장음표시 사용
11쪽
proindeque aliud de iure praetendere non potest, quam id, quod manendo domi suae pio euratione non insumpsisset, ut contra Molinam disp. D8. tradit Ros gnotus de Soc. praen. II. Resp. ad secundum, stando rigori iuris, probabilius videri quod id detrahi debeat. Ratio est, quia ex l. Si fratres f. Si quis ex Sociis F. pro Sο-
eis , in hoc casu eae tantum expensae sunt Societati imputandae, qua factae fuerunt causa negotiationis, & in ordine ad ipsam. En verba legis: Si qui ex Sociis propter Societatem profectus fir , Deluti ad eme udas meν-ees , eos dumtaxat Iumρtus Societati imputabit, qui nota in eam rem in=mpti funt. Nee obitat, quam lex ibi immediate subdat : Viatica υ tur, o meritorium, o pabulorum ., o iumentorum, Gr carrulorum υecturas, vel sub , vel sarcinarum marum gratia, vel mercium, recte imputabit. Nam per viat ea ibi ea intelligit, quae in eam rem , hoe est, in ordine ad ipsam negotiationem Societatis , & eausa ipsius fuerunt peracta, ut patet ex connexione horum verborum eum praecedentibus . Cum ergo ea, quae domi suae insumpsisset, in sumota a Seio non fuerint eausa negotiationis Societatis, aut in ordine ad ipsam, sed tantum -
easione ipsius; ideo Soeietati debet quidem imputari illud plus ; quod- domi non insumpsisset, eum profectio Liburnum sit vera causa ipsius, non sie vero id, quod domi suae insumpsisset, ut cum Navarro, Molina , & aliis docet Rosisnolus e. su p. eit.
CAS. I. R Doleliens, emisso voto ingrediendi, ae profitendi in quadamio Religione, solemniter ejusdem habitum induit tempore tamen Novitatis deprehendens ipsam, propter vitae asperitatem , sibi esse
parum accommodam, redit domum suam . Q. an licite 'Resp. ne g. eum S. Thoma a. a. quaesi. ultim . art. q. caeterisque communius.
Ratio est, quia sicuti Votum emissum de ingressu in Religione obligat ad ingrediendum , nisi ingressus fiat moraliter ν impossibilis; ita Votum emissum de facienda professione obligat ad praeitendum , nisi Professio fiat moraliter impossibilis ς ex. gr. qui nequit sui inere onera Religonis , &ratio vivendi in ea est ipsi adeo difficilis , ut illi reddatur intolerabili . Atqui per hoe, quod ipsi erat parum accommoda, ipsi non erat, uti supponitur, intolerabilis, ergo &c. Hine Lemus lib. 2. de Jui . tap. 4 .
num. I. ait, quod qui vovit perseverare, seu profiteri in aliqua Reli. gione, censetur se obligasse quantum ferre moraliter potet . Nee aliquid eruitur in contrarium ex Tridentino sess. 23. de Regul. eap. II. ibi euim non irritat Votum simplex profitendi ae perseverandi in Religione , sed tantum Vota solemnia emilia ante annum probationis completum . CAS. N. Puella per plureς annos educata in Monasterio, foras egressa , lim-pliei Confessario exponit, se, anno duodecimo nondum completo , obscoenitates ibi fecisse cum Moniali, nee prae rubore , unquam de hoe suille confessam. Q. an ab eo possit absolvi qResp. plures affirmare, tum quia reservatio ut de elaratur in libello Ca, suum reservatorum huius Dici telis f. ad omnes in genere non comprehendit nisi excedentes annum duodecimum, quem puella nondum como leve rat quando peccavit , tum quia praxis, ae sensus Theologorum huius Dioecesi videtur esse , quod reservatio huius ea sus non afficiat ipsaς personas degentes in Monasteriis, quae ad invicem faciunt abscoenitates, sed personas
ςxtraneas accedentes ad ipsas, & cum ipsis eas deinde facientes. Verum tred by
12쪽
quira de hoe sensu, D praxi non satis constat, ae dictus paragraphu; sa -
. elle explicari potest dicendo , quod reservatio utique non comprehendat nisii &e. si ante hujusmodi complementum etiam in Consessione peee1- tum exponant ; secus vero si de illo confiteantur completo iam anno duodeeimo: ideo ad casum respondeo negative cum Posse vino de Ostie. Cur. eap. 7. num, q9. Ratio est quia in. absolutione reseruatorem reis spieitur tempus , quo datur absolutio eum reservatio afficiat consessa rium. Et fleuti si mecatum heri commissum, quando non erat reservatum, hodie reterve iur, & postea a Poenitente exponatur in Confessione,
nequit hic a eommuni Consessario absolvi, utpote quia hujusce Conlausarii potellas restricta est ; ita &αCAS. III. Parochus aeeeptavit Parochiam animo eam postea resignandi
eum pensione. Q, an sit simoniacus P . . , .
