Ascanij Torrij theologi Romani Pro libertate ecclesiastica ad Gallofrancum apologia

1쪽

Imprimatur si plicet RRM. ne palatii

B. Episci Arim. Vice . Imprimatur. Fri nudus de Frioris de Nea

2쪽

ASCANI US TORRIVS

GALLO FRANCO

ab AMETSI tuam, Gallostanc inVenetorum causa diligentiam singulari cum eruditione comiunctam,quod Ecclesiasticam li

bertatem oppugnet,probare omnino non pollum, nactenus ta

men laudo, quod non, ut plerique alij, pristinae, atque auitae religionis decreta, neque catholicorum dogmatum ipse propemodum sun- eamenta compellis, & modestam defensionem, cum pia, &salutari adhortatione coniungis. Facis tu quidem , quod amicos, & svi ipse loqueris) foederatos defendis , benevole, quod disputationem tuam, non vulgari scientia, doctrinaq. confirmas,sepienter,quod ea, quae dicis Ornata, & perpolita oratione explicas, diserte, quod neminem aculeato, nedum contumelioso dicendi genere perstringis, modeste. Quibus ego rebus, cum mirifice sum delectatus, tum incredibiliter dolui, te eius caussae patrocinium sitscepisse, . quam Ecclesiastico iudicio, olim lapius damnatam, di nuper, a S. D. N. Paulo V. dira execratione iugulatam, nemo catholicus, siluo iure, non dicam tueri, sed non masnopere improbare potest. Itaque statui, meam tibi hac de re sententiam paucis , amiceq. i dicare, unaq. ad ea , quae tu aduerius Pontificiam ce

3쪽

1 rain obi cis, quam tireuiui tua indoles ingenis, pene certo polliceri videtur tionum momentis sane perspectis, redeas, aqua nonnihil defexisse videris:. & qua vales dicendi

copia, docendi q. facultate, confinianea amicos m neas, ut inpremum Christianorum parentem,& Chimssi Vicarium , agnoscant, Ec Venerentur, et q. quaim

catholica fides, & Christona pietas flagitat, o diei tram praestent. Ita fiet, ut suam illi libertatem, Eo clesiasticae disciplinae subiecti, sertam tectam tuean tur, Italiae pacem, & tranquillitatem conseruent, nitastinam suae orthodoxae fidei, ac religionis integrita tem praui ferant, Cluistianissimos,& catholicos Pri cipes mutentur, Apostolicae denique sedis, optimio I Ontincta benignitatem , ac beneuolantiam deme

Praetermissa autem tua praefatione, in qua et in tibus malas, Me i Q, promittis , ac sponde

&Orataonis lenitate, qualemcumlatrocitatem sit ducere, ac veluti panchresto medicamento, laboratis km animos reficere, ac recreare te pota profiteris tium omnem disputationem, in tria veluti canita di uribuo , quibus ternas Venetorum leges suscipis de lanciendas. Feres autem, opinor, aequo animo, in istim tuam de re grauissima sementi uri, nonialli francogallis, eisdemq. Orthodoxis, utcumque proba ra non negςm, omnibus vero vel etiam plurimis,cer 'Una videt i neutiquam tibi concedam. Sic enim habeto, ne apud Venetos quidem, quorum maxime inter , Oinnibus ea videri, non dicam iure, sed suis in

acta, quae per hosce dies , aut usurpata sunt .

4쪽

ege illa, d ebur, pinius magnain bonorum par- Hur, Apostolicae se eritiae aequitatem agno cere, dc leges sacris canonibus repugnantes,& Ecclesiasticae lubemtixducitu ito finise damnatas, non ire inficias Quamquam autem de Tertulliano, quelii in N. Omanuni miscent a somni, & in Principes ita beriorem filiis scribis,ilon tibi prorsus assentior, quia tamen id ad caussam nihil pertinet, libens praeteribo. Antequam au ira ea diso, quae causa postulat, i dicabo breuiter pauca quaedam ἱ quae tibi per impru

verba quaedam, quae leguntur apud ' Gratianum, sed V is 3 ' non animaduertitii filio tribui Gregorio, cum reuera sint Isidori, vi melius obseruauit Burchardus. a α Pag. s. recitas vorba Irenaei, sed nescio quo bιλ s .i iure multa de tuo addis, quae apud Irena iam non leguntur. Minus amem apte colligis, Principes esse a li eo quia non sint a Daemone, quas non sint propuli numerabilia, quae neque Deo, neque Daemone au-

chore, sed hominum selum opera perficiuntur. Dixit quidem Irenaeus mentitum esse Daemonem, qui sibi imperia partiendi ius,atque auctoritatem arrogauerit; quippe id esse diuinae prouidentiae eximrum de singu- .rire munus, sed illam argumentandi formam, quam tu indicas, nullo modo attigit. 3 Ibidem ais Regem, nullum agnoscere superi rem in temporalibus, praeter sitremum illum Monarcham Deirin. At ' Innocentius, qui ab isto dicendi modo non abhorret , Principes, ait, praeter Roma

5쪽

Pontifices, inter homines superio em non habe . Non igitur solum Deum excipere debuisti, cum pricisis.,ι. M. Tis i m -d lanxςntiam Innocentu, communis ' Tneo. iret in II Noxum consensus accedat . .

