장음표시 사용
211쪽
mmen huius mundi, Ioan i8 semine conssiluit Iudicem Aper vos
Lucae et r. RU gentium dominantur eorum, vos autem non sic, Lucae a r.
Haec sunt omnia testimonia verbi Dei, quae aduersarius pro Primatu Res . . .d
Regis in piluualibus ex nouo Testamento allegare potuit. Ad quae uni a Stament colen verbo responderi potest. Ex his testimoniis nihil effici pro pri mitu Regis in spiritualibus, nisi velimus Reges Paganos, Ecclesiae et im- persecutores factos esse Deo supremos Ecclesic gubernatores in rebus
spiritualibus. Nam haec testimonia ad Imperatores Paganos pertinent, quales erant cum Testamentum nouum scriberetur, videlicet ad Tiberium Caium Claudium de Neronem . Et quamuis aliqua sententiae,excitatis conuenire possint etiam Regibus Christianis, aliquae etiam ad omnes Principes tum Ecclesiasticos tum saeculares iure pertineant, qualis illa est, Omnis anima sublimioribus potestatibus subdita sit; tamen nemo inficiari potest, quin Regibus quoque Paganis conueniant, Ni quae doctrinam contineant Principibus omitibus comunem, siue Pagani,siue Christiani sit. Alioqui frustra Petrus , Paulus Christianos sui temporis admonuissent ossi ei erga Reges, si re Imperatores, quos Paganos esse ignorare non poterant. Ac nemo est qui non videat,quam
sit absurdum, ut Reges Paeani qui non sunt de Ecclesia,Primatum habeant in Ecclesia & qui Christi hostes sunt, Vicari Christi sint qui Christum ab negari, idola coli iubent,ij si Christianis in spiritualibus,
ut summis gubernatoribus sit obediendum Deinde quales argumenta. tiones istae sunt, de secundum quam regulam Dialecticae concludunt, Repes gentium laminantur eorum, vos autem non sic ergo Rex Pri- matum habet in Ecclesia in rebus spiritualibus i et, Regnum meunia non est huius mundi ergo Rex est supremus gubernator, etiam in caus Ecclesiasticis 3 Vel Reddite quae sunt Caesaris Caelari, quae sunt Dei Deo: ergo Papa nullum ius habet in Anglia,nec etiam quoad spiritualia 3 Credo equidem, si aduersarius libros Priorum Analyticorum Aristotelis summa diligentia annis multis euolueret numquam medium terminum in his algumentationibus inueniret. Quae cum ita sint, desinat aduersarius in Scripturis sanctis ludere,earumque testimoniis abuti
ad eum Primatum stabiliendum quem non solum Ecclesia Catholica: semper detestata et sed etiam Caluinus ipse cum schola Geneuentinumquam approbauit: quem ipsa Anglia, ut a Regia cupiditate exortum,ipsi e iam Pulitani molestissime semper tulerunt. Venio nunc ad ea quae auctor Apologiae pag. dc id ex Bellarmini scriptis attulit in medium, ad inuidiam illi conflandamu quasi parum honorifica,vel etiam iniurios Principibus msuprascriptis titulis
'Primo, ponit Bellarminus, Reges seruos potius esse qu in domi pssse rellam;
nos. lib. de laici cap.I.in libro Anglice scripto, d putendam in i am, 's Pr
212쪽
Reges non serui qualescunque, sed inancipia nominantur. Respondeo sententiam Bellarmini ex augustino desumptam ess , qui nc ait lib. io de Civitate Dei cap. q. Qui imperant, serut Unc et S. Pibus identur m perare. Vbi qui inperant, non dicuntur se tui quasi ubiecti sint populis, sed quia laborant regendo, re imperando, non propter sicam vel utilitatem, vel cupidiatem , quod Tyrannorum est; sed propter populi utilitatem, propter publicum bonum . quomodo
L. Paulus seruum se Corinthioru appellavit r. Cor. quia in eoru ccmmodu laborabat; tamen in eos potestatem habebat, eisq.minabatur, dicens: Quid vultis in virga venia ad vos,an in spiritu lenitatis I Cor. qui miodo etiam Magnus Gregorius Serui seruolu Dei se nominabat: quem tituluina, ut valde honorificum, successores omnes imitati siunt.becundo Dicit idem Bellar minus. Reges subiectos esse non solum 1 ontilicibus, sed etiam Presbyteris Diaconis lib. I. de Pontificap. I. Respondeo, id Belliarminum non ex capite suo, sed ex sancto Ioan ne n ysostomo accepist e, cuius haec verba sunt hona 8s in Matthaeu. ' u plana, i Consul, si is qui diademate Crnator indigne adeat, conidere coerce, maiorem tu illo habes potestatem haec ille, qui ad Diaconum loquebatur cum haec diceret. Tertio mori imperatorem non grauate bibere oporteat non solum post Episcopum, sed etiam post Presbyteium. Ibidem. F. spondeo, neque ad Bellarin mum ex se assii mare sed referre iudi-
ni storiam rei eri Sulpitius invita sanct i Martini
ri, 'φ --ucto xitps, atque functio, non immediate ex
cst o i videmus enim Regna in Respublicas Resipublica in Regna mutari tamen utrumque regimenetque iu-
mana voluntate, sed ex D umo iure penderet.
