Ascanij Torrij theologi Romani Pro libertate ecclesiastica ad Gallofrancum apologia

11쪽

- Sumis autem, auctore ' Irenae RG.t i. . ellc.a Deo instituto , atque idcirco, Dei pratia Remis

quod insum confirmat Liuius, Tulli HOitilla Restis ἡ 'ς pi0-chinibano autem Principes Pontifici sub G: .. s. si s. 'ς l id ostia ζ pa et pendere, communi ex

12쪽

sse trum, suumdeniniae regnum, a Deo obtinuisse. Nam si paucos excipias, quos sacrae literae diuinitus memorant ad Regiam dignitatem promotos, quo quot a mundo coddito. adhaec usque tempora,regna, atque limperia adiministrarunt, vel hominum fluuio, ad regni fistigiuna euecti sunt, vel a maioribus quasi

per manus tradita Reip. gubernacula, haereditario aure perceperunt, vel iure belli, aut etiam non sine i iniuria, ultro Occuparunt. Quod luculenter explicat. Chrysostornus, dum Apostoli verba interpretatur, ει multo apertius, ex ista Patisiensi Academia non bD. - . . u. Vomo, Regiam potestatem hactenus tantum a Deo 'Vos

institutam esse affirmat, quod gelius aliquod politicuadministrationis, humanae t ietati debetur, usuru.vero, α au toritatis exercitationem, Dei quidem n tu , sed hominum potio ii num. opera comparati. At, dicitur Dei gratia Rex. vere omnino , sed etiam C. dinales, Dei gratia, se Cardinales nominant, cum ta-nien suae dignitatis auctorem, Pontificem agnoscant, seque ab eo pendere, ingenue fateantur. Subdi , R gem Chrillianillimum patronum,ac fundatorem esse .praecipuum, Ecclesiarum Franciae, alia'. permulta,il priuilegia tribuis, quae ut omnia vera esle concedam , neque de Pontificia matellate, dignitateq. quicquam detrahunt, neque causam Venetam faciunt V ora, ta meliorem. Vere nam scriptum eth, a icolao e M

Pontifice, Christum B. Petro, aeternae vitae clavigero, s - terreni simul, de coeleliis Imperi j iura commis te, N 'Parisiensis Senatus, in illa Gallicanae Exclesiae defen- ρου - .sone, quam laudas, id ante omnia, palam prosi etur, inrpetuo maneadum Regi in obedientia, quam vexς

it. e. omnes

13쪽

catholicus,& Christianissimus Rex sanctά sedi Aps

stolica: dcbet. Vt interim omittam, non posse Venetum Senatum, Gallicana iura, & priuilegia visanam ac supremi imperis, sibi vendicare. Mox de amortietatione bonorum verba secis, sed quorsum Gallostance i Nam neque in isto Regno, ea

lex in omnibus bonis admittitur, ut Seruinus tuus,

quae amometationis lex postulat,apud Venetos admitia nulla ratione Possunt, cum omnium serme ciuiunta

bona sint Ecclesiae fiduciario,vel emphyleutico, ali ue persimili iure subiecta, tantum abest, ut Principi sint ulla ratione obnoxia. Vehementer autem, inibi crede,falleris, sui paulo ante monui,)dum legem amQitizationis, iure Regio defendi posse autumas.. uctore Seneca , penes Reges sit omnium pote-ltas, penes priuatos, suae cuiusque rei proprietas. It non male significant ' nonnulli vestram illam amortigationas legem, non nisi Ecclesiastico priuil

pio defendi pesse. Quamquam ficilius mihi persu terim, squod alii non obscure indicant, priuatorum bona Regibus vestris peculiari quodam iure obstringi, quod olim Iosephi industria,ac diligentiam Aenuptiegno contigisse accepimus. Quemadmodum liliatur imperate ac prorsus inepte fecerit quis, si ius illud Aegyptiorum Regum, omnibus Regibus velit este cominu ne in non titis intelligo cur Regis, Regniquo Christianissimi iura,& priuilegia,ad Venet velis per tinere. At ius habent sinquis summae potestatis,nacriu- imperi;, qua si vero eadem sint Regum, Regnorumque omnium iura,cum Lus constet,longe aliam cile,

