T Nec miror tacere illos , qui Minucium ediderunt , qui fortasse segnius in hoc loco versati fuerunt. Miror Iustum Ryquium in Capitolio bis haec verba ample al- . legantem cap. x Ix & xxv, ubi agit de utroque apud Romanos Jove, & unde rapta sunt loca Lactantii, Porphyrii, Prudent ii, quae recoxit sub suo nomine Ou- se zelius, tanto insulsius con Oca-

. . . . . . -

trius s

ta ad notitiam Iovis Latiaris. quod ipse Minucius hunc sibi reservavit cognitioni publicae declarandum & seposivit infra , ubi scribit ; hodieque ab ipsis LatiarisDpiter homicidio colitur , ut ibi inde discas , qualis sit cruor, cujus nunc meminisse in antecessum voluit. Gronobius. I Cum Latiaris eruore perfunditur J Formas & habitus deorum irridet, quomodo ergo ad alia

πό min. I Uerus. Utique ut ineptia ineptiam trusit , sic licet in confutando ab una transire ad ab teram ; quod nunc facit liquide Minucius. Caeterum ita agit de Wowerus & Elmenhorstius , ut

nihil proprie ad istum Iovem pertinens illustrent tot istis citationibus , quod certe multo clarius

praestitit & Lipsius de Amphitheatro cap. 4 & idem Rycquius capite xxv libri citati ; sed claris. sime Henricus Valesius extulit omnia in notis ad Eusebii Orationem de laudibus Constantini

Haec periti antiquitatum facile explicabunt ; mihi quidem obscura & suspecta; nisi fortasse legendum : cum Feretraus non aditur. Scribit enim Festus intra annos paulo minus D XXX. tantum

trina opima spolia Iovi Feretrio suspensia. Vi.e Festum opima Spolia. Propert. lib. 4. Eleg. II Nihil tamen adfirmo. mo erus. De

238쪽

De spoliis opimis Iovis Feretrii

vide Servium in si . AEneid.sel. 4 6.1ὸionysi Halicarnass. lib. 2. fol. o 2. Plutarch. Romul. sol. 27. Marco Marcello sol. 3O2. Umen-βosius. Non abs re suspectum habuit hunc locum Jo. Vo Nerius. Proposuit conjecturam una litera detracta, m Feretrius non adisur. quae sane conjectura valde

mihi videtur probabilis : verumario sensu , quam quo Vowerius intellexit. Iovem dictum suisse Feretrium a serendo discimus ex ea formula qua .Romulus opima

spolia dicavit , apud Livium lib. I. Spolia duris hostium caesi suspensa fabricato ad id opte se uti gerens in Capitolium ascendiri simul cum dono designavit templo Iovis nes , cognomenque addidit Deo, spiter Feretri, inquit, hae tibi mireor Romulus rex regia arma se-σo. Spolia igitur opima serenda eram serculo sive seretro Feretrio 1ovi. etenim ipse Romulu ita voverat, exstructum quel fuerat templum Iovi Feretrio. sedem,

ut ait Livius , spoliis opimis quae posteri ferrent. At subinde Pompilius Numa legem de opimis

spoliis eondidit , cujus verba ex-nant apud Festum. & secundum ea Servius AEneide 6. tradidit,

praecepisse Pompilium prima opiana spolia Iovi Feretrio suspendi, quod iam Romulus fecerat: Φ- . Cunda Marti, quod Cossus secit: tertia Quirino , quod fecit Mar-

cellus. Ergo Numa Iovem Fere- trii cognomine gaudentem despe- xit. nam exinde aliis quam Feretrio opima spolia ferri voluit. Propterea Minucius dixerit : D-piter, eum dicitur Feretrius, non

ditur. quia scilicet opima spolia

Feretrio non serebantur, sed Marti, sed Quirino. Pompiliam Iegem de opimis spoliis servatam fuisse testatur Virgilius hoc versia, de Marcello: Terιiaque arma patri suspenrit pra Quirino. Hoc de tertiis quidem. At de secundis, erit quaestio. Etenim Numa dixerat serenda Marti . & tamen Livius Iovi Feretrio suspensa suisse narrat, ubi de Cornelio