... ,rii tirationis iure Regio niti, atque adeo omnibus Princi

pibus vi, ac iure summi imperij esse communem, α ζαρ ps x mro p g ' ex tuo Semino proba illam ortum ha- ' ς hQuci xio, aut omphyleutico, alioue persi-'s τώ - Δι ,. mili iure, quo praedia obstringuntur, quod planius imloco probabo. . , i iis Pag si, interpretaris c. istud est . quasi damnet ' ςis Nobari videbatur, cum tamen ni-

,ri . tis. δε nu minu iaciat Pontifex,sed potius conqueratur con metudinem, quae c. pudenda. admittitur, non fiuisse

ci isti . .. . . canone , inter is non pugnare, cum reuera in utroque

e , .eti. canono Pontifex, quod contra receptam consuetudisnem actiam erat, grauiter reprehendat, & damnet. G. - CH .. i. s Ibidem in fine perperam' verba Pauli recitas ,& nleraque ex ingenio addis prorsus extra rem, α male oinnino colligis, Rom. Potirificem in causa M diolanensis, de Aquileiensis Episcoporum, non fuisse uriosum,cum tamen non solum in consuetudine,quae exprimitur in c. ' pudenda, sed etiam in eius violatio ne, cuius eodem loco di in c. istud est . mentio fi , suam interpos ierit auctoritatem. 7 7. nescio quo auctore affrinas, Synodum , -- Gratiano sini'. indictam esse; cum tamen certum sit, numquam Imperatores Synodos

6쪽

ris imperio indi isset quamuis Ecclesiastica auctoritate indictas, filo patrocinio seuerint, id l. plerumque

Episcopi magnificentius pr dicent,qui Vel Imperato ribus gratias agant, quod Synodos conuocarint, vel eorum edicto, atque euocatione se conuenisse assit-mant. Imperatores enim Romanorum Pontificum iussa promulgabant, & qua plurimum valebant auctoritate promouebant . .

,: lbidem falso Ambrosij Mediolanensis verba, in alienissimum sensem trahis, quasi Damasum Pontifi

cem a Synodo excludere voluerit; cum tamen omnis eius oratio ad Orientalium absentiam ex undam, tamquam minus necessariam pertineret, idq. adue sus Palladium tumultuantem, α venerabilium vir rum fatigationi parcendum esse contenderet. 3- , In fine eiusdem pag. cum multos recentiores aurie res nominas, tum ais Iacobum Capellum, Advoca

tum Regium, qui libellum suum Francisco I obtulit, vixisse aetate Philippi Valesij, qui ante annos quinet qua ginta supra C C. obiit, quod non solum mirum , sed plane plane incredibile videatur: quod ipsum de alijs

nonnullis, quos ibidem laudas, possumus assirmare , si praesertim ijs annumeres Ludovicum Seruinum adhuc superstitem. l . x o Pag. i o. ' Augustini verba recitas ab μ Iuone Carnotensi magnopere laudata; sed nescio cur tibi in

mentem venerit, non modo ea aliorsum trahere, sed non pauca addere, quae Augustinus ne somniauit quis e m reus . . d. t.

dem. Sed nec Iuo ullo modo addenda censuit. Ibidem contra omnes' Canones assimas,Tem- - . e. plorum dedicationes Principum auctoritate, dc citab ristis

7쪽

fieri conserit , I

Cluilianos nihil inci potest ab Ardius; ac ne inrisimules quidem, qui non nisi Pontifice solemnibu i i Γ μ' RVP hQm innente, aedesae...i, non 'q* λ βRς, Imruerse omnino sequutu, Concilii 'Chalcedonensis canon πplicas, perinde quaesi iiis aliquod tribuat Imperatori invita minii; significent: sic enim lo ruuntur Parte, σι πι- μώ-r -- .siasticanum suaque Patrachiarum reda consequatur, Am

olim Innocentius ad Alexandrum in uni aperet

eratori arbitrio neque instituendas, neque mutina ,

de collori& corpori, quae e locosis, non bona fide narras, ut suos loco planius docem

in fine, falsio scribis Ioannem Par pro bassie Iustini in eius, quas ne videreta Ti

ay r F. in fine, temere, quae sub Rege Chil-

8쪽

H pag. 1 6 sine ullo auctore,aut probabili ratione, quae Rege Christianissimo in isto Regno licent, omnibus Principibus, qui ius habent summae potestat is, communia e ste contendis; cum, ut auctores vestria Ermant,multa Clitistianissimis Regilius Ecclesiasticor iitae olideant, quae non facile pcnum ad alios