Respondeo negative. Si simul habuit animum eam resignandi servatis debitiς modis , sine pactis pro pensione eum resignatio praevia debita licentia&e. Ratio est , quia nulli bi ex una parte reperitur meceptum , quod prototo vitae suae tempore debeat, qui Parochiam aeceptat, illam retinere squidem non est Matrimonium, sed quali Matrimonium spirituale; nee importat vinculum in dissolubile, unde ex iusta eausa potest di solvi : ex
alia parte animus resignandi Parochiam cum pensione, servatis seruandis, aufert omnem simoniacam pravitatem. Nec obstat Bulla i a Pauli IU. in qua videntur simoniaci nuncupari, qui Beneficium sibi procurant animo illud postea alteri resignandi cum pensione; ibi enim est sermo de iis, qui ad eum finem procurant Beneficium, ut illud postea resignent in favorem tertii , vel eum , vel fine pensione ; quod Pontifex sub anathemate, aliisque gravissimis poenis damnat ob eliminandas omnes fraudes, tuae tune temporis fiebant; nam ex . gr. desiderabat Beneficium Petro, e pro ipso suppone hat examini, fingens se esse Petrum, & si approbabatur. Petrus obtinebat Beneficium. His, aliisque similibus ut oecurre rei Ponti sex, non solum prohibuit, ne quis pro alio se ita supponeret; verum etiam ne quis sibi proe uraret Beneficium animo illud resignandi
in favorem tertii cum pensione vel sine illa . Caeterum si Parochus acceptet animo vero adimplendi munus , & , servatis servandis , ex aliqua Iusta causa renuntiandi etiam eum pensione, non video, cur Simoniacus debeat appellari. Vide Rosmol. de Sinon. disp. 3. f. a.
CAS. I. Empronius aeoepit ab ignoto monetam falsam, quam bona fideo in alium transtulit. Hic in seius a quonam illam habuerit, lamentatur. Q. an Sempronius postea advertens, se huic eam dedisse, te. netur bona moneta illam commutare λRespondeo affirmative. Ex quo enim bona fide eam in alium transtulit , arguitur quidem quod talis error non fuerit ipsi voluntarius; & ad eul-Pam imputabilis ; non sic vero quod non teneatur illum emendare, cum ad ipsum advertit, novitque eum esse alteri noxium; ut enim recte i quit Petrus Navarra de Rest. lib. 3. cap. r. num. 32 I. Errar meus noudebet alteri nocere, sed omnis areis tenere suos debet avectores. Hinc licet talis moneta amplius non extet apud Sempronium, &ex eiusὁem tra latione tu alium ditior effectus non sit; tamen ratione contractus illum,
cui ipsam tradidit, tenetur indemnem servate; hic enim per contractum ,
13쪽
4 ex. gr. venditionis, ipsi tradenda rem suam, aequisivit ius ad aequivaleas ae lustum pretium rei, eonsistens in bona, non in falsa moneta. Bona cina de Rest. disp. a. quaest. q. P. a. num. 6. Lemus, aliique commuis
CAS. II. Titius in rixa abscidit Fabio pollicem. Q. an sit irregularis
Respondeo negative. Ratio est, quia irregularitas ob mutilationem non in eurritur nisi per mutilationem membri veri, & proprii, quod nempe habet proprium offieium operandi ab aliis partibus distinctum , ut colligitur ex illo Apostoli ad Rom. ra. Omnia membra non eumdam actum habent ac patet ex odiositate materiae, de qua fit quaestio . Sed pollex non est membrum verum & proprium , ut probat Bariolus in l. Tublicorum T de pubi. iud. & alii apud Salaedum in Prassi erim. cap. ICl. Ergo per abscissionem pollieis in rixa Fabio factam a Titio, hic non est irregularis Nec obest , eum esse irregularem , eui deest pollex ς sicuti enim est irregularis amens, spurius, ac habens manum enervatam, licet irregulatis non si qui genuit spurium, vel a mentem, aut alteri manum debilitavit; ita esse potest irregularis ille, cui deest pollex, quamvis talis non si qui ipsi pollicem abscidit, ut ait optime Sayrus de Censur. lib. 6. eap.
