장음표시 사용
201쪽
is reuerentia ullius praesumptione turbetur. tu ac enim status membrorum intege manet, si caput fidei nulla pulsetur iniuria, Canotium ni an et incolumis, atque intemerata semper
Ructoritas Q aestio autem est . quid pei Caput fidei significetur. Nos si V enim ipsum Gregorium, visium naum Pontificem Caput fideid: stuiri, esse a m mamus. id est, Caput fidelium Caput Ecclesiae Caput per quod . Ecclesia si de discit,& docet Aduersarius co tradicit his verbis pag T. Quo Gregorius tuo vocabulo capitis fidei caput se nostra fide abi me I ionis radicauerit constitere nullo id potest cum reliqua eius coectrina, atque scriptis. Primam enim cum alius iniuersalis piscopi titulum occuparet Gregorius dicere non dubitauit Quicumque illud nomm sibi assumeret. praecursorem esse eum Antichristi; qui tamen litus Ius longe infra cum est, quo quis Caput fidei nominetur Respondeo, a gumentum nihil omnino concluderes; quoniam vocabulum Episcopi
uniuersalis in eo sensu, quo is aris sto Gregorio accipitur, hierarchiam Esclesiasticam penitus destruit vocabulum autem Capitis fidei hierarchiam eamdem constituit. Is enim dicitur apud Gregorium Epist Pos uniuersalis,qui solus Episcopus ita esse cupit, ut nullos allos esse pallatur Episcopos sic enim Gregorius loquuur lib. p. epist. O unus uniuersalis est, restat ut vos Episcopi non sitis .in lib. epist. 36 Si unus
Patriarcha niuei salis dicitur, Patra archarum nome caeteris derogatur. de epist. 3 . eiusdem libri Triste valde est, ut patienter feratur quatenus despectis omnibus piae dictus Frater solus conetur appellari Episcopus Et certe in hoc sensita hierarchia uniuersa tollitur, atque con filii dituruque ex Episcopis, Archiepiscopis, Patriarchis sit,uno capite summi Po-t: e constituitur quae eadem non tollitur, sed constituitur, dum unus aliis praesidet,eos i in unitate conseruat Merito igitur . Gregorius uniuersalis Episcopi vocabulum exhorruit vocabulum autem Capitis libenter accepit sed Auctor Apologia sentiens argumenti sui debilitate ,
subiungit: ait inabit ibi veniam Deilar minus, ut id de uno G egorio uuam quod ille de multis, O saepe dicit ex omni numero Patra Minus caute locutus est . Allegat autem duo loca ex libris Bellar mini, unia ex libro a. de Christo capri. alterum ex lib. t. de Pontifice c. o. sed Aduersarius non bona fide, ut alias monui cripta Bellar mini refert. Nam libri de Christo cap. 1 id solum Bellar minus dicit, nos sequi doctrinam Patrum,quando in ea de sententi Cmnes conueniunt, non quando vntas aliquid proprii docet repugnantibus Vteris . tunc enim minus credimus uni, quam multis. Ne l. in hoc loco inuenitur illud, iamus caute locutus est. Ila libro vero . de Politiceae. io. node S. Patribus, sed de Nicola Cayrano dixit Mitria cata e locutus est. Curigitur S Gregorius unus sit ex Patribus L quod scripti no repug leti ictrinae caeteroru; ad recte de eo dicis it est hoc loco, Minus caute locutus est sed Aduersarius id esset
202쪽
ex eius manibus eximamus, ad rq reuoc mus, ut nosteriora sit a hac causa, non illius est hoc quidem mirum, quod dicit hoc loco I deo tamen ensu quo dicit; ci m di iurbare, aut imminuere, aut abolere molimm Ius auectoritatemq. Ecclesia sua penes Regium copui residet intra suas ditiones,atque irati caput ejus obscinditis,summi Gu-ιernatori iniuriam Destis di totius corporis compagem, ac membratu bati, haec ille, qui vere sam tum Gregorium a nobis abstulit,atque ad se reuocauit, cum illum arte mirabili ex Catholica Ecclesiae Praesuale in Protestantem haereticum transformauerit. Sed tanta est haec audacia,&impudentia, ut mirum sit eiusmodi expositionem in hominem sanae mentis cadere potuisse. Nam sanctusi Gregorius de Sede Apostolica, non de Rege loquebatur cum diceret Illud autem almonemus, ut Sedis Apostolica reuerentia nullius praesumptione turbe tur ac deinde id probauit, dicens: Tunc enim status membrorum integer manet,si caput fidei nulla pulsetus iniuria. Quis igitur non videt Caput Fidei Sedem Apostolicam nominaris Adde quod in ea epistola de usu pallia sermo est,in monet sanctus Gregorius Archiepiscopum Panormitanum , ut sacro pallio ab Apostolica Sede ad se iransmisso utatur ij tantum locis,die temporibus, quibus utuntur ali similes Sacerdotes neque praesumat aliquid ultra ea,quae a Sede Apc stolica conceduntur atque ad hoc propositum ponit verba quae stupra recitata sunt dii in hoc negotio habent Reges quid Regibus cum pallio.