14쪽

in isto Regno imperadi rationem, aliam apud Hispanos,ut nihil dicam de Regibus Ungariae, Bohemiae, Poloniae,magnae denique Britanniae, quorum dispares iurisdictiones,& dilli milia dominandi praecepta, leseique censentur. Porro de Venetae Rei p. origine, deque eius dignitate,atque praestantia,nolo tecinn pugnacius disputare. Sint sane,ut dicitis,omnia,& vera, dc certa. Nonis possunt tamen Veneti,si Christiani elle volunt, aut se a Pontificia auctoritate subducere, aut sacros canones impune violare. Iam vero, quae de Mediolanensi, de Aquileiensi Epilcopis,in medium affers, sui indicaui non ita pridem), ad institutam disputationem, nihil pertinent. Quo circa minus recte colligis, monendum ess e Pontificem,ut non satagat, cum potius exemplo Pelagij, qui consecrationem Episcopi, contra rece

ptam consuetudinem usurpatam, acriter ' reprehen- a M. 3.3ήρου

di &scitismaticos Episcopos eiusdem consuetudinis violatores, Imperatori puniendos V permittit, eΣcitan- b ii. s L .. Diadussit Paulus V. ut fortiter, ac strenue pro Ecclesia-s ' stica libertate decertet. An tu, Gallosrance, ignoras, an disiimulas quod ' Canonistarum sermonibus ei fi Q. e. protritum est de iurisdictione, de Ecclesiastica liber- sis ritate , sacrorum denique C anonum interpretatione quaestiones, de controuersias, Ecclesiastico iudicio decidendas, S: definiendas este Negant Veneti te quicquam contra sacros Canones sectis contra Pontifex, ia. tim . n. is J.

multis nominibus violatam queritur ecclesiasticam libertatem, quis quaeis te- hanc controuersiam diri- meti quis sententiam serea Tu quidem,tantus videli- Iis. i. Moti. ii rip. patronus, leges Venetas, ad Reip. statum perib

15쪽

pertinere assi as,& ti Ecclesiasticas negas ullo mordo attingcre. At que Auitur Ecclesiastici ademptam sibi fore exceptionem, Ecclesias suo iure priuari,& im munitatis priuilegia miris modis conuelli : dc erit quisquam, cui aequum videatur, summum Ecclesiae Praudem, in re tam graui, tamque periculosa conninere,& tantam Ecclesiasticorum contumeliam aequo animo ferre ὶ Quid enim magis, si fidei causas excipias, ad Iccles iani spectat,quam quod Ecclesiasticam violat libertatemὶ Caeterum,quod subi jcis, de nodo. Aquileiens, iam supra refutatum est a me, quicquia cnim hoc loco dicis, cum historiae veritate minus con

gruit. Vide vero num recte inseras, quia Venetorum: li Je Siccges caulam fidei non attingunt, Pontificiam digni late in laetam non videri,nullumque esse indignationi, aut querimoniae locum, cum Ecclesia iticam liberta I

Secundam deinde aggrederis huius tuae defenso nis Partem,in qua tibi probandum sumis, primam d

tam te in Venetan cum ciuili, ta canonico iure mi- rc contentire, de ad eam rem confirmandam ex libro Vindiciarum Seruini, multa describis. Orditur autem ille,a prisca Levitarum conditione, quos negat haerea Dot. s, dita IIo iure, potuille praedia' pollidere. Sit sine ita quod attinet ad ius haereditatium, d ad bona alienae, perpetuo transmittere, nefas esset. Sed ut vides ad Ec-

ι - , se cicitas cam vivendi ratione tant' diffungem,id trans 'r fetri nequaquam potest. Addo tribum Leviticam,h i. s. is 3 i. c, buisic in si gulis tribubus , vibes ad . incolendum, d

tributim dini si,ut haereditates ad alienas tribus, iure

16쪽

I7s urbana praedia, primitias praeterea, decimas, caeterasque oblationes, quibus non solum alebatur, sed etiata opulentiam, supra caeteras tribus, locupletabatur; domus autem,agri, & immobilia bona, quae Deo consecrabantur, sacerdotum usui cedebant. ' Ita legimus a mis. Abiatar' Sacerdotem,agros possedisse, Ieremiam' ite Sacerdotem, praediu Domini iussu comparasse; - Bar- dA. I. natam postremo Levitam,agrum vedidisse. Quorsum igitur Levitarum exemplum , a Seruino asseratur,non

rutis intelligo. Nam de Druidis ridiculus plane videatur, si corum ineptias, & Pliiiij fabulas, clericis i