3. Continuator Oper. Tournely de irregularit. par. a. cap. 8. art. I. quaest. 2.CAS. III. Aromatarius locavit omnia vasa, & medicamenta suae ADt eae ad decem annos, ea Condufi ori tradendo certo pretio aestimata , tum expresso pacto, ut bie singulis annis solvat tantum pro centenario, & in fine conductionis restituat vasa , & medicamenta eodem pretio aestimanda. d. an talis contractos sit lieitus. Respondeo per se loquendo illicitum esse talem eontractum . Ratio est . quia conductor in tali ea su absolute obligatur eontra iustitiam 8c naturam eoniractus ad subeunda omnia pericula rei locatae , quod est quid transcendens terminos locationis : etenim qualitas & natura huyus contractus ea est , ut rei locatae periculum non ad eonductorem, bene vero ad locantem pertineat, ut fatentur DD. eommuniter. Hine in ipsa stipulatione eontractus vel habitus fuit respectus ad isthaee perieula, & ad proportionem eorumdem tantum fuit detractum de annua pensione solvenda a Conductore ς Sc tune talis eontractus , praesuppositis aliis debitis requisitis, est liciari. Vel non fuit habitus reisectum ad praefata pericula , & per eonsequens ob illa non fuit sacta Conductori ulla pensonis diminutio, & tune idem eontractus dici debet illicitus.
CAS I., Ennas interrogatus a Iudice, an En Isius tommiserit horniei-1VI dium, etsi eerto sciret, hoe revera fuisse ab eo commissum, noluit id testificari , eo quod ipsi innotescebat nullum alium id nosse ἀQ. an mala se gesserit i spondeo nerative Quia non tenebatur 'llud testifieari, eum non fuerit de eo iuridice interrogatus. Et ratio est, quia eum homi ei dism a Fulvio eommissiim esset occultum, & quidem taliter . ut ipsi soli Menneae innotesceret , Judex ius ciuilum habebat ipsum interrogandi; siquidem tale Ius solum eo tunc eonvenit Iudici , etiam eompetenti , quando crime est din malum. vel saltem per semiplenam probationem manifestum , ut
14쪽
Iseomm . notant DD.& signanter Philippus Grossi tract. t s. de Praee. Deeal.
quaest. I. arti a. Porro regula generalis est, quod non peceat reticens veritatem , quando circa eam sciscitanti non tenetur respondere . Solus de Inst. & Iur. lib I. quaest. I. ar . I.
CAS. II. Uendit Villieus Cauponi dolium vini; sed antequam hoc illi tradat, exinde haurit corbam ejusdem, tantum aquae substituendo e hoc non obstante, minutim Caupo illud revendit eodem pretio, ae tempore, quo purum re vendidisset. Q. an Villicus teneatur aliivid restitue re . Respondeo affirmative. Tenetur enim restituere vel eorbam vini ablatam vel juilum pretium ejusdem. Ratio est, quia licet non intulerit damnum Cauponi, rem tamen alienam injuste accepit; quod suffieit ut ipsam, uel ipsius pretium restituere teneatur ἱ eum inter radices restitutionis injusa aeceptio communiter recenseatur. Addo, Villicum in casu tradere aquam pro vino, & quidem eodem pretio, in quo sane intervenit magna deceptio &. iniustitias praecipue eum tempore contractus vendiderit dolium vini prout erat eo tunc, & sub hac conventione Caupo se obligaverit ad ipsi solvendum tale pretium . Unde sicuti , posito mutuo consensu in contractum , Uillieus statim acqusivit ius in tale pretium conventum, & fi vinum talis dolii emptum evanuisset, evanui stet Cauponis ita ratione ejusdem mn tui consensus Caupo acquisivit ius ad tale vinum aqua non immixtum i proindeque iv justitiam et faeit sumendo vini eotbam, & tantumdem aquae supponendo ἰ sumit enim quod uum amplius non esti eum Emptio, & Venditio mutuo partium consensu perficiatur . Azorius pari. 3. lib. S. cap. 23. quaest. 3. Salas de Empt. & Uend. dub. I a. Molina, Rebellus, & alii. Neque dicas, Ut Llicum nan teneri tradere Cauponi. vinum majoris persectionis & inte- ritatis, ae ab aliis vendatur; item sic mixtum atque utile esse ad usum
humanum , ad quem emitur , sicque eamdem retinere aestimationem. eum hare desumatur per ordinem ad usu, humanos e ne dicas, inquam; hae enim valent contractu nondum peracto, non vero e ccntra ἰnam in hoc casu Emptor jus habet ea pra rem maioris bonitatis .ae persectionis. CAS. III. Coniux ad excitandum appetitum in Uxore aegrotante, eo medit die Veneris simul eum ipsa pulmentum in jure. Q. an licite' Respondeo eum distincticne. Vel de tali pulmento sumit in modica quantitate i & iune dico, quod id licite peragit. Vel de eo sumit in quanti . tate notabilis& tune dico, quod hoc peragit illicite. Ratio primae partis est, quia pietatis, & charitatis motivum etiam a venali, in casu, gium excusat, ut inter alios recte tradit Confessarii Monialium iust ruor cap. it. F. 7. quaest. 6. Et sane si id licet Coquis, ac Pincernis Principum ob necessitatem servitii, aut securitatem Dominorum . cur non licebit Coniugi ex urgenti motivo charitatis maxime cum Infirmae refectio si uigentior eausa ; Sanehez Cons. Moral. lib. q. cap I. dub. 22. num.I O. Ratio sec. partis est , quia adest ista necessitas sumendi de tali pulmento in magna quantitate, eum infirma possit adiuvari sua sonibu , ae piis exhortationibus, modica cum dicta sumptione conjunctis .