quod est insigne Archiepiscoporum' Sed Auctor Apologiae hac indu
dentia non contentus, quasi planum fuisset, iussu summi Pontificis et immissos sicarios Reges caedi confiueuisse admonet Papae, Cardinalibus siuggerendum et', quod sanctus Gregorius libis .epaici terbabinianum Praefectum Imperatoris iube Euggeri Mauritio Si est in
morte Longobardorum me miscere voluissem,hodie Lonoobardorum gens nec Regem, nec Duces, nec Comites haberet, atque in summa contusione eitat diuisa sed quia Deum timeo, in mortem cuius belhominis me miscere formido Sicut autem Aduersarius in eo deceptus est quod Sabmianum, ad quem scribit sanctus Grectorius existi mauit Praefectum Imperatoris misi e cum esset Diaconus Cardinalia
Ecclesiae Romanae, qui sancto Gregorio in Pontificatu sita ccessit,ia
decipere alii: voluit commemoratione illius suggestionis, quam nihil omnino ad rem iacete ex iis quae supra demonii nauimus, intellisti notest. Summi enim Pontifices non occulte per sicarios, sed publi e ercensuras Ecclesiasticas cum Principibus inobedientibus agunt tali Transit deinde pagi' a sancto Grectorion sani H
tres sententias Belial minus in Epistolatu poens
sanet Leonis non poterat ulla ratione priuertere lancium L orier audacter reprehendit, quod dum sanetum Petrum immodice laud ipse sibi nimium tribuat, in quo discipulum se Calvini demonstrat qui
203쪽
lib. Instit cap. . cum nihil haberet, quod euidentissimis testimoniis
huius Sancti iti mi Pontificis respondei et iransiit ad cori incia, ac Leonem auidum gloriae et Nommationis plus nimio fiam contendit. Neque contentus fuit Auctor Apoli piae sanctiam Leonem ambitionis notasse, quem tota semper antiquitas ut doctissimum atque optimum: Pontificem, d sanctitatis gloria excellentissimum venerata, est; lea addidit etiam falsiam historiam. Scripsit enim pag. Iota conten coat, i P qait, tunc temporis cum eo de Primatu Putriarcha Constantinopolitanus; di in concilio chalcedonensi Episcopi fixcetio quod excedit, aequalem auctoritatem illius hedis atriarchae adscripserunt; nec priuilegium Romanae sedis supra conliantinopolitanam ullo modo passi Drumi sed contra eum decretis suis sus agi sq. pugnarunt. haec ille.