1 autem Pontifices ab Imperatoribus. lib. de Ponti captas legitime, sed per iniuriam facti fuisse fac et riris Lipe , eorum leges rescindet Ap .ceponere licet Prin- Respondeo, metato non adscribi locum ex libris Bella tmini, quia eiusmodi
213쪽
eiusmodi locus non extat in eius libris Neque Episcopi in ancipia, sed
veneiabiles Fratres a sunt mi P ntificibus appellantur. Septimo,Quod Ecclesialtici homines tam l rege supra i incipes sint. Nam anima supra corpus lib. de latcisis P i 8. Respondeo, id non de quibuslibet Erclesiasticis, sed de Principibu Ecclesiaru dici Meam sententiam apud sanctum Gregorium a Zian Tenum in Oratione ad populum timore perculsum,&Praesidem ira secentem, toti dem verbis haberi.
Octauo Qxiod Reges deponi possunt per subditos mos ob multa causas lib. s. de Ponti f. cap. S. Respondeo , non bona fide aduersarium agere. Bel Iarminus enim in loco cuato, non dicit Reges posse per subditos imos deponi sed sol uno proteri duodecim exemplata partim ex Testamento veteri, partim ex Historijs diu et sis vel decretis Ecclesiasticis ex quibus constat Reges, vel Imperatores aliquando a summi Pontificibus fuisse depositos, det depositioii per subditos ne verbum quidem. Nono Pontifices nullo modo deponi posta; nemini enim moralium permissum esse de ijs iudicare. lib. 2. de Pontifice cap. b. Respondeo quod Bellai minus scripsit. ante murta lacula in generalibus Conciliis, quae ipse eo loco citauit, disertis verbi scriptum esse . proinde aduersarius,ut in si perioribus subitam iii Bellar mini, sanctos Patres Augustinum, Chlysostomum Martinum, Nae: angelium reprehendit ita hoc loco non soli Bellar mino, sed etiam plurimus Generalibus Conciliis litem mouere praesium sit. Decimo, odibe diei illa Papse debeatur propter conscientiam. lib. . de Ponti f. cap. d. Respondeo, Aduersarium satis feliciter progredi in accusatione Bel- Iarmini. qui enim sub nomine Bel armini sanctos Patres, de Lacra Cocilia hactenus accusauit, nunc tam dem ipsum etiam Dei Verbum ripiritum Saroum accusat Uod intelliget, qui cum Ue caput sequens,ld- est, caput sexti m decirru libri . de Pontifice, legere voluerit. Nam eo loco multis, iisq perspicuis diuinae scripturae testimonias ostenditur,nsi solum pontificem sum irrist, sed etiam Episcopos caeteros leges condere posse, quibus ob conscientiam parere subditi teneantur. Vii decimo Quod obedientia Regi non alio respectu debeatur,quam propter cadmem politicum. lib. de Clericis cap. 18. Respondeo, Aduersata Ut more suo calumniatorem se prodere. Neque enim eoacco Bellar mulus disputat de Obedientia, quae Regia subditis debetur de ea enim disputat in libro de laicis, ubi cap. L cap. II. probat ex diuinis literas non solum deberi Regibus,alijsq. politicis Ua-o stratibus Obedient lata , verum etiam coram Deo, S propter conscienam. In lib. autem de Clericis cap. 18 demonstrat Clericos exemptos
esse a Iuras lictione Principum saecularium, ac per hoc non esse subditos Ret,ibus sed debere tamen leges eorum de temporalibus rebus obser.