Nec obstat factum S. Spiridionis Episcopi, qui eum Peregrino ex itinere
fesso cemedit earnes porcinas tempore vetito, ut reserunt S ZOmenus,& Nicephorus apud Aetorium pari. I. lib. 7. cap. 19. quast. 2. Nam in primis tale factum ncnb est emnino certum; deinde Sanctua Epi copus nil .liud habebat, scilicet, neςue panem, deque sarinam ; A agetatur de
15쪽
illo, quem timebat alias moriturum , nee cibum sumpturum , ni simul ita cum ipso eomederet , ut videre est apud Aetorium l. e. Unde hoe probat , id esse lieitum , quando hoc exigat extrema necessitas proximi:
CAS. I. Utavit Agricola, nem,ri communieare secretum, quo a gravid moibo ipse ab Amico sanatus est. At videns pauperem eodem motbo gravissme tortum , huic sub sigillo illud communieavit . Q. an sit reus pertulit 'Resp. neg. Ratio est, quia iuramentum non obligat, quando sine peeeato. etiam leui, impleri non potest; immo nec quando illius implementum esset contra bonos mores, etiam naturales , ut ex Glossa in eap. Si vim de Iureiur. U. salutis aeterna, notavi ad i. April. 748. Iam vero in ea-su sine peeeato impleri non poterat ἰ nam.charitas , qua potens subvenire proximo suo gravissime indigenti . tenetur illi subvenire ex lege tum Divina , eum naturali , urgebat Agricolam eidem subvenire ;proindeque hie reus periurii dici non potesti omnia enim jura, ae Dincomm. clamant , iuramentum non esse vinculum iniquitatis . Neque
in hoe ea su Amicus , qui secretum Agricolae communicaverat , poterateenseri rationabiliter invitusi nam etiam ipse si fuisset praesens, vel pa- tientis gravissimum malum audiiset, eadem charitatis lege ipsi suee ut tere debuisset. CAS. I l. Vir valde pinguis, Imolam prosecturus, volebat equum condueere, at metuens quod si Locator ipsum videret. nollet equum ipsi loeare , vel duplum exigeret , alium subiti tuit , qui pretio consueto ipsi equum conduxit. Nune Imola reversus, reduxit equum adeo defatigatum , ut per aliquot dies hune Dominus nequeat denuo locare. Qian teneatur Domino reficere tale damnumὶ
Resp. eum dist. Uel qui locavit equum, erat loeator ex ossicio, seu posse iasione ; vel non. Si non , dico, virum pinguem teneri refieere damnum i ea tori, et imas equum paverit, omnemque possibilem euram ei rea ipsum adhibuerit. Ratio est, quia in hoe casu rogatus, an vellet suum equum locare attendit personae, eum qua agebat, exesula qualibet alia; adeoque locum habuit dolus ac deceptio; ratione euius proterea obligatur Cend ctor ad refectionem damni; cum fuerit contra voluntatem locantis, quod ipsius equus inserviret alteri ab eo, qui eumdem postulavit. Si postea erat locator ex ossicio &professione, dico, virum pinguem non teneri &e. inlice enim ea su loeatio'censetur facta more communi loratorum, qui dantes equos eonductoribus , non attendunt , an debeat inservire petenti , uel alteri; ae probe sciunt , quod saepe unus pro alio perit ; unde si iueata locatio facta'suit viro ninium pingui , deeeptio debet adseribi non dolo conductoris, qui more communi equum conduxit, sed in euriae imeantis , qui poterat petere cui in servire deberet . Addo, quod ut doluet inciden x in contractum det ius decepto petendi refectionem damni . de-het dolus provenire a parte decipiente, aliam partem contrahentium , non ab intrinseco errore unius ex ipsis , dolus enim definitur r Maehi
natio alterum decipiendi. Sed hoc non veri fieatur in casu ergo &e. Ita Cassianus a S. Elia decis. 7 I. CAS. IV. Vitalis a viro divite inlusta , ac valide dispendiosa lite uexatus; plena saepe cum ' voluntarietate illi optat , quod gravi apprehendatur
16쪽
infirmitate, ae fiat pauperrimus. Quaer. an ob hoe sit eulpae arguendus Resp. eum dist. Uel hoc illi optat in quantum eli malum illius, de ex di.