i 8 Pag. is . Epistola regi Blessem Ricbardi Cain s v. i. tuariem Domine scriptam , aduel sui eos,qui Saeerdo- teri, aut Episcopos perimunt periterse accipis, quasi contra Sacerdotes , α Episcopus homicidas disputet ;cum in eos apertistime inuehatur, qui Sacerdotes,aiae Episeopos occidunt, atque iccirco incidunt in censurati, Icclesiasticam , 5: esenti ab olutionet A postol ica. 19 Pagidita quastinea Fiatas i quas vocas , fallo tribuis ' Augestino, cum Doctorum consensu sint latam e s. sos retici cuiuspiam imi riti, plurimal contineant ab H 'esurda, ω fidei catholica: adaerla . r i lio Ibidem in fine acriter inueheris in eos, qui ver- . bis illis inummis Petro ' dictis 1, Occide zzyndin Giὸ- , hi Petri munus complehendi diutunti:l at Duis.

Ita tance, auctores habet ca lententia 'Origenem , a. Ee nai. πη .

Ambrosium, - Augustinum, Gregorium, , Ber se nardum a r ' .i I, .u T' 'xi Pag. 2 i. parum modeste Ecclesiasticum priuile-itia . um appellari polle dicis, prauilegium. αα ibidem negas Principum potestatem ab ullo mortalium coniret , aut abrogari posse, cum tamen secus in periti estis videamus accidere; ij s praescrtim,

qui populi tu Stagiis pii mouentur ad Regna . - : Haec q et Albi iuuisivi vis, fuit

9쪽

indicanda, antequam ad tuam disputationem expenadendam accedam. Quoniam vero in Seruini tui verba iurasse videris, subij clam pauca quaedam, quae non satis caute in illo laudasti. i Pag. 8. Ex libro vindiciarum, bene longam di, sputationem exscribis, in qua ille Valentiniani, V lentis, & Gratiani legem parum fideliter explicat; nerinde quasi uniuersim prohibeat clericis bonorumlaaereditates, ijs exceptis, quae iure ciuili, vel edicti beneficio, ob sanguinis propinquitatem deberentur; cum tamen ea lex de viduarum, & pupillarum haereditatibus dumtaxat loquatur, ob eam praecipue in sana, quam suo loco explicabo.L Ibidem falso assirmat, duriorem suille in Gallia legem, qua clericis praedia possidere non licuerit, id l.

Sidonii Apollinaris testimonio confirmat; cum tamenti s Capitularia 'Franci multo aliter optimos,ac religi sillimos Reges, & sensiste, M statuisse doceant. Neque cum quidquam Sidonius' iuuat, cum enim ille solo patrio stic enim loquitur j exactus, peregrini ii commoda, ta damna proscripti pateretur, Faustum Regien. Episcop. obsecrat, ut sibi a Deo impetret Le uitarum conditionem, ut videlicet immortalia dumtaxat bona,ec sempiternam scelicitatem spectet, luando terrenis bonis necessario carere cogebatur. Quo sane loco spectauit Sidonius, non vllain humanam legem, quae bonorum possessione clericos spoliet, sed Levitarum conditionem optat, quibus caelestia, at tuo diuina quaerenda, de expetenda erant. Nam si istius Regni lcge, claici quicquam possidere prohibebantur, cur Sidonius 'ipse Vindicium, Petronio con

10쪽

mendat, qui patrueli paterna carui, intemto3 desum

Eo, per agnationis praerogativam , Iuccedere parabat Cur ' alibi conqueritur, nihil se de haereditate sociali, ut a M.L ,. ipsius verbis vian et et in sum tertiasub pretio medietaris obtinere potuisse t Cur item' alio loco praediolum btiai. - . Ecclesiae suae collatum esse gratulatur 3 Eadem pag. Saluiani' Massilien. verba, perue se interpretatione corrumpit; cum ille apertissime d ceat idem quod Augustinus, qui haereditatis partzm d se m. s.so. δε Christo, & Ecclesiae tribuendam esse assirmat. ibidem omnino male Hilaris Arelaten. & Paulini in augendo Ecclesiastico patrimonio diligentiam, regum priuilegio, oc a mortietationis lege defendit, ut suo loco planius ostendam. 1 Pag. is. ex ' Nicephoro conatur ostendere,E eiu iclesiastica iudicia ad Ilicos pertinuisse; cum tamen illo ipse exemplo Episcopi Troados, contrarium probetur. Quamquam enim Episcopus ille laicum hominem , litib. decidendis, sibi Vicarium suffecit, non tamen a se iurisdictionem abdicauit, sed eam quod iure potuito iusta aliqua de causa, homini laico permisit.

ι Ibidem carpit Bonifacij VIII. interpretatione, Ou. viis

de duobus gladijs, quam quoniam ipse multorum Sanctorum testimoni)s impugnas,suo loco defendam. Haec interim placuit breuiter perstringere,ut intelligas quem tibi magistrum, & patronum delegeris. debetes nunc ad praecipua tuae defensionis capita. In primo igitur, Venetorum legem suscipis desendendam , plurimorum Pontificum sententia, & inni merabilium propemodum canonu auctoritate, dam-B α natam,