214쪽
x re non vi legis, sed vi rationis id est, non quia subditi sint, sed quieta
ratio dictat, ob commune bonum facem Reipublicae, eas leges abo innibus esse seruandas.
Duodecimo, Quod ipsi illi homines Ecclesiastici, quid nati sunt Bedegunt in Regni Principuma non tamen sunt eorum subditi, nec abias iudicari possint ipsis autem fas sit Principes suos iudicare. Ibidem. Respondeo Aduersarium ad inuidiam Bellarmino conflandam semper aliquid addere quod in libris Bellarmini non inuenitur. Affirmat quidem Bellarminus cum communi sententia Catholicorum,Ecclesia-cticos exemptos esse a potestate Principiam terrenorum; sed illas particulas quid nati sunt, legunt in Regnis Principumo Bellar minus in libro suo non posuit;non quod veras esse non existimet, sed quia non erat opus ad ista descendere; sed Aduersario opus fuit ista exprimere ad odium concitandum. Illud vero ipsis autem fas sit Pi incipes siuos iudicare non solum Bellar minus non dixit, sed falsum esse credit. Haec enim verba significant, Fas essi cuicumque Ecclesiastico, etiam maxime priuato, Principem suum iudicare quemadmodum unusquisque Ecclesiasticus, etiam maxime priuatur,exemptus est a siubiectione Principis secularis. At unicuique Ecclesiasticia, etiam priuato, fas esse Principem suu iudicare, Bellama inus numquam dixit, numquam credidit,
'ecimotertio,Denique quod obedientia,quam Clerici tribulant Regibus, etiam in minimis mere ciuilibus negotijs, non sit a neces aria aliqua subiectione, sed tantum ex discretione, oropter obseruantiam boni ordinis atque moris Ibidem. Reyondeo, non eisse hanc propriam sententiam pellarmini sed omisnium Catholicorum Doctorum, tum Theologorum, tum Iurisconsultorum quamuis enim Catholici Scriptores disputent, quo iure data sit exemptio Clericis tamen datam esse,& usu receptam ab antiquissimis temporibus, nemo Catholicorum in dubium vertit. Ea sint, cum Aduersarius colligit immane discrimen effernter librum Dei,&Bellar minianos Codices, non magis Deum Belial, lucem' tenebras, Coelum denique Inferos distare, qui in Lellarminianum iudicium de Maiestate Regia a diurno de ijsdem iudicio dissideat: eadem facilitate, sed maiori temeritate collistere potuisset Lanctos Patres, ipsam diuinam Scripturam de Maiestate Repum. contraria iudicia protuliss .nihil enim Bellar minus asseruit de Pontificcum potestate, de ericorum exemptione de Regum, Principutria
trum,' Ecclesiae sensiu, atque consensu non hauserit Restat pars Apologi postrema quae tribus vltimis paginis continetur. In ea laudat Aduersarius verba cohortationis, quibus in e sic sua virtur Bellar minus; sed reprehendit quod tam incti sentem et apsa Scraptura petitia nonnulla voces admiscuerit, quarum aliqu pro
215쪽
sent cuiusnodi est illa de Pontifice Maximo, quae in tota Scripturea,
numquam legitur Aliae seli Christo conueniunt, ut illa de Capitem dei, quam Apostoli soli ni isto tabuerunt. At Bellar minus legit in lib. Iudith cap. I. Ioacim autem summus Pontifex, quem librum tametsi vos Caluiniani cum Iudaeis non recta pius inter sacros libros nos tamen Catholici cum Nicaena Syliodo libenter recipimus. Et quamuis vestri Magistri librum diuinum ess negent: non tamen prophanum appellare audent. Sed praeterea , nomen Pontificis, nonne in Scripturis Testamenti veteris recluentissam elegitur L idem nomen cum adiuncta voce(magnus nonne legitur in epistola