splicentia perionae s & tunc certum est, gravis culpae ob hoc ipsum esse arguendum ; eum hoc directe opponatur legi charitatis , qua tenemur proximum noti ruin diligere . Vel hoc illi optat in qua imum esset impedimentum injultae ae dispendiosae litis . & tune dico cum Bonae in adisput. 3. quae ii. q. punct. 3. num. I. Giribaldo, & aliis, ob hoe ipsum non esse gravis , immo nec levis culpae arguendum, id enim est desidearare cessationem proprii nocumenti, non malum proximi. Hi ne S. Thomas in s. dist. 3 o. art. i. ad ψ. ait. Pore1ὶ aliquis, saιυa charitate, optare malum temporale alicui, o gaudere Ir contingat, non m quantum est malum illius , sed in quantum est impedimentum malorum alterius , quem plus tenemur diligere. Caveat tamen a vindicta.
CAS. I. R Ceu satus est Nereus apud Iudieem de gravi erimine, ab ipso
Ty vere νerpetrato . At quia teste hoe probari non potest , nedum illud negat, sed falsarium & calumniatorem appellat Aecusatorem,
qui propterea ut falsarius , & calumniator communiter habetur. Q. an Nereus teneatur illi famam restituere Resp. neg. eum Navarro, Soto, Molina, Silvestro, easterisque eommunius, quos ei tat, ac sequitur Petrus Navarra de Restit. l. a. e. q. n. 423.& seq. Ratio est, quia, si res serio consideretur, Nereus, in casu, nee falsum protulit, negando erimen a se fuisse eommissum, nee Aeeusatori ea lumniam impegit , hune appellando falsarium, & ealumniatorem . Etenim non protulit salsum ς quia cum interrogatio ipsi facta supponatur iurid, ea ; proeedebat de erimine ut publico , vel saltem per semiplenam pro bationem manifesto ; ut potest erui ex responsione superius data ad primum Augusti . Proindeque cum tale non esset crimen ab ipso perpetratum , illud negare poterat, etiam eum iuramento, ut tradunt Navarrus, Molina , Toletus, aliique, quos refert , ac sequitur Bartholomaeus a S. Fausto de Restit. disp. ar. quaest. 33. num. a. eum responso proeederet insensu interrogationis. Neque impegit Accusatori calumniam, ipsum appellando die. Calumniator enim non solum dieitur qui falso aecusat, v rum etiam qui . nullis praecedentibus probationibus, aeeusat; prout , teste eitato a S. Fausto n. q. colligitur ex eap. 2. de Calumniat. Vel etiam
diei potest quod illum appellaverit falsarium , & calumniatorem , quatenus impactum ipsi fuerat erimen publicum, prout de eo interrogabais tur, in quo sensu non erat reus ejusdem, & se erat calumnia, illud u. tale ipsi impingere. Vide Petrum Nava tr. l. e. CAS. II. Saeerdos quidam gravibus quandoque eoneupilientiae stimulis vexatus , experitur displicentiam quod statum eoniugalem non elegerit . . an isthate displicentia contineatur intra limites eulpae venialis
Respondeo eum distinctione. Vel hare displicentia iuncta est eum proposito non servandi promissa . & obligationes status assumpti ; & in hoe ea sudi eo . huiusmodi displicentia , ut se iuncta eum tali proposito , se e
tendere ultra limites eulpae venialis, ae esse peccatum mortale , quem admodum mortale est tale propositum, ut rem serio eonsideristi fit manifestum . Vel iuncta est cum animo adhue servandi promissa, & obligationes status assumpti ; & in eo easu dico . ipiam vel nullo modo esse Peccatum , neque veniale . vel intra culpae venialis limites contineri .
17쪽
Nullo modo est peocatum , neque veniale, si displicentia sit non de sta
tuis assumpto, sed de gravi periculo , cui sub eil propter maiorem De quentiam; & urgentiam ten rationum p ad quod minde evitandum mallet eleuisse alium tiatum: nam in primis haet volitio est inefficax, &quas eonditionata e deinde alius status, per se niatus non ell, & s i sum elegisset, non peccasset , Tertio voluntas essicax, ae propositum,
hoe non ob lante, servandi promi la . ae ponendi media pro executi ne obligationum, quas contraxit, aufert omnem culpam. Esset dem uinculpa venialis, si oriretur ex quadam desidia & socordia in reiiciendistentationibus, quibus propterea nollet subesse , ne adigatur ad pugnam, quod, ut patet, involvit acidiam . De Vecchis disput. II. dub. io.