Sed verum quidem est Patres Concili Chalcedonensis tribuere voluiis se Episcopo Constantinopolitano paria priuileetia falsum tamen eit, quod de Primatu cum Episcopo Romano Constantinopolitanus Patris
archa cotenderet paria enim priuilegia intelligebant respectu inferiorum sic tamen, ut Romanu Pontifex primum locum haberet, ut semper habuerat. Constantinopolitanus autem ad secundum ascenderet, qui locus Alexandrini Episcopi ante merat. Id probamus primo ex ipsis verbis Concilii Chalcedonensis ubi legimus, Patres Concilia voluisse renouare canonem Concilia Constantinopolitani Canon autem Concili Constantinopolitani hic mit Constantinopolitanae Ciuitatis Epiccopum habere oportet tamatus honorem post Rc manum Episcopii, ropterea quod sit noua Roma. Secundo probam us ex epistola Conciai Chalcedonensis ad Leonem , qua peti j confirmari decreta sua cinqua epistola nullam mentionem faciunt parium priuilegium, sol tim dicunt serenouas e Canonem secundae Synodi quo secundus honor Episcopo Constantinopolitano tribuebatur . Tertio probamus ex ipso Leone, qui Epistola sy respondens ad Concili literas in multis alijs epistolis ad Imperatorem in vatio Episcopos de hac causa tu quam meminit parium priuilegiorum esse ubique acriter damna cEpiscopi Constantinopolitani ambitiosam cupiditatem,quod se Alexadrino atque Antiocheno Episcopo anteponere voluisset. Quarto probamus ex sancto Gregorio, qui affirmat Constantinopolitanum Epiccopum subiectum misi Episcopo Romano, etiam quando iam obtinuerat, quod in secunda . quarta Synodo definitum erat. Sic enim scribit lib. I epist 63 ad Ioannem Siracusanum De Sede, inquit, C stantinopolitana quis dubitet eam Apostolicae edi esse subiectam potios Dominus piissimus Imperator, Frater meus Eusebius ei uide Civitatis Episcopus assidue profitentur. alio igitur auctor Apologiae
scripsit Concili Chalcedonensis Patres nullo modo passos esse, ut Romana sedes supra Constantinopolitanui priuile pium ullum haberet, ut
euam illud.Episcopum Costantinopolitanum cu Romano P nties cede
204쪽
Primatu Ecelesiae contendisse. Addit prostremo sanctum Leoner r uamuis nimis multa sancti, Petro tribuerit, nihil tamen Caesiari adeuntisse, set honoris vocabula,& auctoritaris priuilegia,eu potestatem eonvocandi Concilia arburatu suo ei tribuisse id,quod probat ex epist.' ad Theodosium, ubi sic legimus: Si Pietas vestra suggestioni ac su plicationi nostrae dignetur annuere, ut intra Italiam haberi iubeatis Episcopale Concilium de ex epist i G ad Flauianum Quia Clementissimus Imperatorsi pro Ecclesia pace sollicitus Synodum voluit congregare, quamur appareat, rem de qua agitur, nequacuam Synodi indigere tractatu ex epist i . ad Theodosium et Quamuis ad diem Concilia Episcopalis, quem Pietas Vestra constituit, Ecurrere metu la ratio permittat Ad haec loca breuiter respondemus, negari non possere Im quin in Conciliis Generalibus indicendis, aliqua esset Imperator u- U M ''sisse enim decebat, ut in Ciuitatibus Imperatori sublectis, ceu tanta Episcoporum multitudo conueniret,sine conseumata voluntate1mperatoris saepe etiam Imperatores pi de communi bono Ecclesiarum, iace solliciti, Concilia fieri cupiebant, innuente Pontifice
'' 'egrum debet, praecipuam auctoritatem in Thrae siq' ' sensit ili fuisse apud sium naum Pontificem,ita ut sine
consensu Pontificis maximi nulla Concilia rata merint sine consensiu A se . . Acut aliqua testimonia ad sua i res Ch*i 'ne is asst. r. iubetur Dic scorus non scedere
T Synodun ficere ausus fuerit sine auctoritateae postolicae Sedis Quod, inquiunt,numquam licuit, numquam fictum
quoddam Constantinopolitanum, quod ab Imperatore congregatum fuisset sine consensu Apostolicae Sedis. Et in concilio quarto Roman:
isse Concilium conuocari respondit Rex, id ipsum per literas vi a-
eubsit et '' '' Episcopi eras Pontifici, uti re
cupiuissent, Rex continuo iussit ostendi. Simile est quod estimus apud
inquiunt Patres, iterarum superiore anno a vestra Reuerentia ad fans inperat em Theodosium missarum, ad iter dumtaxa Constantinopolim usque faciendum nos praeparauimus. Proinde Theodosius quidem Concilium indixerat sed ex mandato literatum Pomistas Damasi Quale est etiam , quod habe inus in Epistola Adriani Ia
r Basilium Luperatorem, quae lecta est in octauari et Act i vo
mus, inquit Papa, per Tuae Pietatis industriam constitit inridie, Himerosium conuocare Concilium. Item id quo strui u. p. mSancti Leonis pia decessor in epistola ad O ientales Allo,, I
valentinianus nostra auctorri te Synodum oti tota
205쪽
quae est ad Turbium Medimus, inquit iteras adfiatres&Coepiso
pos nostros, eisq. Concilium bynodi Generalis indiximus. Ac de his nactenus. quae in libris Catholicorum Scriptorum ilissime disputatam.