Cosso. Ceterum , scio veteres auctores tradidisse, Feretrium a feriendo dictum. quo sensu possit etiam accipi quod legitur in exemplari Minucii, eum Feretrius, non auditur. quasi hoc in mentem Minucio venerit: Iupiter vocitatur Feretrius quia serit & tamen nemo serientem audit, non auditui ferire , quiescit ignavus: ut alias , quando Feretrius nonicitur , habeat cornua , gerat fulmina, cruore persundatur. Sed priorem interpretationem magis probaverim. ΣΞvo Propertii nota fuisse certam hu)us cognominis Feretrii causam , ostendunt versus lib. 4.- Causa FeretrI, Omine quod certo Zux ferit

ense ducem.

Seu quia victa suis humeris hae

arma ferebant .' ,

Nec certiora sunt quae tradidie Festus . neque etiam ea quae Pluintarchus in Romulo. Rigaltius. Cum Feretrius non auditur Joptime seceris , si legas non ad itur , capiasque , quomodo explicaverit' Doctissimus Rigaltius. Ourelius. Hoc nempe judicii si,nium debebat accedere ad senten

239쪽

trius, non auditur. Et ne longius multos Ioves obeam.

tiarum numerum , utque post adhortationem ab Wowero relictam se quoque ostenderet strenue egisse ad hunc locum reparandum,

sequendo prelle vestigia ipsuς in verbo aditur, sed Rigalliano sensu. Attamen fieri non potest, ut quis sibi persuadeat Minucium mentem intentam habuisse legibus Numae , praesertim quum is teste unico libro scripserit auditur , non aditur ; id quod sine

extrema temeritate nequit rejici

aut sperni. Vah t eur fecerunt ita certatim quum licentia ista nullo modo adjunctum sibi habere

queat augurium restitutae veritaris, inpriinis si praecedentem quoque voculam respicias adeo saevis modis tortam, ut cogitando non sissiciam, nedum refutando. Sa- De quidem istud non auditur nescio probare, sicut probavisse credas Gallicae versionis auctorem ,

dum reddit Messant Pheretrien iles muet. Sed id vanum est, quia

Non magis convenit Feretrio,

quam Capitolino aut Latiari, qui nec ipsi audiuntur. Verum alio cum ferculo huc adire oportet. Ι-raque non opinor tangenda, quae quum ex se nihil haberet, aliunde protulit in editione sua Cellarius, qaoniam in membrana tam castigata non decet adeo vaste eva- ari, inprimis quum ultro se pro. at veritas. Non adibatur isto tempore Feretrius, multis sarculis adiri desierat, nedum ut opimis indueretur aut spectaret pompam. Feretrius tempore Minucii in vanitatem maximam redactus erat. Sed etiam antea quum ad-

tot hue serrentur illi opima ; quidaIiud de eo potuit celebrari , nisi

quod veracissime de eo nunc me moravit Minucius, nempe nomen auditur. Mirifice sic traduxit gen

tili mi stultitiam, qui non modo vanum se ostenderit in numinibus fictis, quibus statuaru in cutitus adaptatus fuit , ide quibus e dem propterea modo fere loqui potuit Tertullianus in Apologet. Quantum igitur de Diis vestris, nomina solummodo virio quorundam veteram mortuorum 9 Dbutis audio sed etiam maxime ira illis , quorum nullam habet statuam, sed tantum solet appellare, quod contingebat revera huic Iesevi. In hoc erat istud singulare, ut quum in aliis jactetur vel gestus & habitus, vel actio statuis eorum accidere solita , neutrum potest in Feretrio habere locum. Non est scilicet illie simulacrum aut statua, quae spectetur , ut ii aliis omnium numinum templis, sed ut in Vestae antiquioris, nulla illie simulacra. Quid ergo nem pe quum Feretrius dicitur , non nisi inomen auditur , quod stilicet notum unicuique est , perinde ut