CAS. III. Furem absolute dispositum auferrei l et ro, vel Paulo scuta quinquaginta , a propol to dimovere conatus est Titius: At videns se nihil pro cere, ei tandem suasit, quod si alterutri damnum inferre volebat, illud inferret Petro ditiori , eui is pollea hoc intulit. Q. an Titius id suadendo peccaverit ρRespondeo probabilius affirmative. Ratio est, quia licet lar esset absolute dispositus alterutri auferre se uta quinquaginta , tamen' non erat determinatus illa auferre Petro; sed, ut ita dicam , ad hoe ipsum determinavit suaso Titii, que positive in ea su furem induxit ad tale furtum Petri, & sie fuit vera positiva causa intullae ablationis factae tali peiso. nae determinatae r injustae , inquam p quia neque Titius, neque fur jus ullum habebant supra se ut a quinquaginta Petri, quantumvis Paulo ditioris. Md qui persuasionem fuit vera positiva causa in ullae ablationis factae &e. suadendo peeeavit fuit enim vera eausa mali, et si , minoris , qua si suasisset ablationem Paulo; ergo &e. Neque opponas prudentis elle de duobus malis, quos minus est, eligere; ideoque licitum etiam esse id alteri suadere ρ propterea cum in ea su hoc egerit Titius, ipsum non peccasse . Contra enim asstumptum est verum , quando agitur de damno temporali vitando; si enim duo mala, seu damna immineant,& utrumque vitari non possit, tune eerte prudentis est de iis eligere quod ei minus, & alterum praeeavere ς atque hoe certe potest licite etiam alteri suaderi, immo talis suasio est eonformis Charitati . Illud tamen non valet cum agitur de malo culpae si quidem nequit eligi unum peccatum ad evitandum aliud: electio enim medii respieit bonum; sicque nee id, quod est minus peceatum , directe ae positi ve suaderi potest, etiam ad
vitandum maius: cum non sint facienda mala ut eveniant bona , iuxta Apostolum ad Rom. . Quare Titius poterat quidem furi suadere malum mi innus in genere, vel etiam illum instruere , quod in eo casu erat minus malum auferte quinquaginta a Petro, quam a Paulo; at non poterat positive ae directe illi suadere ut furaretur Petro determinate ; hoe namque non fuit consulere minus, sed consulere malum. Ita Caietanus 2. 2.q ril. 78. art. q. caeterisque communius.
CAS. I NCit Tabernarias, quod si vendit Vinum Sempronio , hie se in L I briabit. Hoc non obstante, ne lucrum amittat, quod percipit ex hoc frequenti Adventore, Vinum illi vendit; qui mox se inebriat. a. an adductum motivum se solo sufficiat ad eo honestandam talian venditionem. Resp. Diqitiaco by
18쪽
Resp. neg. eum Giribaldo tract. 4. in Dee. eap. 7. dub. 8. num. 7r. Uiua in 3 i. Prop. damna Iam ab Innocetulo XI. num. 6. & aliis. Ratio est, quia amissio tueri, quod Tabernarius accepit ex hoc frequenti Adventore, talis aetanis non est, ut secum afferat grave illud incommodum, cui debet subelse , ut eximatur ab observantia naturalis ac divinae legis ; quae exeliaritate obligat unumquemque ne praebeat scienter.materia peeeati mortalis proximo suo . & quidam talis , ut non soluin sit ipsi meeanti damnosum , verum etiam aliis periculosum , ut recte notat Giribaldus loc. eit. Requiritur ergo major causa , di motivum magis urgens , seu quid notabile adiunctum ad cohonestandam talem venditionem ἰ puta , notabilis ob hoc ablentatio emptorum eum suo magno detrimen tot imminens periculum gravium iniuriarum &e. Nee Tabernarium excusat illa ratio: Si vinum illi non vendo, ve ident alii. Nam in primis qui i sum agnoscunt , illi non ita facile vendent ; cum sola prudens dubitatio de illius ebrietate secutura retrahere eos debeat ad ipsi vendendo .