Pag. ita. A greditur Auctor aliam digressionem. De uno vero ver . inquit quculo eo ponitur in me laquasi turba exemplorum , non sane polyum, quin eum vehementer collaudem Id autem unum, hoc
ect q- d omne genus supplicis, ipsamque adeo mortum Martire tole rure oporteat, potius quam unam inllabam diuinae legis corrumpili an L. M quam amussim si ipse se ex geret, O reliqui eiusdi a fidei cum illo profesjores sese componerent nec Eucharima iam a mini-Draretur sub una specie contra euidentissimam christi institutionem, Me tactu iura contra praxim Apostolorum , institutum q. totius primitiuae Eccle f - si per no pauca faculas Nec vero Missa priuatae successissent in locum coenae Dominicae, nec verba Canonis Missae verbis opponereu-tur sanctorum Lucae Pauli; in quo habemus aduersarium nomfrum constentem reum , di omnino reccnciliari ea posse negantem inter se hiae ille, qui quam vere loquatur in js,quae sine ulla probati
ne dicit de communione sub una specie, &de Missis priuatis; intelligi poterit ex edacio, quod adiungit de opposit:one vel boim Canonis ad verba Sanctori Lucae Pauli. Et quonia habere se dicit Bellar minu ad ' uersarium confitentem reum in ea ieconciliari inter se pos e negarii ad Oribemus ipsa Bellar mini verba ex loco quem ipse allegat. Sic igitur crbi Bell-rminus lib. . de Sacramento Eucharistiae cap. q. Secundo calumniatura hemnitius detriacta esse illa verba ex cosecratione panis, Quod pro ut bis traditur vel frangitur Resipondeo, illa verba non habet apud Matthmamev arcu, nec apud P istinum pologia secunda, Curillum catechesi urivstagogica. Eusebium Emissenu homi t. de Pacchatra tamen iis cmnes referant mimam consecrationis. Et Nuthos Auctores reprehendere non possumus ita nec nostram istam re-orehendere unus deberet, Praesertim curulit: quior sit liturgia nostra,fis ancho Petro prodiit viri Thomas docet 3.p. quaest. 8 art. t. d . re ante eum Leot X. in epistola ad Michaelem cap. L quam Euangeliu in Lucae, Epistola Pauli. qui addiderunt illa verba,Quod pro vobis ian-oitur Haec sunt verba, in quibus auctor Apologia dicit contineri oppomen vel botu Canonis Missa ad verba Lucae lauti ex quibus est , iatur se habere aduersarium coris ente reum , negatem in posis villo modo inter se conciliari. At ubi est minis verbis ulla mentio Cp p crinis ubi est contradictio irreconciliabilis ubi coi sessio rei Docet D crini laus Canonem Missa optime se habere, etiam si meo desine isto illa vel ba QIod pio vCbis fiangitur . Probat primo, quia con-
O .liosius est a Mutilitum e. Marcuna sine illis verbis,
206쪽
uo et argumentum certissimum ea verba non esse deessent, contaecationis alioqui enim, qui habebant Euangelium solius Matthaei vel lolius Marci, non recte consecrationem pere eissent. Probat secundo quia Iustinus Martyr Cyrillus Hierosolymitanus , Eusebius Emisse nus retierunt verba consecrationis sine illis verbis. Probat tertio, quia suturgia nostra Latina censetur a sancto Petro tradita proinde vel bai 'S. yyst ses' non reprehendi non possunt, etiarissieareant illis verbis, quae sunt addita a sanctis Luca Paulo quae verba non sunt contraria verbis Canonis, aliooui essent etiam condari vera
r, i, si h AZqissi qua ironice aureolas vocat se ea sentenoi di h I ''xUCquq tamen omittimus hic adscribe duersorius ad eas refellendas aliquid attuli is nos librui, ne Vna Alienis scriptis augere non voluimus ' metis epi essendit Bellarminum,quod prope finem Eoistolae ,
t Thomam cor in mortem oppetii c
se pro hoc uno grauissimo doemate de larimatu Pontifici, l: matus mortem oppetiasse sed pro hac una causa duee,
mi ad martyrium. Illi enim, qui reonante Elistuli, his
causa matrimoni a causa Primatus tunium A m i
207쪽
vertebatur circa imatrimonium, illud erat Virum summus Ponti edi speia care potui si et, ut Henricus Cathe in v xiii emia tris suis Arthuri iam desii ricti duceret Posita enim legitima dispensatione, at heri, a legitima Henrici uxor erat a vero legitima uxore vivente, non poterat Henricus Annam Bolenam coniugem accipere. Ex quo sequitur e Roffensis, morus qui moti maluerunt quam secundum matrimo niuin approbare, pro legitima potestate summi Pontificis in dispensi n-do mo item oppetierint. Cui autem carnalis causa martyri suscipiendi videtur esse causia illegitimi matrimoni j is poterit etiam irridere sanctissamum Praecursorem Domini nostri, quod carnalem causam, a
Uri habuerit, quem constat ab Herode occisum quod eius illegitimum atrimonium libere improbaret.