Tacitus German. cap. 4 I. Albununc tantum auditur, non etiam

spectatur, aut Romanis praesidiis insidetur , quoniam Claudius ea referri cis Rhenum jusserat, ut alibi narravit Tacitus. Nomen veri, quoties per contractionem in non

eoaluit Immo in Indicibus, qui additi sunt inscriptionibus. Rei-nesianis, notatur NN complecti

Voces nomen vel nominer & sic ad

vocatur hic locus Minucii, , ubi

240쪽

, in M. ΜINUCII FELICI stot sunt Iovis monstra quot nomina. ' Erigone se Cpensia de laqueo est , i ut virgo inter astra ignita sit:

non scribatur pro nomen s sicut mihi ostendit Vir Celeberrimus& per studia junctissimus D. Gerh. Noodi nec satis scio, quemadmodum intellexerit. Gronovius.

yovis dixit, quemadmodum Prudentius lib. 2. advers. Symmachum pag. 4i'. Deum portenta. Et περι τεφανων pagina 2I3. Mon-sra Deum. Virgilius lib. 8. IE-neid. sol. 3 P. Omnigenumque Deum monsera, ct latrator Anubis. Elmenti. 1 ErigoneJ Higinus Fab. I 3 o.

Poet. Astronom. Theon in Α-rat. & alii. IVoetverus.

Erigone suspensa de laqueo es J

Lactant. in . Thebaid. Statii pag. Is 2. Et lib. 3. pag. 396. Marathon mons Atticae regionis, in quo Messius es Darus: ad quem Deum Erigone filia ejus cane praeeunte pervenit , o se nimio luctus dolo-- laqueavit , fortioribus ramis electis , ne forte infirmioribus fra-

sis , mortem corporis ruina detannaret. Recepti ambo locantur inter

sidera, Erigone in virginem, Icarus in sellam mota. Nonnus I. 47. Dionysiae .ss. 22 .&seq. Ta-

Cianus contra Graec. pag. 2go. Α-pollodor. Biblioth. lib. 3. Elmen-horsisS.

Erigone suspensa de laqueo in J

Laqueo sibi mederi compulsa. Lactantius Thebaid. II. nimio se Luctus Aure laqueavit. Rigaltius. I in virgo inter astra ignitamJ Veram esse arbitror hanc scriptutam, etsi in exemplari legitur, ignata. - ignita dixit. Minucius , quae aestum sve aestatem

conficiunt, & sunt igneae sive ardentis naturae. Statius Theb. 4. Vim emptis indulgent aserat, mea que

AMifer Erigones spumat canis. Paulus Alexandrinus Isag. apotelesta. ubi de astro virginis: ταύτη

Ut virgo Ater Ura lenitam J Favendum illis ingeniis tam

igneis, quae potuerunt haec ignita astra expolire ab ipso Sabaeo Brixiano , usque ad nostrum hunc annum , quum in MS. codicer perirent , spinam intractabilem ignata. Favendum Heraldo, qui id ipsum primus, quantum scio, nota publice indicat. Favendum Rigallio non solum notanti eadem, sed etiam illustranti, tan-uam ignita dicantur, quae aestu nive aestatem conficiunt, & sunt igneae sive ardentis naturae. Et cur non altius voluit ascendere ex J lio Firmico Ilia aqua , quum despicis, ignita venerandi spiritu majesate de ratur. Favendum sequutis editoribus , qui fidelitellhoc universum admiserunt. It que mirari non possis Iacoburii Gutherium sic citare hunc locum libro i de jure Manium c. I . UC-rum quae fides probat Minucium sic loqui voluisse, &non maluitIeasera ignea ex Virgilio IV Era.

Ubi tamen poeta nequaquam sensu Rigalliano utitur. Atque utinam docuisset , quo auctore:

SEARCH

MENU NAVIGATION