imitandas proponat . Miror autem cur tantopere

Valantiniani, Valentis, dc Gratianis legem extollat, sC. Ab quam Ambrosius, ε & Hieronymus ,- non leuiter pera instringunt; quae tamen ipsa, ut iam supra indicaui, non uniuersim, donationes,& haereditates, in clericos pro hibet, sed viduatum tantummodo, & pupillarum bona ad Ecclesiasticos vetat peruenire. Quod proculdubio sui insinuat Hieronymus,) aduersus quosdam clericos pugnabat, qui viduas,& pupillas, cali: te circum

ueniebant, eorumque bona, magno filiorum, ac neces

sariorum damno, per speciem pietatis aucupabantur, quod tamquam impium reprehendit' Augustinus, qui T 'Iσ1' tamen eos magnopere laudat, qui Ecclesiam secundo, aut tertio loco, haeredem scribunt. Quamquam autem ea lex annuente ut nonnulli volun o Dama Pontifice, tolerata eli aliquando, breui tamen abolita videtur, nec ita multo post, lex quaedam alia, huic et pessimilis, Valentiniani, Theodosii, atque Arcadii , in in 7

hortatu ut creditur) Ambrosj, ab iisdem Imperat antiquata est. Addo legem Martiani, quae ζ.92'

17쪽

utramque seperiorem abrogat, ' Bassiij constitutior, a nem, quae eiusdem generis Phocae legem, substulit.b g, λ. ... i. i, Et si ' viris destis credimus, Carolus IL Siciliae Rei et .. legem huic Venetae valde assinem, irritam, ac nullam

... voluit. Demum Fcdericus II quaecunque a pro

miri s m,c decesibribus, contra Ecclesiasticam libertatem sancita essent, prorsus inania, dc nullius auctoritatis esse iussit, idque Pontificia auctoritate postmodum firmatum. -- .E Q. est. Fallitur igitur, aut nos certe fallit Seruinus, Missi Christianissimo Regno,non leuem sacit iniuriam, mduriorem legem, in Galliis scriptam, aut consuetudine acceptam fuisse assirmat, qua clerici, a praediorum posselsione prorsus excluderentur; ut enim sapis insinuaui, Capitularia Franciae, & quem male Seruinus interpretatur, Sidonius Apollinaris, contrarium ape tissime docent. Porro Salviani Massiliensis verba peregrina , ut a tea docui, de prorsus aliena, explicatione inuerit,ex lege primum Constantini, mox etiam Iustiniani, meridiana luce clarius constat. Sic enim ille aliquando statuit, nihil magis hominibus deberi, quam Ut supremae evoluntatis, po tu mi aliud me e non possunt, liber es tilus, e T licitum, quod iterum non redit, ar trium.

vero enim ait , eati situr Imperator, ne melioris

det, cui plurima d dic Deus habere, est multorum domi uti esse, O facilae dare, maxime tu sau B imis Ecclesiic

in quibus optima mensura eri donatarum eis rerum iis

mensitas. Et ne ab isto Christianissimo Regno, longius abeamus, cum Rex Chilpericus eorum, qui E clestias haeredes instituissent, irrita iussisset esse test menta, Gunti annus item Rex, ut scribit Gregorias

18쪽

Turonensis eam legem, tamquam iniquam, penitus

sustulit. Et quidem merito: nam hoc etiam nostro aevo,magni nominis,ac doctrinae viri' eiusmodi leges, a D et Ahue., tamquam iniquas, & cum ipso iure naturae pugnantcs C s

'reprehendunt. At Vide, quo tuus iste Seruinus pro rediatur . Hilarium Arelatensem,& Paulinum Episcopos quos ρ Prosper amplissimis haereditatibus Ec- b M. clesiae patrimonium,auxisse memorat, absque literis '' ic ς 9. amortietationis, & regia facultate, id facere potuisse negat i, quod, ut supra paucis monui, longis me abesta vero . Siquidem Prosperi aetate, qui suit utroque posterior, lex illa nondum erat excogitata, quae multo post Caroli Magni tempora,videtur inuenta. Adde quod Paulinus Nolae,in Campania Episcopus praefuit, ubi nulla amortietationis, eo praesertim tempore extabant vestigia. ut nihil dicam Hilari j tempore,vix Reges in Gallia suisse: certe Franci nondum eam Galliae partem obtinebant, nec Christiani adhuc erant Quod vero de bonis Ecclesiasticis,eorumque partitione subnectit, vere omnino, apteque dictum videri posset, nisi addito aculeo,Ecclesiasticorum mores,tacite perstringeret.& haereticorum querelas, atque in catholicam Ecclesiam calumnias foueret. Sed bene habet,