o vero contra . Martyrem Roffensem Auctor adducit pag. Ioy vn mersalem atque Catholicum Ecclesiae Anglicanae consensium, ac dicit uniuersalitatem apud Bellarminum esse notam verae Ecclesiae, Cinnmo ridiculum est. Quasi Christianae Ecclesiae uniuersitas, ad unius
Ita fialae angustias redigi debeat: quasi non sciamus Catholicum illum cosensum Ecclesiae Anglicanae nihil fuisse aliud nisi consensum partim
hominum adulatorum, partim vi ,metu compuliorum cui consensu opponere Roffensis potuisset consensum Orbis terrae, idest,Ecclesiarum Catholicarum toto terrarum orbe distus arum.
Simile est,quod addit pag. Vio. Perpaucos misi e popularibus, nul 'retris. Ios autem ex signioribus Viris, qui Roffensem Morum pro hoc fdogmate ad Martyrium secuti sunt. Nos enim ex historiis prope innus 'merabiles omnium generum adducere possemus, qui ab anno is s. v (quo anno duo illa lumina occubuerunt usque ad hunc annum i 6o8. - tum egnante Henrico, tum regnante Eli Zabetha, tam res nante lacobo, pro fide Primatus Apostolici sanguinem effuderunt. Consulat, qui carnificinam horribilem spectare cupit, librum septimum Nicolaida. deri de visibili Monarchia librum eiusdem de Anglicano schismate , Commentarium Laurentis uri de rebus gestis in Orbe tetrarum ab annorso librum de vita martyrio Carthusiensium Monacho tu, alios similes libros non paucOS.
Ad extremum auctor Apologiae co firmare aggreditur ex verbis Dei Primatum Regium in spiritualibus ac primum producit multa viguimenta ex Testamento veteri quae, ut ab ipso cursim producuntur , sic etiam a nobis cursim refutabuntur. Primo, pii veteri, inquit, tectam n re Reges propri erant, uber ast anatores eclectae . Chron. O. . At ne nomen quidem Ecclesia eo Istimonia, loco legituri in eodem capite distin irituro sicium Regis ab orifici pro Pontificis Amarias Sacerdos e Pontifex in his quae ad Deum pertinent praesidebit porro Zabadias filius binael, qui est Dux in domo luda, supet ea opera erit. quae ad Regia osticium pertinent Non isti tuta Rex
208쪽
Rex Primatum habebat in spiritualibus , cum ea ad ossicium eius noli
Secundo Reges corruptela purgauere, abusus suctulere a Sams 6 At nihil elusimodi legitur in loco citato, nisi sit error in numeris. quamquam etiani non negamus, posse ac debere Reges corruptelas deabusiis, siue in moribus, siue etiam in doctrina, post Ecclesiae declar tionem, legibus japplicij purgare ac tollere. Tertio Arcam ad constitutum queetis locum perduxere. I. chro id eidem Arca d 'rtandae ipsi praesultauere a Famis Id.
At non oti Reges, sed etiam Sacerdotes communi consilio Arcam ceduxerunt , licuit quidem David Regi ludere ac saltare ante A cam, quod humilitatis reuerentiae erat: non tamen licuit illi arcania contingere, quod potestatis Sacerdotalis erat.