ut cum Sanchea inquit Viva loe. cit. num. 7. Deinde quid illi resere si alii male agent ἐCAS. II. Sevit Sergius bona fide duas Corbas tritici alieni in proprio agro;& exinde copiosum fructum percepit. Q. quantum, detecto errore, debeat resti tuere Domino illarum Corbarum Rei p. Debere illi rellit uete solum duas corbas, iis tamen , quas seminavit in agro suo, aequivalentes . Ratio est , quia in his solum ex una parte factus est ditior ; ex alia seges otta in agro suo est huctus eiusdem sui agri, ae suae industriae; ita Sporer de rei fit. cap. a. sect. a. F. S. n. 72. idem die ens si Sergius eas seminasset mala fide; eum hoc tamen diserimine, quod tune deberet etiam reficere Domino illarum eorbarum damnum , quod ei emersisset , vel lucrum , quod ipsi eessasset ob injustam
CAS. III. Debebat Sejus Sempronio lauta centum, quorum restitutionem iustam ob causam dili ulit . Sed quia ex hae dilatione emersit damnum Creditori, petit a Confessario, an illud illi reficere teneatur. Quid re Dpondet Consessarius Respondet eum distinct. Uel fuit appositum pactum , quod Seius teneretur ad intereste , si non solveret tempore debito p vel ison uit appositum tale pactum. Si primum; dico, Seium teneri reficere damnum Sempronio. Ratio et t. qu a licet ad id non obligetur ex culpa, cum mora non
fuerit culpabilis p tamen obligatur ex pacto , eui ilandum est . Hine cap. pervenit de Fideiussorib. habetur , quod quando fide jussor ereditori solvit , quia principalis debitor in termino praefixo non solvit , tune principalis debitor debet eum servare omnino indemnem , eidem satissae tendo non solum quod pro eo solvit , sed etiam totum interesse , euius detrimentum ob eam solutionem subivit . Si secundum ἰ di eo , Seium non teneri Sempronio damnum reficere , quia , secluso pacto fi-Ve expresso . sive tacito , morosus tenetur solum ex culpa , seu quando fuit in mora eulpabili, ut tradunt Bonacina de Contr. disp. 3. quaesi. I.
CAS. I. Caepe tristatur Mereator, quod alii eiusdem eonditioni a Merco
. a vendant, D ipse non. a. an peccet
Rς0.nest. Ratio est, quia ejusmodi aemulationis affectus non, displixen.
19쪽
tia de bono proximi, nempe de luero, quod ex stequenti mergium venis ditione alii Mercatores pereipiunt; quod eerte si faeeret Mereator, pee- earet eontra charitatem p sed est displicentia de eo , quod ipse tali luero ea reat , ut alunt La yman lib. a. tract. 3. eap. IO. num. 3. Palaus tract. 6. disput. q. punct. 2. num. 6. Notat tamen ad rem Conineh. dis put. 3o. num. 23. eiusmodi affectum communiter esse valde perieulosum,
quia exeitat ita dolentes . nisi valde sibi caveant , ut vel malis artibus , verb. grat. detractionibus , aut simili ratione , tonentur Empi res ab aliis ad se trahere ς aut etiam ut absolute doleant eos frequentare vieini officinam . adeo ut optent , eos hanc non frequentare , etiam eo easu , quo suam non frequentant, ut hoc modo laetos habeant in ea lamitate ; qui affectus terte est peccaminosus . Ita Conineh. loco praecit. CAS. II. Constitutus in proximae mortis perieulo, non habens alium Saee dotem , petiit , ae obtinuit Absolutione a noto Excommunicato vitando. Q. an valide fuerit absolutus e Resp. neg. Sie enim deelaravit Sae. Cong. Cone illi, apud Fagnanum in Mad cap. Non est vobis de Sponsa lib. & apud Mattheuecium Ome. Cur.
cap. 2. num. I9. sic referentem : Discopus Valentinens. peiit declaraνι :utrum paenitentes in articia si mortis constitutos pugit in casibus reservatis ab-ΛIυera quilibet Sacerdos , etiam excommunicatus , re denuntiatus . Ge. Congregatio est uit, non posse. Non immerito; Exeommunieatus namque
denune latus earet iurisdictione ae subditis , utpote a fidelium communione separatus . Hi ne verba Tridentini dieentis , omnes Sacerdotes posse in arti eulo mortis absolvere ab omnibus peccatis . ac Censuris intelligenda sunt de Sacerdotibus ideon eis, & ea paeibus reeipiendi pro eo easu iurisdictionem ab Eeesesia, euiusmodi non sunt privati communione fidelium, & ab unitate Eeese sat praeeisi , uti est notorius excommunieatus vitandus. Vide Fagnanum, ae Mattheuectum l. e. CAS. III. Parentes, ut a saeculi perieulis amoveat filiam nubilem. avidam Nuptiarum, hane, lieet invitam, eompellunt ingredi Monasterium, qu , usque idoneus ei sponsus inveniatur. Q. an lieite id peraganti Re p. amrm. dummodo id fiat ad tempus diseretum, nee ex eo fine, ut ibi religiosum induat habitum. Ratio est , quia lieet Tridentinum sess. 23.e. 18. anathemati subiieens omnes m singulas prefouas, s quomodocumclust me e-νint aliquam Viminem, vel Viduam, aut aliam quamcumque mulierem tu-
vitam, praeterquam in casibus in iure evressis, ad ingrediendum Monoe-νium, vel ad fuscipiendum habitum euiuscumque Reli ionis, vel ad emittendam pressionem m. videatur innuere, solam eo actionem ad ingressum Monasterii sufficere pro ineurrenda exeommunieatione ideoque sub gravi esse prohibitam ; tamen res ita se non habeat: mens enim Cone illi suit consulere libertati puellarum Ace. ei rea electionem status, ae impedire coactionem earumdem ad ingrediendum Monasterium , ut ibi habitum induant, ut tradunt SuareZ torn. 3. de Relig. lib. I. cap. 9. num. q. Sanchezin sum m. vim. I. lib. q. cap. 4. n. I . aliique, quorum assertio ex eo vera
contieitur, quod Cone ilium ibi loquitur de illo ingressu in Monasterium. qui per se , ac jure ordinario permittitur , euiusmodi est solus ingressus actus ad finem suseipiendi habitum ; ut patet ex eo , quod si aliqua velit aliter ingredi, nempe sine animo ibi habitum suscipiendi, pro tali ingressu requiritur dispensatio. Quare eum Parentes , de quibus quaesitum procedit , non sompellant filiam ad Monasterii ingressum , ut ibi
suscipiat habitum ; sed tantum ut ibi remota a saeculi perieulis per aliquod
20쪽
tempus immoretur, quousque idoneus ei sponsus inveniatur; dieendum, hane compulsionem non esse contrariam menti Concilii, in ma, utpote fa Etam ex justo rationabilique motivo , in ea su licitam esse parentibus .