quod fatetur Constantini liberalitate, quam plurimis praedijs, atque opibus Ecclesiam fuisse locupletatam. De usu diuitiarum, derque Ecclesiasticorum, in ijs administrandis fide, integritate, religione, quia ad institiatam quaestione, nihil pertinet, in pr semia non disputabo. Certe Seruinus' Vrbani Pontificis constitutio-l .. -

nem, temere In dubium reuocat, perinde quali non .

potu rit in illa perturbatione remporum, rebus Ec--o is C L clesio

19쪽

elesiasticisconsulere; Monminoris allitio G - 4 ictissimis illis Pontificibus hanc possidendi ficultatem

Ecclesiae concessam eta contendit. Ego vero libes ad - miserim, hanc esse potestate,iure diuino naturali Ecese

ae tributa,quandoqiudelibere: quiuis potest se, suo deuouge , far est .cu eorum assequi doni nium, quaelibi ultro concedantur,cum praes Emmuae

2 cst rigido probet, Ecclesiasticos, non nisi R ' s. . .. gum P nissu, bona immobilia possedisse : Gle fit, ' C ididum Rectorem praediorum, quae in

is i. fanta bilinu , iunichildae Reginae commendat:

At hoc nihil indicat aliud , quam, quod ingenue fatemur, Principes, esse bonorum, ac iurium Ecclesi sticorum desenseres, ac protectores. Nec imus in i cias, plurima etiam a Regibus liberaliter Ecclesiis luisse concessa, in primis vero Caroli Magnil munificentia, ab Adriano Pontis celebratur, quod quan plurima bona, perpetuo possidenda, Ecelesiae obtulerit. Quod subdit, praedia fere omnia, in isto Christi nisumo Regno, fiduciario iure esse obstricta, a nobis est, in illis enim satemur, Regiam facultatem, ocamonizationis legum , iure defendi posse. Sed quoniam in Italia, ct praecipue Veneta ditione, vix ulla huiusmod1 bona reperruntur, haec Veneti Senatus constitutio, de qua est institiata disputatio, nulla potessi ratione excitari. Habent Veneti, ut Seruinus ait, summi imperij iura, sed insta Deum. Adde etiam ii fra Ecclesiasticos Canones, nulloq. modo supra,neque illis, aut nouum, aut molestum, videri debet, quod

20쪽

: Romano pontisce , tamquam supremo Ecclesiae a I. r. c. ris eros. praeside, ossici j moneantur,& ubi a recto desexerunt, ar. Atiih. Meath. reducantur in viam. Et prosecto, in hac quidem causa, sicquutus est Pontifex, innumerabilia propem dum ' politica,&ρ Ecclesiastica iura,quibus olim cau- x. t. cernimur. tum est, Principum, ac ciuilium magistratuum legeS, I. ora priuii pia . quamuis ampli ili me latas,personas,aut bona Ecclesiastica, nequaquam comprehendere: quin etiam , si quid priuatim, ad Ecclesiae, aut clericorum utilitatem decernant, nisi Ecclesiastica auctoritate firmetur , ir- nali do reb. eou. ritum, clie, atque inane, nullam siquidem ciuiles ' ''2ἡ. Q. Manistratus, in clericos, aut Ecclesiastica bona, iuris . .. - I ' --

Uictionem habere. Nelas est autem dubitare, leges, Gus GDρcit. .

quae sine iurisdictione feruntur, omni prorsus auctoritate' carere, etiam si clericos, aut eorum bona, ob- α .. 2.2lique tantum attingant. Spectandus y namque est legislatoris animus, una cum verbis, quibus leges ex- DG.n. 6 88. primuntur, quae si obscura, aut ambigua sint, tum C, o sis Amvero iudex Ecclesiasticus legislatorcin compellere potest, ut egem perinde interpretetur, ut appareat Ec- et sesesesiasticos , non inuolui . Accedit quod suculares 73οi. res . Principes, &Magistratus, pias causas, quaeq. ad diui- cnum cultum aliqEo modo referiantur, nullo iure pos. '

lunt ' atrin ere, si quid in eo genere Usurpent, frustra η ως π i .s