Templum aedificauere,, Chron. 18 adii catum dedicaueare, et uti cortoribus opus consecrationis praesentes cohonesiau re. r. chron. 6 At sicut Templa aedificare Deoq. dicare ad magnificetiam D -Vxi solemniis quibus Templa consecrantur, interesse ad T r. itis' et '' i 'guen pertinere concedimus:ita negamus in ip io Lemplo Pontificale munus attingere illis ullo modo posse permitti. Ex quo sequitur,uti maius in spiritualibus Regi nulla atione conumn , cuius rei testis esse potest Rex Orias , qui cum se Caput Ecclesiae
' VS adolere Domino conti uo a Sacerari et, et i acquiesceret, mox adibit i p pexcussus, non solum ex Teplo expel
li meruit, sed etiam in domo separata habitare coactus est. a. Parat. 26. Quinto, Librum legis de noim repertum populo recitari fecere. t. et ar ii At nescio ubi inuenerit auctor iste librum de nouo inuentum populo iussu Regis legi debuisse. Nam in nostris pibliis loco ab Xso notatoli habemus librum in Templo a Pontifice inuentum, ' istutri deinde lectum etiam coram Rege, Regem misisse aliouo cui
consulerent Dominum super verbis libri Sed quid hic est ai: Regis in rebus Ecclesiasticis spiritualibus in fee ' c ora, integrauere. Nehem. o. 38. ' , 'res . At nulli erant Reges apud ludaeos tempore Nehenaiae; quomodo ergo Reetes dus redintegra uere inter Deum Arpulum' Non igitur Reges, sed primores udae rum in taudivi
sed illud tam ei admittimus, quamuis scriptum non sit rieque Nehem'. 8 neque a. Reyum 8 d. ad Repes Periit ei -A,
pulus per dololatriam a Deo recederet Addi, Rhotim P. DSeptimo,
209쪽
Septi in b, serpentem et um confregere , quamuis in deserto in Deirna sua: ereTI . n. , Chri tum Do mutum suo modo figurantem .s T. Idolaom ita Deosql e falsus externa nauere. t Regum i . r. Recte Erechias ex serpentem aeneum confregit,quoniam populus ad idololatria propensus, serpenti illi, ut numini cuidam Sacrificia offerre caeperat. Rechissi a te etia Asia Rex confregit Idola, quae fuerunt a Regibus praedecessoribus fabricata; sedio ideo Rex pruinatu habet in rebus spirituallibus,qtata scelus Idololatria punire non potest. Huc enim ratione seruiuis Reges Deo, dum hostes Ecclesiae, quales fiunt dololatrae, haeretici de schismatici,ab ipsa Ecclesia damnati, declarati legibus ecgladio puniunt. Octauo Reformationes publicas infiituere , convocatis eosin ' congrcgatis mixtim cum facerdote laicis a Chron. II 8 Non inuenio loco notato eiusmodi reformationem; sed solum quod miserit Iosaphat multos ex Levitis dacerdotibus alij q. viris doctis, qui populos docerent. Illa vero missio studium ac elum Regis ostendit Prima tu in Ipiritualibus no oste sit. Ad Prima tui proprie pertinet duere, xlegis diuina dubia explicare quod munus no Regi. sed summo Sacerdoti tribuitur Deut. i . cui omnes stub pqna ultimi supplici parere tenebatur. Nono Pontificem summum exauctorauere , alium q. in eius locum subrogavere. I. ita. a. et . At Pontifex quoq. Reginam non solum exauctorauit, sed etiam interfici iussit, Regem alium subrogauit . . Reg. r. aliud est facta Regum referre,aliud auctoritatem . potestatemq. probare. ut omittam,quod factum illud Salomonis ex in Reg. 1. tribui solet Salomoni, non ut Regi, sed ut Prophetae extraordinariam potestatem diuinitus obtinenti. Decimo, In summa, inquit, cuncta moderati sunt, quae ad Ecclesii isticii regimen quoquo modo pertinuere . At hic oportuit allegare verbum Dei, non in particularibus illis osticiis, de quibus non conuertitur sqhoc. n. quaestio est,an Regi conueniat regimen Ecclesiasticum mon autem an liceat Regi Templa aedificare, ante Arcam Domini se lare, Id lolatras interficere, alia id genus; sed hic,ubi minime oportuit,de se uit auctorem Apologiae Verbum diuinum. At, inquit, scripturae ornant Mges titulis honorariis, qui ab actionibus illis non discordant vocantur enim fili Altissimi, imo vero D. O vncti Demini, in Dei folio sedentes famuli Dei, imo Angeli Dei facti iuxta cor Dei, Lumina II
raelis. Nutrici hecles Sed primus titulus,pro quo allegatur locus t. Sam . . non conuenit Regibus generatim; sed solum Salomoni,vt figura Christi erat,de quo ductum est ab Angelo, Et filius Altissimi vocabitur.