ad Hebraeoso Sic enim habemus cap. Habentes ergo Pontio ficem magnum, qui penetrauit coelos,Iesum . qua fronte igitur vocenta, prophanam audes appellare, quam Spiritus Sanctus Christo ipsi tribui tu . si forte tantum interesse putes inter Pontificem Magnum in Pontificem Maximum, ut Pontifex Magnus sacra vox Pontifex Maximus vox prophana dicenda sit quasi Christus non potuerit pie dici Poritifex Maximus, sicut dictus est Pontifex Magnus Deinde tot sancti Patres Romanum Episcopum Pontificem Summum, vel Maximum appellauere, ut eorum auctoritas plane sussiciat ad huius hominis te merrtatem refutalidam vide Stephani Episcopi Carthaginensis epistolam ad sanctum Damasum Gregorium libro primo Dialogorum
cap. q. Anselmum praefatione libri de Incarnatione Veibi ad Vibanum Papam Bernar dum in omnibus epistolis ad Romanos Pontifices innocentium ita Eugenium II l. Qiiod vero attinet ad nomen Capitis fidei, optas emunt aduersarius qui alii mataracmen rud soli Christo ab Apostolis fuisse tributum , vel
unum limum notasset in toto volumine Bibliorum ubi Apostoli hoc nomen Christo ita uerint. Auctorem fidei, S GaIli Ecclesiae legire litisium ab Ap. stolis a pellatum; sed Cas ut fidei Von legi sed neque Bellar mini Chanc, Ccem ex ccgitauit, sed ex sancto Gregoriose tulit.
Non igitur Bellarminum te Gregorium aduersatius accuset , si
Claudit pologiam Auctor, lectores rogans, ut alieni a studio partium, de veritate sententiam fetant, prout illam candide a se descriptam protestatur, ad discutiendas illas tenebras mendacio tum ac caisium narum quae iii Regem Serelaissimum contra ius fasque collatae inis dignissime Cierant. Eg qu que responsi Inem claudo quoniam spero me caluinnias, de mendacia huius polog: a luce ipsa solis clariora fecisse non rogabo lectores, ut iudicium ferant, quasi de re dubia sed ut oculorum sensum tantu i ad Scripturas admoueant, A a re ipsa edocti, lucem veritatis aspiciant. Illud in extrema oratione te D. u.- A te,n non endum esse ceti sui, unam ex notis verae Ecclesia sem tholic, .pet fuisse Catholicae nomen , deis a b sanctus Pacianus in epistola ad sympto uanuni Catholicum, inquit, neque Marcionem , Deque
216쪽
Apellem, neque Montanu in sonat, neque haereticos sumit Auctore , Catholicum non est ab homine mutuatum, quod peresa: cula tanta non cecidit. Item Christianus mihi nomen est Catholicus vero cognomenta illud me nuncupat, istud ostendit. Sanctus item Cyrillus Catechesi 8. Si tueris , inquit, in aliquam urbem, non petas vinsit Ecclesia, vel domus Dei; nam etiam haererici dicunt se habere domum Dei Ecclesiam; sed petas ubi sit Catholica Ecclesia id enim nomen proprium est huius Sanctae Ecclesiae Matris omnium nostrum . Sanctus Augusturus(vt in ore duorum vel trium testium et omneue hum)in libro contra epistolam Fundamenti cap. . describens notas Ecclesiae, quae illum in Ecclesia Catholica retinebant Tenet postremo, inquit, ipsum Catholicae nomen,quod non sine causa, inter tam multaS
haereses,ista Ecclesia sola obtinuit. Vbi ergo Lector Apologiae tertio quoque verbo videbit Catholicos appellari in ipse Apologia illos, aduersus quos ipse Auctor Apologiae scribit, a quorum communione se alienum esse profitetur, certe ex ipsa Apologia discet, nota Catholicum . sed plane Haereticum esse huius Auctorem Apologiae Ex quo denique facile iudicabit, quanta sit illi habenda fides in re