Ita Emman. Rodrig. in sum. t Om. 2. cap. 8. num. 9.
CAS. I. DAmehus, aeeepta eleemosyna pro decem Missis celebrandis in L suffragium defuncti, differt complementum earumdem usque ad bimestre. Q. an liei te Re p. eum dili. Vel Parochus id faeit de eonsensu illius, qui tribuit elemmosyna m , Miltisque ordinavit; Uel sine tali eonsensu, & ex proprio arbitrio. Si primum; dico, lieite ipsum differre complementum earumdem usque ad bimestre; siquidem eo tune id licere, non obseure colligitur ex pluribus S. Congregationis Cone illi responsionibus, smanter ex illa ad dubium duodecimum circa decreta de Celebr. Missa r. edita auctoritate V bani VIII. ae postea confirmata ab Innocentio XII. die 22. Decemb. I 697. nee non ex alia diei 9. Ianuarii I 627. ad dubium sextum ex propositis ab Episcopo Traguriens; prout videri poteti apud Mattheuceium Ostie.
Cur. cap. IO. q. a. num. 7. ac Pacem Iordanum tom. I. Elucubr. lib. I.
tit. i. de Saeris. Mis. Si laeundum; dico. Parochum illicite differre &e. ut in primis eruitur ex prohibitione accipiendi eleemosynas manuales pro Μissis; quibus satis fieri nequit infra modi eum tempus, hoc est, intra unia. - cum mensem, prout explicuit eadem S. Congregatio i7. Iulii i633. teste SS. D. N. Papa Benedicto XIV. in Notis. ι . to m. I. Deinde motivum ac finis , ob quem Missae in ea su praeseriptae sunt , est admodum urgeas , liberatio nempe animae Defuncti a diris, quibus interim cruciatur, Purgatorii poenis . Hi ne seu ti s Missae ordinatae suissent pro graviter infirmo, tamdiu differri non posset eomplementum earumdem; ita, & quidem a sortioris idem dieendum in casu. Propterea Pasqualigus de Sactis.
NOV. Leg. t m. I. quaest. 693. num. 9. ait: Quando e mmittuntur Missae pro recenter defuncto, debent quamprimum o sine dilatione celebrari; nam occasio , ob quam sunt celebrandae, exuit quod fine dilatione celebrentur r quidem si celebranda sint ex commissione Defuncti, remanet moraliter cem
rum , nisi aliud expresserit , quod voluerit hoc subsidium satim pos mo
rem . Si vero committuntkr ab alio. occasio, ob guam committuntur, eum contineat praesentem iudigentiam , praescνibit celerιtatem is celebrando. Possent tamen , quando esset magnus numerias missorum , celebrari eum aliqua dilatione ita tamen ut quotidia nonnulla celebrentur. Hactenus Pas-
qualigus PCAS. II. Aceerit Saeerdos eleemosynam pro Missa eelebranda ad quod- eumque Altare voluerit; cumque eam celebret ad Altare privilegia tum, applicat Saerificium pro onere suscepio , & Indulgentiam pro suo Con- sanguineo defuncto. Q. an rite hoe peragat 'Resp. eum dist. Vel privilegium Altaris concessum fuit prout regulariter coneedi solet γ solum pro eo. quo ibi offertur Sacrificium. D tunc clare patet , quod Sacerdos id rite non peragit ; nam Indulgentia non pore iapplicari ad aliquem , nisi ex intentione eius, qui dat Indulgentiam , ut