Lucae r quamquam in Deuteron cap. 3a toti populo dicitur, Nonne
ipse est Pater tuus, qui fecit te, .creauit te dc nos omnes Deo dicimus, Pater noster qui ea in Coeli, Secundus titulus non solis
210쪽
Regibus,sed omnibus Iudicibus conuenit,sive Ecclesiastici, siue poIitici sint. Sic enim locum ab Auctore citatum Psalm. r. Ego dixi di estis intelligendum es e docent illa verba eiusdem Psalmi Deus stetit in Synagoga Deorum sin medio autem Deo dijudicat, usquequo iudicatis iniquitatem,&c. Locus quCque ex libro Exodi allegatus cap. 21. de Iudicibus, non Regibus intelligitur . quia nulli tunc erant Reges in pos tr-lo Dei. Tertius titulus communis est Regibus cum Pontificibus virique enim apud Hebraeos ungebantur apud nos autem multi Reges non unguntur, nulli autem Pontifices sine sacrocleo consecrantur. Quartus titulus non scio unde huc irrepserit. Nam in libro a Samo lis cap. 3. O. qui locus ad marginem allegatur,Thronus Dauid legitur, Solium Dei non legitur. Quintus titulus nimis est vulgarisu quippe qui conuenit omnius rebus creatis, de quibus dicitur Psal. II 8. Quoniam omnia seruiunt tibi dextus titulus in loco allegato libro a Samuelis cap. I . soli Dauidi tribuitur, tacita ob Regiam potestatem, sed ob
singularem sapientiam, tua praedi ius erat. De Sacerdote autem generatim scribit Malachias capri Labia Sacerdotis custodiunt scientiam , legem requitent ab ore eius , quia Angelus Donarini exercituum est. Septimus titulus proprius est Dauidis . non communis omnibus Regibus calic qui etiam Saul,S Hiercbcam, S Achab, caeteri fuissent secundum cor Dei. Octauus magis conuenit Sacerdoti blas, quana Restibus illi enim erant lucernae , vel ,ut Auctor loquitur, luminaria I rael:
istis autem Dominus dicit,Vos estis lux Mundi Matth s. Nonus titulus vere, proprieque Regibus conuenit, ut sint Nutricii Ecclesiae, sed tanto est inferior eo titulo, qui conuenit Sacerdotibus , ac piaecipue summis Pontificibus quanto nutricius est inferior parente . Summum enim Pontificem Patrem es Christiani e plebis sanctus Augustinus dicit in epist ici. de totius Orbis Christiani, sius confirmat. Quare, si nihil aliud habet Auctor Apologia ex verbo Dei, unde Primatum Rem in rebus Ecclesiasticis stabiliat vel e possumus, firmare, non ex Verbo Dei, sed ex verbo Henrici VlII. Primatum istum in Angliam esse inuectum . Sed Auctor Apologiae quasi iam ex Testamento veterii fundamentake, ad inrae, solidissima iecisset, addit pa IIa ex Testamentoicuo reliquam aedifi-
Testam eno cationem . eus, inquit in nouo Tesi mentes Omnis anima es subi ci iubetur, idque propic conscientiam. cm is orandum quidlmis pro omnibu , sed pi acipi e pro Regibus , di in auctoritate constitutis, ut sub iis plum di pacatum,honectamque vitam cyamus L. Tim. 2. Magi iratus Dei minisse est . ad ulciscend is facinorosos innocentis autem atque probus remunerati os, R Id. Omnibus quiem obtem
perandum est supcrioribus clectatibus , seu potissimum Trancipibus,
o Ineminentia collocatis. I. Pit. h. Dddite unicuique quod suum est timorem cui timor, amorem cui mor ture debetur, Idm is Date Ca
stri qua casu iis sunt, Deo qua Dci sunt, Ma;th a L. AISMum m cum